ความคิดเห็นที่ 1 “ว้ายๆๆๆๆ ดีใจอ่ะ พี่โอห์มคงดีใจมากเลยดิ” “ดีใจอยู่แล้ว ไม่งั้น ไม่โทร. หาพี่ตอนนี้หรอก มันบอกว่านอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่นาน ทนไม่ได้ต้องบอกใครสักคนนึงก่อนจะอกแตกตาย” ก้องเล่าไปยิ้มไป “โอห์มมันให้พ่อกับแม่ไปพูดกับป๊ากับแม่แก้วแล้ว ป๊ากับแม่แก้วก็ไฟเขียวผ่านตลอด มันกำลังนับถอยหลังวันไปขอยัยนิมแต่งงานอยู่” “โห! เขินแทนเลยอ่ะ อยากรู้จริงๆ เลย คนหน้าตาย นิ่งๆ เงียบๆ อย่างพี่โอห์มเนี่ยจะใช้มุขไหนขอสาวแต่งงาน” แพทบิดหมอนไปมา เขินแทนเมื่อนึกถึงการขอแต่งงานของพี่ที่รักทั้งสองคน “นี่! น้องแพท เก็บเอาไว้ให้ยัยนิมมันเขิน ยังไม่มีใครขอน้องแพทแต่งยังไม่ต้องเขิน” ก้องหัวเราะพลางดึงหมอนออกมาจากการดึงทึ้งของนางแบบสาว “แล้วที่น้องแพทคิดว่า พี่โอห์มของน้องเนี่ย เป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ น่ะ พี่จะบอกให้เลยนะว่าน้องแพทน่ะคิดผิด” ก้องเกียรติอมยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ “เวลาอยู่กับยัยนิมเนี่ย พี่โอห์มของน้องแพทเค้าก็เป็นอีกแบบนึง ทั้งช่างพูด ช่างแหย่ ตลก โรแมนติก ขี้อ้อน แสนงอน มันเป็นได้หมดแหล่ะเวลาอยู่กับยัยนิม” “หืม! ขนาดนั้นเชียว” แพททำตาโต “ขนาดนั้นแหล่ะ แค่เจอกันครั้งแรก พี่ก็เริ่มรู้สึกว่าเพื่อนสนิทพี่อย่างยัยนิม กับเพื่อนใหม่อย่างไอ้โอห์มเนี่ย มันออกอาการแปลกๆ” “อาการยังไงอ่ะ” “ก็อาการ ปากแข็งแต่ตาหวาน น่ะ” “อาการปากแข็งตาวาน” แพททวนคำแบบงงๆ “เรื่องของมันเริ่มอย่างงี้ไงน้องแพท” ก้องเริ่มเล่าด้วยสีหน้ายิ้มๆ   >>>>>>>>>>> - เจ็ดปีที่แล้ว -   เทอมสุดท้ายของการเรียน นิมมานกับก้องเกียรติ ต้องไปเป็นพนักงานฝึกหัดเป็นเวลาสามเดือน เพื่อเก็บหน่วยกิต และเขียนปริญญานิพนธ์สำหรับจบการศึกษา ที่บริษัท แฟนซีเอ็นเตอร์เทนเมนท์ นิมมานได้รับผิดชอบงานพิธีกรฝึกหัด และงานประชาสัมพันธ์ ของรายการสารคดีท่องเที่ยว The Backpacker ส่วนก้องเกียรตินั้น รับผิดชอบงานฝ่ายกำกับศิลป์ของรายการเดียวกัน และที่นี่ก็ทำให้นิมและก้องได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ที่มาทำหน้าที่ผู้ช่วยโปรดิวเซอร์รายการ ชาญนนท์ หรือ โอห์ม... วันแรกของการเริ่มต้นฝึกงาน “อ้าวๆ เข้ามานั่งที่ได้แล้ว แล้วนั่นยังไง นั่งกระจัดกระจายกัน มีใครเป็นโรคติดต่อหรือไง มาเข้ามานั่งใกล้ๆ กันสิ ไอ้พวกนี้นี่” เฮียตี้ หรือ คุณสันติชัย