ความคิดเห็นที่ 1 ......"คนเขียนกลอน" ปวดร้าวสะท้านจิต ยังแอบคิดว่าสักวันมีคนเห็น ถึงความงามในอักษรของประเด็น แม้ไม่เด่นแต่สวยงามคละคลาไป...... จากคุณ : ป.ปาแปง เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 18:48:01

ความคิดเห็นที่ 2 18.26 น. ๏'กลอนผู้เขียน' เพียรคู่รู้สึกคิด กรองคำนิด คิดนำคำอักษร ร้อยเรียงคำ รำเคียงคู่เรียงกร กอดก่ายหมอน ก่อนหมายคลายเครียดแล ๏ 'กลอนครูล้วน' ควรรู้สึกรู้สา เป็นตำรา ตารำนำหน้าแม่ เป็นคำปู่ ครูปล้ำร้อยรำแปร เป็นคำแท้ แค่ทำตามเยี่ยงครู ๏ 'กลอนผู้รัก' พักรู้ผ่อนผู้ล้า อักษรา สาระน่าเรียนรู้ ติดตามฝัน ตันความคิดตามดู ผวนกลอนสู้ กู้ศรศิลป์ก่อนเซ็ง ๚ะ๛ (งิงิ) 18.47 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 18:50:43

ความคิดเห็นที่ 3 อยากเขียนกลอน นอนคิด จนจิตหวั่น เขียนจังซี่ จังซั่น อ่านหลายหน ทั้งกลอนรัก กลอนหลอก ปอกเปลือกจน อ่านเวียนวน จนตาลาย คล้ายๆกัน อยากจะเขียน อยากจะอ่าน ที่มันแปลก กลอนผิดแผก แหกโค้ง  คงสุขสันต์ มีใครเขียน แล้วแหกคอก บอกละกัน ชวนให้ฉัน ไปอ่าน จังซั่นตั๊ว!!  เหอๆๆ แก้ไขเมื่อ 29 ม.ค. 54 20:07:11 จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 20:03:04

ความคิดเห็นที่ 4 “คนเขียนกลอน” เขียนไป ด้วยใจรัก อยากสลัก อักษรา ตามที่ฝัน ร่วมร้อยเรียง เรียนรู้ คำประพันธ์ ฝึกทุกวัน จนเริ่ม คล่องชำนาญ “คนเขียนกลอน” ต้องขอ ขอบคุณครู ขอบคุณผู้ ชี้แนะ ให้สืบสาน ก่อนจะไร้ กวีศิลป์ สิ้นตำนาน ไม่มีใคร คิดอ่าน กลอนของไทย “คนเขียนกลอน” ต้องขอ ขอบคุณพี่ ห้องกวี  มากไมตรี ยิ้มสดใส ชอบสถิต ในกระทู้ พวงมาลัย เพราะว่าได้ มีคู่กัด เป็นตัวตน “คนเขียนกลอน” บางครั้ง อยากนิพพาน ไม่อยากสร้าง วิมาน ในเวหน แต่มิอาจ ควบคุม ดวงกมล จึงมิอาจ หลุดพ้น เวทนา “คนเขียนกลอน” ทำได้ เพียงปล่อยวาง ทำจิตให้ เว้นว่าง จากตัณหา รูปกลิ่นรส เสียงสัมผัส ซึ่งสัญญา ไม่นำพา ไม่ยึดติด กับสิ่งใด “คนเขียนกลอน” นำธรรมะ มาสอนจิต ใครอยากคิด ยั่วโมโห ไม่หวั่นไหว ใครอยากด่า อยากกลั่นแกล้ง ก็แกล้งไป ตัวเราไซร้ รู้ชั่วดี เท่านี้พอ... จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 20:10:50

ความคิดเห็นที่ 5 นักกวี วจี คำพร่ำพรอด อักษรสอด คิดถึง คนึงหา บางครั้งสื่อ ร้าวราน พรรณา ส่งภาษา สื่อใจ ในกวี นักกวี บางครา พาโศกเศร้า จิตจับเจ่า จ่อมจม ตรมวิถี โดนเมินมอง จากเพื่อน นักกวี ดวงฤดี  สลด รันทดใจ นักกวี บางครั้ง ยังทดท้อ ขีดเขียนข้อ ย่อความ ตามหวั่นไหว ยามอาทร กลอนร้าง ว่างเปล่าไป ยากขานไข ขีดเขียน บทกวี +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+   จากคุณ : พระรองตลอดกาล เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 20:10:57

