ความคิดเห็นที่ 1 หากย้อนไปถึงฝันในวันเก่า  สักเดือนกว่าที่ผ่านมา คืนหนึ่งซึ่งข้าพเจ้า เล่นอินเตอร์เน็ต เล่นเกม เขียนงาน แล้วก็ต้องอ่านหนังสือธรรมะก่อนนอนเป็นปกติ พอง่วงจนหนังสือจะหล่นจากมือ คือปิดไฟนอนได้ ครั้นช่วงรุ่งสาง ก็ฝันสิ่งอันน่าขยะแขยงน่ากลัวยิ่ง  หากจะพยายามเขียนให้สุภาพพอที่ท่านจะอ่านกันได้        คือ ฝันว่าตนเองปวดท้องถ่ายอย่างแรง เมื่อปวดแล้วไม่ถ่าย ก็เอามือดึงออกมา กลายเป็น หาง ของ สัตว์ตัวแบนหัวกลม มีเขี้ยวซึ่งเกาะติดอยู่ ภายในลำไส้   ดูเหมือนเป็นหัว แต่กลับเป็นหาง เพราะเมื่อกระชากออกมาคราวนี้ เป็น หัวกลมขนาดใหญ่กว้างกว่าฝ่ามือ          ในจิตนั้นคิดว่า มันคงจะมีเลือดออกมาละมัง แต่หามิได้ มันไม่ได้มีเลือด แต่เราสามารถดึงมันออกมาด้วย พลังจิตแกร่งของเราได้  แล้วก็โยนมันลงชักโครก กดน้ำแรก มันก็โผล่หัวมาอีก จึงกดน้ำที่สองให้มันจมม้วนหายไปกับน้ำชักโครกนั้น            เมื่อลืมตาตื่นนั้น คิดหวนถึงฝันนี้ เลยถามคุณที่บ้านในเวลาบ่ายๆ ว่ามันจะดีร้ายประการใด เขาก็ว่าให้ไปซื้อล็อตเตอรี่ได้แล้ว จะได้ถูกรางวัลใหญ่  แต่ข้าพเจ้ายังจำได้ถึงลักษณะจิตอันเหี่ยมหาญของเราในขณะกำจัดมันได้  ว่าจิตนั้นมีพลังพิฆาตไม่เกรงกลัวตัวตายตัวเจ็บ          ก็จำความรู้สึกนี้ จนได้ไปถามพระสงฆ์ผู้ที่เราเคารพ ในช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๕๔ นี้ ท่านก็ตอบได้ใจความว่า  ปลิงดูดมันหลุดไปแล้วก็ดีแล้ว มันพ่ายแพ้แล้วไปแล้ว แต่หากฝันว่า ปลิงมาเข้าท้องมีสิทธิ์ถึงตายได้ จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 00:14:49

ความคิดเห็นที่ 2 ในระหว่างเดือนสองเดือนนี้ ข้าพเจ้าก็ต้องพบประสบการณ์ ในช่วงที่ชีวิต กำลังถ่ายโอนอสังหาริมทรัพย์ซึ่งตน รักและ ใช้ สมบัติของพ่อแม่ไปซื้อหา เมื่อต้องมาหลุดลอยไป ใจก็ห่วงอาวรณ์ จนเลิกอาวรณ์ไป  แต่ครั้นมาถึง เรื่องหน้าที่การงาน อันเป็น ราคาค่างวดชีวิตของตนเองกับครอบครัว มาถึงช่วงเวลาซึ่งต้องตัดสินใจปล่อยให้ปิด ๆ กิจการไปอีกอย่าง แต่เดิมหากยังมีอัตตาตัวตน จนไม่เป็น ข้าพเจ้ามั่นใจว่า จะยังคงยื้อยุดฉุดให้มันคงอยู่ต่อไปให้ นานที่สุดเท่าที่จะนานได้  แต่พอทุกอย่างประดังประเดเข้ามาในปีนี้ ข้าพเจ้ากลับมองพลิกไปอีกด้านหนึ่งของชีวิตได้           " อืมม์ มันช่างเหมือน อย่างที่เราฝัน ทั้งหัวทั้งหางซึ่งมันยึดเกาะติดแน่น คือสันดานรากลึกของ ความรู้สึกยึดมั่น ถือมั่นของเรานี่เองหนอ ...  มันฝังรากลึกให้ยึดแน่นอยู่กับความมีความเป็น ความต้องมี ต้องเป็น ต้องรวย ต้องเป็น ฉัน ต้องเป็น ระดับผู้นำ ต้องเป็นระดับ หัวแถว แนวหน้า..."         พอใคร่ครวญถึงจุดนึ้ขึ้นมา ข้าพเจ้าก็เหมือนมีดวงตาเห็นธรรมขึ้นมาได้ว่า        ชีวิตที่ผ่านมา ได้ถูก เจ้าอัตตา ตัวตนนี้ ยึดเอาไว้ ดูดกินซึ่งสินทรัพย์ประดามีเพื่อไปหล่อเลี้ยงชีวี ไปเป็นวัน เป็นเดือน เป็นปี จนเป็นหลายสิบปีไป ยึดมันไว้ราวกับมันเป็นสรณะแห่งชีวิต แต่หาได้รู้ไม่ ว่าได้เลี้ยง ปลิงร้ายอำมหิต นั้นไว้ติดแน่นในกมลสันดาน เหมือนปลิงผีอันดูดเลือดดูดเนื้อเราไปอย่างน่าเจ็บปวดที่สุด           ท้ายที่สุดแล้ว ชาติของเรา ก็ใกล้จะผ่าน และ หมดไป กับความหลอกหลอนแห่งภาพสังคม คือ ต้องเป็น ต้องอยู่ ในระดับผู้นำ อยู่เช่นนั้น             ข้าพเจ้าจึงเกิดดวงตาเห็นธรรม เห็นปลิงแห่งชีวีนี้อย่างถ่องแท้ ขึ้นมา            จนวันนี้ สามารถวางจดหมายจากหน่วยงานเศรษฐกิจแห่งรํฐ ซึ่งจักถอนทะเบียนธุรกิจการงานของ ข้าพเจ้าลง  ด้วยการปล่อยวางอย่างไร้อารมณ์โดยสิ้นเชิง             นี่คือการตัดตัวเองจากพันธะกรณี อีกพันธะหนึ่ง จากสินทรัพย์ สู่ หน้าที่การงาน           เป็นการช่วยให้ฃ้าพเจ้าตัดสินใจไปอีกโลกหนึ่งได้ง่ายขึ้นอย่างไม่เคยนึกมาก่อน  บันทึกไว้ ณ เรือนไม้เก่านนทบุรี สยาม ราชอาณาจักรไทย คืนวันพระ วันศุกร์ แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๓ ปีเสือ วันที่ ๔ มีนาคม พระพุทธศักราช ๒๕๕๔ เพลากำลังเคลื่อนจากเที่ยงคืนไป ๓๙ นาที แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 54 00:51:48 จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 00:39:31

