ความคิดเห็นที่ 1 ให้ทหาร ซุ่มซ่อน ดาษดา บนหน้าผา ทั้งสองด้าน ตามวิถี เตรียมลูกศร มากมาย ไว้ให้ดี รอวจี ที่เราสั่ง ให้โจมตี - สระอีเยอะค่ะ จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 14 มี.ค. 54 22:15:14

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณมากน้องแตงที่ทักท้วงมา แต่ตรงนี้แก้ยากจังครับ เพราะต้องไปแก้บทที่ตามมาอีกหลายวรรค ขอติดไว้ก่อนนะ เนื่องจากภัยพิบัติของชาวญี่ปุ่น จึงขอเล่าถึงสิ่งที่ประสบมาเมื่อครั้งไปญี่ปุ่น หลายปีก่อน ผมได้เดินทางไปท่องเที่ยวญี่ปุ่นโดยไปกัน 3 คน จากสนามบินนาริตะ ก็นั่งรถไฟไปโตเกียว พอไปถึงสถานีที่โตเกียวก็รู้สึกงงไม่รู้ว่าจะขึ้นมาทางใหนเพื่อที่จะไปโรงแรมที่จะพัก ระหว่างที่เก้ๆกังก็เห็น ชายหนุ่มชาวญี่ปุ่นใส่สูทถือกระเป๋าเอกสารเดินอย่างรีบเร่งผ่านหน้า เลยรีบเข้าไปถามว่าจะไปโรงแรมนี้ได้อย่างไร เขาบอกว่าต้องไปนั่งรถไฟต่อไปอีกประมาณ 5 นาทีแล้วบอกทางที่จะไปรถไฟ พอเห็นเรายืนงงอยู่เขาเลยพาเราเดินย้อนกลับไปโดยเดินค่อนข้างเร็ว พวกเราก็รีบเดินตาม ประมาณ 5 นาทีก็ถึงตู้ขายตั๋ว เขาบอกว่าให้หยอดเงินซื้อตั๋วที่นี้ พวกเราควักเงินออกมามีแต่ใบละหมื่นเยน ไม่รู้จะไปแลกที่ไหน เขาจึงควักบัตรเครดิตของเขาออกมาสอดเข้าเครื่องแล้วซื้อตั๋วให้พวกเรา 3 ใบ แล้วบอกว่าไม่เป็นไร รีบเอาตั๋วไปขึ้นรถไฟ แล้วเขาก็รีบไป พวกเราไม่ได้ถามชื่อของเขาแต่ก็รู้สึกซาบซึ้งถึงการกระทำของเขา ไม่รู้ว่าจะทดแทนการกระทำของเขาได้อย่างไร   จนวันนี้เมื่อประเทศญี่ปุ่นเกิดภัยพิบัติ ผมจึงรีบบริจาคเงินข่วยเหลือชาวญี่ปุ่น ทั้งที่รู้ว่าประเทศของเรายากจนกว่าประเทศของเขาและเงินของเราอาจมีจำนวนน้อยมากเมื่อเทียบกับความต้องการของเขา แต่อย่างน้อยก็ได้แสดงให้เขารู้ว่าในความรู้สึกของผมพวกเขาคือเพื่อนคนหนึ่งและไม่เคยลืมน้ำใจของคนญี่ปุ่นคนหนึ่งที่ให้กับผม จากคุณ : ไบเซ็บ เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 13:45:11

