ความคิดเห็นที่ 1 บทที่ ๒ งานฉลองพิธีเปลี่ยนร่าง [1/4] ลานหินกว้างโอ่อ่าของพระราชวังหลวงแห่งราชวงศ์กิเลนยามนี้ มีโอกาสได้ต้อนรับอาคันตุกะจากทั่วทุกสารทิศ ด้วยว่าวันรุ่งคือวันมหามงคล  ‘วันที่แปดเดือนแปด’ วันอันถูกกำหนดให้เป็นวัน ‘พิธีเปลี่ยนร่าง’ ของโอรสกิเลนสวรรค์ทั้งสองที่จะมีอายุครบแปดเดือนพอดิบพอดี วันอันแสนสำคัญตามธรรมเนียมของชนชาวกิเลนเยว่จินหรงที่ทารกกิเลนน้อยจะเปลี่ยนร่างกลับไปเป็นร่างกายมนุษย์ ร่างกิเลนเมื่อแรกเกิดนั้นคือพื้นฐานแห่งพลังชนชาวกิเลน นับจากนั้นร่างทารกกิเลนน้อยจะค่อยๆ เติบโตจนกระทั่งถึงช่วงระยะเวลาหนึ่ง ขีดจำกัดแห่งพลังที่มีจะบังเกิดมากขึ้นจนมีผลให้ร่างกิเลนต้องเปลี่ยนร่างไปเป็นรูปกายมนุษย์ นับจากนั้น กายมนุษย์และร่างกิเลนจะเสมือนภาชนะรองรับพลังอันไม่รู้จบของชนชาวกิเลนแห่งพิภพสวรรค์ คณะทูตจากหลากหลายเผ่าพันธุ์สูงศักดิ์ในดินแดนสวรรค์ล้วนพากันอัญเชิญของกำนัลมาร่วมแสดงความยินดี จึงเป็นหน้าที่ของเหล่าเชื้อพระวงศ์กิเลนที่พร้อมใจกันออกมาต้อนรับด้วยไมตรีและสีหน้ายิ้มแย้ม ด้วยเหตุนี้ ท่ามกลางรถม้าเทียมเกวียนและฝูงชนมากมายที่มาร่วมงาน เหล่าสามัญชนจึ่งล้วนได้ยลโฉมราชินีกิเลนแห่งบุปผาที่ยืนยิ้มต้อนรับอย่างอ่อนหวานราวดอกไม้ผลิบาน หลังจากถูกประทาน ‘หน้าที่’ นี้มาอย่างจงใจโดยราชินีกิเลนแห่งวารี และราชันกิเลนแห่งปฐพี มู่ตานกุ้ยฮวาขยับก้าวเดินเยื้องย่างอย่างสง่างาม ใบหน้างามพิสุทธิ์เหลียวซ้ายแลขวาพลางโปรยรอยยิ้มพิมพ์ใจแสนหวานอย่างถ้วนทั่ว พาให้หัวใจของเหล่าคณะทูตจากทุกดินแดนพองโต นางทอดสายตากวาดมองเรียบเรื่อยก่อนชะงักงันด้วยเสียงอื้ออึง ผู้คนต่างพากันแหงนหน้ามองท้องฟ้า ชี้ชวนให้มองตามปลายนิ้วไปด้วยความรู้สึกอัศจรรย์ ผินไปทางทิศตะวันออก ราชรถเทียมอาชาคันงามลอยล่องลงมาจากท้องฟ้าสีครามสดใสอย่างนุ่มนวล ตัวรถที่สร้างด้วยไม้สักสีน้ำตาลเข้มถูกขัดลงยาอย่างประณีตจนเนื้อไม้เปล่งประกายเงาวับ สะท้อนแสงตะวันร้อนแรงยามเที่ยงวัน อีกทั้งลวดลายสลักอาชาสวรรค์วิ่งอย่างองอาจรายรอบคันรถนั้นช่างวิจิตรบรรจงสมจริงราวกับทะยานออกมา ม้าหนุ่มเทียมรถรูปร่างองอาจสองตัวสะบัดหัวไปมาอย่างมีชีวิตชีวา ตัวแรกขนสีขาวบริสุทธิ์แลดูอ่อนนุ่มดุจปุยเมฆสวรรค์ อีกตัวนั้นขนสีดำนิลกาฬพลิ้วไหวราวเมฆทึบยามฝนทะมึน กีบเท้าม้าทั้งสองใหญ่โตเท่ากับฝ่ามือชายฉกรรจ์ ที่กีบเท้าแต่ละข้างและล้อเกวียนมีปุยเมฆบางเบาลอยอ้อยอิ่ง ทั้งหมดนี้ฉายชัดว่าทั้งรถทั้งม้ามิใช่ธรรมดา สายตาทุกคู่บนลานหินกว้างที่คราคร่ำไปด้วยผู้คน รถ และเกวียน จึงพากันจับจ้องมาที่ ‘ราชรถวิเศษ’ นี้อย่างช่วยไม่ได้ ไม่เว้นแต่มู่ตานกุ้ยฮวาที่มองขาดถึงความพิเศษจนต้องออกมาต้อนรับด้วยตนเอง นางกิเลนบุปผาบัดนี้อยู่ในชุดคลุมสีแดงสด ผมดำเป็นเงาถูกรวบขึ้นกลัดด้วยปิ่นหยกสีอำพันแซมด้วยดอกเหมยสีอ่อน ทุกย่างก้าวมีกลิ่นหอมจรรโลงใจแผ่ออกมาสดชื่นเหมือนกลิ่นมะลิป่า ช่วยคลายความเหนื่อยล้าของทวิอาชาจนหมดสิ้น หลังจากพินิจพิเคราะห์ลักษณะอันโดดเด่นของอาชาทั้งสอง นางอดห้ามใจไม่สัมผัสกล้ามเนื้อหนาหนั่นภายใต้ขนเรียบลื่นไม่ได้ มู่ตานกุ้ยฮวาเงยหน้าขึ้นพลางทอดสายตามองอย่างชื่นชม มือขาวเนียนยื่นมาด้านหน้าจนปลายแขนเสื้อผ้าไหมสีเดียวกับดวงตาขยับพลิ้วไหวราวกลีบดอกโบตั๋น สัมผัสสีข้างม้าทั้งสองทีละตัวอย่างนุ่มนวลพลางแย้มยิ้มพอใจ ด้วยนางเป็นผู้ฝักใฝ่ในการยุทธ์จึ่งรู้ดีว่า ยอดอาชาควรคู่แก่การเคารพยกย่อง “ เจว่ชิง คารวะราชินีกิเลน ท่านนี้คงเป็นเทพพิทักษ์สงคราม ท่านมู่ตานกุ้ยฮวา... ช่างงดงามดุจดั่งราชินีบุปผาสมคำร่ำลือนัก ” เสียงชายหนุ่มที่ดูหนักแน่นแต่แฝงความถ่อมตนในทีเอ่ยขึ้น ภายหลังควบม้าลงมาจากฟากฟ้าตามหลังราชรถมาเพียงอึดใจ เขาคือราชทูตผู้นำของขวัญมาจากพิภพมนุษย์ “ องค์จักรพรรดิให้ผู้น้อยนำขบวนรถม้าพร้อมยอดอาชาที่เป็นเลิศที่สุดในแดนมนุษย์มากำนัลแด่องค์ชายทั้งสองเนื่องในโอกาสวันพิธีเปลี่ยนร่าง ” ยอดอาชามิใช่คำกล่าวเกินจริง และอาจกล่าวได้ว่าอาชาแห่งพิภพมนุษย์นั้นชั้นเลิศที่สุด ม้าหนุ่มรูปร่างสมบูรณ์ลักษณะถูกต้องตามตำราสองตัวนี้ กำเนิดจากสายพันธุ์อาชาสวรรค์กับอาชาพิภพมนุษย์ ทั้งยังถูกเลือกเฟ้นและเลี้ยงดูด้วยยอดหญ้าอมน้ำค้างบริสุทธิ์ที่ผ่านการปลุกเสกอาคมจนทำให้มีความสามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ ม้าทั้งสองเป็นสินค้าขึ้นชื่อคู่ควรแผ่นดิน และมักถูกปล้นชิงจากชาวพิภพมารผู้รักการศึก บางคราก็ถูกลักลอบนำเข้าพิภพเทพด้วยมูลค่าสูงลิบลิ่วจนถึงกับมีคำกล่าว ‘หนึ่งอาชาแลกหนึ่งเมือง’ และเป็นที่แน่นอนว่า... ต่อไปในกาลภายหน้า อาชาวิเศษคู่นี้จะเป็นสัตว์พาหนะคู่ใจขององค์ชายกิเลนทั้งสอง ร่วมทุกข์ร่วมสุขเคียงข้างนายอย่างซื่อสัตย์ตราบจนวาระสุดท้าย... === มีต่อค่ะ === จากคุณ : WriterZZ & ฟารา (นู๋ครีมสด) เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 54 21:25:51

