|
คำสารภาพของผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่เพิ่งรู้ตัวว่าได้ทำในสิ่งที่ไม่มีวันจะชดใช้ความรู้สึกดีๆให้นางฟ้าประจำใจของเขาได้อีกต่อไป
มันเริ่มจากการที่ ผมรู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น แล้วโชว์เบอร์เธอคนนั้น
ทำไมหรือครับ อาจเป็นเพราะว่าผมอยากเว้นวรรคระยะความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับผมก็เป็นได้
ทั้งๆที่เธอเคยเป็นนางฟ้าของผม เป็นคนที่ผมอยากอยู่ใกล้ อยากเจอหน้าและอยากพูดคุยด้วย และถึงขั้นเกือบอยากร่วมชีวิตด้วยเลยทีเดียว
แต่มาวันนี้ ผมกลับรู้สึกว่าอะไรในตัวผมมันเอื่อยๆ จางๆไม่เข้มข้นเหมือนที่ผ่านมาอีกแล้ว
เปล่า...ผมไม่ได้เปลี่ยนใจนะครับ ผมยังรักเธอเหมือนเดิม เพียงแต่ความรู้สึกของผมมันนิ่งขึ้นเท่านั้น
เพราะอะไร เพราะเธอหรือเปล่า ก็คงไม่อีกนั่นแหละ เธอยังคงน่ารัก อ่อนหวาน ตลกและจริงใจกับผมเหมือนกับทุกๆวันที่ผ่านมา
และดูเหมือนว่าเธอจะมีใจให้ผมมากขึ้นเสียด้วย ทั้งๆที่ตอนแรกเธอเป็นฝ่ายนิ่งกว่าผมเสียอีก
ผมก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายความรู้สึกที่ว่าของผมได้อย่างไร ถามว่ามีมือที่สามหรือเปล่า ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยครับว่า ไม่มีแน่นอน มีแต่พี่ๆเพื่อนๆกันทั้งนั้น
และไอ้ที่พี่ๆเพื่อนๆนี่แหละ ที่ทำให้ผมรู้สึกว่า เธอไม่เข้าใจผมในบางอารมณ์เลยว่าคนเรา บางครั้งต้องมีช่วงจังหวะเว้นวรรคกันบ้าง
ขอเถอะนะคนดี ขอที่ว่างให้ผมได้หายใจบ้าง ผมยังรักคุณเหมือนเดิม เพียงแต่ผมก็ยังรักที่จะมีเพื่อนอีกด้วย อย่าเพิ่งเข้ามาทำให้ผมรู้สึกอึดอัด หรือรู้สึกผิดทุกครั้งที่เริ่มคุยกับใครๆเลย
ใช่ครับใครๆในทีนี้คือเพื่อนไงครับ ทั้งผู้หญิงบ้างผู้ชายบ้างตามประสา มันก็ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้นนี่นา และก็ไม่ใช่แบบที่เธอชอบฟูมฟายต่อว่าผมอีกด้วย
บางครั้งนางฟ้าของผมต้องเข้าใจบ้างว่า ผู้ชายกับเพื่อนเป็นของที่แยกกันไม่ออก แม้ว่าบางครั้งมันอาจจะเลยเถิด หรือมีบ้างที่จะพูดคุยถูกคอกับเพื่อนผู้หญิงบางคนบ้าง แต่ไม่ได้ทำให้สถานะของคนที่ผมรักเปลี่ยนไปง่ายๆหรอกนะ
ที่ผ่านมาผมเริ่มเหนื่อยกับชีวิตที่ต้องดูแลหัวใจคนอื่นมานาน แต่พอมาเจอเธอครั้งแรก กลับรู้สึกว่าอยากเป็นคนดูแลเธอ อยากดูแลนางฟ้าของผม นางฟ้า...ที่ผมไม่เคยลืมว่า เธอเกิดมาเพื่อผูกพันกับผม
...โปรดอย่าหวั่นไหว เพราะผมไม่ได้เปลี่ยนไป เพียงแต่อยากได้พื้นที่เล็กๆ เว้นวรรคหายใจบ้างเท่านั้นเอง โปรดอย่าจากไป เพียงเพราะผมนิ่งไป เพราะถึงอย่างไรผมยังรักนางฟ้าของผมเสมอ...และโปรดกลับมา หากยังระลึกถึงกัน ผมขอโทษที่ทำร้ายความรู้สึกดีๆที่คุณมีให้
ผมไม่รู้ว่าเธอจะได้ยินมั๊ย....แต่ก็อยากให้เธอเข้าใจและรับรู้ว่า ผมยังรักนางฟ้าของผมเสมอ...แม้ว่ามันจะสายไปแล้วก็ตาม
จากคนเดินดินธรรมดาคนหนึ่ง ถึงนางฟ้าของเขา
แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 54 13:48:26
แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 54 13:24:39
| จากคุณ |
:
kaburapat 
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 ม.ค. 54 13:15:56
|
|
|
| 
นางฟ้า...ของผม
