ความคิดเห็นที่ 1 ผัง กลบทกบเต้นสามตอน เป็นกลอน ๖ คำ ที่บังคับในการให้ใช้คำแต่ง คือ ๑.เสียงพยัญชนะ ต้องซ้ำเสียงถึง ๓ชุด และใช้ชุดละแค่ ๒ เสียงในทุกทุกวรรค ๒.ต้องซ้ำเสียงสระอีก ๒ คำตรงคำที่ ๒-๓ และ๔-๕ทุกวรรคเช่นกัน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 16:25:47

ความคิดเห็นที่ 2 คุณมี่ค่ะ แค่มนอ่านก็มึนแล้วค่ะ อย่าว่าแต่ลองแต่งเลย ฮี่ๆๆ ขอเป็นผู้อ่านดีกว่าค่ะ จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 17:03:25

ความคิดเห็นที่ 3 แปลก แต่ชอบนะครับ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 17:56:02

ความคิดเห็นที่ 4 *กลบทกบเต้นสามตอน* รอดพ้นร่นพร่าร่าเพิ่ม ตามเสริมเติมสร้างต่างสุข รื่นทำร่ำทางร้างทุกข์ แลปลุกลุกปลอบลอบเปรม ภัยรบภพรินภินท์ร่วง ทันล่วงท้วงลดทดเล่ม ดลอื่นดื่นอวยด้วยเอม หันเกมเหมก่อห่อเกย *ขอให้ทุกวันของเรา ผ่านเรื่องร้ายๆไปได้พ้น ทุกครั้งทุกหนนะคะ* ปล. ภาพจากไทยรัฐ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 18:06:44

ความคิดเห็นที่ 5 ขมรอยคอยรู้คู่ร่ำ กลัวงำกรรมเหงาเกลาเงียบ เจอย่ำจำไยใจเยียบ ถึงเลียบเทียบหลอนถอนแรง อิอิ ยากครับ ถ้าเขียนแบบคุณมี่ ขอใช้ครบอักษร (เสียงเหมือนแทน)นะครับ น่ากลัวจังนะครับสินามิอีกแล้ว... จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 19:10:30

ความคิดเห็นที่ 6 หนาวลึกนึกหลอนนอนหลบ กลัวคบกลบคุมกลุ้มเคลื่อน ผียอมผอมเย้าเผาเยือน ดาวเตือนเดือนตัดดัดตาม เขียนไปสัก2วรรค เริ่มเห็น "ความนัย"...ยาก ครื คริ จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 19:30:53

ความคิดเห็นที่ 7 สึนามิน่ากลัวมาหลอนหลอก ใจเต้นบอกหวั่นไหวกับขมคร่่า นานาชาติเริ่มรู้ทางปรับพา แต่ปัญห่ใช่สิ้นดังคิดทำ ธรรมชาติวิบัติมองเห็นชัด อนาถจัดผู้คนที่ร้องร่ำ ช่วยไม่ทันจมดับยากจดจำ แต่ข่าวย้ำแค่เล็กน้อยให้แปลกใจ จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 19:50:25

ความคิดเห็นที่ 8 คล้ายเรียนเขียนร้อยคอยรู้ เป็นครูปูคร่ำร่ำคิด เขียนชวนควรชัดคัดชิด เมียงพิศมิตรเพื่อเหมือนเพลิน อิอิ คิดนานกว่าเขียนออกสิ จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 20:01:56

ความคิดเห็นที่ 9 สึนามิมาอีกแล้ว คงไม่แคล้วย่ำแย่แน่ ภัยธรรมชาติยากดูแล ทั้งหวังแก้ยากแก้ทัน น่ากลัวมากๆคับ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 20:10:09

ความคิดเห็นที่ 10 พระสอนพรเสริมเพิ่มสุข ทางปลุกทุกข์ปล่อยถอยปวด กอดนัยไกลเนิ่นเกินนวด สู่ตรวจสวดตอนสอนตรม อิอิ ผมมั่วมาได้บทหนึ่งแล้วครับ คุณยามี่ๆๆ จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 20:28:34

ความคิดเห็นที่ 11 แทนดวงทวงดาวท้าวด่ำ ในร่ำนำเรื่องเนื่องร่าย พจน์คำพร่ำคลอพอคลาย ดับหมายดายมัดดัดมอง ลองต่อรอติดริดตื่น กลัวขื่นกลืนขับกลับข้อง หมายจิตมิดจัดมัดจอง พาปองผองปรับพับปาน อิอิ เขียนได้แบบนี้สิ จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 20:50:56