ความคิดเห็นที่ 2 บทที่ ๒ งานฉลองพิธีเปลี่ยนร่าง [2/4] มู่ตานกุ้ยฮวาไม่ตอบว่ากระไร นางเพียงกล่าวเชิญราชทูตหนุ่มเข้าสู่ที่พำนักรับรอง ด้วยรู้ดีว่าสิ่งนี้คือของขวัญเอาอกเอาใจคล้ายจะปลอบขวัญพร้อมทั้งขอขมาแก่ ‘คำทำนายแห่งเทพพยากรณ์’ เป็นแน่แท้ นางเพียงแค่นเสียงบ่นพึมพำกับตัวเองภายหลังเงาร่างราชทูตชาวมนุษย์หายลับไปในฝูงชน “ จักรพรรดิมนุษย์เจ้าสำราญ หากเป็นเรื่องของเทพพยากรณ์แล้ว ดูเจ้าจะใส่ใจจริงจังเสียเหลือเกินนะ! ” ว่าพลางเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน ลองส่งของขวัญมาดักหน้าเช่นนี้คงเกรงล่ะสิว่า เทพพิทักษ์การศึกแห่งพิภพกิเลนเช่นนาง หลังจากเลิกทำหน้าที่ ‘กิเลนแม่ลูกอ่อน’ แล้ว จะรีบแล่นไปเหยียบถึงวังเทพพยากรณ์สั่งสอนนางมนุษย์นั่นในฐานะที่กล่าวร้ายแก่ทารกแรกเกิดสักทีหนึ่ง ในระหว่างทำเสียงฮึดฮัดในลำคอพร้อมทั้งพยายามรักษาสีหน้ากิริยา ‘ราชินีกิเลนผู้สูงศักดิ์’ นั้น มู่ตานกุ้ยฮวารู้สึกได้ถึงลมหายใจครืดคราดจากอาชาทั้งสองที่อยู่ด้านหลัง... ดูสิ เจ้าม้าหนุ่มพากันหลงใหลในกลิ่นอ่อนๆ ของมะลิป่าจึงกระดิกหูส่ายหาง หลับตายื่นหน้าเข้ามาใกล้อย่างเพ้อฝัน จ้าวแห่งอาชากลับทำท่าราวลูกม้าไร้เดียงสาเช่นนี้จึงเรียกสายตาเยาะเย้ยจากสัตว์เทียมรถและสัตว์บรรณาการอื่นๆ โดยรอบ ทั้งโคอ้วนพีสมส่วน นางสิงห์ขนปุกปุย และราชสีห์ร่างกำยำ ล้วนแต่หลิ่วตาถากถาง บางตัวทำท่าล้อเลียนมีผลให้รถที่มันเทียมอยู่ไหวไปไหวมา ทว่ายอดอาชาทั้งสองมีหรือจะยอมเสียท่า เมื่อรู้ตัวมันก็กลับมารักษาท่าทีสง่างามดังเดิมพร้อมส่งสายตาพิฆาตเย็นเยียบจับจิตอย่างราชันแห่งฝูงสัตว์เหยียดมองลูกกระจ๊อกทั้งหลาย ทำให้พวกมันที่บังอาจล้อเล่นไม่เกรงตายพากันกลัวหัวหด หางลู่หูลีบเจียมเนื้อเจียมตัวทันใด มู่ตานกุ้ยฮวาจับจ้องกิริยาอาการทั้งหมดอย่างไม่วางตาถึงกับยิ้มกว้าง ดูน่ารักราวเด็กสาวตัวน้อย ลืมรักษาท่าทาง ‘กิเลนผู้เหยาะย่างเย่อหยิ่ง’ จนหมดสิ้น “ สายไปเสียแล้วเจ้าม้าจอมเก๊ก เจ้าพวกสร้างภาพ ฮะฮะ! ” ว่าพลางไม่ได้คำนึง...