ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 1 เด็กสาวผู้ลึกลับ เมื่อ 11 ชั่วโมงก่อนที่ฮิโระกลายเป็น คาแรคเตอร์ แคปเตอร์ เป็นช่วงเช้าเหมือนปกติทุกๆวัน.... ในเวลานั้นมีเด็กหนุ่มผมซอยสีน้ำตาล ตาสีอำพันอายุราว 15 ปีนอนอยู่บนเตียงผ้าปูสีขาว ดูเหมือนในบรรยายกาศตอนนี้เหมาะการนอนมากกับคนขี้เซาแบบ ส่วนห้องนอนของเด็กหนุ่มคนนี้จัดห้องตามสไตล์เรียบง่ายมากๆ มีแค่ตู้เสื้อผ้าไม้ โต๊ะเขียนหนังสือ และเตียงผ้าปูนสีขาวสว่างที่เขานอนอยู่เท่านั้น แต่ทว่า.... “เจ้าพี่บ้า! บ้า! บ้า! ตื่นได้แล้ว”จู่ๆมีเสียงมาจากทางนอกประตูพร้อมกับเคาะประตู “เดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ!!!” เป็นเสียงน่ารำคาญของมิซึริ ยูโนะ น้องสาวที่อายุไล่เลี่ยง 2 ปีของผม “รู้แล้วเฟ้ย!!!”ชายวัยรุ่นตะโกนออกไปด้วยความไม่พอใจอยู่บ้าง และก็ลุกออกจากเตียงจากนั้นเปลี่ยนเสื้อแล้วก็ออกจากห้องนอนของเขาไป ต่อ มาชายหนุ่มที่ชื่อ มิซึริ ฮิโระ นั่งกินอาหารร่วมกับมิซึริ ยูโนะ น้องสาวสาวเลือดเดียวกันอายุห่างกันแค่ 2 ปีเท่านั้นเอง แถมเป็นประเภทชอบกวนประสาทกับฮิโระเป็นอย่างมาก ส่วนพ่อแม่ทั้ง 2 คนออกไปทำงานที่ต่างจังหวัดนานๆทีจะกลับบ้านซักครั้งแทบนับนิ้วได้เลย ในช่วงที่ระหว่างกินข้าวเช้าก็ทุ้งคู่ก็ถดเถียงกันตั้งแต่เริ่มเลย “พี่นี่ชอบตื่นสายอยู่เรื่อยเลยนะ”สายตาของเด็กสาว “แล้วทำไมล่ะ นี่มีนเรื่องของฉันเองนี่” ในขณะที่ทั้งคู่เถียงกันอยู่ ระหว่างนั้นเองมีการประกาศข่าวที่ทีวีที่น้องสาวเปิดทิ้งไว้ “ขณะ นี้มีรายงานข่าวอยู่ว่า มีผู้ที่ได้รับความบาดเจ็บจากสิ่งมีชีวิตลึกลับสีดำที่ไม่อาจยืนยังได้ซึ่ง มีแนวโน้มที่สูงขึ้นเรื่อยๆแล้วครับ”ชายวัยกลางคนที่ประกาศข่าวในรายการทีวี ประกาศ เพราะว่าในตอนนี้มีคนถูทำร้ายจากสิ่งมีชีวิตลึกลับสีดำมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อ ไม่กี่ปีก่อน ซึ่งมีบางรายเกิดบ้าเสียสติบ้าง หรือไม่ก็เสียชีวิตไปบ้างซึ่ง “ขอให้ทุกๆท่านระวังตัวด้วยโดยเฉพาะตอนดึกนะครับ” หลัง จากที่ข่าวพูดจนจบแล้ว...พี่น้องคู่นี้กินข้าวเสร็จพอดี ทั้งคู่ก็เดินออกจากบ้านไปโรงเรียนพร้อมกัน แถมเส้นทางเดินก็ใช้ทางเดียวกันอีก เพราะว่าโรงเรียนม.ต้น และ ม.ปลายของทั้งคู่ติดกันนี่เอง... พอทั้งคู่เดินถึงหน้าโรงเรียนม.ปลายของฮิโระแล้วก็.... “นั้นฉันขอล่วงหน้าไปก่อนนะเจ้าพี่บ้า”ยูโนะก็วิ่งจากฮิโระไป “...