Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
บึนทึก...จากใจลูกผู้ชายคนหนึ่ง...อยากรู้จักเธอคนนั้นจังครับ ติดต่อทีมงาน

เรื่องสั้นเก่าๆของผมครับ

ความทรงจำของชายคนหนึ่ง
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10152500/W10152500.html

นางฟ้าของผม
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10164729/W10164729.html

ในความเงียบงัน และความผันแปร
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10178073/W10178073.html


**********************



บันทึก...จากใจลูกผู้ชายคนหนึ่ง...อยากรู้จักเธอคนนั้นจังครับ



ก่อนหน้านี้ไม่นาน ผมได้ย้ายที่ทำงานใหม่ คงไม่ต้องบอกว่าผมจะต้องปรับตัวอย่างไรบ้างกับสถานที่ใหม่ เพื่อนใหม่ และบรรยายกาศใหม่ๆ ดีอยู่อย่างหนึ่งก็คือผมไม่ต้องปรับตัวมากนักคือวิธีการทำงานและเนื้องานที่ผมคุ้นเคย นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ผมสบายใจทุกครั้งที่ลืมตาตื่นขึ้นมา


ชีวิตประจำวันในที่ทำงานใหม่ก็เหมือนคนทั่วๆไป เช้าไปเย็นกลับ สลับกับเช้ากลับเย็นไป เพราะว่างานของผมมันไม่ค่อยจะเหมือนชาวบ้านเขา เวลาที่คนอื่นเขาได้ออกไปเฮฮาปาร์ตี้ ผมกลับต้องนั่งทำงานหัวปั่น แยกเขี้ยวให้กับจอคอมพิวเตอร์แทน แต่เวลาที่คนอื่นเขาเข้านอน ผมยังต้องแหกขี้ตานั่งมั่วอยู่กับตัวเลขตรงหน้า จนหัวแทบระเบิด


แต่นี่แหละครับ รสชาติของชีวิต ผมไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ ทำงานตรงนี้ แต่ใช่ว่าจะเลือกได้ซะที่ไหน เอาล่ะ....พอแล้วสำหรับงานประจำที่น่าเบื่อหน่ายของผม บอกตามตรงเลยว่าตลอดเดือนแรกที่ผมย้ายมาทำงานที่ใหม่ ที่นี่ไม่มีอะไรที่จะทำให้ผมสดชื่นรื่นรมย์เลยสักนิด แม้ว่าจะอยู่ท่ามกลางสาวๆหน้าตาจิ้มลิ้มหลายสิบคนก็ตาม ผมยังคงเก็บตัวเงียบๆอยู่ในโลกของผม อาศัยการอ่านท่องเวปต่างๆไปเรื่อยๆ

วันหนึ่งขณะที่ผมกำลังตามอ่านนิยายเรื่องหนึ่งอยู่ น้องที่ร่วมงานกันอยู่คนหนึ่งก็เข้ามาพูดกับผมลอยๆ เมื่อเห็นผมเปิดอ่านนิยายทางเนตว่า

“พี่ชอบอ่านนิยายเรื่องนี้ด้วยหรือ”

“ครับ พอดีตามอ่านผลงานนักเขียนคนนี้มาตั้งแต่เรื่องแรกๆ แล้ว’

“จริงอ่ะ เหมือนกันเลยพี่”

”เหมือนอะไรครับ”

ผมถามประสาซื่อ ที่อยู่ๆน้องคนนี้ก็ลากผมไปเข้าพวกด้วยอย่างงงๆ เธอไม่ได้ตอบผมแต่กลับยิ้มให้ ก่อนจะหันไปมองข้างหลัง คล้ายๆจะใช้สายตาชี้นำอะไรบางอย่างให้ผมดู ผมจึงมองตามไป แต่ไม่เห็นมีอะไรเลย มีแต่เพื่อนร่วมงานที่ผมยังรู้จักไม่หมด เพราะว่ามันเยอะแยะเหลือเกิน อีกอย่างผมเองก็ไม่ใช่คนที่ชอบเสนอตัวเสียด้วยซิ น้องคนนั้นคงจะรู้ว่าผมไม่เข้าใจ จึงได้หัวเราะออกมา

“ตอนนี้ไม่รู้ เดี๋ยวอยู่ๆไปก็รู้เองแหละ พี่เห็นผู้หญิงคนนั้นมั๊ย คนที่แต่งตัวเก๋ๆที่นั่งอยู่กับพี่ไตรไง คนนั้นน่ะระดับเซียนเชียวนะ”

“คนไหน คนที่ขาวๆหมวยๆนั่นนะเหรอ”

“ใช่ค่ะ เออ...พี่ ยอดรายได้อาทิตย์ก่อนออกมาหรือยัง หัวหน้าเค้าขอเช็คยอดก่อนนะ ขอหลังกินข้าวได้ป่ะคะ นะๆ”

เสียงใสของสาวน้อยร่วมทีมของผม เปลี่ยนเรื่องพูด มาเป็นอ้อนขอรายงานแทน มันเป็นเรื่องปกติที่ผมต้องบริการให้อยู่แล้ว ไม่ว่าจะด้วยหน้าที่หรือตามมารยาทก็ตาม ผมพยักหน้ารับ เป็นอันว่าเรื่องงานเราเข้าใจตรงกัน แต่ผมยังไม่ได้ละสายตาจากผู้หญิงที่นั่งหันหลังคุยกับเจ้านายผมเลยนะ