จะเป็นการว่ากล่าวตัวเองทางอ้อม มู่ตานกุ้ยฮวากระโดดรั้งคอ ‘เจ้าขาว’ และ ‘เจ้าดำ’ ตัวละที แล้ววนมาโอบรอบคอม้าทั้งสองตัวแน่นสลับกันไปมาราวกับได้พบของเล่นถูกใจก็ไม่ปาน และแล้ว... ราชินีกิเลนบุปผา ‘ผู้งดงามอ่อนหวาน’ จึงเปลี่ยนร่างกลับมาเป็น  ‘ม้าดีดกะโหลก’  ดังที่ราชินีจูเจินอวี้เหวิน และราชากิเลนเยว่หรงเต๋อปรารภกันด้วยความอ่อนอกอ่อนใจอีกครั้งหนึ่ง... สูงขึ้นไปยังชานระเบียงไม้สักทองของอาคารทรงสูง จูเจินอวี้เหวิน ราชินีกิเลนวารียืนสงบนิ่งมองลงมายังมู่ตานกุ้ยฮวาอย่างเอ็นดูระคนขบขัน นางยกหลังมือขาวผ่องป้องปากพลางหัวเราะเบาๆ เรือนร่างบางระหงขยับไหวด้วยคลื่นเสียงจนเส้นผมสีฟ้าระเรื่อพลิ้วไหว ไข่มุกขาวนวลที่ร้อยยาวประดับมวยผมสั่นกระทบกันกรุ๊งกริ๊ง “ ดูเถิด เห็นทีที่ข้าและฝ่าบาทหรงเต๋อตั้งใจให้นางออกไปฝึกหัดกิริยาให้สำรวมนั้น คงจะเสียแรงเปล่ากระมัง ” นางว่าพลางพิศดูมู่ตานกุ้ยฮวาผู้มีศักดิ์เป็นเสมือนน้องสาวเริ่มถักเปียสีดำสลับขาวด้วยขนแผงคอของยอดอาชาโชคร้ายทั้งสองอย่างสนุกสนาน “ ท่าทางเจ้าเป็นสุขเสียเหลือเกินนะจูเจิน มู่ตานก็เล่นสนุก หรงเต๋อก็คงกำลังเพลิดเพลินกับเจ้าตัววุ่นทั้งสอง คงมีข้าเพียงผู้เดียวที่ทุกข์ตรมในยามนี้ ” เสียงแหบต่ำเอ่ยมาจากด้านหลัง ราชันเต่าดำหยวนจุยเสวียนอู่นั่งหน้าเคร่งเครียดอยู่เบื้องหน้ากระดานหมากรุก ตัวหมากฝ่ายเขาได้ข้ามแม่น้ำกลางกระดานบุกทะลวงมาจนถึงส่วนหน้าของพระราชวังในอาณาเขตของฝ่ายตรงข้าม ทว่า...จะตัวหมากม้า เรือ หรือปืนใหญ่ ที่เขาวางกลรุกไล่อย่างหยิ่งผยองในตอนแรกนั้น กลับถูกตัวหมากทัพช้าง ม้า และองค์รักษ์ ของจูเจินอวี้เหวินดักทางไว้เสียสิ้น ได้แต่นั่งมองกระดานหมากตาปริบๆ อย่างสิ้นลาย เบาะที่นั่งตรงข้ามกับหยวนจุยเสวียนอู่ว่างเปล่ามานานแล้ว ทั้งยังไร้ซึ่งไออุ่น บ่งบอกให้รู้ว่า คู่ประลองรอตาเดินจนเลิกสนใจ และหันไปเฝ้ามองน้องสาวร่วมสาบานที่กำลังขะมักเขม้นปฏิบัติหน้าที่ ‘รับแขก’ อยู่มากกว่า “ สมแล้วที่เป็นเทพพิทักษ์ปราชญ์เจ้าปัญญา ข้ายอมแพ้ ยอมแพ้ ” หยวนจุยเสวียนอู่กล่าวอย่างหมดอารมณ์ คว่ำกระดานหมากเล่นเสียอย่างนั้น ดีที่เขาและจูเจินอวี้เหวินสนิทกันมากถึงขั้นเรียกได้ว่า ‘มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์เจ้าก็ต้าน (?) ’ เช่นนี้แล้วจึงไม่เรียกว่าเสียมารยาท “ อะไรกันพี่เสวียนอู่ ถ้าท่านดึงดันต่ออีกสักหน่อย ข้าคงได้สนุกมากกว่านี้ ” จูเจินอวี้เหวินว่าพลางหันมามอง นางกิเลนวารีอยู่ในชุดสีฟ้าสดใส แต้มหน้าผากขาวเนียนด้วยหยดน้ำค้างพิสุทธิ์ใสกระจ่างราวเพชรน้ำงาม เมื่อมองโดยรวมอย่างไม่สนใจบริบท