ความคิดเห็นที่ 12 สุดหลอนตอนหลับจับฝัน ใจนั้นจมในฝันผวา ครั้นสะดุ้งตื่นเต็มตา อุรายังเต้นวุ่นวาย กลัวหรือจะหายไปหมด เอ่ยพจน์ง่ายดายเกินหมาย ความจริงยังหลอนอุบาย ช่างคล้ายผีร้ายตามมา  ...อิอิ จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 21:11:21

ความคิดเห็นที่ 13 ฝันไกลใฝ่ก่อฝ่อเกิด ใจเลิศเจิดล้มจมหลอน รสตื่นรื่นติดริดตอน อวลรอนอ่อนรู้อู้เลย ยามฝั่งยังฝากยากเฝ้า รู้เผาเร่าพร่ำร่ำเผย หมายคิดมิดค้างหมางเคย การเอ่ยเกยไอไกลเอน จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 21:28:51

ความคิดเห็นที่ 14 ญี่ปุ่นช้ำให้สงสาร อยู่กับม่านน้ำมาท่วม คลื่นใหญ่เล็กรวบมารวม เข้าล้อมสวมบนบ้านเรือน จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 21:50:34

ความคิดเห็นที่ 15 เศร้าหลอนซ้อนเรียงเสียงเร่า จับเบาเจ้าบัดจัดเบื้อง ยามเรียงเยี่ยงรื่นยื่นเรือง ยากเนื่องเยื้องน้าวยาวนาน หลอกแท้แลทางร้างทิศ ไหวทิศหวิดทั้งหวังฐาน แหล่งเบนเล่นเบี่ยงเลี่ยงบาน หมดการม่านกองหมองไกล อิอิ เอาเสียงก่อนนะครับ ผมยังบังคับ ความตามใจไม่ไปครับ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 09:51:16

ความคิดเห็นที่ 16 อักษรอ่อนสานอ่านเสียง หวังเพียงเวียงพัดวัดผล รอเคียงเรียงคู่รู้ค้น มองบนหม่นบทหมดบาน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 09:57:46

ความคิดเห็นที่ 17 เขียนยากทั้งที่ใจหวัง บทขังบังเพียรให้เหนื่อย ใจอยากจารจดแทบเปลือย ยังเรื่อยเรื่อยหลอนบนทาง เพียรเอยเพียรเฝ้าเขียนเข้า รู้ว่าเศร้ารอไม่ห่าง หากยังพรางทนไม่วาง หวังไม่ร้างอยากเขียนกล จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 10:02:25

ความคิดเห็นที่ 18 พรายบังพลั้งบทพจน์เบี่ยง ยลเรียงเยี่ยงรายย้ายร่าง หนักบางนางแบบแนบบาง ยากวางอย่างหวังยังวน .................................. ยากแท้ในหวังที่เขียน พ้อเขียนเรียนพจน์รสอ่อน แต่ละวรรคต่อบทกลอน ราวหลอนมาสุมกุมใจ รุกเขียนด้วยหวังเส้นเชี่ยว ไม่เบี้ยวไม่เบนไม่ไหว ปลายทางชัยงามแม้ไกล ยังใฝ่ไปถึงดังมอง จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 10:12:55

ความคิดเห็นที่ 19 หอมพจน์หดพ้อห่อพิศ ใจคิดจิตคลำจำครุ่น เยือนความยามค้างย่างคุ้น พออุ่นพูนอวลพวนไอ ............................ หอมพจน์พาจิตใฝ่เขียน คอยเพียรเรียนร้อยสมานสมัคร รสอ่อนเกินใจจักทัก แต่รักผลักพร้อมรอเพียร เขียนเข้าสักวันคงสม อารมณ์กานท์กลสอนเขียน เขียนเข้าเรื่อยร้อยไม่เอียน คงเนียนดังวาดสักวัน จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 10:25:51

ความคิดเห็นที่ 20 หลอนพรมลมพาลาแพ้ อยู่แน่แย่นับยับหน่อย จับคิดจิตคร่ำจำคอย บ่ คล้อยบ่อยคัดบัดความ เรียนทักรักทวงรวงท่อง จ่อห้องจองหัดจัดห้าม คัดนึกคึกในใคร่นาม ขัดยามข้ามยับขับยิ้ม จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 10:42:22

