เจ้าหัวใจ ..... ตอนที่ 1 เรียกร้องความสนใจ.......by sweetie (นิยาย)
|
 |
เอี๊ยด!!!!!!!!!!!!....เสียงเบรคดังสนั่นของรถจาร์กัวร์สีดำสองประตูรุ่นใหม่ล่าสุดที่แล่นเข้ามาจอด
ที่หน้าสถานีตำรวจ บ่งบอกอารมณ์ของคนขับได้อย่างดี
ร่างสูงในสูทอาร์มานี่สีดำ จมูกโด่งเป็นสันสวมแว่นกันแดดสีดำก้าวลงจากรถ พร้อมปิดประตูเสียงดังสนั่น ไม่สนใจคนสองคนบนรถอีกคันที่วิ่งตามลงมาเพราะอารมณ์ข้างในตอนนี้มันพร้อมที่จะระเบิดออกมาได้ทุกขณะตามแรงอารมณ์ของเจ้าของร่างสูง
ครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่อยากจะนับที่ยายตัวร้ายขยันสร้างเรื่องให้ต้องวุ่นวายอยู่ร่ำไป เจอตัวแล้วอยากจะจับมาตีก้นให้หายซ่านัก เด็กอะไรเอาแต่ใจก็ที่หนึ่ง ใครพูดก็ไม่ฟังอย่าว่าแต่เขาเลยที่ปวดหัวแม้แต่นายเองก็เถอะยังต้องยอม.....ก็เพราะให้ท้ายอย่างนี้งัยเล่ายัยตัวร้ายถึงเอาแต่ใจและไม่ยอมโตซักที
เพียงแค่สายตามองเห็นร่างสูงเดินเข้ามาในสถานีตำรวจ เจ้าของนัยตาหวานก็แอบยิ้มดีใจใครจะรู้บ้างว่าถ้าไม่ทำแบบนี้คงไม่ได้เจอคนใจร้าย เจ้าชายน้ำแข็งของหนูพีชซิ....สาวนัยตาหวานคิดในใจและแอบมองคนหน้ายักษ์ที่ทำหน้าบึ้งตึงยังกับโกรธใครมาเป็นสิบปีสิบชาติ
..กี่วันแล้วที่ไม่ยอมกลับบ้านอ้างว่ายุ่ง ๆ ยุ่งเรื่องงานตลอด
แต่มีเวลาควงสาว ๆ นางแบบนมปลอมไปกินข้าวมีข่าวลงหนังสือไม่เว้นแต่ล่ะวัน....
หมั่นใส้.............ไม่รู้เจ้าชายน้ำแข็งชอบได้ไง หน้าก็ปลอม นมก็ปลอม ปลอมทั้งตัว
สวัสดีครับผมแพทริค เป็นผู้ปกครองของอิสริยาครับ ปากพูดตาตาจ้องมองมาที่ร่างเพียว
สมส่วนแบบจะคาดโทษ ทำให้สาวน้อยนัยตาหวานหนาว ๆ ร้อน ๆ กับสายตาแบบนี้...
แต่ซิ......คิดว่าลูกพีชจะกลัวสาวน้อยคิดในใจพร้อมกับยื่นปากจู๋ใส่คนหน้ายักษ์
ผมต้องขอโทษจริง ๆ ครับที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ และยินดีจ่ายค่าเสียหายทุกอย่างครับ
คนหน้ายักษ์พูดกับเจ้าหน้าที่ตำรวจด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย
เจค ...ลูกพีชไม่ผิดนะลูกพีชแค่ต้องการนั่งโต๊ะที่ลูกพีชเคยนั่งก็เท่านั้นเอง
เท่านั้นเองเหรอยัยตัวร้าย...ถ้าเธอคิดว่าการที่เธอไปทำร้านคนอื่นเขาเสียหายพังไม่เป็นท่าแบบนั้นนะเป็นเรื่องแค่นั้นเองเธอเอาสมองส่วนไหนคิดกันห๊า.....
