|
...ตกเย็นทีไร ก็เห็นตะวันกำลังจะลับขอบฟ้า พร้อมๆกับได้เห็นหน้าเธอ ที่ตรงนี้ทุกๆที ที่เรามาเฝ้ารอโดยบังเอิญ ...โดยบังเอิญรึเปล่านะ ในครั้งแรกคงใช่ แต่ทุกๆครั้งต่อจากนั้นคงไม่ใช่แล้วละ ตัวเราอาจจะบังเอิญผ่านมารอดูตะวันที่ตรงนี้ แต่ใจเรานี่สิ มันบอกชัดเจนว่ามารอพบเธอ ...เธอคือใคร เธอคือสาวหน้ากลม ตาโต ปากกว้าง จมูกคม ผมยาวดำมันสลวย กับที่คาดผมลายตุ๊กตาน่ารักๆ เข้ากับใบหน้าของเธอ แม้จะเปลี่ยนอันใหม่ๆให้เข้ากับชุดสาวออฟฟิตสวยมั่น เปลี่ยนเมื่อไหร่วันไหนๆก็สวยเท่าเดิมเมื่อนั้น ไม่ได้มีผลกับสายตาของเราที่เฝ้าหลงใหลจับจ้องอยู่ในตอนนี้
มาดูว่าตัวเรานี่ละ จะเหมาะสมกับเธอไหม หากจะขอเดินควงในสักวันเร็วๆนี้ กับศิลปินเดี่ยว ผมยุ่งๆตัวยาวๆใส่กางเกงยีนสะพายกระเป๋ากล้องใบโตๆ หน้าที่หลัก ก็คือ คอยเก็บภาพงามๆส่งกองบอกอ โดยเฉพาะภาพตะวันยามลับขอบฟ้า และเธอ สาวน้อยที่เห็นคู่มากับตะวันดวงสีแดง สักพักใหญ่ที่ผ่านมา ...กะไว้แล้วละว่า สิบสี่กุมภาปีนี้ไม่ให้พลาดแน่ๆ ...เริ่มต้นอย่างไรดีละ
ดอกกุหลาบสีแดงดอกเล็กๆ ส่งคืนกลับไปที่เด็กน้อยผู้นำมาเสนอขายให้กับเรา เงินก็จ่ายแล้วสามสิบเก้าบาท พอสู้ไหว กับการซื้อแล้วไม่ขอรับสินค้า เนื่องจากผู้ที่เหมาะกับมันบังเอิญได้หันมาสบตากับกระผมเข้าอย่างจัง ตัวเธอคงไม่แปลกใจอะไร กับการกวาดสายตาไปรอบๆ ในวันครึกครื้นเช่นนี้ ต่างกับตัวเรานี่นัก ที่ดังต้องมนต์สะกดในตอนนั้น จนกุหลาบแดงสดนั่นเองก็ด้วย ดังว่าจะเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อเสียให้ได้ เมื่อมันอยู่ในมือคนกำลังแน่นิ่งอย่างเรา แต่ก็อย่างว่านั่นแหละ มันกลับคืนไปสู่ช่อใหญ่ๆที่เด็กน้อยนำมา ...แล้วเธอก็เดินจากไป ทั้งเด็กน้อยขายกุหลาบ และสาวสวยผมยาวของเรา ...จะปล่อยให้ผ่านไปได้อย่างไรนะ
ตะวันใกล้ลับขอบฟ้าอีกแล้ว แต่วันนี้แตกต่าง เพราะเป็น วันที่สิบสี่กุมภาวันวาเลนไทนี่นะ หนุ่มสาวคลอเคลียเคียงคู่กันชมตะวันสีแดงๆ ดอกกุหลาบดอกเล็กดอกใหญ่เองก็สีแดงๆ อยู่ในมือสาวๆที่เหมาะสม กับมัน ...สังเกตดีๆในมือเธอเอง ก็ยังไม่มีกุหลาบหรือสิ่งของใดๆที่สื่อถึงวันพิเศษวันนี้ และเธอก็ยังเดินคนเดียว ไม่ให้พลาดอีกแน่ๆคราวนี้ ต้องหมอบกุหลาบให้เธอสักดอกแน่นอน ว่าแล้วเราก็มองหาเด็กน้อยขายกุหลาบ โดยตั้งใจว่าจะไม่คืนสินค้าแน่ๆคราวนี้
ตะวันลับขอบฟ้าไปแล้ว ถึงคราไฟแสงสียามค่ำคืนอันสดใสสาดส่องแสงสว่างไสว ไปทั่วถนนสายแห่งรัก ผู้คนก็เริ่มหนาตา ไม่ได้ลดละตั้งแต่ยามเย็นที่ผ่านมา เสียงกดชัตเตอร์เก็บภาพบรรยากาศ ดังอยู่ไม่ห่างจากตัวเธอเลย ก็ด้วยความตั้งใจจะอยู่ใกล้ๆ และตั้งใจตลอดว่า จะเริ่มอย่างไรดี ...แล้วก็เอ่ยออกไป
"ขอถ่ายภาพสักภาพได้ไหมครับ"
เธอเองก็พยักหน้ารับ แบบไม่ได้แปลกใจอะไร เหมือนกับรู้ว่ามีเราแอบตามเป็นเงาอยู่เนิ่นนาน เพียงแต่แก้มชมพูวิ้งๆขึ้นมาบ้าง ด้วยความเขิลอาย
"กุหลาบนั่น ขอได้ไหมคะเผื่อจะทำให้ภาพดูดีขึ้น"
เธอพูดพร้อมกับยื่นมือมารับดอกกุหลาบ ดังกับรู้ว่ามันถูกเตรียมมาให้เธอเท่านั้น
หลังจากนี้ไป ความรักของเรา คงไม่ต้องเล่าให้ใครฟังอีก เพราะมันไม่ได้มีอะไรแตกต่าง จากความหวานชื่นทั่วไป สักเท่าไหร่
แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 54 15:29:18
| จากคุณ |
:
goowalker 
|
| เขียนเมื่อ |
:
5 ก.พ. 54 11:57:46
|
|
|
| 
ความรัก คือ เธอเท่านั้น