ความคิดเห็นที่ 21 ฝากหวังฝังไหวใฝ่หวาน สู่กานท์สานกลอนสอนกริ่ม เขียนรับขับร่างข้างริม แลยิ้มลิ้มยามลามเยือน ผันกลผลกานท์ผ่านก่อ เคียงหล่อคลอลานค้านเลื่อน ตามดลตนดึงตรึงเดือน กานท์เตือนเกลื่อนต่อก่อตาม จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 10:58:16

ความคิดเห็นที่ 22 กลกลอนกบเต้นกบตาย เหมือนง่ายไม่ง่ายงงมาก ลองยั่งเล่นแล้วรู้ยาก คำรวนคำลากความเละ ลองเล่นดูครับ เห็นวัตถุประสงค์ของคุณญามี่ในการเผยแพร่กลบท ผมก็ขอเป็นส่วนหนึ่งในการรักษาสืบสานด้วยแล้วกัน แต่มันออกมามั่วสิ้นดี ฮาๆๆ จากคุณ : Maddenknight เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 12:02:33

ความคิดเห็นที่ 23 #22 คุณ : Maddenknight   ขอบคุณที่เห็นด้วยกับความคิดมี่นะคะ เพราะเมื่อปลายปี51 ที่มี่เริ่มรู้จักกลบทในเน็ท ที่กลูเกิ้ลจะค้นพบครูเก่งๆโพสไว้ทั่ว แต่มาปีที่แล้วร่อยหลอจนใจหาย ดีที่มี่ได้เก็บคำสั่งสอนเขียน เหล่านั้นไว้ ปัจจุบันเพื่อนๆที่คุยเอมกันก็บ่น แม้แต่หนังสือกลบทแบบถอดจาก รูปแล้ว ก็หายซื้อยากแล้ว แล้วถ้าเราชัก6-70ปีอยากย้อนมาดูการเขียนไว้ในช่วง20กว่าๆ จะต้อง ไปหาที่ไหนหนอ? มี่ยังเป็นสงสัยจัง อิอิ เลยพยายามเขียนเก็บไว้ กะเก็บเขียนไปเรื่อยๆจนดีเข้าสักวันน่า555 หวังยาวมากค่ะ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 12:45:09

ความคิดเห็นที่ 24 เคยหนาวคราวนำคำนึก ลองตรึกลึกตรอมล้อมตื่น การค้นกลคล้ายกลายคืน กานท์ฟื้นกลืนไฟไกลเฟ้น ฝ่อมั่นฝันหมายฝ่ายหมอง เวิ้งส่องว่องสาดวาดเส้น แลหวานลานวรรคลักเว้น ร้าวเต้นเร้นติดริดตรา พจน์หอมพร้อมหายพรายหัน หวามครันหวั่นคัดวัดค่า พจน์ร้อยพลอยเริ่มเพิ่มรา ต่อฟ้าตาฟ้องต้องฟาย กานท์แลแก้หลอนกร่อนแล้ว วางแพรวแววพริ้งวิ่งพ่าย รอปลดรสปล่อยรอยปราย ห่างร่ายหายร่ำห้ำเรือง.. จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 13:44:38

ความคิดเห็นที่ 25 เปื้อนหมองครองเศร้ารานร้าว   เมื่่อคราวรักมากลายขืน ขมไหม้อกตรมคลายคืน           เหน็บหนาวสุดฝืนหยุดใจ ร่านรักเริงร้อนยามแรก           แม้นแลกด้วยความหวั่นไหว จิตเวียนเพียรอยู่ไม่ไกล           แต่ใช่ไพล่หวนกลับคืน ปล. ลองพยายามเขียนกลอนหกมาแจมค่ะ คุณมี่ ปกติไม่ค่อยได้เขียนเท่าไหร่ แต่อยากร่วมอนุรักษ์ด้วยคน แต่คงต้องค่อยเป็นค่อยไปนะคะ แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 54 17:54:27 จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 17:49:39