มันไม่ใช่ความผิดของลูกพีชนี่นา ก็ทางร้านเขาไม่ทำตามลูกพีชบอกเองนี่ ...ช่วยไม่ได้
อยู่เฉย ๆ และเงียบไปเลยไม่งั้นจะหาว่าฉันไม่เตือน คนหน้ายักษ์หันมาตะคอกใส่หน้า
เอ่อ!!! เอาอย่างนี้ก็แล้วกันนะครับ เจ้าหน้าที่ตำรวจที่นั่งอยู่ที่โต๊ะตรงหน้าลุกขึ้นก่อนที่จะเถียงกันยืดยาวไปมากกว่านี้
ผมว่าคุณแพทริคตกลงค่าเสียหายกับผู้จัดการร้านที่เป็นผู้เสียหายเลยก็แล้วกันนะครับ เชิญครับผมจะเป็นพยานให้ ในเมื่ออยู่กันพร้อมทั้งสองฝ่ายแบบนี้
สวัสดีครับผมแพทริคครับเป็นผู้ปกครองของอิสริยาครับ คนร่างหน้ายักษ์หันไปพูดกับอีตาหัวล้านพุงยื่นผู้จัดการร้าน ที่นั่งเหงื่อออกเต็มหัว....ดู ๆ แล้วก็น่าขำชมัดสาวน้อยนัยตาหวานคิดในใจ และเผลอยิ้มออกมาเกือบมีเสียงหัวเราะเล็ดลอดออกมา ถ้าไม่หันไปสบตากับคนหน้ายักษ์ที่ทำหน้ายักษ์ได้ตลอดเวลา.......แบร่ๆๆๆๆๆ สาวน้อยคิดในใจ ทำเป็นหน้าดุ......
ครับสวัสดีครับ ......ผมโจเซฟ...เอ่อ...เป็นผู้จัดการร้าน...ที่เอ่อ...เอ่อ....คุณหนู..เอ้ย!! คุณอิสริยา ที่บังเอิญทำโต๊ะล้มไป 5 ตัวและเคานท์เตอร์บาร์เสียหายไปทั้งหมด ....ครับ
เอ่อมันเป็นอุบัติเหตุครับคุณแพทริค ทางร้านเราไม่ติดใจเอาความอะไรครับ ถ้ารู้ว่าคุณหนู..เอ้ยคุณอิสริยาอยากนั่งโต๊ะตัวนั้นทางร้านจะไม่ขัดใจเลยครับ เพียงแต่ว่าวันนี้เรารับพนักงานมาใหม่เลยยังไม่ทราบว่าคุณหนูอิสริยาเป็นใครนะครับ.....ทางร้านต้องขอโทษจริง ๆ นะครับที่ทำให้คุณแพทริคต้องเสียเวลามากับเรื่องไร้สาระครับ เอายังงี้ก็แล้วกันครับทางร้านจะให้ทานดินเนอร์ที่ร้านฟรี 1 เดือนสำหรับคุณหนูอิสริยา อยากไปทานวันไหนก็ได้ครับทางร้านเรายินดีบริการครับถือว่าเป็นการขอโทษที่ทำให้คุณหนูอารมณ์เสีย
นั่นไงเห็นไหมเจค....ลูกพีชบอกแล้วว่าลูกพีชไม่ผิดคุณโจเซฟยังบอกเลยว่าเป็นอุบัติเหตุ
คนตาหวานพูดไปพร้อมกับหันไปมองหน้าคนพุงยื่น พร้อมกับพยักหน้าเพื่อให้อีกคน
ยืนยันคำพูดของตน
จริงครับคุณแพทริคครับมันเป็นอุบัติเหตุจริง ๆ ครับคุณหนูไม่ได้ตั้งใจครับ
.เฮ้อ!! คนพุงยื่นพูดไปพร้อมกับเช็ดเหงื่อที่หน้าไป....คิดในใจกลับไปนี่ต้องไปเล่นงานไอ้ลูกน้องตัวดีซะหน่อยไม่ดูตาม้าตาเรือ .....มีปัญหากับใครไม่มีดันไปมีปัญหากับลูกสาวสุดรักสุดดวงใจของ มีสเตอร์ ริตช์ คาร์ลตัน เจ้าพ่อแห่งวินมาร์ กรุ๊ป....แค่กระดิกนิ้วเดียวรับรองร้านเขาไม่มีที่จะให้อยู่ในโลกนี้แน่นอน....ระรอดไหมเนี่ยเรา....คนพุงยื่นคิดไปเว็ดเหงื่อไป
คุณโจเซฟครับ ....ผมพูดตามหลักฐานมันชัดเจนในรูปถ่ายนี้ครับ คนหน้ายักษ์พูดพร้อมกับสายตาจ้องมาทางคนตาหวานที่นั่งอยู่เก้าอี้ด้านหน้า.