ตัวจุ้นจ้านออกไปซะที”ฮิโระรู้สึกโล่งใจที่ตัวป่วนไปซะทีแล้วก็เดินไปเรื่อยๆจนถึงห้องเรียนของตัวเอง ใน ช่วงเวลาเรียนสำหรับฮิโระแล้วรู้สึกเซ็งอย่างมาก เพราะฮิโระเป็นประเภทที่ไม่ค่อยชอบการเรียนเท่าไรนัก และก็แอบงีบในท่าที่เนียนๆไม่มีใครจับได้เพราะอยู่ริมหน้าต่างท้ายสุดของแถว ไปเรื่อยๆจนถึงเวลาข้าวกลางวัน ฮิโระนั่งกินข้าวกับเพื่อนสนิทอีก 2 คนที่ดาดฟ้าของโรงเรียน “เฮ้ฮิโระ ฉันได้ข่าวลือเจ๋งๆด้วยนะ”ซากุราอิ เก็งคิ เพื่อนของฮิโระ ชายหนุ่มที่มีท่าทางดูเหมือนนักเลงหัวไม้ ไว้ทรงผมรีเจ้นท์สีทอง ร่างสูงโย่งประมาณ 1.9 เมตรกว่า แต่ว่าดูท่าทางเก็งคิดูใจดีกว่าผิดกับหน้าตาของเขา “ใช่ๆ รู้สึกว่าที่เขตก่อสร้างเก่าน่ะมีสิ่งมีลึกลับที่เป็นข่าวด้วยนะ”อีกคนนึง คือ โชโรโมริ คาซาเมะ ชายผมสั้นสีน้ำตา สวมแว่นตากรอบแดง พูดออกมาอย่างตื่นเต้นน่าดู “น่าสนุกเหมือนกันนะ”ฮิโระรู้สึกสนใจขึ้นมา ดูเหมือนเขาชอบเรื่องน่าตื่นเต้นเร้าใจมากๆ “งั้นคืนนี้พวกเราออกไปสำรวจกันเถอะ!!!”คาซาเมะเสนอขึ้นมาด้วย “โอ๊ส!!!”ทั้งฮิโระและเก็งคิก็ตอบตกลงทั้งคู่ “ไปเจอกันที่หน้าเขตการก่อสร้างร้างนะ”ชายผู้สวมแว่นตาก็พูดขึ้นมา “โอเค!!!”ทั้งฮิโระและเก็งคิก็ตอบตกลงอีกรอบนึง “เตรียมพวกอุปกรณ์ป้องกันตัวด้วยนะ”คาซาเมะพูดเสนอขึ้นมาอีกอย่าง หลัง จากที่ทั้ง 3 คนก็ตอบตกลงแล้ว เวลาผ่านไปจนถึงตอนเย็นขึ้นมา ทั้ง 3 คนก็กลับไปเตรียมอุปกรณ์ป้องกันตัวตามที่คาซาเมะพูด จากนั้นมาที่จุดรวมพลที่นัดไว้เมื่อกลางวัน “ดูซิว่าทุกคนเตรียม อะไรมากันบ้าง”ทั้ง3คนก็คว้าของที่อยู่ในกระเป๋าออกมา....สิ่งของที่ทั้ง 3 คนที่เตรียมมาก็คือ สร้อยไม้กางเขน(ฮิโระ) ไม้เบสบอล(เก็งคิ) คัมภีร์ไล่วิญญาณ(คาซาเมะ) “ฮ่าๆ แค่ละคนนี่คิดได้ไงกันนะ ของแบบนั้นจะปราบมันได้ไง มันต้องเป็นไม้เบสบอลสิ”เก็งคิหัวเราะขึ้นมา คิดว่าของตัวเองน่าจะเวิร์คกว่าคนอื่นๆที่เอามาเสียอีก “ช่างเถอะน่า”ฮิโระตอบออกมาอย่างเซ็งๆ “ไปกันเถอะ”ฮิโระพูดออกมา ส่วนคาซาเมะกับเก็งคิก็ตอบโดยการพยักหน้าตกลง ทั้ง 3 คนก็เดินเข้าไปในเขตการก่อสร้าง ที่นี่ไม่มีใครอยู่เลย แถมมีพวกรถเครน รถตัก และเครื่องจักรอื่นๆที่อยู่ในเขตก่อสร้างแห่งนี้ แถมมีบรรยายกาศที่รู้สึกขนลุกขึ้นมาอีกด้วย เดินเข้าไปยิ่งส่วนลึกๆมีพื้นและเพดานมีรอยแตกเหมือนโดนอะไรซักอย่างทุบแรง จนแตก “รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ค่อยดีเลยแฮะ”ชายที่ไว้ทรงผมรีเจ้นท์เริ่มตัวสั่นขึ้นมา “แค่นั้นกลัวแล้วเรอะ”ชายผู้สวมแว่นเริ่มแซวอีกคนนึง “ไม่มีทางหรอกเฟ้ย!!!”