PANTIP.COM : W10406895 ทรรศิกา > ศิฬาร์ > รสนิยม คือคนๆ เดียวกันใช่หรือไม่? []

ความคิดเห็นที่ 28

บทสรุปกรณีงานเขียนซึ่งละเมิดลิขสิทธิ์ / กรณี ทรรศิกา ลอกงาน กิ่งฉัตร

เรียน ทุกท่านที่มีส่วนเกี่ยวข้อง

ตามที่ได้มีการแสดงหลักฐานบางประการว่า งานเขียนของผู้ที่ใช้นามปากกาว่า "ทรรศิกา" ในหนังสือชื่อ "สืบลับ… สะดุดรัก" ได้มีการลอกเลียนเนื้อหาบางส่วนมาจากบทประพันธ์ของคุณกิ่งฉัตร จากการตรวจสอบพยานหลักฐานเพิ่มเติมโดยละเอียดแล้ว พบว่าเป็นการจงใจลอกเลียนและดัดแปลงงานวรรณกรรมของผู้อื่นจริง อันเป็นการละเมิดสิทธิของเจ้าของบทประพันธ์ดั้งเดิม และถือเป็นความผิดตามกฎหมายอันว่าด้วยการคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญา ซึ่งถือเป็นความผิดร้ายแรงสำหรับผู้ทำงานในวงการวรรณกรรมทั้งโดยนิตินัยและพฤตินัย

ทางสำนักพิมพ์แจ่มใสขอแสดงความขอบคุณเป็นอย่างสูงต่อคุณกิ่งฉัตร เจ้าของงานประพันธ์ ที่มิได้ติดใจเอาความในทางกฎหมาย ทั้งต่อนักเขียนผู้ลอกเลียนผลงาน และสำนักพิมพ์แจ่มใส หากแต่ทางสำนักพิมพ์แจ่มใสก็ยังคงรู้สึกเสียใจต่อความผิดพลาดที่ได้เกิดขึ้น จึงรีบเร่งดำเนินมาตรการต่างๆ เพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าวมิให้ลุกลามต่อไป นอกจากนี้แล้วยังได้มีการระดมความคิดเห็นจากผู้ทรงคุณวุฒิฝ่ายต่างๆ เพื่อหาแนวทางบรรเทาปัญหา และป้องกันมิให้เกิดซ้ำอีกได้โดยง่ายในอนาคต อันอาจใช้ถือเป็นกรณีศึกษาแก่ผู้สนใจต่อไป ซึ่งพอจะสรุปสาระสำคัญได้ดังนี้

1. ว่าด้วยการล่วงละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาของผู้อื่น หากมีหลักฐานแสดงอย่างชัดแจ้งว่ามีการจงใจลอกเลียนหรือดัดแปลง แม้จะเป็นเพียงย่อหน้าเดียวหรือบรรทัดเดียวก็ตาม ย่อมถือเป็นการเข้าข่ายล่วงละเมิดโดยสมบูรณ์แล้ว

2. ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ถือเป็นความผิดที่ก่อขึ้นโดยเจตนาของนักเขียน และความผิดที่ก่อขึ้นโดยมิได้เจตนาของสำนักพิมพ์ ซึ่งเจ้าของบทประพันธ์ผู้เสียหายสามารถฟ้องร้องเอาความได้ทั้งตัวนักเขียนผู้ละเมิด และสำนักพิมพ์ หากแต่ในกรณีนี้ คุณกิ่งฉัตรมิได้มีความประสงค์ที่จะเอาความ ซึ่งทางสำนักพิมพ์ใคร่ขอขอบคุณอีกครั้ง มา ณ ที่นี้ด้วย

3. เกี่ยวกับความเสียหายที่เกิดขึ้น ทางสำนักพิมพ์สามารถฟ้องร้องเอาผิดต่อนักเขียนได้อีกทอดหนึ่ง เนื่องจากในการกระทำนิติกรรมต่อกันนั้น นักเขียนได้ทำการรับรองไว้เป็นลายลักษณ์อักษรอย่างชัดเจนแล้วว่า เป็นผลงานที่สร้างสรรค์ขึ้นมาเองทั้งหมด มิได้มีการลอกเลียนหรือดัดแปลงแม้เพียงบางส่วนมาจากบทประพันธ์ของผู้อื่นโดยเด็ดขาด และหากเกิดความเสียหายขึ้น ทางนักเขียนจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบ ซึ่งสัญญาดังกล่าวถือเป็นการแสดงเจตนาของคู่สัญญาทั้งสองฝ่ายว่ามีความเคารพต่อทรัพย์สินทางปัญญาของผู้อื่น หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งล่วงละเมิด อีกฝ่ายที่ได้รับความเสียหายย่อมสามารถถือเป็นเหตุในการฟ้องเอาความได้

