ความคิดเห็นที่ 1 ความรัก เบา~หนักรู้ .......................... รับรอ หวาน~ขื่นขม ระคายคอ ..................... เข็ดเขี้ยว เกินการ ... ผ่อน ... เพียงพอ ............... ผล็อยผิด เติม~ตัด ตรง~ลัดเลี้ยว ...................... หลากล้วนหลายมุม ความรัก ยากจักชี้ ............................. ชัดเชิง สัมผัส พลาดหลงเหลิง ....................... หลุดล้ม พิษรัก ดั่งไฟเพลิง ............................ เผาผ่าว ทุกข์~สุข ลุก~เงย ก้ม ...................... กลัดกลุ้มก็มี   ๚ะ๛ มาร่วมแจมด้วยขอรับ  ท่านศาลายา เข้มไปนิดหนึ่ง มาใหม่ จะเกลาให้นวลเนียนกว่านี้ขอรับ จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 11:24:32

ความคิดเห็นที่ 2 นิยามรักจากสายรุ้ง ... .............................. แสงสีสรรค์เสกหล้า.........เรืองนิยม วรรณะร้อนเย็นผสม.........ศาสตร์อ้าง ความงามต่างอารมณ์........ตามจริต สมจิตบรรจงสร้าง............สืบให้ใจชม ..................................................................................... ..................................................................................... ยามรุ้งฉาย ... สายสาส์น ...ผ่านฟากฟ้า เรื้องอาณาบริเวณรอบเขตขัณฑ์ วาดวงแรแม่สี ... รุจีพรรณ เรขรังสรรค์ ... แดนสรวง ... สู่ห้วงจินต์ ... ภาพงามซึ้ง ... ตรึงเนตร ...เหนือเกศเกล้า หรือใครเฝ้าฝากคำพร่ำถวิล- เป็นแถบสีแทนอักษรซ้อนเมฆินทร์ ครอบแดนดินถิ่นด้าว ... แทนดาวเดือน ... ... เผยให้เห็นเป็นสีสัน ... วันสายฝน- พรำร่วงหล่นชโลมใจหาใดเสมือน ความเยือกเย็นชุ่มฉ่ำ...คอยย้ำเตือน ฝน-รุ้งเยือน...อาบดินฟุ้งกลิ่นไอ ... ... ฤาอาจเป็นของขวัญอันโอภาส ธรรมชาติ ... ต้องการส่งขานไข ระหว่างหล้า ... ฟ้ากว้าง...ใช่ห่างไกล ระหว่างใจ ... เชื่อมกันนั้นเพียงพอ... ... ร่วมนิยามความหวังครั้งยิ่งใหญ่ กำลังใจซึ่งกันพลันเกิดก่อ เห็นร่องรอย...สร้อยรักถูกถักทอ รุ้งละอออิ่มอวดเผยลวดลาย ... ...สร้อยดอกรักถักทอ....ต่อเส้นสี คล้องธานีเรืองรุ่งด้วยรุ้งฉาย ต้องมิติ ... งดงาม ... ยามแสงพราย ตอบความหมาย...ดวงแดแด่รุ้งงาม ... ... รุ้งเรืองรองคล้องอุรามาบรรจบ จากผืนภพจรดฟ้าไกล ... ช่างไหวหวาม ตราบฝนพรำ ... นำรุ้งเคียงคู่ฟ้าคราม ทุกครู่ยาม ... ล้วนบอกรัก ... ประจักษ์ใจ... ..................................................................................... ..................................................................................... # ขอขอบพระคุณภาพสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ # แก้ไขเมื่อ 30 ม.ค. 54 13:32:19 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 13:12:12

ความคิดเห็นที่ 3 ความรักบทเรียนรู้ ............................. พึงจำ คือหนึ่งคำแนะนำ  ............................. แก่นแท้ อะหิล่ารัดลำ----- .............................  ตัวอ่อน ไรร่อแร่ย่อมแพ้  .............................  เล่ห์ร้ายระตู ความรักสานสื่อด้วย .......................... องคาพยพ คือเงื่อนไขทำนบ  ............................  ปกป้อง อะดีตพ่ายแรกพบ ............................. รักจึ่ง ไรร่อนระฆังฆ้อง ...............................  เป่าร้องสยุมภู จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 13:54:41

ความคิดเห็นที่ 4 ความรัก ยากบอกด้วย...................วาจา คำเอ่ย เหมือนนำพา......................ผ่านให้ กาลเกิดช่วง เวลา.........................สุขมอบ ยามทุกข์ คงอยู่ใกล้......................บ่ล้างแรมลา ครารักมอบหนึ่งนั้น..........................เต็มทรวง คือห่วงหวง อยากควง......................เกี่ยวก้อย เพียงเชยชิดดังสรวง........................ปั้นเสก รักส่งมาเรียงร้อย............................คู่คล้องเคลียคลอ... สวัสดีค่ะ ท่านศาลายา สุมั่วๆเขียนไป ผิดพลาดประการใด ชี้แนะด้วยนะคะ อย่าเกรงใจ... "รัก คงเหมือน กาแฟ ถ้วยนี้มังคะ" V V V V จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 21:44:30

ความคิดเห็นที่ 5 รุ่งเช้า สวัสดิ์ ... ของวันไม่หลับไม่นอน แวะมาทักทายกัน ครับ    ........................ ๐ รัก ดั่งดาวพร่างฟ้า             แพรวพราว คือ ค่ำคืนระยิบดาว               ส่องสะท้อน อะ นั้นยังหล่นร่วงกราว          ใจกระทบ เจ็บนอ ไร เก็บดาวรักร้อน                ฝ่าห้วงรัตติกาล ๐ รัก  เผลอลืมเมื่อสิ้น           คืนจันทร์ คือ   ลมผ่านเมฆควัน            รุ่งฟ้า อะ  นี้ยังไขว่หาตะวัน             ออกเริ่ม แรกนา ไร  เจ็บยังเอื้อมคว้า              สิ่งนั้น ตลอดมา (ความรัก)    ............................................... จากคุณ : moonpeace เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 05:26:35

ความคิดเห็นที่ 6 ความรัก..อยากสืบค้น...............จาลึก คือ........สิ่งใดตรองตรึก............นึกไว้ อะ.........หลั่ยเปลียนจิตรู้สึก.......สดชื่น แน่ฤๅ ไร.........แห่งความชิดใกล้..........เกาะห้วงหทัยสอง แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 13:13:31 จากคุณ : แดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 13:10:45

ความคิดเห็นที่ 7 ความรู้สึกอยากให้.............ส่วนดี ความเมตตาปราณี.............โอบเอื้อ ความเผื่อแผ่อารีย์..............ปันแบ่ง ความกรุณาเอื้อเฟื้อ............ปราศสิ้นใดผล ถนนความรักแท้................งดงาม บ่ใช่แต่กลกาม.................เกี่ยวข้อง คำว่ารักนิยาม...................ร้อยแปด อำนาจรักจักร้อง................เพรียกให้ใดควร จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 16:06:14

ความคิดเห็นที่ 8 ...                 ๏ ความรัก         ชาติรักเชื้อ             ประชาชน                 คือ               อวดอ้างเฉพาะตน        อวดอ้าง                 อะ                แฮ่มแอบฉ้อฉล           เสียฉิบ                 ไร                เหลือบโอ่งานสร้าง       งาบซ้ำทรชนฯ ... สวัสดีขอรับ ทุกท่าน ทักทายเพื่อนพ้องน้องพี่ชาวอาศรมฯทุกท่าน ขอรับ แหะ แหะ เขียนไปเขียนมา ออกมาอีหรอบนี้อีกแหล้วววว ต้องขออภัย ขอรับ แหะ แหะ มาแหล้ว ก็ไปแหล้ว ชะแวบล่ะ ปล. ถึง "ศาลายา" วันไหนว่าง ๆ จะยกพลไปล้อมวงร่ำสุราเน้อ แหะ แหะ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 20:08:57 จากคุณ : นายทิวา เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 20:08:28

ความคิดเห็นที่ 9 สวยงามกระนั้น รึ ? ........... ความรัก เห็นเพื่อนมันอกหัก ........... หลากครั้ง อาจเป็นเล่ห์กับดัก ............. เขาซุ่ม รอโง่เพลิดเพลินพลั้ง ......... อนาถแท้ตกหลุม จากคุณ : จังงัง เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 16:35:49

ความคิดเห็นที่ 10 ๐ ข้าพเจ้าตื่นอยู่ด้วย       ความทรงจำ ท้นถั่งยามกระแสกรรม     เหือดแห้ง จิตกำหนดเสี้ยวสำ-         นึกบัด นั้นนา ความรักกระจ่างแจ้ง       อยู่ข้างความตาย ฯ แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 17:00:09 จากคุณ : CrazyHOrse เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 16:59:21

ความคิดเห็นที่ 11 ๐  ความรัก  สอดสลักเนื้อ                   นัยความ คือ  หนึ่งในคำถาม                               ถักถ้อย อะ  ตอมหนึ่งงดงาม                             เงียบหงุ่ย ไร  เหลือบเคลือบน้ำอ้อย                     เอ่ยเอื้อนเอออวย      ๚ะ๛ ๐  อะ  ไรหนอ ? ก่อเกื้อ                       กระแสใจ ไร  หริ่งแซมสดใส                               สุขสร้าง คือ  มวลสิ่งสายใย                               ยืนหยัด ความรัก  ถักทอสล้าง                         สลักซึ้งทรวงสะคราญ     ๚ะ๛   หวัดดีขอรับ  คุณศาลายา  และเพื่อนๆชาวอาศรมฯทุกท่าน มาใหม่  แบบหลีกเลี่ยงความเข้มแล้วขอรับ   จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 19:19:57

ความคิดเห็นที่ 12 กลบทกลมกลืนกลอน แบบ๑ อำนาจรักสมัครหวานหอบหวานสมัคร ฝากลมภักิดิ์ซ่านหอมลอยหอมซ่าน ลงกลางใจสราญชื่นทรวงชื่นสราญ ดุจพิมานทวนรักประจักษ์รักทวน ในดงรักหอมแหนหน่วงแหนหอม ดอกรักล้อมหวนคิดเคลิ้มคิดหวน ห้วงหัวใจรวนร่ำพิศร่ำรวน สวาทตรวนไอละมุนเห่อละมุนไอ รอยอาทรเฝ้าตามเดินตามเฝ้า ห่วงใยเหงาใคร่แกล้งคืบแกล้งใคร่ ทุกอณูไปถวิลส่งถวิลไป ถึงหนึ่งใจคะนึงหาแจ้งหาคะนึง ตราบใดรักเกื้อร้อยร่ายร้อยเกื้อ อบอุ่นเนื้อถึงทรวงกล่อมทรวงถึง เหมือนรักย้ำซึ้งซ่านโปรยซ่านซึ้ง ดื่มด่ำดึงใจจมลวงจมใจ หลับฝันดีค่ะ พี่ทุกคน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 22:32:03

ความคิดเห็นที่ 13 .... แก้คำผิด   วรรคสุดท้าย  บทที่ 3 ควรบอกคราวด่างพร้อย     รับรู้วาเลนไทน์ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 54 18:59:02 แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 54 18:58:27 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 17:55:26

ความคิดเห็นที่ 14 เครดิตรูปภาพ...http://hypersonicbeams.blogspot.com/ จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 18:13:19

ความคิดเห็นที่ 15 credit  ภาพประกอบ:http://www.google.co.th/imglanding?q=%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%98%E0%B8%B4&um=1&hl=en&tbs=isch:1&tbnid=UibukzRdn1sWsM:&imgrefurl=http://www.chiangmaithailand.tht.in/aticle246.html&imgurl=http://www.chiangmaithailand.tht.in/images/0%252520Lord%252520Buddha%25252001.jpg&ei=Ej9JTY33BYmyvgPFzazhDw&zoom=1&w=544&h=411&iact=hc&oei=rj5JTfXGMczPrQerx6ytDg&esq=4&page=8&tbnh=164&tbnw=225&start=146&ndsp=18&ved=1t:429,r:4,s:146&biw=1362&bih=666 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 18:43:00

ความคิดเห็นที่ 16 กลบทกลมกลืนกลอน แบบที่๑ ปีเถาะนี้มอบลาภหมายลาภมอบ โชคดี,ชอบสรรค์เริ่มเปรมเริ่มสรรค์ เงินทองมีวันท่วมล้นท่วมวัน วาดวางฝันจริงพบเจอะพบจริง ให้สุขภาพเหลือดีเพียงดีเหลือ อุ่นโอบเอื้อนิ่งนานเสพนานนิ่ง พานเพลงกาลอิงรื่นฉ่ำรื่นอิง สรรพสิ่งดีมาล้วนมาดี การงานมีทอดสะพานเชื่อมสะพานทอด ขึ้นสู่ยอดถี่ง่ายแล่นง่ายถี่ สองสามขั้นทีทาบชื่นทาบที ล้วนหน้าที่ในหวังตามหวังใน ไปมารักผูกสมัครมั่นสมัครผูก แยกดี,ถูก,ใส,งามร้อยงามใส หาคนช่วยไว,คล่องพร้อมคล่อง,ไว สร้างประทับใจมือพลิกดุจพลิกมือ ปีนี้ล้วนลาภ.ดีวางดี,ลาภ อำนาจมาดถือได้ง่ายได้ถือ ทำสิ่งใดลือเรืองส่งเรืองลือ อะคร้าวชื่อทอม่านมุงม่านทอ มี่มา拜年(สวัสดีปีใหม่จีน)ค่ะพี่ทุกคน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 54 17:45:19