เขาก็ตอบกลับทันที จู่ๆ มีจุดแสงสีขาวโผล่ห่างจากพวกฮิโระพอสมควร มีจุดแสงสีขาวอยู่ราวๆ 4 ลูกกระจุกอยู่ใกล้ๆกัน และมีเงาลางๆอยู่กึ่งกลางจุดแสงสีขาวนั่น “เจอแล้ว!!!”ทั้งเก็งคิและคาซาเมะวิ่งเข้าไปที่จุดประกายแสงตรงด้านหน้าทันทีก่อนที่ทั้ง 2 คนนั้นวิ่งเข้าไปถึงก็... ฟุ่ววว~~~~!!! จู่ๆมีลำแสงสีแดงพุ่งผ่านเหนือหัวทั้ง 2 คนไปเลยออกรวมถึงฮิโระด้วย ผ่านไปจนถึงสุดทางที่พวกฮิโระพึ่งเดินผ่านไปนั่นเอง.... ตูม!!! “ว๊าก!!!!”เกิดเสียงระเบิดอย่างรุนแรงที่ด้านหลังของฮิโระทำให้ร่างของฮิโระปลิวไปไปด้านหน้าเพราะแรงระเบิด เมื่อครู่นี้ ส่วนชายผมรีเจ้นท์และชายสวมแว่นกระเด็นไปคนละทิศคนละทางด้วยเช่นกัน “อูย....เกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย”ฮิโระก็ลุกขึ้นมาพร้อมกับความปวดจากการระเบิด “เอ๋??”ชาย หนุ่มสังเกตุเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าได้ สิ่งที่อยู่ตรงหน้าที่เห็นคือ ผู้หญิงที่อายุราวๆเดียวกับเขา ผมสีม่วงยาวสลวยถึงพื้น ตาสีฟ้าที่ใสสะอาดน่าดึงดูด สวมชุดคล้ายๆหนังไซไฟรัดรูปสีดำรวมถึงมือและเท้าด้วย ยืนอยู่ตรงหน้าของชายหนุ่ม จู่ๆเธอก็เอาหน้าของตัวเองมาใกล้หน้าของชายที่อยู่ตรงหน้าของผู้หญิงคนนี้ “อะไรกันเนี่ย!!! คนๆนี้”ชายที่กำลังถูกผู้หญิงเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆเริ่มกระวนกระวายขึ้นมา “เฮ้!!จอ ย หยุดก่อน”จู่ๆมีเสียงเล็กๆที่อยู่เหนือหัวของชายหนุ่มที่กำลังถูกผู้หญิงเอา หน้าเข้าใกล้มากๆ พอฮิโระได้ยินเสียงก็หันขึ้นไปมองสิ่งที่ฮิโระเห็นคือ สิ่งมีชีวิตคล้อยๆตุ๊กตาร่างมนุษย์ตัวเล็กสีขาวสนิท4ตัว สูงประมาณครึ่งไม้บรรทัด ที่ใบหน้าของเจ้าพวกนี้มีรูปสัญลักษณ์เป็น วงกลมสีแดง(O) กากบาทสีน้ำเงิน(X) สามเหลี่ยมสีเขียว (/\) และสี่เหลี่ยมสีชมพู ([]) เหมือนปุ่มเกมกด เจ้าของเสียงนี้คือ วงกลม “นี่มันตุ๊กตาเรอะ...”ชายหนุ่มรู้สึกตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้าว่าเป็นความฝัน “เสีย มารยาทเฟ้ย!!! พวกฉันน่ะเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงเหมือนกันนะเฟ้ย”ตุ๊กตาหน้าวงกลมตะโกนขึ้น มาด้วยความโกรธมาก พร้อมกับเอามือเล็กๆของมันเขกหัวของชายหนุ่มที่พูดเมื่อครู่นี้ “โทษทีนะที่หัวหน้าของพวกเรานี่ใจร้อนมากไปหน่อยน่ะ”จู่ๆมีเสียงของตุ๊กตาหน้าสามเหลี่ยมกระซิบบอกฮิโระ “งั้นเหรอ...”ฮิโระรู้สึกมึนงงอยู่เล็กน้อย จู่ๆทันใดนั้นก็....