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณมากน้องแตงที่ทักท้วงมา แต่ตรงนี้แก้ยากจังครับ เพราะต้องไปแก้บทที่ตามมาอีกหลายวรรค ขอติดไว้ก่อนนะ - ถ้าแก้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ ญี่ปุ่นเขาจะเทคแคร์แขกบ้านแขกเมืองได้ดีมากค่ะ ดูจากหลายๆ รายการโทรทัศน์ เขาจะเดินไปส่งคนต่างชาติถึงที่ที่เขาพอจะไปส่งได้ ทั้งที่ความจริงเขาอาจจะไม่ต้องทำขนาดนั้น แต่คงถูกปลูกฝังมา ซึ่งเมืองไทยเราน่าจะเลียนแบบบ้าง แต่ตอนนี้ขอให้เลียนแบบการเข้าคิวให้ได้ซะก่อน สึนามิถล่มเมือง อาหารขาดเเคลน เเต่คนญี่ปุ่นยังมีวินัย ต่อเเถวซื้ออาหาร เห็นภาพเเล้ว ชอบจริงๆๆ ถ้าเป็นประเทศอื่นๆ จะเห็นภาพเเบบนี้ไหมหนอ http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X10337010/X10337010.html จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 19:24:19

ความคิดเห็นที่ 4 ขนาดผมมีเชื้อจีน ผมยังไม่อยากไปเที่ยวเมืองจีนเลยเพราะพวกเขาชอบพาเราไปดูเขาขายของหลายๆแห่งเสียทั้งเวลาทั้งเงินทองที่จะต้องไปอยู่ไปกินที่นั่น เคยไปยุโรปหลายๆประเทศและแคนานา ก็ไม่ประทับใจเท่าญี่ปุ่น แต่ถ้าเป็นทิวทัศน์ที่สวยงามมากจริงๆก็ต้องนิวซีแลนด์โดยเฉพาะเกาะใต้ สวยและสงบกว่าที่สวิสมาก แต่น่าเสียดายที่ทั้งญี่ปุ่นและนิวซีแลนด์ที่เกาะใต้ต้องประสบกับภัยพิบัติจนทำลายความสวยงามของเมืองและธรรมชาติไปอย่างมาก จากคุณ : ไบเซ็บ เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 54 21:55:56

ความคิดเห็นที่ 5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10214465/W10214465.html ปอมขออนุญาตเอา link มาแปะนะคะ....เวลาไม่มีตอนก่อนอ่าน...ปอมต่อเรื่องไม่ถูกจ้า... ตอนนี้โหดเนอะ....ย่างสดกันเลย...น่ากลัวจัง พูดถึงเรื่องแผ่นดินไหว ซีนามิ และ โรงไฟฟ้านิวเคลียระเบิดที่ ญี่ปุ่น...เป็นเรื่องที่น่าเห็นใจมาก ทั้งๆที่เป็นประเทศที่เตรียมพร้อมสำหรับการเกิดภัยพิบัติเป็นอย่างดี....แต่คราวนี้มันหนักเกินไปจริงๆ อาคารที่สร้างเพื่อรองรับแผ่นดินไหวที่ 7 ริกเตอร์ (ซึ่งก็นับว่าสูงแล้ว) ก็เอาไม่อยู่  ดู link ที่น้องแตงวางไว้.... ขอแชร์ความรู้สึกในฐานะของคนที่มีนาย มีผู้ร่วมงาน และเพื่อนฝูงเป็นชาวญี่ปุ่นหลายคน ความมีน้ำใจ และมีวินัย ของคนญี่ปุ่น ได้รับการปลูกฝังจากครอบครัว และในระบบการศึกษา คนไทยคงยากจะเลียนแบบ แต่สามารถเรียนรู้และปลูกฝังคนในชาติเราได้.... เราคงได้คนรุ่นต่อไปที่มีคุณภาพ..... เพื่อนหลายคนมีประสบการณ์คล้ายๆพี่หมอ... เพื่อนคนไทยไปเดินเล่นที่ชินจูกุ....อยู่ๆฝนก็เทลงมา..เพื่อนๆยืนงงก็มีคนญี่ปุ่นสวมสูท ยื่นร่มมาให้...แล้วรีบเดินจากไป คนรับยังไม่ทันเอ่ยปากขอบคุณ เพื่อนอีกกลุ่ม...หลงกับกลุ่มตอนออกจากดิสนี่แลนด์....หาทางกลับโรงแรมไม่ถูก.. ก็ได้เด็กนักเรียนมัธยมพาไปส่งถึงสถานีรถไฟ..... ในฐานะคนไทยเจ้าบ้าน.....เราก็ทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดีได้เช่นกันค่ะ..... เมืองจีน....ไม่ชอบตรงที่เขาให้คนสูบบุหรี่ในที่สาธารณะได้....คนแพ้ควันบุหรี่อย่างปอมเลยแย่.... .ถ้าไปทัวร์ก็จะเสียเวลาไปแวะร้านค้า....ถ้าไปเอง...ก็ลำบากเรื่องภาษา ต้องไปกับคนที่พูดได้.........แม้จะมีเชื้อสายจีน (เป็นสาวชาววังและเป็นอาหมวยในเวลาเดียวกัน)...แต่พูดไม่ได้จ้า...ชอบเทือกเขาหัวซันและบ้านกวีโบราณ...ในฤดูใบไม้ผลิสวยมากกก ยุโรปเหรอ....ชอบที่ไม่มีฝุ่น...หน้าหนาว>>โหดดี...ฤดูใบไม้ผลิ>>สวยดี.....ส่วนใหญ่จะซุกตัวอยู่ตามพิพิธภัณฑ์ต่างๆ ....ส่งภาพถ่ายดอกไม้...ตอนที่ปอมไป OWAKUDANI มาฝากค่ะ เมืองนี้ดังเรื่องไข่สีดำ...ว่ากันว่าทาน 1 ฟองอายุจะยืนไป 10 ปี....เลยไม่ทาน..เพราะไม่ต้องการมีอายุที่ยืนนาน....เบื่อการเวียนว่ายตายเกิดจัง.... แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 54 20:06:19 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 54 20:03:47