กรณีเช่นนี้ ทุกสำนักพิมพ์จึงควรต้องมีข้อความดังกล่าวระบุอยู่ในสัญญาที่ทำไว้กับนักเขียนอย่างชัดเจนด้วย เพื่อเป็นการกระตุ้นเตือนแก่ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ว่าการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาของผู้อื่นนั้น ถือเป็นความผิดร้ายแรง ทั้งในทางกฎหมายและด้านจริยธรรมแห่งวิชาชีพ

เนื่องจากคุณกิ่งฉัตรมิได้ติดใจเอาความแก่สำนักพิมพ์แจ่มใส ทางสำนักพิมพ์เองจึงมิได้ติดใจเอาความแก่ทางคุณทรรศิกาเช่นกัน

4. เกี่ยวกับความรับผิดชอบในทางธุรกิจ ทันทีที่สำนักพิมพ์ทราบความ จะต้องรีบนำหนังสือที่มีการละเมิดออกจากการวางจำหน่ายในท้องตลาดโดยทันที เพื่อแสดงถึงสปิริตว่า ไม่ได้ให้ความสนใจในผลประโยชน์ทางธุรกิจ มากไปกว่าความชอบธรรมแห่งวิชาชีพ ส่วนค่าใช้จ่ายอันเกิดจากการเรียกเก็บหนังสือคืนนั้น ทางสำนักพิมพ์สามารถเรียกร้องเอาจากนักเขียนผู้กระทำผิดได้บางส่วนหรือทั้งหมด ตามแต่จะตกลงกัน

หลังจากที่ทางสำนักพิมพ์แจ่มใสได้ตรวจสอบเรื่องราวจนแน่ใจว่าได้มีการละเมิดเกิดขึ้นจริง ก็ได้แจ้งประสานงานไปทางตัวแทนจัดจำหน่าย คือ บริษัท อมรินทร์ บุ๊ค เซ็นเตอร์ จำกัด ให้ยกเลิกการจำหน่ายหนังสือเล่มดังกล่าวโดยถาวร หากแต่หนังสือเล่มนี้ได้มีการกระจายสินค้าไปแล้วทั่วประเทศ จึงต้องใช้เวลาในการเรียกคืนสินค้าจากหน้าร้าน ซึ่งทางบริษัทผู้จัดจำหน่ายให้การรับรองและคาดว่าจะดำเนินการได้แล้วเสร็จภายใน 30 วัน นับตั้งแต่วันที่สำนักพิมพ์ได้แจ้งไป และหนังสือที่เรียกเก็บคืนมานั้น จะไม่มีการนำมาวางจำหน่ายซ้ำอีกอย่างเด็ดขาด

ส่วนหนังสือที่ได้มีการจำหน่ายไปแล้วนั้น หากผู้ซื้อไม่พึงพอใจ สามารถนำมาแลกเปลี่ยนเป็นหนังสือเล่มอื่นของสำนักพิมพ์แจ่มใสได้ภายในระยะเวลา 60 วันนับจากวันที่ประกาศนี้

5. บทลงโทษต่อนักเขียนผู้กระทำผิด สืบเนื่องจากปัญหาเรื่องการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาโดยเจตนา ถือเป็นปัญหาเรื้อรังของวงการวรรณกรรมไทยมาโดยตลอด ในทางปฏิบัติแล้ว เรายังสามารถนำตัวผู้กระทำความผิดมาลงโทษได้น้อยมาก มักจบลงเพียงแค่การกล่าวขอโทษ แล้วก็เลิกแล้วต่อกันไป จึงทำให้ดูเป็นเรื่องไม่จริงจัง แล้วก็เกิดปัญหาแบบเดียวกันขึ้นมาอีกเรื่อยๆ สร้างความเดือดร้อนให้แก่ทั้งเจ้าของผลงานที่ตั้งหน้าตั้งตาทำงานและสำนักพิมพ์ที่เกี่ยวข้องซึ่งมิได้มีส่วนรู้เห็นในการละเมิดสิทธิ ครั้นจะไปฟ้องร้องให้เป็นความกันก็ทั้งเสียเวลาและต้องพบกับความยุ่งยากเดือดร้อนอีกมากมาย ทางสำนักพิมพ์เองหากตระหนักในปัญหาดังกล่าว เชื่อว่าจะสามารถช่วยป้องกันหรือบรรเทาปัญหาดังกล่าวได้ในระดับหนึ่ง หากร่วมมือกันดำเนินมาตรการจัดการกับนักเขียนในค่ายอย่างชัดเจนและเด็ดขาด

