ความคิดเห็นที่ 1 มาปูเสื่อรอดูครับ จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 09:09:20

ความคิดเห็นที่ 2 ด้วยคนค่ะ จากคุณ : Setakan เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 09:16:26

ความคิดเห็นที่ 3 (Arm Issara) " ท่ามกลางความวิปริตอาเพทของแผ่นดินที่สั่นสะเทือน เหมือนเตือนว่า ใกล้วันสิ้นโลก.....แต่ในที่สุดเราก็ได้เดินทางกลับมาสู่แผ่นดินเกิดได้อีกครั้ง หลังจากที่ ตั้งใจจะรอนแรมไปในดินแดนของประเทศเพื่อนบ้าน เพื่อแสวงหาความสงบในชีวิต ด้วย การติดตามเนื้อนาบุญแห่งพุทธศาสนา    หากแต่ว่า ด้วยความเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่ เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน จึงทำให้เราจำเป็นต้องขอลาจากกันที่ตรงนั้น หันหลังกลับ เดินทางเข้าสู่ประเทศไทยและได้พบกับความเอื้ออารีของพี่น้องชาวอีสาน จนทำให้เกิดความประทับใจ อยากจะเล่าเรื่องราวการผจญภัยครั้งนี้ให้ได้อ่านกัน จากภาพที่ถ่ายเก็บเอาไว้มากมายนับร้อยๆใบจากการรอนแรมไปในช่วงวันเวลาที่ผ่าน มา...."              ข้างบนนี้คือการเขียนนำของท่าน บอกอใหญ่ที่ลิงค์บทนำ เรื่อยเปื่อย ของข้าพเจ้าซึ่งไปพิมพ์วางไว้ที่เว็บไซต์สังคมแห่งหนึ่ง ว่า "ลีลาชีวิต บันทึกจากไทย สู่ฝั่งลาว แล้วน้าวน้อมกลับไทย by  on Saturday, March 26, 2011 at 8:36pm  ท่ามกลางซีดีภาพ 4 แผ่น รวมทั้ง แช่อยู่ในกล้องอีกส่วนหนึ่ง ข้าพเจ้าเลือกไม่ได้ว่าจะเขียนอารัมภบทขึ้นต้นอย่างไร เพราะที่สุดแล้วเมื่อเหยียบแผ่นดินไทย ได้รับพรบารมึ ได้ไปกราบพระธาตุพนม ที่นครพนม จึงปลื้มปิติยิ่งสุดจะบรรยาย และ ยังไม่สามารถกลั่นถ้อยคำใด ก่อนหลังได้ จึงขอแจ้งให้ทราบ ไว้แต่เพียงว่า       " แม่ได้กลับมาแล้วถึงไทยแล้ว  ปลอดภัย แม้นจะระหกระเหิน สะบักสะบอม มอมแมม  ไม่ได้อาบน้ำอีกสองวัน แต่แม่ก็มีแต่จิต เมตตา ชาวลาว ทั้ืงหมด ที่แม่ได้เห็น แม่มีแต่อยากให้เด้กลาวที่วิ่งเล่น กันแต่เช้า นั่งผิงไฟใต้บ้านอยู่นั้น มีสุข มีสุข มีสุข " (ขออนุญาตเขียนเท่านี้ก่อน ยังรวบรวมสติปัญญามิได้ แม้นจะมีรูป ถ่าย นับกว่าพันรูป ก็ยังมิอาจจะบรรยาย หน้าหลังอะไรได้เลย )           .............................................................. และนั่นจึงเป็นที่มาของบทเกริ่นนำเริ่มเรื่องโดย บอกอ ท่านนั้น (หมายเหตุ)ภาพที่ข้าพเจ้านำมาลง คือภาพ แม่ชี ณ วัด สุพรรณรัตน์ ขุนหาญ ศรีสะเกษ ซึ่งข้าพเจ้าได้พบ เมื่อกลางเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา เมื่อติดรถตู้ของสำนักปฏิบัติธรรม ที่ลาดบัวหลวง อยุธยา ไปยังจังหวัดศรีสะเกษ ในครั้งนั้น  เป็นภาพที่ข้าพเจ้าขณะอิ่มบุญ อิ่มอกอิ่มใจในการได้พบแม่ชีที่นั่น จึงเมื่อพระสงฆ์ผู้นำไปครั้งนั้น ได้ถามว่าข้าพเจ้าจะ ไปในเดือนมีนาคม นี้ ด้วยหรือไม่ ข้าพเจ้าจึงมีความยินดีที่จะได้เดินทางร่วมไปอีกครั้ง และจึงตอบตกลง ว่าจะเดินทางไปด้วย โดยทางพระสงฆ์องค์ดังกล่าวได้บอกกำหนด การด้วยว่า หลังจากมีพิธีการเลี้ยงพระที่ขุนหาญศรีสะเกษแล้ว ท่านจะเดินทางไปยัง สวันนะเขต ประเทศลาวด้วยทางด่านจังหวัดมุกดาหาร ข้าพเจ้าจึงได้จัดการไปจัดต่อ พาสปอร์ต หรือคือต้องทำเล่มใหม่ให้ทันก่อนวันเดินทางดังกล่าว จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 23:10:18