ความคิดเห็นที่ 6 น้องซ่าจ๋ะ ว่างๆเอาไข่สีดำมาฝากพี่สัก 40 ฟองซิ พี่อยากมีอายุสัก 400 ปี เหมือนแวมไพร์ในเรื่องรักไม่มีวันตาย การมีอายุยืนมากๆกับการเวียนว่ายตายเกิดรู้สึกจะไม่ใช่เรื่องเดียวกันนะจ๊ะ อยากไม่เวียนว่ายตายเกิดสงสัยต้องไปบวชให้บรรลุอรหันต์ บวชพระไม่ได้ก็บวชเป็นภิกษุณีก็ได้นะ อ้อ..ผมก็แพ้บุหรี่ เกลียดมากๆเลย สงสัยจะไปจีนไม่ได้แน่ๆ เดินตามคนที่สูบบุหรี่แล้วได้กลิ่นรู้สึกอึดอัด แต่ก่อนตอนกลุ้มใจเคยพยายามสูบบุหรี่แต่ใจไม่เอาครับเลยโชคดีไม่ต้องเป็นโรคถุงลมโป่งพองกับโรคมะเร็งปอดตาย ฟังน้องซ่าที่พูดถึงคนญี่ปุ่นแล้ว สรุปว่าคนญี่ปุ่นนี่มีคนดีมากกว่าคนเลวมากๆ ต่อไปถ้าเห็นนักท่องเที่ยวขอความช่วยเหลือคงต้องช่วยเขาให้มากกว่าที่เป็นอยู่ เขาจะได้เห็นความมีน้ำใจของคนไทยบ้าง แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 54 22:33:28 จากคุณ : ไบเซ็บ เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 54 22:31:06

