ความคิดเห็นที่ 1 ...ไม่รู้ว่า....คนเรา  จะรับความเจ็บปวดได้แค่ไหนนะ.... ? ตอบตามที่เคยรู้มาครับ อาจไม่ตรงกับคนอื่น มีลำดับขั้นอย่างนี้ 1.จุดหนึ่งจะเก็บความเจ็บปวดใจไม่อยู่ จะเริ่มส่งผลต่อร่างกาย สายตาจะเซื่องซึมร้าวร้าว เดินไปไหนมาไหนใครก็ทักว่า เป็นอะไร อกหักหรือไง ท้องจะปวดเพราะความเครียด (กรดในกระเพาะหลั่งมาก) 2. จะอ้อนล้าทั้งกายและใจ ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น ครุ่นคิดหมกมุ่น อาจมีอาการหลั่งน้ำตาเดียวดาย และเริ่มไม่อยากอยู่อีกต่อไป 3. เข้าระยะตรอมใจ (บางคนอาจตายไปเองโดยที่ไม่มีโรคภัย) 4. ถ้าผ่านระยะ 1 - 4 มาได้ (เวลาอาจช่วยได้)จะฟิ้นกลับสภาพใหม่ เหมือนๆจะเข็มแข็งแต่ถ้ามีอะไรมากระทบอีกก็จะกลับสู่ ข้อ 1 และ 2 ..3   อีกครั้ง เป็นวัฏจักร เพราะหัวใจไม่มีวันตายในครั้งเดียว แต่พลิกฟื้นขึ้นมา(เพื่อเจ็บฉได้หลายรอบ ดังนั้น เราไม่ต้องหนีมัน ไอ้ความเจ็บ ไม่ต้องปฏิเสธ อยู่กับมันให้ได้ราวกับว่ามันเป็นเพื่อนสนิท ยังไงก็หนีไม่ได้นี่นา แล้วที่เหลือ ก็จะเป็นไปเองโดยไม่ต้องขอ ว่าแต่คนบอกทำได้เปล่านี่^^.... จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 54 09:07:54

ความคิดเห็นที่ 2 คิดว่าได้              ต้องไม่เสีย ไม่ยอมเสีย          เอาแต่ได้ คิดอยากอยู่         ไม่อยากไป ยึดติดไว้             ปล่อยไม่ลง หวังเพียงหนึ่ง       มิห่วงสอง สมใจปอง           ไป่ลุ่มหลง คราสูญเสีย         รู้จักปลง พุทธองค์            ตรัสมานาน ลองปล่อยวาง      ความรู้สึก ใต้สำนึก             ไม่ฟุ้งซ่าน วากยะ                วรทาน ปฏิภาณ              ปริโสวรรณ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 54 10:56:20

ความคิดเห็นที่ 3 บอกตัวเอง อย่าร้ำร้อง ต้องเข้มแข็ง บอกตัวเอง ใจจงแกร่ง แสร้งรับไหว บอกตัวเอง หากพบพาน ปัญหาใด บอกตัวเอง เข้มแข็งไว้ ให้อดทน บอกตัวเอง เพ้อพร่ำบอก ตอกและย้ำ บอกตัวเอง ให้จดจำ คำเหตุผล บอกตัวเอง อย่านำกลุ้ม สุมทรวงตน บอกตัวเอง ใช้เหตุผล ตนปัญญา ฟังตัวเอง บ้างก็ดี วจีจิต ฟังตัวเอง อย่ายึดติด คิดเองหนา ฟังตัวเอง สิ่งที่ร้อง ก้องออกมา ฟังตัวเอง เสียงเรียกหา มาจากใจ ฟังตัวเอง บ้างอย่าทำ พร่ำแต่บอก ฟังตัวเอง อย่าลวงหลอก บอกทนไหว ฟังตัวเอง ยามทุกข์ทำ ช้ำเสียใจ ฟังตัวเอง แล้วร่ำไห้ ไม่ผิดนา บอกกับฟัง สั่งตัวเอง ตัวเองสั่ง ในบางครั้ง ชั่งเหตุผล ตัวเองหนา อย่ายื้อยุด ฉุดรั้งติด สิ่งเดียวนา บางครั้งครา ก็เลือกใช้ ตามสมควร แม้วันนี้อาจต้องร้องไห้ ก็จงร้องไปอย่างที่ใจสั่ง เพื่อวันพรุ่งนี้ จะได้จดจำ และย้ำเตือนตัวเองให้เข้มแข็ง จงนำประสบการณ์ที่ผ่านในอดีต เป็นบทเรียนสอนตัวเราในอนาคต แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 54 22:43:44 แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 54 22:29:50 แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 54 21:10:21 จากคุณ : พระรองตลอดกาล เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 54 21:07:20

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีเจ้าพี่ชาย : GTW ขอบคุณที่ช่วยลำดับความเจ็บปวดให้รู้ หนูหิ่ง ฯ จะนึกดูว่าหนูหิ่ง ฯ เป็นแบบนี้หรือเปล่านะคะ สวัสดีเจ้าลุงชิกง อยากทำได้  ในทุกสิ่ง เป็นที่พึ่งพิง  ของพี่น้อง มิใช่ว่า  อยากครอบครอง เป็นเจ้าของ  เพียงลำพัง ในอดีต  ติดยากจน แสนขัดสน  เมื่อหนหลัง ข้าวปลาไม่- มีประทัง นอนหิวทั้ง  น้ำตานอง จึงสัญญา  กับตัวเอง จะต้องเก่ง  เป็นเจ้าของ ทั้งข้าวปลา  และเงินทอง จะไปครอง  เป็นของเรา สวัสดีเจ้าคุณพระรองตลอดกาล บอกตัวเอง  ได้แต่บอก ไม่รู้หรอก  จะทำได้ไหม บอกตัวเอง  เรื่อยเรื่อยไป วันหนึ่งใจ  คงได้ยิน ในวันนี้  ได้แค่นี้ วันหนึ่งมี  คิดถวิล พบปัญหา  จะชาชิน จะไม่สิ้น  กำลังใจ ณ ตอนนี้  สิ่งที่เจอ อย่าไปเผลอ  ต้องร้องให้ จงเข็มแข็ง  กว่าใครใคร ต้องใส่ใจ  คนรักเรา อีกไม่นาน  จะผ่านพ้น ตอนนี้ทน  ความหมองเศร้า ในไม่นาน  จะบรรเทา เมื่อเงาร้าย  ได้ผ่านเลย ตอนนี้หนูหิ่ง ฯ ก็ร้องอยู่ทุกวัน  พยายามจะไม่ร้อง  แต่น้ำตาก็ไหลออกมาเองค่ะ หนูหิ่ง ฯ มานอนเฝ้าพี่สาวที่ป่วยอยู่โรงพยาบาลค่ะ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 09:35:06

ความคิดเห็นที่ 5 ครับ สู้ๆนะครับ ยามนี้ที่คุณหิ่งห้อยฯ คือเข้มแข็งเพื่อคนที่คนหิ่งห้อยฯรักครับ ขออภัยครับ ที่แต่งกลอนโดยไม่รู้กาละเทศะ ขอโทษจริงๆครับ จากคุณ : พระรองตลอดกาล เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 13:22:03

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีเจ้าคุณพระรองตลอดกาล  ^__^ จะพยายามเข้มแข็งเท่าที่ได้ แต่ก็ไม่อาจรู้สู้แค่ไหน ในวันนี้เริ่มต้นฝึกฝนใจ หวังจะให้เข้มแข็งมีแรงเดิน ไม่เป็นไรค่ะ  ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:19:37