ความคิดเห็นที่ 4 รอเช่นกันค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 03:47:32

ความคิดเห็นที่ 5 สิงห์ด้วยเลยครับ เผื่อได้โชคลาภกลับมา ขอบคุณครับ จากคุณ : garnet19th เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 07:00:58

ความคิดเห็นที่ 6 การเดินทางคณะปฏิบัติธรรมครั้งนี้ มีกฎหลายข้อที่ต้องรับทราบร่วมกันคือ ร่วมจ่ายค่าเดินทางพาหนะเช่น ค่าน้ำมันรถ  ค่ารับประทานอาหาร และ เวลาไปพักที่อารามใด ๆ ในเขตใด ให้ร่วม "ชำระหนี้สงฆ์" ที่นั้น คือ ค่าน้ำประปา ค่าไฟฟ้า ค่าอื่นๆแล้วแต่จะศรัทธา ลงขันร่วมกัน ตามสถานะภาพของตน ดังนั้น ผู้ที่รู้จักประหยัดไม่จ่ายอะไรเกินการณ์ (เจียมเนื้อเจียมตัว) ก็จะเดินทางร่วมกันไปได้นาน  แต่บางที ก็อาจมี ผิดคิวเช่น มีบางท่าน ยื่นซองเรี่ยไรทำบุญกันมาในรถ เราก็อาจหยิบธนบัตรใบใหญ่ใส่ร่วมลงไป ลืมตัว ไปว่า จะต้องเดินทางหลายวัน        ตามกำหนดเดินทางครั้งแรกที่ได้รับทราบ คือ เสร็จสิ้นการทำบุญร่วมกันที่ขุนหาญ ศรีสะเกษ บ้านแม่ พระอาจารย์ ส.ซึ่งครบอายุ ๘๔ ปี พอดี จากนั้น อาจพัก ๑ วัน หรือ อาจเดินทางไปมุกดาหารเพื่อข้ามไป ฝั่งลาว ข้าพเจ้าก็คิดว่า เงินทองซึ่งเตรียมมา รวมทั้งมีญาติและ มิตรสหายผู้ร่วมบริจาคมาให้ข้าพเจ้าเป็นทุนเดินทาง ก็พออยู่   เมื่อข้าพเจ้าเริ่มเดินทางออกจากบ้าน รถแท็กซี่ที่แจ้งว่าจะมารับไปที่ลาดบัวหลวงกว่าจะมาก็ดึกมืดแล้ว เปลี่ยนใจ ว่าจะให้ข้าพเจ้านั่งรถแท็กซี่คันดังกล่าวไป ศรีสะเกษ ด้วยเลย แต่ครั้นมาเห็นข้าวของซึ่งข้าพเจ้า จัดเตรียมไว้ ถวายพระในงานบุญของท่านอีกสามกล่อง ก็ร้องเอะอะว่าเปลี่ยนใจ ขับพาไปลาดบัวหลวงที่อยุธยาเพื่อให้ข้าพเจ้า พักค้างกับ นักปฏิบัติ ซึ่งนอนกันอยู่ใต้ถุนศาลาแทนก่อน ๑ คืน โดยบอกว่า รถจะออกตีสี่ตีห้าประมาณนั้น        เมื่อเหตุการณ์เปลี่ยนไปดังนั้น ข้าพเจ้าก็สอบถามว่า ปกติ รถแท็กซี่ดังกล่าว เวลาขับจากถนน งามวงศ์วานไป ลาดบัวหลวง จะเติมน้ำมันสักเท่าใด เขาก็บอกว่าประมาณ ๕๐๐ บาท ซึ่งราคาดังกล่าวสำหรับ รถเก๋งใช้น้ำมัน ก็เป็นได้ประมาณนั้น เมื่อถึงที่ลาดบัวหลวงข้าพเจ้าก็ ยื่นให้เขา ๕๐๐ บาท โดยไม่ได้เปิดมีเตอร์ แต่ประการใด เพราะถือว่าเป็นการมาบริการเป็นพิเศษให้ ตอนห้าทุ่ม ทางเข้าวัดนั้นมืดและ คดเคี้ยว ไม่เหมาะกับ ข้าพเจ้าที่จะต้องขับรถมาคนเดียว        พักค้างที่ศาลา ซึ่งข้าพเจ้าเคยได้มาพักครั้งก่อน กับคณะปฏิบัติ หญิง อันมีทั้งแม่ชี และ ผู้ถือศีล ๘ ศีลอุโบสถ ก็มีเสื่อให้ปูนอนบนพื้นกระเบื้อง และ มีมุ้งร่มไว้ให้กางกันยุงกันคนละ ๑ คัน มีหมอนเล็ก ๆ และ ผ้าห่มให้อีกคนละผืน  ดังนั้น คืนนั้นข้าพเจ้าก็หาได้นอนไม่ ได้แต่นั่งในมุ้งและ ผูกริบบิ้น กล่อง ซีดี มากกว่า ๘๔ กล่อง เป็นซีดีวิธีปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐาน ซึ่งได้ไปขอท่านพระอาจารย์ ทอง ฐิตธมฺโม วัดศรีประวัติ ตำบลปลายบาง อำเภอบางกรวย ไว้ตั้งแต่ตอนกลางวัน  พระอาจารย์ทอง ฯท่านเมตตาให้มา ๘๐ แผ่น เพื่อไว้ถวายท่านพระอาจารย์ ส.