ความคิดเห็นที่ 6 " คนเขียนกลอน" บางที่มีคึกครื้น มีจุดยืน มีเหนื่อยล้า มีกล้าหาญ มีความฝัน และมี จินตนาการ มีเบิกบาน มีโศกเศร้า เคล้ากันไป " คนเขียนกลอน" มีนอน กินคัพเค้ก >>> ส่งภาพประกอบมาค่ะ... บ้างเหมือนเสก  ภาพฝ้น  วันฟ้าใส มีอบอุ่น มีร้อนแรง แข่งกับไฟ มีห่วงใย มีสุขุม........มีนุ่มนวล....... หลากหลายจ้า..... เท่าที่ปอมเห็น...ไม่มีใครซ้ำใครเลยสักคน... แก้ไขเมื่อ 29 ม.ค. 54 21:17:29 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 20:33:37

ความคิดเห็นที่ 7 มาร่วมแจมด้วยคนนะขอรับ เอาแบบ โคลงสี่สุภาพมั่งนะขอรับ " ผู้เขียนกลอน " กล่อมเกื้อ ......................... กวินกานท์ เพียรพร่ำ จำนรรจาร ................................... จรดถ้อย อักษรผ่าน ผสมผสาน ................................. ผจงผุด ฝากสลัก สละสลวยร้อย .............................. ร่อนริ้วเรียงราย " คนเขียนกลอน " กิ่งแก้ว ........................... กัลยา เคียงฝากมวล อักขรา ................................. ขนาบข้าง หวานเอยช่าง เจรจา ................................... จับจิต เนียนนุ่ม งามเสกสร้าง ................................ ส่งสร้อยสอดแซม " นักเขียนกลอน " ชาติเชื้อ .......................... ชายชาญ เรียงร่ำ ลำนำขาน ....................................... ขับเคลิ้ม คำความ หนัก ขาดหวาน .............................. หวิวหวาด อาจขาด ความหยาดเยิ้ม .............................. หยดย้อยยวนยี " กวีฯเขียนกลอน " หลากล้วน ....................... หลอมวลี เติมต่อความ ตามวจี .................................... จับจ้อง จินตภาพ ส่งคำกวี ....................................... กระหวัดแว่ว เคียงขับ รับใจคล้อง .................................... ขีดค้นคำคม     ๚ะ๛ ไม่ค่อยได้เขียนโคลงสี่ฯ สักเท่าไหร่ สอบไม่ผ่าน  บอกกันด้วยนะ ขอรับ จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 21:02:06

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่ค่อยได้เขียนโคลงสี่ฯ สักเท่าไหร่ สอบไม่ผ่าน บอกกันด้วยนะ ขอรับ - เอาไปเลย A+ ค่ะ จากคุณ : แตง (comicclubs) เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 21:16:48

ความคิดเห็นที่ 9 คนเขียนกลอนกานท์กวี                     สวัสดิ์ศักดิ์ศรี ภูมิมีบุคลิกงาม คนเขียนกลอนนิรนาม                        รังสรรค์เรียงความ ถ้อยพจน์นิยามวรรคทอง คนเขียนกลอนพินิจมอง                     สากลสนอง สกลเรืองรองจรรโลง คนเขียนกลอนเมลืองโคลง                  จินตนาโปร่ง ขับโยงกาพย์ฉันท์ร่ายเรียง คนเขียนกลอนมีพร้อมเพรียง                ขับเคลื่อนลำเลียง แนวคิดจำเรียงเพียรธรรม คนเขียนกลอนคตินำ                          สมาธิล้ำ ฉลวยฉมำบรรจง คนเขียนกลอนปัญญาทรง                   วินัยมั่นคง จิตประสงค์รักษ์ประพันธ์ คนเขียนกลอนคุณครูฉัน                     ความรู้ท่านปัน ฉันรักกล่าวคำขอบคุณ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 00:08:34

