และแล้วเส้นทางนิยายรักของฉันก็ได้เดินทางมาถึงตอนที่ห้า อันเป็นบทตอนที่ฉันจะได้อำลาเกาะสวรรค์แห่งนี้ และถือเป็นบทตอนสุดท้ายของการพบเจอกันระหว่างเรา โดยมีเส้นทางนิยายรักเป็นสายใยเชื่อมโยง

แม้การใช้ชีวิตของฉันและเพื่อนบนเกาะฮ่องกงจะล่วงเข้าสู่วันที่สี่แล้ว แต่ฉันกลับมีความรู้สึกว่าอยากยืดเวลาออกไปอีก จนเพื่อนของฉันก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกนี้ ถึงกับถามฉันว่าหรือเราจะอยู่กันต่อ พรุ่งนี้เช้าค่อยโทรไปเลื่อนตั๋ว แต่สุดท้ายบทสรุปของเราสองคนคือ ไม่เป็นไรหรอก ยังไงก็จะหาโอกาสเดินทางกลับมาเที่ยวเกาะสวรรค์แห่งนี้อีกสักครั้ง

ในเช้าวันที่สี่ของพวกเรา แรกนั้นเราตั้งใจกันว่าสายๆหน่อยจะเดินทางไปชมวิวที่วิคตอเรียพีค แต่สุดท้ายก็พากันเปลี่ยนใจเอาดื้อๆ ด้วยเหตุผลง่ายๆของเราสองคนก็คือว่า “จะได้ถือเป็นข้ออ้างให้ต้องหาโอกาสเดินทางมาฮ่องกงอีกไง ว่ายังมีวิคตอเรียพีคที่เรายังไม่เคยได้ไปเยี่ยมชม” และด้วยเหตุผลนี้จึงทำให้เราสองคนตื่นนอนสายกว่าทุกวัน เพราะจุดหมายเดียวของเราในวันนี้คือ Symphony of Lights ในตอนย่ำค่ำที่กำลังจะมาถึง

ฉันจำได้ว่า กิจกรรมช่วงกลางวันก่อนที่ตอนค่ำจะมาถึง ฉันกับเพื่อนก็เดินเที่ยวเล่นอยู่ละแวกคอสเวย์เบย์นั่นแหละ เดินไปเดินมาอยู่ทุกวัน จนเริ่มจะรู้ว่าตรงไหนเป็นตรงไหน และจุดพักเหนื่อยของเราก็ไม่พ้นสตาร์บัค ร้านกาแฟบนเกาะฮ่องกง ที่เราแวะไปเยือนกันได้ไม่รู้เบื่อทุกวันคืน

ฉันกับเพื่อนออกเดินทางจากที่พัก ไปยังจุดชมวิวอเวนิวอ็อฟสตาร์ ราวๆหกโมงเย็นโดยอาศัยรถไฟฟ้าใต้ดินเหมือนเดิม นัดแนะที่เรามีไว้กับน้องจอห์นมีอันต้องคลาดเคลื่อนไป เพราะธุระบางอย่าง แต่น้องจอห์นก็สัญญากับเราว่า จะไปพบเราที่หลานไคฟงตอนสี่ทุ่มแทน  ชีวิตในราตรีสุดท้ายของพวกเราบนเกาะสวรรค์

พวกเราเดินทางมาถึงอเวนิวอ็อฟสตาร์ราวหนึ่งทุ่มตรง เพราะฉะนั้น จึงมีเวลาเหลืออยู่อีกร่วมชั่วโมงกว่าการแสดงแสงสีเสียงจะเริ่มต้นขึ้น เราสองคนใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงที่มีอยู่เดินดูโน้นชมนี่ ถ่ายรูปบ้าง อะไรบ้างเหมือนที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ทำกัน  จนเวลาเริ่มต้นการแสดง Symphony of Lights มาถึง

ตามข้อมูลที่ได้อ่านมา และบทบรรยายภาษาอังกฤษตลอดการแสดงกว่าสิบห้านาที สร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับนักท่องเที่ยวได้ดีทีเดียว ฉันเองก็พยายามคาดเดาจากแสงสีเสียงที่กำลังแสดงอยู่นั้นอย่างตั้งใจ และพยายามไล่เรียงทั้งแสงสีที่ได้เห็นและเสียงที่ได้ยินอยู่ตรงหน้า ให้ตรงกับห้าซีนหลักที่ได้อ่านข้อมูลมาก่อนหน้านี้

