ความคิดเห็นที่ 1 ทุกคำถ้อย ร้อยเรียง เพียงฝากรัก กับแสงดาว พร่างพราวนัก ในคืนนี้ หนาวน้ำค้าง ก็่ช่างอุ่น กรุ่นฤดี เพียงเพราะมี เธอแอบอิง กอดแนบกาย คงดีนัก หากฉันมี แบบนี้บ้าง มีเธอข้าง เคียงชิดใกล้ ไม่ห่างหาย แต่วันนี้ ยังมองดาว อย่างเดียวดาย แสงระยิบ ราวร่ำร่าย บนฟ้าไกล หากว่าใคร อีกคน มองท้องฟ้า ฝากบอกว่า คิดถึง จะได้ไหม ตั้งแต่วัน ที่เธอนั้น จากฉันไป ในหัวใจ ยังรอเธอ เสมอมา ขอแจมด้วยคนนะคะ แค่คิดถึงใครคนหนึ่งค่ะ กลอนคุณสุนันยา ไพเราะเสมอเลยค่ะ จากคุณ : pormare เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 18:06:39

ความคิดเห็นที่ 2 บทกลอนอ่อนหวานมากค่ะ แต่งต่อไม่เก่งเลยขออ่านอย่างเดียวไม่แจมนะคะ จากคุณ : บุหงาบาหยัน เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 18:26:57

ความคิดเห็นที่ 3 คงดีนัก หากฉันมี แบบนี้บ้าง มีเธอข้าง เคียงชิดใกล้ ไม่ห่างหาย แต่วันนี้ ยังมองดาว อย่างเดียวดาย แสงระยิบ ราวร่ำร่าย บนฟ้าไกล หากว่าใคร อีกคน มองท้องฟ้า ฝากบอกว่า คิดถึง จะได้ไหม ตั้งแต่วัน ที่เธอนั้น จากฉันไป ในหัวใจ ยังรอเธอ เสมอมา...............คุณpormare เป็นน้ำถ้อย ร้อยความ ยามคิดถึง คือใครหนึ่ง ในห้วง ที่ห่วงหา คำคมนัก ฝากไว้ ด้วยไกลตา เป็นอักษร อ้อนฟ้า ระดาษดาว จินตนา พาผ่าน ถึงวันชื่น เป็นคำยื่น หยอกกัน ในวันหนาว กำลังใจ ห้วงราตรี ที่นานยาว ฝากดวงดาว พราวพร่าง สู่กลางใจ หากแม้ใคร คนนั้น มองผ่านฟ้า จะรู้ว่า มีรักซ่อน ที่อ่อนไหว มอบแด่เขา  เพียงหนึ่ง ตรึงหทัย ตราบสิ้นไข ใจภักดิ์ เพียงรักเดียว... สวัสดีค่ะ คุณ  pormare ขอคุณมากค่ะ เป็นกลอน ที่ยกมาจากบล็อคค่ะ ขอบคุณ บทเพลงเพราะๆด้วยนะคะ.... แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 54 19:08:22 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 19:07:56

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีค่ะคุณ บุหงาบาหยัน ไม่ลองแต่งดูเล่าคะ สุเองก็ แต่งไม่เก่งหรอกค่ะ เราเขียนด้วยใจรัก พยายามหน่อย  สุเชื่อว่าคุณทำได้ค่ะ.. ... แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 54 05:02:03 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 19:11:09

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาชมกวีงามๆ ของคุณสุนันยาครับ ดารารายลวงล่อล้อเลียนข้า ยั่วหยอกกลอกตาขยิบใส่ วะวับวามแวบวาบวะวิบไว ข้าเดาใจเจ้าไม่ได้เลยสักครา บางคืนเจ้าซ่อนกายใต้หมอกเมฆ บางคืนเจ้าเป็นนางเอกกลางฟากฟ้า บางคืนเจ้าไร้เงาบนนภา บางคืนเจ้าตกมาเคียงข้างกาย เอาสักอย่างหนึ่งเถิดเจ้าดาวยั่ว เลิกทำข้าเมามัวใจสลาย เจ้าจะมาขนาบคู่ข้างพี่ชาย หรือจะหายไปไกลให้สุดตา แจมสักหน่อยครับ ฝีมือไม่มี ได้แต่เค้นฝีใจไปมั่วๆ แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 54 19:29:47 จากคุณ : Maddenknight เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 19:28:38

