ความคิดเห็นที่ 1 อักษร กลอน,โคลง,ฉันท์ แม้นเพียงสั้น บรรยายน้อย เหยียดยาว คราวล่องลอย ได้ปลดปล่อย อารมณ์จินต์ คราวเหงา เฝ้าเพียรร้อย เรียงคำถ้อย พลอยถวิล เพลงคลอ พอได้ยิน น้ำตาริน เป็นหมึกใจ หมึกน้ำ ฉ่ำกระดาษ ขาวสะอาด แสนสดใส เขียนกาพย์ ประดับไว้ ด้วยหัวใจ รักร้อยเรียง มาส่งกาพย์ให้แม่สุค่ะ จากคุณ : พลอยแข เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 10:33:17

ความคิดเห็นที่ 2 คนรักกลอน   ถูกสั่นคลอน   ด้วยขนม มีทั้งพาย   ลูกอม   เค้กส้มหนา ทั้งเอแคลร์   ทั้งไอติม   วนิลา กล้วยบวชชี  ยกมา   ท่าจะดี ขนมชั้น  ฝอยทอง  นั้นของชอบ มีวุ้นกรอบ  ลูกชุบ   หลายหลากสี นี่โมจิ   วาฟเฟิล   สัมปันนี หรือโรตี   สาลี่    มีให้ชิม หุ....หุ...... หม่ำอะไรดีจ๊ะ.... หวัดดี พี่สุ  และ น้องแข จ้า แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 54 12:54:31 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 11:17:31

ความคิดเห็นที่ 3 คนรักกลอน  อักษร  สาส์นประดิษฐ์ บ่เป็นพิษ  เป็นภัย  นัยหรรษา กลอนหนุกหนาน บานชื่น รื่นอุรา มีคุณค่า  ทางใจ  ได้สราญ วอนผู้รู้  อย่าหยัน  ให้หวั่นไหว ต่างกันได้  ด้วยคำ  นำสื่อสาร รู้ตัวว่า  ขลาดเขลา  จึงร้าวมาน คน..รักกานท์  เท่านั้นหนา จะเข้าใจ แต่ช้าแต่  เขาแห่  คุณยายมา ยายขาดขา  หลานหา  มาเพิ่มให้ ตั้งวงกัน  ผันศาสตร์  กวีไกรฯ ท่องป่าเขา  ลำเนาไพร  ใจเริงร่า คนเขียนกลอน  ถูกสั่นคลอน  ด้วยขนม มีทั้งพาย  ลูกอม  เค็กส้มหนา ทั้งเอแคลร์  ทั้งไอติม  วนิลา กล้วยบวชชี  ยกมา  ท่าจะดี.............อิ อิ  ยกมาเลยหญิงปอม ประธานฯกำลังหิว จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 12:43:40

ความคิดเห็นที่ 4 กลอนกานท์ สาน์อักษร นำมาป้อน  เพื่อผ่อนคลาย สื่อสาร ครั้นเดียวดาย ความหมาย ล้วนมากมี กาพย์ โคลง จรรโลงไว้ เนื้อความนัย ใสสุ๘ศรี ปวดร้าว เท่าทวี ระบายที่ อักษรา รักใคร่ ครวญถนอม หว่านล้อม กล่อมภาษา ตำนาน มีนานมา งามภาษา ด้วยกวี....... หวัดดีจ้ะน้องแข มีลูกสาวสวยน่ารัก แบบนี้ แม่สุ คงเหนื่อย เพิ่มแหละ..อิอิ สงสัย ต้อง หัดเขียนกลอนดุดัน บ้างแล้ว...ไว้กันพวกชีกอ... .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 13:15:37

ความคิดเห็นที่ 5 ทุกอย่างล้วน น่าทาน  ทั้งหวานเย็น พี่ไม่น้น หรอกหนอ ขอแค่อิ่ม สัมปันนี โรตี หรือไอติม ยกมาชิม เถิดหนา อย่ารอนาน อยากจะได้ หัวใจสิงห์ ปิ้งให้สุก ลูกปืนคลุก แป้งทอด ยอดอาหาร เอ็มสิบหก แช่อิ่ม นะนงคราญ เอ็ม เจ็ดเก้า สังหาร ใส่จานมา...หุหุ น้องปอมอย่าตกใจนะ ตอนนี้ พี่มี ลูกสาว ต้องดุไว้ก่อน...อิอิ(น่ากลัวป่าว) .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 13:23:39