ตามที่ข้าพเจ้าขอ เพื่อให้ถวายแด่พระสงฆ์ซึ่งจะมาร่วมงานบุญที่นั่นอีกที        ด้วยบรรยากาศค่อนข้างเงียบมาก ข้าพเจ้าจึงต้องทำอะไรอย่างเบาที่สุด กว่าจะเสร็จก็เกือบตีห้าใกล้ หกโมงเช้า ได้งีบเล็กน้อย  เข้าห้องน้ำห้องท่า แล้วรีบจัดของลงกระเป๋านำไปวางด้านนอกศาลา  เพื่อจะนำขึ้นรถตู้ ของสำนักปฏิบัติธรรม ที่ว่าจะมาแต่ตีสี่       แม่ชี ที่วัดก็มาเรียกข้าพเจ้าให้ไปที่หอฉัน ร่วมรับประทานอาหารเช้า อันเหลือแล้วพระสงฆ์ท่านกล่าววาจา ยกให้อุบาสก อุบาสิกา ได้รับประทานเลี้ยงชีพ ได้ไปนั่งต่อแถวผู้มารับประทานกันที่นั่น จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 11:10:01

ความคิดเห็นที่ 7 ขออนุญาตต่อเรื่องช้านิดหน่อย เพราะวันนี้ มีหลายอย่างต้องรีบจัดทำ ทั้งลูกชายใช้เครื่องคอมพ์แม่ ภาพในเครื่องต้องรอว่างก่อนจึงจะมาจัด ปรับขนาดลงคอมพ์ ก็ขอเวลา อีกหน่อยค่ะ (แทรกภาพ หลวงปู่ครูบาดวงดี หน้าศพท่านที่วัดท่าจำปี สันป่าตอง เชียงใหม่ ซึ่งข้าพเจ้าขึ้นไปกับคณะเพื่อนเมื่อต้นเดือนมีนาคม 2554 แต่ไม่ได้นำเรื่องและภาพลง เพราะยุ่ง ๆ กับการจัดเตรียมข้าวของและ เงินทองเพื่อไปศรีสะเกษ ไปลาว จึงขอนำลงเพื่อบูชา ครูบาอาจารย์ ให้มีสติ และ กำลังใจ พิจารณา วิจารณ์ งานเขียนของตน ไม่ให้ตกอบาย ขอเขียนอย่างตรงไปตรงมา เป็นกลาง ไม่ใช้อารมณ์ใด ๆ จะได้เขียนได้จบค่ะ ) จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 11:36:48

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อเริ่มเดินทาง ข้าพเจ้ามีที่นั่งอยู่สองส่วนที่จะได้นั่ง มีที่นั่งพับได้ตรงติดประตูเลื่อนในรถที่หนึ่ง แต่เห็นว่า นั่งด้านหน้ากับคนขับ ก็ไม่มีปัญหาอันใด ผู้อื่นที่เขาสนิทสนมรู้จักกันจะได้นั่งคุยกันได้จึงอนุโลมตามที่ท่าน ผู้ไปร่วมบุญต้องการ        สักครู่สตรีท่านหนึ่งก็แสดงเจตนามานั่งตรงกลางระหว่างข้าพเจ้ากับคนขับ ซึ่งข้าพเจ้าก็ยินยอมอย่างยินดี ไม่มีเกี่ยงงอนอีกเช่นกัน  ขอเพียงให้ได้ที่นั่งร่วมไปสักทีก็นับเป็นบุญแล้ว        คนขับรถขับออกเส้นทางลัดลาดบัวหลวงออกสายเอเชีย อยุธยา ระหว่างนั้นก้มีท่านใดท่านหนึ่งขอยื่น ซองขอรับบริจาคกันมา ข้าพเจ้าก็ไม่ได้ดูว่าเป็นบริจาคอันใด ใส่ซองไปให้ ๕๐ บาทข้าพเจ้า ก็ร่วมสมทบ ค่าน้ำมันไป ๕๐๐ บาท        เมื่อเดินทางกันไป แวะตรงไหน สตรีที่นั่งข้างๆ ก็เผยตัวเองว่าเป็น ภรรยา คนขับรถตู้นั่นเอง ข้าพเจ้า ก็ยินดีที่มีเพื่อนคุย จึงนั่งคุยกันไปตามทาง และ ก็มีรถตู้อีกคันที่คณะศรัทธา ท่านอาจารย์ส. มาแวะเติมน้ำมัน ที่เดียวกันเข้าห้องน้ำ ด้วย มาทักทายรถเรา ได้ลงไปรับประทานอาหารที่รถตู้อีกคัน ขนมาร่วมเป็นทานให้ พวกเราได้รับประทานระหว่างทาง บุคคลท่านนั้นก็ได้ยื่นซองขอรับบริจาค ขอเงินทำบุญห้องน้ำของวัด ทางใต้ วัดหนึ่ง มาด้วย   ข้าพเจ้าเห็นว่า