ท้องฟ้าบนตึกสูงของคนเมือง

++++ท้องฟ้าบนตึกสูงของคนเมือง

ผมเป็นคนต่างจังหวัด
ที่มาใช้ชีวิตและทำงานที่กรุงเทพ
เมืองที่เป็นศูนย์กลางของทุกอย่าง
ของความเจริญและการเติบโต
เมืองที่มีคนเหงามากกว่าเสาไฟฟ้า
เมืองที่มีความศิวิไลมากกว่าหัวใจธรรมชาติ

เมืองที่มีตึกสูงลัดฟ้ามากกว่าเสียงหริ่งเรไรยามค่ำคืน
เมื่องที่หัวใจของคนเมืองไม่หลับนอน
และเป็นเมืองที่ท้องฟ้ายามค่ำคืนดำมืดด้วยหัวใจคนเร่งรีบ

และก็เป็นเมืองที่มีนกหลงรังนกอิสระ
มายึดเกาะอาศัยบ้านเมืองที่สูงริบลิ่ว
มาโบกโบยบินท้องฟ้ากลิ่นควันเทคโนโลยี
นกตัวน้อยๆ ที่อ่อนโยนจากต่างจังหวัด
มาเรียนรู้และใช้ชีวิตเป็นคนเมือง
จนกลืนกินและปรับตัวเป็นนกหลงรัง


ท้องฟ้าบนตึกสูงของคนเมือง
ยิ่งสูงขึ้นและสูงขึ้นเพราะการแข่งขัน
การไขว่คว้าและแย่งกันเติบโต
ตึกและเมืองสูงขึ้น
ความโอบโอ้มอารีและสามัคคีก็น้อยลง
เมืองสูงและฟ้าดำยังหมุนเวียน
และรอคอยเหล่าหมู่นกน้อยผลัดถิ่นมาใช้ชีวิต
และมาลองรู้จักและเรียนรู้กับ.....สังคมเมือง

สังคมที่นกตัวแล้วตัวเล่าล้วนมาผลัดสีที่ถูกแต่งแต้ม
จากวันคืนของการถูกซึมซับมากขึ้นมากขึ้น
จนเราแทบจะบินกลับรังเดิมบ้านเกิดยากและไม่ชินเสียแล้ว
เมืองใหญ่แต่ใจน้อยทำให้เราปีกแข็งและกางปีกกว้างมากขึ้น
มากขึ้นจนเราเข้มแข็งและบินไปไหนได้ไกลและบินสูง.......สูงขึ้น
จนเรารู้จักว่า.....ท้องฟ้าบนตึกสูงของคนเมือง  .....เป็นเช่นไร

++++เอก

จากคุณ	: akemusic80
เขียนเมื่อ	: 7 ม.ค. 54 09:38:57