ความคิดเห็นที่ 17 credit:http://www.christianboard.net/church/view.php?topic=3117 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 54 18:24:10

ความคิดเห็นที่ 18 credit:http://islam.in.th/ จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 54 18:44:41

ความคิดเห็นที่ 19 รักคือสุขร่ายสร้าง.............สว่างไสว ปรุงภาพฝันละมุนละไม....เมื่อก้าว แม้นหมดรักหัวใจ..............แจงเจ็บ ล้วนส่งทุกข์มีร้าว..............รดให้จาบัลย์ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 17:09:00

ความคิดเห็นที่ 20 วูบวาบไหวห้วงรัก..........รำไร ซึมซ่านชวนซึ้งนัย...........ดนุอ้าง ยามจากห่างอาลัย.............ไหลร่ำ ไห้เอย ความรักจึงคู่ข้าง..............ขับหล้าถึงโพยม จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 17:35:00

ความคิดเห็นที่ 21 ..สวัสดีครับ ขออภัยที่หายไปหลายวัน ไม่ได้มาทักทายเพื่อน ๆ ทั้งที่คิดถึงอยู่เสมอ #1 คุณเปลวอัคคี - ไม่ "เข้มไปนิด" แต่เข้มข้นมาก ได้อรรถรสอีกแบบหนึ่งครับ ยินดีที่ได้เห็นโคลงของคุณสม่ำเสมอครับ ๏ เบา~หนัก จักรับรู้               โดยวัย หวาน~ขื่นขม หัวใจ                จักรู้ เติม~ตัด แต่งสายใย              เยียรบับ ทุกข์~สุข  เสริมรักสู้               เสาะค้นฉันใด  ๚ะ๛ #2 น้องพลอยธนา - นิยามรักจากสายรุ้ง ... เขียนได้แจ่มครับ ภาพสวย ชอบครับ ๏ แสงสีรุ้งอวดหล้า            หลังฝน ศาสตร์ส่องผ่องกระมล        ฉ่ำชื้น อารมณ์เบิกบานหน            ทางสว่าง ศิลป์สืบอารยะฟื้น              รักร้อยเรียงสมาน  ๚ะ๛ #3 คุณลุงชิกง - แต่งโคลงได้ดีวันดีคืน ถ้าเอาฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพมาจับ "องคาพยพ" คำยังเกินอยู่ครับ  บางคำผมแปลไม่ออกครับ "อะหิล่า" กับ "ระตู" คืออะไร รบกวนช่วยแปลให้ด้วยครับ แหะๆ ๏ ความรักกลางแก่นแท้          แก่นธรรม มีแง่ดี-เลวงำ                        เงื่อนบ้าง ทุกข์โศกผ่านพึงจำ                เป็นบท-  เรียนนา เนื้อคู่เนื้อคี่อ้าง                     อดีตรู้จริงไฉน ๚ะ๛ #4 คุณสุนันยา - คุณสุ เขียนไม่มั่วเลยครับ และไม่มีที่ผิดด้วย เพียงแต่ "ล้าง" กับ "ร้าง" นี่ ไม่แน่ใจว่าคำไหนความหมายจะดีกว่ากัน แหะๆ ... ความรักคงมิใช่เหมือนแค่ถ้วยกาแฟกระมัง เพราะผู้หญิงคงอยากได้ดอกกุหลาบ และแหวนเพชรด้วย ๏ ความรักใช่แค่ถ้วย-                กาแฟ   เชียวนา กุหลาบก็เกี่ยวแด                      ด่ำได้ แหวนเพชรสอดนิ้วแปร              เป็นสัก-  ขีเอย ลั่นระฆังวิวาห์ไซร้                     สว่างรุ้งเรือนสรวง ๚ะ๛ #5 คุณ moonpeace -  สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะมาทักทายและฝากโคลงให้ทัศนาครับ  จริงๆ แล้ววงเล็บไม่จำเป็นเลย เพราะเนื้อหาบอกไบ้ชัดเจน ครับ ๏ ดาวระยิบระยับฟ้า               ราตรี จันทร์แจ่มดวงฤดี                  ด่ำซึ้ง นวลนวลใช่สุรีย์                    บาดเนตร ความรักจากก้นบึ้ง                 จิตนี้นวลเสมอ๚ะ๛ #6 ท่านแดงน้อย ณ อาศรมฯ (Little Red) -  ขอบคุณที่ยังแวะเวียนมาเยี่ยมสม่ำเสมอครับ ๏ ความรัก ฝากสืบแจ้ง          จารึก คือ ทุกคนรู้สึก                     อย่างนั้น อะ ลุ่มอล่วยลึกลึก                ฤดีฉ่ำ ไร รี่มาแปลงปั้น                   ปลุกน้ำคำโคลง ๚ะ๛ # คุณลำน้ำ C   -  โคลงยังงดงามเช่นเคยครับ ๏ ความรักย่อมยากให้               นิยาม ทุกข์-สุข, เลว-งดงาม               เงื่อนอ้าง ฝูงชนต่างรู้ถาม                       ไร้ตอบ ด้วยรักหลากหลายสร้าง            โลกสร้างสังสาร ๚ะ๛ #8 คุณนายทิวา -   นัดแล้วอย่าให้รอนานนะคร้าบ อิอิ อ่านโคลงนายทิวาแล้วนึกถึงสำนวนใครน้าา? "เอะอะก็จะอ้าง  ประชาชน ฮะฮา" (ไม่แน่ใจว่าถูก แหะๆ) ๏ ความรัก จากปากอ้าง            ชาติ, ประชา  ชนเอย คือ นักการเมืองมุสา                แสบสิ้น อะ อื้อท่วมน้ำตา                     แห่งราษฎร์ ไร ริกพลิกลิ้นลิ้น                     แลบชี้แฉกสยอง ๚ะ๛   #9 คุณจังงัง -  ยินดีที่สมาชิกอาวุโสเข้ามาสร้างสีสันอีกครั้ง ขอบคุณครับ ผมชอบลีลาการขึ้นบาทแรก ขออนุญาตลอกนะครับ ๏ "สวยงามกระนั้นรึ?           ความรัก" ไยเสาะหากันนัก                ฉะนี้ แล้วมาสะอื้นฮัก                 อกหัก  อกหัก ฉันโง่,โปรดช่วยชี้               ที่แท้เป็นไฉน ๚ะ๛ #10 คุณCrazyHOrse -  นี่ก็อาวุโสอีกท่าน ที่รอบรู้เรื่องร้อยกรอง ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยียนครับ ๏ ข้าพเจ้าระลึกรู้             ความตาย ร้อยรัดชีพทุกกราย           ย่างก้าว เมตตากรุณาภาย-            ในอก รักทุกชีพอะคร้าว             ร่วมร้อยสังสาร ๚ะ๛   #11 คุณเปลวอัคคี -  เขียนโคลงได้เนียนดีครับ เขียนมาอีกๆ  ได้คำใหม่แฮะ ขอยืม "อะตอม" กับ "เงียบหงุ่ย" มาใช้นะครับ ๏ ความรัก ละเมียดแม้น           อะตอมหมาย คือ เงียบหงุ่ยสตริงสาย             สลักหล้า อะ โห  ชีพพร่างพราย              ละมุนผ่าน ไร หริ่งร้อยเพลงช้า                 ฉ่ำซึ้งตรึงหทัย ๚ะ๛ #12, 16 น้องญามี่ -  มาฝากกลอนกล่อมนอนให้พี่ๆ ทั้งหลาย ด้วยกลบทกลมกลืนกลอน (แบบที่ ๑) และคำอวยพรสำหรับวันตรุษจีน ขอบคุณครับ พี่ไม่สันทัดกลอน ขอแต่งเป็นโคลงนะครับ ๏ ความรักหอมซ่านซึ้ง        ซ่านหอม แน่วแน่แท้เที่ยงถนอม         เที่ยงแท้ ยามห่างคร่ำครวญยอม        ครวญคร่ำ คือรักจริงใจแล้                  ร่ำล้วนใจจริง๚ะ๛ #13, 14, 15 คุณแฟนนายแบบ -  หรือ แพร@CU  เขียนโคลงประกบภาพ เห็นภาพแล้วชวนให้คิดลึก เนื้อหาก็มิได้ให้คิดตื้น ในคคห. 14-15 คลี่คลายด้วยยกหลักธรรมะมาบอก เป็นการสอนให้รู้จัก "วาเลนไทน์" เปิดทางออกสู่โลกทันสมัย แทนที่จะห้าม แต่กลับให้สอนให้รู้เท่าทัน แม้ "วาเลนไทน์" คำจะเกิน ก็คงต้องอนุโลมกันแล้วหละ คคห. 17 มาด้วยหลักคริสต์ศาสนา นับว่าเป็นผู้มีความรู้หลากหลายจริงๆ  ผมเองก็ไม่ค่อยรู้อะไรเท่าไหร่ด้านนี้ ยิ่ง "พระบิดา" "พระบุตร" "พระจิต" แล้วไม่รู้เลย เคยแต่ได้ยินว่า คริสตศาสนาสอนเรื่อง "ความรัก" ให้รักคนอื่น เผื่อแผ่ เสียสละต่อคนอื่น ซึ่งจะตรงกับหลักธรรมทางพุทธศาสนาในเรื่อง "เมตตา" "กรุณา" ซึ่งก็เป็นส่วนหนึ่งของ "พรหมวิหาร๔" คคห. 18 มาด้วยหลักอิสลาม ... คิดว่าทุกศาสนาสอนให้คนรักกัน รักอย่างถูกต้อง รักอย่างมีสติ "วันวาเลนไทน์" จึงได้รับการยอมรับทั่วโลก ถึงแม้บางซอกมุมจะถูกบิดเบือนไปในทางทำรักก็ตาม แต่ก็ถือว่าเป็นธรรมดาของโลก มีสิ่งดี-สิ่งไม่ดี คู่กันเสมอ ๏ วาเลนไทน์ใช่ให้              ทำรัก แต่เปิดใจให้ประจักษ์          โลกกว้าง เมตตาตอบคือหลัก             ในสละ รู้เท่าทันจักสร้าง                 สิ่งล้ำธรรมดา ๚ะ๛ #19 คุณเกรียงไกรกวีฝัน - มอบโคลงพร้อมกุหลาบมานิยามความรัก สวยงาม ดูลีลาแล้วไม่ใช่มือไหม่เลยครับ ยินดีต้อนรับสู่อาศรมชาวโคลงครับ ๏ รักคือสุขทุกข์สล้าง           สลักใจ รักก่อเราก่อใคร                  ชื่นหน้า รักส่องโลกสว่างไสว            ในรัก รักหากหายย่อมหล้า             และฟ้าโศกศัลย์ ๚ะ๛ ================================= อาศรมชาวโคลง เปิดกว้างสำหรับทุกท่านที่รักในร้อยกรอง มาร่วมสนุกสนาน โดยไม่มีการปิดกั้น ไม่จำกัดรูปแบบบทกวี ใครสนใจก็ร่วมสนุกกันนะครับ ๏ ความรัก เปิดโลกให้           เห็นโลก คือ ร่วมทุกข์ร่วมโศก              ทุกผู้ อะ ดุงวิมุติวิโมกข์                  มวลมนุษย์ ไร เรี่ยวัฏฏะสู้                       สืบสร้างอนันตกาล ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 54 17:48:25 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 17:41:16

ความคิดเห็นที่ 22 ... จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 18:24:25

ความคิดเห็นที่ 23 รักผูกจิตผูกหนี้................รุมลน ยามห่างพบทุกหน...........โศกล้อม รักส่งกลิ่นหอมกมล.........พลอยชื่น หนี้รักฉันสมัครพร้อม......รับไว้ด้วยถวิล จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 19:12:36

ความคิดเห็นที่ 24 สัจจะรักแน่แท้................บัญชา ช่วงรักคือเวลา.................ชื่นเคลิ้ม ยามเบื่อสู่ปริศนา..............แปรเปลี่ยน โกรธง่ายคอยสั่นเทิ้ม........แค่ต้องตอบคำ คงกรรมจึงรักแล้ว.............ยากผัน บอกเปลี่ยนความคิดฝัน.....บ่อยครั้ง สุดท้ายจิตกลับสรรค์.........ชะลออยู่ เพราะรักแท้สุดรั้ง..............รักแล้วยากลืม จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 20:13:12