ความคิดเห็นที่ 7 หุ.....หุ....ถ้าพี่หมอจะมีอายุ 400 ปี....ต้องมีแวมไพร์สาวสัก คนสองคนไว้เพื่อนใจ ไม่เช่นนั้น...พี่จะก้าวข้ามวันเวลาที่ยาวนานอย่างนั้นอย่างเซ็งๆ เรื่องไม่อยากเกิดอีก...ก็บ่นไปแหละพี่...รู้ว่าการเดินทางในสังสารวัฏนี้คงยาวนาน ที่ไม่อยากอยู่จนแก่...เพราะกลัววันเวลาที่ต้องให้ใครๆมาดูแล........เกรงใจคนอื่นง่ะ..... ดีแล้วล่ะที่พี่ไม่สูบบุหรี่....คนใกล้ๆตัวปอมก็ไม่มีใครสูบ.....ส่วนเพื่อนที่ติดบุหรี่ ก็รู้ว่าปอมแพ้....พวกเขาก็จะไม่มาสูบใกล้ๆ........แต่ก่อนลูกค้าต่างชาติ ชอบมาสูบในห้องประชุม ประชุมไป....ปอมก็ไอไป...หายใจไม่ออกไป.......เราบอกให้เขาหยุดไม่ได้ ตอนหลังที่ตึกมีนโยบายห้ามสูบบุหรี่ในตึก...เลยดีขึ้นเยอะเลย เรื่องเป็นเจ้าบ้านที่ดี.....ปอมก็ทำทุกทีตามที่โอกาสจะอำนวย...แถมยิ้มหวานๆให้ด้วย ตามสโลแกน "ยิ้มสยาม" ไงพี่ ช่วงนี้หนาวๆลมแรง...อมฝน....ถ้าได้ลูกพีชอวบๆนะ...เยี่ยมเลย... ส่งดอกไฮเดนเยียมาฝากนะจ๊ะ......... # แก้คำผิดง่ะ แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 54 21:45:49 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 17 มี.ค. 54 20:02:38

ความคิดเห็นที่ 8 อากาศเย็นๆแบบ 2 วันนี้แหละที่ผมชอบมากๆคล้ายๆกับตอนที่ไปฮ่องกง อังกฤษ หรือนิวซีแลนด์เลย เพราะอย่างนี้แหละตอนอายุมากๆถึงได้คิดจะไปอยู่นิวซีแลนด์โดยเฉพาะเกาะใต้ ปีละสัก 2-3 เดือน เห็นดอกไฮเดนเยียแล้วรู้สึกหนาวเย็นขึ้นทันทีครับ อ้อ..ถ้าเป็นแวมไพร์ได้ไม่อยากมีแวมไพร์สาวๆแค่คนสองคนครับเพราะอยู่ตั้ง 400 ปี คงต้องมีสักหลายสิบคนครับไม่อย่างงั้นหนาวตายแน่ จากคุณ : ไบเซ็บ เขียนเมื่อ : 17 มี.ค. 54 22:11:30

ความคิดเห็นที่ 9 อากาศแบบนี้ปอมก็ชอบมากๆเหมือนกัน......... อากาศแบบนี้มักชอบนึกถึงตอนเดินกินลูกพีชอวบๆ.... 3 ลูก ปอนด์เดียว ปอมซื้อทีละหลายลูก........แบ่งเพื่อนมั่งกินเองมั่ง     ชอบกินไอติม..........เดินริมทางเท้าคุยกับเพื่อนไป....ลมแรงดีแท้ ลมแรงพัดหมวกฮูดกระเจิง........ฝนโปรยปรายเกือบทั้งวันแม้จะเป็นฤดูใบไม้ผลิ นิวซีแลนด์ปอมไม่เคยไป......เอาไว้ปีหน้าไปเที่ยวดีกว่า........ ส่งไวน์มาให้พี่แก้หนาว......ลาไปนอนแล้วจ้า แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 54 23:08:14 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 17 มี.ค. 54 23:07:31

ความคิดเห็นที่ 10 เคยไปนิวซีแลนด์เมื่อหลายปีมาแล้ว ตอนนั้นไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมของโครงการ UCE ไปที่เมือง Rotorua จากเด็กที่ไม่เคยได้ทำกับข้าวเวลาอยู่บ้าน ก็ได้ไปช่วยโฮสฯ ทำกับข้าว ก็สนุกดีค่ะ เคยเขียนบันทึกความทรงจำไว้ด้วย ถ้าอยากอ่านเข้าไปอ่านได้ที่ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=36306 ส่วนเมืองจีน แตงก็เคยไปเรียนภาษาช่วงสั้นๆ ค่ะ (บันทึกนี้มันจะรั่วๆ หน่อย ฮ่าๆ) http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=85872 จริงๆ ลิงค์เด็กดีอันนี้ไม่ได้เข้านานมากแล้ว... ปกติเวลาโพสต์นิยายจะใช้อีกลิงค์หนึ่ง... อันนี้ก็เป็นการเก็บรวบรวมของเก่าๆ ถ้าดูจากปีที่โพสต์จะเห็นว่ามันนานมาก จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 54 11:39:19