ความคิดเห็นที่ 6 กลอนเพราะมากค่ะคุณสุนันยา อ่านแล้วอิ่มใจดี เป็นอีกคนที่แต่งไม่เก่งเหมือนกัน เลยขอมาอ่านอย่างเดียวนะคะ ไว้ฝึกปรือฝีมือจนพอไหวแล้วจะมาแจมด้วยค่ะ แล้วจะแวะไปอ่านกลอนที่บล็อกนะคะ จากคุณ : นุ้ย (นารีจำศีล) เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 19:41:25

ความคิดเห็นที่ 7 ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐ใครลืม/ใครจำ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐ ความหนาวใต้แสงดาว  คราวดายเดียว ขาดก้อยเกี่ยว  จิตฝ่อ  ระย่อท้อ ใครหนึ่งคน  ซนแข่ง  แสงดาวคลอ ใครเขนย  เคยขอ   รักจากใคร               ลืมแล้วหรือ  เพลงร้อง  ทำนองคล่อง               ลืมแล้วหรือ  ท้องร่อง   ข้างกอไผ่               ลืมแล้วหรือ  วงแขน    ประคองใคร               ลืมแล้วหรือ  แก้มซ้าย   ใครเปียกปอน               จำแรมเดือน  เตือนจิต   ได้มิตรใกล้               จำดาวพราย  อายตัก   รักพร่ำสอน               จำถ้อยคำ   ฝากย้ำ   อย่าตัดรอน               จำไม้ขอน   พยาน   หลักสองเรา ณ. วันนี้  สิ่งดีดี  มิบังเกิด ใครระเบิด  ละเมิด  เราหรือเขา ใครหนอลืม  ใครหนอจำ  คำสำเนา "กระต่าย.เต่า" ฉุกคิด   ผิดที่ใคร.................. จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 21:23:37

ความคิดเห็นที่ 8 ....ฝากรักไว้ใต้ดวงดาวที่พราวแสง ที่แสดงส่งสำเนียงเทียบรักฉัน ช่างเบิกบานชุ่มช่ำทุกคืนวัน อยู่ร่วมกันตราบถึงวัน....ชีวีมลาย....... จากคุณ : ป.ปาแปง เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 22:35:04

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่เม้นท์แล้วซึ้งเกินคำบรรยาย คำสวยสละสลวย คล้องจอง สัมผัสนอกใน  เขียนด้วยใจจริงๆ น่ารักจริงๆ จากคุณ : ลมหัวด้วน เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 02:08:10

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นเพียงดาวดวงน้อย ที่ลอยเลื่อน มีใช่เดือน สกาว พราวเวหา มิได้หลอก หยอกเล่น ดั่งเย็นชา ดวงดารา ระยิบ กระซิบเตือน บางคืนฟ้า มัวหม่น ทนเร้นหลบ บางคืนซบ ซ่อนกาย เพราะไร้เพื่อน บางคืนเหงา เฝ้าแฝง ใต้แสงเดือน บางคืนเหมือน ดวงดาว ปวดร้าวจัง อยากเป็นหนึ่ง เพียงเย้า ใช่ดาวยั่ว แสงสลัว รันทด หมดสิ้นหวัง ที่วับแวม แจ่มใส ในภวังค์ โปรดรู้บ้าง ดวงดาว ก็เหงาเป็น.... สวัสดีค่ะคุณ Maddenknight ฝีมือไม่ธรรมดา เลยนะคะ ถ่อมตัวจัง ขอบคุณมากค่ะ ที่มาแจม เขียนด้วยใจ น่าปลื้มจัง.. แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 54 14:10:21 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 04:54:30

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีค่ะคุณ  นุ้ย (นารีจำศีล) ขอบคุณ สำหรับคำชมค่ะ ดีใจนะเนี่ย ต้องมั่นใจตัวเองซีคะ ว่าทำได้ สุเคยอ่านผลงานของคุณนะคะ  เป็นนักเขียนได้เลยแหละ ขอบคุณ ที่ไปเยี่ยม ที่บล็อคนะคะ สุ ยังไม่ได้ ทักทายใครเลย  แอบนอนแต่หัวค่ำค่ะ... .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 04:57:43