ความคิดเห็นที่ 25 ท่านศาลายาขอรับ  >> ความรักคือ อะ ไร ข้อความบังคับ อะหิ  > > อหิ > งู  > ล่ารัดขอรับ ระตู  > >  กระผมหมายถึงผู้ที่ได้เปรียบ ผู้เอาเปรียบ ละครทั่วโลกเจ้าเมืองเล็ก               เจ้าเมืองใหญ่ส่วนมากมักจะเป็นผู้เอารัดเอาเปรียบคนทั่วไปจริงไหมขอรับ               ท่านผู้รู้แนะนำกระผมต้องการสื่ออะไรออกไป ขอแค่เป็นคำสุภาพ               ผิด ถูก จะมีท่านอื่นที่รู้ลึกรู้จริงคอยแนะนำให้ความเข้าใจอย่างเช่นท่าน                ศาลายากำลังแนะนำกระผมอยู่ยังไงเล่า ขอรับครับผม แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 54 21:46:41 จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 21:20:32

ความคิดเห็นที่ 26 มีบางคนต่อว่าผมแต่งโคลงสี่สุภาพตามใจตัวเอง ผิดแบบแผน จนแยกไม่ออกว่าอันไหนถูกอันไหนผิด บางครั้งคำเอกโทษก็ใช้รูปวรรณยุกต์โท บางครั้งก็ใช้คำเกิน        ผมกลับมาพิจารณาโคลงต่าง ๆ ที่แต่งไว้ในอาศรมฯ แบบเอามัน ว่าเป็นดังที่ถูกต่อว่ามาหรือเปล่า ดูหลาย ๆ บทย้อนหลังแล้วก็ไม่เห็นว่าผิดแบบแผนอันใด แต่บางบทอาจจะเล่นกับข้อยกเว้นมากเกินไป จนสร้างความสับสนสำหรับผู้พึ่งฝึกหัดแต่งโคลง ดังนั้นเพื่อสร้างความเข้าใจให้ถูกต้องจึงต้องร่างเปลเปล้อนี้ขึ้นมา ชี้แจงใน ๒ ประเด็นดังนี้        ๑. ข้อกล่าวหา: การใช้คำที่มีวรรณยุกต์โท ในตำแหน่งคำเอก โดยไม่แปลงเป็นคำเอกโทษ                คำชี้แจง :  แบ่งเป็น ๒ ข้อย่อยดังนี้        (๑) การใช้คำโท หากใครเคยติดตามอ่านอาศรมชาวโคลงตอนก่อนหน้านี้ จะทราบว่าจอมยุทธเมรัยเคยสรุปแล้วว่า "โคลงสี่สุภาพ" เคร่งครัดตำแหน่งคำโทษ ต้องเป็นคำที่มีรูปวรรณยุกต์โทเท่านั้น ข้อนี้ผมก็เห็นด้วยและใช้ตามนี้ตลอดมา  (หมายเหตุ: ๑.ในอาศรมฯ บางภาคผมเขียนตำแหน่งโทด้วยคำตาย ซึ่งต้องชี้แจงว่าบทที่ใช้คำตายในตำแหน่งคำโทมิใช่โคลงสี่สุภาพ แต่เป็นโคลงโบราณสินธุมาลี/มหาสินธุมาลี ต่างหาก  ๒.กวีใหญ่หลายท่านใช้คำรูปเอกในตำแหน่งคำโทก็ยังมีอยู่)        (๒) การใช้คำเอก ไม่ได้นอกเหนือตำราเลย เพราะโดยหลักคือใช้คำที่มีรูปวรรณยุกต์เอก (ซึ่งอาจจะเสียงเอก หรือเสียงโทก็ได้) และคำตาย (ซึ่งอาจจะมีเสียงเอก โท หรือตรี ก็ได้) นอกจากนี้ยังใช้ลักษณะพิเศษ หรือข้ออนุโลม ที่เคยวิเคราะห์วิจารณ์กันในอาศรมฯ ยุคแรก ๆ ได้แก่        (๒.๑)  การใช้คำ "อำ" แทนเอก ซึ่งเป็นไม้บรรทัดหนึ่งในการวัดว่าใครแต่งโคลงเป็นหรือเปล่า (ตามตำหรับประมวลมารค) ซึ่งแน่นอนว่าต้องแสดงเจตน์จำนงด้วยการใช้คำ "อำ" ทุกแห่งที่เป็นตำแหน่งคำเอก และห้ามมีคำ "อำ" ปรากฏในตำแหน่งอื่น เพื่อให้เด่นชัด (ส่วนการใช้คำ "อำ" แบบประปราย ผู้แต่งต้อง "แม่น" เสียง ว่า "อำ" คำนั้นเป็นคำเบาหรือลหุจริง)        (๒.๒) การใช้คำรูปโทในตำแหน่งคำเอก โดยไม่เปลี่ยนเป็นคำเอกโทษ มิใช่ความเผอเรอแต่ประการใด แต่ตั้งใจ "อำ" มือใหม่ ที่เคร่งตำรา ซึ่งก็เป็นเหตุผลที่น่าโดนด่าเหมือนกัน (ฮา) โดยมีข้ออ้างคลาสสิคที่ว่า "กวีเขาอ่านโคลงด้วยหู มิใช่ดูด้วยตา" เพราะได้รับอิทธิพลจากกวีใหญ่หลายเท่าน อาทิเช่น เจ้าฟ้ากุ้ง                ๏ อักษรเรียบเรียงถ้อย           คำเพราะ          ผู้รู้อ่านสารเสนาะ                         เรื่อยหรี้          บรู้อ่านไม่เหมาะ                          ตรงเทิ่ง      ไปนา          ทำให้โคลงทั้งนี้                          ชั่วช้าเสียไป ฯ                   ๏ อักษรสรรค์สร้างช่าง       ชุบจาน          โคลงก็เพราะเสนาะสาร                แต่งไว้          ผู้รู้อ่านกลอนการ                        พาชื่น      ใจนา          ผู้บ่รู้อ่านให้                               ขัดข้องเสียโคลง ฯ                                                    (นิราศธารทองแดง - เจ้าฟ้ากุ้ง)        นอกจากนี้บางครั้งผู้แต่งขี้เกียจใส่คำอธิบายว่านี่คือคำเอกโทษ ด้วยคำเอกโทษมันผิดปกติ และชาวบ้านเขาไม่เขียนแบบนั้น ก็ไม่รู้จะเปลี่ยนทำไมให้ชาวบ้านถาม หากไม่เปลี่ยนคำชาวบ้านไม่ถาม คนแต่งโคลงเป็นก็ไม่ถาม จะถามเฉพาะมือใหม่ที่พึ่งแต่งโคลงได้ (แต่ยังไม่ถึงขั้นแต่งโคลงเป็น) เท่านั้น        ทำไมไม่เลี่ยงใช้คำที่ไม่ต้องเป็นคำเอกโทษ? อันที่จริงก็ควรทำและต้องทำอย่างยิ่งในยุคสมัยนี้ที่ไม่ควรเหลือคำเอกโทษโทโทษให้คนงงแล้ว  แต่บางครั้งความหมายมันไม่ตรงกับที่ต้องการสื่อ ซึ่งต้องเป็นคำนี้เท่านั้น มิเช่นนั้นความหมายจะเสียไป สำหรับคนแต่งโคลงเป็นแล้วเนื้อหาต้องมาก่อน ดังนั้นการเลือกคำรูปโทในตำแหน่งคำเอก โดยไม่ทำให้เสียงสะดุดจึงยอมรับให้เป็นข้อยกเว้นได้ในบางครั้ง        ๒. ข้อกล่าวหา: การใช้คำเกิน         คำชี้แจง: ข้อนี้ขนาดในการแข่งขันร้อยกรองออนไลน์ ยังมีคนประท้วงว่าคนชนะเลิศใช้คำเกิน ซึ่งผมก็ได้อ้างข้อเขียนของจอมยุทธเมรัยอธิบายไปแล้ว ในที่นี้จะยกมาอ้างอีก โดยคิดว่าคนที่กล่าหาแบบนี้มองในสองประเด็นคือ ใช้คำเกิน ๗ คำ (๙ คำ) ใน ๑ บาท และการใช้คำเกินในบาทที่สี่        ๒.๑  ใช้คำเกิน ๗ คำ (๙ คำ) ใน ๑ บาท  ข้อนี้ได้เคยอธิบายหลายครั้งแล้วเรื่องการนับคำ และการใช้จังหวะเสริมหรือลูกเก็บ        การนับคำทางฉันทลักษณ์ต่างจากการนับคำทางไวยากรณ์ โดยที่การนับทางไวยากรณ์ถือเอาความหมายเป็นสำคัญ เช่น คำว่า "วิทยาลัย" นับเป็น ๑ คำ เพราะมีความหมายเดียว ถึงแม้จะมี ๔ พยางค์ ส่วนการนับคำทางฉันทลักษณ์ถือเอาเสียงดังเด่นเป็นสำคัญ เช่น คำว่า "วิทยาลัย" จึงเป็นได้ตั้งแต่ ๑ - ๔ คำ ถ้าออกเสียงเบารวบเป็นกลุ่มคำก็นับเป็น ๑ คำ หากลงเสียงหนักที่ต้นพยางหรือท้ายพยางค์ ก็จะได้ ๒ คำ (วิทยา-ลัย,  วิด-ทยาลัย) หากลงเสียงหนักตามคำครุจะได้ ๓ คำ (วิด-ทยา-ลัย) หรือลงเสียงหนักทุกพยางค์จะได้ ๔ คำ (วิด-ทะ-ยา-ลัย) ดังนั้นจะเป็นกี่คำก็อยู่ที่ความตั้งใจจะอ่านอย่างไรโดยถือเอา "เสียงดังเด่น" เป็นสำคัญ        หลักการง่าย ๆ อีกประการก็คือ คำที่ใช้สระเสียงสั้นและไม่มีตัวสะกดให้นับครึ่งคำ หรือหนึ่งคำก็ได้ ส่วนคำที่ใช้สระเสียงยาวหรือคำที่มีตัวสะกดให้นับหนึ่งคำ นอกจากนี้ให้นับคำครึ่งเป็นหนึ่งคำก็ได้ ตามหลักการนี้ "วิทยาลัย" จึงนับได้ ๓ คำ (วิด-ทยา-ลัย) หรือ ๔ คำ (วิด-ทะ-ยา-ลัย) แบบนี้จะไม่ค่อยยุ่งยากในการออกเสียงนัก        อย่างไรก็ดี จอมยุทธเมรัย ให้คำอธิบายอีกแบบที่ค่อนข้างเป็นวิชาการ (เพราะมีวรรณคดีอ้างอิง) ดังนี้ ... อันว่าจังหวะเสริม คือการเพิ่มลหุเข้าไป ใน ๗ ครุ ของแต่ละบาทโคลงซึ่งมีอยู่แล้ว แต่ลีลายังอยู่ในกรอบเดิม ดังตัวอย่างตรงนี้ คือ ประกายฟ้าสุริยาจันทร์.................แจร่มโลก ไฉนฤๅ เมฆพยับอับแสงสะอึ้ง..................อร่ามแพ้ประพนธ์เฉลย ๚ เรื่องนี้ท่านจันทร์ ทรงให้ความเห็นไว้ว่า ผู้ที่อ่านจังหวะเสริมไม่เป็น (ตีระนาดมีลูกเก็บ) มักติพระนิพนธ์กวีพระองนี้ว่า " สบัดสบิ้ง " บ้าง ว่าไม่ใช่โคลงบ้าง เพราะนับแล้วเกิน ๓๐ คำตามตำรา เรื่องมันไม่มีกวีไหนเขานับนิ้วกัน เขาใช้หูเป็นเครื่องวัดทั้งนั้น แล้วของท่านก็ไม่เห็นมีครุเกินที่ไหนซักแห่งเดียว ท่านเสริมก็เสริมด้วยลหุ ไม่เปลี่ยนกรอบลีลาเดิมเลย นอกจากนั้นเสด็จในกรมฯ กวีพระองค์นี้ ท่านยังประวิสรรชนีจนเปรอะ ที่ท่านจำเป็นต้องทำเช่นนั้นก็เพราะอ่านจังหวะเสริมของท่านผิด โคลงของท่านก็ไม่สบัดสบิ้งพริ้งเพราะเสนาะกรรณอย่างที่ท่านเจตนา เป็นต้นในตัวอย่างข้างล่างนี้ หากไม่อ่านออกเสียงรศะทั้งสองแห่ง รศโคลงของท่านก็กลายเป็น " รดแม่รดกาพย์ " ไปเท่านั้นเอง เสวยขนมอมอร่อยแกล้ม...............กลืนหาย รศแม่ รศกาพย์ทราบมิคลาย...................ครุ่นเย้า จังหวะเสริมใช้กันมาแต่โบราณ ยกมาเป็นตัวอย่างเพียงสองบท บทแรกพระราชนิพนธ์พระบรมโกษฐ์สมัยกรุงศรีอยุธยา บทที่สองพระนิพนธ์สมเด็จพระปรมาฯ ในเตลงพ่าย ๏ พระอนุชาข้าแกล้งกล่าว...................กลอนถวาย พยัญชนะคลาดบาทกลายหลาย...........แห่งพลั้ง ผิดอรรถะขจัดขจายปลาย...................สลายสล่ำ แม้นพลาดประมาทประมาณยั้ง............โทษะร้ายขจายเสีย ๚ ๏ บัดผายพจนพากยเบื้อง.................บัณฑูร เผยอยศพระยาไชยบูรณ..................แต่งตั้ง นามเจ้าพระยาสูร............................สีหนาท เสนอนา เถลิงพระพิษณุโลกรั้ง......................ราษฎร์ร้อนผ่อนเสบย ๚ หากจะลองนับนิ้วกันสักหน่อย โดยนับสร้อยด้วย ในบทหลังบาทหนึ่งมี ๙ พยางค์แทน ๗, บาทสอง มี ๑๐ แทน ๗, บาทสาม ๑๑ แทน ๙, บาทสี่ ๑๓ แทน ๙, รวมเสริมถึง ๑๑ ลรุ ใน ๓๐ ครุ ในที่นี้ควรอธิบายเสียหน่อยว่า ตามฉบับตำราเรียนของกระทรวงศึกษาได้การันต์คำไว้อีก ๓ คำ (พจน์ พากย์บูรณ์) เป็นการบังคับให้อ่านแบบเทิ่งๆ ทั้งๆเดิมทรงลูกเก็บไว้ครบ เดี๋ยวมาอ่านโคลงของกรมพระนราธิปฯ กันต่อครับ โดย: จอมยุทธเมรัย  27 มกราคม 2549 14:35:45 น.          ๒.๒ การใช้คำเกินในบาทที่สี่  ข้อนี้ยังงง ๆ อยู่ว่าเกินได้อย่างไร เพราะย้อนดูของเก่าแล้วไม่มีเกิน ก็เลยสมมุติฐานว่า คนที่กล่าวหาคงนับคำไม่ถูกต้องเสียเอง โดยตัวอย่างที่ผมใช้ลูกเก็บเยอะๆ เช่น                ๏ ถนอมตนเถอะ ผู้เสาะ      เสรี        จักหนึ่งหรือแสนปี                     โปรดรู้        ละก้าวละก้าวสู่วิถี                      ทางชนะ        กระต่ายพ่ายเต่าผู้                      แผ่วก้าวสม่ำเสมอ ๚ะ๛        บาทสุดท้าย ก็คำไม่เกิน (กระ-ต่าย-พ่าย-เต่า-ผู้        แผ่ว-ก้าว-สม่ำ-เสมอ)        ซึ่งจะแตกต่างจากที่คุณแฟนนายแบบแต่งไว้ (ขออภัยที่อ้างถึง)  "วาเลนไทน์" หากนับเป็นคำหนักทุกคำจะได้ ๓ คำ ซึ่งจะเกินบังคับ (ควร-บอก-คราว-ด่าง-พร้อย     รับ-รู้-วา-เลน-ไทน์)  แต่หากเขียนว่า "วะเลนไทน์" ก็จะพอดี (รับ-รู้-วะเลน-ไทน์) อันนี้ไม่ซีเรียสมาก เพราะอ่านรวบได้ง่าย        อีกอย่างที่ผมคิดว่าที่ถูกกล่าวหาว่าใช้คำเกิน ก็คงเป็นกรณีการใช้สร้อยในบาทที่สี่ ที่ตามผังแล้วจะมีสร้อยได้ ๒ คำ ในบาทที่ ๑, ๓ และ ๔ ซึ่งในวรรณคดีก็มีเช่น                หากไม่หือ, ดื้อโดด         ลงชิด    ดินเทอญ        เผ่นสู่, รูสวรรค์ปิด                   อย่าเก้อ        วันนี้, พี่แน่จิต                        ตัวพี่ เป็นพี่        มองพรุ่งนี้, เถิดเน้อ                 พี่เว้นเป็นตัว  พี่นา ฯ                                                  (รุไบยาต)        คำสร้อยไม่ใช่คำบังคับ จะใช้หรือไม่ใช้ก็ได้ ไม่ถือว่าผิดฉันทลักษณ์ ดังนั้นหากจะใช้คำสร้อยมากกว่า ๑ ชุด (๒ คำ) ก็ได้หลายชุดได้ เพื่อความสนุก แต่หากจะแต่งเอาจริงก็เยิ่นเย้อ จากตัวอย่างที่ยกมา หากเติมสร้อย เพื่อความสนุก ก็จะดูมีคำเยอะแยะ (เกิน) แต่จริงๆ แล้วไม่ผิด เพราะไม่ถือเป็นส่วนที่บังคับ แต่มันผิดตาคนที่เคร่งเท่านั้นเอง        ...        กระต่ายพ่ายเต่าผู้                   แผ่วก้าวสม่ำเสมอ ๚ะ๛  (ไม่มีสร้อย)        ...        กระต่ายพ่ายเต่าผู้                   แผ่วก้าวสม่ำเสมอ แลนา ๚ะ๛ (มีสร้อย ๑ ชุด)        ...       กระต่ายพ่ายเต่าผู้                   แผ่วก้าวสม่ำเสมอ แลนา บารนี ๚ะ๛ (มีสร้อย ๒ ชุด)        ...        กระต่ายพ่ายเต่าผู้                   แผ่วก้าวสม่ำเสมอ แลนา บารนี พี่เอย ๚ะ๛ (มีสร้อย ๓ ชุด)        อันที่จริงก็ไม่ได้สนับสนุนให้แต่งโคลงมีสร้อยเยอะ เพราะมันพะรุงพะรัง เยิ่นเย้อ จะเห็นว่าหลายบทผมแต่งโดยไม่ได้ใช้คำสร้อยเลย แต่บางแห่งที่มีก็เพื่อเก็บคำให้ครบ หรือลดระดับเสียงให้พอดีเท่านั้น ส่วนโคลงที่มีการใช้สร้อยหลาย ๆ ชุดนั้น มิได้ต้องการให้ใครเอาอย่าง ที่ผมใส่เข้าไปก็เพื่อความสนุก ๆ ผ่อนคลายเท่านั้นเอง        คิดว่าคำอธิบายดังกล่าวพอจะดักคอ "นักรู้" ได้บ้างนะครับ                ๏ หากไม่รู้อย่าตู้           ตู่ติง        ถามเถอะจะตอบจริง              แจ่มแจ้ง        โต๊ะเธอนะแม่หญิง                โต๊ะมาก         อย่าฮื่อหนาวเตียงแล้ง           ต่อมน้ำตาตัน ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 54 23:24:38 แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 54 23:21:21 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 23:16:40

