ความคิดเห็นที่ 1 เตรียมให้พร้อม ซ้อมให้ดี ท่าทีให้สง่า หน้าตาสุขุม  ทักที่ประชุมไม่วกวน เริ่มต้นให้โน้มน้าว เรื่องราวกระชับ ตาจับที่ผู้ฟัง เสียงดังพอดี อย่าให้มีเอออ้า ดูเวลาให้พอครบ สรุปจบให้จับใจ ขอบคุณครับ จากคุณ : garnet19th เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 19:55:18

ความคิดเห็นที่ 2 ก็ดี แต่ธรรมดาไปหน่อยครับ มันยังไม่มีจุดที่เวลาอ่านเจอแล้วรู้สึกขึ้นมาว่า ...เออ ใช่เลย คิดได้ไงเนี่ย... อะไรแบบนั้นน่ะครับ ถ้าเป็นเพลงก็คงแบบไม่มีท่อนฮุคที่ติดหูติดปาก เป็นเพลงที่ฟังได้ เหมือนกับเพลงอื่นๆ อีกมากมาย แต่ไม่ใช่เพลงฮิตตลอดกาล จากคุณ : zoi เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 54 07:44:51

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นบทความที่แสดงความคิดเห็นอย่างหนึ่งของผู้เขียนค่ะ บอกให้ทราบว่าคิดอย่างไร มีแง่มุมกับความรักแบบไหน สิ่งที่เห็นได้ชัดคิดว่าคุณคงพยายามกับบทความนี้ทีเดียว ภาษาใจที่ถ่ายทอดความคิดทำให้ผู้อ่านสัมผัสความรู้สึกได้ไม่ยาก แรงบันดาลใจของคุณเต็มเปี่ยมทีเดียว ให้ความรู้สึกดีที่ได้อ่านค่ะ Keep up a good work สำหรับแง่ของอารมณ์นะคะ แตแน่นอนว่า นี่คือบทความที่แสดงความเห็นของผู้เขียนเอง และถึงแม้จะมีคำว่า 'คุณ' เพื่อให้คนอ่านมีความรู้สึกร่วม แต่ก็เป็นบทความที่ปิดกั้นความคิดคนอ่านไว้เช่นกัน เหมือนถูกบังคับให้ต้องคิดเห็นไปในแนวของผู้เขียนด้วย มันรู้สึกดีถ้าตอนนั้นคนอ่านอารมณ์ดี แต่ถ้าอกหักมา ก็คงโยนบทความนี้ทิ้งไป (สารภาพว่าตอนที่บอกให้วิจารณ์ พออ่านเนื้อหาจบ เราไม่มีอะไรจะพูดค่ะ ในเมื่อบทความนี้มันบอกว่าคุณมีความคิดแง่บวกในความรัก เราอ่านแล้วก็ "So what?" ยินดีด้วยที่รู้สึกดีกับความรัก แล้วก็เกือบจะผ่านไป แต่ทีนี้กลับมาตั้งสติใหม่ เพราะคิดว่าคุณอาจต้องการในแง่ของกลวิธีการเขียนก็ได้ เลยมานั่งนึกแล้ววิจารณ์ให้ค่ะ) หากมีการป้อนคำถามเพื่อไม่ให้บทความชวนอึดอัดเกินไป ก็อาจจะเติมประมาณว่า 'คุณคิดเหมือนผมหรือเปล่า' หรือไม่ก็ 'คุณได้สัมผัสความรักอย่างนี้หรือเปล่าครับ' อะไรทำนองนั้น อาจจะพอดึงคนอ่านให้ฉุกคิดและวิพากษ์ได้ว่าเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย หรือไม่ก็ทิ้งทวนคำถามให้คนอ่านเก็บไปคิด นั่นจะเป็นการดึงให้คนอ่านมีส่วนร่วมกับบทความอย่างแท้จริง แต่หากว่ากันตามจริง คิดว่าคุณน่าจะใช้แรงบันดาลใจเรื่องนี้ สร้างเป็นบทกลอน หรือบทกวี หรือบทเพลง น่าจะดีกว่า (แต่อาจต้องอาศัยความสามารถในเรื่องคำและสัมผัสมากขึ้น) เพราะเป็นผลงานที่บ่งบอกข้อคิดเห็น ณ อารมณ์นั้นๆ โดยไม่จำเป็นต้องมี Story มาให้ยืดเยื้อ เมื่อเขียนเป็นเรียงความ ก็เหมือนกับมาบ่นๆ อะไรให้ฟังทำให้คุณ คห. 2 มองว่าไม่มีจุดสะดุดใจ ส่วนหนึ่งเพราะใช้ตัวเลือกที่ไม่เหมาะ บทกวี เรียงความ บทความ เรื่องสั้น นวนิยาย ต่างมีลักษณะที่แตกต่างเพื่อรองรับอารมณ์ติสท์ของมนุษย์ หากเลือกใช้เครื่องมือได้เหมาะสมก็จะทำให้แรงบันดาลใจของคนเขียนโดดเด่นขึ้นมาได้ค่ะ *แก้คำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 54 23:25:49 จากคุณ : peiNing เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 54 23:24:52

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกๆความเห็นนะครับ เป็นกำลังใจ และแง่คิดให้ไปปรับปรุงได้ดีมากๆเลยครับ ผมรักการเขียนหนังสือมากมายครับ ยังไงจะต่อสู้ต่อไปบนถนนสายนี้ เพื่อวันหนึ่งจะแจ้งเกิดในฐานะนักเขียนมืออาชีพให้ได้ครับ จากคุณ : เรียงความคิด เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 54 14:54:47

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ถนัดวิจารณ์งานเขียนลักษณะนี้ แต่มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ มีความพยายามเสียอย่าง ความสำเร็จย่อมอยู่ไม่ไกล จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 03:03:16