|
สมาคมคนดีใจ ชุดที่ ๑
ตอน รักไม่ได้...หรือ...ไม่ได้รัก?
บทที่ ๑
คัท! ...โอเคครับ! ...ผ่าน! ...พวกเราเก็บของ สิ้นเสียงของโปรดิวเซอร์รายการ ทีมงานส่วนที่เหลือต่างกุลีกุจอ เก็บข้าวของที่นำมาจัดประกอบในรายการกันอย่างอลหม่าน
ชายหนุ่มสองคนที่พากันนั่งตัวเกร็งอยู่ข้างๆกัน ต่างพร้อมใจพากันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก แล้วก็หันไปมองหน้ากันและกัน เพื่อเตรียมตัวลุกออกจากโซฟาที่ใช้นั่งประกอบในรายการ
ถ้าคุณจาจ้า ต้องการจะนั่งอยู่ที่ร้านต่อก็เชิญนะครับ เรียกเด็กมารับบริการได้เลย เดี๋ยวผมสองคนขอตัวไปดูแลความเรียบร้อยในส่วนอื่นๆของร้านก่อนครับ ดีใจ บอกกับพิธีกรสาว ที่มาร่วมชิมอาหารและขนมที่ร้าน เพื่อบันทึกเทปออกรายการโทรทัศน์ ในวันนี้
ขอบคุณค่ะ พี่ดีใจ พี่น่ารักกับจ้ามากเลย ก่อนอื่น... จ้าต้องขอชมพี่ทั้งสองคนก่อนนะคะ ว่าเป็นมืออาชีพกันมาก พี่ๆแนะนำเรื่องเกี่ยวกับอาหารและขนม รวมถึงเรื่องเครื่องดื่มได้อย่างคล่องแคล่ว แล้วยังเข้าใจง่ายด้วย นี่จ้าได้ความรู้ใหม่ๆไปเพียบเลยนะคะเนี่ย
แหม...คุณจาจ้า เล่นชมผมอย่างงี้ ผมก็เขินแย่สิครับ ...อยากกินอะไรก็เต็มที่เลยนะครับ กันเองครับ...กันเอง...ฮ่าๆๆ ดีใจ ออกตัวด้วยอาการเขิน
งั้น...ถ้ากันเองก็เรียก จ้า หรือ จาจ้า เฉยๆก็ได้ค่ะ ไม่ต้องมีคุณหรอกค่ะ ฟังดูแล้วแก่ๆยังไงพิกล แล้วที่จ้าชมก็เป็นเรื่องจริงนี่คะ ไม่ได้พูดเกินไปสักหน่อย นี่ ถ้าไม่มีรายการของจ้า ร้านนี้ยังไงก็ขายดีอยู่แล้ว ดูสิ แค่เชพก็อินเทรนด์ซะขนาดนี้ อีกคน หล่อคมเข้ม อีกคนก้อ...หล่อใสสไตล์เกาหลีน่ารักสุดๆ อย่างงี้จ้าว่า สาวๆคงจะมานั่งร้านนี้ไม่มีที่ว่างแน่ๆ
หน้าของผมมันก็หาได้ทั่วไป ไม่เห็นเหมือนเกาหลี อย่างที่น้องจ้าว่าสักหน่อย... คำชมที่มาจากสาวสวยตรงหน้าทำเอารักษภูมิพลอยเขินตามดีใจไปด้วย
เดี๋ยวจ้า...ขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าคืนทีมงานก่อน จ้าตั้งใจว่า จะไปนั่งอ่านบทละครที่จะเล่นแบบชิลๆ ด้านนอกซะหน่อย เล็งไว้ตั้งแต่ตอนเข้ามาแล้ว มีดอกไม้ มีปลา มีสวนสวยๆแบบนี้ จ้าชอบที่สุดเลยค่ะ แล้วพบกันนะคะ
เมื่อดาราสาวเดินออกจากภายในร้านไปที่รถ ซึ่งจอดอยู่บริเวณด้านนอก ทันทีที่หล่อนพ้นสายตาไป ผึ้งกับเบนที่กำลังเก็บจานอาหารและแก้วเครื่องดื่มอยู่ ก็เอ่ยแซวดีใจกับรักษภูมิว่า
แหม...พี่ดีใจกะพี่รัก พอเจอคนสวยๆชมหน่อย เขินกันออกหน้าออกตาเชียวนะฮะพี่
