รำพึงครวญหวนคิดถวิลเทวษ ด้วยสาเหตุแห่งรักสลักสลาย ก่อนเคยสุขทุกอย่างมากลับกลาย สุดเสียดายพ่ายแห่งรักสลักทรวง
ทุกวันนี้สิหม่นครวญใจหวนหา ทุกเวลาทุกนาทีที่เคยหวง เจ็บอุราน้ำตาล้นท่วมท้นดวง รักที่หวงมาห่างหายไกลเกินปอง
มาจากไกลไปลับมิกลับย้อน หัวอกข้อนคิดถวิลจิตหม่นหมอง อยากให้รักกลับหวนครวญมาครอง แต่เราสองคงมีกรรมร่วมทำมา
รักจึงพรากอย่างนี้ใจลี้หลบ มิอาจพบมิอาจเจอเฝ้าเพ้อหา มีรักหนึ่งซึ้งใจใยกลับพา ให้อุราหมองเศร้าปวดร้าวใจ
จึงหันหน้าเข้าหาธรรมน้อมนำจิต ดับสนิทจิตพะวงอะสงไขย ความรู้สึกยังเจ็บช้ำกล้ำกลืนไป ขอฤทัย ใฝ่พระธรรม..นำพ้นเทอญ....
แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 54 12:02:12
จากคุณ |
:
กิ่งฟ้า
|
เขียนเมื่อ |
:
3 ม.ค. 54 07:47:37
|
|
|
|