ใครผิดผมก็ว่าไปตามผิดผมว่า โต๊ะล้มไป 5 ตัวและเคานท์เตอร์บาร์เสียหายไปทั้งหมด มันคงไม่ใช่อุบัติเหตุหรอกใช่ไหมครับคุณโจเซฟ
คนพุ่งยื่นสะดุ้ง....พร้อมกับหันไปมองคนพูดพลางคนตาหวานพลาง และเช็ดเหงื่อที่หัวไปพลางวันนี้มันเป็นวันอะไรว่ะเนี่ยะ....ทำไมมันถึงได้ซวยแบบนี้ ได้ยินแต่ชื่อว่าว่ารอง
ประธานแห่งวินมาร์ กรุ๊ป ฉลาดและเฉียบขาดก็เพิ่งเจอตัวเป็น ๆ วันนี้ ...ดูท่าจะน่ากลัวกว่าอดีตมาเฟียเฒ่าแห่งวินมาร์ ซะอีก
เอ่อ...เอ่อ...คุณแพทริคว่ายังไงก็ว่ายังงั้นล่ะครับ ....ผมยังไงก็ได้ครับ
ได้ยังไงคุณผู้จัดการ....เมื่อกี้คุณบอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุไม่ใช่ความผิดของลูกพีชซะหน่อยมากลับคำง่าย ๆ ได้งัยหรือว่ายังไม่เข็ดอีกใช่ไหม
คนตาหวานลุกขึ้นพร้อมกับหันมาจ้องหน้าและพูดกับคนพุงยื่น
ฉับบอกให้เธอเงียบไง ....และขอโทษคุณโจเซฟเขาซะไม่งั้นจะหาว่าฉันไม่เตือนนะลูกพีช
คนหน้ายักษ์หันมาพูดกับคนตาหวานร่างสมส่วนที่เดินมาหยุดอยู่ข้างหน้าเขาพร้อมกับมองหน้าแบบไม่หลบสายตา....มันน่าจับตัวมาแล้วตีก้นซะให้เข็ด
ก็ลูกพีชไม่ผิด ...ไม่ผิดๆๆๆๆๆ เจคจะให้ลูกพีชขอโทษได้ไง...ลูกพีช....ไม่ขอโทษ
คนตาหวานพูดช้า ๆ พร้อมกับยื่นหน้าไปพูดกับคนหน้ายักษ์
จะขอโทษหรือไม่ขอโทษลูกพีช...ฉันให้โอกาสเธอพูดใหม่ คนหน้ายักษ์พูดไปพร้อมกับจ้องหน้าคนตาหวาน
จะขอโทษไหม ....คุณโจเซฟเขาไหม.....????
ขอโทษก็ได้....แต่บอกไว้ก่อนนะว่าลูกพีชไม่ผิด พอพูดเสร็จคนหตาหวานก็หันมาบอกกับคนหัวล้านพุงยื่นที่นั่งเช็ดเหงื่ออยู่ข้างหน้า
ลูกพีชขอโทษนะค่ะคุณผู้จัดการ ปากพูดว่าขอโทษแต่สายตากับจ้องไปที่คนหน้ายักษ์แบบไม่หลบสายตา
ที่นี้พอใจหรือยัง ...คนตาหวานหันมาพูดกับคนหน้ายักษ์แล้วก้มลงคว้ากระเป๋าแล้วเดินตัวปลิวออกไปจากสถานีตำรวจอย่างขัดใจ
โทนี่....จัดการกับค่าเสียหายให้คุณโจเซฟด้วยนะ แพทริคหันมาบอกลูกน้องคนสนิทที่ยืนอยู่ข้างหลังพร้อมกับเดินตามยัยตัวร้ายออกไป
สาวน้อยนัยตาหวานเดินออกมายังไม่พ้นประตูก็ถูกมือหนาคว้าแขนไว้...พร้อมกับก้มหน้าลงมาพูดจนแทบจมูกชนกันและรู้สึกลมหายใจของกันและกัน เรามีเรื่องต้องคุยกัน
*************************************
| จากคุณ |
:
PKSLE  
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 เม.ย. 54 07:28:51
|
|
|
| 