ความคิดเห็นที่ 12 ใต้แสงดาว วาวแวม แจ่มกระจ่าง รักเลือนราง  ห่างหาย ไปไหนหนา มีเพียงเรา เดียวดาย เขาไม่มา รอยน้ำตา ร่วงริน ปานสิ้นใจ หรือลืมแล้ว   เพลงคลอเคยครวญคร่ำ หรือลืมแล้ว  น้ำคำ พร่ำปราศรัย หรือลืมแล้ว ร้างลา ไม่อาลัย หรือลืมแล้ว อุ่นไอ ไร้อาวรณ์ จันทร์เดือนแรม มืดมิด เคยชิดใกล้ จันทร์ร่ำไห้ โหยหา เมื่อคราก่อน จันทร์เคยหลบ ซบรัก สลักกลอน จันทร์เคยอ้อน อิงแอบ อยู่แนบเนา ณ.วันนี้ ดวงใจ ไร้รักเกิด ที่แพร้วเพริศ จางเจื่อน เลือนอับเฉา ไม่เคยลืม  สักน้อย ถ้อยรักเรา "กระต่าย.เต่า" โปรดเลิกคิด ผิดที่ใคร คนค่าไร้ ขอหลบ ไม่พบหน้า ดวงฤทัย อ่อนล้า มิกล้าไข ผิดที่เรา เขลาเกิน “เขาเมิน”ไป สิ้นเยื่อใย  ในดวงจิต...รับผิดเอง ซาหวัดดีค่ะ ลุงชิ คิดจะแย่งตำแหน่งสุเหรอ เขียนกลอน แบบนี้อ่ะ ไม่ยอมหรอก....ถ้าลุงชิ เขียนเศร้า...สุจะเขียนให้เศร้ากว่า...หุหุ ... แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 54 14:08:24 แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 54 06:34:09 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 06:31:43

ความคิดเห็นที่ 13 ดาวยังอยู่บนฟ้าเวลาค่ำ เป็นเพื่อนคอยฟังคำพร่ำถวิล ดาวกระพริบระยิบราวเจ้าได้ยิน ความในใจที่ไหลรินจำนรรจา ดาวนั้นรู้ความนัยกว่าใครเขา แต่ทำไมไยเจ้าไม่ช่วยข้า เอ่ยสักคำปลอบใจให้สร่างซา ช่วยเยียวยาแผลใจให้บรรเทา หรือว่าดาวร้าวใจไม่กล้าเอ่ย จึงเงียบเฉยเลื่อนลอยอย่างหงอยเหงา แล้วเคลื่อนคล้อยจากไปจนไร้เงา เหลือแต่ฟ้าสีหม่นเทาเข้าคลุมใจ ราตรีใหม่ดาวมาเยือนเหมือนลืมสิ้น เพื่อนชาวดินคนเศร้าน้ำตาไหล ยินที่เก่ารำพันพิรี้พิไร จนดาวเคลื่อนลับไปทุกวันเอย .... สวัสดีครับ แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 54 15:06:46 จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 15:05:58

ความคิดเห็นที่ 14 ดาวรายเรียง เคียงฟ้า ทุกคราค่ำ รักคงย้ำ คำเย้า เคล้าเคียงข้าง ดวงใจเรา คงซึ้ง ถึงปลายทาง เมื่อทุกอย่าง เข้าใจ...อย่าได้กลัว.. .. สวัสดีค่ะคุณ ป.ปาแปง จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 17:26:51

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีค่ะคุณ ลมหัวด้วน ขอบคุณ มากค่ะ ที่ชม แทบลอยแน่ะ....อิอิ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 17:36:18