ความคิดเห็นที่ 26 ตามปองต้องปรับตรับเปลี่ยน พร้อมเรียนเพียรร้อยพลอยร่าย กานท์คลอก่อครุ่นกรุ่นคล้าย ท่าวิ่งทิ้งวายท้ายเวียน ..................... อยากเรียนกลเสริมวาทะ กลับพบปะเข็นยากถม ใจหวังจึ่งเริ่มจางจม บนอารมณ์ยังอยากร้อย.. จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 19:35:29

ความคิดเห็นที่ 27 หนึ่งหวังนั่งวัดนัดไหว หนักใจในจำนำแจ้ง สุ่มด้วยสวยด่ำสำแดง อยากแต่งแย้งตามยามเต็ม ..................... เขียนรสพจน์หวานไม่เกิด ดั่งเปิดมนตรามิไหว ลองแล้วลองเล่าเฝ้าไกว ยากได้ดั่งใจจริงจริง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 20:02:36

ความคิดเห็นที่ 28 พร้อยร่ายพรายรอพอร้อย เหงาคอยหงอยเคล้าเงาเคลื่อน ร่างเบนเร้นบทรสเบือน ดั่งเหมือนเดือนหมางด่างมอง .................... ดอกเหงาลอยล่องทั่วฟ้า พาอุราวับวับด่าว แม้นฟ้าดื่นหมื่นแสงดาว ร้อนผ่าวผ่าวมิคลายคุม ดอกเหงาปลิวพลิ้วพลิ้วร่วง ขมในทรวงมิล่วงสุม ยังตามรังแกปทุม อยู่ในกลุ้มกลุ้มพาครวญ จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 20:43:18

ความคิดเห็นที่ 29 มนต์กานท์ม่านกุมมุมกรุ่น อวลหมุนอุ่นหมายอายมอบ จารคำจำคิดจิตครอบ ขับชอบขอบชั้นขั้นชู .................... ยากมากตอนเขียนหัดร่าย จูงหมายแจ้งเจตผิดฝัน หวังนั้นห่างดั่งตะวัน มีหวั่นเฝ้าเว้ยนเมียงตาม จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 20:58:04

ความคิดเห็นที่ 30 เหมือนกานท์ม่านเกลาเมากฏ ร่างพจน์รสพ้องร้องพ่วง กลอนลนกลล่อก่อลวง ทอช่วงทวงชัดทัดชม ......................... กานท์ร่ายดังกลวนวก เกินยกพกพาตามฝัน ต้องเพียรผูกเขียนเรียนครัน พบวันพลันเพลินปลายทาง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 21:47:45

ความคิดเห็นที่ 31 วรรคใสไวสรรวันสุข ลองปลุกลุกปลื้มลืมปร่า ดุจร่ำด่ำร่าดารา คืนฟ้าคราฟ่องครองฟัง ........................ วรรณกานท์พาเรืองรุ่ง ฝันฟุ้งก่อหวามถามหา เหมือนฟ้าเนืองแน่นดารา อุราดุจลอยไปไกล จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 22:28:17

ความคิดเห็นที่ 32 หอมลานหาญล้อมห้อมหลัก มีภักดิ์มักภาสน์มาดเภท เพียรวรรคพักวางพรางเวท หันเทศน์เหตุทวงห่วงทาง ....................... มนต์กลอนดั่งคนร่ายเวท แยกเภทแบ่งพวกชวนเขียน มีโอกาสได้ร่ำเรียน ก็จะเพียรหัดเขียนไป จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 22:51:04

ความคิดเห็นที่ 33 ถักงามถามง่วงถ่วงเงียบ ทอเปรียบเทียบปนทนปรับ กลอนร่างกางเรียงเกี่ยงรับ ใจกลับจับกำจำกล ........................ เขียนยากเขียนเข็ญยังเขียน มุ่งเรียนเพียรไปสู่หวัง หนึ่งในใจมีแรงพลัง ช่วยสั่งอย่ากลัวอย่าเมิน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 23:01:34

ความคิดเห็นที่ 34 กลพจน์กฏพากล้าพิศ ใจคิดจิตคัดจัดค่าย วางกลอนวอนกล่อมวอมกลาย จุดหมายจ่ายมิตรจิตเมียง .................... กวีพามิตรมาพันผูก สอนลู่ถูกสู่กมลหวัง ขับเขียนม่านฟ้าเวียงวัง ให้เคลิ้มหลั่งหยาดหอมรอ จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 23:19:04