มีเสียง ครืน เสียงดังขึ้นมา “แย่ แล้วจอย!!! แบล็คคาแรคเตอร์มาแล้วนะ”อีกตัวนึงที่มีรูปสี่เหลี่ยมบอกกับผู้หญิงผมสีม่วง ในขณะนั้นเองมีจิตสังหารที่รุนแรงโผล่จากด้านบนทั้ง 2 คน พอเธอได้ ยินคำเตือนของเจ้าหน้าสี่เหลี่ยมแล้วก็หันผลักร่างของฮิโระกระเด็นออกไปไกล ประมาณ 5 เมตร และเธอก็หันหน้าไปมองด้านบนพบสิ่งมีชีวิตก้อนกลมๆสีดำขนาดใหญ่ลอยอยู่กลาง อากาศ “ซวยแล้วสิ มันจะเริ่มเปลี่ยนรูปร่างแล้ว!!!”เจ้าตัวหน้าสามเหลี่ยมรู้สึกสังหรณ์ไม่ดี จู่ๆ ผิวของมันก็เปลี่ยนแปลงอออกไปเป็นรูปร่างแบบมนุษย์สวมหน้ากากยักษ์ผมยาวสีดำ สนิทมี 6 แขน และที่มือทั้งหมดของมันมีดาบโค้งไว้ในขณะที่มันลอยอยู่ จู่ๆมันก็ร่วงลงไปยังจุดที่ผ็หญิงผมม่วงยืนอยู่เพื่อโจมตีใส่จากที่สูงนั่น “อันตราย!!!”ฮิโระตะโกนออกมาไป เพราะว่าผู้หญิงจะมาสู้สัตว์ประหลาดนี่มันบ้าชัดๆเลย เคร้ง!!! เกิด เสียงเหมือนดาบปะทะกันอย่างรุนแรง ภาพที่ฮิโระเห็นตรงหน้าคือ เจ้าตุ๊กตาหน้ากากบาทที่เป็นตัวสุดท้าย มันเอามือเล็กๆของมันรับดาบทั้งหมดได้ง่ายๆ จากนั้นเจ้าหน้ากากบาทก็ใช้แรงผลักดันเจ้ายักษ์ดาบ 6 เล่มนั่นกระเด็นไกลออกไป “เอ็กคาลิเบอร์ ฟิวชั่น...”เสียงของผู้หญิงที่ชื่อว่า จอย บอกชื่อของเจ้าตุ๊กตาหน้ากากบาทนั่น ตุ๊กตา หน้ากากบาทที่ชื่อ เอ็กคาลิเบอร์ ก็พยักหน้าตอบรับแล้วก็ที่ร่างกายของมันก็เริ่มเปล่งแสงสีฟ้าขึ้นมาจากนั้น ก็เข้าร่างของจอยเข้าไป ร่างกายของเธอก็เปล่งแสงสว่างกว่า เอ็กคาลิเบอร์ ชุดของเธอเปลี่ยนไปเป็นรูปแบบนักดาบออกมาพร้อมกับดาบคู่ และมีเครื่องหมาย X ที่ด้ามดาบด้วย ซึ่งทำให้ฮิโระคนที่อยู่ใกล้ๆตะลึงขึ้นมาเลยทีเดียว จากนั้นผู้หญิงที่ชื่อว่า จอย ก็พุ่งเข้าไปหายักษ์ดาบ 6 เล่มนั่นทันที เกิดการปะทะดาบขึ้นระหว่างจอยกับยักษ์ที่ชื่อแบล็คคาแรคเตอร์นั่น... “เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่น่ะ...”ฮิโระอึ้งกับภาพติดตามที่เกินขอบเขตของความเป็นจริงไปแล้ว ในขณะที่ฮิโระมัวแต่นั่งอึ้งนั่น ผู้หญิงผมม่วงก็ฟันยักษ์ดาบ 6 เล่มนั่นกระเด็นไปทางฮิโระ “เฮ้ย ซวยแล้วไง!!!”เจ้าตุ๊กตาหน้าวงกลมเห็นฮิโระที่กำลังจะโดนร่างของยักษ์ชน ก็พุ่งเข้าไปหาฮิโระทันที แต่ระยะของทั้งคู่อยู่ห่างกันเกินไป “นี่ฉันกำลังจะถูกไอ้ยักษ์นั่นชนเรอะ!!!” ฮิโระเพิ่งสังเกตุเห็นก่อนที่ยักษ์สีดำจะมาชนเขา “ไม่ ไม่ ไม่ ฉันยังไม่อยากตายนะ” ฮิโระเริ่มกระวนกระวายขึ้นมา