ความคิดเห็นที่ 10 ความคิดเห็นที่ 1     ......"คนเขียนกลอน" ปวดร้าวสะท้านจิต ยังแอบคิดว่าสักวันมีคนเห็น ถึงความงามในอักษรของประเด็น แม้ไม่เด่นแต่สวยงามคละคลาไป...... จากคุณ : ป.ปาแปง ... "คนเขียนกลอน"สะท้อนตาม ความรู้สึก ในสำนึก บางคราว เศร้าไฉน แต่ด้วยรัก วลีร้อย ถ้อยอำไพ ลิขิตใจ ฝากฝัง ยังบทกลอน.... สวัสดีค่ะ คุณ  ป.ปาแปง.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 11:36:23

ความคิดเห็นที่ 11 ๏ 'กลอนผู้เขียน' เพียรคู่รู้สึกคิด กรองคำนิด คิดนำคำอักษร ร้อยเรียงคำ รำเคียงคู่เรียงกร กอดก่ายหมอน ก่อนหมายคลายเครียดแล ๏ 'กลอนครูล้วน' ควรรู้สึกรู้สา เป็นตำรา ตารำนำหน้าแม่ เป็นคำปู่ ครูปล้ำร้อยรำแปร เป็นคำแท้ แค่ทำตามเยี่ยงครู ๏ 'กลอนผู้รัก' พักรู้ผ่อนผู้ล้า อักษรา สาระน่าเรียนรู้ ติดตามฝัน ตันความคิดตามดู ผวนกลอนสู้ กู้ศรศิลป์ก่อนเซ็ง ๚ะ๛ (งิงิ).....พี่นกโก๊ก ร้อยคำกรอง ลองร่าย ในอักษร สลักกลอน วอนไว้ ยังไม่ก่ง ภาษาศิลป์  จินตนา พาครื้เครง ยามวังเวง เหว่ว้า พาผูกพันธ์ จินตนา ภาษาสวย รวยคำซึ้ง ไม่รู้ถึง ความหมาย ก็ไหวหวั่น สลักเสลา เสกสร้อย ถ้อยจำนรรจ์ คือคำคม คำขวัญ ผ่านกวี คนเขียนกลอน วอนครู ผู้รู้สอน ด้วยยังอ่อน ด้านศิลป์ กวินศรี เขียนมานาน แต่ยังด้อย คอยช่วยที น้องคนนี้ งี่เง่า ไม่เข้าใจ... ขอบคุณค่ะพี่นก .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 11:50:01

ความคิดเห็นที่ 12 อยากเขียนกลอน นอนคิด จนจิตหวั่น เขียนจังซี่ จังซั่น อ่านหลายหน ทั้งกลอนรัก กลอนหลอก ปอกเปลือกจน อ่านเวียนวน จนตาลาย คล้ายๆกัน อยากจะเขียน อยากจะอ่าน ที่มันแปลก กลอนผิดแผก แหกโค้ง  คงสุขสันต์ มีใครเขียน แล้วแหกคอก บอกละกัน ชวนให้ฉัน ไปอ่าน จังซั่นตั๊ว!!  เหอๆๆ .........................เสกคาถา .... เขียนกลอนได้ อย่างเสก เป็นเอกแล้ว เห็นวี่แวว ครวญคำ ย้ำไปทั่ว ภาษาถิ่น ยินพร่ำ เฉพาะตัว ดูเหมือนยั่ว เหมือนกวน แต่ยวนใจ อ่านกี่ที มีขำ ยิ้มฉ่ำชื่น ไม่เหมือนใคร ไหนอื่น ดูลื่นไหล ศิลป์ภาษา สานสุข เคล้าคลุกไป สื่อความใน คนเขียน ว่าเซียนจริง... .. แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 54 17:02:34 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 16:48:44

