ยุทธการดับดวงตะวัน

ยุทธการดับดวงตะวัน

กาลครั้งหนึ่ง เอ่อ จริงๆก็เพิ่งคิดขึ้นได้เมื่อคืน
มันเป็นเรื่องของหญิงสาวนางหนึ่งผู้ซึ่งเกลียดชังพระอาทิตย์
ยิ่งนัก เนื่องจากว่าหล่อนบังเอิญเอาสายตาลูกกลมๆ
ไปผสมกับจอสี่เหลี่ยมที่เรียกว่าโทรทัศน์
โดยมีผู้ดำเนินรายการเกี่ยวกับความสวยความงาม
ของคุณสุภาพสตรี อีหลีแหก
ได้เอ่ยกล่าวประโยคขึ้นมาว่า แสงของพระอาทิตย์ก่อให้เกิดมะเร็งผิวหนัง จักทำให้หญิงสาวร้อนตัว กลัวเป็นมะเร็งดังกล่าว ข่าวคราวออกเช่นนี้ เห็นไม่เป็นการณ์ดีแน่ หากยืนแช่ให้พระอาทิตย์ท่านลามเลียผิวพรรณอันสุกผ่อง ดุจนวลน้องแอ๊บแห่งโบนันซ่า  อีกทั้งชั้นเซลส์ผิวหนังสะพรั่งของสาวแรกรุ่นจะเป็นพรุนเพราะแสงยูวี 46 พลางจะตกกระ ตกฝ้าในระยะแรกเริ่ม
แล้วเดี๋ยวยิ่งเหิมเกริม แต่งเติมรอยย่นบนชั้นผิว
เม็ดสิวทะลุโพล่ง โด่งขึ้นหน้า
จะยิ่งดูแลรักษายากเป็นการณ์ใหญ่

ทางที่ดีและได้ผลที่สุดนั่นคือ  ดับดวงตะวันซะ!!


หากนี่เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่นิทานที่ข้าพเจ้าแต่งขึ้นมาละก้อ คงเป็นความคิดที่ติงต๊องง้องแง้งที่สุดในจักรวาล
ได้โปรด กรุณาอ่านต่อ…


หญิงสาวพยายามทุกวิถีทางเพื่อจะดับแสงสุริยานั้น
ทั้งเอาไม้ไล่ตี เอาหมีไล่ตะปบ เอากบไล่อึ่งอ่าง
เอาช้างจับตั๊กแตน เอาขุนแผนเล่นเวทมนต์
เอาปืนกลไล่ยิง เอาผีมาสิงพระอาทิตย์
เอาหมอกฤษมาคอนเฟิร์ม เอาสเปิร์มมาผสมรังไข่
เอาไม้ขนไก่มาจั๊กจี๋ เอาเทปผีซีดีเถื่อนมาขว้างปา
เอามยุรามาแจกทอง เอาอาหลองมาระเบิดกระท่อม
เอาทอมดันดีมาตีเข่า เอาท่านเปามาโยนติ้วประหาร
เอาทหารมาปฏิวัติ เอาบรรหยัดมาบรรทัดฐาน
เอาสงกรานต์มาแต่งยาจก เอาหม่ำจ๊กม๊กมาเป็นคุณชาย
เอาทนายมาแก้ต่าง เอาอีด่างมาย้อมสี เอาทีวีมาแลกตู้เย็น
เอาอีเย็นมาเลิกทาส เอาตลาดมาทำซุเปอร์มาร์เก็ต
เอาตอร์เรสมาอยู่เชลซี เอาผู้ดีอังกฤษมาทำแป้งตรางู
เอาคำว่าชู้มาเปลี่ยนเป็นกิ๊ก เอาพี่ติ๊กมาเป็นขอทาน
เอาธนาคารมาเป็นเงินกู้ เอาหนังบุญชูมาทำเป็นละคร
เอาจตุพรมาใส่เสื้อเหลือง เอาเพลงดาวเรืองดาวโรยมาร้องใหม่ เอากอล์ฟ-ไมค์(ภิรมย์พร)มาร้องลูกทุ่ง
และอีกมากมายเท่าที่หญิงสาวจะทำได้

หากแต่พระอาทิตย์ก็ยังขึ้นทางทิศตะวันออกและตกทางทิศตะวันตกเช่นทุกวันๆ คงมีเพียงกลางคืนเท่านั้นที่หญิงสาว
ไม่ต้องออกแรงไล่ แต่นั่นก็แค่ชั่วคราวเพราะพอรุ่งเช้า
แสงของตะวันก็เย้ยหยันหญิงสาวที่ขอบฟ้า

กาลเวลาผ่านไปเนิ่นนานหญิงสาวเริ่มแก่ตัวลงเอาในบรรทัดนี้แล หากแต่การสดับขับไล่พระอาทิตย์ยังปฏิบัติภารกิจมาจนถึงทุกวันนี้

