ความคิดเห็นที่ 1 ทริปของเราคราวนี้ก็ถึงตาพาเที่ยวเมืองมายาที่ประเทศกัวเตมาลาและฮอนดูรัสกันบ้าง เอาให้ครบอารยธรรมแถบอเมริกาใต้กันไปเลยหลังจากไปเก็บแอซเทคกับอินคามาแล้ว แก๊งที่ไปก็หนีไม่พ้นหัวหน้าทัวร์เจ้าเก่าที่วางแผนจองตั๋วจองทัวร์จองโรงแรมให้เสร็จสรรพ คราวนี้ครึกครื้นเพราะไปกันถึงแปดคน บินมาจากทั้ง West coast และ East coast รวมถึงคุณแม่ของคุณพี่หัวหน้าทัวร์ ที่ลงทุนบินมาแจมจากเมืองไทย แผนคร่าวๆ คราวนี้ก็คือบินไปลงที่ Guatemala city แล้วไปเที่ยวที่ Antigua จากนั้นก็ขับรถไปเมือง Copan ประเทศฮอนดูรัส ก่อนจะไปต่อที่ Chichicastenango และ Panajachel ที่ตั้งของ Lake Atitlan จากนั้นก็อาศัยความถึกนั่งบัสนอนไป Flores ไปชม Tikal อันเป็นหนึ่งในเมืองศูนย์กลางอารยธรรมมายัน แล้วนั่งบัสนอนกลับมาเพื่อบินออกจากกัวเตมาลาอีกที ฟังแล้วกระตุ้นต่อมอยากเที่ยวเลยไหมล่ะคะ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 06:33:32

ความคิดเห็นที่ 2 จุดหมายแรกคือเมืองแอนติกัว เมืองหลวงเก่าที่เต็มไปด้วยสถาปัตยกรรมแบบบารอคที่ยังเหลือรอดมาจากสมัยโคโลเนียล จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 06:45:26

ความคิดเห็นที่ 3 เมือง แอนติกัวนี้อยู่ห่าง Guatemala City ไปราว 45 กม. ด้วยความที่เมืองแอนติกัวนี้ร่ำรวยคุณค่าด้านประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม องค์การยูเนสโกจึงได้ประกาศให้เมืองแอนติกัวเป็นหนึ่งใน World Heritage Site ในปีคศ. 1979 แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 54 10:55:38 จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 06:47:06

ความคิดเห็นที่ 4 จัดกระเป๋าคู่ชีพสองใบเสร็จ เราก็พร้อมลุย วันแรกนี่เหนื่อยน่าดูเพราะบินแต่เช้าตีห้าเพื่อจะไปถึงกัวเตมาลาตอนเที่ยงๆ ภูมิประเทศที่เห็นจากตอนอยู่บนเครื่องบินดูแปลกตา ส่วนใหญ่เป็นเทือกเขาสูง มีแม่น้ำสายใหญ่ลดเลี้ยวพาดผ่าน ไม่แปลกใจเลยที่แถบนี้เป็นแถบที่มีอัตราการเกิดแผ่นดินไหวสูง ขนาดบินผ่านแวบๆเจ้าภูเขาไฟที่ยังแอคทีฟก็ยังอุตส่าห์พ่นควันปุ๋ยๆออกมาให้เห็น แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 54 06:51:41 จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 06:48:53

ความคิดเห็นที่ 5 ภูเขาไฟพ่นควัน จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 06:51:27

ความคิดเห็นที่ 6 เห็นกระทู้แล้วรีบมาปาดหน้า....มาอ่านเลยครับ ผมไม่มีโอกาสเที่ยวแบบนี้ เลยต้องยืมขาวบ้านเที่ยว^^... ชื่อเมือง และสถานที่ แทบไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย พอจะคุ้นๆบ้างก็กัวเตมาลาเท่านั้น ^__^.... เพิ่งรู้ว่าประเทศฮอนดูรัสก็มีในโลกจากกระทู้นี้ล่ะครับ รอๆๆๆภาพและเรื่องราวต่อไป ^__^... จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 07:25:42

ความคิดเห็นที่ 7 ตามคุณ Psycho man มาปาดแบบติดๆ กัน นี่ขนาดอยู่ time zone เดียวกับคุณ Mnemosyne นะเนี่ย ยังมาช้ากว่าคุณ Psycho man เสียอีก อย่าไปไหนเลยค่ะคุณเนมี่ เอารูปมาโพสต์ห้องนี้แหละ ไม่งั้นคงไม่ได้ตามไปเที่ยวด้วยเพราะปกติก็สิงสถิตย์อยู่แต่ถนนฯ กับห้องสมุดเท่านั้นเองค่ะ เดี๋ยวกลับมาตามไปเที่ยวต่อนะคะเพราะสงสัยว่ายังมีรูปอีก จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 07:40:32

ความคิดเห็นที่ 8 รออยู่ครับ และเอารูปเอาเรื่องมาโพสต์ห้องนี้แหละ ไม่งั้นคงไม่ได้ตามไปเที่ยวด้วยเพราะปกติก็สิงสถิตย์อยู่แต่ถนนเหมือนคุณกุลธิดาเช่นกันครับ^^.. รอๆๆ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 08:27:05

ความคิดเห็นที่ 9 มาทักทายค่า จากคุณ : พะจัน (pajan) เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 09:06:20

ความคิดเห็นที่ 10 ขอตามไปเที่ยวด้วยนะคะ เกาคางรอ ^____^ จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 09:12:49

ความคิดเห็นที่ 11 Hotel Casa Florencia ที่เราจองเป็นโรงแรมเล็กๆน่ารัก จากระเบียงหน้าห้อง มองไปจะเห็นภูเขาไฟด้วยทีเดียว จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 10:43:34

ความคิดเห็นที่ 12 เก็บกระเป๋าเสร็จก็มีไกด์ส่วนตัวมาพาเที่ยวชมเมือง คุณไกด์เริ่มจากพาไปที่ Mirador la Cruz ซึ่งเป็นจุดชมวิวจากยอดเขาเป็นจุดแรก เมืองแอนติกัวนี้อยู่ท่ามกลางภูเขาไฟสามลูกคือ Agua (น้ำ), Fuego (ไฟ) และ Acatenango (ที่เห็นมีสองยอดในรูป) จากจุดชมวิวนี้เราจะมองเห็นวิวของเมืองแอนติกัวทอดไกลจรดภูเขาอีกลูกเลยทีดียว ขาขึ้นเราปีนขึ้นเนินกันไปส่วนขาลงมีบันไดให้เลาะปีนลงด้านหลังอย่างที่เห็นในรูป จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 10:51:59

ความคิดเห็นที่ 13 มาปาด + เกาะขอบดูค่ะ (แอบคิดถึงเมกาใต้จัง แต่ร่างกายไม่แข็งแรงคงไม่มีวันได้กลับไปแล้ว >__< เลยขอมาระลึกความหลังกับคุณ Mnemosyne แทน) ปล. อยู่ถนนฯ ก็ได้มั้งคะ เพื่อนๆ ที่เราคุ้นหน้าคุ้นตากันก็อยู่นี่ทั้งนั้นเลย จากคุณ : peiNing เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 10:52:33

ความคิดเห็นที่ 14 คุณไกด์เลือกโลเคชั่นบิลด์อารมณ์ได้เหมาะเจาะ แล้วก็เริ่มเล่าเรื่องราวความเป็นมาของแอนติกัวทันใด จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 10:52:51

ความคิดเห็นที่ 15 เรื่องก็มีอยู่ว่า แอนติกัวนี้อยู่ในบริเวณ Panchoy Valley เป็นเมืองหลวงเมืองที่สามของกัวเตมาลาหลังจากมีการโยกย้ายมาถึงสองครั้งสอง คราเพื่อหนีน้ำท่วมและแผ่นดินไหว ชาวสเปนที่เข้ามายึดครองดินแดนแถบนี้ตั้งแอนติกัวขึ้นเป็นเมืองหลวงในปี คศ.1543 แอนติกัวได้เป็นเมืองหลวงมายาวนานราวสองร้อยปี แม้ว่าระหว่างนั้นจะมีแผ่นดินไหวสร้างความเสียหายนใหญ่ๆให้อยู่หลายครั้ง หลายคราก็ตาม จนกระทั่งถึงปี คศ. 1773 ที่เมืองถูกแผ่นดินไหวได้รับความเสียหายอย่างหนัก จนต้องย้ายไปตั้งเมืองหลวงใหม่ที่อื่นในที่สุด จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 10:53:26

ความคิดเห็นที่ 16 ช่วงที่สเปนเข้ามายึด ครองได้มีการสร้างโบสถ์แคทอลิกและสถาปัตยกรรมแบบบารอคไว้มากมายในเมืองแอนติกัว ซึ่งยังเหลือรอดมาให้เราได้เห็นอย่างน่าอัศจรรย์ หนึ่งในปัจจัยที่ทำให้รักษาสภาพเมืองไว้ได้ราวกับหยุดเวลาไว้ในสมัยโคโลเนี ยลก็คือการตัดสินใจย้ายเมืองหลวงในปีคศ. 1773   ด้วยความที่ย้ายเมืองหลวงไปที่อื่น ความเจริญก้าวหน้ายังรุกล้ำเข้ามาถึงแถบนี้ได้ไม่มากนัก ดังนั้นสถาปัตยกรรมใดๆที่หลงเหลือจากแผ่นดินไหวก็ยังคงสภาพไว้อย่างนั้นจวบ จนกระทั่งทุกวันนี้ จนทำให้เมืองแอนติกัวในปัจจุบันได้ชื่อว่าเป็น world heritage site และกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวหลักแห่งหนึ่งของกัวเตมาลา จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 10:54:02

ความคิดเห็นที่ 17 โบสถ์หลายๆโบสถ์รักษาสภาพได้ดีจนเหลือเชื่อ แต่บางอันก็เหลือ แต่ façade ให้เห็น จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 10:56:27

ความคิดเห็นที่ 18 ถัดไปเราได้ไปแวะชม Hotel Casa Santo Domingo ซึ่งเป็นหนึ่งในโรงแรมหรูอันดับต้นๆของเมืองแอนติกัว จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 10:57:00