ความคิดเห็นที่ 13 “คนเขียนกลอน” นำธรรมะ มาสอนจิต ใครอยากคิด ยั่วโมโห ไม่หวั่นไหว ใครอยากด่า อยากกลั่นแกล้ง ก็แกล้งไป ตัวเราไซร้ รู้ชั่วดี เท่านี้พอ....................น้องแตง “คนเขียนกลอน” เขียนคำ นำสลัก ด้วยใจรัก อักขรา พาหยอกล้อ เฝ้าเรียนรู้ เรียงร้อย ถ้อยคำคลอ ฝึกฝนให้ เกิดก่อ หน่อกวี “คนเขียนกลอน” ป้อนย้ำ รำพันเขียน จากบทเรียน ครูสอน คราก่อนนี้ จินตนา  รันทด บทมากมี เป็นกวี กรองร้อย ถ้อยวิไล “คนเขียนกลอน” วอนตอบ ขอบคุณที่ ห้องกวี  มีให้ลง จนหลงใหล จะโคลงสี่ กลอนแปด  พวงมาลัย เขียนเถิดหนา ยาใจ หวังได้ยล “คนเขียนกลอน” อ่อนล้า เป็นคราครั้ง ยากหยุดยัง ดวงใจ ที่สับสน ความอ่อนไหว ทำให้ ดวงใจตน ตกในบ่วง เล่ห์กล มนตร์กวี “คนเขียนกลอน” ควร รู้ อยู่ในจิต คำลิขิต อักษร กลอนสุขศรี ทีอ่อนหวาน  นั้นเพียงถ้อย ร้อยวลี อย่าหลงกล มนตร์กวี นี้เกินควร . หวัดดีจ้ะน้องแตง คนเขียนกลอน มักจะอ่อนไหว จริงๆแหละ.. เข้มแข็งนะจ๊ะ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 17:28:21

ความคิดเห็นที่ 14 นักกวี วจี คำพร่ำพรอด อักษรสอด คิดถึง คนึงหา บางครั้งสื่อ ร้าวราน พรรณา ส่งภาษา สื่อใจ ในกวี นักกวี บางครา พาโศกเศร้า จิตจับเจ่า จ่อมจม ตรมวิถี โดนเมินมอง จากเพื่อน นักกวี ดวงฤดี  สลด รันทดใจ นักกวี บางครั้ง ยังทดท้อ ขีดเขียนข้อ ย่อความ ตามหวั่นไหว ยามอาทร กลอนร้าง ว่างเปล่าไป ยากขานไข ขีดเขียน บทกวี “พระรองตลอดกาล” รำพันพ้อ กานท์กลอน อักษรสลัก ลำนำรัก ตราตรึง ซึ้งสุขศรี    ร้อยกรองผ่าน หวานหยด บทวลี แต่บางที เชือดเฉือน ดั่งเลือนลา มีโศกเศร้า สะสม ระทมจิต แต่ต้องบิด เบนบ่าย ใจปดปร่า เขียนกลอนชื่น ทั้งที่ ทรมา เก็บน้ำตา กลืนกลบ เพื่อลบรอย “คนเขียนกลอน”ขื่นขม ระทมหนัก ช้ำด้วยรัก ชีวิตจริง ทิ้งเหงาหงอย นั่งเขียนคำ พร่ำเพ้อ ละเมอคอย วางกรองร้อย หวานชื่น แอบขื่นทรวง “สุนันยา” สวัสดีค่ะ คุณ พระรองตลอดกาล ขอบคุณ มากค่ะ ที่มาร่วมแสดง ความรู้สึก ของคนเขียนกลอน จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 17:48:51

ความคิดเห็นที่ 15 " คนเขียนกลอน" บางที่มีคึกครื้น มีจุดยืน มีเหนื่อยล้า มีกล้าหาญ มีความฝัน และมี จินตนาการ มีเบิกบาน มีโศกเศร้า เคล้ากันไป " คนเขียนกลอน" มีนอน กินคัพเค้ก >>> ส่งภาพประกอบมาค่ะ... บ้างเหมือนเสก  ภาพฝ้น  วันฟ้าใส มีอบอุ่น มีร้อนแรง แข่งกับไฟ มีห่วงใย มีสุขุม........มีนุ่มนวล....... หลากหลายจ้า..... เท่าที่ปอมเห็น...ไม่มีใครซ้ำใครเลยสักคน... "กาปอม" คนเขียนกลอน วอนคำ พร่ำหลากหลาย มีโศกเศร้า เดียวดาย ทั้งไห้หวน มีทะลึ่ง ทะเล้น เล่นยียวน มีทั้งป่วน กวนกัน นั้นมากมี อารมร์ขัน อารมร้าว บางครวครั้ง อารมณ์ชัง อารมณ์รัก ฝากน้องพี่ อารมณ์เหงา ขุ่นเคือง บางเรื่องดี อารมณ์นี้ อารมณ์ไหน ไว้ในกลอน...   จริงๆอย่างน้องปอมว่าแหละเน๊าะ..หุหุ "สุนันยา"     มีหนมมาฝากน้องปอม  ด้วยจ้ะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 17:55:45