ความคิดเห็นที่ 6 แต่ช้าแต่  เขาแห่  คุณยายมา ยายขาดขา  หลานหา  มาเพิ่มให้ ตั้งวงกัน  ผันศาสตร์  กวีไกรฯ ท่องป่าเขา  ลำเนาไพร  ใจเริงร่า.................ลุงชิ น้องถูกหยาม ยังซ้ำ ไม่ยอมช่วย เพราะไม่รวย คารม ที่โถมถา ไม่ใช่วัยละอ่อน ที่อ้อนมา ไร้คุณค่า ทันที เลยพี่เรา...เชอะ คนรู้น้อย ศักดิ์ศรี ไม่มีเปรียบ ช่วยกันเหยียบ ช่วยกันข่ม ให้จมเหงา ความสามารรถ ที่เห็น อยู่นานเนา กลอนของเรา แค่ประถม ครามไม่ดี ทั้งที่เรา ไม่เคย เลยจะว่า ใครลีลา แบบไหน ใจเขานี่ แต่ที่เรา ไฉนเฝ้า คอยย่ำยี เสียใจที่  คนของเรา ไม่เข้าใจ... ลุงชิ สุขอระบายหน่อยนะ อึดอัดอ่ะ ค่ะ สุไม่มีใครนี่ มีปัญหาอะไร ก็จะลงที่ตัวหนังสือ แบบนี้แหละ   ขอโทษนะคะ ไม่ได้ว่าลุงชิค่ะ สุพูด ลอยๆ ไปเรื่อยเปื่อยค่ะ...(คนมีปมด้อยก็งี้แหละ ใครบ้างจะไม่อยากเป็นคนเก่ง) .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 13:39:56

ความคิดเห็นที่ 7 นี่คือสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ถูกยกเค้า - เจอคนลักกลอน จากคุณ : Maddenknight เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 13:41:12

ความคิดเห็นที่ 8 นี่คือสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้ถูกยกเค้า - เจอคนลักกลอน จากคุณ : Maddenknight   ................................................. ต่อกลอนลุงชิกงแล้วไม่ได้ดู รีบนอนเพราะไข้ขึ้นสูง ไม่ทันเห็นผู้หมวด... ไม่เป็นไรมังคะ  ยังเหลือ บานพับ ลูกบิดอยู่  นี่นา..อิอิ ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 16:05:17

ความคิดเห็นที่ 9 ทั้งที่เรา  ไม่เคย  เลยจะว่า ใครลีลา  แบบไหน  ใจเขานี่ แต่ที่เรา  ไฉนเฝ้า  คอยย่ำยี เสียใจที่  คนของเรา  ไม่เข้าใจ............สุนันยา เป็นไฉน  ไปจะอี้  นี่พางง บอกตามตรง หลงทาง  ไปบางไหน บางลำพู  บางซ่อน  หรือบางไทร บางไส้ไก่  บางรัก  หักบางบอน ใจร่มร่ม  ชมจันทร์  ชันชะแง้ หนูพลอยแข  เรียกแม่  ดวงสมร ลาภก้อนใหญ่  ใกล้โฉมฉายงามงอน สาวเก่งกาพย์  สวยกลอน  อ้อนแม่สุ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 16:16:06

ความคิดเห็นที่ 10 "ใจร่มร่ม  ชมจันทร์  ชันชะแง้" คำว่าแม่ ยิ่งใหญ่ ได้บรรจุ ด้วยน้องแข จันทร์เจ้า เฝ้าระบุ ปลื้มใจสุ จริงแท้ หากแน่ใจ อย่า งงงัน เลยนะ สุจะเสีย ระบายบ้าง เท่านั้นเฮีย อย่าสงสัย คนรักกลอน อ้อนออด พลอดพิไร อยู่ที่ใคร จะมอง เรื่องของแมว... ช่างมันเหอะลุงชิ คนอย่างสุ ใครอยากเหยียบก็ปล่อยเค้า ใครอยากหยามก็ปล่อยเค้า ใครไม่ใส่ใจ ก็ปล่อยเค้า ... เวลาเปลี่ยน ทุกอย่างก็เปลี่ยน ไปตามเวลา มีน้องแข  มาเรียกเป็นแม่  ก็ ปลื้มมากแล้วค่ะ ถือว่า ทดแทน ได้ ท่ามกลาง คำดูถูก ยังมีคนเห็นคุณค่า "แม่"คำนี้ ยิ่งใหญ่มากค่ะ... ขอบคุณ นะคะ สำหรับทุกเรื่อง... .. แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 54 19:10:07 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 18:22:31