ความคิดเห็นที่ 16 ดาวระดาษ สาดแสงแฝงเวหน ยามฟ้าหม่น ดาวน้อยมิลอยเผย คงหลบเร้น ใต้เมฆา เหมือนอย่างเคย ไม่ได้เฉยเลยเบี่ยง ขอเพียงพัก ยังคงห่วง คอยมอง ส่องแสงช่วย ไม่ได้ฉวย โอกาสหนี พี่ตระหนัก คงเมียงมอง ปองหมาย ด้วยใจรัก ให้ประจักษ์ ความใน จากใจจริง ฝากรักไว้ กับดาวที่พราวใส จงเชื่อใจ เถิดหนา ว่ารักยิ่ง ดาวระยับ รับไว้ หมายแอบอิง อย่าท้วงติง ว่าดาวร้าย...แสนใจดำ ราตรีใหม่ ดาวเยือน ไม่เลือนลับ ฉายแสงวับ วาวแวม แจ่มคืนค่ำ วอนพี่จ๋า อย่ากล่าวหา ให้ระกำ ไม่มีช้ำใจหนัก ถ้ารักดาว....... สวัสดีค่ะ พี่ดีเจ... กลอนเพราะมากค่ะ สรุปแล้ว  รักดาว หรือน้องดาวคะพี่...หุหุ(แซวเล่น เพราะคิดถึงค่ะ) จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 18:36:19

ความคิดเห็นที่ 17 ฝากรักไว้ เติมแสงดาว เหนือฟ้ากว้าง ฝากรักไว้ เพื่อสรรสร้าง ให้โลกสวย ฝากรักไว้ ใต้อ้อมกอด ลมระรวย ฝากรักไว้ เพื่อหวังช่วย ฟื้นแผ่นดิน ฝากรักไว้ ให้กระจาย ทุกท้องที่ ฝากรักไว้ ด้วยไมตรี เหนือโขดหิน ฝากรักไว้ ตามสำเนียง ให้ได้ยิน ฝากรักไว้ ไม่ให้สิ้น กาลเวลา... แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 54 23:34:26 จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 23:29:31

ความคิดเห็นที่ 18 ฝากรักผ่าน อักษร ป้อนกระแส ฝากรักผ่าน ดวงแด ชะแง้หา ฝากรักให้ ใครหนึ่ง ที่ตรึงตรา ฝากรักพา คืนวัน มั่นภิรมย์ ฝากดาวน้อย ลอยเลื่อน อย่าเบือนหนี ฝากวลึ คำร้อย พลอยสุขสม ฝากใจหนึ่ง หยอกเย้า เคล้าคำคม ฝากความรักตามลม ...อย่าตรมตรอม... หวัดดีจ้ะน้องแตง ฝากเพลงนี้ให้ ทุกคน ด้วยค่ะ.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 11:42:30

ความคิดเห็นที่ 19 อึ๊ย...เพลงไม่ขึ้น ฟังตรงนี้นะคะ.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 11:43:30

ความคิดเห็นที่ 20 ดาวดาดดื่นผืนฟ้าคราค่ำนี้ ฝากวจีเรียงร้อยถ้อยรักส่ง ไม่เคยลืมความหลังยังมั่นคง ภักดิ์ดำรงต่อคนดีมิมีเลือน ให้ดวงดาวดารดาษวาดอักษร เป็นกานท์วอนอ้อนรักจักเสมือน- ดาวคู่ฟ้านภาแจ่มแต้มแสงเดือน คือทุกวันคอยเตือนเหมือนอยู่เคียง.. สวัสดีค่ะ คุณสุนันยา กลอนข้างบนเพราะมากค่ะ ส่งสองบทงูๆปลาๆมาให้ปวดหัวเล่นค่ะ จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 16:34:14

ความคิดเห็นที่ 21 ดาวรายเรียงเคียงอยู่ คู่ผืนฟ้า ปลายเวหา พราวพร่าง มิร้างเลี่ยง ความสัมพันธ์ เราสอง ต่างพ้องเรียง ดุจสำเนียง  เสียงทายทัก ออกจากใจ ให้ดวงดาว เป็นพยาน สานสลัก ฝากความรัก เรียงร่ำ คำสดใส ว่าใจหนึ่ง บวกหนึ่ง ตรึงติดใน หล่อหลอมไว้ เป็นหนึ่ง มิตร...นิจนิรันดร์ สวัสดีค่ะ คุณแม่ ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำชม ไม่รู้ว่าฟลุ๊กได้ไง..แหะๆ และขอบคุณ กลอนสวยๆที่มาร่วมแจมด้วยค่ะ ... แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 54 06:34:49 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 01:33:42