ความคิดเห็นที่ 19 โรงแรม นี้เดิมคือ Santo Domingo Monastery สถาปัตยกรรมเก่าแก่ที่สวยงามยังคงถูกรักษาไว้เป็นอย่างดี แม้จะมีการแต่งเติมให้บรรยากาศทันสมัยขึ้นเล็กน้อยเพื่อใช้เป็นโรงแรม นอกจากบรรยากาศสวนแบบเก่าๆที่แสนจะมีสเน่ห์ ที่โรงแรมก็ยังมีนก macaw เลี้ยงอยู่หลายตัว ส่งเสียงเถียงกันดังลั่นไม่หยุดหย่อน บางมุมสวนทางโรงแรมจัดให้เป็นมุมขายของพื้นเมืองที่สีสันสดใสไม่แพ้นกแก้ว และที่ทำให้เราตาเยิ้มกันเป็นแถบก็คือร้านช็อกโกแลตชั้นเยี่ยมที่ประเดิมเงินกัวเตมาลา (quetzal ) ออกจากกระเป๋าเราไปเป็นที่เรียบร้อย ขาเดินกลับออกจากโรงแรม เราเดินผ่านร้านอาหารประจำโรงแรมซึ่งดูดีมากๆ ไกด์เห็นเราชะเง้อชะแง้สนใจเลยบอกว่าเชฟที่นี่น่ะเป็นเชฟดังอันดับหนึ่งของกัวเตมาลาเลยเชียวนะ เราได้ฟังเท่านั้นก็ไม่รอรี  รีบวิ่งเข้าไปจองไว้โดยด่วน จะได้กินอาหารจากเชฟอันดับหนึ่งแล้ว อย่างกับไปทัวร์ตะลุยกินตามรอยทีวีแชมเปี้ยนก็ไม่ปาน ปลึ้มกันสุดๆ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 10:57:55

ความคิดเห็นที่ 20 จากนั้นไกด์ ก็พาไปลงที่พิพิธภัณฑ์หยก ที่นี่เค้าจัดไกด์สาวน้อยมาเล่าเกี่ยวกับหยกให้ฟัง ให้ดูตัวอย่างหยกรูปแบบต่างๆ และการเจียรให้เป็นรูปร่างที่ต้องการ หยกนั้นมาจากแร่ได้สองชนิดคือ Nephrite หรือ Jadeite Nephrite นั้นส่วนใหญ่จะมีสีเขียว แต่ Jadeite นั้นสามารถเป็นสีอะไรก็ได้ Jadeite มีราคาแพงและหายากกว่า ในโลกนี้พบได้แค่ที่กัวเตมาลา อเมริกา สวิส คาซัคสถาน ญี่ปุ่น และ พม่า เท่านั้น ในสมัยมายัน หยกนี้จำกัดไว้เฉพาะชาวมายันชั้นสูงเท่านั้น การขุดพบทางโบราณคดีทำให้พบว่ามีการทำหน้ากากหยกใส่ให้ศพของราชวงศ์ก่อนจะทำการฝังด้วย ที่พิพิธภัณฑ์หยกนี้ก็มีแบบจำลองของหยกที่ขุดพบ ณ แหล่งโบราณคดีต่างๆมาแสดงไว้ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 10:59:16

ความคิดเห็นที่ 21 หลุดออกมาได้ก็เย็นย่ำแม้ขันติอันสูงส่งจะทำให้ตังค์ไม่หล่นออกจากกระเป๋าไปเป็นค่าหยกก็ตาม เวลาที่เหลือก่อนอาทิตย์ตกดิน คุณไกด์ชี้ชวนให้ออกมาเดินดูตัวเมือง ชมโบสถ์วิหารต่างๆตึกรามบ้านช่องของที่นี้ส่วนมากจะเป็นชั้นเดียวหรือสองชั้นไม่มีตึกสูงๆบดบังทัศนียภาพเท่าไร จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 10:59:51

ความคิดเห็นที่ 22 สีสันก็มักจะตัดกันฉับๆ น่าจะถ่ายรูปขึ้น เสียแต่เรามากันเย็นไปหน่อยแดดหมดแล้ว ฟ้าไม่แจ่มแสงเลยออกมาไม่สวยเท่าที่ควร จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:00:11

ความคิดเห็นที่ 23 แน่นอนว่ามาถึงแอนติกัวเราก็ต้องไปถ่ายรูปที่ The Arch of Santa Catalina อันเลื่องชื่อ โค้ง ประตูนี้เคยเป็นส่วนหนึ่งของ Santa Catalina monastery ที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 17 ก่อนที่จะถูกแผ่นดินไหวทำให้เสียหายอย่างหนักจนเหลือแต่โค้งประตูที่เห็นนี้ ถ้าสังเกตถนนจะเห็นว่าทำเป็นถนนหินทั้งหมด (นั่งรถนี่สะเทือนมากๆ) กลางถนนมีแถบๆทำเป็นร่องระบายน้ำตอนฝนตก แต่ไกด์บอกว่าเวลาฝนตกเข้าจริงจะกลายเป็นมีแอ่งน้ำกลางถนนให้ข้ามลำบากแทน แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 54 11:02:07 จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:00:58

ความคิดเห็นที่ 24 เดินไปเดินมาก็เข้าสู่บริเวณใจกลางเมือง แน่นอนว่าเต็มไปด้วยสถานที่ราชการ และโบสถ์เก่าๆ อย่าง San Francsico el Grandeและ Catedral de San José หรือ Antigua Guatemala Cathedral จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:01:26

ความคิดเห็นที่ 25 บริเวณจตุรัสกลางเมืองนั้นมีผู้คนเดินขวักไขว่ ลานกว้างของจตุรัสถูกใช้เป็นที่ขายของพื้นเมือง มีสาวๆมาขายผ้าทอมือสีสันฉูดฉาด ว่างๆก็จับกลุ่มเมาท์กันไปตามประสา รอบๆลานล้อมไปด้วยสีเขียวๆของพรรณไม้ จัดที่นั่งไว้อย่างดีให้ประชาชนใช้เป็นสวนสาธารณะกลางเมืองเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ จตุรัสกลางเมืองมีที่ซักผ้าสาธารณะไว้ให้ประชาชนมาใช้ ถามไกด์ว่าทำความสะอาดกันอย่างไร ได้ความว่าทุกคนจะเอาผ้ามาซักกับส่วนที่จัดไว้เป็นร่องโค้งแล้วปล่อยให้น้ำไหลลงไปรวมกันในบ่อ พอสกปรกมากๆก็จะมีการเปลี่ยนน้ำทั้งบ่อกันเสียทีนึง จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:03:38

ความคิดเห็นที่ 26 ที่ซักผ้า ถ่ายรูปสะท้อนน้ำแล้วแอบสวยนะนี่ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:04:18

ความคิดเห็นที่ 27 ส่วนจตุรัสกลางเมืองนั้น ที่ขาดไม่ได้ก็คงเป็นน้ำพุ อันนี้มีชื่อเสียงเรียงนามเพราะพริ้งว่า the Fuente de las Sirenas (Fountain of the Sirens) ผลงานนี้เป็นความคิดสร้างสรรค์ของศิลปินคือ Miguel Porras ปกติจะเห็นแต่เด็กฉี่ แต่คราวนี้เราได้เห็นน้ำพุ่งออกจากปทุมถันของสาวๆ กันมั่ง ปกติจะชอบถ่ายรูปทำท่าเลียนแบบรูปปั้น แต่งานนี้ไม่ไหว ขอบายจริงๆ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:05:40

ความคิดเห็นที่ 28 จากนั้นไกด์จึงพาลัดเลาะเดินไปตามตรอกซอกซอยเล็กๆของเมืองเพื่อไปชมพระอาทิตย์ตกดินที่ชั้นสองของโรงแรม Posada de Don Rodrigo จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:07:59

ความคิดเห็นที่ 29 วิวข้างบนสวยเชียว แต่ไปช้าไปนิด พระอาทิตย์มุดหลบหลังภูเขาไฟไปเรียบร้อยแล้ว ถึงแสงจะไม่สวยอย่างที่หวัง แต่บรรยากาศทึมๆสลัวๆใต้ม่านหมอกควันภูเขาไฟก็มีสเน่ห์ ให้มนต์ขลังไปอีกแบบ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:08:52

ความคิดเห็นที่ 30 จากนั้นก็ถึงเวลาสำคัญของวัน คือเวลาอาหารเย็น ไกด์แนะนำสองสามร้าน จริงๆ โรงแรม Posada de Don Rodrigo ก็ดูบรรยากาศดี มีเล่นมาริมบา (Marimba) เครื่องดนตรีประจำชาติของกัวเตมาลาขับกล่อม แต่เผอิญเราค้นคว้ามาดี โลนลี่บอกว่าจากที่เคยเจ๋งตอนนี้ตกต่ำแล้ว เราก็เลยชิ่งออกมา อยากไปกินร้านพื้นเมืองๆหน่อย เดินหาตั้งนานปรากฏว่าปิด ก็เลยต้องหิ้วท้องกิ่วๆกลับไปกินร้านแถวๆจตุรัสกลางเมืองแทน จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:09:15

ความคิดเห็นที่ 31 อาหารที่นี่จะคล้ายๆอาหารเม็กซิกัน แต่ไม่เผ็ด เนื้อวัว เนื้อหมู เนื้อไก่ ย่างเตาถ่านมาร้อนๆ เสิร์ฟมาพร้อมถั่วดำบด กัวคาโมลี (ที่แสนจะถูกใจพวกเราผู้ชื่นชอบอโวคาโด) แป้ง tortillas และ กล้วยทอด (plantains) ที่ เห็นเป็นซุปไก่คือ Chicken Pepian ที่นี่คงฮิตมากเพราะมีในเมนูทุกร้าน แถมเวลาถามไกด์ ทุกคนก็แนะนำให้ลอง คล้ายๆมาเมืองไทยต้องลองต้มยำกุ้งกระมัง ซุปไก่นี้เข้มข้น รสชาติดี ค้นมาได้ว่าเป็น Chicken in spicy pumpkin and sesame sauce แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 54 11:45:16 จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:10:19

ความคิดเห็นที่ 32 รูปผิดเวอร์ชั่นค่ะ เอาแบบมีซุปไก่ไปใหม่นะค้า (ขวาบนค่ะ) แก้ไขเมื่อ 27 ก.พ. 54 11:44:41 จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:38:48

ความคิดเห็นที่ 33 สุดท้ายคือขนมหวาน เราสั่ง Flan (คล้ายๆคัสตาร์ด) ราด เมเปิ้ลไซรัป แล้วก็ crepe สตอเบอรรี่ อร่อยปลาบปลื้มมากๆๆๆๆ อิ่มสบายแล้วก็กลับโรงแรมนอน เตรียมพร้อมลุยในวันต่อไป จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:45:41