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบมากค่ะคุณสุ แล้วจะรอติดตามบทต่อไปนะคะ คราวนี้กิฟหมดค่ะ จากคุณ : นุ้ย (นารีจำศีล) เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 20:10:19

ความคิดเห็นที่ 12 .....แม้น้ำตา พาให้ทุกข์ นั้นแสนทุกข์ และสะดุด ในชีวิต ที่ขื่นขม แต่สิ่งหนึ่ง ที่ช่วยให้ ไม่โศกตรม เพียงแค่คน ละบทกลอน....ส่งถึงกัน...... จากคุณ : ป.ปาแปง เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 20:41:03

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีค่ะคุณนุ้ย ขอบคุณ มากค่ะ ที่แวะมาอ่าน.. .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 22:41:20

ความคิดเห็นที่ 14 .....แม้น้ำตา พาให้ทุกข์ นั้นแสนทุกข์ และสะดุด ในชีวิต ที่ขื่นขม แต่สิ่งหนึ่ง ที่ช่วยให้ ไม่โศกตรม เพียงแค่คน ละบทกลอน....ส่งถึงกัน...... คุณ : ป.ปาแปง ทุกสิ่งผ่าน เหมือนลม ที่พรมพัด ร้อยเรียงจัด ลำนำ คำเสกสรรค์ ขอแค่ความ จริงใจ ในสัมพันธ์ ก็สุขสันต์ เริงรื่น ไม่ขื่นทรวง.... ขอบคุณค่ะ... .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 22:46:04

ความคิดเห็นที่ 15 ปล..สุ จะมาบอกว่า  ขอบคุณ ทุก กิ๊ฟที่ให้  และ ขอบคุณ ทุกท่านที่ร่วมแจมค่ะ ผลงาน ที่ออกมา แต่ ละครั้ง หากไม่ถูกใจ  สุก็ ขออภัย ทุกท่านด้วยนะคะ กิ๊ฟสุหมดแล้ว ไม่มีให้ พี่น้อง ทุกคน ต้องรอ วันที่ หนึ่ง นะคะ... ขอบคุณ ค่ะ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 22:53:16

ความคิดเห็นที่ 16 เคยโศกเศร้าเสียใจอาการหนัก แล้วทำตัวจมปลักนานอักโข ความทดท้อท้อถอยหัวไม่โง มาคิดได้ว่าโง่โธ่ตัวเรา อารมณ์กลอนสะท้อนเขียนเร็วรี่ เขียนได้ดีเมื่อมีอารมณ์เศร้า จินตนาบรรเจิดเพริดพริ้งเพรา อย่ายึดเอาสิ่งนั้นหนาเป็นอารมณ์ บางครั้งแหงนมองฟ้าน้ำตาร่วง คิดเห็นแต่เรื่องหลอกลวงเข้าทับถม น้ำท่วมหนักลอยคอไปแต่ไม่จม ยามเมื่อล้มลุกขึ้นยืนฝืนสู้ไป. จากคุณ : ลมหัวด้วน เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 54 23:36:55