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณ ทุกกิ๊ฟ ทุกกำลังใจด้วยค่ะ คุณ- pormare, บุหงาบาหยัน, นารีจำศีล, ญามี่, ลุงชิกง, ป.ปาแปง, กาปอมซ่า, ลมหัวด้วน, มุมแดง, เสกคาถา, เปลวอัคคี, ตาเป๋า, comicclubs, ศาลายา, เกสรผกา, คุณแม่ใจดี เขียนกลอน หวานแล้ว ถูกแซว มากเลยเขินจัง ขอกลับไป แบบฉบับ สุนันยา นะคะ...จะได้รู้ ว่าไม่ผิดตัวค่ะ .................... “เจ้าดอกรักซ้อน” โอ้เจ้าดอกรักเอ๋ยเคยบานชื่น ชูช่อรื่น สีขาว พราวไสว งามพิสุทธิ์ เกินค่ากว่าอื่นใด ดอกรักร้อยมาลัย คล้องใครกัน โอ้เจ้าดอกรักเอ๋ย ที่เลยล่วง สุดแสนห่วง เจ้าช้ำ ซ้ำโศกศัลย์ เป็นรักซ้อน ย้อนทรวง บ่วงจาบัลย์ ดอกรักนั้น บานเมื่อสาย...จวนใกล้โรย สายลมล่อง หยอกล้อ ช่อดอกรัก กลัวกลีบเจ้า ร่วงหัก คราวแห้งโหย บานเมื่อสาย กลายซ้อน นอนโอดโอย น้ำตาโปรย...โรยริน ...ดวงจินต์ตรม คือ...รักหนึ่ง แอบซ่อน ร้าวรอนนัก เปรียบดอกรัก กลีบซ้อน ตอนขื่นขม เป็นรักซ้อน ซ่อนใจ ในอารมณ์ ต้องฝืนข่ม ระทมท้อ...ยากต่อเติม เป็นเพียง ดอกรักซ้อน บานตอนสาย สิ้นกลิ่นอาย คลายหวาน จะสานเพิ่ม เพลงพรหมแผ่ว ผ่านผัน คือฝันเดิม ดอกรักเริ่ม ร่วงช้ำ...ทิ่มตำทรวง ไม่อาจปอง ครองใจ ไว้เพียงหนึ่ง ไม่อาจซึ้ง เชยชิด ดั่งคิดห่วง ไม่อาจยื้อ แย่งเขา เพื่อเราควง ไม่อาจท้วง ล่วงล้ำ คำสัญญา.... “สุนันยา” ปล.เห็นกิ๊ฟ คุณหนุ่ยแล้ว ไม่เห็นกลอน หวานๆ เป็นไปได้ไงคะเนี่ย...คุณหนุ่ยอย่ายอมแพ้ กระทู้ ข้างบนโน้นนะคะ.. แก้ไขเมื่อ 04 มี.ค. 54 13:14:19 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 13:13:03

ความคิดเห็นที่ 23 มี่แจกกิ๊ฟแล้วพอดีไม่ว่าง พอว่าง...ลืมเลยว่ายังไม่ได้ส่งกลอนพี่สิ อิอิ มาแล้วค่ะ พี่สุ ......................... คำนึงในลำนำร่ายร่ำพจน์ ประดิษฐ์บทส่งถ้อยมาร้อยหวาม สายใยห่วงสู่อกมาปกวาม วอมเรืองข้ามกล่อมทรวงให้ล่วงคอย อักษรกานท์ดุจมนต์มาดลรัก บริบทกักดื่มด่ำมางำหงอย ทุกสัมผัสใจจำ..ซ้ำซ้ำรอย ตระการถ้อยนำจินต์โบยบินไป มธุรพจน์ดลแสดงมาแจ้งขับ โหยหารับเสน่ห์ขังเกินรั้งไหว ชะลอแล้วชะลอเล่ายังเผาใจ ด้นเดินไวตามแสงดาวแซงนำ ที่เสพเร่าดอกกานท์มาบานอยู่ ทุกช่วงรู้ฉมพรายรำบายร่ำ เอนโอนอ่อนกำลังเริ่มรั้งคำ ใจหลงทำทิศหลั่งมาขังทรวง.. จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 14:40:52