ความคิดเห็นที่ 27 ... เพียงไม่นาน .................. โลกต่างมิติด้วย..........มุมมอง ยังชีพตามครรลอง......รับรู้ ศรัทธาแห่งชนผอง......แผกผลิ ร้ายช่วงชิงกอบกู้........กลับร้ายกลายดี .......... • ... เพราะโลกมีดีร้ายหลายมิติ พฤกษ์พรรณผลิ-ผลัดใบ-ไร้ดอกผล ฟ้ามืดมิดปิดตายกลายมืดมน เมฆครึ้มหม่นอารมณ์ขื่นขมมอง ... • ...  เราต้องอยู่ท่ามกลางความขัดแย้ง ที่แทรกแซงดวงใจให้ขุ่นข้อง หยั่งท่าทีแปรผันตามครรลอง เพื่อประคองตัวตนข้ามพ้นภัย ... • ... เมื่อต้องอยู่...รู้สุข ... ร่วมทุกข์โศก มีที่ยืน...บนผืนโลกรองรับไว้ แม้นหลายสิ่งรอบข้างต่างเปลี่ยนไป ศรัทธายังยิ่งใหญ่ไม่เปลี่ยนแปลง ... • ... ชีพดำรง...บนโลกหลากมิติ อุดมการณ์แตกผลิ...ริแสวง- หาหนทาง ... สานต่อ...พอเรี่ยวแรง สรวมใจแกร่ง... ทายท้า ...เจตนารมย์ • ... จักสานฝันวันงาม...ตามปรารถนา รู้จังหวะเวลาคราเหมาะสม ประสบการณ์เกิดก่อรอชื่นชม คลี่คลายปมผูกจิต ...กล้าคิดทำ ... • ... จากโลกร้ายกลายดีมีมิติ พฤกษ์พรรณผลิเขียวชอุ่มใจชุ่มฉ่ำ วันฟ้าเปิดเฉิดฉายสายทองธรรม เมฆทึบดำเพียงไม่นาน ... ก็ผ่านเลย ... .......... #ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ# #แก้ไขเสียงกลอนเพี้ยนค่ะ# แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 54 20:16:46 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 10:02:57

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้า "รัก" ของคุณหมายถึง "ราคะ" ก็เตรียมใจไว้สำหรับปวด, ทรมาน, รีบเปลี่ยน "ราคะ" เป็น "เมตตา" จะได้ปลอดภัยทั้งสองฝ่าย "ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร" ฯลฯ ถ้าคิดเพียงว่า "ราคะ" อีกฝ่ายไปเพื่อความสนุก เวลาทุกก็ให้ยอมรับ คนแนวนี้ถือว่าใจถึง ถ้าใจไม่ถึง ก็ต้องรีบรู้จักฤทธิ์เดชของ "ราคะ" แล้วรักษาระยะให้เหมาะสม, เวลามันออกพิษ, จะได้ไม่โดนพิษมัน ถ้ารัก คือ เมตตา  เทวดาคุ้มครอง และโลกจะขับขานไปแสนนาน ถ้ารัก คือ ราคะ  นรกเป็นที่หมาย... กฎของกรรม ระบุไว้อย่่างนี้...ยังไม่พบว่า จะกลายเป็นอย่างอื่นเลย... จากคุณ : Ar@p เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 10:52:15

ความคิดเห็นที่ 29 ฟังเพลงประกอบค่ะ http://www.youtube.com/watch?v=TrsIQnh4a0k http://www.youtube.com/watch?v=DSGJULiZ8zs จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 12:46:54

ความคิดเห็นที่ 30 กระทู้สร้างเเรงบันดาลใจ :http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L10203288/L10203288.html creditภาพประกอบ :http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=11459.0;prev_next=next แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 54 13:12:16 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 13:06:33

ความคิดเห็นที่ 31 ความรักหากจบด้วย                  ความตาย โลหิตชะโลมกาย                      เปรอะเปื้อน หลายคู่จบเมื่อสาย                    ชีวิต หากรักจงเอ่ยเอื้อน                    นิ่งอึ้งทรมาน์ --------------------- แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 54 13:32:47 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 13:31:52

ความคิดเห็นที่ 32 เว้น  จากความขุ่นข้อง      หมองใจ อยู่  ร่วมเรียงเคียงไป       อย่างนั้น ลาภ  เรียบราบร้อยไย      พันชิด  เชยแฮ ซ้ำหวั่น  ไหวใดครั้น         ต่างพร้อมเพื่อเผชิญ ฯ when  you  love someone. จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 21:42:29

ความคิดเห็นที่ 33 รัก หรือชอบบอกได้............บ้างไหม คือ เพื่อนหรืออย่างไร..........บอกด้วย อะ อืมเอ่อทำไม.................วานบอก ไร เนี่ยเดี๋ยวกูม้วย...............ไม่รู้ เรื่องกัน จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 54 11:23:07

ความคิดเห็นที่ 34 มังกรใหญ่เกยตื้น                         จำหงอย ทนนิ่งมองกุ้งฝอย                         หยอกเย้า พยัคฆ์พลัดตกดอย                       หลงสู่ ทุ่งราบสุนัขเฝ้า                            เห่าเย้ยในที วาสนาพานพบ                             บุญพา สานส่งเจตนา                              ผ่องแผ้ว จวบวัยเฒ่าชรา                            เรือนร่าง คือคู่สร้างเพริศแพร้ว                     แว่นแก้วดวงตา จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 22:30:01

ความคิดเห็นที่ 35 ความรักเลอค่าล้ำ............พรรณนา คือสุขเกินสรรหา.............เปรียบได้ คือทุกข์ล่ามอุรา............. สุมสั่งทรวงเฮย คงยากนิยามไว้..............แจ่มแจ้งปวงความ สวัสดีค่ะ ทุกท่าน แวะมาอ่านโคลงกลอนที่งดงาม ขออนุญาต วางสักบทนะคะ แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 54 09:21:00 จากคุณ : วลีลักษณา เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 09:16:24

ความคิดเห็นที่ 36 ความรัก วางโจทย์ถ้อย..นำถาม คือ ตะวันเรืองราม........คู่ฟ้า อะ  ร้าอร่ามนิยาม........จันทร์แจ่ม ไร  เรื่อสะท้อนจิตจ้า.....จรดห้วงจักรวาล #ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ# จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 00:39:52

