|
She say : ..... 11 30
นานแล้ว.. ไม่ได้มานั่งเขียนอะไรเช่นนี้ เคยคิดเหมือนกันว่า ทำไม...? ไม่มีใครมาตั้ง She say , He say อีกนะ
จนวันหนึ่ง เข้ามาห้องนี้ "ห้องถนนนักเขียน" ที่เปรียบได้กับโรงเรียนขนาดใหญ่ และเพื่อนๆ ในห้องนี้เป็นดั่งครูผู้ให้ความรู้..
หลายท่านอาจจะเถียงออกมา ทั้งดังๆ และ เบาๆ ว่า " ชั้นอะนะ .. ครู .. ชั้นก็มาหาความรู้ในนี้แหละ"
หลายท่านอาจบอกว่า " ชั้นน่ะหรือ.. มีดี ขนาดนั้น ...? "
หลายท่านอาจหยิ่งผยอง ว่า " ก็แหง๋ ล่ะ .. ชั้นเก่ง ใครๆ ก็ต้องมาเอาความรู้จากชั้น "
หลายท่านอาจคิดเบาๆ แต่แสดงออกดังๆ ว่า " คุณๆๆ เขียนแบบนี้อะ ผิดนะ มันต้องเป็นแบบนี้ ต้องทำแบบนั้น ..บลา ๆๆๆ "
หลายท่านอาจจะเข้ามาหามิตรภาพ จากคนที่รักในสิ่งเดียวกัน
หลายท่านอาจเข้ามาหาผลประโยชน์ ซึ่งเราก็ไม่อาจจะรู้ได้
แต่ ทั้งหมดทั้งมวล ทุกความคิด ทั้งดังและเบาเหล่านั้น ก็ทำให้ฉัน เป็นฉัน ได้อย่างทุกวันนี้
ฉันสามารถเก็บเกียวความรู้ได้ทุกที่ ทุกเวลา สามารถหาคำใหม่ ๆ หรือ ความหมายของคำ ได้จากคำที่ทุกท่านเขียนเอาไว้ สามารถดัดแปลงแต่งคำได้จากเรื่องราวที่ทุกท่านลงไว้ ที่สำคัญ ฉันได้รับความบันเทิงเริงรมย์ชนิดที่ใครก็ไม่อาจพรากความบันเทิงนี้ ไปจากฉันได้ ..
เพราะอะไรหรือ...? ก็ฉันน่ะ หลงรัก..................... จริงๆค่ะ อ่านไม่ผิด ฉันหลงรักจริงๆ อย่าเพิ่งสงสัยหรือคิดอะไรลึกไปล่ะ.... ฉันไม่ได้แอบรักใครในห้องนี้หรอก ฉันหลงรักตัวในอักษรทุกตัว ฉันแอบรักสระทุกตัว ที่หลอมรวมกันทีไร ทำให้ฉันมีความสุขทุกครั้ง ...... เสน่ห์ของคำ ที่นำมาอ่านออกเสียง ช่างเพลิดเพลินเหลือเกิน
ขอบคุณ ผู้ริเริ่มโคลงการนี้ ที่ทำให้ฉันได้ฝึกฝนการเขียนของฉัน ขอบคุณ เพื่อนๆทุกท่าน ที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ ให้ฉันได้อ่าน และฉันก็หวัง .. หวังว่าจะมี She say, He Say อีกนานๆ มีมิตรภาพที่ก่อตัวและเบ่งบานขึ้น ... อยู่บนโลกที่ใครต่อใครเรียกว่า "โลกออนไลน์" เช่นนี้..นานๆ
อย่าเพิ่งลบลี้เลือนหาย อย่าเพิ่งเร้นกายหลบหนี อย่าเพิ่งตัดจากกัน "ไมตรี" อย่าเพิ่งมีอคติให้ห่างไกล
อยู่ตรงนี้ด้วยกันก่อน อยู่ช่วยสอนช่วยสั่งไม่ไปไหน อยู่เป็นครูให้กันไม่ห่างไกล อยู่ต่อเติมมิตรฯในใจ ให้เบ่งบาน
"มีความสุข กับอีกวัน ที่ยังหายใจ" ค่ะ
11.46
จากคุณ |
:
like 2 hear from u
|
เขียนเมื่อ |
:
วันจักรี 54 11:46:55
|
|
|
|
|