ความคิดเห็นที่ 11 น้องแตงเขียนได้ละเอียด...น่าติดตาม... ตอนเด็กๆพี่ก็มีไดอารี่เหมือนกัน... พอโตขึ้น...ใช้วิธีบันทึกด้วยภาพ อัดรูป....แล้วหาอัลบัมที่มีเขียนบันทึกข้างๆได้สัก 2-3 บรรทัด เขียนถึงสถานที่...และความรู้สึกตอนที่ไป... ไม่ค่อยถ่ายภาพคน....ส่วนใหญ่เป็นงานศิลปะ...วิว...ดอกไม้... จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 54 12:05:37

ความคิดเห็นที่ 12 แตงไม่ค่อยได้ถ่ายภาพเท่าไหร่ สมัยก่อนกล้องยังเป็นแบบฟิล์มม้วนๆ จริงๆ ต้องบอกว่าตอนไปนิวซีแลนด์ ถ้าอาจารย์ประจำกลุ่มไม่บังคับให้นักเรียนทุกคนจดบันทึก แตงก็คิดว่าคงไม่ได้รายละเอียดขนาดนี้ ฮา... แตงไปนิวซีแลนด์ตอนซัมเมอร์ช่วงปีหนึ่ง แล้วเผอิญว่าตอนปีสอง เอกไทยต้องเรียนวิชาการเขียน แล้วต้องเขียนสารคดีส่งพร้อมรูปถ่าย แตงก็เลยเอาบันทึกมาเกลาๆ ภาษา ร้อยเรียงเป็นเรื่อง แล้วส่งอาจารย์อย่างที่ได้โพสต์น่ะค่ะ "Rotorua ฉันคิดถึงเธอ" ได้ 8.5 เต็ม 10 อาจารย์หักคะแนนเพราะไม่บรรยายรูปภาพ เหอะๆ แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 54 13:16:52 จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 54 13:15:15