และรอยยิ้มเยาะแล้ว นางดูประหนึ่งเทพธิดาผู้บริสุทธิ์ก็ไม่ปาน “ หึ เจ้าเล่นวางองค์รักษ์ปิดช่องว่างไปหาราชาเสียสิ้นแบบนั้น ข้าคงจะมีโอกาสรุกฆาตหรอก! ” ราชันเต่าดำแห่งพิภพสวรรค์แค่นเสียงเถียงไป “ นั่นเป็นหน้าที่ขององค์รักษ์ผู้พิทักษ์ก็ถูกต้องแล้วมิใช่หรือพี่ท่าน ปกป้ององค์ราชันยิ่งชีพ ” นางหัวเราะเสียงใสเสนาะราวระฆังแก้วก้องกังวาน ก่อนจะเปลี่ยนโทนเสียงต่ำลง “ เหมือนดั่งหน้าที่ของข้าและมู่ตาน ที่จะต้องปกปักษ์รักษาเยว่จินหรง อาณาจักรจันทราทองแห่งนี้ ” เอ่ยจบคำ นัยน์ตาสีฟ้าใสราวน้ำทิพย์จากสวรรค์พลางฉายประกายแน่วแน่ “ ยังคิดมากเรื่อง ‘คำทำนาย’ อยู่อีกหรือจูเจิน ” หยวนจุยเสวียนอู่ถามอย่างห่วงใยจริงใจเป็นที่สุด และมีเพียงราชันเต่าดำเพียงผู้เดียวในสามราชันสัตว์เทพที่ยอมโอ้เอ้ละเลยกิจการบ้านเมือง ย้ายถิ่นฐานมาพำนักในพระราชวังกิเลนนานหลายเดือน “ ใจข้า มู่ตาน และท่านหรงเต๋อคงมิผิดกัน ดีนักที่ตลอดแปดเดือนมานี้ กิเลนน้อยเติบโตมาอย่างแข็งแรง พวกข้าเองก็ได้แต่หวังว่าวันเวลาที่สุขสงบจะดำเนินต่อไปเข่นนี้ ” นางกิเลนวารีว่าพลางทอดสายตาล่องลอยไปยังสุดขอบฟ้าไกล หากเทพพยากรณ์ผู้หยั่งรู้อนาคตได้ยิน...ก็คงส่ายหน้าให้กับคำภาวนานั้นด้วยความปวดร้าวใจ ************************** ยามกลางดึกสงัดของคืนนั้นเอง ยังมุมอันมืดสนิทเงียบเหงาของแดนสวรรค์ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนถูกสีรัตติกาลมืดมิดกลืนกิน ไม่เว้นกระทั่งผืนฟ้าก็ยังไร้แสงดาว  ณ ใจกลางของความมืดนั้น ปรากฏป้ายหินสลักไว้ด้วยตัวอักษร พ่ า ย รั ก             กลิ่นไอความเกลียดชังอันน่าคลื่นเหียนคละคลุ้งในบรรยากาศไปทั่ว... เพียงอึดใจ ป้ายหินนั้นก็สั่นไหวเบาๆ ก่อนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ !  ปลดปล่อยกลุ่มควันสีดำคล้ำทะยานขึ้นสู่ฟากฟ้า มุ่งหน้าอย่างมุ่งร้ายไปยังอาณาจักรจันทราทอง !! ==== มีต่อค่ะ ==== จากคุณ : WriterZZ & ฟารา (นู๋ครีมสด) เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 54 21:33:23