ความคิดเห็นที่ 37 ความรัก รักต่างชั้น............สังคม คือ สิ่งที่เป็นปม................ซ่อนเร้น อะ ดักบอกโลกชม............เชยชื่น ไร ร่ำเรียงเพียงเว้น............ห่างไว้ ไกลตา จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 13:03:54

ความคิดเห็นที่ 38 *กลบทรักร้อย* ดอกรักเอยเอยชื่นระรื่นรส ร้อยเรียงบทบทสร้อยเคลิ้มคล้อยหวาม ประดับห้วงห้วงรักประจักษ์นาม เป็นเขตคามคามหวงแห่งทรวงเรา ดงรักไหวไหวทักสุดหักหา ตรงเข้ามามาเยี่ยมกลีบเหลี่ยมเถา อวลคุ้นเคยเคยสวาทก่อพาดเมา ยืนยาวเย้าเย้ารื่นลืมตื่นลา สะพรั่งรักรักบานสราญแกล้ง กายหมดแรงแรงฝันเข้าหรรษา ตามทอทาบทาบนิ่งประวิงคา สุดสายตาตาเห็นแต่เป็นรัก มีรักแล้วแล้วเข็นมิเป็นอื่น คนแสนหมื่นหมื่นเร้ามิเท่าประจักษ์ เพียงหนึ่งเดียวเดียวเลิศประเสริฐนัก เพียงพอภักดิ์ภักดิ์อื่นมิฝืนเอา ดอกรักโชยโชยกลิ่นถวิลไหว คิดถึงใครใครคลอพะนอเฝ้า สุคนธ์ตลบตลบเหมือนจะเคลื่อนเคล้า ให้สองเราเราสนิทมิคิดคลาย สวัสดีวันแดดอุ่นอีกวันค่ะ...ก่อนจะหนาวๆๆอีกในวันพรุ่งนี้ค่ะพี่ทุกคน  อิ อิ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 13:27:18

ความคิดเห็นที่ 39 .....................รักที่ต่างภพภูมิ.................. ความรักที่ต่างสิ้น                  สองภพ ความสุขยากบรรจบ              แจ่มหน้า ราตรีเปลี่ยนมาครบ               ครองคู่ ปีศาจนางเหนื่อยล้า               ปกป้องจอหงวน ชะตากำหนดต้อง                 พบเจอ ไอกลิ่นหลงละเมอ               ค่ำเช้า ราคะยิ่งเผลอเรอ                 โอนอ่อน ความต่างคอยรุมเร้า             ยากแท้กอดกัน -------------------------- สำหรับนางมาร/ นางปีศาจ  นางรู้เสมอว่าการหลงรักมนุษย์มิใช่สิ่งบังควร แต่นาง  ก็มิอาจต้านทานเเรงขับได้ ยอมสละดวงวิญญาณ   เพื่อปกป้อง  ชายผู้ใสซื่อที่นางรัก อย่าทวงถามนิยามความรักจากนาง เพราะนางอาจตอบนอกกรอบ  และไม่โดนใจคุณ   นางรู้อย่างเดียว  คือ ไม่สามารถปฏิเสธรักนั้นได้ --------------------------------- แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 16:17:19 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 14:51:54 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:49:08

ความคิดเห็นที่ 40 .........ความรัก  คือการแฝงอำนาจ..... ความรักแฝงเคลือบด้วย     อำนาจ กิเลสซ่อนบทบาท             บ่มไว้ ความงามยิ่งผุดผาด           นำสู่ พักตร์เนตรสะกดได้           ออดอ้อนวาจา ความรักเมื่อสุกล้วน            ใหลหลง เสน่หายากคง                    หยุดแล้ว หญิงงามเถลิงองค์              หลังม่าน เมื่อโปรดสนมแพร้ว            แต่งตั้งเติบโต จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:37:29

ความคิดเห็นที่ 41 ถามย่านากรักนี้                 อะไร นางยากตอบโดนใจ           แน่แท้ ความพันผูกสิ่งใด              บังเกิด มุ่งมั่นไม่ยอมแพ้               พี่ข้ากลับเรือน ฉันทลักษณ์บ่กั้น                ใจนาง โคลงสี่เราจับวาง                 ตอกไว้ กักขังยากอำพราง               พบอยู่ อีกครา ก่อเกิดตำนานไซร้               รักแท้พระโขนง ------------------ มีคำเกินค่ะ   แต่บังเอิญครบด้วยเนื้อหา เพราะฉันทลักษณ์  บ่กั้น  ใจนาง แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 16:03:34 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:01:24

ความคิดเห็นที่ 42 ...............สะกดใจ........... ก่อนจะบอก  รักใคร สักคนหนึ่ง อยากรู้ซึ้ง ความข้างใน อันไหวหวิว สะกดรัก...ระงับใจ ลอยไวปลิว หลงละลิ่ว  ท้องทิวกาย  ละลายพลัน หลายข้อความ  งดงาม  ตามวิถี อ่านทุกที  ยิ้มทุกครา  ให้พาฝัน สะกดรัก   ยับยั้งใจ ไว้ทุกวัน กันและกัน  มอบแบ่งปัน  ฉันขอบคุณ ----------- แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 14:18:26 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 23:28:45 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 23:26:49

ความคิดเห็นที่ 43 ..สวัสดีครับ ความรักเอย อยู่ดีหรือเปล่า? คุณวาดฝันมธุรพจน์  #20 - ขอบคุณที่แวะมาร่วมแต่งโคลงครับ ๏ ความรักวูบวาบให้             ใจโหย เชยชิดแล้วราโรย                 รติร้อน กายห่างอกอึงโอย                อึดอัด รักผิดครรลองย้อน-               ยอกคั้นใจเสมอ ๚ะ๛ คุณแฟนนายแบบ  #22  #29 #30 #31 #39 #40 #41 #42 - ขอบคุณที่สร้างสีสันให้อาศรมฯ ครึกครื้นขึ้น ระหว่างที่คนเฝ้าอาศรมฯ เถลไถลไปทางอื่นพึ่งมา   #22 ผมพึ่งรู้นะเนี่ยว่าเป็นธรรมเนียมเมื่อผู้ชายมอบกุหลาบให้ผู้หญิง แล้วผู้หญิงจะมอบช็อกฯ ให้ ที่ผ่านมาผมทำผิดตลอด เพราะเป็นฝ่ายให้ทั้งสองอย่างเลย (ฮา)   #29 เป็นความรักในเพศเดียวกัน ขอบคุณสำหรับเพลงประกอบ ภาพประกอบ ทำให้โคลงมีสีสันขึ้นอีกนิด โลกยุคเรานี้วุ่นวายดีพิลึก ความรักชาย-หญิง ไม่พอ ยังมี ชาย-ชาย หญิง-หญิง แถมยังยิบย่อยเป็นรุก รับ ร่นถอย ยังกะการรบของทหาร 555+ ในอนาคตหากวุ่นวายมาก ๆ คงมีการลบการระบุเพศสภาพไปเลย จะได้จับคู่กับตามใจชอบไม่ขึ้นกับเพศสภาพ หรือว่าไง? เหอๆ    #30 อธิบายสภาพการแต่งงานแบบคลุมถุงชนได้ชัดดี มันอยู่ในวัฒนธรรมเรา (ทั้งไทย-จีน นั่นแหละ) มานานพอสมควร ปัจจุบันก็คงอาจจะมีอยู่ และคงจะมีอีกต่อไป ขึ้นอยู่กับสภาพสังคม และเศรษฐกิจ แต่การวิวาห์เหาะสมัยก่อนหลบ ๆ ซ่อน ๆ ได้ลูกแล้วค่อยขอขมาปู่-ย่า ปัจจุบันก็กลายเป็นธรรมดาแล้ว เมื่อป่องแล้วค่อยแต่ง แถมรู้สึกดีเหมือนข่าวดาราเสียอีก ก็เป็นทางออกอีกอย่างขอวงสังคมที่ไม่มีวันเป็นอุดมคติอย่างบางคนบางใครต้องการได้   #31 เอาเนื้อหาหนังผู้หญิงข้าใครอย่าแตะมาเล่นในประเด็น รักแล้วหากมัวอ้ำอึ้งอาจตายก่อนที่จะได้บอกก็ได้ ดังนั้นหากรักแล้วอย่าได้ชักช้าที่จะบอกให้เจ้าตัวเขารู้ (หากไม่กลัวผิดหวัง หึๆ)   #39 เป็นความรักต่างภพ ขอบคุณสำหรับคลิปบางส่วนของหนัง โปเย โปโลเย รำลึกความหลังได้บ้าง สมัยนั้นชอบหวัง จู่ เสียน มาก นึกอิจฉาพระเอกอยู่หรอก แต่พอรู้ว่าเขาชอบผู้ชายก็สบายใจขึ้น (ไม่รู้ทำไม อิอิ)   มีคำผิดนิดหน่อย   เผอเรอ สะกดอย่างนี้ครับ (ไม่มี ล.ลิง ส่วน เผลอ เฉย ๆ มี ล.ลิง )   #40 ความรัก คือการแฝงอำนาจ อาจไม่ชัดเจนนัก เพราะจำประวัติซูสีไทเฮาไม่ค่อย ได้ หนังเรื่องนี้เคยดูหลายเวอร์ชั่น แต่ก็จำไม่ได้เหมือนกัน ไม่รู้เป็นไง แหะๆ   #41 ความรักของย่านาก เป็นรักแบบผูกพัน หวงแหน ก็น่าคิดเหมือนกัน ว่าประเด็นนี้ถูกจริตกับสังคมไทยมาก จนแม่นาคพระโขนงสามารถสร้างได้หลายเวอร์ชั่น หลายรอบ ก็ยังอมตะอยู่  ส่วนเรื่องคำเกินนั้น คงไม่ใช่ประเด็น จะใช้ "เพราะฉันทลักษณ์/บ่กั้น" (เพราะ/ฉัน/ทลัก/บ่อ/กั้น)หรือ "ฉันทลักษณ์บ่กั้น" (ฉัน/ทะ/ลัก/บ่อ/กั้น) ก็ไม่เกินฉันทลักษณ์ครับ แบบหลังเสียงจะรวบรัดไปนิด เพราะมีต้องอ่านคำเบายืดให้เต็มจังหวะถึงสองคำ (ทะ, บ่อ) ครับ   #42 สะกดใจ(ตัวเอง?) - ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ พร้อม MV ครับ ๏ ความรักหลายหลากล้วน      ละลานฝัน ความแยบยลสำคัญ               สลักหล้า ความจริงย่อมสัมพันธ์            กันหมด ทั้งโลกนี้โลกหน้า                 รักร้อยใจชน ๚ะ๛ คุณสุดสาครท่องสมุทร #23 - ขอบคุณที่เข้ามาร่วมวางโคลงครับ นึกถึงเพลงที่ขึ้นต้นว่า "หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้เป็นหนี้รักเถิด ...." - โบราณซ้า - -" ๏ หากเป็นหนี้รักแล้ว       เลอเลิศ ความรักจักบรรเจิด         สุดกั้น อยากรักรีบรักเถิด           สาวหนุ่ม ชีวิตนี้แสนสั้น                รักนั้นแสนยาว ๚ะ๛ (วรรคสุดท้ายเหมือนจะซ้ำ ๆ กับกวีท่านใด จำไม่ได้ แต่มันอยู่ในใจมานานแล้ว คล้ายๆ อาจารย์ศิลป์ฯ จะเคยพูด (หรือเปล่า?) ชีวิตคนแสนสั้น ศิลปะนั้นยืนยาว ประมาณเนี้ย - ผิดพลาดประการใดรบกวนคุณนกมีหูหนูมีปีกแก้ให้ด้วยนะครับ) คุณพระรามหัดท่องเน็ท #24 - ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียน สำนวนคุ้นๆ นะครับ อิอิ ๏ ยามรักจึงเคลิบเคลิ้ม       คล้ายฝัน กอปรทุกสิ่งสารพัน            แผ่วเร้น ยากชังเบิ่งตากัน               ไร้พจน์ ลืมยากฝากใจเว้น              หว่างฟ้าหว่างฝัน ๚ะ๛ คุณลุงชิกง #25, #34 - ขอบคุณสำหรับคำอธิบายศัพท์ ฟังแล้วก็เขิน ถือว่าต่างคนต่างทำประโยชน์ให้แก่กันนะครับ ผมรู้บางเรื่องไม่รู้หลายเรื่อง คุณลุงรู้หลายเรื่องไม่รู้บางเรื่อง เรามาแชร์ประโยชน์กัน ดีงามทุกฝ่ายครับ   ๏ ฉันรู้ฉันไม่รู้              บางคราว ท่านจึ่งรู้แพรวพราว       พากษ์พู้น มิรู้ท่านมิยาว               ยื้อยึด ถามไถ่ในโน่นนู้น         เนื่องน้อมปัญญา  ๚ะ๛ น้องพลอย #27 #36 - "เพียงไม่นาน" สื่อถึงเรื่องราวแบบรู้โลกมีหลายหลาย ทุกข์สุข แต่ในนั้นก็มีความงามรอบานผลิอยู่ น่าคิดครับ  #36 โคลงและภาพสวยมากครับ ๏  อยู่ท่ามความขัดแย้ง           ยลคิด หลากมิติคือวิจิตร                   สัจจ์จ้า ความงามเบ่งบานผลิต             ผลใหม่ คือร่วงรุ้งราวหล้า                   เปิดฟ้าเปิดธรรม  ๚ะ๛ คุณ Ar@p  #28 - สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม แถมหิ้วคติธรรมมาฝาก  นิยาม "รัก" ระหว่าง "ราคะ กับ "เมตตา" จะเดินทางใดต้องใจถึง ถึงใจ ... ๏  รักใดหากเปี่ยมด้วย         ราคะ เจ็บปวดทรมานจะ               จู่จ้วง รักเปี่ยมเมตตานะ               นำสุข ทวยเทพสรรเสริญห้วง         แห่งน้ำธรรมา ๚ะ๛ คุณนกมีหูหนูมีปีก (the darkknight)  #32 - ขอบคุณสำหรับมิวสิกเพราะๆ โคลงเปี่ยมด้วยความหมาย เว้น-อยู่-ลาภ-ซ้ำหวั่น แม้นไม่คุ้นเคย แต่ก็ให้ความหมายดีครับ ๏ เมื่อเผลอรักแล้วอย่า         หวั่นไหว จงค่อยประคองใจ               แจ่มนั้น จับมือมั่นเดินไป                  เปลี่ยนทุกข์  สุขเฮย ความรักนำพาดั้น                 ดุ่มได้ดังหวัง  ๚ะ๛ คุณ comicclubs #33 #37 - ขอบคุณที่แวะมาแจมโคลง รัก-คือ-อะ-ไร แจ่มครับ ทั้งรักอ้ำอึ้ง และรักต่างชั้น ... ๏ รัก  ก็บอกแล้วนี่             นะนั่นรัก คือ  บอกให้ประจักษ์          จับไว้ อะ  คึอะคึไม่หนัก              ซักกะหน่อย ไร  เนี่ยถามอยู่ได้             เด่วได้กลับคำ  ๚ะ๛ คุณวลีลักษณา #35 -  สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับ แวะมาบ่อยๆ นะครับ ๏  ความรักยากแท้นึก         นิยาม เห็นแต่สุขวาบหวาม           เวี่ยไว้ ความทุข์ก็เห็นงาม             ยามรัก จึงยากบอกออกได้             ดั่งนี้นิยามใด  ๚ะ๛ น้องญามี่ #38 - มาด้วยกลอนกลบทรักร้อย แต่งได้น่ารักครับ พี่ไม่ถนัดกลอน แต่งเป็นโคลงตอบนะครับ ๏  ดอมดอกรักรักไร้            กลิ่นสัก  หน่อยรา ยางย่อมพิษพิษรัก               หรุ่มก้าน ยลเพียงใคร่ใคร่ประจักษ์       จางกลิ่น ยามจากยิ่งยิ่งสะท้าน            สะทกเนื้อสะเทือนแผล  ๚ะ๛ ================================= ปิดท้ายด้วยกระทู้หลัก แต่งเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ อิอิ ๏ ความรัก มักซับซ้อน         ซ่อนกล คือ มิติเวทย์มนต์                มัดไว้ อะ โห ทุกแห่งหน                บ่ห่าง ไร หริ่งกังวาลให้                 โลกร้อยรตีฝัน ๚ะ๛ //มาแก้สัมผัสซ้ำนิดหน่อย แหะๆ แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 54 06:41:24 จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 54 17:44:29