เจ้าของซองท่านนี้มีกุศลจิตทำอาหารมาเผื่อแผ่ผู้อื่น เมื่อขอรับ บริจาคมา ก็ร่วมบริจาคค่าห้องน้ำดังกล่าวไปอีก ๕๐๐บาท         ครั้นถึงปั๊มน้ำมันอีกปั๋ม มีการขอเงินร่วมสมทบค่าน้ำมันอีกรอบ ข้าพเจ้าก็หยิบให้ร่วมไปอีก ๕๐๐ บาทอีก       ที่เขียนมานี้เพื่อจะบอกว่า ตอนเดินทางไป ลืมไปนิดว่า เดี๋ยวจะต้องต่อไปลาว แต่เอาเถอะน่าเห็นอาจารย์ ส. ท่านบอก ข้ามไปวันสองวัน ก็เลย เทให้ค่าต่างๆ ไปเกินตัวไปหน่อย  สรุปว่าวันแรก ที่เดินทาง ดูเหมือนว่า ทั้ง อาหารการกิน ระหว่างทาง ทั้งร่วมสมทบ ค่าห้องน้ำ ทำบุญ ฯลฯ ดูเหมือนเงินที่ข้าพเจ้าเตรียมมาก็ร่อยหรอ ไปกว่าครึ่งแล้ว  จึงถือโอกาสช่วงหนึ่งโทรศัพท์บอกท่านที่บ้านให้ช่วยโอนเงินเข้าบัญชีให้ที  ตอนนั้นท่าน ที่บ้านท่านก็เดินทางไปดู โรงแรมลูกค้าที่พัทยา ซึ่งตกแต่งให้ไว้และ เจ้าของโรงแรมต้องการขยายส่วนเพิ่ม เติมมาด้านหน้าถนน  เขาฟังเหตุผลข้าพเจ้าแล้วก็โอนเงินให้เพิ่มมาอีก ๒๐๐๐ บาท เท่าที่เขาจะแบ่งมา ให้ข้าพเจ้าได้        ทั้งนี้ ข้าพเจ้ายังมีเงินอีกส่วนหนึ่ง ม้วนเก็บไว้อย่างดี คือเงินที่มี ญาติ และ เพื่อนร่วมบุญมาได้ไป แลกเป็นธนบัตรปลีกไว้ประมาณ สัก ๕ พันบาทใส่กระเป๋าไว้ร่วมบุญ และ ก็ได้ร่วมบุญทำทานกันไปเรื่อย ๆ พยายามไม่ให้เกี่ยวกับการใช้จ่ายส่วนตัว ตามเจตนา  ดังที่จะกล่าวต่อไป (ภาพนี้เสนอ ภาพที่คนทั่วไปไม่ค่อยสนใจ แต่ข้าพเจ้าสนใจมานานกว่ายี่สิบปี คือบริการส้วมสาธารณะซึ่ง อำนวยประโยชน์ให้แก่นักเดินทาง เป็นการส่งเสริมธุรกิจการท่องเที่ยว ในภาพจะเห็นการพัฒนาเป็นระบบ เริ่มจาก อ่างล้างมือ  เสียดายว่า ข้าพเจ้าลืมชื่อปั๊มนี้ไป มิได้จดไว้ หรือ ถ่ายชื่อปั๋มไว้) จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 08:34:10

ความคิดเห็นที่ 10 ตรงนี้เลยขออนุญาตนำภาพที่ถ่ายไว้เรื่องห้องน้ำนักเดินทางมาวางให้ท่านได้เห็น ภาพห้องน้ำส่วนขยายด้านหน้า การออกแบบโมเดิร์นกราฟฟิค ระบุ ทางเดินของผู้ด้อยโอกาส ห้องน้ำหญิงสองฟาก มี อ่างล้างมือสองด้านในภาพก่อนหน้า  อำนวยความสะดวกแก่ผู้ใช้บริการ ได้ดียิ่ง       นับเป็นมาตรฐานที่ปั๊มอื่น ๆ หรือ ร้านอาหารภัตตาคารจะได้พิจารณาในการออกแบบตกแต่ง ให้เหมาะสมแก่ สภาพผู้เดินทาง จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 08:50:22

ความคิดเห็นที่ 11 รวบรัดตัดตอนเสีย  ผ่านสุรินทร์ ใกล้เข้าศรีสะเกษเข้าไปเรื่อย ๆ จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 11:19:12

ความคิดเห็นที่ 12 เปรียบเทียบความรู้สึกศรัทธาของตน ก่อนเดินทางไปกับหลังเดินทางกลับ มันช่างต่างกันราวยอดเขาภูควาย กับบ้านลาวสวันนะเขต  เพราะ ก่อนไปนั้น ข้าพเจ้าศรัทธาในการจะได้เดินทางไปร่วมงานบุญของ ท่าน พระอาจารย์ ส.เป็นอันมาก เห็นแม่ของท่าน นำกระดาษ พริ้นท์สี เชิญไปร่วมงาน ณ บ้านไม้เก่าๆ ซึ่ง ปรับปรุงใหม่ จะให้เป็นสำนักปฏิบัติชื่ออะไรยาวๆ ปทุมฯ ก็รู้สึกถึงน้ำใจคนแก่ เกิดปีเดียวกับแม่ตนเอง ปีนี้แม่ข้าพเจ้าก็ได้มีชีวิตยืนยาวมา ๗ รอบด้วยกันเช่นกัน         อีกอย่าง การที่ท่านอาจารย์ส.