ความคิดเห็นที่ 3 บทที่ ๒ งานฉลองพิธีเปลี่ยนร่าง [3/4] ในที่สุด รุ่งสางของ ‘วันที่แปดเดือนแปด’ ก็มาถึง... ตามโบราณราชประเพณีแห่งเยว่จินหรง วันที่แปดเดือนแปดหมายถึงช่วงเวลาอันเป็นมงคลที่สุดที่ทารกกิเลนจักได้รับ ‘นาม’ พร้อมทั้งเปลี่ยนร่างดั้งเดิมมาอยู่ในรูปกายมนุษย์ ด้วยการเกื้อหนุนแห่ง ‘8’ อันเป็นสัญลักษณ์มหามงคลแห่งความไม่สิ้นสุด “ เริ่มพิธีเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์เถิด ” เสียงทรงอำนาจอันเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์แห่งราชันกิเลนดังขึ้น ณ ใจกลางลานหินกว้างที่ประกอบพิธีมงคล ร่างสูงสง่าของเยว่หรงเต๋อลอยเด่นอยู่กลางนภากาศ อาภรณ์สีขาวประกายทองโบกสะบัดพลิ้วไหวไปตามแรงลม วงแขนแกร่งตระกองกอดโอรสน้อยทั้งสองในร่างทารกกิเลนอย่างทะนุถนอมแล้วผายมือออก ปล่อยร่างกิเลนน้อยสีขาวและสีดำลอยเด่นอยู่เคียงข้างกัน พลังธาตุสว่างร้อนแรงและพลังธาตุมืดหนาวเหน็บค่อยก่อตัวไหลเรื่อยมาจากทุกสารทิศ บังเกิดเป็นกระแสธารแห่งพลังสองสีพาดผ่านอากาศตรงเข้าปกคลุมร่างกิเลนน้อยทั้งคู่อย่างรวดเร็ว! ตามปกติแล้ว ทารกแห่งราชวงศ์กิเลนจะถือกำเนิดมาพร้อมกับพลังธาตุแห่งธรรมชาติ พิธีเปลี่ยนร่างจึงเป็นการทดสอบความเหมาะสมต่อธาตุนั้นๆ อันเป็นกฎธรรมชาติแสนเรียบง่ายทว่าโหดเหี้ยม ‘เข้มแข็งรอด อ่อนแอตาย’ กระแสธาร ‘ธาตุกำเนิด’ จะไหล่บ่าเข้าสู่ร่างทารกกิเลนจนกว่าพิธีเปลี่ยนร่างจะเสร็จสิ้น ในระหว่างนั้นจึงเป็นช่วงเวลาที่เปราะบางและสร้างภาระแก่ร่างกายกิเลนน้อยมากที่สุด เยว่หรงเต๋อผู้เป็นบิดาจึงต้องใช้พลังตนเพื่อช่วยกางกั้นอาณาเขตและควบคุมการไหลของพลังธาตุกำเนิดมิให้รุนแรงเกินไป ยิ่งเป็นพลังธาตุแห่งแสงสว่างและความมืดที่ถือว่าอยู่ ณ จุดสูงสุดของธาตุทั้งมวลด้วยแล้ว... งานครั้งสำคัญนี้จึงกินแรงราชันกิเลนสวรรค์ไปเสียเก้าในสิบส่วน ยังเบื้องล่าง จูเจินอวี้เหวินกำลังก้าวเยื้องย่างเวียนไปทางขวาในขณะที่มู่ตานกุ้ยฮวาหมุนวนไปทางซ้าย ราชินีกิเลนทั้งสองจัดวางแปดอักษร และแปดสัญลักษณ์มงคลรอบกายกิเลนน้อยทั้งแปดทิศ เสียงหวานเสนาะสองเสียงดั่งไข่มุกตกกระทบแผ่นแก้วประกาศก้อง เริ่มด้วยนางกิเลนวารีว่าก่อนตามด้วยนางกิเลนบุปผาว่าคลอกัน “ ฉัตรวิเศษเป๋าส่าน คือศีรษะ ”  “ ขอประดับกตัญญู ” " มัจฉาทองคำจินอวี๋ คือดวงตา ” “ ขอประดับจริยธรรม ” “ ดอกบัวเหลียนฮวา คือลิ้น ”   “ ขอประดับความจงรักภักดี ” “ ธงชัยไป๋ไก้ คือร่างกาย ”   “ ขอประดับความเที่ยงธรรม ” “ ธรรมจักรฝ่าหลุน คือสองเท้า ”   “ ขอประดับความละอาย ” “ หอยสังข์ฝ่าหลอ คือคำพูด ”  “ ขอประดับสัจจะ ” “ เงื่อนไม่รู้จบผานฉาง คือดวงจิต ”  “ ขอประดับความรัก ” “ แปดมงคล