ซีนแรกมีชื่อตรงกับภาษาอังกฤษว่า “Awakening” หรือแสงสีการตื่นขึ้นมา ซึ่งการแสดงนั้นจะเริ่มต้นขึ้นด้วยลำแสงเลเซอร์ที่ส่องแสงขึ้นมาแบบแวบๆ แล้วก็หายไป เป็นการสื่อให้เห็นถึงการให้กำเนิดชีวิตแก่เซลล์ๆหนึ่งของพลังงานอันบางเบา จากนั้นตึกอาคารต่างๆที่เรามองเห็นอยู่ตรงหน้าก็จะค่อยๆมีแสงสว่างวับๆขึ้นมา  โดยมีลักษณะเป็นกลุ่มแสงสีรุ้งเต้นระบำ และเจิดจ้าขึ้นเรื่อยๆ อันเป็นสัญลักษณ์แสดงให้เห็นถึงต้นกำเนิด และการค่อยๆเติบโตขึ้นมาอย่างทรงพลังของเกาะฮ่องกงนั่นเอง

ซีนที่สองใช้ชื่อว่า “Energy” หรือแสงสีแห่งพลัง โดยการแสดงชุดนี้จะให้แสงสี แสงเลเซอร์ และแสงสปอร์ตไลท์สีขาวฉายแสงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แต่มีจังหวะที่เป็นระเบียบ ทอดยาวไขว้กันไปมา ขึ้นไปบนฟากฟ้าอันมืดมิดของราตรี ซึ่งแสงสีเหล่านี้เป็นสัญลักษณ์ของพลังอันเปี่ยมไปด้วยความกระฉับกระเฉง และความมีชีวิตชีวาของเกาะฮ่องกง

สำหรับซีนที่สาม “Heritage” คือแสงสีแห่งมรดกทางวัฒนธรรม ลำแสงสีทองและลำแสงสีแดงอันนำโชคที่อยู่สองฟากด้านข้างซ้ายและขวาของท่าเรือ จะถูกฉายสลับไปมา ข้ามตึกอาคารสูงใหญ่มากมายบนเกาะฮ่องกงตรงหน้า แสงสีในชุดนี้จะถูกเติมเต็มด้วยเสียงเพลง อันใช้เครื่องดนตรีจีนในการบรรเลงทั้งหมด ทั้งแสงสีและเสียงดนตรี เป็นสัญลักษณ์อันแสดงให้เห็นถึงความร่ำรวย และสีสันอันหลากหลายทางวัฒนธรรม  ที่เป็นมรดกสืบทอดกันมาช้านาน  บนเกาะสวรรค์แห่งนี้

ซีนที่สี่มีชื่อว่า “Partnership” หรือแสงสีแห่งภราดรภาพ แสงสีในชุดการแสดงนี้ จะประกอบไปด้วยแสงเลเซอร์และแสงจากสปอร์ตไลท์สีขาว ที่ฉายลำแสงอย่างมีจังหวะทอดข้ามมายังท่าเรือฝั่งเกาลูน อันแสดงให้เห็นถึงการเชื่อมต่อกันของเกาะฮ่องกงกับผืนแผ่นดินใหญ่ ลำแสงเจิดจ้าที่ฉายสาดไปมาเหล่านี้ คือสัญลักษณ์บ่งบอกถึงสองฟากของท่าเรือ ว่าได้ถูกหล่อหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว อย่างมีเอกภาพและยิ่งใหญ่ขึ้น

การแสดงซีนสุดท้ายคือซีนที่ห้า หรือฟินาเร่มีชื่อว่า “Celebration” แสงสีแห่งการเฉลิมฉลอง จังหวะของแสงสีชุดนี้ จะมีการสาดแสงสีไปมาสลับสับเปลี่ยนกันอย่างรวดเร็ว และลำแสงหลากหลายสีสันเหล่านั้นก็เหมือนกำลังเต้นระบำกันอย่างมีชีวิตชีวา สาดแสงสีข้ามมายังท่าเรือฟากตรงข้าม ฉากแสงสีสุดท้ายอันตระการตานี้ เป็นสัญลักษณ์ของความผูกพันแน่นแฟ้นของท่าเรือสองฟาก ทั้งเกาะฮ่องกงและผืนแผ่นดินใหญ่ และยังแสดงให้เห็นถึงอนาคตอันสดใสเจิดจ้าของฮ่องกง เมืองใหญ่แห่งหนึ่งของโลกในเอเชียแห่งนี้