ความคิดเห็นที่ 3 จากความฝันหยะแหยง มาสู่ดวงตาเห็นธรรม.... จากคุณ : GTW เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 05:15:03

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณ คุณ : GTW คุณ : ravio  ที่มากดถูกใจให้ค่ะ # คห3 คุณ : GTW  อาจคิดว่าเป็นเรื่องน่าขยะแขยงดังว่า แต่คิดอีกที เคยฝันเห็น มูลคูถ กองใหญ่ แถมมีพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ ๕ ซึ่งเราเคารพรัก ท่านทรงนั่งประทับพระเก้าอี้ ลอยสง่าอยู่เหนือกองเว็จ ดังกล่าว มานานนับ ยี่สิบกว่าปีแล้ว  จึงไปถามพระ ผู้ที่เราเคารพนับถือ ท่านก็ให้คำตอบดังนี้           " หากเธอยังอยู่ที่นั่น เธอก็จักมีเงินทองร่ำรวยมาอย่างน้อยก็ สิบกว่าล้าน (สมัยนั้นก็นับว่ามากโข) แต่เพราะเธอไม่อยู่ เธอก็ต้องใช้กรรม สิบกว่าล้านนั้นไป "        ซึ่งก็แปลกอยู่ เรื่องฝันไม่ดี เขามักจะบอกว่าจะดี        แต่ฝันเรื่องปลิงนี้ ข้าพเจ้าต้องตีปัญหาปริศนานี้อยู่หลายวัน เพิ่งมาตีแตกเอาเมื่อวานซืนเมื่อเห็นจดหมาย แจ้งปิดห้างฯ ดังกล่าว ทั้งใช้เวลาค่อยขบคิด ว่าสิ่งใด คือสิ่งดูดเิงินดูดทอง ดูดชีวิตเราไปเป็นอันมาก ก็ประจักษ์ แจ้งถึง  "แหล่งที่อยู่ "  อันจำเป็นต้องซื้อหาไว้อยู่ไว้อาศํยส่วนหนึ่ง กับ เรื่องการงานซึ่งหากไม่ตั้งไม่สร้างขึ้นไว้ ในเวลานั้น ก็มีอันต้องกลายเป็นคนร่อนเร่ไร้ที่ทำมาหารับประทาน        ก็เพราะ ความจำเป็น ในการอาศัยอยู่บนโลกเช่นนี้แหละค่ะ เราจึงเป็น อาหารอันโอชะ ของเหล่าผู้จองเวร อันแสนร้ายนั้น       ว่าแล้วก็แหยงกลัวมันดีดกลับจริง ๆ มันไปก็ดีแล้ว สาธุ จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 5 มี.ค. 54 18:04:54

ความคิดเห็นที่ 5 ผมไม่เคยฝันเป็นเรื่องเป็นราวให้เล่าได้สักเรื่องหนึ่งเลย ตลอดชีวิตที่ผ่านมา จึงไม่ต้องไปกังวลตีความ มันโผล่มาจริง ๆ เลยดีกว่า จะได้แก้ไขไปตามสมควรแก่เหตุครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 54 13:55:23