ทำบุญให้บ้านแม่ท่านเอง ในวาระครบ ๘๔ ปีของแม่ ข้าพเจ้าก็กระตือรือล้น ที่จะขับรถไปวัดศรีประวัติ ไปขอซีดี ท่านอาจารย์ พระทองฯ อาจารย์ปฏิบัติ วิปัสสนาผู้มีพระคุณ เพื่อจะได้ร่วมทำบุญกับท่านอาจารย์ ส. ณ ศรีสะเกษ และ คณะปฏิบัติธรรมนั้น เพราะเห็นแก่ความกตัญญูของท่านที่มีแด่แม่ท่านเอง      แต่อะไรเล่า ทำให้ศรัทธาของข้าพเจ้าค่อย ๆ เลือนหายไปทีละนิด ทีละนิด จนกลับมาแทบจะ มิอยากเขียนถึงการเดินทางครั้งนี้  อันที่จริงการเดินทางก่อนหน้าไม่กี่วัน ไปกับเพื่อนเก่าโรงเรียนสตรีวิทยา ไปอย่างกระทันหันขึ้นเหนือเยือนพะเยา พักค้างเรือนงามยอดดอยวัดป่า อนาลโย  ออกแจ้ห่ม ลำปาง เยือนวัดพระจอมเกล้า ฯ ผ่านเชียงใหม่ ไปฮอด ดูออกจะน่าสนุกและน่าบันทึกไว้ แต่ก็ด้วยไม่ได้มีเวลา จะบันทึก     กาลเวลาก็เลื่อนผ่านไป ภาพงามๆ ความรู้สึกดี ๆ นั้นยังเก็บไว้ในใจ รอวันเวลาสมควรจะนำมาลง         ทว่า เมื่อข้าพเจ้าเกริ่นบอกมิตรสหาย ญาติพี่น้องไว้ ว่า การเดินทางไปศรีสะเกษ ครั้งนี้ พ่วงไปลาว"สวันนะเขต"นั้นเป็นเรื่องสำคัญ  ข้าพเจ้าจึงเตรียมอก เตรียมใจ เตรียมเงิน เตรียมเวลา เพื่อจะไปร่วมบุญ ทำบุญ ทำทาน เต็มร้อยชนิดที่ว่า วางความสำคัญทุกอย่างลง หมด ยกให้งานครั้งนี้แทน         ข้าพเจ้าจึงเปรยขึ้นหลายครั้งในระหว่างเดินทางว่า          " อันที่จริง ตัวเอง มีชื่ออยู่ใน  ประธานอุปถัมภ์ ของ การก่อสร้างบำรุง เจดีย์พระแม่จามเทวี วัดสันกู่  อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ มีงานวันเดียวกันคือวันที่ ๒๐ มีนาคม ๒๕๕๔ แต่เห็นว่า ได้ไปร่วมพิธีพุทธาภิเศก กระทันหันกับเพื่อน เมื่อ๒๗ กุมภา พันธ์ ถึง ๒ มีนาคมไปแล้ว จึงตัดใจว่า ถ้าอย่างนั้น ก็มาร่วมงานของท่านอาจารย์ส.นี้ได้ ตามที่ คุแม่ท่านอุตส่าห์ นำกระดาษเชิญมาแจกแก่มือข้าพเจ้าเอง ก็มาให้กำลังใจคนแก่สัก คน ก็ไม่เสียหลาย "       ในความรู้สึกของข้าพเจ้า ก็มีความรู้สึกผิดอยู่ลึก ๆ ที่ไม่ได้ไปร่วมงาน ฉลองเจดีย์พระแม่ฯ กับเพื่อนรัก (ภาพห้องพักเรือนพักรับรอง(ของช่องสาม)ที่วัดป่าอนาลโย พะเยา เชียงราย ซึ่งข้าพเจ้าเดินทางไปกับ เพื่อนเก่าสตรีวิทยา ๒๗ กุมภาพันธ์  ๒ มีนาคม ๒๕๕๔ ที่ผ่านมา ยังไม่ได้มีโอกาสนำมาลงให้ท่านทั้ง หลายได้ชม ว่า ความสุข สดชื่นครั้งกระนั้นเป็นเสมือนยาหอมบำรุงใจ ทำให้ยังมีกำลังใจต่อบุญนี้อยู่ นำมาให้ดูเป็นภาพงาม คั่น วิบากแห้งแล้งใจ เยือนศรีสะเกษ เยือนลาวไปช่วงหนึ่ง ) แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 54 12:17:48 แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 54 12:14:04 จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 12:10:02