ความคิดเห็นที่ 35 คิดถึงครึ่งถามความถี่ ทักชี้ที่ชวนทวนชื่น หวามใคร่ไหวครั้นวันคืน ร้างกลืนรื่นไกลไร้เกณฑ์ ...................... คิดถึงผ่านวันพลันขม อารมณ์จมเจ็บเก็บไหม้ ใครหนอเลยลืมร่ำไร เคยให้จากทรวงร่วงลา จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 00:21:40

ความคิดเห็นที่ 36 นึกเปลี่ยวเหนี่ยวไปในป่วย อำนวยอวยเหนื่อยเอื่อยหนัก เรียงทอรอทางร้างทัก จารรักจักเริ่มเจิมราง ...................... ดึกเปลี่ยวเหลียวแล้วใจหาย ข้างกายใครห่างสุดเห็น ก่อนเคยมาหาเช้าเย็น นี่ทำเป็นไกลยากมา จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 00:45:03

ความคิดเห็นที่ 37 ลมพัดลัดพรางล้างเพ้อ ใจเก้อเจอกลจนกลุ้ม ท่ามชวนทวนช้ำทำชุม ห่อมุมหุ้มหมองห้องเมิน .................... ลมลอยใจหายคล้ายเพ้อ คอยเธอเก้อแล้วเก้อเร่า ไม่มีให้เห็นแม้เงา อยู่กับเศร้าเต็มห้องใจ จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 00:56:19

ความคิดเห็นที่ 38 บ้านหายบ่ายหนบนโหย ช้ำโดยโชยดื่นชื่นดับ ตานองต้องนัดตัดนับ อยู่กับยับเกลื่อนเยือนกาล ........................ แผลแล้วแผลเล่าในทุกข์ ใจปลุกรับรู้ร่ำไห้ เจ็บแล้วเจ็บจำกร่ำไป ครวญไข้มารอทุกวัน จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 01:05:45

ความคิดเห็นที่ 39 กระป๋องกองแป้งแกงป่า               ปวดตาปาติดปิดต่อ สะเงาะเสาะงาส่างอ                    สวมทับสับท้อส่อถอย จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 01:19:58

ความคิดเห็นที่ 40 เหมือนใจไม่จัดมัดเจ็บ เหนื่อยเก็บเหน็บกักหนักเกลื่อน ยังตามยามต่อย่อเตือน ดุจเลื่อนเดือนลับดับแล้ว ........................... เหมือนใจเหม่อเจอแต่หมอง บนครรลองทอแต่ร่ำ บางบทพจน์เรียงลำนำ บนขมคร่ำนำทางเดิน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 18:21:57

ความคิดเห็นที่ 41 หนาวกาลนานกล่าวน้าวกลุ้ม ชวนอุ้มชุ่มไอใช้อ้าง จากทอจ่อทำจำทาง ยังร้างอย่างรู้อยู่รอน .............. ใจเอยเชื่อฝันวันก่อน แล้วผ่อนหลอนหลอกเฝ้าไฉน ใจเอยเคยซึ้งคำใคร ทำไมไห้ห้ามมิลา จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 18:42:49

ความคิดเห็นที่ 42 ก็พยายามไม่คิดอะไรที่ยังไม่เกิด..แม้จริงๆกลัวนะ! .................... *กลบทกบเต้นสามตอน* แลสุดหลุดสรวลล้วนสั่น น้ำหลั่นนั่นเหลือเหนือหลบ ท่วมหนักทักนำทำนบ คลื่นทบครบทางครางทุกข์ ผลข่าวผ่าวเข้าเผาขม ช้ำปมชมปวดชวดปลุก หงอยเคลื่อนเงื่อนเคล้าเหงาคลุก เร่าซุกรุกซ้อนร้อนซับ ขมเนตรเขตน้าวข่าวหน่าย เรื่องฉายร้ายฉุดรุดฉับ แบบเคลื่อนเบือนครั้งบังคับ หวนกลับหับกลางห่างเกิน ชีวาชาไหวใช้วุ่น หมองหนุนหมุนหนักมักเนิ่น การพบกลบพักกักเพลิน โดยเยิ่นเดินยาวด่าวเยือน... หลับฝันดีค่ะพี่,เพื่อนทุกคน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 21:34:23