โปรดิวเซอร์หน้าใหม่ไฟแรงของ Fancy Entertainment ส่งเสียงเข้มเรียกให้นักศึกษาที่มาฝึกงานทั้ง 12 คน เข้ามานั่งรวมกัน “วันนี้เป็นวันแรกที่ทุกคนมาพร้อมหน้ากัน เดี๋ยวพี่จะแนะนำสั้นๆ ให้รู้ว่าใครเป็นใคร ได้รับมอบหมายให้ทำอะไร เริ่มจากพี่ก่อนแล้วกัน พี่ชื่อตี้ หรือสันติชัย เป็นโปรดิวเซอร์ของรายการ The Backpacker น้องๆ ทีมงานที่นี่ก็จะเรียกพี่ว่าเฮียตี้ ขอย้ำนะโว้ยว่า เฮียตี้ ไม่ต้องเรียกเสียงสูง เสียงต่ำจน ‘เฮีย’ มันเพี้ยนไปไหนต่อไหนล่ะ“ เฮียตี้เริ่มต้นแนะนำตัวเองแบบกวนๆ ตามสไตล์ ซึ่งช่วยให้บรรยากาศในห้องดีขึ้นทันตาเห็น ก่อนจะเริ่มแนะนำคนต่อๆ ไป “ทีมแรก นุ่น แป้ง น้ำ เม้ง จะเป็นฝ่ายธุรการ ข้อมูลรายการ และเขียนสคริป์ พี่เลี้ยงทีมนี้คือ พี่รัตนา” “ทีมที่สอง ชัย ก้อง ฝัน จะรับผิดชอบงานกำกับศิลป์ ส่วนพี่เลี้ยงจะเป็น พี่การันต์” “ทีมที่สาม นิม พลอย เก่ง จะรับผิดชอบงานประชาสัมพันธ์และสลับกันเป็นพิธีกรช่วงสั้นๆ เพราะพิธีกรหลักจะเป็นคุณเกรซ กับ คุณมาร์ค พี่เลี้ยงทีมนี้ คือ พี่สกุณี” แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 02:34:32 จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 02:33:19

ความคิดเห็นที่ 2 “ทีมสุดท้ายคือ ผู้ช่วยโปรดิวเซอร์ พี่จะเป็นพี่เลี้ยงเอง มี โอห์มกับมายด์ รับผิดชอบงานนี้” เฮียตี้แนะนำทีมงานพร้อมพี่เลี้ยง แล้วปล่อยให้ทุกคนทำความรู้จักพูดคุยกันเองประมาณสิบห้านาที ก่อนจะอธิบายรายละเอียดของงานต่อ “อย่างที่รู้กันนะว่า The Backpacker เนี่ย เป็นรายการใหม่ที่อยากได้คนรุ่นใหม่ไฟแรงมาร่วมงาน แล้วทั้งสิบสองคนเนี่ย ก็ผ่านการคัดเลือกของบริษัทให้เข้ามาทำงาน ถึงน้องๆ จะได้ชื่อว่าเป็นนักศึกษาฝึกงานนะ แต่พี่ขอย้ำตรงนี้นะ ว่านี่คือการทำงานจริง ทำผิดพลาดก็โดนด่าจริง ทำดีจบโครงการก็จะได้เป็นพนักงานที่นี่จริงๆ ขอให้ตั้งใจ เพราะถ้าพี่เห็นว่าใครที่ไม่รับผิดชอบ ไม่ตั้งใจ พี่ก็จะยกเลิกการฝึกงานทันที” เฮียตี้เว้นจังหวะเพื่อดูการตอบรับของทุกคนก่อนจะพูดต่อ “พี่เลี้ยง แต่ละทีมคือพี่เลี้ยงที่คอยให้คำแนะนำเท่านั้น การลงมือทำงานต้องลงมือทำเอง เดี๋ยวจบประชุมพี่เลี้ยงแต่ละทีมจะแนะนำตารางงานพร้อมรายละเอียดเบื้องต้น แล้วตอนบ่ายเรากลับมาประชุมทบทวนความเข้าใจกันอีกรอบ แล้วพรุ่งนี้เราจะเริ่มทำงานกันอย่างจริงจัง” เฮียตี้จบการประชุม แต่ละทีมก็แยกย้ายไปตามพี่เลี้ยง “นิมๆ” เสียงเรียกเบาๆ ดังขึ้นด้านหลัง “เดี๋ยวกลางวันเราจะมากินข้าวกับเธอนะ” “ได้สิโอห์ม แต่มีก้องไปด้วยนะ” นิมมานตอบรับพร้อมรอยยิ้ม “โอเค งั้นเที่ยงเราจะรอหน้าตึก” โอห์มพูดแล้วยิ้มให้ก่อนรีบวิ่งตามมายด์ กับเฮียตี้ไป “นิม ไอ้นิม แกชักช้าอะไรเนี่ย ทีมแกไปถึงไหนกันแล้ว เร็วเข้า” ก้องเดินกลับมาตามเมื่อไม่เห็นเพื่อนสาว “เออ! รู้แล้วน่า แกนี่ขี้บ่นจริงๆ นะนังก้อง” นิมมานตอบรับแล้วรีบเดินไปตามเสียงเรียก “เออ! ก้อง กลางวันนี้แกต้องมีกินข้าวกับฉันก่อนนะ” “เออ! ก็ต้องมากินกับแกอยู่แล้ว ไม่ต้องย้ำหรอก” “เออๆ แล้ววันนี้โอห์มเค้าก็จะมากินด้วยนะ” นิมบอกลอยๆ “โอห์ม โอห์มไหน โอห์มที่มาฝึกเป็นผู้ช่วยโปรดิวเซอร์เหรอ นี่แกไปสนิทกับเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” “ก็ไม่ได้สนิท ก็เจอกันตั้งแต่คราวทำ Workshop คัดเลือกคราวนั้นไง เค้าคงมาคนเดียว ไม่มีเพื่อน เค้าก็เลยมาขอกินข้าวกับพวกเราน่ะสิ” นิมมานรีบอธิบาย จนก้องเกียรติสังเกตความผิดปกติ “อ้อ! มาคนเดียว แกก็เลยทำตัวเป็นสังคมสงเคราะห์เด็กกำพร้าเพื่อน ว่างั้นเหอะ นี่นังนิม แกสวมวิญญาณนางสาวไทยตั้งแต่เมื่อไหร่วะ เมื่อก่อนกับคนแปลกหน้าเนี่ย ชอบทำตาขวาง ไม่พูด ไม่จา แต่คราวนี้แค่มาฝึกงานคนเดียวแกถึงต้องอุปการะพาไปกินข้าวกลางวัน” “บ้าแล้วแก สังคมสงเคราะห์บ้าบออะไร แต่เค้ามาชวนพวกเราไปกินข้าวกลางวัน แกนี่เพ้อเจ้อตลอด ฉันไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวตามคนในทีมไม่ทัน” พูดจบนิมมานก็รีบวิ่งไป ทิ้งให้ก้องเกียรติยืนยิ้มกริ่มกับอาการแปลกๆ ของเพื่อนรัก ‘แหม! นิมมานเพื่อนรัก มาวันแรกก็เสน่ห์แรงไม่เคยเปลี่ยน มีผู้ชายชวนกินข้าวซะแล้ว ส่วนพ่อหน้านิ่ง ชาญนนท์ เห็นเฉยๆ นิ่มๆ นิ่งๆ หัวใจเสือเหมือนนะเนี่ย โอ๊ย! ฝึกงานคราวนี้ท่าจะมีอะไรดีๆ แล้วโว้ย’ ก้องเกียรติคิดในใจพลางนึกถึงหน้านิมมานแล้วก็หัวเราะออกมาดังๆ ตั้งแต่คบกันมาเขาเพิ่งจะเคยเห็นเพื่อนสาวหน้าแดงเป็นครั้งแรก “น้องก้องครับ เป็นอะไรมากรึเปล่าครับ ยังไม่ทันเริ่มงานก็หัวเราะดังยังกับฟ้าผ่าแล้ว” พี่การันต์ พี่เลี้ยงประจำทีม ที่เดินตามหลังมาถามอย่างตกใจ “ไม่มีอะไรหรอกฮะ แค่ก้องดีใจที่ได้พี่เลี้ยงหน้าตาหล่อ หุ่นแมนๆ แบบพี่รันต์ ก็เท่านั้นเอง” ก้องพูดจบก็ส่งยิ้มหวานให้พี่เลี้ยง “เอ่อ! พี่ว่าเรารีบไปประชุมกันดีกว่า พี่ยังมีงานด่วนต้องทำอีกเยอะ” พูดจบการันต์ก็เดินนำหน้าลิ่วแบบไม่เหลียวหลัง “รอด้วยสิฮะพี่รันต์” ก้องเกียรติพูดแล้วก็วิ่งตามพี่เลี้ยงรูปหล่อ หุ่นเฟิร์มไปในทันใด >>>>>>>> จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 02:34:05

