Valhalla - บทที่ 7 เสียงเพรียกแห่งบาป
|
 |
บทที่ 7
เสียงเพรียกแห่งบาป
อ้าว พวกนาย... รุนด้า เคลเบียส ร้องขึ้น เมื่อเห็น รุยและอนาสตาเซีย เดินเข้ามาในห้องรับรองพิเศษ ซึ่งใช้เป็นที่รายงานตัวสำหรับผู้ได้รับเลือกให้เข้าหน่วยวาลคิวรี่
นายก็ได้รับเลือกด้วยเหรอ อนาสตาเซียถามกลับ
นึกไม่ถึงว่าจะต้องมาร่วมงานกันนะ รุนด้าตอบกลับพลางถอนใจเบาๆ
อนาสตาเซียไม่ได้รู้สึกรังเกียจฝ่าย แต่ก็ไม่ชอบนัก เพราะชายหนุ่มผู้นี้มักชอบหาเรื่องกับแพนบ่อยๆ ในช่วงเวลาที่ผ่านมาก่อนนี้ โดยเฉพาะถ้อยคำที่แสดงถึงการเหยียดและล่วงต่อรสนิยมส่วนตัวของแพนอย่างคำว่ายัยเลสเปี้ยน
ภายในห้องรับรองนั้น มีคนอื่นอยู่อีกราว 10 คน ซึ่งก็คุ้นหน้าอยู่ไม่น้อย เพราะส่วนใหญ่ต่างเป็นนักบินระดับหัวกะทิ ซึ่งเคยฝึกซ้อมหรือแข่งขันกันระหว่างหน่วยมาหลายครั้ง และที่น่าสังเกตคือ แต่ละคนเป็นเด็กหนุ่มสาวอายุไม่มาก ซึ่งไล่เลี่ยกันเพียง 14 16 ปี อนาสตาเซียจึงคิดว่าเกณฑ์การคัดเลือกคนเข้าสู่หน่วยวาลคิวรี่นั้นอาจมีตัวแปรในเรื่องอายุด้วย เช่นยิ่งอายุน้อย อาจมีความเหมาะสมที่จะได้รับเลือกมากกว่า
อนาสตาเซียแอบมองไปที่รุย ซึ่งเธอรู้สึกว่าตั้งแต่เดินมาจนถึงห้องรับรองนี้ ชายหนุ่มเอาแต่เงียบมาตลอดทาง จะเป็นเพราะเขาเกิดอาลัยต่อหน่วยรบ 77 ซึ่งได้แยกวงกันแล้วเมื่อครู่นี้ก็ไม่น่าใช่
นี่ อนาสตาเซียหันไปทักรุย นายเป็นอะไรหรือเปล่า เห็นเงียบมาตลอดทางเลย
...แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย รุยตอบกลับ
งั้นเหรอ
ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง
...ก็แค่...เราอาจต้องอยู่หน่วยเดียวกันจากนี้ไปอีกนานเท่านั้นแหละ เธอรีบแย้ง
นั่นสินะ รุยตอบอย่างเฉยเมย ในห้วงความคิดของเขามีแต่คำพูดทิ้งท้ายของมาน่าดังก้องอยู่ตลอดเวลา
...เด็กผู้หญิง...ที่อยู่ข้างกายของเขาตลอด...เป็นไปไม่ได้ นั่นเป็นแค่ภาพหลอนในจิตใจของเขาเองเท่านั้น
ทั้งหมด ทำความเคารพ!!! พันโทหญิง โคลเอ้ อาฟร่า ซึ่งเพิ่งจะเดินเข้ามาในห้องส่งเสียงดังขึ้น เหตุเพราะผู้ที่เดินเข้ามาต่อจากนั้นก็คือ
ไออ้อน แม็กซิมิเลี่ยน ผู้บัญชาการสูงสุดแห่งวัลฮัลลา
ไม่ต้องมากพิธี ชายวัยกลางคน ผู้มีผมขาวโพลนทั้งศีรษะพูดอย่างห้วนๆ ในขณะที่บรรดาผู้ได้รับเลือกทั้งหมดรีบยืนตรงทำความเคารพ ด้วยไม่คาดคิดมาก่อนว่าจู่ๆจะได้พบกับผู้บัญชาการสูงสุดของวัลฮัลลาเช่นนี้
รุยพยายามตั้งสมาธิ ไม่คิดฟุ้งซ่านและให้ความสนใจกับพิธีการตรงหน้าก่อน เขากวาดสายตามองเพียงครั้งเดียวก็นับจำนวนผู้ได้รับคัดเลือก รวมตัวเขาแล้วมีจำนวน 12 คน
พวกเธอทั้งหมดที่ได้รับคัดเลือกให้เข้าหน่วยวาลคิวรี่ ยังต้องผ่านการทดสอบขั้นสุดท้าย ไม่จำกัดจำนวนว่าจะได้กี่คน ขณะเดียวกันหากไม่มีใครผ่านการทดสอบ ก็จะไม่มีใครได้เข้าหน่วยเช่นกัน ไออ้อนพูดพลางกวาดสายตาไปยังบรรดาผู้ได้รับคัดเลือก แต่ละคนมีสีหน้าแสดงออกถึงความตื่นเต้น แม้พวกเขาจะพยายามระงับอาการไว้แล้ว แต่มันก็ยังดูออกได้ไม่ยาก
ส่วนการทดสอบก็ง่ายๆ ไออ้อนพูดต่อแล้วหันไปยังประตูที่อยู่สุดมุมห้อง ซึ่งเชื่อมต่อไปยังห้องโถงกว้างแห่งหนึ่ง สิ่งที่จะทดสอบอยู่ในนั้น ให้เข้าไปทีละคน จะใช้เวลานานแค่ไหนก็ได้ ไม่มีจำกัด ผลการทดสอบจะขึ้นอยู่กับสิ่งที่พวกเธอแต่ละคนได้ทำลงไปในห้องนั้น
ลำดับหน้าหลัง ไม่มีผลต่อการทดสอบ และก็ไม่มีส่วนช่วยให้เสียเปรียบได้เปรียบแต่อย่างใด ดังนั้นใครจะเข้าไปก่อนก็ได้
ทุกคนต่างพากันชะโงกหน้าเข้าไปในห้องนั้น พยายามสำรวจอย่างถี่ถ้วน แต่มันก็เป็นเพียงห้องโถงกว้าง มีกำแพงมิดชิดทั้งสี่ด้าน ไร้ซึ่งอุปกรณ์ เครื่องใช้ใดๆ
รุยพยายามประเมินรูปแบบการทดสอบนี้ให้ออกว่ามันควรจะเป็นเช่นไร แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งยากจะเข้าใจได้ จึงคิดว่าหากมีใครสักคนได้เข้าไปลองทดสอบดูก่อน เขาอาจจะพอรู้แนวทางได้ดีกว่านี้ แน่นอนว่าทุกคนคงคิดเช่นนี้เหมือนกัน ดังนั้นใครจะยอมไปเป็นคนแรก
ผมขอคนแรกก็แล้วกัน รุนด้าเอ่ยขึ้น
...............................................................
| จากคุณ |
:
eagle1000  
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 ธ.ค. 53 01:20:27
|
|
|
| 