คือกำแพงแก้วแปดชั้นประดับด้วยหลักธรรมแปดข้อ ขอเปลี่ยนร่างบุตรที่รักแห่งเราสู่กายมนุษย์ ” สิ้นเสียงอ่อนหวานแห่งสองราชินีกิเลนเอ่ยคลอประสานในประโยคสุดท้าย พลัน! พลังธาตุทรงกลมแห่งแสงสว่างและความมืดที่ห่อหุ้มกิเลนน้อยทั้งคู่ก็แตกมลายออกแล้วกลับกลายเป็นแสงเรื่อเรืองเจิดจ้าและมืดครึ้มเยียบเย็นอยู่กลางนภากาศ... ==== มีต่อค่ะ ==== แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 54 21:43:46 จากคุณ : WriterZZ & ฟารา (นู๋ครีมสด) เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 54 21:39:34

ความคิดเห็นที่ 4 บทที่ ๒ งานฉลองพิธีเปลี่ยนร่าง [4/4] ในแสงสว่างสีขาว...ปรากฏร่างทารกมนุษย์ผิวขาวเนียน เส้นผมสีเงินส่องประกายราวเกล็ดแก้ว เด็กน้อยปรือนัยน์ตาสีเงินสุกใสพร้อมรอยยิ้มไร้เดียงสาน่ารักน่าชังยิ่ง ราชันกิเลนปฐพีเยว่หรงเต๋อ มองบุตรชายคนแรกด้วยประกายตาเปี่ยมความรักพร้อมกล่าว “ เจ้าผู้เป็นบุตรชายคนโต กิเลนจันทร์แห่งแสงสว่าง จิตวิญญาณแห่งหยาง ตัวแทนแห่งความซื่อสัตย์ บริสุทธิ์ สูงส่ง เป็นดั่งน้ำค้างพิสุทธิ์แห่งแดนสวรรค์ เราขอประทานนาม เยว่เทียนหมิง ท้องฟ้าอันสว่างไสว ” จากนั้น ผู้เป็นบิดาจึงหันมาทางทารกน้อยอีกคนที่ลอยล่องอยู่ในความมืดล้ำลึก เด็กน้อยมีผิวสีงาช้างตัดกับเส้นผมสีดำสนิทดั่งขนกา นัยน์ตาสีดำราวห้วงจักรวาล ดวงหน้าอ่อนเยาว์ไม่ประดับอารมณ์ ราชันกิเลนสวรรค์กล่าวต่อด้วยน้ำเสียงเปี่ยมความรัก “ เจ้าผู้เป็นบุตรชายคนรอง กิเลนจันทร์แห่งความมืด จิตวิญญาณแห่งหยิน ตัวแทนแห่งความชั่วร้าย ฉ้อฉล โหดเหี้ยม เป็นดั่งวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเหล่าภูติผีปีศาจ เราขอประทานนาม เยว่เทียนอ๋าว ท้องฟ้าอันล้ำลึก ” สิ้นคำแห่งโองการราชันกิเลนเยว่หรงเต๋อ เสียงโห่ร้องยินดีดังกึกก้องไปทั่ว บรรดาเสนาอำมาตย์และคณะทูตที่ได้รับอนุญาตให้ร่วมงานต่างพากันชื่นชมยินดีในความงามสง่าของโอรสกิเลนสวรรค์ทั้งสอง ทว่ากลับไม่มีผู้ใดล่วงรู้... ในครรลองสายตาของฝูงชนที่จับจ้อง ‘กิเลนจันทร์’ กลับมีสายตาคู่หนึ่งที่มองผ่านเลยไป... ราชทูตหนุ่มแห่งพิภพมนุษย์เจว่ชิงจ้องมองราชันกิเลนสวรรค์ที่กำลังเหนื่อยล้าภายหลังใช้พลังถึงเก้าในสิบส่วนในพิธีเปลี่ยนร่างอย่างไม่วางตา ใบหน้าคมคายที่ยามปกติดูสุภาพสงบนิ่งบัดนี้กลับยิ้มเจ้าเล่ห์ ส่งสายตาสิเน่หาออกมาไม่ปิดบัง