ความคิดเห็นที่ 44 เดือนดาวประดับใจ ... .............................. ในห้วงแห่งมายานภากาศ เดือนพิลาสส่องทางสว่างใส แต่ละกลุ่มชุมดาวพร่างพราวไกล ขับโลกรางกระจ่างได้ในบัดดล ... เมฆลอยล่องฟ่องพริ้วดุจริ้วคลื่น น้ำค้างรื้นหยดรวงกรูร่วงหล่น ลมโบกพัดระบัดใบพฤกษ์ไหวตน โลกเปี่ยมล้นคุณค่าทุกนาที ... ... จับครู่ยามความรู้สึกนึกเป็นภาพ รวมระนาบผนึกไว้กับใจที่- พร้อมบรรจบภาพฝันปันสิ่งดี ณ ราตรีเดือนดาวยังวาววับ .. ... ภาพเดือนดาวพราวพรายฉายเส้นแสง ฟ้าจำแลงกระดาษศิลป์สีนิลขลับ ร่างเส้นศิลป์...จินต์เลิศ...บรรเจิดรับ พิมพ์ประทับภาพสรวง...สู่ดวงใจ ... ... จากฝั่งโพ้นไกลลิบ ... ทิพสถาน จักรวาลคืบมาใกล้กว่าใกล้ โลกเรืองแสงแรงกล้าจากภายใน เดือนและดาวพราวไสวในห้วงจำ... ... ภาพเดือนดาวพรักพริ้มพิมพ์ประดับ งามจนขับความใจให้ครวญคร่ำ มาเรียบเรียงเนื้อถ้อยร้อยลำนำ อย่างลุ่มล้ำหวานไหวในท่วงที ... ฤาอาจต้องมนตรานภากาศ สิ่งมุ่งมาดปรารถนาเพลานี้ จึงเปรียบเปรยเผยผ่านม่านราตรี ภาพฝันที่มีเดือนดาวประดับใจ ... .......... # ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ # จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 54 23:39:16

ความคิดเห็นที่ 45 ๏  สุขสันต์ ลมตกพู้น              พัดมา วัน ต่อวันเวลา                       ล่วงแล้ว แห่ง หนสว่างปรารถนา            ในชื่น ความรัก เรืองรองแพร้ว           พร่างพื้นใจฝัน ๚ะ๛ (ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต) จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 06:57:35

ความคิดเห็นที่ 46 สุขสันต์.ญาณผ่องแผ้ว  ......................สมาธิ วัน....แช่งอัปเปหิ  ............................เลิกล้วน แห่ง..ยุคใฝ่สันติ  .............................บุญส่ง ความรัก.หลอมทั่วถ้วน....................... น่านฟ้าเมืองไทย สุขสันต์.พิงแผ่นฟ้า ........................... นอนฝัน วัน....ที่กำหนดวัน ............................ ไป่แสร้ง แห่ง..บ้านไร่เรือนขวัญ ......................  โครงข่าย ความรัก.คลายขัดแย้ง  ....................... บ่วงคล้องเหลืองแดง จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 17:05:57

ความคิดเห็นที่ 47 ในฐานะที่ร่ำเรียนด้านการเปลี่ยนแปลงสารเคมีในสิ่งแวดล้อม และมีมุมมองที่อ่อนไหวต่อเทศกาล จะขอนำเสนอบทกลอนเชิงบูรณาการเรื่อง ------------------------------------------------------------ วาเลนไทน์....เกษตรกรไทย  และสิ่งแวดล้อม จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 19:56:54

ความคิดเห็นที่ 48 ความรัก โลดรักข้าม..................ขอบหาว คือ ต่างชาติภาษาราว................เรื่องร้อย อะ เคื้อดุจดาวสกาว..................ไสวสว่าง ไร ห่างยากบอกถ้อย.................ไขว่คว้า เอื้อมถึง จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:11:42

ความคิดเห็นที่ 49 ความรัก แบบคู่ซี้........................วัยหวาน คือ เพื่อนเรียนร่วมกาล................ก่อนนี้ อะ ดีตบ่มรักนาน........................เกินเพื่อน ไร คิดอยากหลบลี้......................เพราะรู้ สึกกลัว จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:12:43

ความคิดเห็นที่ 50 ความรัก ของเลสเบี้ยน.............หรือเกย์ คือ เรื่องยากคะเน...................หยั่งได้ อะ นี้หากบุพเพ......................เกิดก่อ ไร เมื่อพบพานไซร้..................ย่างก้าว รู้เรียน จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:14:40

ความคิดเห็นที่ 51 อะไร.. ในโลกนี้                 มายา คือ...ประกอบสร้างมา         ทุกข์สิ้น ความ...เที่ยงและอัตตา       หลอกอยู่ รัก...สุขแค่เหลือบริ้น          กีดกั้นนิพพาน จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 19:06:12

ความคิดเห็นที่ 52 21.29 น. ๏ ความรัก-ใคร่ ไรัคัก ......... คิกซี คือ-ที่แหล แท้หลี .............. เล่นทิ้ง อะ-คร้าว อ่าวคะหยี ............ อย่าล่ม ไร-ป่วน ร่วนไปกลิ้ง ............ ก็รู้โลนรุม ๚ะ๛ (งิงิ) 22.01 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 22:07:49

ความคิดเห็นที่ 53 ฟ้าเทียมดิน ... ..................... เหมือนฟากฟ้าเป็นใจให้ชมชื่น แดดสัมผัสภาคพื้นคืนไออุ่น โลมไล้ผิวด้วยริ้วแสงแห่งอรุณ จิตละมุนใสกระจ่างกลางตะวัน ... ... จากผืนดินมองไปไกลโพ้น..ฟ้า สุดสายตากว้างใหญ่ไร้เขตกั้น เส้นสายตา...ขอบฟ้าแนว...ขนานกัน แม้นสูงต่ำ...ฤาสำคัญแบ่งชั้นเรา ... ... ได้เวลาฟ้าอวดลวดลายเมฆ ฟูฟ่องเฉกรูปฉลักลักษณ์เฉลา จิตมิสิ้นจินตนาพาเคลื่อนเคล้า ปั้นแต่งเจ้าจนวิจิตรพิศตราตรึง ... ... แล้ววาดรูปหัวใจให้ผืนฟ้า คล้องแหล่งหล้าผสานเช่นรวมเป็นหนึ่ง ฟ้าสีคราม...เมฆขาว...กราวเสกซึ้ง คลุมครอบถึงแดนสถานวิมานดิน ... ... เห็นเค้าลางอย่างใจได้กำหนด ภาพฝัน,พจน์อำนวยด้วยศาสตร์ศิลป์ มีฉันแทรกอยู่ระหว่างกลางใจ-จินต์ ฟ้าเทียมดินโอบอ้อมล้อมด้วยรัก ... ห้วงรักที่รังสรรค์วางฝันวาด ดุจอำนาจลึกล้ำนำประจักษ์ การเชื่อมโยงสายใยด้วยใจภักดิ์ ย่อมตระหนักความจริงเป็นสิ่งดี ... ... วันฟ้าเปิดเป็นใจ...ฉันได้สิทธิ์ ปล่อยความคิดท่องไปในวิถี- ทางแห่งรักจากฟ้าจรดธานี อ้อมกอดนี้...ที่เราพึง...เอื้อมถึงกัน ... .......... # ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ # แก้ไขเมื่อ 21 ก.พ. 54 00:13:17 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 23:36:42

ความคิดเห็นที่ 54 ความ  จริงอยากบอกให้          ฟังพลัน รัก  ชอบอย่าทำกัน                แบบนี้ คือ  ว่าอย่าผลัดวัน                 จงรีบ  คืนนา อะไร  หว่า มาติดหนี้              ไม่ใช้ตรูละเซ็ง ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:55:54

ความคิดเห็นที่ 55 20.54 น. ๏ อะไร - ไอละกลุ้ม .......... กลคำ คือ - พร่ำ คำพรื้อจำ .......... ท่องอู้ ความ - แต่ง แกว่งตามลำ .... นำเล่น รัก - มาก รากมักรู้ ............. แต่ไร้ตำรา ๚ะ๛ (อิอิ) 22.04 น. ----------------------------------------------------------------------------------------- วัคซีนหวัดนกเข็มที่. 106     19.20 น. (ตาวันปิดกลอนนอนแน่ ... แต่วันปิดกลอนนอนนา) ๏ อยากจะรอด จอดระวังหน้าหลัง พลังสู้ รู้สังเกตบ้างไหม จะร่ายจับ รับจ่ายใช้เกณฑ์ใด กินอะไร ไอระวังจะจาม ๏ เงินหายาก หากยาใจมะสน ระกำจน กลจำกัดคำห้าม ต้องขากยาว ข้าวยากหมากแพงตาม ป่วยจามยับ จับยามสามตาดู ๏ กู้ใครเล่า เขาไล่ให้ใช้หนี้ ดอกเบี้ยมี บี้เมียผัวเพลียอยู่ อดทนได้ ไทยด้นจนต้องสู้ นกรู้จำ รำจู้จี้สู้ทน ๏ ปลูกกินได้ ใกล้ดินปลูกกินนี่ มีที่ดิน ถิ่นดีมีไม้ผล ออกดอกให้ ได้หอกตอกทุกคน กินผลกัน ผันกลผวนจนรวย ๏ อาถรรพ์ไม้ ไทยมั่นฝันใบ้บอก ถ้าเห็นดอก หอกเดนเป็นไม้ห่วย ขืนปลูกเล่น เป็นลูกก่อนสุกม้วย จนรวยปลูก ลูกป่วยด้วยดอกมัน ๚ะ๛ (งิงิ) 20.29 น. ไม้ผลทุกต้น ต้องมีดอกก่อนจึงจะเป็นลูกให้เรากิน ในโลกนี้ มีไม้ต้องห้ามอยู่ต้นหนึ่ง มันเป็นต้นไม้อาถรรพ์เพราะไม้ต้นนี้จะมีดอกต้องมีลูกก่อน ท่านรู้หรือไม่ " ต้นอะไรเอ่ย ต้องมีลูกก่อน จึงจะมีดอก " ... งิงิ ... โดย: นกโก๊ก  วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:41:51 น. ----------------------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 21:08:59