ในชั่วเสี้ยววินาทีนั่นเองก็...... เจ้าเป็นผู้ที่ถูกรับเลือกจากทุกสรรพสิ่งแห่งโลกจินตนาการ ข้าจะมอบพลังนี้ให้แก่เจ้า!!! จงทำภารกิจที่ยิ่งใหญ่!!! จู่ๆ มีเสียงดังก้องในหัวของฮิโระขึ้นมา จนทำให้ฮิโระสะดุ้งขึ้นมา และภาพที่ฮิโระเห็นนั้นคือ ดวงแสงเล็กๆกำลังล่องลอยพุ่งเข้าไปหาที่ฮิโระด้วย พอเสียงในหัวนั่น หายไป ดวงแสงนั่นเข้าไปในร่างของฮิโระ ร่างกายของเขาเปล่งแสงออกมาเหมือนของผู้หญิงที่ชื่อว่า “จอย” แสงนั่นทำให้ร่างของยักษ์สีดำสลายไปราวกับสายหมอก “โฮ่ เจ้าหมอนั่นก็เป็นคาแรคเตอร์ แคปเตอร์ด้วยเรอะ”ตุ๊กตาหน้ากลมก็ตะลึงเล็กน้อยสำหรับภาพที่เห็น สักพักนึงแสงสว่างที่ประกายนั่นค่อยๆลดลงจนเห็นร่างแปลงคาแรคเตอร์ของฮิโระ “ชะเฮ้ย!!!”ตุ๊กตาหน้ากลมตกใจมากๆที่เห็นร่างแปลงคาแรคเตอร์ของฮิโระ รวมถึงคนอื่นๆที่อยู่บริเวณที่อยู่ใกล้ๆนั่นด้วย ภาพที่ทุกคนเห็นนั่น...คือ สาวน้อยที่สวมชุดแฟนตาซีคล้ายสาวน้อยเวทมนต์ ซึ่งอยู่อยู่จุดเดียวกับฮิโระที่ยืนอยู่ “มี อะไรกันเหรอ....อุ๊ก!!!”สาวน้อยคนนี้ถามด้วยความสงสัย แล้วจู่ๆชะงักไปเพราะน้ำเสียงของตัวเอง จากนั้นเธอเองก็มองไปรอบๆตัวเห็นสิ่งที่เปลี่ยนไปของตัวเอง “นี่มันฉันเรอะ!!!” จากคุณ : herosan เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 54 11:35:17

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนถัดไปแบบ Fail! "ร่างจริงของนายเป็นร่างสาวน้อยเวทมนต์ในโลกจินตนาการน่ะแหละ" "เพราะนายใช้ชีวิตอย่างหลบๆซ่อนๆ" "โดยการใช้ร่างคาแรคเตอร์ชาย ที่ชื่อว่า มิซึริ ฮิโระ แฝงอาศัยในโลกนี้" "ออกมาใช้ชีวิตเพื่อมาไล่ล่าพวกแบล็คคาแรคเตอร์ไงล่ะ" "ม่าย!!!จริง!!!" ปล.อย่าหลงเชื่อล่ะ จากคุณ : herosan เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 54 11:35:43

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนที่ 2 ความจริงอันน่าสะพรึง “นี่มันฉันเรอะ!!!”เมื่อซักครู่ฮิโระเห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวเองจากกระจกที่วางอยู่ใกล้ตัว “นี่ มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย”ชายผู้ที่กลายเป็นสาวน้อยก็เริ่มโวยวายยก ใหญ่ขึ้นมา มีลักษณะเด่นคือ ผมสีชมพูยาวสลวย ดวงตาสีฟ้าคราม ผิวขาวเนียน รูปร่างอายุอยู่ประมาณม.