ความคิดเห็นที่ 17 ขอขอบคุณ น้ำใจ หมายส่งมอบ ขอขอบคุณ คำปลอบ ที่ลอบหา ขอขอบคุณ แหมไกล ใจส่งมา ขอขอบคุณ ทุกครา เป็นยาใจ ขอขอบคุณ ทุกครั้ง ที่ยังห่วง ขอขอบคุณ จากทรวง ที่มอบให้ ขอขอบคุณ ไมตรี แม้พี่ไกล ขอขอบคุณ ที่ไม่ ทำร้ายกัน แม้ต่างคั่ว ความคิด จิดยังแน่ ถ้อยคำแท้ เตือนใจ ไม่แปรผัน นานแค่ไหน ไม่เปลี่ยน เวียนผูกพัน เป็นแรงใจ ผลักดัน อยู่นานเนา กี่ครั้งหน ไหวอ่อน นอนร้องไห้ สักครั้งไม่ ซ้ำเติมเพิ่มแรงเหงา มีแต่คำ ปลอบโยน แม้บนเบา ตัวอย่างเฝ้า ยกตาม เพื่อทำใจ.... ขอบคุณ ค่ะคุณลม... ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 05:01:22

ความคิดเห็นที่ 18 ค่อยค่อยจารลิขิตประดิษฐ์ถ้อย เขียนบทร้อยจินตนาภาษาศิลป์ จารึกห้วงเขตโดยจิตโบยบิน ลึกเทือกถิ่นกาลกลอนอักษรมณี กระบวนพจน์วรรณศิลป์ประทินโฉม ฉมประโคมเห่สถานเพดานสี ริ้วรุ้งร่ายวับวอมคึกห้อมฤดี เสพสุขพลีระบำมนต์ฉ่ำเคลีย มธุรพจน์วัจน์เวียนท่ามเทียนหวาม วูบไหวตามรจเรขแต้มเสก,เงี่ย พลัดเหว่ว้ากำสรดเลิกทดเพลีย กรอง,กล่อม,เกลี่ยอารมณ์ประสมซับ ประจักษ์แจ้งผนึกถ้อยร่ายร้อยสรวง ศรัทธาหน่วงลายสือวาบสื่อจับ ครรลองเปลี่ยนวาทย์เวทย์คลายเขตลับ สอน,สอด,สลับเงียบงามเทียวตามกวี อิอิ มาช้าหน่อย แต่ก็มาค่ะพี่สุ 555 จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 11:49:21

ความคิดเห็นที่ 19 "คนรักกลอน" ทุกบทตอน ของชีวิต ล้วนลิขิต ด้วยจิต พิสมัย ร้อยเรียงรัก ความคำ ร่ำฤทัย ไม่หวาดหวั่น โพยภัย แม้ไร้ทาง "คนรักกลอน" รวมอยู่ด้วย มวลหมู่มิตร ร่วมพิชิต เส้นทางฝัน แม้โดนขวาง ยังยืนหยัด ก้าวเดิน ไม่ปล่อยวาง ร่วมสรรสร้าง ขีดเส้นทาง ของเราเอง... จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 15:30:43

ความคิดเห็นที่ 20 คราครั้งหงอยเหงา กระดาษใบเปล่า........................ปรับทุกข์ปลอบโยน ปากกาแท่งน้อย........................เฝ้าคอยเผ่นโผน อักษรผ่อนปรน..........................โอบพลอดกอดคลาย ด้วยรักอักษร กาพย์ ฉันท์ โคลง กลอน.............เก็บร้อยเรียงกาย สลักรักฝากตรึง.........................บอกซึ้งความหมาย เปี่ยมค่ามากมาย........................หวานล้ำลำนำ รักซึ่งศิลป์ศาสตร์ อักษรสะอาด.............................เสกสร้างส่งคำ อักษรย้อนยอก..........................เวียนบอกตอกย้ำ เปิดเผยเงื่อนงำ...........................คำคมบทกวี แม่สุขา   ยังไม่มีใครเขากล้าอย่างนั้นเลยค่ะ ขอให้แม่สุ มีแต่ความสุข  นอนหลับฝันดีนะคะ จากคุณ : พลอยแข เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 21:20:42