ความคิดเห็นที่ 34 วันแรกเดินกันชิลๆ ไม่เหนื่อยมาก แต่วันที่สองนี่เริ่มจริงจังกันมากขึ้น เริ่มด้วยการตื่นตั้งแต่ไก่โห่เพื่อมาขึ้นรถตอนตีสี่ มอร์นิ่งคอลโรงแรมนี้น่ารักกุ๊กกิ๊ก มีให้พี่เบิ้มหน้าดุมาเคาะประตูห้องแต่เช้าตรู่ หนูผวานะคร้า งานนี้ถึกหน่อยเพราะต้องนั่งรถยาวเหยียดเพื่อข้ามประเทศจากกัวเตมาลาไปประเทศฮอนดูรัสเพื่อเข้าชมเมืองโคปานอันเลื่องชื่อ ตอนแรกทัวร์ที่จัดการเรื่องรถบอกว่าอาจจะไปไม่ได้เพราะมีข่าวลือว่าจะมีคนมาเดินขบวนประท้วง ไม่อยากให้พวกเราเสี่ยง พวกเราตกใจและเศร้ามาก ในที่สุดก็คิดได้ว่า ยอมไม่ได้เจ้าค่ะ มาถึงนี่แล้ว ยังไงก็ต้องไป แถมคิดดีๆ ตอนออกเราก็ออกแต่ไก่โห่ กว่าจะกลับมาถึงก็เย็นย่ำ ขบวนประท้วงน่าจะซาเลิกราไปแล้ว ในที่สุดเหตุผลของเราก็กล่อมให้บริษัทและคนขับรถคล้อยตามจนได้ไปในที่สุด เย้ๆๆๆๆ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:46:52

ความคิดเห็นที่ 35 ที่เราต้องดั้นด้นกันไปนี่เป็นเพราะเมืองโคปานนั้นถือว่าเป็นหนึ่งในเมืองใหญ่ที่มีหลักฐานทางโบราณสถานและโบราณวัตถุที่ส่อถึงความเจริญรุ่งเรืองและความยิ่งใหญ่ของอารยธรรมอยู่มากเป็นอันดับต้นๆเลยก็ว่าได้ โดยมีโครงสร้างที่หลงเหลืออยู่มากถึง 4,509 โครงสร้าง และ ในจำนวนนั้น 3,450 โครงสร้างรวมตัวอยู่ในบริเวณเพียง 24 ตารางกิโลเมตร รอบๆ ศูนย์กลางเมืองที่เราจะได้ไปชมกัน ที่ขึ้นชื่อมากๆ ก็มีเสาที่เรียกว่า portrait stelae ซึ่งสภาพที่พบ ณ โคปานนั้นนักโบราณคดีถือว่าเป็นหนึ่งในงานศิลป์ที่งดงามที่สุดที่หลงเหลืออยู่จากอารยธรรมโบราณของ Mesoamerica เชียว จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 11:55:11

ความคิดเห็นที่ 36 นั่งสัปหงกห้าชม.กันไปในรถกว่าจะถึงเมืองโคปาน เมืองโคปานนี้อยู่ในประเทศฮอนดูรัส การผ่านแดนก็มีการตรวจค้น ตอนแรกเราก็แอบกังวลเรื่องด่านตรวจคนเข้าเมือง แต่ปรากฏว่า เอาเข้าจริงแล้วง่ายมากๆ เพียงแค่ต้องลงไปจ่ายเงินนิดหน่อยไม่กี่ดอลลาร์เพื่อเป็นค่าผ่านแดน แล้วเค้าก็จะประทับตรามาในพาสปอร์ตเท่านั้นเอง ระบบของที่นี่คล้ายๆ Schengen คือถ้าเข้าประเทศหนึ่งได้แล้วจะสามารถเข้าออกประเทศอื่นๆในกลุ่มได้ กลุ่ม CA-4 นี้ก็มี เอล ซาวาดอร์ ฮอนดูรัส กัวเตมาลา และนิคารากัว เราเข้ามาจากทางกัวเตมาลาเลยไม่มีปัญหามากนัก แลกเงินสกุลเลมปิราเสร็จเราก็มุ่งหน้าสู่ตัวโบราณสถานกันทันใด คราวนี้ไม่มีไกด์ติดตัวมาเลยต้องไปเช่าไกด์ที่ประจำอยู่ที่ไซต์แทน จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 12:23:25

ความคิดเห็นที่ 37 มาขอตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ จากคุณ : นารีจำศีล เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 16:44:51

ความคิดเห็นที่ 38 ขาประจำมาแล้ว ตามมาอ่านมาเที่ยว มาดูรูปสวยๆด้วยค่ะ อย่าไปไหนเลยนะคะ มาอยู่นี่แหละ อบอุ่นดีอิๆ จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 17:18:45

ความคิดเห็นที่ 39 หายไปไหนแล้วอ่า กำลังอ่านเพลินๆ อ่านกินกัวคาโมลี รูปจากอากาศสวยมากๆๆ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 19:42:07

ความคิดเห็นที่ 40 อ๊าย ชอบมาก >< เป็นคนใจอ่อนกับอารยธรรมเมโสอเมริกาเป็นพิเศษค่ะ จากคุณ : ปิยะรักษ์ เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 54 21:05:15

ความคิดเห็นที่ 41 ไกด์ที่โคปานภาษาอังกฤษสำเนียงฟังง่ายกว่าคนแรก แต่แกรมมาร์แอบมึนเล็กน้อย เค้าปลาบปลื้มมาก เห็นว่าทำงานมาหลายสิบปี ตั้งแต่ 1984 แน่ะ ยังไม่เคยเจอคนไทย เลย คุณไกด์เค้าแบบเฉื่อยๆ หน่อย บรรยายไม่มาก เนื่องจากจดมาไม่ค่อยได้ความ เราก็เลยต้องลงทุนซื้อหนังสืออย่างดีพร้อมภาพสีประกอบกลับมาเพื่อการเขียนบล็อกโดยเฉพาะ ทุ่มทุนจริงๆ เล่มนี้เลยค่า ขอให้เครดิต Citation ไว้ ณ ที่นี้เลยละกันนะคะ Copan: Reino Del Sol, Kingdom of the Sun Ricardo Agurcia Fasquelle (Author) แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 54 10:28:06 จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 54 01:33:00

ความคิดเห็นที่ 42 ซากเมืองโบราณ ณ โคปานนั้น อยู่บนที่ราบสูงของฝั่งตะวันตกของประเทศฮอนดูรัส อยู่ห่างจากเมืองหลวงคือเมือง Tegucigalpa ราว 438 กม. แต่อยู่ห่างจากฝั่งเขตแดนกัวเตมาลาเพียง 12 กม.เท่านั้น ทำให้นักท่องเที่ยวนิยมข้ามมาจากฝั่งประเกทศกัวเตมาลาอยู่มากพอสมควร เมืองโคปานถูกจัดให้เป็น World Heritage Site โดย Unesco เมื่อปี 1980 ใจกลางหุบเขาที่เป็นที่ตั้งของเมืองโคปาน มีแม่น้ำโคปานไหลผ่าน และที่ข้างฝั่งแม่น้ำโคปานอันเป็นเสมือนเส้นเลือดใหญ่ของศูนย์กลางความเจริญแห่งนี้นี่เองที่ชาวมายันได้ก่อร่างสร้างเมืองขึ้น แม่น้ำโคปานถูกใช้เพื่อการคมนาคมขนส่งและการชลประทาน จนภายหลัง เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ แม้น้ำถูกเปลี่ยนเส้นทางเล็กน้อย แม่น้ำโคปานจึงกัดเซาะตลิ่งมากขึ้นๆ เข้าทุกทีจนมีการคาดการณ์ว่าหากปล่อยไว้เรื่อยๆ ซากปรักหักพังที่ขุดค้นพบในบริเวณนี้จะต้องถูกกระแสน้ำทำลายเสียหายเป็นแน่แท้ จึงมีการดำเนินการเปลี่ยนเส้นทางน้ำเพื่ออนุรักษ์เมืองโคปานเอาไว้ในปี 1945 แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 54 10:28:43 จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 54 02:18:35

ความคิดเห็นที่ 43 ก่อนที่ไกด์จะพาเดินเข้าไปนั้น ไกด์ก็ได้พาไปดูแบบจำลองของซากเมืองโคปานที่ขุดค้นพบ เมืองโคปานนั้นมีองค์ประกอบหลักอยู่ห้าอย่างที่รวมกันเป็นใจกลางเมืองหรือที่เรียกว่า The Principal Group คือมี Acropolis Ball Court Tunnels Hieroglyphic Stairway และ Great Plaza ที่เราจะพาไปชมในรายละเอียดต่อไป จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 54 02:27:38

ความคิดเห็นที่ 44 อิจฉา จขกท ได้เที่ยวตลอดเลยค่ะ กำไรชีวิตจริงๆค่ะ จากคุณ : teansri เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 54 09:02:22

ความคิดเห็นที่ 45 แวบไปอ่านจอร์แดนมาด้วยค่ะ แต่ที่นี่ก็สวยมากเลย ท่าคุณ Mnemosyne จะถ่ายรูปเก่ง จากคุณ : thezircon (thezircon) เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 54 11:10:16

