Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ศิลปะแห่งการฆ่าคุณอยากฆ่าใครสักคนไหม มาฆ่ากันดีกว่า ติดต่อทีมงาน

ก่อนอื่นต้องขอบอกว่าเราไม่ได้จะฆ่าใครหรอก แต่ว่าการพูดถึงเรื่องราวเหล่านี้บางทีมันก็เป็นศิลปะอย่างหนึ่งคล้ายๆกับนิยายสืบสวนสอบสวน อะไรประมาณนั้นคนทุกคนก็มีความชั่วร้ายแฝงในจิตใจ แต่เราสามารถระบายออกมาผ่านตัวหนังสือมันเป็นการสร้างสรรค์ผลงานอย่างหนึ่งเท่านั้นเอง






ในที่สุดเวลาที่รอคอยก็มาถึงเสียที ก่อนหน้านี้ชั้นชั่งใจระหว่างผิดชอบและชั่วดี และความชอบและดีก็คอยปกปิด ความผิดและชั่วที่อยากจะทำแบบนี้มานานแสนนาน มักคอยบอกตัวเองว่าชั้นเป็นคนดีแต่ใจกลับหมกมุ่นและสนใจกับศิลปะแห่งการฆ่า หากมีเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับการฉุดคร่าชีวิต ชั้นก็มักจะเสพด้วยความกระหาย แต่ไม่ชอบเป็นภาพเลียนแบบพวกนั้น ไม่! มันทำลายความตื่นเต้นที่จะได้รับจากความสดใหม่ของประสบการณที่ได้ฆ่า




วันนี้โชคดีที่เจอร่างเล็กบอบบางร่างหนึ่งแน่นิ่งอยู่ข้างทาง ท่าทางจะเมา กลิ่นเหม็นจากเหล้า นั่นแหละดีเพราะเลือดจะยิ่งพุ่งกระฉูดเวลาที่เกิดรอยแผลของเส้นเลือด รูปแบบของหยดเลือดคงจะกระจายราวกับจิตรกรดีดแปรงเพื่อให้เกิดภาพที่เป็นเอกลักษณ์



เมื่อจัดการร่างบางให้นอนนิ่งบนเตียงอันแสนสวยงามแล้ว กล้องถ่ายรูปราคาถูกก็ได้ทำหน้าที่ของมันเก็บภาพอย่างสมบูรณ์ เชือกป่านมัดข้อมือ ข้อเท้า ตัวให้ตรึงแน่นกับเตียง ไม่มีทางที่เหยื่อจะร้องและดิ้นได้ แน่ล่ะผ้าสีขาวผืนยาวได้ปิดปากเอาไว้อย่างแน่นหนา



จะเรียกให้ตื่นก่อนลงมือ หรือปลุกด้วยมีดเล่มนี้ดีล่ะ



เอาเป็นอย่างหลังก็แล้วกัน....








***********************************************************************************************



>>2<<ชั้นกำลังจะฆ่าคน!!







ความรู้สึกตื่นเต้น ราวกับกำลังขึ้นรับเหรียญรางวัลในงานประจำปีของโรงเรียน มือสั่นเล็กน้อยด้วยอาการประหม่า ปลายมีดข่วนปลุกที่ต้นแขนเบาๆ........ พอให้เจ็บ.......ร่างบางนั้นกระตุก ได้ผลหลังจากที่เกิดรอยขีดสีขาวยาวๆเล็กๆ เลือดก็เริ่มซึมออกมาตามบาดแผล

สติของเหยื่อคงกำลังจะกลับมาแล้ว ควรทำอย่างไรดี ถ้าเค้าเห็นหน้าของชั้นและรอดไปได้ก็จะต้องเกิดเรื่องใหญ่ตามมาแน่ ต้องทำอะไรบางอย่าง



หวือ.....

ซุบ!!!!!

.

.

.

.

.

.

ฉึก!







"อา...กรืด........ กรอก.....



ปลายมืดจมลงไปในคอหอยทันที!