ความคิดเห็นที่ 3 “ก็ไม่เห็นแปลกเลยนี่พี่ก้อง ก็เพื่อนใหม่กินข้าวด้วยกัน” แพทออกความเห็น “ไม่แปลกในสายตาคนอื่น แต่ในสายตาพี่ตอนนั้นที่เป็นเพื่อนสนิทกับนิมมาเกือบสี่ปี มันผิดปกติ เพราะนิมมันเป็นคนไม่ชอบสุงสิงใกล้ชิดกับคนแปลกหน้า ถึงพี่นิมของแพทจะเป็นสนุกสนาน ดูเฟรนด์ลี่สุดๆ ให้คุยมันคุยเล่น เฮฮาไปหมดแหล่ะ แต่มันจะไม่ยอมใกล้ไปเกินกว่านั้น วันฝึกงานวันแรกมันถึงกับสั่งพี่ว่า ไม่ให้พี่ไปกินข้าวกับเพื่อนในทีม ต้องมากินกับมัน เพราะมันก็จะไม่กินข้าวกับเพื่อนในทีมเหมือนกัน” “นอกจากนี้แล้วมีอะไรผิดปกติอีกล่ะ” แพทถามต่อ “ก็ถ้ามันไม่มีอะไรในใจนะ พี่แซวมันแบบนั้นเนี่ย มันไม่มีทางวิ่งหนีไปหรอก มันคงทั้งด่า ทั้งตบกบาลพี่เลยแหล่ะ ที่สำคัญนะ ธรรมดาแค่พูดถึงชื่อผู้ชายไม่มีทางทำให้นิมมานจอมซ่าส์ของพี่หน้าแดงได้หรอก แต่ตอนพูดถึงไอ้โอห์มวันนั้นนะ แก้มมันเงี้ยขาวอมชมพูขึ้นมากะทันหัน” “ฮ่าๆๆ อย่างงี้ตอนเรียนพี่นิมคงจะแก่น เซี๊ยว เปรี้ยว ซ่าส์ หน้าดูเลยดิ พี่ก้องถึงจับพิรุธตอนหน้าแดงได้” “เออใช่ สมัยนั้นเนี่ย ยัยนิมถือเป็นที่สุดของที่สุดในมหา’ลัยเลย” “แล้วพี่โอห์มล่ะ พี่ก้องเห็นอาการอะไร” แพทถามต่อ “ตอนแรกพี่ก็ไม่ได้สังเกตอะไร รู้แต่ว่าไอ้หมอเนี่ยมันชอบมองมานิ่งๆ แต่ก็เห็นเงียบๆ ก็ไม่คิดอะไร จนกินข้าวกลางวันวันนั้นแหล่ะ โอห์มมันเหมือนกินข้าวแกล้มไอ้นิม กินไปมองไป ยิ้มไป นิมหันซ้ายมันก็ส่งทิชชูให้ นิมหันขวามันก็ส่งแก้วน้ำให้ วางแก้วน้ำมันก็เลื่อนจานผลไม้ให้ พอไอ้นิมลุก จานข้าวที่กินเสร็จมันก็รีบหยิบแล้วเดินไปเก็บที่ให้ โอห์มมันทำอย่างนี้ให้ตั้งแต่วันแรกที่กินข้าวด้วยกัน คุณนายนิมก็ได้แต่พูดไม่ต้องๆ ยิ้มๆ ปนเขินปล่อยให้โอห์มดูแลทุกอย่าง เล่นเอาพี่นี้งงไปเลย” “โอ้โห! วันแรกพี่นิมกับพี่โอห์มก็มาแรงแซงทางโค้งเลยนะเนี่ย” “ใช่ มาแรงแซงทางโค้ง เพราะวันต่อมายัยนิมมันก็เริ่มแปลงร่างเป็นตุ๊กตาหน้ารถของไอ้โอห์ม มาทำงานด้วยกัน กลับบ้านด้วยกัน เกือบจะทุกวัน โดยมีพี่ ไอ้เม้ง ไอ้ชัย แล้วก็ยัยนุ่น คอยสลับเป็นไม้กันหมาให้ เวลาทำงานนะ ขอให้มีโอกาสเถอะเป็นต้องมานั่งจุ๊กจิ๊ก จุ๊กจิ๊กกัน ใครแซว ใครถามอะไร แม้แต่เฮียตี้แซวนะ มันสองคนก็ดื้อตาใสบอกว่าเป็นเพื่อนกัน สนิทกัน คุยกันถูกคอ เป็นเพื่อนแบบเพื่อนหวงเพื่อนบ้าง เพื่อนอ้อนเพื่อนบ้าง เพื่อนแอบไปเที่ยวกับเพื่อนสองต่อสองบ้างไรเงี้ย เพื่อนใช้ของคู่กันบ้าง ใส่เสื้อเหมือนกันบ้าง เอาเป็นว่าเพื่อนสนิทอย่างพี่เนี่ยชิดซ้ายตกขอบไปเลยอ่ะ” ก้องเล่าไปยิ้มไป “หืม! แหววเหมือนกันเนอะพี่สองคนเนี่ย นี่เข้าข่าย Love at First Sight [2] กันเลยนะพี่ก้อง แล้วนานมั๊ยกว่าสองคนนั่นจะตกลงเป็นแฟนกัน” “ก็ประมาณปีกว่าๆ นะ” ก้องตอบแบบยิ้มๆ “หา! อาการหนักทั้งคู่ขนาดนั้นเนี่ยนะ ตั้งปีกว่าๆ ถึงจะตกลงเป็นแฟนกัน” แพทถามต่ออย่างสงสัย “อ้าว! ไม่งั้นพี่จะบอกเหรอว่าสองคนเนี่ยเป็นพวก ปากแข็งแต่ตาหวาน แล้วไหนจะยังพวกมารผจญอีก ความรักของไอ้สองคนเนี่ย ดูเหมือนจะง่าย เหมือนจะลงตัวทุกอย่าง แต่เอาเข้าจริงยาก ยากมากๆ ยากจนถ้ามันไม่รักกันจริง ไม่มีน้ำอดน้ำทน สองคนนี่คงกลายเป็นคนอื่นคนไกลกันไปแล้วแหล่ะ คงไม่มีข่าวดีให้เราสองคนมานั่งกรี๊ดกร๊าดกลางดึกกลางดื่นแบบนี้หรอก” “อะไรกันพี่ก้อง ความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคนที่ใจตรงกันไม่ใช่เหรอ เท่าที่ฟังดูพี่นิมกับพี่โอห์มก็ใจตรงกันตั้งแต่แรก แค่รักกันมันก็น่าจะพอแล้วไม่ใช่เหรอ” แพทถามด้วยความสงสัย “ตอนที่สองคนเริ่มคบหากันใหม่ๆ พี่ว่ามันก็คงคิดแบบนั้นแหล่ะ ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน แค่รักกันมันก็พอแล้ว แต่ชีวิตจริง ทั้งโอห์ม ทั้งนิม มันไม่ได้มีเชื้อสายยอพระกลิ่น ที่เกิดจากกระบอกไม้ไผ่ ไร้ญาติขาดมิตร มันมีครอบครัว มีเพื่อน มีศัตรู มีญาติ มีผู้มีพระคุณ และอื่นๆ อีกมากมายสารพัด อยู่ล้อมรอบมันทั้งสองคน เหมือนเส้นใยบางๆ ที่แทบมองไม่เห็น แต่พันกันยุ่งเหยิงไปหมด” ก้องพูดพลางถอนใจ เมื่อนึกถึงเรื่องราวความรักของเพื่อนทั้งสอง “พี่ก้องหมายถึง ครอบครัวของพี่นิมกับพี่โอห์มไม่โอเคให้ทั้งคู่คบกันเหรอคะ” แพทถามต่อ [2] Love at First Sight หมายถึง รักแรกพบ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 02:43:03 จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 02:35:40