ต้น สวมชุดราวกับหลุดออกมาจากโลกแฟนตาซี สวมชุดคล้ายโกธิโลลิต้าสีชมพู/ขาว แถมรูปร่างของเขากลายเป็นเด็กผู้หญิงอย่างสมบูรณ์ และที่มือของเขาก็ถือคทาสีขาวสูงพอๆกับร่างของเขารูปร่างประหลาดๆ ที่บนหัวคทาเป็นแท่งแก้วผนึกสีแดง แถมมีปีกนกติดอยู่กับแท่งแก้วด้วย “อย่าแตกตื่นสิเจ้าบ้า”เจ้าตุ๊กตาหน้ากลมก็ยิงลำแสงสีแดงจากหน้ายิงใส่ที่พื้นข้างๆชายผู้ที่กลายเป็นสาวน้อย ทำให้ฮิโระตกใจขึ้นมา จู่ๆเขาก็นึกเรื่องก่อนหน้านี้ออกคือ ลำแสงสีแดงปริศนาที่โจมตีใส่ฮิโระนั่นเอง “เฮ้ย! ตะกี้เป็นฝีมือของแกเรอะ”ฮิโระก็เริ่มโกรธขึ้นมาพร้อมเปลี่ยนเรื่องประเด็นทันที จนลืมไปเลยว่าตัวเองกลายเป็นสาวน้อยไปแล้ว “ก็ใช่น่ะสิ อยากหาเรื่องเจ็บตัวเรอะ”ใบหน้าของเจ้าตุ๊กตาหน้ากลมเริ่มชาร์จลำแสงใส่ชายที่กลายเป็นสาวน้อยอีกครั้งนึง “โอเมก้า! พอก่อนเถอะ”จู่ๆมีเสียงนึงเข้าแทรกกลางคัน เจ้าของเสียงนั่นคือ เด็กสาวผมสีม่วงที่มาพร้อมกับเจ้าพวกตุ๊กตาพวกนั้น “ครั้งนี้เอ็งโชคดีนะ”ซึ่งทำให้เจ้าตุ๊กตาหน้ากลมก็หยุดนิ่งและเชื่อฟังเด็กสาวผู้เป็นเจ้านายอย่างโดยดี แวบ!!! จู่ๆ ร่างกายของเด็กสาวผมม่วงเปล่งแสงออกมา รูปร่างของเธอคนนั้นค่อยๆเปลี่ยนไปกลายเป็นคนละคนเมื่อตะกี้นี้ รูปร่างของเธอเป็นเด็กสาวอายุรุ่นเดียวกับพวกเด็กม.ต้น ผมสีดำสนิทซอยสั้น ดวงตาสีทองอร่าม ผิวสีเหลืองน้ำผึ้ง แถมมิหน้ำเธอคนนี้ยังสวมชุดเครื่องแบบนักเรียนม.ต้นเดียวกับน้องสาวของฮิโระ อีกต่างหาก แต่ว่าเจ้าพวกตุ๊กตายังอยู่ครบทั้ง 4 ตัว “ตะกี้มันคืออะไรกันแน่...”ฮิโระเริ่มเปิดประเด็นคำถามขึ้นมา “ฉันจะเล่าทุกอย่างให้ฟังนะ...”เด็กสาวผมดำก็ส่งเสียงอย่างเย็นชา “ตะ กี้น่ะคือ แบล็คคาแรคเตอร์ เป็นตัวตนจินตนาการที่ตกค้างจากการแต่งเนื้อเรื่องของนักแต่งนิยายหรือนัก วาดการ์ตูนต่างๆก่อรูปร่างให้มีตัวตนออกมาอาละวาดหรือทำสิ่งชั่วร้ายต่างๆ ให้กับประชาชนเพื่อสนองเรียกความสนใจให้กับตัวมันเอง...”เธอก็อธิบายอย่าง คร่าวๆ ซึ่งทำให้ฮิโระเข้าใจอย่างคราวๆว่า พวกแบล็คคาแรคเตอร์คือสิ่งมีชีวิตสีดำที่ออกมาอาละวาดปั่นป่วนในตอนนี้ “ถ้า สรุปง่ายๆคือ แบล็คคาแรคเตอร์ คือ ตัวละครที่มักจะถูกหลงลืมไม่มีใครมาสนใจเลย(ขายไม่ออก)จนทำให้เกิดตัวตนขึ้น มาอาละวาดเพื่อสนองกิเลสให้กับตัวมันเอง โดยนักแต่งนิยายหรือนักวาดการ์ตูนพวกนั้นเป็นผู้ให้กำเนิดแบล็คคาแรคเตอร์ โดยที่ไม่รู้ตัวไงล่ะ” “แล้วตัวแบล็คคาอะไรนั่นเกิดขึ้นมาเพราะอะไรกันล่ะ”ฮิโระเริ่มสงสัยขึ้นมา “ปก ติแบล็คคาแรคเตอร์(ตัวละครทมิฬ)จะไม่สามารถมีตัวตนขึ้นมาได้ ถ้ามันต้องการมีตัวตนขึ้นมาได้ก็มีเงื่อนไขราวๆนี้คือ 1.ต้องเป็นตัวละครที่เจ้าของผู้ให้กำเนิดตัวละคร(ผู้แต่งนิยายหรือนักวาด การ์ตูน)รู้จักเพียงกลุ่มเดียวเท่านั้น(ในกรณีทำงานเป็นทีม หรือ ทำงานคนเดียว) 2.