ความคิดเห็นที่ 46 ก่อนอื่นต้องขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนมากเลยค่ะที่แวะมาทักทาย มาเมนท์กัน ตอนแรกคนเขียนจิตตก เลยมาพร่ำเพร้อตะแง้วๆอยู่ ขอบคุณที่อุตส่าห์มาแสดงตัวกันมากมาย Mneme ไม่กล้าหายไปไหนแล้วค่า ตอนแรกที่มาลงตั้งใจจะเอารวดเดียวจบ แต่ว่าวันอาทิตย์ผิดแผน โดนลากไปลากมา แป๊บๆ ก็ดึกเกิน จะต้องเตรียมตัวไปทำงานวันจันทร์ซะแล้ว ต้องขอโทษทุกคนมากๆเลยที่ลงค้างๆคาๆไว้ อาทิตย์นี้ออกนอกเมืองซะด้วย อาจไม่มีเนตตอนกลางๆอาทิตย์ แต่ยังไงจะพยายามเจียดเวลามาปั่นต่อให้ครบนะคะ ขอโทษอีกครั้งค่า คุณ Psycho man ขอบคุณสำหรับการติดตามค่า มาเมนท์คนแรกเลย ดีใจที่ได้ทำหน้าที่ไกด์พาเที่ยวให้ค่ะ คุณ กุลธิดา (kdunagin) ดีใจที่ไม่ลืมกันค่ะ ยังไงก็ยังตามอ่านผลงานของคุณกุลธิดาและเพื่อนๆทุกคนอยู่ คงไม่หนีไปจากถนนฯ แน่นอนค่า เวลามีกระทู้ก็คงลงคู่ทั้งบลูทั้งถนนฯแล้วล่ะค่ะ จะได้มีเพื่อนๆล็อกอินคุ้นเคยมาคุยๆกัน แต่เอ... เวลามีรีวิวร้านอาหารลงก้นครัวนี่ไม่รู้จะเนียนมาลงถนนฯยังไง ไม่ค่อยถือเป็นความเรียงสินะคะ ตอนนี้มีโปรเจกรีวิวร้านอาหารหกสิบร้านทั่วบอสตันพร้อมภาพประกอบน่ากินๆ ตอนนี้คิดไม่ออก อาจจะลงแต่ในเมพบล็อกแทน จะได้ไม่มากินที่ใน ถนนฯ ถ้าใครช่วยคิดวิธีเนียนออกก็ฝากกระซิบด้วยนะคะ คุณ พะจัน (pajan) ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ ยังรอเรื่อง six to six อยู่ตลอดนะคะ อิอิ คุณ แพรวดาว รบกวนรออีกนิดค่ะ จะเอารูปมาลงให้ครบนะคะ แอบช้าหน่อย อย่าเกาจนคางเปื่อยไปก่อนเน้อ คุณ peiNing รักษาสุขภาพนะคะ เดี๋ยวนี้โลกอินเตอร์เนต และ Netflix สารคดีรูปสวยๆให้เที่ยวด้วยตาเพียบเลยค่า ที่ไหนไปยากก็เที่ยวจากที่บ้านกันเลยละกันค่ะ คุณ นารีจำศีล ตามมาทางนี้เลยค่า คุณ มนต้นไม้ (Setakan) ขาประจำมาแล้วจริงด้วย เย้ๆ คุณ Scottie ขอโทษคับ ลงๆอยู่แล้วงานเข้าเลยหายๆไป จะทยอยลงต่อนะคะ ดีใจมากกกกกกก ที่ได้เห็นเมนท์คุณก็อตตี้ คุณ ปิยะรักษ์ คออารยธรรมเมโสอเมริกาเหมือนกันเลยค่า จะพยายามลงรายละเอียดให้จุใจนะคะ ผิดพลาดคลาดเคลื่อนประการใดรบกวนชี้แนะด้วยค่า คุณ teansri แหะๆๆ แบบว่าจขกททำงานหัวราน้ำ ตอนหนักก็หนักปางตาย ได้เบรกเมื่อไหร่เลยต้องรีบกอบโกยค่า (ไม่งั้นจะเครียดบ้าตายไปซะก่อน) เผอิญมีเพื่อนๆที่ชอบเที่ยวช่วยจัดการช่วยวางแผน เลยโชคดีได้ไปนู่นไปนี่ไม่หยุดหย่อน อีกสามอาทิตย์จะไปญี่ปุ่น ทัวร์กินทีวีแชมเปี้ยนค่า เชฟโรคุซาบุโระ มิจิบะ เชฟเคน เชฟฮิโรยูกิ ซาไก กรี๊ดดดดดด จากนั้นจะชิ่งเที่ยวต่อเอง Kyoto, Fukuoka, Tokyo, Osaka, Fukuoka, Kurokawa, Fujiyoshida อาบน้ำร้อนออนเซ็น นอนเรียวคัง งานนี้ไปตอนหน้าซากุระบานด้วย หวังว่ากลับมาจะมีเวลาเขียนบล็อกมาฝากทุกๆคนอีกค่ะ คุณ thezircon (thezircon) ดีใจที่ชอบรูปค่ะ Mneme ถ่ายรูปไม่เก่งเลยค่ะ ถึงแม้จะเพิ่งอัพเกรดกล้องก็ตาม เหอๆๆ (ตอนนี้กล้องเป็นออโต้ของแคนนอน สีแจ่มขึ้น ซูมโหดขึ้น) แต่ที่โชคดีมีรูปสวยๆมาฝากเป็นเพราะทุกทริปมักจะมีคนเล่นกล้องจริงจังติดไปด้วย เลยได้อานิสงค์ ต้องขอให้เครดิตเพื่อนๆตากล้องและขอบคุณทีมงานเมพบล็อกที่ช่วยทำภาพมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ สนใจภาพสวยๆ รีวิวเที่ยวไทยและต่างประเทศ เชิญชมที่ mevblog.com นะคะ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 54 13:28:20

ความคิดเห็นที่ 47 ตามมาอ่านครับ ถึงไม่ได้ไปเที่ยวจริงๆก็สนุกไปด้วยครับ มีภาพประกอบมากมาย กำลังลุ้นอยุ่ว่าคุณ : Mnemosyne  จะเผลอไปเดินประท้วงอะไรกับเขาไหม ^__^... ปล. ภาัพสวยครับ ให้บรรยากาศภาพรวมของเมือง อาคารสิ่งก่อสร้าง เก่าๆขลังดี จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 54 16:12:19

ความคิดเห็นที่ 48 ก่อนจะเข้าชมเมืองโคปานกันก็ต้องขอเท้าความนิดหน่อยถึงอารยธรรมมายาโดยรวม อาณาจักรมายานั้นครอบคลุมบริเวณกว้างไกลถึง 324000 ตารางกม. ถ้าเทียบกับแผนที่ปัจจุบันก็จะต้องนับฝั่งตะวันตกของฮอนดูรัส และเอลซาลวาดอร์ รวมไปถึงอาณาบริเวณทั้งหมดของประเทศกัวเตมาลาและเบลิซ ไล่เลยไปถึงรัฐทางใต้ของประเทศเมกซิโกอย่าง Chiapas, Tabasco. Campeche, Yucatan และ Quintana Roo ลูกหลานของชาวเผ่ามายันโบราณนั้นสืบเชื้อสายมาจนถึงยุคปัจจุบัน อีกทั้งยังคงรักษาภาษามายันไว้ได้ โดยภาษาที่ชาวมายันรุ่นปัจจุบันสามารถพูดได้นั้นเป็น หนึ่งจากยี่สิบแปดภาษาถิ่นดั้งเดิมที่มีหลักฐานยืนยันว่าเคยมีอยู่ กลุ่มภาษามายัน (Mayan language family) เป็นหนึ่งในภาษาที่เก่าแก่ที่สุดของยุค New World เลยทีเดียว ช่วงคลาสสิคคือช่วงราว 250-900 AD  ก่อนที่โคลัมบัสจะค้นพบทวีปอเมริกานั้น เป็นช่วงยุคทองของอารยธรรมมายา เวลานั้นมายามีนครรัฐถึงหกสิบแห่ง ศูนย์กลางความเจริญแต่ละแห่งมีประชากรราวสามล้านคน ศูนย์กลางความเจริญหลักได้แก่ Uxmal, Coba, Calakmul, Palenque, Piedras Negras, Yaxchilan, Tikal, Caracol และ Copan อย่างที่เห็นในแผนที่ (แอบได้ไป Uxmal กับ Palenque มาแล้วตอนไปเม็กซิโกด้วยล่ะค่ะ ปลื้ม อิอิ) นักโบราณคดีเชื่อกันว่าเมืองที่ใหญ่ที่สุดคือ Tikal อย่างไรก็ดี โคปานนั้นกลับมีศิลปะที่อ่อนช้อยงดงามก้าวหน้ากว่าที่อื่นๆ จนมีการเปรียบเปรยว่า หาก Tikal คือนิวยอร์ก โคปานก็ต้องนับว่าเป็นปารีสอย่างไม่ต้องสงสัย จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 12:16:21

ความคิดเห็นที่ 49 ที่เห็นมีธงญี่ปุ่นติดอยู่ที่ป้ายนั้นเป็นเพราะญี่ปุ่นเป็นผู้ให้ทุนศึกษาขุดค้นและบูรณะไซต์แห่งนี้ ส่วนขวาล่างนั้นคือบรรยากาศด่านตรวจคนเข้าเมืองค่ะ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 12:20:28

ความคิดเห็นที่ 50 จากการศึกษาขุดค้นไซต์นี้มาเป็นเวลาหลายสิบปี ทำให้เราได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับเมืองโคปานมากมาย ใจกลางเมืองซึ่งเป็นศูนย์กลางของการเมืองการปกครองและศาสนาวัฒนธรรมนั้นเรียกว่า Principal Group ประมาณได้ว่าเมื่อครั้งรุ่งเรือง ในบริเวณ 24 ตารางกมแห่งนี้มีประชากรราว 21000 คน ในจำนวนนั้นเป็นชนชั้นสูงราว 1500 คน โดยแบ่งเป็นกษัตริย์ นักบวช นักรบ และเจ้าหน้าที่การปกครอง ถึงจะมีการศึกษาขุดค้นมาเป็นเวลานาน แต่ถ้านับเป็นสัดส่วนของโครงสร้างที่มีอยู่ในบริเวณทั้งหมดแล้ว ส่วนที่ขุดค้นยังเป็นเพียงราว 25% เท่านั้น ไกด์บอกว่าเป็นแค่หนึ่งชุมชนจากที่คาดว่าน่าจะมีชุมชนใหญ่ที่มีลักษณะโครงสร้างคล้ายคลึงกันอยู่ทั้งหมดเก้าชุมชนด้วยกัน Principal Group นั้น ประกอบไปด้วย Great Plaza และ Acropolis โครงสร้างยิ่งใหญ่ที่มีการปรับดินเรียบเป็นบริเวณกว้าง และยกระดับเป็นขั้นๆจากพื้นราบถึง 30 เมตรแสดงให้เห็นถึงแรงงานมากมายที่ถูกใช้ในการก่อสร้างในบริเวณนี้ ตึกต่างๆในส่วนของ Principal Group นั้นประดับประดาไปด้วยรูปแกะสลักหินจำนวนมาก มากกว่าเมืองมายาอื่นใดที่มีการค้นพบมาทั้งหมด ซึ่งชิ้นส่วนภาพสลักเหล่านี้เองที่ผู้เชี่ยวชาญได้นำมาใช้เป็นเงื่อนงำในการถอดรหัสความหมายของการสร้างสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่ในบริเวณนี้ เชื่อกันว่าโครงสร้างสถาปัตยกรรมมายานั้นเลียนแบบธรรมชาติ พิรามิดขั้นบันไดนั้นทำให้คล้ายคลึงกับภูเขาสูง ทางเข้าด้านบนนั้นเลียนแบบถ้ำ เส้นทางสู่โลกใต้พิภพ ส่วนพลาซ่านั้นแสดงถึงพื้นที่เรียบของผืนน้ำในทะเลสาบหรือที่ราบกลางหุบเขา แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 54 10:29:51 แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 54 12:36:36 จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 12:36:14