ความคิดเห็นที่ 24 เพียงหนึ่งคำ ย้ำเยือน เหมือนเตือนจิต ที่ลิขิต ดวงใจ ฝากไว้สรวง รักห่างไกล ปลายฟ้าดุจลารวง ได้แต่หวง ห่วงซึ้ง คะนึงคอย กาลเวลา คราเคลื่อน ให้เดือนรับ สร้อยสดับ คำครวญ สำนวนถ้อย ลมรำเพย รำพึงผ่าน วิมานลอย รักมิคล้อย ลอยเลื่อน จากเรือนใจ บอกรักผ่าน กานท์กวิน ศิลป์อักษร ทุกบทตอน จดจำ ทั้งหวามไหว ระรินร่ำ ฉ่ำรัก จากห้วงใน ด้วยหทัย เปี่ยมรัก และภักดี แม้มิได้เคียงกาย ดั่งใกล้ชิด แต่ดวงจิต มอบไว้ จากใจนี่ คราวมองผ่าน ม่านฟ้า ห้วงราตรี เห็นรักมี เคียงใจ ...ในแสงดาว... หวัดดีจ้ะน้องมี่ ขอบคุณ มากๆเลย วันนี้พี่ก็ไป อ่าน เรื่องความรัก ในบล็อกมี่เหมือนกัน แต่ยังแจมไม่ออกเลย เขียนมากๆก็มึนได้เหมือนกันเน๊าะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 15:45:49

ความคิดเห็นที่ 25 แว่วหวิวผ่านโสตซ่อนลำนำหวาน เริ่มอาลัยไหวปานจะย้ำร่าย หลงในกานท์ใจชื่นรื่นระบาย อยู่กับสายสมฝันอยากลืมกาล สวัสดีครับ จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 17:24:32

ความคิดเห็นที่ 26 สำนวนหวาน ผ่านแนว ดุจแว่วเสียง กวีฝัน ร้อยเรียง เคียงสนาน แม้เพียงนิด หยีบยื่น ชื่นสราญ อักษรกานท์ ขานขับ...ประทับใจ... สวัสดีค่ะคุณ เกรียงไกรกวีฝัน ขอบคุณ มากค่ะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 17:45:24

ความคิดเห็นที่ 27 ถ้อยคำหนึ่ง ซึ้งใจ มากมายยิ่ง ฝากแอบอิง พิงพัก ปักใจน้อง พี่ยาฯไย ? .. ไม่แจ้ง แจงครรลอง ภาพจึ่งหมอง น้องสับสน ระคนกลัว ยากนักหรือ ? อือออ ก็พอแล้ว คำเพริศแพร้ว แอ่วอ้อน ซ้อนสลัว อยากฟังนัก จากใจ ไหวระรัว พี่ยาจ๋า .. อย่ากลัว  หัวใจ(ตัว)เอง .................... มาบอกพี่สาวคนเหงาว่า .. หากมีใครสักคน .. บอกเค้าไปเลยค่ะ .. คิดยังไง ?  เพราะอะไร ? ..      คุณเองน่ะ    ควรจะบอกให้รู้หน่อย .. รึคิดว่าผู้หญิง  ต้องรองรับทุกสิ่งทุกอย่าง  ที่ตัวเองคิดเอง   เออเอง   และถูกเอง เสมอไป มันไม่น่าจะใช่นะคะ ..      ใช่มั๊ยคะ  พี่สุฯ ใครน้อ ???? .....  ทำให้พี่สาวคนนี้    คิดมาก .. แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 16:50:19 จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 16:37:17