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีค่ะ คุณเปลวอัคคี งั้นสุก็ขออนุญาต ตอบเป็นโคลงสี่สุภาพนะคะ " ผู้เขียนกลอน " ก่อนครั้ง ......................... นมนาน (สุ ตั้งใจเขียน  “นมนาน” ..จริงๆ) เรียงร่าย กวีกานท์  ......................................สดับถ้อย บรรจงกล่อมกลอนหวาน .............................ผุดผ่อง เพียรพร่ำรำพันร้อย ......................................ส่งสร้อยจินตนา " คนเขียนกลอน " เพริศแพร้ว .....................นำพา เรียงพจน์ อักษรา ........................................ ร่วมสร้าง คำหวานฉ่ำอุรา ................................... เผยผ่อง ผิวแผ่วงามสล้าง ................................ .......บทร้อยกวีกานท์ " คนเขียนกลอน " อ่อนด้วย .......................ประสบการณ์ ขอพึ่ง ผู้เชี่ยวชาญ ....................................... โอบเอื้อ คำคม สื่อผสาน  ..........................................หวาดหวั่น เป็นดั่งไฟ มอดเชื้อ .............................. .......หมดสิ้นคำวอน " คนเขียนกลอน " ซาบซึ้ง ........................ มากมี หวานชื่น งามวลี   ......................................สถิตห้วง ใจกระจ่าง เปรมปรีดิ์ ..................................สุขเปี่ยม เรียงรับ เกินจะท้วง......................................ถักถ้อยคมกวี    ๚ะ๛ ไม่ค่อยได้เขียนโคลงสี่ฯ สักเท่าไหร่ สอบไม่ผ่าน  บอกกันด้วยนะ คะ...หุหุ(เลียนแบบคนดัง) ขอบคุณ ที่ร่วมแจมค่ะ   .......... แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 54 19:08:07 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 18:48:58

ความคิดเห็นที่ 17 คนเขียนกลอนวาด                     ผุดผาดรู้สึก จิตใต้สำนึก                              แปลงเป็นอักษร กลั่นจากหัวใจ                          เยื่อใยอาทร ผูกเป็นบทกลอน                       กลั่นอ้อนรำพัน คนเขียนกลอนหวัง                    เหนี่ยวรั้งความหมาย สื่อนัยโยงสาย                          ถึงใจช่างฝัน ซอกซอนส่วนลึก                      ตรองตรึกจำนรรจ์ รู้สึกถึงกัน                               สองใจหนึ่งเดียว คนเขียนกลอนฝัน                    ถึงวันฟ้าใส กานท์กลอนอ่อนไหว                ไม่มีเปล่าเปลี่ยว มิ่งมิตรมากมาย                       ทักทายกลมเกลียว สัมพันธ์แน่นเหนียว                   สืบเนื่องกลอนกานท์ คนเขียนกลอนใฝ่                    ถึงในภายหน้า ศาสตร์ศิลป์ล้ำค่า                    ยังคงสืบสาน ร้อยกรองจำเรียง                    อยู่เคียงคู่กาล ตราบชั่วลูกหลาน                    บนขวานแหลมทอง                                                      (วิชชุมมาลาฉันท์ 8) ครั้งแรกค่ะที่เขียนวิชชุมมาลาฉันท์ ออกตัวไว้ก่อนเลียนแบบคนข้างบนค่ะ จากคุณ : เรียวรุ้ง เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 11:35:33