ความคิดเห็นที่ 51 เข้าไปชมแล้วก็ทึ่งกับความสวยงามและกว้างขวางของบริเวณใจกลางเมืองโคปาน จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 12:37:26

ความคิดเห็นที่ 52 นีกว่าชาวมายาจะหายสาบสูญไปสิ้นเชิงเสียแล้ว ฟังที่คุณ : Mnemosyne เล่า ยีงคงมีอารธรรมและอะไรหลายๆอย่าง สืบทอดมาจนปัจจุบัน ดีจัง ^^.. จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 04:16:00

ความคิดเห็นที่ 53 คุณ GTW ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ ดีใจเหมือนกันที่ยังมีอะไรสืบทอดมาให้เราได้เรียนรู้และตื่นตาตื่นใจมากมาย เรื่องราวเกี่ยวกับการขุดค้นในกัวเตมาลาก็ยังมีข่าวอัพเดทเรื่อยๆนะคะ น่าสนใจจริงๆ http://scientistatwork.blogs.nytimes.com/2011/03/01/maya-axes-and-moles-under-the-pyramid/?scp=6&sq=guatemala%20excavation&st=cse จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 10:24:57

ความคิดเห็นที่ 54 The Great Plaza หรือบริเวณจตุรัสกลางเมืองนั้น เป็นพื้นที่โล่งกว้างที่ชาวมายันใช้ในการจัดงานต่างๆ ฝั่งเหนือถูกล้อมรอบสามด้านด้วยบันไดเป็นแนวยาวซึ่งประชาชนสามารถนั่งชมกิจกรรมที่เกิดขึ้นได้ตลอดแนว บริเวณที่ถูกล้อมนี้เรียกว่า Sun Court เปรียบเสมือนเวทีกลางแจ้งดีๆนี่เอง Sun Court นั้นสร้างขึ้นในสมัยศตวรรษที่แปด โดยผู้ปกครององค์ที่สิบสามที่ชื่อ Waxaklajun Ub’ah K’awil (18 Rabbit) งานสำคัญและพิธีการศักดิ์สิทธิ์จะถูกจัดขึ้นในบริเวณนี้ ซึ่งพิธีกรรมที่สำคัญที่สุดเห็นจะไม่พ้นพิธีบูชา Sun God หรือ K’inich Ahau ตามความเชื่อของชาวมายัน ในลานแห่งนี้มีเสา (stalae) อยู่เจ็ดเสา และมีแท่นบูชา (altars) อยู่ถึงสิบเอ็ดอัน ความสวยงามของเสาและอักขระจารึกนั้นเป็นหนึ่งในคุณสมบัติโดดเด่นของโคปาน จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 10:35:00

ความคิดเห็นที่ 55 การศึกษาพื้นที่และการจัดวางของเสาและแท่นบูชาอย่างละเอียดทำให้พบว่าโครงสร้างสถาปัตยกรรมประติมากรรมทั้งหมดถูกจัดเรียงให้สอดคล้องกับปรากฏการณ์ทางดาราศาสตร์ โดยเฉพาะ เหมายัน ครีษมายัน และ solstices , equinox, zenith passages พิธีบูชาและการเฉลิมฉลองในวันสำคัญเหล่านี้จัดขึ้นตั้งแต่เช้าจรดเย็น โครงสร้างเหล่านี้จะอำนวยให้เห็นปรากฏการณ์สำคัญเหล่านั้นชัดเจนและสวยงามที่สุดในช่วงใกล้รุ่งและช่วงอาทิตย์อัสดงพอดิบพอดี คุณไกด์เล่าให้ฟังว่าเนื่องจากความรู้ทางดาราศาสตร์ของชาวมายันก้าวหน้ามาก ชาวมายันจึงสามารถคำนวนปรากฏการณ์ต่างๆเช่นสุริยุปราคา จันทรุปราคาได้อย่างแม่นยำ ด้วยความที่ความรู้เหล่านี้จำกัดอยู่ในวงสังคมของชนชั้นสูงเท่านั้น กษัตริย์และนักบวชจึงใช้ความรู้เหล่านี้อย่างชาญฉลาดเพื่อเรียกศรัทธาจากมวลชน เช่นในวันสุริยุปราคา กษัตริย์จะไปยืน ณ ตำแหน่งที่ ใกล้เคียงกับทิศทางของดวงอาทิตย์ขณะเกิดสุริยคราส และทำท่าเหมือนว่าพระองค์ทรงควบคุมดวงอาทิตย์ให้หายไปในพริบตาได้ นอกจากจะเป็นการเรียกศรัทธาและแสดงแสนยานุภาพแล้ว กษัตริย์ยังใช้อุบายนี้ทำให้ประชาชนยำเกรงและคอยส่งภาษีอากรตามแต่กษัตริย์จะกำหนดอีกด้วย จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 10:35:58

ความคิดเห็นที่ 56 ทางทิศใต้ของ Sun Court นั้น เป็นที่ตั้งของพิรามิดจตุรัสแบบขั้นบันได พิรามิดนี้สร้างโดยกษัตริย์องค์ที่สิบสามเพื่อเป็นที่สังเกตุปรากฏการณ์ทางดาราศาสตร์ หนึ่งในเสาที่เก่าแก่ที่สุดที่ค้นพบในเมืองโคปาน คือตั้งแต่ 400 AD ก็ถูกพบในโครงสร้างนี้ โดยเสาเก่าแก่นี้ถูกรื้อถอนจากโครงสร้างที่โบราณกว่านั้นแล้วนำกลับมาใช้เสมือนเป็นหินชิ้นหนึ่งในการก่อสร้างพิรามิดขั้นบันไดนี้ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 10:37:27

ความคิดเห็นที่ 57 เกาคางรอจนน้ำมันพรายไหลด้วยเลยค่ะ ... ^______^ สวยงามและน่าสนใจมากเลยนะคะ มีอะไรให้น่าค้นหามากมายเลย ขอบคุณที่พาเที่ยวด้วยค่ะ     จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 11:30:55

ความคิดเห็นที่ 58 อีกองค์ประกอบสำคัญของ The Great Plaza ก็คือ the Great Ballcourt กีฬาชนิดนี้เป็นขนบธรรมเนียมที่มีความสำคัญมากต่ออารยธรรมเมโสอเมริกามาจนถึงปัจจุบัน นักวิชาการได้จัด Ballcourt ของโคปานนี้เป็นหนึ่งใน Ballcourt ที่สวยงามที่สุดในยุคคลาสสิค รอบๆ Ballcourt มีอัฒจันทร์ขั้นบันไดล้อมรอบสำหรับผู้มาชม ส่วนชนชั้นสูงและกษัตริย์จะมีที่นั่งพิเศษ ที่น่าทึ่งเป็นอย่างมากก็คือความก้าวหน้าทางด้านหลักความรู้ฟิสิกส์ของชาวมายันโบราณ ที่สามารถออกแบบการสะท้อนของเสียงให้เมื่อผู้ปกครองประกาศจากแท่นด้านหน้าเพียงเบาๆ เสียงก็จะได้ยินไปสู่ผู้ชมอีกฝั่งอย่างชัดเจน จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 11:16:52

ความคิดเห็นที่ 59 Ball court นั้นเชื่อว่ารูปลักษณ์แบบเห็นอยู่นี้นั้นสร้างเมื่อตอนท้ายรัชสมัยของกษัตริย์องค์ที่สิบสาม ช่วงราว 738AD อาจเป็นการบูรณะ ขยาย และตกแต่งเพิ่มเติมจากที่เคยมีมาในรัชกาลก่อนๆ ตัวผนังนั้นประดับไปด้วยรูปสลักนกแก้วซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของดวงอาทิตย์ที่กำลังเคลื่อนที่ผ่านสรวงสวรรค์ การเล่นบอลเองก็เชื่อว่ามีนัยสำคัญและเต็มไปด้วยสัญลักษณ์ เช่นตัวลูกบอลเองก็เปรียบเสมือนพระอาทิตย์ หรือลูกไฟดวงโตบนท้องฟ้า จากการศึกษาบันทึกของชาวสเปน ประมาณได้ว่ากีฬาในสมัยนั้นคงจะใช้ลูกบอลยางที่มีน้ำหนักมาก จึงใช้สะโพกและน่องในการรับและส่งบอล ผู้เข้าร่วมแข่งขันมักจะเป็นนักรบ ผู้ที่ชนะคือสามารถกระแทกบอลไปชนรูปสลักนกแก้วได้นั้นจะได้รับเกียรติอันสูงสุดคือได้รับเลือกเป็นตัวแทนบูชายัญ เลือดของผู้กล้าจะถูกหลั่งลงบนแท่นบูชาเพื่อสังเวยเทพเจ้า ฟังแล้วขนลุกน่าดู แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 54 11:43:17 จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 11:40:07

ความคิดเห็นที่ 60 คุณ แพรวดาว ว้าย ถึงขั้นน้ำมันพรายไหลเลยเหรอคะ รองด่วน (อิอิ ล้อเล่น) ดีใจที่ตามมาเที่ยวด้วยกันค่ะ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 11:50:07