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้อยคำหนึ่ง ซึ้งใจ มากมายยิ่ง ฝากแอบอิง พิงพัก ปักใจน้อง พี่ยาฯไย ? .. ไม่แจ้ง แจงครรลอง ภาพจึ่งหมอง น้องสับสน ระคนกลัว ยากนักหรือ ? อือออ ก็พอแล้ว คำเพริศแพร้ว แอ่วอ้อน ซ้อนสลัว อยากฟังนัก จากใจ ไหวระรัว พี่ยาจ๋า .. อย่ากลัว  หัวใจ(ตัว)เอง ....................คุณหนุ่ย เพียงคำหนึ่ง น้อง (เกสร)ผกา มาบอกไว้ ให้เปิดใจ บอกความ "ย้ำ"เหมือนเก่ง พี่รู้สึก หวั่นไหว และวังเวง ใจตัวเอง  มิเป็นไร มิได้กลัว แต่...กลัวความ ผิดหวัง หากพลั้งเผลอ เพราะเคยเจอ ผ่านมา นะทูนหัว คงเก็บไว้ กับใจ หากไม่ชัวร์ รอยหม่นม้ว ครั่งก่อน...ยังย้อนเตือน... พี่คิดว่า คุณหนุ่ย พูดถูกนะ แต่ สำหรับพี่ เป็นแบบนี้ ก็ดีแล้วจ้ะ...ไม่มีอะไรหรอกน๊า..(เชื่อพี่ดิ) .. แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 17:15:47 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 17:14:10

ความคิดเห็นที่ 29 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 23:35:44 จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 23:33:58

ความคิดเห็นที่ 30 ฝากรักผ่านแสงดาว สุกสกาวบนฟ้าไกล ฝากรักผ่านเมฆไป หวังส่งใจไปถึงกัน ฝากรักผ่านดวงแข เฝ้าชะแง้แม้เพียงฝัน ฝากรักผ่านตะวัน สัญญามั่น..........รักเพียงเธอ มาแล้วจ้า.....ขอโทษที่มาช้านะจ๊ะ พี่สุ....... ภาพประกอบจาก internet : หมู่ดาวประจำราศีกุมภ์ จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 00:02:34

ความคิดเห็นที่ 31 มารับ คำว่ารัก ด้วยประจักษ์ถึงความนัย ของน้องปองมอบให้ เป็นแรงใจ ให้แก่กัน ขอบคุณนี้จากใจ ช่างยิ่งใหญ่ เกินเสกสรรค์ สายใยสายสัมพันธ์ จะคงมั่น นิรันดร......... หวัดดีจ้ะน้องปอม ขอบคุณ ความรัก ที่มีให้กันจ้ะ ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 09:49:36

ความคิดเห็นที่ 32 ซึ้งจังค่ะ ชอบบบบบ จากคุณ : จุลิจอมซน เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 11:34:21

ความคิดเห็นที่ 33 สวัสดีค่ะ คุณ จุลิจอมซน ขอบคุณ มากค่ะ  ดีใจจังที่ชอบ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 12:33:43

ความคิดเห็นที่ 34 ถ้อยความรักฝากลมมาผูกจิต บรรจงสนิทแนบน้องให้อบอุ่น ฝากสายลมด้วยพรอ่อนละมุน ให้เริ่มคุ้นถ้อยทอจากใจจริง ประกายพรึกลึกล่วงช่วยช่วงหา แสงดาวพาฝันสวาทเข้าเคียงนิ่ง ให้รู้ใจอีกฟากฝากพจน์อิง ล้วนแต่พิงทดเพ้อยามห่างตา สวัสดีครับ คุณสุคนสวย อิอิ จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 16:03:04

ความคิดเห็นที่ 35 ฝากรักไว้กับดาวที่พราวพร่าง ทั้งพจน์สร้างใส่กลอนร้อยคำหวาน ฝากลมล้อมาคลอบรรเลงกาล เพื่อเธอสราญหัวใจดั่งฉ่ำน้ำ ฝากไว้แล้วแก้วตาอย่าลืมรับ อยากกล่อมหลับเพลินพลันด้วยกวีร่ำ ถึงดึกดื่นยังสาวดาวมาร่ายรำ ให้น้องจำดื่มด่ำตราบเช้าเลย จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 16:29:02