ความเพียรพยายามเป็นเรื่องที่ดี หากแต่มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าไม่รู้จักใช้ให้ถูกกาลเทศะ

เราไล่ไขว่คว้าพระอาทิตย์ที่อยู่เบื้องหน้า ไล่เท่าไหร่ก็ไม่จน
เมื่อพ้นขอบฟ้า มันก็จะโผล่ขึ้นมาในตอนเช้าที่ข้างหลังเรา
เป็นเช่นนี้ชั่วกาลนาน

แล้วอยู่มาวันหนึ่ง…

ขณะที่หญิงสาวซึ่งตอนนี้กลายร่างเป็นยัยแก่แร้งทึ้ง
ไล่เอาไม้ตีดวงตะวันอยู่นั้นก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น
ดวงอาทิตย์ค่อยๆหายไปทีละเสี้ยวๆอย่างช้าๆ
คล้ายกับเอาไพ่สองใบมาประกบกันดั่งลุ้นป๊อกแปดป๊อกเก้า
ค่อยๆเคลื่อนกลืนกินแสงของตะวันทีละน้อยๆ
ท้องฟ้าที่เคยสว่างจ้า ค่อยๆมืดมิดลงเหมือนหรี่เพลง
จากเครื่องเล่นวิทยุ จนตอนนี้กลายเป็นพระอาทิตย์ในคืนพระจันทร์เสี้ยว นกกาต่างบินกลับรังเพราะสับสนกับปรากฏการณ์ธรรมชาติที่นานๆจะเกิดขึ้นซักครั้ง หญิงชราคิดในใจ นี่มันอะไรกัน
ทำไมพระอาทิตย์ค่อยๆหายไป เจ้าก้อนสีดำนั่นคืออะไร
จะว่าเมฆก็ไม่ใช่ เพราะมันมีลักษณะเป็นวงกลมเหมือนกับดวงอาทิตย์ หรือว่านั่นคือดวงอาทิตย์อีกดวง แต่ก็ไม่น่าจะใช่อีก เพราะถ้าเป็นดวงอาทิตย์มันก็ต้องส่องแสงเหมือนกันสิ
หญิงสาวรำพึงรำพันเพียงครู่พลันนึกในใจว่า ก็ช่างมันสิ !!
นี่ต่างหากที่เราต้องการ เราไม่ต้องอยู่ใต้แสงดวงอาทิตย์อีกแล้ว เราไม่ต้องกลัวมะเร็งอีกแล้ว โฮะโฮะโฮะ

เสียงหัวเราะเพราะความยินดีของหล่อนดังลั่น และในขณะนี้ สุริยุปราคาได้เต็มดวงแล้ว และมันก็กำลังจะผ่านพ้นไป

“อ้าว อย่าออกไปสิ อย่าออก บังไว้อย่างนั้นแหละ อย่าไปไหนนะ อย่าไป๊”

หญิงชราโบกไม้โบกมือให้เงาสีดำกลมโตนั้นกลับเข้าที่ดั่งที่ใจนาง
ปารถนา หากแต่นี่คือกฎของธรรมชาติ ซึ่งไม่มีใครสามารถทัดเทียมหรือต่อกรได้ มันเป็นเพียงความอัศจรรย์อย่างหนึ่งในหลายๆอย่าง ที่ธรรมชาติขอให้เราอ่อนน้อมต่อสรรพสิ่งบนโลกใบนี้ และอาจรวมไปถึงทั้งจักรวาล

“นั่นคือดวงจันทร์ มันเป็นอย่างนี้นี่เอง” หญิงชรารำพัน

ถ้อยคำเพียงสั้นๆ

หล่อนคงนึกเสียใจที่วิ่งไขว่คว้าหรือพยายามอะไรบางอย่างที่มันไม่สามารถเป็นจริงได้ และคงนึกเสียใจชีวิตในวัยสาวของตนที่ต้องหมดไปเพียงเพราะกลัวจะเป็นมะเร็งผิวหนัง ทั้งที่จริงแล้วหล่อนยังสามารถเป็นมะเร็งอื่นๆได้สารพัด อีกทั้งโรคร้ายบ้าบอมากมาย
ลอยเกลื่อนบนโลกใบนี้ แล้วไหนจะสงครามเอย ความยากจนเอย แล้วก้อ เอ่อ สักครู่นะ…

…หญิงชรามองมาที่ข้าพเจ้า
หล่อนเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ พร้อมกับถามข้าพเจ้าว่า…

“ขอโทษนะพ่อหนุ่ม…สำนักงานดวงจันทร์อยู่ไหนหรือ ดิฉันจะทำเรื่องให้ดวงจันทร์มาบังดวงอาทิตย์ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”

จากคุณ	: เตี้ยโต้รุ่ง
เขียนเมื่อ	: 2 มี.ค. 54 21:00:31