ความคิดเห็นที่ 61 ถัดจาก Ballcourt ไปไม่ไกลนัก เราก็จะได้เจอกับความยิ่งใหญ่ของ Hieroglyphic stairway (คือที่เห็นมีผ้าใบคลุมๆข้างๆ Ballcourt นั่นเองค่ะ) เมื่อเดินเข้าไปชมใต้ผ้าใบก็จะเจอกับขั้นบันไดที่เต็มไปด้วยอักขระจารึกมากมาย ด้านบนสุดนั้นทำเสมือนเป็นส่วนหัวของงู ตัวบันไดหกสิบสี่ขั้นนั้นนั้นเสมือนลิ้นที่แลบออกมา จนมาบรรจบที่ฐานที่พื้นดินที่มีกรามล่างของงูอยู่ (ต้องพยายามเหล่ๆ ดูแล้วจะค่อยๆ เหมือน) ที่เป็นรูปงูนั้นเพราะงูในความเชื่อของชาวมายันนั้นคือตัวแทนของชีวิตและอำนาจนั่นเอง บันไดนี้ โปรเฟสเซอร์จาก Harvard สองท่านคือ คุณ William Fash และ คุณ Barbara ภรรยา ได้ใช้เวลาถึงสองทศวรรษในการศึกษาขุดค้นและแปลความ จนได้ข้อสรุปว่าสร้างขึ้นในรัชสมัยของ Waxaklahun Ubah K'awil กษัตริย์องค์ที่สิบสามในปี  709 AD และถูกต่อเติมจนสมบูรณ์ในรัชสมัยของกษัตริย์องค์ที่สิบห้า ที่มีชื่อว่า K’ ak’ Yipyaj Chan K’awil หรือ Smoke Shell ในปี 755AD ส่วนของบันไดที่หลงเหลืออยู่นั้นเป็นบันทึกอักษรเฮียโรกลิฟฟิก หรือ Hieroglyphic inscription ที่ยาวที่สุดที่พบในยุค Ancient New World เลย ข้อความสลักกล่าวถึงประวัติศาสตร์ของชาวโคปาน ครอบคลุมเวลายาวนานร่วมสามร้อยปี มีระบุเกี่ยวกับการขึ้นครองราชย์ของกษัตริย์แต่ละพระองค์ในราชวงศ์นี้ ซึ่งแน่นอนว่าแฝงข้อความเกี่ยวกับความเชื่อการบูชาบรรพบุรุษ โดยการสรรเสริญความสามารถด้านสงครามและความเสียสละ เริ่มตั้งแต่เรื่องราวเกี่ยวกับ K'inich Yax K'uk'Mo ผู้ก่อตั้งราชวงศ์ เรื่อยไปถึงองค์ที่สิบห้าซึ่งมีรูปสลักตั้งไว้เด่นเป็นสง่าอยู่หน้า Hieroglyphic stairway นี้เอง ทุกๆข้อความเกี่ยวกับกษัตริย์แต่ละองค์จะถูกคั่นด้วยรูปสลักใบหน้าของกษัตริย์องค์นั้นๆ อย่างที่เราเห็นมีใบหน้ายื่นออกมาตรงกึ่งกลางขั้นบันได คุณไกด์บอกอย่างเศร้าๆว่า รูปสลักใบหน้าหลายๆอันถูกขนย้ายไปไว้ในพิพิธภัณฑ์ตามประเทศต่างๆ หนึ่งในนั้นก็คือ Peabody Museum ที่ ฮาร์วาร์ด เฮ้อ ใกล้เกลือกินด่างแท้ๆเลยเรา ว่าแล้วก็ตั้งใจว่าจะต้องหาเวลาไปชม Peabody Museum ซักวันหนึ่ง http://www.peabody.harvard.edu/node/197 จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 12:20:31

ความคิดเห็นที่ 62 บันไดสูงนี้เป็นทางขึ้นไปในตัวอาคารที่ตอนนี้ได้ชื่อว่า temple 26 ภายในของ temple 26 ศาตราจารย์ Fash ได้ค้นพบโครงสร้างเก่าแก่ที่สร้างไว้ภายในก่อนที่จะมีการสร้างทับซ้อนเพิ่มเติมมาเรื่อยๆ นอกจากนี้ก็ยังค้นพบสุสานของกษัตริย์องค์ที่สิบสอง หรือ Smoke Imix ผู้ซึ่งครองราชย์เป็นระยะเวลายาวนานและสร้างวีรกรรมยิ่งใหญ่ไว้มากมายจนเป็นที่เล่าขาน ถือกันว่า Smoke Imix นี้เป็นผู้ปกครองที่เด่นที่สุดในราชวงศ์ ณ โคปานนี้เลยก็ว่าได้ ในตัวสุสานนี้เอง ได้มีการค้นพบเครื่องประดับเซรามิกมากมาย หลายๆชิ้นเป็นรูปของ Smoke Imix ปัจจุบันวัตถุโบราณเหล่านั้นได้ถูกเก็บรักษาไว้ในส่วนของพิพิธภัณฑ์เป็นอย่างดี และรูปของเครื่องเซรามิกเหล่านี้ก็กลายเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่งของเมืองโคปาน เสาแกะสลักที่เห็นทางด้านขวา(ของรูปที่แล้ว)นั้นคือ Stela N ซึ่งเป็นรูปสลักของกษัตริย์องค์ที่สิบห้าในช่วงท้ายๆของรัชกาล ลงเวลาไว้เมื่อปี 761 AD เสานี้จัดเป็นงานสลักที่สวยงามและสมบูรณ์ที่สุด ณ โคปาน จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 12:31:23

ความคิดเห็นที่ 63 ถัดมา เราก็จะพาไปชม West Court กัน จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 12:34:33

ความคิดเห็นที่ 64 ตั้งกระทู้ใหม่ก็ได้นะคะ ถ้าไม่ scroll ลงมาดูจะไม่รู้เลยนะเนี่ยว่า มีภาพใหม่เรื่องใหม่มาอีก จากคุณ : ปิยะรักษ์ เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 22:05:51

ความคิดเห็นที่ 65 West Court นั้นมีสัญลักษณ์แสดงถึงความเชื่อของชาวมายันอยู่มากมาย อย่างเช่นรูปปั้นรูปสลักของเปลือกหอยและจระเข้อันเป็นตัวแทนของเมืองบาดาลใต้พิภพของจักรวาลตามความเชื่อของชาวมายัน โครงสร้างด้านตะวันตกนั้นมอบไว้ให้เป็นอนุสรณ์แก่บรรพบุรุษซึ่งเมื่อสิ้นชีวิตแล้วก็จะได้เดินทางตามรอยแสงสุดท้ายของดวงอาทิตย์ที่พาดผ่านไปทางทิศตะวันตกไปสู่เมืองใต้บาดาลอันมืดมิดอันเป็นที่สิงสถิตย์ของวิญญาณที่ผ่านพ้นโลกใบนี้ไป โครงสร้างที่เรียกว่า Reviewing Stand ในรูปนั้น ในครานั้นถูกใช้เป็นเวทีในการประกอบพิธีกรรมบูชายัญ แท่นบูชาต่างๆที่เห็นได้รอบๆบริเวณเชื่อกันว่าเป็นแท่นที่ใช้ในการหลั่งเลือดบูชายัญ โดยมีหลักฐานคราบเลือดอยู่บนเสาหรือแท่นเหล่านั้น ตามความเชื่อของชาวมายัญโบราณนั้น การบูชายัญจะเป็นการวอนขอต่อเทพเจ้าให้ปกป้องคุ้มครองจากภัยพิบัติ เลือดที่ดีที่สุดในการบูชายัญต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์คือเลือดของ กษัตริย์ สาวพรหมจรรย์ และผู้ชนะการแข่งขันบอล ตามลำดับ เลือดของกษัตริย์นั้น สามารถกรีดจากนิ้วมือ หู จมูก หรือ แม้กระทั่งอวัยวะเพศ ระหว่างการประกอบพิธี กษัตริย์จะดื่มยาซึ่งมีฤทธิ์หลอนประสาท ซึ่งทำให้มีอาการผิดปกติไป และทำให้ดูเปี่ยมไปด้วยมนต์ขลังจนประชาชนศรัทธา และเชื่อว่า ณ เวลานั้นกษัตริย์สามารถติดต่อกับเทพเจ้าได้ ซึ่งกษัตริย์ได้ใช้ความเชื่ออันนั้นสั่งให้ประชาชนทำสิ่งต่างๆตามที่ตนชอบใจโดยอ้างว่าเป็นโองการที่รับมาจากเทพเจ้า หากไม่ทำตามจะประสบกับความพิบัติอันเป็นผลจากเทพเจ้าพิโรธ แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 54 11:09:41 จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 10:56:17

ความคิดเห็นที่ 66 ซูมให้เห็นรูปสลักของเทพเจ้าลิง ตรงกลางที่มีหลังคากันแดดฝนกันชัดๆ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 11:11:28

ความคิดเห็นที่ 67 ฟังไปฟังมาอะไรๆของโคปานก็ติดตำแหน่งเริ่ดที่สุดสวยที่สุดกับเค้าทั้งนั้น ว่าแล้วก็มาต่อกันด้วย Altar Q ซึ่งเป็นอีกหนึ่งในหมู่ “ที่สุด” ของ โคปาน (ในรูปคือชิ้นขวาล่าง) Altar Q นี้ได้ตำแหน่งเป็นอนุสรณ์ที่สำคัญที่สุดทางประวัติศาสตร์ของเมืองโคปาน เนื่องจากจารึกเรื่องราวของกษัตริย์ทั้งสิบหกของราชวงศ์เอาไว้ครบถ้วน ซึ่งหมายความว่า ผู้สร้างก็คือกษัตริย์องค์ที่สิบหกผู้ปกครองคนสุดท้ายของโคปานนั่นเอง Altar Q นี้สร้างเสร็จในปี 775 AD   เรื่องราวของกษัตริย์ทั้งสิบหกถูกร้อยเรียงเล่าขานอยู่บนขอบทั้งสี่ของแท่นบูชารูปสี่เหลี่ยมนี้ตามลำดับ แต่ละองค์นั่งอยู่บนอักษรเฮียโรกลิฟที่บ่งบอกถึงสมญานามของตน ด้านหน้าของแท่นบูชาเป็นรูปของ Yax Pasaj กษัตริย์องค์ที่สิบหกกำลังรับไม้เท้าซึ่งบ่งบอกถึงตำแหน่งเจ้าผู้ครองเมืองจากกษัตริย์องค์แรกผู้ก่อตั้งราชวงศ์ คือ K'inich Yax K'uk'Mo หรือที่เรียกตามสมญาว่า Great-Sun First Quetzal Macaw ซึ่งก็เป็นการใช้จิตวิทยาของ Yax Pasaj เพื่อสื่อให้คนเข้าใจว่าตนนั้นได้รับอำนาจขึ้นปกครองเป็นกษัตริย์อย่างชอบธรรม ตัวอักขระจารึกด้านบนเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการก่อตั้งเมืองโคปานในปี 426 AD ลักษณะการสลักด้านข้างนั้นเชื่อว่าได้รับอิทธิพลมาจาก Palenque ซึ่งเป็นเมืองเกิดของพระมารดาของ Yax Pasaj ส่วนที่เห็นเป็นรูปวาดของอาคารสีแดงนั้นเป็นรูปของโครงสร้างที่เรียกว่า Rosalila ที่ขุดค้นลึกลงไปในอุโมงค์ใต้ดิน ชื่อของ Rosalila ได้มาจากสีแดงที่หลงเหลืออยู่บนโครงสร้าง เชื่อว่าโครงสร้างนี้ถูกฝังลงพร้อมกับพิธีฝังศพของกษัตริย์องค์ใดองค์หนึ่ง นอกจากตัวโครงห้องฝังศพที่สีสันสดใสนี้แล้ว ภายในยังพบวัตถุโบราณล้ำค่ามากมายที่ถูกฝังรวมกันไว้เป็นเครื่องเซ่นสังเวยที่จะตามกษัตริย์ไปยังปรโลก จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 13:36:38