ความคิดเห็นที่ 13 น้องแตงเขียนได้ดีครับ ผมอ่านแล้วทำให้นึกถึงอดีตช่วงที่ไป Rotorua ทั้งที่ทะเลสาป ที่น้ำพุธรรมชาติและที่บ่อโคลนเดือดที่มีกลิ่นกำมะถัน ที่จริงแล้วการเขียนเช่นนี้ก็ดีครับทำให้เวลานึกถึงอดีตที่มีความสุขจะสามารถเก็บรายละเอียดทั้งหมดได้ดี ผมชอบครับ แต่ตอนที่ไปจีนผมยังไม่ได้อ่านเพราะยาวจัง รอให้ว่างกว่านี้แล้วจะอ่านเผื่อว่าอาจจะมีความรู้สึกอยากไปเที่ยวจีนบ้าง สำหรับน้องซ่า ถ้าไปนิวซีแลนด์ที่ซึ่งเป็นสถานที่ที่ผมชอบที่สุดในโลก อย่าลืมไปดูหนอนเรืองแสงที่ต้องนั่งเรือในทะเลสาปเข้าไปดูในถ้ำที่แถบไม่มีแสงเลย แล้วอีกอย่างอย่าลืมไปดูนกเพนกวินที่ทางใต้สุดของนิวซีแลนด์ (นังรถไปไกลมาก) ต้องไปตอนเย็นที่ค่อนข้างหนาวมากแล้วไปนั่งที่ที่เขาจัดเอาไว้ เขาจะบอกในเงียบห้ามสงเสียงแล้วพอถึงเวลานกเพนกวินจะค่อยๆเดินต้วมเตี้ยมขึ้นมาจากทะเลเป็นฝูง บางตัวก็เอาอาหารมาให้ลูกกิน ดูเสร็จแล้วพวกเราต้องค่อยๆเดินเรียงกันออกมาอย่างเงียบๆ พวกเขาเก็บรักษาธรรมชาติให้คงเดิมและไม่ให้รบกวนนกเพนกวิน ถ้าไปเองแล้วไปเช่ารถขับที่นั่นก็ง่ายครับ หาซื้อหนังสือที่เข้าแนะนำการเดินทางไปนิวซีแลนด์โดยไม่ต้องไปกับทัวร์ก็มี หรือไปกับทัวร์ก็ง่ายดี ขากลับจากไปดูเพนกวินระหว่างทางอย่าลืมแวะกินกุ้งยักษ์ตัวใหญ่ๆแต่กว่าจะกลับถืงโรงแรมก็ค่อนข้างดึกครับ ผมจำชื่อสถานที่ไม่ค่อยได้แล้วก็ถ่ายรูปมาน้อย เอาไว้ไปอีกจะต้องถ่ายรูปให้เต็มที่เลยตอนนี้กำลังเรียนวิธีถ่ายรูปอยู่ น้องซ่าถ่ายรูปได้สวยครับแต่ถ้าใช้กล้องที่สามารถตั้งรู shutter และความเร็ว shutter ก็จะยิ่งสวยใหญ่ อย่างภาพดอกไฮเดอเยีย ถ้าใช้ขาตั้งกล้องแล้วเปิดหน้ากล้องให้กว้างนิดหนึ่งสัก 3.5 หรือ 5 เพื่อให้รับสีของดอกไม้เข้ามามากๆ แล้วใช้ความเร็ว shutter สัก 1/125 จะได้ภาพดีสดใสครับ ส่วนภาพวีนัสมีแสงเข้ามาทางด้านข้างมาก ถ้าใช้แฟลชช่วยก็ดี แต่ในพิพิธภัณฑ์เขาคงไม่ให้ใช้แฟลช ก็เปิดหน้ากล้องสัก 8 หรือ 11 แล้วใช้ความเร็ว shutter สัก 1/125 น่าจะสวย แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 54 17:48:59 แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 54 17:47:03 แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 54 17:42:27 แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 54 17:40:22 แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 54 17:29:19 จากคุณ : ไบเซ็บ เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 54 17:28:38

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณพี่หมอมากนะคะสำหรับคำแนะนำการ ไปท่องเที่ยวนิวซีแลนด์ >> save เอาไว้อ่านตอนจะไป และเทคนิคการถ่ายภาพ....พอดีกล้องน้องซ่าเป็นกล้องปัญญาอ่อนจ้า..... เลยตั้งเป็นแบบ auto เอา.....ขาตั้งกล้องมี....แต่ไม่เคยพกพาตอนไปต่างประเทศ..... เน้นหอบหิ้วของกิน....ของฝาก.....ส่งสัยต้องไปเรียนเพิ่มเติม..... ส่งภาพมาให้กรุณาช่วยวิจารณ์อีกภาพนะคะ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 54 19:35:31

ความคิดเห็นที่ 15 ภาพนี้ง่ายครับ น้องซ่าใช้เลนส์ความยาวโฟกัสน้อยๆซัก30-50 จะได้เก็บภาพได้กว้างกว่านี้เพราะจะได้ภาพปั้นอีกหลายตัวต่อกันไปมากๆ ใช้ aperture 4.5 เพราะว่าแสงค่อนข้างน้อย ความเร็ว Shutter  1/125 หรือต่ำกว่าเล็กน้อย ผมว่าภาพจะสวยงามครับ หาหนังอ่านเรื่องการถ่ายภาพมีหลายเล่มครับ แต่คงต้องซื้อกล้องตัวใหม่ที่เป็น DSLR แต่ก่อนซื้อควรอ่านหนังสือให้เข้าใจก่อน จะได้เลือกกล้องที่ดีและใช้ได้ง่ายๆและราคาไม่ต้องแพงมากนักเพราะไม่ได้ใช้ถ่ายภาพอาชีพ (หาเงินให้คุ้มค่ากล้องแพงๆ) ยังไงก็ตาม...ถ้าชอบธรรมชาติ นิวซีแลนด์ทั้งเกาะเหนือและเกาะใต้ดีที่สุดครับ แล้วยังมีทางเดินเข้าไปในป่าเป็นประเภท Ten minute walk, Thirty minute walk ซึ่งน่าเดินเล่น ส่วนใหญ่อยู่ใกล้ๆโรงแรมที่พักที่ตั้งอยู่กลางภูเขาหรือในชนบท แต่ควรมีคนเดินร่วมกันหลายคนหน่อยนะจะได้สบายใจ จากคุณ : ไบเซ็บ เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 54 21:55:24