ความคิดเห็นที่ 18 บางห้วงแห่ง อารมณ์ ตรมในจิต บางห้วงคิด หวั่นไหว ในใจเพ้อ บางห้วงรัก ฝันใฝ่ ให้ละเมอ บางห้วงเผลอ ตวัดวาด ฝากคำกลอน อักษรศิลป์ เรียงร้อย ฝากเรื่องราว แทนคำกล่าว ในห้วงใจ ที่ทอดถอน บางถ้อยคำ กล่าวย้ำ ซ้ำอาทร ฝากอักษร แทนถ้อย ความจากใจ ความคิดถึง ฝากมาในวรรคหนึ่ง อีกบาทซึ่ง แทนรัก เคยฝากไว้ ร้อยรวมบท วจีภักดิ์ เสมอใจ เพียงมอบไป แด่เพียงหนึ่ง 'คนเขียนกลอน' คิดถึงพี่สุมากมายค่ะ จากคุณ : ดอกไม้ป่า (Argent) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 15:05:28

ความคิดเห็นที่ 19 คนเขียนกลอนต้องอนง้ำ......................ถูกแกล้งกระทำ จากใครกันหนอแปลกใจ ผิดนิดตกหน่อยเผลอไป.........................แกล้งล้ออยู่ได้ รู้สึกน้อยใจชอบกล เขียนกลอนวอนเว้าทุกคน.......................ซาบซึ้งกมล ที่คอยหยอกเย้ายียวน บางครั้งบางคราวแกล้งป่วน.....................เหมือนดั่งคอยกวน ให้ต้องอาฆาตจองเวร แต่ว่ามองอยู่เช้าเย็น...............................ทุกทุกประเด็น รู้หรอกว่าแกล้งหยอกกัน ขอย้ำเรื่องความผูกพัน.............................ทุกถ้อยจำนรรจ์ ขอโทษถ้าหากล่วงเกิน อย่าชิงอย่าชังหมางเมิน............................ต่อกลอนเพลิดเพลิน บางทีแกล้งเสียดสีไป รักดอกหยอกเล่นรู้ไหม.............................ส่วนลึกของใน เขียนกลอนอ้อนรักทุกคน... สวัสดีค่ะลุงชิ สุ ทักทายช้าไปหน่อย ขอโทษ จริงๆค่ะ... ขอบคุณมากนะคะ.. .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 18:53:22

ความคิดเห็นที่ 20 อักษรกลอนกานท์            สื่อสานความหมาย เรียงร้อยบรรยาย              หวังให้ภิรมย์ หวานรักตราตรึง                รำพึงขื่นขม บางครั้งชื่นชม                   สุขทุกข์ระคน สำนวลครวญคำ                 ชุ่มฉ่ำกมล คลอเคล้าปะปน                 วกวนท่าที คนเขียนสุดเหงา                กลับเย้ายวนยี ด้วยบทกวี                        ต้องฝืนอารมณ์ คิดค้นคำเผย                     เอื้อนเอ่ยนิยม เก็บทุกข์ระทม                   ซุกซ่อนทรวงใน ออดอ้อนอ่อนหวาน             สะท้านหวามไหว รุ่มร้อนดั่งไฟ                     รุมเร้าสุมทรวง จินตนาการ                       เพียงผ่านแดดวง ประหนึ่งอยู่สรวง                ในห้วงวิมาน บอกรักฝากฟ้า                   ลมพาพัดผ่าน สถิตสถาน                        จากกานท์กวี...   สวัสดีค่ะคุณรุ้ง สุพยายาม เต็มที่แล้วค่ะ คงไม่งามเท่าของคุณรุ้ง ขอบคุณ มากนะคะ ที่แวะมา.. . แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 19:44:40 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 19:41:14

ความคิดเห็นที่ 21 บางห้วงแห่ง อารมณ์ ขื่นขมนัก บางห้วงของ ความรักหนักเสมอ บางห้วงความ-รู้สึก อยากนึกเจอ บางห้วงแอบ พร่ำเพ้อ ละเมอครวญ ร้อยอักษรกลอนกานท์ วันปวดปร่า ปาดน้ำตา เดียวดาย ใจปั่นป่วน ท้วงทำนอง อ่อนไหว คล้ายเรรวน   เฝ้าทบทวน น้ำถ้อย ดึจน้อยใจ ความคิดถึง ฝากผ่าน ม่านอักษร ทุกบทตอน แทนฝัน ของวันใหม่ ร้อยคำรัก ซ่านซึ้ง ถึงห้วงใน ตอบแทนไว้ จากกมล "คนเขียนกลอน".... สวัสดีจ้ะ น้องไอซ์ คิดถึงเช่นกันจ้ะ สบายดีนะจ๊ะ.. .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 20:16:19