ความคิดเห็นที่ 21 ถึงมาช้า แต่ก็มาแล้วนะคะ พี่สุฯ มิหวั่นหวาด คาดหมาย เพียงร่ายสาส์น มีคนอ่าน พันผูก เป็นสุขล้น แม้นแค่หนึ่ง ซึ่งอ่าน ผ่านพิศยล เปี่ยมเปรมล้น ระคนสุข  ผูกพันใจ                  เป็นคนปรุง จรุงร่าย ฉายอักษร                  บางบทตอน อ้อนหวาน สะท้านไหว                  บางบทต้อง ร้องร่ำ ช้ำตรมใจ                  บ้างร้องห่ม ตรมไหม้ ให้เปรียบเปรย แม้นไร้ค่า ตราตรึง ซึ้งแทรกซับ เกินหยัดรับ กับการ ขานขับเผย ด้วยใจรัก อักษร วอนชิดเชย ขอเอื้อนเอ่ย เปรยรัก ฝากลำนำ ................................. จะอย่างไร ??? .. ใจเพียงรัก ..           อักขรา ............. ใช่มั๊ยคะ ?   พี่สุฯ .. # ขอทักทายน้องแขด้วยนะคะ # สบายดีนะจ๊ะ น้องสาวคนเล็ก .. จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 22:24:38

ความคิดเห็นที่ 22 ดอกไม้ ถ่ายทอดใจ ซื่อ แจ่มใส  ส่งมอบมวล กลิ่นหอม ดอมเย้ายวน ไอดอกอวล อบอุ่นยล ส่งใจ ใส่กุหลาบ ดูเรียบราบ มิสับสน ความนัย ใส่สอดปน มิต้องค้น ความหมายใด บรรจง ส่งฝากสื่อ มอบใส่มือ ฝากมาให้ ปรับแต่ง เติมด้วยใจ เป็นดอกไม้  ..... มอบให้เธอ แขมีดอกไม้มาให้แม่สุด้วยล่ะ ลองทำดูแล้ว  ไม่ยากนะคะ  แม่สุลองดูก็ได้ค่ะ (ตามคลิ๊ปเลยค่ะ) จากคุณ : พลอยแข เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:00:31

ความคิดเห็นที่ 23 ความลำดับ "ปรับใจ"ให้ผ่องแผ้ว พิสูจน์แล้ว  แพรวเพริศ  ประเสริฐยิ่ง อักษรา  "พาใจ"  คล้ายคะนิ้ง ยะเยือกอิง  เกาะกิ่ง  พฤกษาพรรณ อุราใส  "ไพจิตร"  พิศวง อานิสงส์ อิ่มเอม  เกษมสันต์ เสนาะโสต "ไพเราะ" อัศจรรย์ เพียงตั้งมั่น  ปล่อยวาง  สว่างอารมณ์ โชคมาอั้น  ไม่อยู่  พรูสมร กรมารดร  โอบแข  แน่สุขสม ได้ลูกสาว  ฉันทะ  อภิรมย์ สลัดปม  เอือมซ่อน  หายผ่อนคลาย.........ยินดีด้วยครับ หุ หุ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:51:53

ความคิดเห็นที่ 24 ร้อย เรียงรส พจน์ยื่น ให้ชื่นสุข ร้อย เรียงปลุก คำคม ผสมสาน ร้อย เรียงกลอน อ้อนอิง ให้ติงกานท์ ร้อย เรียงผ่าน อักขรา นำพาใจ รัก งานเขียน เพียรย้ำ ให้จำจด รัก ทุกบท กวี ที่มีให้ รัก ภาษา วรรณศิลป์ ของถิ่งไทย รัก คลั่งไคล้ อย่างแรง ใช่แสร้งทำ ฝาก เป็นผล ผูกพัน ในวันก่อน ฝาก อาทร อุ่นไอ ให้เช้าค่ำ ฝาก โอบเอื้อ หว่านล้อม ช่วยน้อมนำ ฝาก ถ้อยคำ จากจินต์ ด้วยยินดี กานท์ อักษร สาส์น์ซึ้ง ที่ตรึงติด กานท์ ลิลิต กรีดคำ นำสุขศรี กานท์ กวิน วาดวาง ดั่งวารี กานท์ กลอนนี้ ฝากน้อง จากห้องใจ... หวัดดีจ้ะ น้องมี่ ขอบคุณ มากค่ะ ที่มาร่วมแจมด้วย..(ไม่ช้าเลยค่ะ) แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 54 10:59:18 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:54:40