ผมแอบสำรวจเธอคนนั้น ที่ไว้ผมยาวปะบ่าท่าทางกระชับกระเฉง แต่งกายเรียบง่ายแต่ดูดี มีบุคคลิกที่ดูสมาร์ทมาก ผมเองยอมรับว่าชอบผู้หญิงทำงานเก่ง ที่จริงเธอไม่ใช่ผู้หญิงสวยแต่ดูมีบุคลภาพและเป็นตัวของตัวเองมาก  ผมเองก็บรรยายไม่ถูกเหมือนกัน รู้แต่ว่าตอนแอบดูเธอคนนั้นแล้วรู้สึกดีมากๆ

ผู้หญิงอะไรวะ (ขออนุญาตพูดไม่สุภาพครับ)สดใสสดชื่นได้ตลอดเวลา น่ารักชะมัด ขนาดคุยเรื่องเครียดๆยังยิ้มอยู่ได้ แถมยังทำให้คนฟังยิ้มตามได้อีกด้วย ใครได้อยู่ใกล้ก็คงจะสดชื่นไปด้วย

วันนั้นผมต้องยอมรับว่าแอบมองเธอคนนั้นเกือบตลอดเวลา งานการแทบไม่ต้องทำกันเลยล่ะ ไม่รู้ว่าผมแสดงออกมากเกินไปหรือเปล่า มารู้ตัวอีกทีก็โดนน้องคนเดิมที่กลับมาเอารายงานแซวซะจนผมเขินไปเลย

“พี่พัทธ์ รายงานของปองได้แล้วใช่มั๊ยล่ะ เอ้านี่...พี่ภาฝากมาให้ บอกว่าขอบใจจ๊ะ กินให้หมดนะ อย่ามัวแต่นั่งจ้องอยู่ได้”

“อ้า..ขอบคุณครับ ฝากขอบคุณ...เอ่อ”

“พี่ภา พี่วิภาดา จำได้ยัง ได้เลยค่ะ เดี๋ยวจัดให้”


เป็นอันว่าผมได้รู้จักชื่อของเธอแล้วครับ วิภาดา เธอชื่อวิภาดา และยังรู้อีกด้วยว่าเธอเป็นถึงหัวหน้าทีมคนสำคัญที่ทำยอดรายได้ให้บริษัทติดหนึ่งในห้า อีกด้วย

โห...ผู้หญิงอะไรวะเก่งขนาดนี้ ครั้งแรกที่รู้ บอกตามตรงเลยครับว่าผมอึ้ง ทึ่งจริงๆ แต่ไม่ใช่เพราะแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวนะครับที่ทำให้ผมแอบสนใจเธอ มันมีรายละเอียดอีกเยอะแยะมากมาย เอาไว้ผมค่อยๆทยอยเล่าให้ฟังละกัน

เอาเป็นว่าตอนนี้ผมได้ชื่อเธอมาแล้ว ผมรู้แล้วว่าเธอเป็นใคร และผมก็อยากที่จะรู้จักเธอให้มากขึ้นอีก แต่ปัญหามันอยู่ที่เราไม่ได้ทำงานร่วมกันโดยตรง มีเพียงบางครั้งที่งานของผมอาจจะไปสนับสนุนบ้าง ผมจึงได้แต่เฝ้ามองเธออยู่เงียบๆและห่างๆ  แน่นอนครับว่าผมไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ แม้แต่น้องคนนั้น จึงต้องพยายามเก็บอาการเอาไว้

ผมรู้สึกดีนะที่ได้แอบมองเธอคนนั้น ทุกๆวันผมจะคอยลุ้นว่าเธอหรือทีมของเธอจะมาขอให้ผมช่วยทำรายงานอีกมั๊ย บางครั้งมีมาให้ช่วยหลายๆวันติดๆกัน ผมโคตรดีใจเลย ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน สงสัยท่าจะบ้าแล้วมั้ง แต่ถ้าไม่มีนี่ ผมแอบเศร้าลึกๆนะ ผมไม่รู้ว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนผมมั๊ย

และถ้าวันไหนเธอไม่เข้าบริษัทนี่ ผมหงอยเลยนะ ขอให้แค่ได้แอบมอง เห็นหน้าแว๊บๆก็ยังดี ผมไม่ได้คิดที่จะไปคุกคามหรือทำอะไรให้เธอไม่สบายใจหรอกนะ ผมแค่แอบชื่นชม นิยมและติดตามเท่านั้นเอง ตามประสาคนชอบเก็บความรู้สึกแหละครับ แค่นี้ผมก็พอใจแล้วนะ

รู้แต่ว่าทุกวันนี้ผมมีความสุขที่ได้มาทำงานที่นี่ มาลุ้นทุกๆวันว่าเธอคนนั้นจะเข้ามามั๊ย จะมาทำงานหรือเปล่า ที่พูดอย่างนี้เพราะว่าโดยตำแหน่งแล้วเธอใหญ่มากครับ แต่ผมไม่ได้สนใจหรอกนะ ผมชอบเพราะชอบ ไม่ได้ชอบเพราะว่าเรื่องอื่น

และไอ้ที่เล่ามาทั้งหมดเนี่ย ก็แค่อยากระบายเท่านั้นครับ อยากบอกว่าอยากรู้จักเธอมากมายแต่ไม่กล้า ทำไงดีครับ...ถ้าจะเอาใจช่วยลุ้นผมหน่อยก็ดีนะ ขอกำลังใจกันแบบโต้งๆไปเลยละกัน


...............................


จากผู้ชายคนหนึ่ง ที่แอบมองเธออยู่

แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 54 13:51:25

แก้ไขเมื่อ 08 ก.พ. 54 13:21:33

จากคุณ : kaburapat
เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 12:52:29

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com