สำนักพิมพ์แจ่มใสเอง มีความจริงจังกับการป้องปรามการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญามาโดยตลอด มีการตรวจสอบอย่างเต็มกำลังความสามารถเพื่อมิให้เกิดปัญหาขึ้น สำหรับความผิดพลาดในครั้งนี้ สำนักพิมพ์ขอน้อมรับในความบกพร่องทุกประการ แต่ขอยืนยันว่าทางกองบรรณาธิการได้ทำการตรวจสอบต้นฉบับแล้วอย่างเต็มที่ก่อนที่จะนำมาตีพิมพ์ หากในทางปฏิบัตินั้น เป็นเรื่องที่ยากมากที่จะตรวจสอบกับต้นฉบับทั้งหมดที่มีอยู่ในท้องตลาดได้ครบถ้วน สำนักพิมพ์แจ่มใสจึงถือความผิดพลาดในครั้งนี้เป็นบทเรียน และร่างข้อกำหนดเกี่ยวกับบทลงโทษนักเขียนในสังกัดที่จงใจละเมิดผลงานของผู้อื่นไว้ ดังนี้

- ดำเนินการเรียกเก็บหนังสือนั้นโดยทันที โดยนักเขียนผู้กระทำความผิดจะต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดอย่างไม่มีเงื่อนไข

- ยกเลิกสถานภาพความเป็นนักเขียนของสำนักพิมพ์แจ่มใสโดยถาวร นั่นหมายความว่าจะไม่มีการพิจารณาต้นฉบับจากนักเขียนคนนั้นอีกตลอดไป แม้นักเขียนผู้นั้นจะส่งต้นฉบับไปยังสำนักพิมพ์อื่น สำนักพิมพ์แจ่มใสก็จะส่งข้อมูลการละเมิดไปให้สำนักพิมพ์นั้นๆ ได้รับรู้ด้วย ซึ่งสำนักพิมพ์อื่นจะรับงานของนักเขียนคนนี้ไปตีพิมพ์หรือไม่ ก็คงพ้นวิสัยที่สำนักพิมพ์แจ่มใสจะไปควบคุมได้

- สำนักพิมพ์แจ่มใสจะดำเนินคดีแก่นักเขียนผู้กระทำผิดอย่างเด็ดขาด แม้ว่าเจ้าของผลงานเดิมจะไม่ติดใจเอาความแล้วก็ตาม เนื่องจากทำให้สำนักพิมพ์แจ่มใสต้องเสียชื่อเสียงและการได้รับความไว้วางใจจากสังคม จะไม่ยอมจบลงแค่คำขอโทษอย่างที่แล้วมา

- สำนักพิมพ์แจ่มใสจะยังไม่จ่ายค่าเรื่องให้แก่นักเขียนผู้กระทำผิด จนกว่าจะเสร็จสิ้นคดีความทุกอย่างเสียก่อน หากจำนวนเงินไม่พอ ก็จะฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายเพิ่มเติมจนครบถ้วน

ทว่า กรณีของ “ทรรศิกา” สำนักพิมพ์แจ่มใสต้องผ่อนปรนในบทลงโทษให้เป็นกรณีพิเศษ เพราะถือเป็นกรณีต้นแบบ ซึ่งยังไม่เคยมีการกำหนดบทลงโทษไว้ก่อนให้ชัดเจน สิ่งที่สำนักพิมพ์แจ่มใสจำต้องบังคับใช้กับนักเขียนผู้นี้ ได้แก่

- ดำเนินการเรียกเก็บหนังสือนั้นโดยทันที โดยนักเขียนจะต้องร่วมรับผิดชอบในค่าใช้จ่ายบางส่วนตามความเหมาะสม

- ยกเลิกสถานภาพความเป็นนักเขียนของสำนักพิมพ์แจ่มใสโดยชั่วคราว เป็นระยะเวลา 5 ปี นับจากวันที่ออกประกาศฉบับนี้ หากในช่วงเวลาดังกล่าว นักเขียนผู้นี้ได้ทำการอันส่อเจตนาในการละเมิดผลงานของผู้อื่นเพิ่มเติมอีก หรือมีการส่งต้นฉบับไปให้ทางสำนักพิมพ์อื่นพิจารณา ก็ถือว่าให้พ้นสภาพนักเขียนของสำนักพิมพ์แจ่มใสอย่างถาวรไปโดยปริยาย

- เนื่องจากกรณีนี้ไม่มีการฟ้องร้องเอาความกัน สำนักพิมพ์แจ่มใสจึงยินดีจ่ายค่าลิขสิทธิ์ผลงานเขียนในจำนวนเท่าที่จำหน่ายได้เท่านั้น ไม่ใช่คิดจากยอดพิมพ์ทั้งหมด เนื่องจากหนังสือถูกเรียกเก็บออกจากท้องตลาด ไม่ได้วางจำหน่ายอีกเป็นจำนวนมาก ทว่ายอดเงินส่วนนี้ต้องถูกหักค่าใช้จ่ายต่างๆ ที่เกิดขึ้นเสียก่อนด้วย แต่ถ้าจำนวนเงินไม่พอจะไม่มีการฟ้องร้องเพื่อเรียกค่าเสียหายเพิ่มเติม