การแสดงแสงสีเสียงของเกาะตรงหน้า จบลงด้วยความประทับใจของฉัน และนักท่องเที่ยวหลากหลายสัญชาติที่ดูเหมือนจะล้นพื้นที่อเวนิวอ็อฟสตาร์เสียจริง ฉันใช้เวลาอยู่ที่อเวนิวอ็อฟสตาร์อยู่อีกราวชั่วโมงเศษ ถ่ายรูปและเก็บเกี่ยวความสวยงามที่เห็นอยู่ตรงหน้า อย่างรู้สึกว่าพรุ่งนี้แล้วสินะที่ฉันจะต้องเดินทางออกไปจากเกาะแห่งนี้แล้ว ความอาลัยอาวรณ์บางอย่างเหมือนจะเกิดขึ้นนับแต่วินาทีนี้

ฉันกับเพื่อนส่งท้ายราตรีสุดท้ายบนเกาะสวรรค์ที่ผับแห่งหนึ่งย่านหลานไคฟง โดยมีน้องจอห์นและเพื่อนๆกลุ่มเดิมตามมาสมทบ ราตรีสุดท้ายของเราจบลงที่ผับแห่งนั้นเมื่อราวตีสองเศษ เมื่อเพื่อนของฉันและเพื่อนของน้องจอห์นอีกคนดูจะมึนๆจากเครื่องดื่มพอสมควร ก็อย่างที่ฉันเคยบอก เพื่อนของฉันนอกจากจะเป็นเซียนน้ำหอมแล้ว ยังเป็นนักดื่มตัวพ่ออีกด้วย ซึ่งสิ่งนี้ตรงกันข้ามกับฉันอย่างสิ้นเชิง เพราะฉันนอกจากจะไม่ใช่เซียนน้ำหอมแล้ว (แต่ก็ใช้อยู่บ้างในบางโอกาส) ฉันยังไม่ใช่นักดื่มอีกด้วย ทั้งๆที่ฉันเองก็ท่องราตรีกับเพื่อนๆคนนั้นคนนี้อยู่เป็นประจำ และถ้าจะให้ฉันเมา ฉันก็คงเมาได้อยู่อย่างเดียว คือเมาโค้ก

ราตรีสุดท้ายบนเกาะสวรรค์ของฉัน กว่าจะถึงโฮสเทลและหลับนอนกันได้ก็ราวตีสามกว่า..

ว่ากันว่าทุกงานเลี้ยงย่อมต้องมีการเลิกรา และฉันก็เห็นจะต้องจบเส้นทางนิยายรักไว้ที่ตรงนี้ ฉันเคยได้ยินคำพูดที่ว่าการเดินทางก่อให้เกิดเรื่องราวได้ร้อยพัน นั่นก็อาจจะเป็นที่มาของ “เมืองรักในบาดาล” มีคนในแวดวงหนังสือถามฉันว่า ฉันคาดหวังมากแค่ไหนกับหนังสือเล่มนี้ ฉันได้ตอบเธอคนนั้นไปว่า ขอแค่มีใครสักคนรอที่จะอ่านหนังสือของฉัน และยอมอ่านหนังสือของฉันแค่สักคนเดียว แค่นั้นฉันก็พอใจแล้ว และสิ่งมหัศจรรย์น้อยๆนี้ก็ได้เกิดขึ้นแล้ว ในชีวิตของการเป็นคนเขียนหนังสือของฉัน

ท้ายที่สุดนี้ ฉันขอขอบคุณทุกคนที่เสียสละเวลาอ่านเส้นทาง(นิยาย)รักของฉัน และขอบคุณสำหรับคำแนะนำและทุกกำลังใจกับเส้นทางสายนี้ที่ฉันได้เลือกเดิน และขอบคุณสำหรับน้ำใจของคนที่ซื้อหนังสือ  แม้ว่าคุณภาพของรูปเล่มอาจจะยังไม่ดีเสียทีเดียวนัก แต่ความตั้งใจที่เราจะทำหนังสือให้มีราคาไม่แพง เพื่อไม่อยากรบกวนค่าใช้จ่ายของผู้อ่านมากเกินไปนั้น ก็ยังเป็นหัวใจหลักที่เราจะต้องพัฒนากันอีกต่อไป

เราขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกน้ำใจที่มีให้กับเรา.. 

และทุกๆน้ำใจที่ให้เรามานั้น เราสัญญาว่าเราจะทำน้ำใจของคุณทุกคน ให้มีค่าเสมอ

Farewell the Way of Love

ไม้หอมแห่งทะเลจีนใต้         เล่าเรื่อง

การท่องเที่ยวฮ่องกง            เจ้าของภาพ