ความคิดเห็นที่ 1 ดวงใจ................................. จากไปหทัยเศร้าแสน หญิงอื่นดื่นสิ้นดินแดน ไม่แม้นเหมือนเปรียบเทียบนวล เหตุใดไยน้องหมองหมาง ราร้างแรมไกลให้หวล สุดหักอาลัยใจครวญ กำศรวลโศกสุมรุมฤดี อาวรณ์................................. คราก่อนเคยเสพสุขศรี เธอแนบแอบชิดชีวี ไร้ราคีครองสองเรา แต่แล้วความฝันพลันสลาย รักหายกลายกลับอับเฉา สุดไขว่สุดคว้าหาเงา สุดเศร้าระทมตรมใจ จากนี้................................... ชีวีหมองหมดสดใส เธอสลัดสวาทนิราศไกล ดวงใจไร้เอื้ออารี แต่พี่ยังรักเธอมั่น จวบวันสิ้นแสงสุริย์ศรี สิ้นฟ้าสิ้นพื้นปฐพี จากนี้........ชั่วนิรันดร. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 09:09:53

ความคิดเห็นที่ 2 กลอนบทนี้ได้ลงพิมพ์ในวารสาร วปถ.ปริทรรศน์ ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๖ ประจำเดือน ธันวาคม ๒๕๐๐ จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 09:12:31

ความคิดเห็นที่ 3 เศร้าแบบคลาสสิกครับ งือ จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 09:21:12

ความคิดเห็นที่ 4 ^^ มาอ่านครับ จากคุณ : KTH (KTHc) เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 10:19:16

ความคิดเห็นที่ 5 ง่ะ ยังไม่เกิดเลยค่ะ เศร้าเหลือจะเอ่ย แต่เป็นจริงเสมอ จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 11:13:10

ความคิดเห็นที่ 6 จาก......จำจรเมื่อครั้ง.......... วันวาน นี้.........หากเราย้อนกาล.......คืนได้ ชั่ว........ช้าผิดสามานย์.........จะแก้ ให้ดี นิรันดร์...จักรักษ์บ่ให้............รักล่ม อีกเลย ถ้าเป็นเหล้า กวีขวดนี้รสดีมาตั้งแต่ปี ๒๕๐๐ แล้ว ยิ่งหมักบ่มผ่านวันเวลา มาบัดนี้ กวีขวดนี้คือเหล้าเหล้าเลิศรสวิเศษนัก ขอบคุณที่นำงานดีๆ เมื่อครั้งเก่า มาให้ชมครับ แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 54 12:29:52 จากคุณ : Maddenknight เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 11:43:29

ความคิดเห็นที่ 7 ขออนุญาตร่วมต่อกลอน กับฝีมือชั้นครู คุณ เจียวต้ายด้วยนะคะ ดวงใจ................... มิไกล วางไว้ เคียงหมอน ตราตรึง ซาบซึ้ง ห้วงตอน ร้าวรอน จวนจะ วางวาย คิดถึง รำพึง หว่งหา เมื่อครา ครั้งร่วม เคียงหมาย หยอกเย้า เคล้าคลอ มิคลาย ไม่หน่าย-แหนงหนี พี่ยา อาวรณ์.................... ไม่เคยถ่ายถอนร้างรา หทัย ยังปรารถนา แนบชิด สนิททรวงใน มากมาย มากมี เหตุผล ถ้าหาก คิดค้น คำไข แต่เพื่อ ประโยชน์ อันใด เมื่อเรา ต้องไกล จากกัน จากนี้.................... คงมี อยู่ใน ความฝัน ถ้อยพร่ำ คำรัก ผูกพัน คงมั่น ห้วงลึก ตรึกทรวง จดจำ ลำนำลิขิต ด้วยจิต นำพาห่วงหวง ขอวอน เทพไท้ ทั้งปวง- ดวงจิต......รักนิจนิรันดร์ ผิดพลาด ประการใด รบกวน ชี้แนะ ด้วยนะคะ ด้วยความนับถือเป็นที่ยิ่งค่ะ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 11:55:19

ความคิดเห็นที่ 8 คุณ Psycho man คงผ่านเรื่องเศร้าในชีวิตมามากนะครับ นึกว่าผ่านแต่เรื่องตื่นเต้นครับ ขอบคุณ คุณ KTH (KTHc) ที่สนใจบทกลอนเก่าโบราณของผมครับ ในความรัก ถ้าไม่สุขก็เศร้าละครับ คุณมนต้นไม้ (Setakan) ขอบคุณครับ คุณ Maddenknight โคลงที่ต่อก็เข้ากับเรื่องดีครับ ผมก็เป็นแค่นักศึกษาที่เลิกเรียนมานานแล้วเท่านั้นครับ คุณสุนันยา ขอบคุณทุกท่านนะครับ. แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 54 20:08:35 จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 20:06:49

ความคิดเห็นที่ 9 แวะมาอ่านบทกวี  ดีดี  ที่มีความหมายลึกซึ้งครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 12 มี.ค. 54 21:10:42

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณครับ ผมเห็นชื่อคุณอยู่ในอาศรมโคลงบ่อย ๆ ไม่มีโอกาสได้ทักทายเลยครับ เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยได้เข้าไปเลย เพราะสมองฝืดมากครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 13 มี.ค. 54 06:07:39

ความคิดเห็นที่ 11 เคยอ่านหนังสือชื่อ "สู่เส้นทางรัก" มีบทหนึ่งเขียนไว้ว่า ความเจ็บปวดจากความรัก ไม่ใช่อยู่ที่เขาจากไป แต่อยูที่เราไม่ยอมปล่อยให้เขาจากไป (จากใจ) ต่างหาก สวัสดีค่ะคุณลุง ^________^             . จากคุณ : แพรวดาว เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 16:36:16

ความคิดเห็นที่ 12 แต่พี่ยังรักเธอมั่น จวบวันสิ้นแสงสุริย์ศรี สิ้นฟ้าสิ้นพื้นปฐพี จากนี้........ชั่วนิรันดร. สี่บรรทัดนี้ไม่ใช่ความเจ็บปวดครับ แต่เป็นความภูมิใจว่า ถ้าลงว่ารักแล้ว จะเก็บความรักนั้นไว้ชั่วนิรันดร ด้วยความสุข ไม่ใช่ความทุกข์ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 19:54:02

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดียามเช้าค่ะคุณลุง วันนี้อากาศเย็นมากเลย ฝนตกสองวันแล้วค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ จากคุณ : จุลิจอมซน เขียนเมื่อ : 17 มี.ค. 54 08:42:01