ความคิดเห็นที่ 56 เดือนดาวประดับใจ ... ............................. แสงทิพย์ถักช่อระย้า..........สกาวฉาย กราวสะเก็ดเพชรเรียงสาย...สว่างหล้า ทอฝันก่องประกาย-...........กานต์สลัก เดือนเด่นดาวจรัสฟ้า..........เฟื่องล้อมประดับใจ .......... # ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ # # แก้ไขโคลงค่ะ # แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 54 23:55:03 แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 54 23:11:57 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 23:10:05

ความคิดเห็นที่ 57 ๏  "มาฆะบูชา" ค่ำนี้              ขอเชิญ ชาวพุทธเวียนเทียนเทอญ       ทั่วด้าว ทำบุญเทพสรรเสริญ              ศานต์สุข มนุษย์เชิดชูอะคร้าว              นิ่งน้อมนิรวาณ ๚ะ๛ พรุ่งนี้ ๑๘ กุมภาพันธ์ วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๓ วันมาฆบูชา (ภาพจากอินเทอร์เน็ต) จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 07:47:57

ความคิดเห็นที่ 58 กระผมขอร่วมสนุกทายปัญหาท่านอาจารย์นก เผื่อฟลุคอาจได้รางวัล อิ อิ ต้นไม้นั้นมีชื่อ " ต้นลูกหนี้ขอรับ " จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 08:23:28

ความคิดเห็นที่ 59 .... แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 54 17:38:53 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 17:38:38

ความคิดเห็นที่ 60 แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 54 17:41:32 จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 17:40:32

ความคิดเห็นที่ 61 นะโมตัสสะ  ภะคะวะโต   อะระหะโต   สัมมา  สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโมตัสสะ  ภะคะวะโต   อะระหะโต   สัมมา  สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโมตัสสะ  ภะคะวะโต   อะระหะโต   สัมมา  สัมมาสัมพุทธัสสะ จากคุณ : แฟนนายแบบ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 17:42:10

ความคิดเห็นที่ 62 17.48 น. ๏ ความ -ไฟ ไหม้ ลูกไม้ ...... ไร้มุก รัก -รัก ดอกเบี้ยจุก ............ บุกเจี้ยะ   คือ - คือ เล่นคำมุข ............. คลุกหม่ำ อะไร - alarm ค่ำเนี้ยะ ........ เขี่ยน้ำยามจน ๏ 'ต้นเงินกู้' ได้ 'ลูก ............ หนี้' เวย จะออก 'ดอกเบี้ย' เลย ......... ทุกต้น ดอกออกทุกวันเหวย ........... บานเบิก ไม่ตัดดอก ท่วมท้น ............. ทบต้นโตแหล ๚ะ๛ (งิงิ) 18.19 น. ----------------------------------------------------------------------------------------- ลูกหนี้ ... คือ ลูกของ ต้นเงินกู้ มีรางวัลรอให้ในสวนนกคร้าบบ ... รีบมารับด๊อคร่า ลุงชิกง   ต้นเงินกู้ ... ต้นเงิน (เงินต้น) จะออกดอกเบี้ยได้ มันต้องมีลูกหนี้มากู้เงินก่อนฮิ ... งิงิ ----------------------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 18:31:30

ความคิดเห็นที่ 63 เพ็ญมาฆฤกษ์ ... ...................... เพ็ญมาฆฤกษ์น้อม..........บูชา โอวาทองค์สัมมา.............วิมุตนั้น พุทธศาสตร์ส่งเสริมตรา...หลักประพฤติ ธรรมแก่นแตกฉานขั้น......ครบถ้วนความจริง หัวใจอิงหลักแจ้ง.............เจตหมาย ชำระล้างใจกาย..............ผ่องแผ้ว กิเลสบ่วงบาปคลาย.........ปมเงื่อน สัมผัสแสงเพ็ญแก้ว.........ก่ำเนื้อนาบุญ รับอรุณงามเริ่มด้วย..........ทำบุญ ตักบาตรฟังเทศน์คุณ-.......ค่าได้ บริจาคทรัพย์,ทาน,ทุน.......ควรเหตุ ทั้งครอบครัวสุขไซร้.........ส่งให้สมัครสมาน คืนตระการเฟื่องล้ำ..........ทางเธียร ทักขิณาวัฎเวียน..............วัตรครั้ง เปลวโชติช่วงนวลเนียน.....รำลึก พระรัตนตรัยตั้ง...............สืบซ้องศาสนา เพ็ญมาฆสิบห้าค่ำ............เดือนสาม อีกประเพณีราม...............รุ่งแล้ พุทธศาสนิกชนตาม.........ตรองสติ สำรวจตัวตนแท้...............เทิดพร้อมสักการ .......... # ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ # # แก้ไขมีคำซ้ำในบางตำแหน่ง   และคำในบางตำแหน่งความหมายไม่ชัดค่ะ # แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 54 11:04:46 แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 54 00:01:49 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 23:45:09

ความคิดเห็นที่ 64 จาก  คห.  ที่  43  ของคุณพี่ " ศาลายา "  ครับ "ศิลปะยืนยาว ชีวิตสั้น”  Ars longa, vita brevis คือวาทะนาฎกรรมอันเป็นอมตะของ  ศาตราจารย์  ดร.ศิลป์  พีระศรี  ( Professor Corrado Feroci   คอร์ราโด เฟโรจี ) ผู้ซึ่งได้รับการยกย่องว่า  เป็น  "บิดาแห่งศิลปะสมัยใหม่ของประเทศไทย” ท่านผู้นี้  แม้มิได้เป็นคนไทยโดยสายเลือดเชื้อชาติ  แต่  สามารถกล่าวได้ว่า  ท่านคือคนไทยโดยจิตวิญญาณ  ครับ ชาติภูมิ  นั้น  ท่านเกิดที่  นครฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี  ดินแดนที่นักปราชญ์และผู้คลั่งไคล้ชื่นชมในงานศิลปะให้การยกย่องว่าเป็นเป็นดินแดนแห่งผู้เป็นเลิศด้านศิลปะ จนมีคำกล่าวไว้ว่า  " สุภาพสตรีชาวเมืองฟลอเรนซ์  ที่ตั้งครรภ์นั้น  มักมีครรภ์ที่ใหญ่และมีน้ำหนักมาก  ทั้งนี้เป็นเพราะ  เด็กทารกที่ถือกำเนิดในครรภ์นั้น  มีมือที่กำค้อนกับสกัด ไว้ในมือ " นั่นหมายถึงว่า  ชาวเมืองนี้  เป็นช่างศิลป์โดยสายเลือด ท่าน ศิลป์  ฯ  เกิดเมื่อ วันที่15 กันยายน พ.ศ. 2435 ณ. ตำบล San Giovanni บิดาชื่อ นาย Artudo Feroci และ  มารดาชื่อ  นาง Santina Feroci มีอาชีพเป็นพาณิชยกรรมทำมาค้าขายสิ่งของต่าง ๆ ประวัติของท่าน  ออกจากโชกโชนเข้มข้นโลดโผนมิใช่น้อย และในที่สุด  ชีวิตของท่าน ฯ  ก็มาโลดแล่นในใจของคนไทย  ในรัชสมัย  พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว  ร.6 ท่านได้มาทำงานและสอนศิษย์ด้านศิลป์  โดยเฉพาะช่างปั้นหล่อ  ประติมากรรม  ต่าง ๆ ท่านเป็นเลิศทั้งทางด้าน  ทฤษฎีและปฏิบัติ  ครับ   และในที่สุด  ท่านก็ได้เป็น  คณบดีคนแรก  ของ  มหาวิทยลัยศิลปากร  ตักศิลาที่ผลิตช่างหลวงช่างราษฎร์  เพื่อรังสรรค์เสกสร้างผลงานให้อยู่ในแผ่นดินไทย ศาสตราจารย์ ศิลป์ พีระศรี ถึงแก่กรรมที่โรงพยาบาลศิริราช เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2505 สิริอายุได้ 70 ปี หากแต่อมตะวลีของท่าน  มักก้องอยู่ในใจของ" ชาวหน้าพระลาน "  ลูกหลานศิลปากรทุกคน  นับตั้งแต่อดีตจวบจนปัจจุบัน ศิษยาสานุศิษย์  ของ  ท่านศิลป์  นั้น  คือ  ผู้ที่รังสรรค์งานศิลป์ทุกคนครับ  ต้องกล่าวอย่างนี้ เพียงแต่เราจะได้รับน้ำลายไอปาก  จากท่านโดยตรงหรืออ้อม  ก็เท่านั้น แต่ในบรรดาศิษย์โดยตรง  ที่ทันและได้รบวิทยายุทธมา  และ  ปรากฏสายตาต่อชาวโลกในปัจจับัน  นั้น  ที่มีนามกระเดื่องเลื่องชื่อ  ก็มีหลายท่าน  เช่น แนบ โสตถิพันธุ์ , มณเฑียร บุญมา , เฟื้อ หริพิทักษ์ , อังคาร กัลยาณพงศ์ ,  ศาสตราจารย์ประหยัด พงษ์ดำ  และอื่น ๆ นับไม่ถ้วน  ครับ และที่ขาดเสียมิได้คือ ศิลปินดัชนีพิฆาต  ท่าน  ถวัล  ดัชนีย์  ผู้เกรียงไกร   ยิ่งได้ย่างก้าววเข้าสู่บริเวณอาคารของกรมศิลปากร บริเวณมหาวิทยาลัยศิลปากร ยิ่งได้ยิน " ศิลปะยืนยาว ชีวิตสั้น ” ( Ars longa, vita brevis ) อันเปล่งมาจากรูปเหมือน  ( อนุสาวรีย์ขนาดเล็กแต่ยิ่งใหญ่ในความทรงคุณค่า  เหลือเกิน ) แก้ไขเมื่อ 18 ก.พ. 54 23:14:08 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 23:11:36

ความคิดเห็นที่ 65 ฟ้าเทียมดิน ... .................... ณ เส้นขอบฟ้าทาบ......ถึงใจ ปุยเมฆครอบคลุมไอ....โอบห้อม ส่งเสริมซึ่งกันใน.........สถานภาพ เราสุขอยู่ในอ้อม-.......กอดฟ้าเทียมดิน .......... # ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ # แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 54 23:50:09 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 23:21:27

ความคิดเห็นที่ 66 5555 มี่มาคิดได้ ว่าเดือนนี้ยังไม่ได้ส่ง "การบ้านพี่ศาลายา" ตอนกิ๊ฟหมดสิ อิอิ ไม่ใช่ไม่แจกกิ๊ฟพี่ๆนะคะ ..................................... โคลงสี่สุภาพ ความรัก เป็นประทีปแก้ว...............ชัชวาล คือ งดงามประณีตฐาน..................ทิพสร้าง อะ ร้าอร่ามพิมานประสาน...............สุมสุข ไร สว่างดูมิกว้าง..........................เท่าร้อยรักหวาน ความรัก สมานสมัครคล้อย.............บรรจบ คือ ศรัทธาครัน,ครบ......................ประดุจห้อม อะ ลุ้มอล่วยตามสยบ.....................ฝากสวาดิ ไร กลิ่นหอมถึงล้อม.......................บ่ ซึ้งถึงเหมือน ........................................................................... โคลงดั้นตรีพิพิธพรรณ ความรัก ขับกล่อมล้ำ.......................ธานินทร์ คือ สวาดิเกษมศานตร์.....................เสพฟ้า อะ คร้าวโสตดังอินทร์......................รวมขับ ไร เปล่งประดุจหล้าไร้......................ยุดหลง ความรัก มนต์สร้างหลับ....................ใหลฝัน คือ เสน่ห์ประจงบรรเทือง..................แต่งแต้ม อะ เคื้อรักกล่อมเกลาขวัญ.................สถิตอยู่ ไร ดื่มด่ำแง้มแล้ว.............................ผ่านหา จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 21 ก.พ. 54 16:12:18