ความคิดเห็นที่ 22 "คนเขียนกลอน" ก็เป็นเพียง แค่คนหนึ่ง บางทีซึ้ง บางทีเศร้า บางทีหงอย บางทีรัก บางทีรบ บางทีคอย บางทีปล่อย บางทีวาง เว้นว่างเวย “คนเขียนกลอน” อาจมีบ้าง ที่หวั่นไหว บ้างเผลอใจ บ้างเพ้อพก บ้างเปิดเผย บ้างสงบ บ้างหยุดนิ่ง บ้างละเลย บ้างเปรียบเปรย เหมือนเช่นคน ไร้วิญญา "คนเขียนกลอน" ต้องเตือนจิต อย่าลุ่มหลง ตั้งจิตตรง สดับซึ่ง วัฏสังขาร์ ล้วนไม่เที่ยง แปรเปลี่ยน อนิจจา เมื่อมันถึง เวลา ก็ดับไป... จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 15:32:52

ความคิดเห็นที่ 23 เริ่มเขียนกลอนก็เกร็งเล็งแผนผัง ระมัดระวังสัมผัสอักขระ ค่อยเรียงรัอยถ้อยคำไม่ลดละ ท่วงทำนองจังหวะคอยขัดเกลา เริ่มเตาะแตะตั้งไข่ไม่ให้ล้ม พอกล่อมกลมกลืนได้ไม่อายเขา ค่อยปรุงแต่งลีลาแสงและเงา สุขและเศร้าบรรเลงเป็นเพลงกลอน บวกอารมณ์ความรู้สึกผสมผสาน เขียนเรื่องราวร้าวรานที่ซุกซ่อน รวมเหตุการณ์ที่พบเห็นเป็นบางตอน เหมือนฉากหนึ่งในละครคลุกเคล้าไป สื่อสารเป็นอักษรกลอนพื้นพื้น บางจังหวะไหลลื่นเหมือนใส่ไข่ บางท่วงท่าฝืดฝืนเมื่อฝืนใจ ความรู้สึกอ่อนไหวไวในบางครา ไม่ได้หวังดีเด่นจะเป็นเลิศ อารมณ์เกิดก็เขียนตามประสา ยามเบื่อหน่ายหนีไกลไม่ชายตา ปกติธรรมดาสามัญชน ... สวัสดี ครับ พึ่งเห็นกระทู้นี้ ไม่แจมไม่ได้แร้วววว จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 15:55:51

ความคิดเห็นที่ 24 เย้ มีกิ๊ฟแจกแล้ว เดี๋ยวมาต่อกลอนนะคะ พี่ดีเจ น้องแตงงงงงงงงงงงงงงงง ........................................ พี่ดีเจ...น้องแตง สุแปะโป้งไว้ก่อนนะคะ สัญญาว่า พรุ่งนี้มาต่อค่ะ วันนี้ ไม่ไหวแล้วค่ะ ฝันดีนะคะ แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 22:28:04 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 16:29:28

ความคิดเห็นที่ 25 คนเขียนกลอน อ่อนไหว ใจปั่นป่วน อ่านคำครวญ อักษร ยังนอนเพ้อ เพียงคำหวาน ผ่านกลอน อ้อนปรนเปรอ กลับละเมอ เพ้อหนัก ว่ารักจริง มนตร์อักษร กลอนเศร้า ก็เข้าสุม เมื่อรักรุม กลุ้มใจ ใช่ไหมหญิง โอ้หวานเอย ผ่านกลอน มาอ้อนอิง ใจประวิง หวั่นไหว หทัยตรม กลอนเคยชื่น กลับโศก เมื่ออกช้ำ ใครเล่าทำ ชีวี นี้ขื่นขม ก็เพราะใจ อ่อนไหว ในคำคม จึงระทม ร้าวรอน "เขียนกลอนช้ำ" มาตามสัญญา แล้วจ้าน้องแตง.. .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 06:50:12