ความคิดเห็นที่ 68 พูดถึง West Court จบ ก็คงจะเดากันได้ว่า ต่อไปก็หนีไม่พ้น East Court East Court นั้น มี Temple ที่สวยงามและมีความสำคัญอยู่หลาย Temple Temple 18 นั้น ถือเป็น funerary temple ของ Yax Pasaj กษัตริย์องค์ที่สิบหก พระมารดาของ Yax Pasaj นั้นมาจาก Palenque อีกเมืองมายันที่ยิ่งใหญ่มั่งคั่งอีกทั้งเจริญก้าวหน้าทั้งศาสตร์และศิลป์ สุสานของ Yax Pasaj นั้นจึงมีลักษณะพิเศษคือสร้างขึ้นลึกลงไปใต้ดินของตัว Temple โดยมีบันไดยาวนำทางลงไป ซึ่งเป็นลักษณะเดียวกันกับสุสานของ Pakal the Great กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่ง Palenque จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 12:26:52

ความคิดเห็นที่ 69 อีก Temple ใน East Court ที่เลื่องชื่อคือ temple 22 ที่หลายๆคนถือว่าสวยเป็นอันดับหนึ่งในโคปาน กษัตริย์ที่มีชื่อว่า 18 Rabbitได้สั่งการให้สร้างขึ้นในปี 715 AD ณ ที่นี้เองเป็นบริเวณศักดิ์สิทธิ์ที่กษัตริย์ใช้เป็นที่หลั่งเลือดบูชาบรรพชน จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 12:27:44

ความคิดเห็นที่ 70 อีกจุดเด่นของ East Court ก็คือรูปสลัก Jaguar Sun God of the under world (ที่เห็นเป็นรูปเสือเท้าเอวอยู่) รูปสลัก Jaguar นั้นตั้งอยู่ตรงข้ามกับเทพเจ้าที่เป็นสัญลักษณ์ของพระอาทิทย์ขึ้นที่สลักไว้อีกด้านของ East Court พอดิบพอดี เทพเจ้าเสือนี้ตามความเชื่อคือเป็นพระอาทิตย์ที่กำลังจะลับฟ้ากลายร่างมาเพื่อปกป้องคุ้มครองโดยการต่อสู้กับเสือตัวจริงที่ออกมาแผลงฤทธีในยามราตรี คนโบราณเข้าใจคิดอีกแล้วซี จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 12:28:13

ความคิดเห็นที่ 71 เดินฟังคุณไกด์เพลินจนลืมเหนื่อลืมร้อน ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกปลาบปลื้มที่ลงทุนดั้นด้นมาจนถึงโคปาน ประวัติศาสตร์ของเมืองนี้ช่างน่าสนใจ และแน่นอนว่าโคปานนั้นรุ่มรวยไปด้วยโบราณสถานและโบราณวัตถุล้ำค่าที่หาที่ใดเปรียบมิได้อยู่มากมาย บรรยากาศของเมืองร้างอันกว้างใหญ่ชวนให้จินตนาการไปถึงเมื่อครั้งยุคทองของชาวมายัน บ้านเมืองยามรุ่งเรืองคงครึกครื้นคับคั่ง ผู้คนดำรงชีวิตอยู่ด้วยความเชื่อเทพเจ้าและพระอาทิตย์ แต่กลับมีความรู้ทางวิทยาศาสตร์และดาราศาสตร์ที่ก้าวล้ำจนน่าทึ่ง เพ้อขนาดนี้ต้องเรียกว่าบรรยากาศพาให้เคลิ้มเอาจริงๆ ถ้าใครอินกับประวัติศาสตร์และโบราณคดี ขอแนะนำให้ไปชมสารคดีเกี่ยวกับการถอดรหัสภาษามายา แล้วคุณจะพบกับความเร้นลับอันน่าทึ่งและความพยายามของนักวิชาการที่ร่วมใจกันเป็นเวลาร่วมทศวรรษในการค้นหาวิธีอ่านอักขระจารึกของชาวมายันโบราณเพื่อเปิดผนึกความขุมความลับและความรู้มหาศาลที่เห็นอยู่ตรงหน้าแต่ไม่สามารถตีความได้มาเป็นเวลานาน ตามไปได้ที่ลิงค์นี้นะคะ NOVA Craking the Maya code http://www.youtube.com/watch?v=56t6WSbg7eY จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 14:59:17

ความคิดเห็นที่ 72 เดินชมความงดงามของโคปานจนหนำใจแล้วก็ได้เวลาร่ำลาคุณไกด์ วันนี้เสร็จตั้งแต่เที่ยงๆเพราะต้องเผื่อเวลาตีรถห้าชม.กลับเข้าเมือง เราแวะร้านอาหารใกล้ๆเพื่อประทังหิว ร้านนี้เล็กๆน่ารัก จัดตกแต่งได้สีสันสดใสดี อาหารที่มีก็เป็นอาหารง่ายๆ อย่างพวกพาสต้า ทาโค เบอริโต้ ที่ขำคือแอบมีอาหารอินโดคือนาซีโกรัง(สะกดอย่างนี้หรือเปล่าเอ่ย ป้ายเขียนว่า Nasi Goring) แถมยังมีคนไทยมาสั่งทานถึงกัวเตมาลาเสียอีก ที่ฮาก๊อกสองก็คือพอเห็นหน้าเอเชียเข้ามา แล้วเหรอๆหราๆไม่สั่งสักที เค้าก็เลยใจดีเอาป้ายเมนูมาแปะๆเพิ่ม หนึ่งในสิ่งที่มาแปะก็คือ แท่นแทนแท้น... “Phad Thai” เจ้าค่า ของเค้าดีจริง ดังมาไกลถึงนี่เชียวนะเออ หุๆๆ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 15:13:44

ความคิดเห็นที่ 73 นั่งหลับคอพับน้ำลายยืดกันอีกห้าชม.ก็กลับมาถึงแอนติกัวโดยสวัสดิภาพ งานนี้ถึงเวลาไฮไลท์ของจริงนั่นก็คือเวลาอาหารเย็น วันนี้เรากลับมาตามคำสัญญา... ที่จองร้านอันดับหนึ่งของกัวเตมาลาเอาไว้ บอกให้คนขับหย่อนเราลงที่ Hotel Casa Santo Domingo แล้วก็ปล่อยพี่เค้าไปพัก จะได้มีแรกมาขับรถอย่างถึกให้เราต่อ ร้านอาหารของที่นี่หรูหรา ลมเย็นๆพัดมาพอหนาวๆแต่เค้าก็มีบริการจุดไฟฮีตเตอร์แบบเสาตั้งๆ มาวางไว้ใกล้ๆ โต๊ะข้างๆเคียงๆแต่งตัวกันวิวิศมาหราใช่ย่อย แต่จะให้เราลากชุดสวยไปลุยโคปานก็ใช่ที่ งานนี้เราเลยแหวกแนวด้วยการลากยีนส์มาอยู่กลุ่มเดียวเปล่าเปลี่ยวใจ บริการที่นี่ก็เทียบได้กับโรงแรมห้าดาว บริกรเนี๊ยบกริบ รีนน้ำข้างไหน กวาดเศษขนมปังอย่างไรก็ทำคล่องตามแบบฉบับร้านฝรั่งเศสไฮโซ เราเห็นเมนูแล้วก็ตาลุกวาว สั่งกันแบบไม่ยั้งเลยทีเดียว ระหว่างรออาหาร เราแอบเห็นว่าที่เมนูเขียนไว้ว่าถ้าอยากชมครัวให้บอกบริกร เราก็แบบ ลองของ เอาซะหน่อย ก็เลยเรียกบ๋อยเข้ามาแจ้งความประสงค์ คุณบ๋อยก็บริการดิบดี พาไปส่งถึงในครัวแล้วไปแจ้งเชฟให้ เด็กน้อยๆอย่างเราก็ดีอกดีใจ จะได้เจอเชฟคนดังที่เขียน cook book เล่มโตที่วางหราโฆษณาอยู่หน้าร้าน พอเจอแล้วฮามากๆ คือเค้าก็งงว่าเรามาทำอะไรในครัว เราก็งงๆว่าเค้าดูเบลอๆ ปรากฏว่า เชฟพูดได้แต่ฝรั่งเศสกับสเปน ส่วนเราก็พยายามส่งภาษาอังกฤษ คุณเชฟฟังแล้วได้แต่สั่นหัว ชี้ซ้ำๆที่ธงฝรั่งเศสที่ปักอยู่บนแขนเสื้อ แล้วก็หันไปส่งภาษาสเปนกับคนในครัว แต่โชคร้าย คนงานในครัวไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษได้ เมาท์ได้แต่สเปน ความพยายามจะชิทแชทกับคุณเชฟก็มีอันต้องยกเลิก เราเห็นท่าจะกร่อย เลยคว้ากล้องคู่ใจออกมาแก้เก้อ สรุปว่าได้รูปหมู่คู่กับคุณเชฟมาเป็นที่ระลึกหนึ่งรูป ก่อนจะเผ่นออกมาจากครัวกันแทบไม่ทัน จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 15:26:48