ตัวจริงของพี่จาจ้า ซ้วยยย...สวย มิน่าล่ะ ถึงได้เป็นพรีเซ็นเตอร์สินค้าตั้งหลายตัว ตอนนี้ พี่เค้ากำลังดังเลย เปิดไปช่องไหนๆก็เจอโฆษณาเต็มไปหมด สงสัยคงจะทำบุญมาดีนะเนี่ย ผู้หญิงคนนี้ ผึ้งเอ่ยปากชมไปอย่างทึ่งในความน่ารักเป็นกันเองของดาราสาวไม่ได้
เลิกแซวได้แล้ว รีบเก็บของ เดี๋ยวค่ำๆลูกค้ามาจะยุ่งนะ รักษภูมิปรามลูกน้อง ก่อนจะหันมาทำหน้าเอือมใส่ดีใจที่กำลังมองเหม่อไปยังด้านนอกของร้านที่ดาราสาวลับตาไป
เสียงร้องโวยวายดังขึ้น บริเวณสวนด้านหลังร้าน หลังจากสิ้นเสียงของแก้วที่ตกแตก ในตอนแรก ทุกสายตาก็มองไปยังจุดเกิดเหตุอย่างสงสัยและตกใจ แต่ก็หันกลับมาที่โต๊ะของตนตามเดิม เมื่อเห็นรักษภูมิรีบเดินเข้าไปจัดการ ซึ่งโต๊ะตัวนั้นก็ตั้งอยู่ในมุมที่ลึก เกินกว่าที่สายตาคนภายนอกจะมองเห็นได้ ว่าใครเป็นคนที่นั่งอยู่ตรงนั้น
เกิดอะไรขึ้นครับ อ้าว!...น้องจาจ้า นั่นเอง มีอะไรครับ รักษภูมิรีบร้องทักออกไป ก่อนที่เขาจะไปถึงโต๊ะที่นั่งของดาราสาว
พี่รักคะ ดูพนักงานคนนี้สิคะ ทำกิริยาแย่ๆอย่างนี้ใส่จ้าได้ยังไง จ้าไม่ยอมนะคะ!
เรื่องมันเป็นยังไงกัน เล่าให้พี่ฟังก่อนได้ไหมครับ รักษภูมิสำรวจรอบๆ ก็พบว่าไม่มีอะไรร้ายแรง ก็เริ่มวางใจ
คือ...นายคนนี้ เค้ามาวนเวียนแอบมองจ้าหลายรอบแล้ว จ้าเห็นนะคะ แต่ก็ทำเป็นแกล้งไม่สนใจ อ่านบทละครไป แต่พอบ่อยๆเข้า ก็ชักจะหมดความอดทน หันไปชักสีหน้าเตือนก็แล้ว ยังทำไม่รู้ไม่ชี้อีก ทะลึ่งเดินเอาน้ำมาเติม แถมยังทำน้ำหกรดใส่กางเกงของจ้าอีก พอจ้าขยับตัวปัด ก็ยังมาทำแก้วพวกนี้ตกลงมาแตกอีก ซุ่มซ่ามจริงๆ ดีนะเนี่ย ที่บทเปื้อนนิดเดียว นี่บทนี้จ้ายังต้องใช้ถ่ายอีกหลายตอนนะคะ ถ้าเปื้อนหนักเสียหาย ไปขอใหม่กับทีมงาน เค้าก็ว่าจ้าได้ ว่าเรื่องมาก ยิ่งตอนนี้มีแต่ข่าวลือแย่ๆเต็มไปหมดดาราสาวชี้แจงเหตุผล ด้วยน้ำเสียงตำหนิติเตียน แต่ใบหน้าของหล่อนก็ยังคงใสซื่อ ราวกับไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย
งั้น...พี่คงต้องขอโทษแทนน้องด้วยครับ เดี๋ยวพอเลิกร้านแล้วพี่จะเรียกประชุมเพื่อตักเตือนกันอีกที อ้าว!...เจ้าเบน ยังอยู่เฉยอีก รีบขอโทษ คุณจาจ้าสิ เร็วเข้า! แล้วเราตามพี่มานี่ด้วยนะ เดี๋ยวพวกเศษแก้วพวกนี้ ให้หยกมาจัดการเก็บกวาดแทนแล้วกัน รักษภูมิหันไปเรียกพนักงานอีกคนมาจัดการตามสั่ง
ชายหนุ่มที่ผูกผ้ากันเปื้อนสีน้ำตาลเข้มก้มหน้าอยู่อึดใจ ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชาใส่หญิงสาวตรงหน้า
ขอโทษครับ คุณจาจ้า