ความคิดเห็นที่ 16 แต่ตอนที่ไปจีนผมยังไม่ได้อ่านเพราะยาวจัง รอให้ว่างกว่านี้แล้วจะอ่านเผื่อว่าอาจจะมีความรู้สึกอยากไปเที่ยวจีนบ้าง - ต้องบอกว่าบันทึกที่ไปจีน ไม่ได้พูดถึงสถานที่เที่ยวเท่าไหร่นะคะ(เพราะเน้นไปเรียน) ออกแนวบันทึกประจำวันเสียมากกว่าว่าเจออะไรบ้างในแต่ละวัน ส่วนมากจะบันทึกเรื่องคนมากกว่าสถานที่ค่ะ จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 54 22:22:33

ความคิดเห็นที่ 17 คาราวะ 3 จอก สำหรับคำแนะนำนะคะพี่หมอ ส่งภาพจากเมืองจีน...ตอนที่ไปกุ้ยหลินมาฝากกัน.. มีตำนานเล่าว่า ช้างจากเมืองไทย...ถูกส่งมาเป็นบรรณาการให้ฮ่องเต้... ช้างตัวหนึ่งเกิดคิดถึงบ้าน....ไม่ยอมเดินตามฝูงกลับไปเมืองหลวง เอางวงจุ่มน้ำไม่ไปไหน...จนกลายเป็นหิน ณ ที่แห่งนั้น ถ้าพี่หมอไปเมืองจีน...เตรียมหาหน้ากากกันควันบุหรี่ไปด้วยนะคะ..ด้วยความรัก&ห่วงใยเจ้าค่ะ เซี่ยงไฮ้ไปนานมากแล้ว....ตอนนี้คงเปลี่ยนไปมากมาย.... ขอบคุณอีกครั้งนะคะ.. จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 54 22:47:26

