แมลงปอในนาข้าว

เป็นการเขียนสนุกๆยามว่างอาจจะดูปัญญาอ่อนหน่อยๆสำหรับผู้ใหญ่แต่เด็กๆน่าจะอ่านดีไม่เป็นพิษเป็นภัยแน่นอน แหะๆ ไม่ใช่เรื่องแบบ FeelGood ความรักจ๋า.....อ่านกันแล้ว ติชม ด่ากันได้ครับ
------------------------------------------------------------------------------

แมลงปอในนาข้าว

วันที่ท้องฟ้าสดใสดวงอาทิตย์ค่อยๆโผล่จากขอบฟ้าสายลมอ่อนๆพัดต้นข้าวพริ้วไหวธรรมชาติช่างสวยงามเสียเหลือเกิน

วันนี้แล้วสิ จะได้พบหน้าลูกๆเสียที ลูกๆจะต่อสู้กับพยัญอันตรายอยู่รอดปลอดภัยได้หรือเปล่าหนอโลกนี้แม้จะมีธรรมชาติที่สวยงามแต่ก็มีอันตรายอยู่รอบๆตัวเสมอ

พ่อๆไปกันหรือยังละเดี๋ยวไปรับลูกๆไม่ทัน ผู้เป็นพ่อสะดุ้งตื่นจากภวังค์ อ้าวแม่ตื่นนานแล้วเหรอพ่อเห็นแม่หลับปุ๋ยไม่อยากรบกวนเมื่อคืนเห็นแม่บ่นว่าเหนื่อย คิดถึงลูกนะพ่อจากกันไปนานอยากดูการเจริญเติบโตอยากเห็นหน้าลูกๆใจจะขาด ผู้เป็นแม่กล่าวตอบ

แมลงปอสีสันสดสวยฝูงใหญ่บินล้อเล่นลมอยู่เหนือบึงขนาดย่อมเหนือท้องทุ่งนาบ้างก็บินเกาะต้นไม้ใบหญ้าบ้างก็บินเกาะผักตบชวา ละลานตาจริงๆ

พ่อนั่นไงลูกของเราอยู่บนผักตบชวากำลังลอกคราบปีกยังเปียกน้ำอยู่เลย ผู้เป็นแม่พูดขณะกำลังบินอยู่เหนือบึงไม่กี่มากน้อย ระวังนะแม่อย่ารีบร้อนบินเร็วนักสิเดี๋ยวชนตัวอื่นๆปีกขาดบาดเจ็บละแย่เลย ผู้เป็นพ่อกล่าวเตือน

สวัสดีลูกเป็นไงบ้างปีกแห้งหรือยัง ผู้เป็นพ่อถาม ขณะกำลังดูลูกกระพือปีกขึ้นลงอย่างรวดเร็วเพื่อให้ปีกสะเด็ดน้ำ

สวัสดีครับพ่อแม่ กำลังจะแห้งแล้ว ผู้เป็นลูกยิ้มตอบ แล้วพี่ๆน้องๆของเราละอยู่ตรงไหนบ้าง ผู้เป็นแม่เอ่ยถาม ไม่อยู่แล้ว ผู้เป็นลูกตอบ อย่างเศร้าๆ ตอนเราเป็นตัวอ่อนอยู่ในน้ำ อันตรายอยู่รอบตัว มีทั้งปลา ด้วง แมลงดา คอยจับเราเป็นอาหาร กว่าเอาตัวรอดมาได้ก็แทบแย่ไม่เป็นไรหรอกพ่อเข้าใจมันเป็นกฎของธรรมชาตินะ

เราไปบินเล่นกันเถอะเป็นการฝึกบินครั้งแรกของลูกเลยนะโน่นครอบครัวอื่นๆไปกันหมดแล้วเร็วผู้เป็นพ่อเอ่ยเพื่อทำลายความเศร้า ระวังหน่อยอย่าบินเร็วนักปีกลูกยังไม่ค่อยแข็งแรง แหมกำลังสนุกอยู่เชียว ผู้เป็นลูกเอ่ยตอบแม่ พร้อมๆกับลดความเร็วการบินลง เป็นแมลงปอดีเหมือนกันนะฮะบินได้มีอิสระเสรี สวยจังเลย นี่ที่ไหนฮะ มันคือ ทุ่งนาจ่ะ มันจะสวยกว่านี้อีกถ้าต้นข้าวออกรวงสีทองเหลืองอร่ามเต็มท้องนา เมล็ดข้าวเป็นอาหารของมนุษย์กว่าต้นข้าวแต่ละต้นเจริญเติบโตงอกงามต้องผ่านอุปสรรคนานับประการผ่านภัยธรรมชาติ หนูมด แมลงต่างๆมากมายที่คอยกัดกิน ข้าวต้นที่แข็งแรงก็อยู่รอด ก็เหมือนกับเรานั่นแหละกว่าจะเติบโตจากไข่ เป็นตัวอ่อน ลอกคราบกลายเป็นแมลงปอสีสันสวยงามต้องผ่านอุปสรรคมากมาย ถ้าลูกโตกว่านี้มีประสบการณ์ชีวิตมากกว่านี้ลูกจะเข้าใจกฎเกณฑ์ของธรรมชาติมากขึ้น ผู้เป็นแม่อธิบายอย่างยืดยาว

บ่ายแก่ๆแสงแดดเริ่มแรงขึ้นๆ

หิวกันหรือยังสองแม่ลูกได้เวลาต้องผจญภัยครั้งใหญ่กันแล้ว ผู้เป็นพ่อเอ่ย
เห็นตัวเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลนั่นไหมลูกเห็นครับ นั่นแหละมันคืออาหารของเรา ผู้เป็นพ่อกระพือปีกบินด้วยความเร็วสูงสุดใช้ขาทั้ง3คู่ขยุ้มจับเพลี้ยกระโดดอย่างรวดเร็วได้แล้วพ่อจับได้แล้ว 3พ่อแม่ลูกต่างกัดกินกันอย่างเอร็ดอร่อย ทำไมเราต้องฆ่ามันด้วยฮะ ผู้เป็นลูกเอ่ยถามอย่างสงสัย

มันเป็นอาหารของเรา สิ่งมีชีวิตทุกชีวิตล้วนต้องกินเพื่อความอยู่รอดเหมือนปลาที่กินตัวอ่อนแมลงปออย่างเรา เพลี้ยกระโดดกินต้นข้าวฯ มันเป็นวงจรของธรรมชาติเข้าใจแล้วครับพ่อ อาหารจะหมดแล้วเดี๋ยวแม่ไปหามาเพิ่ม รอก่อนหนูไปด้วย พ่อครับๆ ใครทำอะไรตรงโน้นลมพัดมาเหม็นจังๆ มนุษย์เจ้าของนาที่นี่ไงลูก หยุดก่อนอย่าเพิ่งบินไป ชาวนากำลังฉีดยาค่าแมลงลูกบินหนีไปที่บึงโน่นก่อนเดี๋ยวพ่อจะไปตามแม่เอง ฝูงแมลงต่างบินหนีตายกันอย่างสับสนอลหม่าน

ดวงอาทิตย์ใกล้พ้นขอบฟ้า นกนาๆชนิดต่างบินวนกลับรัง
ทำไมพ่อแม่ไปนานจังบินกลับไปหาดีกว่าจะค่ำแล้ว

พ่อตายแล้ว แม่ตายแล้ว พ่อแม่ตายแล้วๆ ฮือๆ

จบ

แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 54 16:45:17

แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 54 01:19:53

จากคุณ	: atk
เขียนเมื่อ	: 8 เม.ย. 54 01:17:45