แต่งเรื่องไม่จบบริบูรณ์ และ3.เจ้าของผลงานลืมตัวละครที่สร้างตัวละครนั่นไปจนหมด นี่แหละสิ่งที่ทำให้พวกแบล็คคาแรคเตอร์มีตัวตนขึ้นมาได้”สิ่งที่เด็กสาวผมดำ อธิบายมา “แบบนี้เองเรอะ”สิ่งที่เด็กสาวคนนี้พูด ทำให้ฮิโระคิดว่าพวกตัวละครจะมืดมนเหมือนกัน “แล้วแบบเธอนี่คล้ายๆกับตัวดำนั่นหรือเปล่าล่ะ”ชายผู้กลายเป็นสาวน้อยถามไปยังเด็กสาวที่กำลังอธิบายอยู่ “แบบ พวกฉันน่ะเหรอ ก็ใกล้เคียงอยู่นะ แต่ก็มีความแตกต่างคือ พวกแบล็คคาแรคเตอร์ก่อเป็นรูปร่างออกมาจากความว่างเปล่า ส่วนพวกคาแรคเตอร์ แคปเตอร์อย่างพวกฉันใช้ร่างกายของสิ่งมีชีวิตเป็นภาชนะแทนไงล่ะ” “พวกฉัน... หรือว่ายังมีคนอื่นๆด้วยเรอะ!!”ชายผู้กลายเป็นสาวน้อยตกใจขึ้นมา “หัวไวดีนี่ ฉันเองก็ได้พบคาแรคเตอร์ แคปเตอร์จากที่อื่นๆเหมือนกันนะ”เด็กสาวก็เดินเข้าใกล้มาหาชายในคราบสาวน้อย... “คาแรคเตอร์ แคปเตอร์ คือผู้ที่ออกมารับมือกับพวกแบล็คคาแรคเตอร์ไงล่ะ”เด็กสาวพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจมาก “คา แรคเตอร์ แคปเตอร์คือ ผู้ที่ได้รับตัวตนใหม่จากรับการคัดสรรเลือกจากใครซักคนหนึ่งไม่รู้แบบบังคับ ให้เป็น เหมือนตอนที่นายได้ยินเสียงแปลกๆจากภายในหัวนั่นไง”เธอก็ชี้มือของตัวไปที่ หัวของฮิโระ ซึ่งทำให้ฮิโระชะงักขึ้นมา “แถมทุกคนไม่รู้ว่าตัวจริง ของคนที่เลือกทุกคนเป็นใครกันแน่ รวมถึงฉันด้วย”น้ำเสียงของเธอเหมือนโกรธอะไรซักอย่างแวบนึง แต่ก็ไม่สนใจนัก “คา แรคเตอร์ แคปเตอร์ แต่ละคนจะได้รับคาแรคเตอร์(ตัวละคร)1 คน ต่อ 1 คาแรคเตอร์ ซึ่งจะได้แตกต่างกันด้วยนะ ซึ่งมีหลายรูปแบบทั้ง ทหารอวกาศ เอเลี่ยน เอลฟ์ มนุษย์หูแมว ขนาดหุ่นยนต์ยังมีเลย” “มีหลายรูปแบบเชียวเรอะ”ฮิโระก็ตกใจที่ยังมีรูปแบบอื่นๆอยู่อีก “คาแรคเตอร์ ก็มีประเภทระดับความเก่งตัวละครตอนแรกด้วยนะ” “ระดับความเก่งตัวละครตอนแรก?”ฮิโระรู้สึกงงขึ้นมา “นั่น น่ะคือ ทักษะโดยรวมของตัวละครที่ได้รับพลังนี้ตอนใหม่ๆ น่ะ ซึ่งกฏของการแต่งเนื้อเรื่องตัวละครเองก็ต้องมีช่วงพัฒนาเหมือนกัน ไม่ต่างจากชีวิตจริงเท่าไรนัก ซึ่งมี 4 รูปแบบด้วยกัน” “1.พวกที่มีพลังน้อยอ่อนประสบการณ์” “2.พวกที่มีพลังน้อยแต่เก่งเทพตั้งแต่เริ่มเรื่อง” “3.พวกที่มีพลัง(เช่นเวทมนต์ หรือ พลังวิเศษอื่นๆ)มากมายเหลือเฟือแต่อ่อนประสบการณ์” “4.แบบเดียวกับ3 แต่เก่งเทพตั้งแต่เริ่มเรื่อง”เธอก็อธิบายพวกรูปแบบทั้งหมดออกมา “แต่ละอย่างนี่สุดๆไปเลยนะเนี่ย...”