ดูท่าจะตัดหลอดลมแลเส้นเลือดไปพร้อมๆกัน





"เดี๋ยวก็จบ" ชั้นกระซิบที่ข้างหู พร้อมกับกดมืดลงไปให้แน่น ตอนนี้เค้าดิ้นมาก เหมือนจะสำลักเลือด แต่ผ้าที่ปิดปากไว้แน่น

ก็ทำให้เค้าไม่สามารถที่จะส่งเสียงใดๆได้



ชั้นได้ยินแต่เสียง ซืด ซืด และเสียงกระดูกที่ดังแกรบ เพราะชั้นบิดมีดไปมาเพื่อให้เลืดยิ่งพุ่งกระฉุดออกมาอีก



นานกี่นาทีแล้วเนี่ย



เมื่อยแขนไปหมด เมื่อไหร่จะเสร็จสักที

.

.

.

.

.

.

ฟู่ว์



ชั้นถอนหายใจหลังจากเค้าก็นิ่งไปด้วยใบหน้าที่....





น่ามองที่สุด



ดวงตาคู่นั้นจ้องออกมาตาแทบถลน



ชั้นเอามือปิดเปลือกตาลง





นี่แค่เริ่มต้น จากนี้ยังต้องจัดการกับร่างนี้อีกเยอะ



*****



แหะๆฆ่าได้เรียบร้อยดีมะ



>>3<<




ชั้นล่ะเกลียดใบหน้าสวยๆแบบนี้ ตาโต ปากนิด จมูกเล็กๆ ผิวขาวลื่นสะอาด คงจะมีแต่คนที่ชอบเธอสินะ หึ หากคนพวกนั้นรู้ว่าชีวิตของเธอไม่มีอีกแล้ว ความน่ารักแบบนั้น จะไม่ให้เห็นอีก มันจะเป็นยังไง แล้วถ้าพวกเขารู้ว่าคนที่พรากมันไปก็คือตัวชั้นเอง จะทำร้ายหรือจะฆ่าด้วยความชิงชังรึเปล่า สิ่งเหล่านี้ชั้นอยากจะรู้จริงๆ แต่ก็แค่ความอยากเท่านั้น ชั้นไม่อยากให้ใครรู้หรอกเพราะชั้นกลัวความผิด กลัวไปหมด เพราะภายนอกชั้นก็ไม่ได้ต่างจากร่างๆนี้เท่าไหร่ ชั้นก็มีความน่ารักไม่แพ้เธอ ไอ้ความน่ารักนี่แหละที่จะหลอกล่อให้ได้อะไรมากง่ายๆแค่ทำท่าทางน่ารักอะไรๆก็เหมือนจะง่ายไปเสียหมด และมันคงได้ผลหากจะเลือกหาเหยื่อเพื่อจะมาเป็นศพรายต่อไป



จะเริ่มจากอะไรดีก่อนล่ะ



อืม



เริ่มจากถอดเสื้อผ้าออกให้หมดดีกว่า เพราะเสื้อผ้าพวกนี้ทำให้ชั้นคิดไม่ออกว่าส่วนไหนที่น่าลงมีดมากที่สุด



ปลายมีดสะกิดกระดุมด้านหน้าเสื้อเชิ้ตยาวออกทีละเม็ดๆ ขาดออกจากกันจนหมด เธอเป็นคนรูปร่างดีมาก



ชั้นถอดเสื้อของเธอออก แหม....แต่วิธีนี้มันดูหื่นไปหน่อยและชั้นก็เป็นผู้หญิงด้วยไม่ได้พิศวาสอะไรเท่าไหร่ควรจะทำอย่างไรดีล่ะ



งั้น....





เผาออกดีกว่า!


************************************************************************************************



>>4<< เผา



หลังจากที่ตัดสินว่าจะใช้ไฟ ชั้นก็ต้องหาอุปกรณ์ สิ่งที่สามารถทำให้เกิดเปลวสีส้ม ที่เกิดความร้อนได้ ต้องหาไม้ขีดไฟ หรือไฟแช็กก่อน ชั้นลงไปที่ห้องครัวทิ้งให้เธอนอนอยู่คนเดียว อย่างอ้างว้าง