ความคิดเห็นที่ 36 ถ้อยความรักฝากลมมาผูกจิต บรรจงสนิทแนบน้องให้อบอุ่น ฝากสายลมด้วยพรอ่อนละมุน ให้เริ่มคุ้นถ้อยทอจากใจจริง ประกายพรึกลึกล่วงช่วยช่วงหา แสงดาวพาฝันสวาทเข้าเคียงนิ่ง ให้รู้ใจอีกฟากฝากพจน์อิง ล้วนแต่พิงทดเพ้อยามห่างตา.........................คืนฝันปีศาจน้อย ถ้อยความรักฝากลมมาผูกจิต ชวนให้คิด วาดฝัน หวั่นจริงหนา เมื่อเห็นคำว่ารัก ที่ฝากมา ชื่นอุรา คนรับ ซึ้งจับใจ ฝากสายลมพรมพัดช่วยจัดส่ง นำรักตรง ไปถึง ซึ่งคนให้ ร้อยลำนำ คำครวญ อวลอุ่นไอ หวานละไม ใครหนอ...ช่างล้อลม....   สวัสดีค่ะ คุณคืนฝันปีศาจน้อย ขอบคุณ มากค่ะ ที่แวะมา ฝากรักไว้.... แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 54 19:01:09 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 16:53:41

ความคิดเห็นที่ 37 .. แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 54 17:08:28 แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 54 17:07:59 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 17:05:48

ความคิดเห็นที่ 38 ฝากรักไว้กับดาวที่พราวพร่าง ทั้งพจน์สร้างใส่กลอนร้อยคำหวาน ฝากลมล้อมาคลอบรรเลงกาล เพื่อเธอสราญหัวใจดั่งฉ่ำน้ำ ฝากไว้แล้วแก้วตาอย่าลืมรับ อยากกล่อมหลับเพลินพลันด้วยกวีร่ำ ถึงดึกดื่นยังสาวดาวมาร่ายรำ ให้น้องจำดื่มด่ำตราบเช้าเลย .......................คุณพระรามหัดท่องเน็ท ฝากรักไว้กับดาวที่พราวพร่าง ใจบางบาง น้อมรับ มิกลับเฉย ชื่นหทัย ฟังคำ ที่พร่ำเปรย โอ้...ใจเอย เผยชื่น หายขื่นทรวง ดั่งบทเพลงบรรเลงกล่อม ถนอมค่า ดั่งน้ำทิพย์ หยดมา จากฟ้าสรวง ดั่งดาวลอย คล้อยเคลื่อน มาเยือนรวง ดั่งอยู่ห้วง สวรรค์....วิมานลอย   สวัสดีค่ะ คุณ คุณพระรามหัดท่องเน็ท ขอบคุณ มากค่ะ สำหรับความรัก รับไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 54 17:11:53 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 17:07:47

ความคิดเห็นที่ 39 ..."เฝ้ารอรัก" ยอมรับกับ หัวใจ ว่าไม่กล้า ตามที่ปรารถนา จะเสกสรร ดั่งเดือนหลบ เร้นแสง แฝงอำพัน เมื่อตะวัน เยี่ยมฟ้า ต้องลาไกล ใจซ่อนซบ หลบมุม สุมทรวงโศก ดุจวิโยค จำแลง แกล้งไฉน อ่อนระโหย โรยแรง สิ้นแสงใด ช่วยผ่อนให้ รอยหม่น ร่วงหล่นลา อยู่กับความ เดียวดาย ในชีวิต หรือลิขิต สรวงส่ง ลงทัณฑ์ข้า ให้ต้องรับ บทเศร้า “เขาสร้างมา” มีน้ำตา เป็นเพื่อน อยู่เดือนปี โลกกว้างใหญ่ กลับไร้ ซึ่งความหวัง ต้องภินท์พัง สิ่งหมาย คล้ายหลีกหนี “สุดที่รัก” ห่างไกล ไปทุกที ดวงฤดี ขื่นขม ระทมระทวย ทั้งที่รู้ ใจสอง ยังครองมั่น กำแพงกั้น ให้โศก โชคไม่ช่วย อาวรณ์หา ฟ้าใส ไม่อำนวย รมย์ระรวย จากจิต รักติดตรึง เส้นไยบาง ขวางไว้ ไม่บรรจบ ต้องเลี่ยงหลบจาบัลย์ ฝากฝันถึง เสมอมั่น ถ้อยย้ำ ที่รำพึง ใจดวงหนึ่ง สุดท้อ...เฝ้ารอรัก.. “สุนันยา”   แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 54 18:15:48 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 17 มี.ค. 54 18:15:24