เรื่องราวมันเป็นมายังไงเฮอะ! เบน ทำไมทำให้ลูกค้าไม่พอใจเอะอะโวยวายจนรบกวนลูกค้าคนอื่นๆ ดีใจ ถามขึ้นเสียงดังกลางวงประชุม หลังจากเลิกร้านในคืนนั้น
ถ้า...ผมเล่าความจริงแล้ว แล้ว...พี่จะเชื่อผมรึเปล่าฮะ? ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ซึ่งขณะนี้ก้มหน้างุด เพราะกลัวว่าเรื่องที่ตนจะเล่าออกไปนั้น ดูไร้น้ำหนัก เมื่อเทียบกับท่าทีของดาราสาวที่เป็นคนก่อเหตุ
บ๊ะ!... ไอ้นี่ ถ้าพี่ไม่ไว้ใจ ไม่เชื่อใจเอ็ง พี่คงฉะเอ็งไปตั้งหัวค่ำแล้ว จำไม่ได้เหรอสมัยเรียน เวลาเอ็งไปโดนเด็กคณะอื่นไล่ตี พี่เคยถามก่อนมั้ย เห็นมีแต่วิ่งนำเข้าไปก่อน ยังจะมีหน้ามาถามอีกนะ...ห๊า!
เรื่องนั้นผมก็รู้... แต่เรื่องนี้ถ้าไม่เกิดกับผมเอง ไอ้เบนคนนี้ไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดเลยพี่! ชายหนุ่มร่างใหญ่ค่อยๆเผยเรื่องออกมาอย่างหนักใจ
เล่ามาเถอะค่ะพี่เบน พวกเราเชื่อใจพี่เบนอยู่แล้ว ผึ้งสาวน้อยคมเข้มในร้านให้กำลังใจเสริม
คือเรื่องมันเป็นงี้นะ.... ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ เล่าถึงเหตุการณ์เมื่อตอนค่ำว่า ขณะที่ตนเองเดินไปเสิร์ฟเครื่องดื่มให้กับลูกค้าที่ตนเองได้รับมอบหมายให้ดูแลในบริเวณสวนด้านหลังนั้น มีลูกค้าหลายๆโต๊ะร้องเรียนมาว่าได้กลิ่นควันบุหรี่ แต่ก็หาไม่เจอว่าใครเป็นคนสูบ สงสัยว่าจะเป็นผู้หญิงที่นั่งหันหลังเข้ามุมที่ท้ายสวน ทั้งๆที่บริเวณสวนด้านหลังนี้ เป็นส่วนห้ามสูบบุหรี่ ซึ่งเขาเองก็รู้ว่าลูกค้าผู้หญิงที่นั่งอยู่โต๊ะนั้นคือใคร แต่ด้วยความเกรงใจที่หล่อนเป็นแขกพิเศษของเจ้าของร้าน จึงหาทางเตือนด้วยการเดินโฉบไปมา เพื่อให้หล่อนหันมามองแล้วหมายจะชี้ให้เห็นป้ายห้ามสูบบุหรี่ แต่เจ้าหล่อนก็หาได้สนใจไม่
เวลาผ่านไป ลูกค้าที่มาเป็นครอบครัวต่างหัวเสียแล้วทยอยเรียกเก็บเงินจนกลับไปหลายโต๊ะเข้า ชายหนุ่มจึงตัดสินใจเสียมารยาทด้วยการเข้าไปเติมน้ำเปล่า เพื่อจะได้เอ่ยเตือนหล่อนเบาๆ แต่หล่อนหาได้ใส่ใจต่อคำเตือนนั้นไม่ ยังคงสูบบุหรี่มวนต่อมวน
เมื่อเห็นว่าเตือนแล้วไม่สนใจ อีกทั้งลูกค้าในบริเวณนั้นก็อยู่กันคนละมุม ซึ่งก็ไกลเกินกว่าจะได้กลิ่นควัน ชายหนุ่มจึงตั้งใจว่าจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไปก็แล้วกัน แต่โชคร้ายที่ดีใจโทรเข้ามาหาพอดี แล้วไอ้โทรศัพท์เจ้ากรรมก็เก่าและเลือนซะจนมองไม่เห็นชื่อว่าใครโทรมา จึงต้องยกขึ้นเพ่งอยู่นานกว่าจะรู้ว่าเป็นใคร ซึ่งยังไม่ทันจะได้รับสาย ก็ได้ยินเสียงเล็กๆตวาดขึ้นมา...