ความคิดเห็นที่ 74 เมื่ออาหารมาถึงเราก็ต้องตะลึงกันอีกครั้ง ไม่เสียแรงเป็นร้านที่ไกด์แนะนำมาดิบดี แค่เห็นหน้าตาอาหารก็ได้คะแนนเกือบเต็มไปแล้ว จัดรูปแบบได้สวยงามมากๆ สุดแสนจะปลื้ม และแน่นอนว่ารสชาติที่ได้ลิ้มลองก็ไม่ทำให้ต้องผิดหวัง ทุกอย่างอร่อยสุดจะบรรยาย ซุปครีมนั้นหอมๆ นวลๆ รสบางๆแบบผู้ดีฝรั่งเศส ถึงจะมาถ้วยเล็กกระจิดเดียวแต่เราก็สามารถวนกันชิมจนทั่วโต๊ะได้ Tuna tartare มาบนอโวคาโดมูส ตกแต่งด้วยไข่นกกะทาและซอสหลากสีสัน อร่อยได้โล่ไปอีกหนึ่ง เป็ดนี่มาอย่างมืออาชีพ ไม่เจ๋งจริงไม่กล้าทำเป็ดมาชมพูขนาดนี้หรอก เนื้อเป็ดแสนนุ่มมาคู่กับเลนทิล และ แอสพารากัส ที่เด็ดดวงคือ Gnocchi สีทองอร่าม ข้างนอกกรอบข้างในเหนียวนุ่ม เห็นรูปแล้วจะละลายอีกรอบ สำหรับคนชอบกินเนื้อ สเกก้อนยักษ์ก้อนนี้คงเป็นอะไรที่ลืมไม่ลง เนื้อก้อนโตชุ่มฉ่ำ มีเดียมเป็นมีเดียม มาบนมันบดนุ่มละเอียด และ มะเขือเทศเพิ่มสีสัน แค่นี้ก็คุ้มค่ากับการบินมากัวเตมาลาเลยจริงๆ เจออาหารจานหลักก็แทบจะยกร้านนี้ขึ้นหิ้งไปแล้ว แต่...แต่เชฟยังมีลูกเล่นมากกว่านั้น มาปล่อยหมัดเด็ดอีกรอบที่ของหวานค่า ดูการจัดจานซะก่อนว่าแนวขนาดไหน รสชาติก็อย่าให้เซด ส่งคุณล่องลอยไปได้ง่ายๆเลยทีเดียว เริ่มจากพานาคอตต้าเนื้อนุ่มละมุนไม่หวานจนเกินไป มาเคียงกับซอร์เบท์ส้ม และส้มฝานเคลือบน้ำตาล รสเปรี้ยวของซอร์เบท์ส้ม ปนกับรสขมหน่อยๆของเปลือกส้มตัดกับรสหวานอ่อนๆได้อย่างลึกล้ำ ถัดมาก็เป็นสวรรค์ของคนรักช็อกโกแลต มีมาทั้งแบบมูส แบบเค้กลาวา  ไอติมถ้าจำไม่ผิดจะเป็นแนว Salty caramel ที่แปลกใหม่และตัดกันกับรสช็อกโกแลต  แถมมากาฮองก็ทำมาขั้นเทพอีกต่างหาก จานสุดท้าย ดูเหมือนธรรมดาแต่รสชาติไม่ธรรมดาเลยสักนิด เค้กอัลมอนด์ที่เอาใจลูกค้าด้วยการมากับไอติมวานิลลา  โรยถั่วมาข้างๆให้พอมี texture ที่ตัดกัน ปักแผ่นน้ำตาลบางกรอบมาพอสวย ที่เด็ดแบบสุดยอดคือกล้วยกับซอส ที่แน่นอนว่าเป็นซอสรัม เคี่ยวมาจนข้นแล้วราดมาเยิ้มๆ โอ้ สุขใจเหลือจะกล่าว สรุปว่ามื้อนี้ประสบความสำเร็จอย่างล้นหลาม มั่นใจเลยว่า ถ้าอาหารแบบนี้ไปกินที่บอสตัน นิวยอร์กหรือซานฟราน ราคาจะต้องเกินร้อยเหรียญ ดีไม่ได้เฉียดๆสองร้อย แต่ความที่ค่าเงินและค่าครองชีพที่กัวเตมาลาไม่โหดร้าย มื้อมหัศจรรย์มื้อนี้จึงมีราคาแค่ราวๆสามสิบดอลลาร์ โอ้วแม่เจ้า อยากย้ายไปนั่งกินนอนกินที่กัวเตมาลาเป็นการถาวรเสียจริงๆ สรุปว่า วันนี้นองจากได้ดูดีกินอร่อยแล้วยังได้นอนหลับสบายด้วยความอิ่มท้อง จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 15:50:59

ความคิดเห็นที่ 75 วันนี้พักกันแค่นี้ก่อน ตอนหน้าเจอกันจะพาไปเที่ยวชมตลาดพื้นบ้านสีสันสดใสที่ Chichicastenango และพาไปล่องเรือในทะเลสาบ Atitlán นะคะ อย่าลืมติดตามชมกันให้ได้ล่ะค่ะ แล้วก็อย่าลืมแวะเข้าไปชมรีวิวอื่นๆที่ mevblog.com นะคะ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 15:51:39

ความคิดเห็นที่ 76 รูป 72 พยายามมองหาว่าจานไหนผัดไทย ตกลงได้ลองผัดไทยหรือเปล่าคะ อ่านเรื่องอาหารตรงความเห็น 74 แล้วหิวทันที จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 10:21:49

ความคิดเห็นที่ 77 ภาพสวยมากค้า ดูเพลินตามากเลย เง้อ... อยากไปมั่งอิๆ  ไอ้เราก็ขาเที่ยวเสียด้วยสิ  เดี๋ยวรอเด็กๆเป็นหนุ่มก่อนเน้อ.. ปล. ยังอยากได้แซนวิสสเปรดของเบสฟู๊ดอยู่หรือเปล่าคะ เห็นว่าเคยชอบเหมือนกัน สู้ๆๆค่ะ จะเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 11:10:48

ความคิดเห็นที่ 78 ตามมาอ่านค่ะ รูปที่ 71 ชอบที่สุด อยากเห็นของจริง >< จากคุณ : ปิยะรักษ์ เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 13:11:28

ความคิดเห็นที่ 79 ผัดไทยคือที่อยู่ในถ้วยแล้วมีตะเกียบวางใช่ไหมคะ? ว่าแล้วก็อยากไปเที่ยวบ้าง ขอบคุณนะคะที่เอารูปและเรื่องราวดีๆ มาแบ่งปัน แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 54 14:27:15 จากคุณ : นารีจำศีล เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 14:26:19

ความคิดเห็นที่ 80 ขอบคุณนะคะที่เอามาแบ่งปันกัน แล้วตามให้มาอ่านอีก ไม่ตามก็อดรู้เลย คคห. 70 แอบเห็นว่าน้องเสือเต้นรำด้วยล่ะ ฮ่าๆ ^^ ของกินน่ากินมากมายค่า โอย อยากกินๆ สำคัญกว่านั้น อยากไปญี่ปุ่นมากกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 14:57:46

ความคิดเห็นที่ 81 คุณ กุลธิดา (kdunagin) แหะๆ ม่กล้ามาลองของไกลถึงกัวเตมาลาค่ะ แบบว่าแค่เจอผัดไทยที่อเมริกาที่ไม่มีอะไรเหมือนผัดไทยเลยก็แย่แล้ว แต่ตลกมากเลย ตรงที่นีมี่ไม่รู้จักนาซีโกรังเลยจนกระทั่งมาได้ชิม (จานเพื่อน) ที่กัวเตมาลา คงคล้ายๆที่ได้ลองไส้อั่วเป็นครั้งแรกตอนไปเที่ยวนอร์เวย์ (เอ๊ะ ยังไง) อ๊ายอาย ป้ายผัดไทยมาแปะหลังเราตัดสินใจไปแล้วด้วยน่ะค่ะ คุณ มนต้นไม้ (Setakan) อ่อ ต้องรอเด็กๆเป็นหนุ่ม เดี๋ยวนี้เด็กโตเร็ว คงไม่นานเกินรอนะคะ คุณมนแอบจำเรื่องแซนวิสสเปรดของเบสฟู๊ดได้ด้วย เขิลจัง จำไม่ได้เลยว่าไปเพ้อไว้ตอนไหน กลับไทยรอบล่าสุดซื้อมาตุนเรียบร้อยแล้วค่า คุณ ปิยะรักษ์ ลายสลักเค้าละเอียดจนน่าทึ่งจริงๆค่ะ คุณ นารีจำศีล เดาเกือบถูกค่ะ จานนั้นจริงๆคือนาซีโกรังค่ะ ดีใจที่ระทู้กระตุ้นต่อมอยากเที่ยวของหลายๆคนค่ะ ยังมีที่น่าไปอีกเยอะแยะเลยนะคะ คุณ Scottie ขอบคุณที่ตามกลับมาอ่านค่ะ ญี่ปุ่นโดนแผ่นดินไหวไปแล้ว แง้ ไม่รู้คุณพ่อจะยังให้ไปหรือเปล่า จะบินวันศุกร์แล้วค่ะ แผนเริ่มเข้ารูปเข้ารอย งานนี้ไปกับเซียนกล้อง แบกอันใหญ่ไปดักรอซากุระบานเต็มที่ ถ้ามีแรงเขียนบล็อกรับรองว่ารูปจะแจ่มสุดยอดเลยค่ะ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 21:54:33

ความคิดเห็นที่ 82 เอาป้ายมาโชว์ จากคุณ : Mnemosyne เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 23:16:20

ความคิดเห็นที่ 83 น้ำตาไหล... ซาบซึ้งใจจริงๆ เลยค่ะ ที่มีคนอ่านชอบผลงานเรา และ ดีใจมากมาย สิ่งที่เรานั่งหลังขดหลังแข็งเขียนช่วยให้กำลังใครๆ อื่นได้ เอ๊ะ อ่านอีกที เหมือนไม่ใช่ให้กำลังใจ แต่ทำให้กระชุ่มกระชวย 555 ทำให้มีกำลังใจเขียนต่อไป... ขอบคุณมากๆๆๆๆ จริงๆ ค่ะ ... เห็นรูปแล้ว กรี๊ดกร๊าด  ทำไมน่าอิจฉาอย่างงี้ล่ะค้า ต้องการคนช่วยหิ้วกระเป๋าเดินทางไม๊ค้า    > < ไม่คิดค่าแรง ขอแค่ที่นั่งข้างๆ บนเรือบิน มีอาหารกินอิ่มทุกมื้อ ที่นอนนิ่มๆ ผ้าห่มอุ่นๆ ทุกๆ คืน   ตื่นเช้าขอไข่ sunny side up กับไส้กรอก และกาแฟ เดินไกลเกินห้ากิโลขอรถบัสติดแอร์ อิอิ ^W^   ... ขอโทษนะค้า ที่ไม่ได้มาลงนิยายในถนนฯ นานเลย ทั้งๆ ที่คนอ่านน่ารัก เป็นเพราะลงแล้ว เดี๋ยวมันก็ค่อยๆ ตกๆๆๆ... แล้วหายไปในที่สุด   คนเขียนเลยหมดกำลังใจ อย่างตอนนี้ บทนำ คุณพ่อขาย๊าวยาวก็ Link ไม่ได้แล้ว  เฮ่อ... หายไปไหนไม่รู้ หาไม่เจอแล้วค่ะ ไม่เหมือนในเด็กดี ทุกตอนอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม ไม่หายไปไหนอ่ะค่ะ ^_^" แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 54 10:53:46 จากคุณ : Acciacatura เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 54 10:51:17