แต่ไม่ต้องกลัว "เดี๋ยวชั้นก็กลับมาแล้วล่ะ" ชั้นกระซิบบอกกับร่างที่แน่นิ่งเบาๆ



ห้องครัวมีเพียงแสงไฟสลัวๆจากหลอดไฟหม่นๆดวงหนึ่งเท่านั้น ชั้นไม่ชอบความสว่าง ความสว่างเป็นสัญลักษณ์เห่งความเปิดเผย บริสุทธิ์ใจ เพราะตัวชั้นนั้นมืดมน ยิ่งกว่าสุดขอบจักรวาลอันมืดมิด



แท่งสีขาว นั่นไง เทียน ชั้นจะใช้สิ่งนี้ล่ะ และไม้ขีดไฟก็เจอถัดไป



ชั้นกลับมาที่ร่างของเธอ เธอยังคงแน่นิ่ง ก็ในเมื่อเธอตายแล้ว เธอก็ต้องแน่นิ่งสิ



เพียงแค่จ่อเปลวไฟเล็กๆจากไม่ขีดอันจ้อย เปลวไฟเปลวใหญ่ก็ลุกพรึ่บ ติดไส้เทียน ชั้นยิ้มอย่างยินดี





วาบ!



เปลวเทียนไล้แขนเรียวบางอย่างรวดเร็ว ซึ่งทำให้ขนที่ดูอ่อนติดไฟและหายไปอย่างรวดเร็ว



กลิ่นไหม้ หอมๆลอยเข้าสู่โสตนาสิก นี่แค่เริ่มต้นนะ ถ้าเป็นผมคงจะตื่นเต้นน่าดู เพราะมันคงจะลุกลามไฟอย่างรวดเร็ว คงจะได้ทรงผมหรงใหม่ที่เหมือนก้อนดอกกระหลำปลีสีดำ หึหึ อยากเห็นจัง





แต่ว่าเธอคงจะดูน่าเกลียดพิลึก ไม่เอาดีกว่าเพราะชั้นยังอยากที่จะเล่นกับความสวยงาม อยากจะค่อยๆทำลายมันให้หายไปช้าๆ

ชุดของเธอค่อนข้างบางจนเห็นเนื้อในมันคงติดไฟได้ง่าย ชั้นจ่อไฟกับชายเสื้อ ได้ผลมันติดไฟ! และลุกลามไปเรื่อยๆ จนเกิดกองเพลิงกองใหญ่ ช่างสะใจเหลือเกิน!



แต่ว่าชั้นก็สะใจได้ไม่นาน







ไฟเริ่มค่อยๆดับลง



เพราะมีบางส่วนที่ยังชื้นและเปียก ดูท่าแค่เปลวเทียนคงจะไม่พอ แต่มันก็ไม่เลวเหมือนกัน เพราะเสื้อของเธอไหม้เผยให้เห็นหน้าท้องนวลที่แบนราบและเสื้อชั้นในอย่างหมิ่นเหม่





"......"







มีเสียงบางอย่าง! ดังมาจากหน้าต่าง







ชั้นเปิดม่านออกดู มีใครคนหนึ่งกำลังร้องตะโกนเรียกอะไรบางอย่างอยู่ ถ้าให้เดานี่คงเป็นใครสักคนที่รู้จักของเธอรึเปล่า

ไม่นะ! จะมีคนรู้เหรอ เค้าจะเข้ามาในนี้ และเค้าจะไปบอกกับคนอื่นว่าชั้นฆ่าคน

ชั้นจะไม่ยอมให้เกิดขึ้น เพราะฉะนั้นคงต้องวางแผนสำหรับเหยื่อรายที่สองแล้วล่ะ





เพื่อนเธอมา รอก่อนนะเดี๋ยวชั้นจะพาเพื่อนเธอมาหา.......



***************************************************************************************



5



สองเท้าค่อยๆก้าวแยกซ้ายขวาไปข้างหน้าช้าๆอย่างลังเล เสียงกรวดที่ถูกบดขยี้อย่างอ่อนโยนด้วยฝ่าเท้าดัง ครืด ครืด อย่างเบาๆ ตามจังหวะการก้าวเท้า แววตาตื่นๆกวาดมองไปรอบๆบริเวณ อย่างกำลังมองหาสิ่งใด





ฉันก้าวเท้าเข้าไปใกล้ขึ้น บรรยากาศรอบๆเงียบสนิทการที่มีเสียงฝีเท้าเกิดขึ้น ทำให้คนฟังสะดุ้งเฮือกขึ้นเล็กน้อย เขาซึ่งเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ท่าทางสุภาพหันหน้าอันแสนซื่อมองมาที่ชั้น เขาช่าง.........