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนนี้เราจะตัดฉีบฉับเข้าไปยัง บ้านงาน เอาเป็นว่า พอไปถึง บ้านเก่า สร้างหลังคา กับ ผนังทับใหม่ แถม ปูพื้นกระเบื้องแผ่นโต เป็นลายดอกไม้ เป็นช่วงๆ ก็คือต้องยกกระเป๋า ห่อของทุกอย่างลง วาระนี้ ท่าน อาจารย์ ส. เรียก ญาติโยมที่มา กัน สามสี่คัน ทั้งหมด ให้เข้าไปรวมในห้องโถงใต้หลังคาใหม่นั้น แล้ว ข้าพเจ้าก็ถือโอกาส ยกกล่อง ซีดี ที่บรรจงนั่งผูกริบบิ้นกับมือ ถวายท่านอาจารย์ไป            อาจารย์ ส. ก็ถามว่า ซีดีอะไร ข้าพเจ้าก็ตอบตามตรงว่า ของพระอาจารย์ทอง วัดศรีประวัติ ตำบลปลายบาง อำเภอบางกรวย นนทบุรี แต่ไม่ได้ยกยอพระคุณท่านให้เลิศเลอ อะไร ชะรอยพระ อาจารย์ ส. จะมิเคยได้ยินชื่อเสียงพระทองฯ ว่าท่านเป็นพระสอบอารมณ์ การปฏิบัติวิปัสสนากัมมัฏฐาน ของ อภิธรรมมูลนิธิ จึง รับไปอย่างเสียมิได้  ทำให้ข้าพเจ้า ก็รู้สึก เสมือน "เอามะพร้าวห้าวมาขายสวน" หรือ " สอนหนังสือพระสังฆราช" อะไรจะปานนั้น !             สักพัก อาจารย์ ส. ก็จัดระเบียบให้ท่องบ่น สวดมนต์ตามหนังสือสวดมนต์ บาลี ปนไทย ปน แผ่เมตตา ภาษาเขมร ไปด้วยอีกบท แล้วก็ หยุด รับโทรศัพท์มือถือ (สำคัญนักพูดโทรศัพท์) ไปด้วยเป็นพัก ๆ  จากนั้นก็ บอกกล่าวญาติโยม ให้ ร่วมบุญ ต่าง ๆ         ข้าพเจ้า นำเงินที่เตรียมไว้ทำบุญ ใส่มือ แม่ชี วันดี  กับ แม่ชี แดง และ แม่ชีอีกท่านซึ่งลืมชื่อ ไปทั้งหมด รวม ๕๐๐ บาท อีก และ ก็คิดว่า แทนที่จะเสนอหน้าไปถวายท่าน ทำบุญให้แม่ชีซึ่ง ท่านไม่มีรายได้ทางใด ท่านจะได้มีปัจจัย ไว้ถวายเยอะ ๆ ดีกว่า          แต่กระนั้น ท่านก็ พูดออกไมโครโฟน อยู่อีกว่า  ผ้าไตรที่จะจัดไว้ถวาย พระสงฆ์ ซึ่งจะมา สวดมนต์รับอาหารพรุ่งนี้ ๘๔ องค์ ยังมีอีกมาก ที่ยังไม่มีใครร่วมบุญ          ดังนั้น ข้าพเจ้าก็รู้สึกว่า แผ่นกระเบื้องที่นั่งทับอยู่ มันร้อนเป็นไฟลนก้น ให้ต้องลุกขึ้นถามหา ซองขาว เอามา ใส่เงินอีก ๖๕๗ บาท เขียนชื่อบรรดา ญาติโยม ผู้ร่วมบุญมา หรือไม่ได้ร่วมมาไปหน้าซอง        ครั้นท่านอาจารย์ ส. ได้รับซอง แต่ละรายแล้ว มาถึงซองของข้าพเจ้า  ท่านบ่นว่า อ่านไม่ออก เขียนหนังสือหวัด ทำเสียงตำหนิติเตียนคล้ายเด็กเอาแต่ใจตัว ข้าพเจ้าก็ต้องผลุดลุกผลุดนั่งคอยบอกชื่อ ญาติสนิท หน้าซองให้ท่านพูดออกอากาศ อันเสียงท่านคงจะแหวกไปถึง ภูสะรอน ให้ชาวเขมร ทหารเขมร ผู้บุกรุกปราสาทเขาพระวิหารให้ได้ยิน นามทั้งหลายของข้าพเจ้าด้วย (เผื่อจะได้ลดโทษหนักลงกึ่งหนึ่ง หน่อย ) จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 13:06:03

ความคิดเห็นที่ 14 เดินทางไปครั้งนี้ ก็มี อารมณ์ผสม ปานกินสลัดผสมบักหุ่งใส่ปลาร้า ท่านทั้งหลายอ่านแล้วอย่าเพิ่งเคืองข้าพเจ้า ด้วยตัวเองก็ยังจัดระเบียบความรู้สึกแต่ละช่วง ไม่ได้เด็ดขาด เอาเป็นว่า จะมีอีกหลายมื้อ เด้อ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 54 20:48:03 จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 13:21:30