นี่! นายแอบถ่ายคลิปชั้นไว้เหรอ?
ปละ...ปล่าว...ครับ เบนร้องปฏิเสธเสียงหลง ขณะที่โทรศัพท์ก็ยังคงไม่หยุดส่งเสียงเรียกเข้า
ไม่เชื่อ ถ้าไม่ได้ถ่ายจริงก็เอามาให้ดูสิ ลบเดี๋ยวนี้เลยนะ! ไม่งั้นน่าดูแน่! นี่เงินเดือนพนักงานเสิร์ฟนี่มันคงไม่พอสินะ ถึงได้คิดชั่วๆ จะแอบเอาคลิปชั้นไปขายพวกหนังสือก็อสสิป ใช่มั้ย? คนสวยตีหน้ายักษ์ใส่เบน อย่างเอาเรื่อง
มากไปแล้วนะคุณ ผมทนกับพฤติกรรมแย่ๆของคุณมามากพอแล้ว ใครกันแน่ที่ชั่ว! เป็นถึงดาราดัง แทนที่จะทำตัวให้เป็นแบบอย่างกับเยาวชน กลับมาสูบบุหรี่พ่นควันปุ๋ยๆ กี่โต๊ะ กี่ครอบครัวแล้ว ที่เค้าบ่นกับเรื่องกลิ่นควันบุหรี่ของคุณ ดีนะที่พวกเค้ามองไม่เห็นคุณ ไม่งั้นงามหน้าแน่ๆ
อ๋อ...นายก็เลยกะจะประจานชั้นด้วยการแอบถ่ายคลิปไว้สินะ! หญิงสาวยังคงซักอย่างหน้าดำคร่ำเครียด ราวกับว่าชายหนุ่มเป็นคนสร้างเรื่องนี้ขึ้นมาเสียเอง
ผมบอกว่า...ไม่...ได้...ทำ...ก็คือไม่! เบนค้านเสียงแข็ง
(แล้วทำไม เอ็งไม่เอามือถือให้เค้าดูไปล่ะ จะหมดเรื่องหมดราวกันไป/ดีใจ ถามแทรก)
(ผมอายโทรศัพท์ ผมมันเก่า กล้องถ่ายรูปก็ไม่มี ไม่รู้ยายนั่นมันเอาสมองส่วนไหนคิด มัวแต่ระแวงจนไม่ดูอะไรเลย/เบน แก้ตัวเสียงอ่อยๆ)
ถ้านายบริสุทธิ์ใจก็เอามือถือนายมาให้ชั้นดูสิ กล้ามั้ยล่ะ?หญิงสาวหยั่งเชิงอยู่อึดใจหนึ่งก่อนจะคำรามใส่ว่า ไม่เอาให้ดูใช่มั้ย! งั้นนายต้องเจอพิษสงของคนอย่างชั้นบ้างแล้วล่ะ! ทันใดนั้นหญิงสาวก็เดินไปที่โต๊ะ หยิบเอาแก้วน้ำมาราดใส่กางเกงของหล่อน แล้วจึงส่งเสียงร้องโวยวาย ปัดแก้วกาแฟและข้าวของที่วางบนโต๊ะร่วงลงพื้นไปอย่างสะใจ
| จากคุณ |
:
Awork 
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 เม.ย. 54 23:43:32
|
|
|
| 
สมาคมคนดีใจ ๒