ความคิดเห็นที่ 67 สู่กาลอนาคต ... ..................... ... ในวันที่ทุกข์ทนจักพ้นผ่าน ตรงเส้นขีดอดีตกาลจดจารให้ ความทรงจำล้ำค่ากว่าสิ่งใด ผิดถูกใช้สอนตนจนเท่าทัน ... ... ฟ้ามืดครึ้ม...ข่มใจให้หม่นเศร้า เฉดสีเทาแทนขาวดำคราวนั้น เพียงฟ้าแสร้งสัพยอกหยอกเย้ากัน ให้รู้หวั่นรู้ไหว...ในท่าที ... ... แต่พึงต้อง...ดำรงคงอยู่ได้ ด้วยหัวใจแห่งรักและศักดิ์ศรี เปลี่ยนจากวันฝันร้ายกลายเป็นดี เพื่อชีวีอยู่รอดและปลอดภัย ... ช่วงเวลา...เรียนรู้ลองถูกผิด กรงสี่ทิศตีกรอบกฎครอบไว้ ทุกย่างก้าวย่ำเดินดำเนินไป จิตวิญญาณ...ยิ่งใหญ่ไม่เปล่าดาย... ... อดีตผ่าน...วารเห็นเป็นประวัติ ปัจจุบันบัญญัติวัดจุดหมาย กี่เรื่องราวผ่านผันกว่าบั้นปลาย ทั้งดีร้ายบวกลบ...ประสบการณ์ ... ...ละครู่ยาม...ความสุขทุกข์สลับ ค่อยลำดับลดเพิ่มเริ่มคูณหาร พลิกบทแพ้บกพร่องครรลองวาน ร่วมเป็นหนึ่ง...ของกาลอนาคต ... ...  ความเป็นจริง...ค้นพบมิกลบกล้ำ การเหลื่อมล้ำเสมอได้ใต้กรอบกฏ ข้อพิพาทคาดหมายคลี่คลาย-ลด ทุกภาค,พจน์มิเบี่ยงเร้น...ความเป็นไป...   ฟ้าครามสรรค์..สุขโศลก..พาโลกเปลี่ยน ตะวันเวียนทอแสงแห่งวันใหม่ ความอ่อนโยนอุ่นเหย้าผองเราไว้ ทุกดวงใจพราวเพริศเกิดพลัง ... ... เติมเต็มส่วนขาดเสริมแล้วเริ่มต้น เคยทุกข์ทนมองข้ามเพียงความหลัง แม้นฟ้าแสร้งสัพยอกหยอกกี่ครั้ง คิดชอบ,หยั่งถึงได้ ... ด้วยใจรู้... .......... # ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ #   แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 54 21:23:38 แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 54 09:35:05 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 54 22:20:18

ความคิดเห็นที่ 68 จากกระทู้ "วันเหงา" ของคุณ วฤก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10268794/W10268794.html ในห้วงรัก ... ................. ...ความเหงาหรือคือเสี้ยวความรู้สึก จากส่วนลึกภายในย่อมใจเหงา ปันอุ่นไอให้กันอาจบรรเทา ความโศกเศร้าเลือนหายมลายพลัน ... ... ดอกรักแรกแตกหน่อรวงช่อรัก สะพรั่งพรักไมตรีไร้สีสัน เพียงแรกผลิบริสุทธิ์ดุจสัมพันธ์ ผ่านคืนวันงามตาควรค่าปอง ... ... ทุกทุกครั้งหวังทนุถนอมเจ้า ทุกทุกเหงาเราสมัครสมานสอง ทุกทุกวันฝันสนับสนุนครอง ทุกทุกมองไม่ตะขิดตะขวงใจ ... ... ฤาความเหงาเร้ารุมสุมรู้สึก ในสำนึกซับซ้อนซึ่งอ่อนไหว เพียงดอกรักกวักกิ่งก้านแกว่งไกว ก็คิดถึงหนึ่งใครในห้วงรัก ... .......... # ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ # จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 54 23:09:16

ความคิดเห็นที่ 69 แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 54 23:50:19 แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 54 23:49:34 แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 54 23:45:35 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 54 23:37:50

ความคิดเห็นที่ 70 สู่กาลอนาคต ... ....................... อดีตยังทิ้งซาก.............ทรงจำ ประสบการณ์ขาวดำ........ค่าได้ ทักษะส่งเสริมลำ-..........ดับท่วง ผิดถูกทบทวนใช้............ชอบด้วยเหตุผล ดำรงตนขณะห้วง............ปัจจุบัน มีสติรู้เท่าทัน.................สิ่งเร้า ภายใต้กรอบเกณฑ์ทัณฑ์..เทียมกฏ กรงสี่ทิศหลักเส้า............เที่ยงค้ำรากฐาน ประวัติวารเริ่มแล้ว...........ชีวิต ฟันฝ่าทุกวิกฤติ..............กอบกู้ มุมมองอย่างพินิจ...........อนาคต บูรณาการรู้...................เร่งสร้างทางฝัน สักวันเราจักต้อง.............ไปถึง บรรลุผลใจพึง................มุ่งมั่น** ความจริงยิ่งตอกตรึง........จารึก ทุกสิ่งเป็นไปครั้น.............ล่วงรู้กาลควร .......... # ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ # แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 54 00:17:28 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 54 23:51:27

ความคิดเห็นที่ 71 ..สวัสดีครับ ผมไม่ค่อยปัดกวาดอาศรมฯ เท่าไหร่ ต้องขออภัยพี่น้องทั้งหลายด้วยนะครับ ตอนนี้มีบางอย่างทำให้ไม่สามารถทำหน้าที่ได้เต็มที่ แต่ก็พยายามมาเสวนาอยู่เรื่อย ๆ ครับ คิดว่าจะเสวนาเรื่อง "กวี" แต่คงต้องไปตามกวีตัวจริงมาเล่นด้วยด้วย เพราะตัวเองแค่มือโคลงที่อ่านปณิธานกวียังไม่จบเลย 555+ ต้องขอบคุณพี่น้องทั้งหลายที่เข้ามาวางโคลง กลอน อยู่ไม่ขาดสาย ในเดือนแห่งความรัก และเทศกาลวันมาฆบูชา น้อง ploythana - ขอบคุณที่เข้ามาเป็นประจำ...  #44 กลอน "เดือนดาวประดับใจ" เขียนได้ดี ขอให้ใจสว่างไสวทุกวันนะครับ ...  #53 #56 #65 เป็นซีรีย์ "ฟ้าเทียมดิน" จริงๆ แล้วฟ้ากับดินไม่ได้ห่างกันเลย ...  #63 "เพ็ญมาฆะฤกษ์" เขียนได้งามครับ สาธุ! ...  #67 #69 #70  "สู่กาลอนาคต" อนาคตย่อมาจากอดีตและปัจจุบัน เรียนรู้อดีตเข้าใจปัจจุบัน และมั่นคงในอนาคตครับ  #68 กลอน "ในห้วงรัก" เขียนได้งดงามครับ คุณลุงชิกง - ขอบคุณที่ยังแวะมาให้กำลังใจตลอด ... #46 โคลงเยี่ยมมากครับ ออกแนวการเมืองนิดๆ แต่ก็เป็นทางสร้างสรรค์ ... #58 ตอบปัญญาได้เยี่ยมมากครับ คุณแฟนนายแบบ - ขอบคุณที่ยังมีพลังโคลงเปี่ยมล้น และเข้ามาสม่ำเสมอ ... #47 สิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งที่ทุกคนควรรู้เท่าทัน  #51 ความรักและนิพพานไม่รู้ไปด้วยกันได้หรือเปล่า แต่กามนิต-วาสิฏฐี ก็เป็นนิยายที่อ่านได้หลายรอบไม่น่าเบื่อครับ ... #59-61 กลอนมาฆะบูชา - สาธุ คุณ comicclubs - เอ่ยถึงความรักหลายแบบ ... #48 รักข้ามขอบฟ้า #49 รักเพื่อนแบบแฟน #50รักเพศเดียวกัน ขอบคุณครับ เข้ามาบ่อยๆ นะครับ คุณพี่นกโก๊ก #52 สวัสดีครับ หายไปนาน โผล่มาก็แจมด้วยโคลงผวนอารมณ์ดี อันเป็นเอกลักษณ์ ... #52 เริ่มด้วยรักใคร่แต่ไหงจบด้วยเรื่อง ไร-โลน ซะหล่ะ? คริคริ ... #55 มีปัญหามาเล่น " ต้นอะไรเอ่ย ต้องมีลูกก่อน จึงจะมีดอก " พร้อมเฉลยใน #62   ซึ่งคุณลุงชิกง (#58) ก็ตอบถูกเสียด้วย อาวุโสทั้งสองไว(วัย)ทันกันเชียวแหละ อิอิ คุณนกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - สวัสดีครับ ยังไม่ทิ้งกันไปไหน แสดงว่ายังรักอาศรมชาวโคลงมิเสื่อมคลาย  ... #54 ง่า...กลายเป็น "รักทวงหนี้" ซะแร้ว 555+ ... #64 ขอบคุณสำหรับคำอธิบาย " ศิลปะยืนยาว ชีวิตสั้น ” ( Ars longa, vita brevis ) ยอดเยี่ยมจริงๆ ครับ น้องญามี่ - สาวที่ชอบกล(บท) มากๆ ขอบคุณที่แวะมาวางโคลงเป็นประจำ ...  #66 เอ่อ...พึ่งรู้ว่ามี "การบ้านพี่ศาลายา" ด้วย จริงๆ แล้วคงมิใช่การบ้านดอกครับ ถือเป็นการร่วมสนุกสนานแห่งมิตรสหายผู้หลงใหลในโคลง มาร่วมแจมกันครับ   =========================================== ๏ ความรัก เลือนโลกแล้ว        ฤๅไฉน คือ ฝุ่นวุ่นวายไป                   เปลี่ยนหล้า อะ นาธิปไตย                       ตาลปัตร ไร ร่ำคร่ำครวญท้า                 ทุบรื้อยุคสมัย ๚ะ๛ เขียนอะไรไปนี่ ? ... แต่อย่างไรก็รักนักโคลงทุกคนฮ้าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:28:19

ความคิดเห็นที่ 72 ความรัก ดามอกให้  ................................  ทรงสม คือ หนึ่งความภิรมย์ .................................  สุขแท้ อะ เคื้อเลื่อมใสชม  .................................  จิตผ่อง แผ้วแฮ ไร ร่วนเริงร่าแปร้  ...................................  ซาบซึ้งทรวงใน ความรัก ดามอกได้  .................................. ฉันใด คือ บ่วงคล้องเพศภัย ................................. ฉันนั้น อะ ตอมอจินไตย .....................................  สืบส่อ กามเฮย ไร ร่วมอุบาทว์ปั้น ..................................... เร่งร้ายรังควาน จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 14:09:09

ความคิดเห็นที่ 73 วัดสุทัศนเทพวรารามราชวรมหาวิหาร ................................................ วัด       "พระโต"คู่บ้าน........เมืองดี สุทัศน์   วงศ์จักรี................เกริกสร้าง เทพวรา  สถิตย์ธานี............ปกปัก ราม  รุ่งนคราอ้าง...............อรรถชั้นเชิงสมัย ศรี     องค์”พุทธยอดฟ้า”....ทรงสถา-ปนาเฮย สถาน  รากวิหารสา-...........รศาสน์ค้ำ แผ่นดิน สืบอยุธยา............ยลสง่า ทอง    รัตนโกสินทร์ล้ำ......”พระเลิศหล้า”ทรงสนอง วิหาร  แลพระหัตถ์เบื้อง......บานประตู พระ   ศรัทธาเทิดบู-...........รณะแล้ว ศรี     อัครศาสนู-..............ปถัมภก ศากยะมุนี    แก้ว..............”พระนั่งเกล้า”สืบสาน สม    พระเจตยิ่งแล้..........นัยนาม สุทัศน์ เทพวราราม............เฟื่องฟ้า ภูมิ   ธรรมพัทธ์เขตคาม......สมโภช ไผท ฉัตรอาราธน์อ้า...........อริยเจ้าองค์สงฆ์ ลงรัก บานหน้าต่าง..............พระวิหาร นัย    “พระจอมเกล้า”ปราน...ปลูกปั้น ไทย   ลือเลื่องตำนาน..........งานวิจิตร ธรรม  รุ่นต่อรุ่นนั้น...............เนื่องน้อมนานเนา องค์    “จุลจอม”เกล้าปฏิ-......สังขรณ์ หลัก    ศาสน์เผย,ราษฏร.......สุขได้ องคาพยพ  รวมนคร.............เป็นหนึ่ง ชาติ  จึ่งเป็นชาติไซร้............โลกซ้องไทยธรรม .......... แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 54 20:10:31 แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 54 19:30:00 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 18:59:36