ความคิดเห็นที่ 26 ครั้งเริ่มเขียน เพี้ยนถ้อย ไม่น้อยพี่ สัมผัสมี ในนอก บอกไม่รู้ มีใครหนึ่ง หลังไมค์ (ยก)ให้เป็นครู พี่ก็รู้ จักหนา ถ้าเอ่ยไป ไม่รู้นำ สัมผัส ระหว่างบท ถูกประชด ประชัน จนหวั่นไหว แต่ เพราะรัก บทกวี มีจากใจ พยายาม เขียนไป จนวันนี้ พี่รู้ไหม แต่ละวัน ที่ผ่านพ้น น้องสับสน มากมาย ใคร่หลบลี้ พบปัญหา มากมาย ในฤดี เพราะไม่มี ถูมิต้าน เมื่ออ่านกลอน หลงคำกลอน อ้อนหวาน ที่สานถึง แสนซาบซึ้ง ความนัย ที่กลายหลอน- ในพจน์ศิลป์ ถวิลหา เอื้ออาทร น้องร้าวรอน ร้องไห้ ด้วยใจตน ไม่มีใคร ที่ไหน ทำให้เศร้า แต่เพราะเรา อ่อนไหว ใจสับสน จึงแพ้คำ อักษร ที่ซ่อนกล ดวงกมล ในจิต คิดไปเอง ได้เผยความ รู้สึก สะอึกสะอื้น ต้องขมขื่น เพราะอักษร กลอนข่มเหง บางอารมณ์ สะท้อนนัย ให้ยำเกรง แต่ครื้นเครง ยังมากมี ที่กลอนกานท์... สวัสดีค่ะพี่ดีเจ เป็นอารมณ์ความรู้สึก ที่เกิดกับตัวเองจริงๆค่ะ..อิอิ .. แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 54 09:01:14 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 07:15:24

ความคิดเห็นที่ 27 **เพียงบทกลอนคลอนใจได้จริงหรือ เป็นเพียงสื่อสอดสานกานท์อักษร จับมาเรียงเคียงคัดสัมผัสตอน เป็นบทกลอนคลอนห้วงดวงฤดี **หากแม้นสื่อโครงฉันท์ทั้งกานท์กาพย์ ตัวสื่ออาบอิ่มอบครบรังสี เคลือบความรักในหล้าประดามี คงซาบซ่านบานฤดีที่อ่านกลอน **อยากจะแต่งบทกวีที่มีรส สัมผัสบทกลรักในอักษร เพียงได้อ่านกลนัยใจบังอร ระทวยอ่อนโอนไหวไปทั้งทรวง **แต่ว่ารู้ตัวไร้ไม่สามารถ เพียงสัมผัสเบื้องต้นล้นยากหลวง ไฉนเลยจะซ่อนนัยไว้หลอกลวง ให้เศร้าทรวงโศรกสร้อยเพราะร้อยกรอง........... สวัสดีครับคุณสุ. ก็คงช้าอยู่เหมือนเดิมครับ จากคุณ : ตาเป๋า เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 15:58:04

ความคิดเห็นที่ 28 หรือไม่เคย รู้สึก ในอักษร ที่พร่ำวอน กลอนซึ้ง รำพึงหา หรือเพียงแค่ ผ่านไป และผ่านมา อักขรา หวานคำ แกล้งรำพัน สัมพันธ์ซึ้ง สัมผัสใจ แม้ไกลห่าง บนเส้นทาง อักษร กลอนรังสรรค์ สื่อความหมาย คำคม ภิรมย์พลัน ที่ให้กัน ผ่านศิลป์ จินต์กวี คนเขียกลอน เหมือนกัน ต้องอ่านออก สำนวนบอก ความนัย ให้สุขศรี จากร้อยรส พจนารถ วาดวลี ทุกถ้อยที่ ส่งถึง ตรึงหทัย เห็นคำกลอน คุณเป๋า ช่างเย้าหยอก คำหวานออก อย่างนี้ ที่อ่อนไหว ไม่รู้ตัวหรือแสร้ง แกล้งลองใจ ให้หลงไหล ในรส บทกวี...... สวัสดีค่ะคุณเป๋า มาช้ายังดีกว่าไม่มาค่ะ.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 23:26:48