ความคิดเห็นที่ 43 ท่ามคลอทอครันทันครุ่น คล้ายอุ่นคุ้นอวลครวญอ้าง เหงานานงานนำงำนาง ทดสร้างทางสรรทันซึม.. ..................... เหมือนเหงาขึ้นมาเฉยเฉย ใจเอยอ้างว้างหรือนั่น เหมือนยืนบนคว้างทั้งวัน สุดกั้นข้ามขื่นพ้นไป จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 22:34:07

ความคิดเห็นที่ 44 โชยกลิ่นชินกลุ้มชุ่มเก้อ เหมือนเผลอเหม่อผ่านมารผลัก จางรอจ่อไร้ใจรัก ฝืนทักฝักทอฝ่อทาง .............................. แม้กลิ่นหอมยังลอยฟุ้ง ใจกลับมุ่งจองจำขม มองนภาใจยิ่งจม เหมือนอารมณ์หลอนหนทาง จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 22:39:55

ความคิดเห็นที่ 45 แทนรอทอรักทักร่วม ทางรวมท่วมรดทดเร่า มองงันมั่นเงื่อนเหมือนเงา รู้เผาเร่าผองรองพัน ........................ กลัวรังสีญี่ปุ่นฝาก ให้โลกหลากด้วยพิษสาร แต่กลัวไปใช่เบิกบาน รอดูกาลเดี๋ยวก็รู้.. จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 22:53:01

ความคิดเห็นที่ 46 ซึ้งวาบซาบหวานซ่านหวิว เพลินปลิวพลิ้วปานพานปลื้ม จิตย้ำจำใยใจยืม ปานลืมปลื้มแลแปรลบ .............................. ซึ้งหวานในใจยามฝัน คืนวันมีหมายเสริมสุข ไม่เหงาไม่วุ่นเลยทุกข์ แค่ซุกนิ่งนานสราญใจ จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 23:18:53

ความคิดเห็นที่ 47 จะร้องจองร่ำจำร่าย ปองหมายปรายมัดปัดหม่น ติดเคลิ้มเติมความตามค้น ทางพ้นทนพลุกทุกข์พาน ............................... ความทุกข์ช่างลบยากแสน ใจแล่นแต่ตรมมาผสาน น้อยครั้งจะรู้เบิกบาน ยามพานพบเธอเรื่อยมา.. จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 23:35:33

ความคิดเห็นที่ 48 เสกด้วยสวยดังสั่งได้ เป็นในไปนัดปัดหน่าย คำแลแค่ลัดคัดลาย มิกลายหมายกุมมุมกล ....................... หากเสกได้ทุกทุกสิ่ง จะมินิ่งรอทุกข์ไหว จะเสกไล่อยู่ร่ำไป มิให้ใกล้หมายจับกุม จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 23:44:14

ความคิดเห็นที่ 49 ใจรนจนเริ่มเจิมเร่า หวังเขาเว้าเขียนเวียนขาน กลับบทกดเบนเกณฑ์บาน เขาต้านขานตรึงขึ้งตาม .......................... ง้อหลายหนคนใจน้อย ยังบ่คล้อยตามเราหวัง จนระอาเกินกำลัง เลยพลั้งไล่ให้เขาไป จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 23:51:12

ความคิดเห็นที่ 50 โลกแตกแหลกตามลามติด ชีวิตชิดว้างช่างหวั่น คอยวัดคัดหวิดคิดวัน ทนพันทันแพ้แท้พร้อย .............................. เหมือนโลกครวญล่วงกาลลับ หรือทุกข์จับดิ้นไม่ไหว ทุกอย่างจึงแปรเปลี่ยนไป สุดหัวใจจะเรียบเรียง จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 00:03:26

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณ คุณPsycho man, เกรียงไกรกวีฝัน, แก้วกลมกลม, ขวดแก้วสีฟ้า, ขอฝากแค่ฝัน, ขุนพลน้อยโค่วจง, คืนฝันปีศาจน้อย, พระรามหัดท่องเน็ท, moonpeace, โลกของหนึ่งคน, วาดฝันมธุรพจน์, สุดสาครท่องสมุทร, มุมแดง, Maddenknight, Youngwoong, สาวนาขาเหี่ยน, มัชชาร ที่มาแขกกิ๊ฟมี่นะคะ และขอบคุณพี่,เพื่อนทุกคน ที่มาแจมด้วยกันค่ะ เชิญสนุกกันต่อที่นี่เลยค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10342321/W10342321.html จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 54 22:12:44