ฮิโระตะลึงขึ้นมากับคำพูดนั่น “แต่ละคนก็ได้รับความทรงจำของคาแรคเตอร์คนนั้นด้วยนะ ลองนึกทบทวนความทรงจำสิ ถ้าอยากรู้ที่มาของนายเองนะ” “แบบนี้เรอะ”ฮิโระ ก็เลยทบทวนความทรงจำก่อนดู ความ ทรงจำที่เขาเห็นนั้นเต็มไปด้วยเรื่องราวของสาวน้อยเวทมนต์ที่ฮิโระ เป็นอยู่เต็มไปหมด มีทั้งคนรู้จักของสาวน้อยคนนี้ หรือการต่อสู้อันดุเดือดกับตัวร้าย และอื่นๆอีกมากมายจนทำให้สมองในหัวของชายในคราบสาวน้อยแทบระเบิด จนสะดุ้งออกมา “ตะกี้มันใครเนี่ย แล้วก่อนหน้าที่เกิดเรื่องแบบนี้ด้วยเรอะ!!”ชายในคราบสาวน้อยเริ่มหายใจไม่ เป็นจังหวะขึ้นมา แถมร่างกายรู้สึกแปลกๆด้วย รู้สึกทั้งหน้าแดง ตัวร้อน ตัวสั้นขึ้นมาอย่างหน้าประหลาด “นั่นแหละความทรงจำของคาแรคเตอร์ของนายเอง”เด็กสาวผมดำบอกฮิโระอย่างกระจ่างขึ้นมา ส่วนฮิโระเองก็ยังไม่เข้าใจทั้งหมดอยู่ดี “แล้วมีวิธีที่กลับคืนร่างเดิมได้หรือเปล่า”ฮิโระเริ่มอยากกลับร่างเดิมของเขาเป็นอย่างมาก “คงไม่ได้หรอก...”เด็กสาวผมดำก็พูดไปพร้อมกับหลบหน้าไปทางอื่นแทน... แถมเหงื่อตกด้วย “ทำไม ล่ะ”ชายในคราบสาวน้อยเริ่มรู้สึกสังหรณ์ไม่ดี แต่ว่าตะกี้เธอคนนั้นกลับคืนร่างเดิมได้นี่นา แต่ทำไมตัวของฮิโระเองกลับคืนร่างเดิมไม่ได้ “มันเป็น 1 ในกฎเหล็กของคาแรคเตอร์ แคปเตอร์หน้าใหม่ ที่ต้องโดนทุกคนน่ะสิ”เด็กสาวผมดำหญิง “กฏเหล็กอะไรเหรอ”เขาถามออกมาอย่างกล้าๆกลัว ราวกับหายนะมาเยือนหาฮิโระ “กฏนั่นก็คือ ผู้ที่แปลงร่างเป็นคาแรคเตอร์ สายร่างสิ่งมีชีวิต ครั้งแรก จะไม่สามารถกลายคืนร่างเดิมได้จนกว่าครบ 30 วันน่ะ” จากคุณ : herosan เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 54 11:37:02

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนถัดไปแบบ Fail! ”แล้วเรื่องทางบ้าน ทางโรงเรียน ฉันจะทำไงดีล่ะ” “เดี๋ยวฉันจัดการให้เอง” วันต่อมา “รายงาน ข่าวเช้าวันนี้... มีนักเรียน 3 คนเข้าไปในเขตก่อสร้างเก่า จู่ๆเกิดการระเบิดขึ้นมาอย่างกระทันหัน จนทำ 1 ในนั้นมิซึริ ฮิโระ ถูกไฟจากแรงระเบิดจนเสียชีวิต” “เฮ้ย!!!” ปล.อย่าหลงเชื่อล่ะ ------------------ หมดแค่นี้คร้าบ!! จากคุณ : herosan เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 54 11:37:40

ความคิดเห็นที่ 5 แปลงร่างเป็นสาวน้อย น้องสาวยูโนะก็ได้เพื่อนคู่หูแล้วล่ะสิ จากคุณ : บันทึกเรื่องราว เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 54 18:39:07