6. มุมมองที่สังคมมีต่อการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา เป็นเรื่องที่น่าดีใจที่หลายฝ่ายแสดงออกถึงเจตนารมณ์อย่างชัดเจนว่า สังคมของเราควรต้องตระหนักถึงการเคารพสิทธิของผู้อื่นอย่างจริงจังเสียที มาตรการสำคัญที่ป้องกันปัญหาในลักษณะดังกล่าวนี้ได้จริงในทางปฏิบัติก็คือ มาตรการทางสังคม กล่าวคือ ทุกฝ่ายช่วยกันร่วมมือเพื่อเป็นหูเป็นตา ช่วยกันสอดส่องดูแลมิให้เกิดการล่วงละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาได้โดยง่าย แม้เกิดปัญหาขึ้นมาแล้ว ก็ยังควรต้องติดตามว่าผู้กระทำความผิดได้มีความจริงจัง จริงใจในการแก้ไขปัญหานั้นหรือไม่ อย่างไร

นอกจากนี้ หากต้องการลดปัญหาดังกล่าวอย่างถาวร สังคมไทยต้องช่วยกันปลูกฝังจิตสำนึกในการเคารพเพื่อนร่วมวงการ เคารพในสติปัญญาของผู้อื่น เคารพในทรัพย์สินทางปัญญาซึ่งเจ้าของผลงานต้องอาศัยความอุตสาหะพยายามในการสร้างสรรค์ผลงานออกมา หากเราต้องการสร้างผลงานได้ดีเยี่ยมเช่นคนอื่นเขา เราก็ควรต้องฝึกฝนตนเองโดยการเจริญอิทธิบาทสี่ให้ครบถ้วน มิใช่มักง่ายเห็นแก่ผลประโยชน์ของตนเองในระยะสั้น โดยคิดว่าคนอื่นจะไม่ทราบความ ยิ่งในยุคสมัยนี้แล้ว บทลงโทษทางสังคมนั้นมีอิทธิพลสูงมาก แม้ผู้มีอำนาจในมือมากมายยังไม่อาจต้านทานกระแสสังคมได้ หากทุกคนช่วยสร้างกระแสสังคมให้ยึดมั่นในเรื่องถูกต้องดีงาม ก็คงจะลดสิ่งไม่ดีออกไปได้มาก อย่างน้อยก็ทำให้บางคนที่คิดจะทำไม่ดี เกิดความกลัวเกรงต่อผลที่จะตามมา

สุดท้ายนี้ ทางสำนักพิมพ์แจ่มใสใคร่ขอขอบคุณทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ที่ช่วยกันฟันฝ่าปัญหาจนลุล่วง ขอบคุณสำหรับข้อมูลและคำแนะนำอันเป็นประโยชน์จากท่านทั้งหลายที่มิได้เอ่ยนามมา ณ ที่นี้ (เพราะมีจำนวนเป็นหางว่าว) ขอบคุณคุณกิ่งฉัตรสำหรับความใจกว้างที่ยอมให้อภัยและมอบโอกาสแก่ผู้กระทำผิด ขอบคุณคุณใบหม่อน ผู้สังเกตเห็นความไม่ถูกต้องแต่แรกเริ่ม ขออภัยและขอบคุณนักเขียนในเครือแจ่มใสทุกท่าน ที่ต้องร่วมรับผิดชอบในความผิดที่ตัวเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเลย ขอให้บทเรียนแห่งความเจ็บปวดของทุกฝ่ายในครั้งนี้ จะได้ช่วยจุดชนวนให้เกิดความเอาจริงเอาจังเกี่ยวกับปัญหาการละเมิดลิขสิทธิ์ในบ้านเรา ย้ำเตือนให้เกิดความตระหนักว่าของใคร ใครก็รัก มีปัญญาก็สร้างเอาเองเถิด และคงต้องขอจบด้วยความหวังที่ดูไกลสุดเอื้อมว่า “อยากให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย”

ด้วยความเคารพอย่างสูง
นายเกรียงไกร สื่อสุวรรณ
บรรณาธิการบริหาร
7 มีนาคม 2549

โดย : don''t
อีเมล์ : argen@yahoo.com
วันที่ : 2006-03-09 20:31:01

credit : http://webboard.mthai.com/6/2006-03-09/207705.html

จากคุณ : บทเพลงปีศาจ

เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 09:55:11