ยิ่งเห็นเยว่หรงเต๋ออ่อนแรงลงก็ยิ่งกระหยิ่มยิ้มย่อง... ราชทูตหนุ่มก้าวมาด้านหน้า ปรายหางตาเหลือบมองราชินีกิเลนทั้งสองด้วยความชิงชังครั้งหนึ่ง ก่อนสะบัดมือเบิกค่ายกล ‘ทวารข้ามมิติ’ อย่างมุ่งร้าย พริบตา น้ำพุสีดำอันกราดเกรี้ยวพลันผุดขึ้นจากผืนดินกลืนกินบริเวณรอบๆ อย่างรวดเร็ว! เจว่ชิงกระโจนออกมากลางปะรำพิธีซึ่งบัดนี้ถูกไอหมอกสีดำบดบังไปทั่ว ราชทูตแห่งพิภพมนุษย์ตะโกนก้องด้วยเสียงแหลมสูง “ ฮิ ฮิ ฮิ ตัวข้าปีศาจพ่ายรักขอรับตัวราชันกิเลนและลูกน้อยไปก่อนเถิดนะ ” อย่างไม่ทันตั้งตัว! ทวารข้ามมิติที่ขับเคลื่อนด้วยพลังปีศาจก็เปิดออก มือแห่งความมืดมิดที่แสนอัปลักษณ์น่าขยะแขยงตรงเข้าคว้าราชันเยว่หรงเต๋อและองค์ชายกิเลนน้อยเยว่เทียนอ๋าว กระชากร่างทั้งสองลงสู่หลุมดำไร้ก้นบึ้งที่ปรากฏบนผืนดินพร้อมกับร่างของเจว่ชิงที่กระโดดตามลงไป ชั่วพริบตา รอยแยกแห่งความมืดก็ปิดลง แสงสว่างกลับคืนมาพร้อมกับความเงียบงัน  ‘ผู้ลักพา’ และ ‘ผู้ถูกลักพา’ ต่างลับหาย เหลือไว้เพียงกิเลนน้อยเยว่เทียนหมิงและราชินีกิเลนทั้งสองที่ยังมองจ้องอย่างตกตะลึง โ ป ร ด ติ ด ต า ม ต อ น ต่ อ ไ ป ---------------------------------------------------------------------- จากคุณ : WriterZZ & ฟารา (นู๋ครีมสด) เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 54 21:43:14

ความคิดเห็นที่ 5 มาเจิมค่ะ ขอบคุณ ZZ ที่มาโพสให้ค่ะ จากคุณ : Fhal2a เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 54 21:48:11

ความคิดเห็นที่ 6 เย้ๆ ทายถูกว่าอีตาราชันต้องเดี้ยงแน่ ใช้พลังไป 9/10 ไว้ใจกันง่ายจริงหนอ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 54 10:30:21

ความคิดเห็นที่ 7 เพิ่งได้เข้ามาอ่านครับ อ่านแล้วยิ่งใหญ่อลังการจริงๆ เดี่ยวต้องตามไปอ่านบทเก่าๆก่อนครับ จากคุณ : kaburapat เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 54 11:30:12

ความคิดเห็นที่ 8 #5 จ้า เจิมๆๆๆ #6 อิ้อิ้ ทายถูกจริงๆ ด้วย ชายหนุ่มพ่อลูกอ่อนก็มีบ้างละเนอะ ^^ #7 ยินดีมากค่าถ้าอ่านแล้วสนุก ^^ (เอ๊ะ ยังไง?? แล้วทำไมต้องเอ๊ะ...  = =) เนื่องจากเป็นโปรเจคร่วมค่ะ เราสองเห็นดีเห็นงามกันมาถึงขั้นนี้แล้วก็ต้องเอาให้สุดๆ (เหรอ?) ^^" หวังว่าจะติดตามกันต่อไปนานๆ คะ แหะๆ จากคุณ : WriterZZ (นู๋ครีมสด) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 19:34:37