น่าฆ่าจริงๆ





"สวัสดีครับ เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาแถวนี้ไหมครับ" เขาประสานมือทั้งสองอย่างหลวมๆไว้ที่ระดับท้อง



"......"ชั้นมองหน้าเขายิ้มน้อยๆ ไม่รู้เพราะอะไรเขาไม่ยิ้มตอบเลยและกำลังขมวดคิ้วนิดหนึ่ง ยังกับว่ากำลังพิจารณาท่าทีของฉันอยู่



"คุณครับ ได้ยินที่ผมถามไหม คุณได้ยินเสียงผมรึเปล่า" ไม่พูดเปล่าเขายกไม้ยกมือประกอบท่าทาง คงคิดว่าฉันหูหนวกไม่ได้ยินเสียงของเขากระมัง





ฉันจะเล่นบทคนหูหนวกดีไหม ไม่ดีกว่าเพราะนั่นยากเกินไป ฉันจะเล่นบทคนใบ้แทน



ฉันพยักหน้าเพื่อบอกกับเขาว่าฉันได้ยิน และชี้ไปที่ปากของตัวเอง ยกมือโบกเล็กน้อยเพื่อสื่อว่าฉ้นพูดไม่ได้ และไม่ลืมยิ้มปิดท้ายนิดๆ เขายิ้มตอบอย่างชื้นใจเหมือนวางใจ แน่ล่ะก็ฉันอยากให้เขาวางใจ





"คุณเห็นผู้หญิงคนหนึ่งไหมครับ ผมยาวๆ ตัวเล็กๆน่าจะสูง เอ่อ ประมาณนี้"เขายกมือขึ้นระดับคาง ใช่ๆเป็นความสูงระดับเดียวกับเหยื่อของฉัน



ฉันเอียงหัวเล็กน้อยเพื่อสื่อว่ากำลังพยายามคิดอยู่ว่าเคยเห็นเธอที่ไหนรึเปล่า เขาอธิบายต่อ

"เธอเป็นภรรยาผมครับ เราเพิ่งย้ายมาอยู่แถวนี้ได้ประมาณ 2 อาทิตย์ เมื่อวานเราทะเลาะกันเธอออกจากบ้านไป และไม่กลับบ้าน ผมไม่รู้ว่าเธอไปไหน น่าอายใช่ไหมครับ เรื่องในครอบครัวตัวเองแท้ๆกลับต้องมาเดือดร้อนชาวบ้าน"



ฉันส่ายหน้าและยิ้มนิดๆเพื่อปลอบใจเขา เริ่มแผนได้แล้ว เสียงในใจเอ่ยขึ้น



ฉันผายมือเพื่อเชิญเขาเข้าไปข้างในบ้าน



"จะให้ผมเข้าไปหรือครับ ไม่เป็นไรหรอกครับ ถ้าคุณไม่เห็นเธอ ผมจะไปถามที่อื่นดู"เขารีบปฏิเสธ



ฉันมันน่ารังเกียจนักหรือไง!



ฉันทำหน้าเศร้า ที่จริงฉันก็เศร้าด้วย เขาคงเสียใจที่พูดออกไปแบบนั้นเพราะมันทำให้ท่าทีของฉันดูแย่ลง



"ก็ได้ครับ บางทีคุณอาจจะอยากบอกอะไรผม ต้องใช้ปากกากับกระดาษใช่ไหม คงจะอยู่ข้างในบ้านสินะ" เขายอมในที่สุด



ฉันพยักหน้ารับ เขายิ้มอย่ามีความหวังว่าฉันอาจจะอยากบอกบางอย่างที่เกี่ยวกับการหายตัวไปของภรรยา



ฉันเดินนำหน้า เปิดประตู เขาเดินตามาและล้ำหน้าเข้าไปเพื่อที่ว่าฉันจะปิดประตู และแน่นอนว่าฉันกดล็อคเรียบร้อย

จากคุณ : rubyEE
เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 16:35:22




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com