ความคิดเห็นที่ 15 คืนนั้น กว่าจะจัดการ อาบน้ำอาบท่า เพื่อจะขึ้นนอนก็หมดไปหลายเพลา พวกคณะศรัทธาแยกขึ้น ไปนอนบนตัวเรือนหน้าส่วนที่เป็นห้อง แม่ของอาจารย์ ส. และ อีกกลุ่มใหญ่ ก็ ปูเสื่อปูผ้า นอนบนพื้น กระเบื้องกัน        ข้าพเจ้าอาบน้ำแล้ว ยังไม่ได้เข้านอน ไปนั่งคุยดูเดือนกับสหายธรรมอยู่ด้านนอก พอเข้ามาเห็นบน เรือนนอนกันแล้ว จึง ตัดสินใจ ขอแทรกระหว่างนักปฏิบัติโยมศรัทธา นั้น นอนหันหัวไปทางบายศรี ที่ตั้งไว้ และนอนท่าสีหไสยาศน์ จะได้ตื่นได้ไม่หลับไหลไป         ครั้นตีสี่กว่า เหล่าคณะศรัทธาก็ทะยอยตื่น อาบน้ำ เห็นสุภาพสตรีหลายท่านที่มาร่วมงานแต่ง กายกันชุดไทยงดงามกันหลายคน ข้าพเจ้าก็นึกเสียดายว่า นำชุดดี ๆ ออกจากกระเป๋าไปเพราะขนมา ไม่ไหว เนื่องจากของที่จะมาถวายและเผื่อไว้ใช้ทำงานการไปด้วยกินเนื้อที่กระเป๋าไปมากแล้วจึงต้อง ยกเลิกการนำมา  ตัดสินใจ สวมเสื้อ "ร้อยปีศรีบูรพา" กับ ผ้าถุงซึ่งซื้อมาจากแม่สรวย เชียงรายดูยับ ๆ ยู่ยี่ ออกมาใส่จะได้เดินถ่ายรูปสะดวก ไม่จำเป็นต้องสวยอะไรกับเขาในวันนี้           ก็ถ่ายไป ลบรูปเก่าไปด้วย เพราะไฟล์ภาพเต็มกล้อง แต่ก็ได้ภาพดี ๆ ไว้มากพอสมควร ทั้งนี้ การที่ไม่เข้าไปนั่งร่วมกับคณะศรัทธา เหล่านั้น จึงได้อานิสงค์ ออกไปดู ที่นาด้านนอก ได้ความว่า บ้านนี้  อำเภอนี้ มีน้ำท่าบริบูรณ์ มีแอ่งน้ำผุดขึ้นมาเลี้ยงนาไม่ขาดสาย ทำนาปีละสองครั้งอุดมสมบูรณ์ มาก        พอถึงเวลาพระรับประเคนผ้าไตร ข้าพเจ้าก็ไปยืนถ่ายรูปอยู่นอกเรือน แล้วก็นั่งลงรับคำให้พร ของพระสงฆ์ประธาน  ซึ่งพูดยืดยาว มีคุณค่าความหมายดี ครั้นแล้วนั่นแหละ ข้าพเจ้าจึงได้ถือโอกาส เห็นว่า ยังมีผ้าไตรวางเหลือไม่ได้ประเคนอีกหลายชุด จึงไปหยิบมาไว้ ชุดหนึ่ง ได้ถวายพระสงฆ์องค์ หนึ่งได้ความว่า ท่านเป็นเจ้าอาวาส อยู่วัดมีชื่อของบ้านนั้น              เมื่อยืนสังเกตอยู่ด้านนอก ก็ไม่เห็นท่านอาจารย์ ส. ถวายแผ่นซีดี ปฏิบัติให้พระสงฆ์องค์ใด นึกสลดใจอยู่ในใจ ขอขมากรรมต่อพระอาจารย์ทองไปในใจ ว่า เมื่อมอบถวายท่านพระอาจารย์ ส. ไปแล้ว ท่านจะมอบให้ใครก็สิทธิ์ของท่าน ไม่นำมาเป็นทุกข์ใจ  แต่ต่อมา เวลามีคนเข้ามาผูกข้อมือ แม่ของท่าน   ก็เห็นอาจารย์ ส. ท่านหยิบแจกเด็ก ๆ ที่มาร่วมงาน ก็นึกในใจว่า เด็ก ๆ ได้ซีดี นักปฏิบัติ วิปัสสนาไป จะเอาไปโยนทิ้งกัน หรือ ว่าจะนำไปให้พ่อแม่ญาติผู้ใหญ่เขาฟังหรือเปล่า ? แล้วก็ตัดวิตก จริตในใจออกไป ว่าไม่ใช่ธุระกงการอะไรจะมาคิดอะไรให้ขุ่นมัวใจในวันนี้ อย่างน้อยก็ได้ถวายผ้าไตร ให้พระอาจารย์ แห่งวัดในเขตหมู่บ้านนั้นไปแล้ว ก็ถือว่า ได้ทำประโยชน์ในพระศาสนาสำเร็จแทน ญาติโยม เพื่อนสนิท มิตรสหาย ที่ฝากเงินฝากทองมาร่วมบุญไปแล้ว จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 18:54:09

ความคิดเห็นที่ 16 เรื่องทำบุญบ้านแม่ท่านอาจารย์ ส. ก็ถือว่าจบไป เหล่าคณะศรัทธา ก็จัดแจงเก็บข้าวของจะกลับกรุงเทพฯ หลายคน เรียกให้ข้าพเจ้ากลับไปเลย ด้วยเหตุผลที่ว่า พระอาจารย์ ส. ได้เปลี่ยนแผนเดินทาง เสียแล้ว     ข้าพเจ้าฟังแล้ว รู้สึกร้อนใจอยู่ แต่ความที่คิดในแง่ดีว่า อย่างไรก็ตอบพระอาจารย์ท่านแต่แรกว่าจะร่วมเดิน ทางต่อไป เพื่อดูที่ทาง ทางสวันนะเขต ที่ท่านได้บอกให้ทราบไว้ในการเดินทางมาศรีสะเกษ ก่อนมาฆะบุชา ครั้ง แรกนั้น ท่านบอกว่า ลูกศิษย์ชาวลาวนั้น ได้ไปจองที่ทางทางสวันนะเขตไว้ และ ว่าจะขอจัดสร้างเป็นสำนัก ปฏิบัติธรรม สาขาของท่านในลาวให้ได้ ท่านก็เปรยให้ข้าพเจ้าฟังไว้ว่า บอกกันแล้ว คงจะไปด้วยกันได้ จึงคิดว่า คงเป็นภาระผูกพันซึ่งท่านต้องการความร่วมมือ ช่วยเหลือท่านต่อไป ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงกลับไปสอบถามท่านให้แน่นอนว่า ท่านจะเดินทางไปลาวอย่างไร        ก็ได้ทราบว่า อาจารย์ ส.