ความคิดเห็นที่ 25 "คนรักกลอน" นอนคิด ลิขิตถ้อย ที่เสกสรร เรียงร้อย ให้คอยหวน ทั้งหวานคำ พร่ำรัก ฝากรัญจวน คิดถึงครวญ ผ่านกานท์ ให้สานใจ "คนรักกลอน" รู้ได้ ในคุณค่า ศิลป์ภาษา กรองจิต พิศมัย รักด้วยรัก โอบอิง ไม่ทิ้งไป รักมีให้ ในห้วง...เป็นบ่วงพัน... หวัดดีจ้ะน้องแตง ขอบใจมาหจ้ะ... . จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 11:09:30

ความคิดเห็นที่ 26 เมื่อยามเหงาหงอย หากมีคนคอย.............................ห่วงใยแบบนี้ คงชื่นอารมย์..............................สุขสมเปมปรีดิ์ คำห่วงที่มี..................................ฤดีสราญ ร้อยคำว่ารัก เสลาสลัก...................................ฝากไว้ดวงมาน แนบเนาอุ่นไอ..............................เป็นสายใยผ่าน แด่เยาวมาลย์...............................ด้วยกานท์กวี ด้วยความพันผูก หรือเคยเป็นลูก.............................ปางบรรพ์ก่อนนี้ พบกันชาติใหม่..............................สืบสายวจี เป็นบทวลี.....................................อักษรารำพัน..... ต้องกันไว้ก่อนนะน้องแข แม่สุเคยได้ยินมาว่า พอมีลูกสาว แม่ต้องเป็นสือทันที..อิอิ ไม่เชื่อ ถาม คุณลุงชิกงดูซีจ๊ะ.... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 11:37:57

ความคิดเห็นที่ 27 ทุกถ้อยถ้วน ยวนเย้า กระเซ้าพี่ ร้อยวลี คำหวาน เป็นสาส์นพร่ำ ตราตรึงติด จิตนี้ ฤดีจำ ด้วยลำนำ คำน้อง ดุจร้องเตือน รสอักษร กลอนกานท์ สำราญชื่น รินคำรื่น หมื่นแสน ไม่แม้นเหมือน ระร่ายร่ำ คำหวาน มิผันเลือน เจ้าเป็นเดือน เด่นฉาย คลายมืดมน อักษรรัก ฝากยื่น ให้ชื่นฉ่ำ อักษรพร่ำ มองเห็น ให้เป็นผล อักษรร้อย สื่อสาร ผ่านกมล อักษรดล ผูกพัน ด้วยกานท์กลอน............. หวัดดีค่ะคุณหนุ่ย ...คงงั้นมังคะ  ตามที่พี่คิดนะ ขอบคุณมากค่ะ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 54 14:13:35 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 13:34:57

ความคิดเห็นที่ 28 แม้นมองเห็นเป็นกระดาษ งามพิราศ จัดแจงให้ แผ่นเหลี่ยม เตรียมจากใจ นามแจ่มใส มอบให้มา งามละไม ใส่ใจทำ ละเอียดล้ำ ช่อพฤกษา ประดิฐษ์ได้ ดั่งใจพา ล้ำเลอค่า ดวงกมล พลอยแข เหลียวแลฝาก ด้วยไม่อยากให้หมองหม่น หวังเพียงแม่ยินยล ช่างงามล้น น้ำใจนาง.... ขอบใจมากจ้ะ น้องแข ถ้าว่าง แม่สุจะลองหัดทำดูนะจ๊ะ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 20:51:53

ความคิดเห็นที่ 29 อักษรา เรียงร้อย ถ้อยสดับ ให้ห้พบกับ สิ่งงาม เลอล้ำค่า มากกว่าคำ ว่ารัก ที่ฝากมา ด้วยแก้วตา ยาใจ ยื่นให้กัน น้ำตางยัง หยดแต้ม สองแก้มอาบ กลับซึ้งซาบ สิ่งได้ดุจในฝัน ขอขอบคุณดินฟ้า พาผูกพัน จะเก็บวัน ที่ดี นี้ใส่ใจ รู้ตัวว่า ค่านี้มีน้อยนัก แต่ได้รัก คอยปลอบ มอบสดใส จากเพื่อนพ้อง ยื่นส่ง ตรงห้วงใน สุขฤทัย เกินมอบ จะตอบแทน... ขอบคุณ  คุณลุงชิกง เป็นที่สุดค่ะ ... แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 54 16:23:28 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 16:21:09