ความคิดเห็นที่ 18 น้องซ่าครับ ช้างตัวนี้ไม่มีงาสงสัยจะเป็นช้างพังอายุยังน้อยเพราะยังไม่มีขนาย(เอ..พูดถูกหรือเปล่าหรือเรียกอย่างอื่น) แต่ทำไมงวงใหญ่จังเกือบเท่าขาล่ะ ถ้ามีควันบุหรี่มากขนาดนั้น สงสัยจะไม่ไปเพราะเกลียดบุหรี่มากๆได้กลิ่นแล้วจะรู้สึกหายใจไม่ออก..ไม่ใช่กระแดะนะ เวลาเดินตามหลังใครที่สูบบุหรี่แล้วต้องรีบเดินเร็วๆเพื่อให้นำหน้าพวกนี้จะได้ไม่ได้กลิ่น แต่ก่อนที่ยังไม่มีกฏหมาย เวลาเข้าไปกินอาหารที่ภัตตาคารใหนต้องถามก่อนว่าตรงใหนที่ไม่สูบบุหรี่ แต่เดี๋ยวนี้ดีมากครับที่เขาห้ามสุบบุหรี่เกือบทุกแห่ง น้องแตงขยันเขียน น่าจะเขียนนวนิยายเป็นเรื่องในตอนเด็กๆก็ดีครับเพราะเวลาอ่านจะได้รู้สึกย้อนเวลากลับไปเป็นเด็ก บางครั้งแม้เราผ่านวัยเด็กมาแล้วเราก็ยังอยากที่จะกลับไปเป็นเด็กอีกเพราะชีวิตวัยเด็กเป็นวัยที่มีความสุขกว่าชีวิตวัยโตที่ต้องมาพบกับสิ่งต่างๆบางครั้งก็ทำให้เราเจ็บทั้งกายและใจ แม้ว่าบางครั้งอาจมีความสุขแต่ก็ไม่สุขเท่าวัยเด็กครับ วัยเด็กอย่างมากก็เจ็บกายเพราะถูกตีเวลาดื้อก็เท่านั้นเอง เข้าไปอ่านเรื่องเมืองจีนของน้องแตงแล้ว อืม..น้องแตงเก่งครับที่เรียนรู้จีนกลาง ผมพยายามเอาตำราจีนกลางที่เขาขายใน TV ช่องหนึ่งมาฟังทั้งเทปและอ่านก็ไม่ get จำไม่ได้ จำได้แต่ตอนที่อ่านตอนแรก พอหลายๆตัวแล้วจำไม่ได้แล้ว ไม่รู้จะพูดกับใครเลยเก็บทั้งเทปทั้งตำราเอาไว้ในห้องสมุด ส่วนแต้จิ๋วผมพอพูดกับคนไข้ได้บ้างเฉพาะคำที่เกี่ยวกับการแพทย์ แต่พอคนไข้พูดเกี่ยวกับเรื่องอื่นแล้วต้องบอกเขาไปว่า อั๊วต่าตึ่งอ่วยนิกเกี้ย ผมว่าพูดได้หลายภาษานี่ดีนะครับ อย่างน้อยไปเที่ยวที่ไหนก็จะสื่อสารกับเขาได้ไม่อดตาย แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 54 11:16:58 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 54 11:16:00 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 54 10:34:29 จากคุณ : ไบเซ็บ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 10:32:58

ความคิดเห็นที่ 19 เรื่องภาษาจีน แตงก็ได้แค่พื้นฐานน่ะค่ะ เอาเป็นว่าพอใช้ในชีวิตประจำวันได้ สอนการบ้านเด็กนักเรียนได้ แต่การแปลบทความยาวๆ ยังไม่ค่อยได้สักเท่าไหร่ แปลเพลงสักเพลงสักต้องใช้เวลานานพอสมควร จริงๆ ถ้าจะเรียนภาษาจีนเรียนในเมืองไทยดีกว่าค่ะ เพราะตอนที่แตงไปเรียนที่จีนอาจารย์เขาพูดจีนทั้งคาบเลย ไปตอนแรกจะงงๆ เวลาอาจารย์สอนไวยากรณ์ แต่ตอนนี้แตงไม่ได้เรียนภาษาจีนแล้วล่ะค่ะ ไม่ได้ใช้อะไรเท่าไหร่ เมื่อก่อนใช้เยอะเพราะจะใช้แปลเพลงศิลปินคนโปรด (เรียนเพื่อการนี้โดยเฉพาะ ฮ่าๆ) ------------------------------ สำหรับเรื่องชีวิตในวัยเด็ก ตอนนี้แตงเริ่มบันทึกไปบ้างบางส่วนค่ะ แตงเรียนหลายโรงเรียน ก็จะได้เห็นอะไรที่แตกต่าง เรื่องราวบางอย่างแตงก็ใส่ลงไปในนิยายของตัวเองเหมือนกัน แตงว่าชีวิตของทุกๆ คนก็น่าจะมีเรื่องราวสนุกสนานแตกต่างกันไป และแน่นอนหลายๆ คนก็มีช่วงดราม่าของชีวิต แตงก็มีเหมือนกันค่ะ เรียกว่ามีครบทุกรสชาติจริงๆ บางเรื่องก็ยิ่งกว่าในนิยาย คิดว่าจะรวบรวมไว้เป็นเล่ม อิอิ จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 54 12:33:39