ท่านจะเดินทางไปแต่แรกว่าจะข้ามทางด่าน มุกดาหาร  แต่บัดนี้เปลี่ยนแผน ฉับพลัน เนื่องเพราะ นายลูกศิษย์คนลาว ได้จัดการบางอย่างไว้ให้ท่านไปข้ามฝั่งหนองคายเข้าเวียงจันทน์ก่อน แล้วจึงจะ ไล่ลงสวันนะเขต ภายหลัง จะไปต่อจัมปาศักดิ์อีก จะใช้เวลาเดินทางทั้งหมดอีกอย่างน้อย ๗ วัน ไม่ใช่สองสามวัน อย่างที่บอกไว้ การครั้งนี้ ทำให้ข้าพเจ้าคิดหนัก แต่ยังไม่พูดอะไร  อย่างแรกคือ เวลาที่บอกทางบ้านไว้ว่า วันสองวันหลังงาน บุญจบก็จะกลับ จะกลายเป็นยืดไปอีก ๗ วัน หากคำนวณ อย่างประหยัดที่สุดช่วยเหลือการเดินทางสมมุติว่าวันละ ๑ พันบาทขึ้นไป มิกลายเป็นข้าพเจ้าจะต้องหาเงินมาเพื่อใช้ในการเดินทางซึ่งยังไม่รู้จะมีค่าใช้จ่ายอะไรเพิ่มขึ้นอีก เป็นหมื่นละหรือนี่ ? อย่าลืมว่า เมื่อข้าพเจ้าติดรถท่านกลับไปถึง ลาดบัวหลวง กว่าจะหารถเข้าบ้านได้ก็ต้องมีอีก หลายร้อยบาท คิดวิตกไปมาแล้วชักอ่อนใจ  ครุ่นคิดว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไรยังแก้ไม่ตก         คิดแล้วคิดอีก ว่านี่เราไม่ใช่ เจ้าสัว แม่ยกบุญหนักศักดิ์ใหญ่ ร่ำรวยล้นฟ้านะ จะได้เอาเงินที่จำเป็น ต้องใช้ต้องกินต้องอยู่ ต้องมีภาระต้องจ่าย มาถลุงแค่เดินทาง ตามใจใครเล่น        แต่อีกใจอันอ่อนโยนประสาคนเกิดวันจันทร์อย่างข้าพเจ้า ก็ยังมุ่งมั่นว่ารับปากท่านไว้ว่าจะร่วมขบวนไป ๗ วัน คือท่านบอกว่า พวกมี พาสปอร์ต ไป ๗ วันได้ แต่พวกทำบัตรผ่านแดนจะอยู่ได้ ๓ วันต้องกลับกับรถ อีกคัน         ในที่สุดข้าพเจ้าก็รีบย้ายเสื้อผ้าข้าวของหนักๆ หลายอย่างใส่ถุง ฝากคุณแม่ชีขึ้นรถไปยังลาดบัวหลวง และ บอกท่านว่าเมื่อกลับไปข้าพเจ้าจะไปเอาของนั้นกลับบ้านเองทีหลัง          อย่างน้อยก็ลดปัญหาที่จะต้องแบกหามของหนัก ๆ ไปกับท่านอาจารย์        ครั้นแล้วก็จึงรีบไปซักเสื้อผ้าชุดขาวที่ใส่ตอนสวดมนต์ และ ผ้าถุงสีน้ำตาลตัวที่ไว้ใส่วิ่งไปมาถ่ายรูป เอาไปตากไว้ด้านหลังบ้านพี่น้องของท่านชายทุ่งนา กลับมา นั่งปรึกษากับ คณะศรัทธาที่เหลือ ซึ่งจะเดินทางไป เข้าดูลาวกับท่าน อีกประมาณ ห้าหกคน        แล้วก็พูดคุยเรื่องต่างๆ กับลูกศิษย์คนสนิทของท่านอีกคนหนึ่ง ซึ่งนั่งนอนคุยกับข้าพเจ้าอยู่จนดึกดื่น โดยแม่ของท่าน ก็เดินลงมาดูทำธุระต่าง ๆเรื่อย ๆ         จน ตีสามกว่า ทุกคนก็ตื่นแต่งตัวเตรียมของขึ้นรถของพระอาจารย์ ส. ซึ่งจะมารับจากบ้านพราน ที่ท่าน ไปจำวัดที่วัด ซึ่งท่านมีหน้าที่ดูแลอยู่         รถออกจากที่บ้านแม่ อาจารย์ ส. ไปขึ้นรถตู้ อีกคัน ซึ่งจอดรอที่วัดที่บ้านพราน     เป็นเวลา ตีสี่กว่าของเช้าวันที่ ๒๑ มีนาคม ๒๕๕๔ ซึ่งคณะศรัทธาจะต้องเดินทางออกไปจากศรีสะเกษ จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 21:40:28