ความคิดเห็นที่ 4 “ไม่หรอกน้องแพท นี่คือ ความโชคดีอย่างนึงของนิมกับโอห์มนะ ที่พ่อแม่ต่างฝ่ายต่างเอ็นดูคนที่มาคบหากับลูกชายและลูกสาว แต่ผู้คนที่มีปัญหาน่ะกลับกลายเป็นคนอื่นๆ รอบๆ ข้าง ที่พี่บอกว่าเป็นเหมือนใยบางๆ ที่พันกันยุ่งเหยิงนั่นแหล่ะ เป็นใยบางๆ ที่ตัดไม่ตายขายไม่ขาด บางครั้งก็วุ่นวายจนพลอยทำให้พ่อแม่มันสองคนวุ่นวายมีปัญหากันไปด้วยน่ะ” “เวลาคิดน่ะมันง่ายนะน้องแพท รักกัน เข้าใจกัน แค่พ่อแม่ยอมรับก็พอแล้ว คนอื่นไม่เกี่ยว ไม่ต้องไปสน แต่พอมาเจอกับชีวิตนี่แหล่ะ ไอ้คนอื่นทั้งหลายเนี่ยแหล่ะตัวดี” “แบบพวกหวังดีประสงค์ร้ายอะไรแบบนี้เหรอพี่ก้อง” แพทพยายามทำความเข้าใจ “ก็มีทั้งนั้นแหล่ะน้องแพท มีทั้งพวกหวังดีประสงค์ดี แล้วก็หวังดีประสงค์ร้าย หรือพวกไม่ได้หวังอะไร แค่อยากรู้อยากเห็นมันก็มี เอาง่ายๆ เลยนะอย่างตัวพี่เองเนี่ย เป็นเพื่อนสนิทกับนิม เรียนด้วยกันมา ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันมา พี่รักนิมมาก พอรู้จักกับโอห์ม พี่ก็ว่าโอห์มเป็นผู้ชายที่ดีมากๆ คนนึง ยิ่งเห็นว่าโอห์มใส่ใจ ห่วงใยนิม พี่ก็รับโอห์มเข้ามาเป็นเพื่อนอย่างง่ายดาย แล้วมีเหรอพี่จะไม่อยากให้เพื่อนที่พี่รักมากๆ ทั้งคู่ สมหวังในความรัก หลายครั้งที่โอห์มกับนิมมีปัญหากัน พี่กับเพื่อนๆ ที่สนิทกัน อย่างเม้ง ชัย แล้วก็นุ่น ก็วุ่นวายวางแผนให้คืนดีกัน พยายามอย่างที่สุดที่จะให้ทั้งคู่ประคับประคองความรักกันไปได้” “มันก็ดีนี่พี่ก้อง ถ้าแพทมีแฟนนะ แล้วเพื่อนๆ มาคอยช่วยประคับประคองความรักของแพทกับแฟน แพทคงจะรู้สึกดีมากๆ เลยแหล่ะ เพราะอย่างน้อยก็อุ่นใจที่มีคนที่เห็นค่าในความรักของแพทกับแฟน” พรรณิภา อธิบายมุมมองของตัวเอง “ใช่ น้องแพท ตอนนั้นพี่กับเพื่อนๆ ก็คิดแบบนี้แหล่ะ นิมกับโอห์มก็คิดแบบนี้ ตอนนั้นมันสองคนพูดกับพวกพี่เสมอนะว่า ถ้าไม่มีพวกแกเราก็คงจะเลิกกันไปนานแล้วแหล่ะ แต่พอเวลาผ่านไป เรื่องราวในชีวิตของคนมันก็ผ่านไป ความหวังดีของพี่และเพื่อนๆ มันกลับกลายเป็นแรงกดดันอะไรบางอย่าง ที่ทำให้นิมกับโอห์มมันพยายามจะรักกัน เพราะไม่อยากให้เพื่อนๆ อย่างพวกพี่เสียใจ ผิดหวัง ไปกับความรักของมันสองคน ความรักของมันก็เลยไม่เป็นไปตามธรรมชาติ แทนที่จะรักเพื่อกันและกัน กลับกลายเป็นรักกัน เพื่อคนอื่น มันไม่กล้าทะเลาะกัน ไม่กล้าเปิดใจเรียนรู้กัน เพราะไม่อยากให้พวกพี่ไม่สบายใจ ทั้งสองคนก็ค่อยๆ สร้างช่องว่างระหว่างกันทีละน้อยๆ รู้ตัวอีกทีมันก็มีคนโน้น คนนี้ แทรกเต็มไปหมด” “พี่ก้องพูดอย่างนี้แพทเห็นภาพเลยรู้มั๊ย เพราะพี่โอห์มกับพี่นิมโตขึ้น วิถีชีวิตของแต่ละคนก็เปลี่ยนไป ทั้งๆ ที่รักกัน แต่ทิ้งโอกาสที่จะเรียนรู้กันอย่างจริงๆ จังๆ ไป เพราะไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าความรักกำลังมีปัญหา แพทว่านะ แค่คนสองคนที่รักกัน ต้องมาเรียนรู้กันมันก็ยากมากแล้ว แล้วถ้ามากดดันตัวเองด้วยความคาดหวังจากคนอื่นด้วยมันก็ยิ่งแย่ไปใหญ่” “ใช่น้องแพท มันยิ่งแย่ไปใหญ่ กว่าพวกพี่จะมองกันออกนะว่าพวกพี่ไปกดดันมันสองคนมากเกินไป มันก็เกือบจะสายเกิน พี่ เม้ง ชัย แล้วก็นุ่น คุยกันเสมอว่า คู่นิมกับโอห์มเนี่ยเป็นคู่รักในฝัน สองคนตกหลุมรักกันอย่างรวดเร็ว เข้ากันได้ดี ครอบครัวก็ไปกันได้ สองคนรักกันจนพวกพี่รู้สึกได้ถึงความสุข ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ความรักของตัวเอง ตอนเกิดปัญหาหนักๆ พี่กับนุ่นก็เข้าข้างนิมไปคาดคั้นโอห์ม ส่วนเม้งกับชัยก็เข้าข้างโอห์มไปคาดคั้นเอากับนิม โอ๊ย! ตอนนั้นนะวุ่นวายจนเกือบจะเลิกคบกัน เพราะพวกพี่ไม่ได้วุ่นวายกับแค่นิมกับโอห์ม ยังวุ่นวายไปจนถึงครอบครัวมันสองคน เพื่อนๆ ของมัน จนเฮียตี้ทนไม่ได้ต้องเข้ามาจัดการ” “เฮียตี้เนี่ยนะ” แพทถามอย่างประหลาดใจ “ใช่ เฮียตี้น่ะ เป็นทั้งครู ทั้งเจ้านาย ทั้งพี่ชาย ของพวกเราทั้งสิบสองคนที่ทำ The Backpacker มาด้วยกัน ไม่ใช่แค่เรื่องงานที่เฮียตี้สอนนะ มีทั้งเรื่องใช้ชีวิตด้วย ที่สำคัญโอห์มกับนิมเนี่ย คือลูกศิษย์ก้นกุฏิที่เฮียตี้รักมากและภูมิใจมาก เฮียเค้าคงดูอยู่พักใหญ่แล้วแหล่ะ พอเห็นว่าเรื่องราวมันชักจะปัดเป๋ไปกันใหญ่ เฮียตี้ก็เรียกพี่ เม้ง ชัย แล้วนุ่น ไปโฮมรูมขนานใหญ่” “โฮมรูมเลยเหรอ พี่ก้องทำให้แพทนึกถึงครูฝ่ายปกครองจอมเฮี้ยบเลยอ่ะ” “ก็ประมาณนั้น เฮี้ยบจริง อะไรจริง เพราะเฮียถามพวกพี่สั้นๆ ประโยคเดียวว่า ‘เฮ้ย! ถามหน่อยดิ ถ้าไอ้โอห์มกับไอ้นิมมันเลิกกัน พวกแกจะเลิกคบมันสองคนมั๊ย แล้วพวกแกจะเลิกคบกันเองมั๊ย” “โอ้โห! เป๊ะ เลยพี่ คำถามนี่ เป๊ะ เลย” จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 02:36:19

ความคิดเห็นที่ 5 “ใช่เป๊ะจริงๆ เพราะพวกพี่ทุกคนร้องไห้แทนคำถาม ไม่มีใครพูดอะไรออกสักคำ เฮียตี้ก็เลยจัดมาให้อีกดอกนึงแบบซอฟท์ๆ เฮียตี้พูดช้าๆ และชัดๆ ว่า   ‘เฮียรู้ว่าทุกคนรักและหวังดีอยากให้มันรักกันไปนานๆ จนแต่งงานแต่งการ มีลูกหลานมาให้พวกแกอุ้มเล่น เฮียก็อยากไม่น้อยไปกว่าพวกแก แต่อย่างนึงที่อยากให้พวกแกทุกคนจำไว้ ก็คือ พวกแกคือเพื่อน แล้วพวกแกก็คือคนอื่นด้วย คนอื่นที่ไม่มีวันรู้รายละเอียดชีวิตของมันสองคนดีไปกว่าตัวมันสองคนเอง กำลังใจ คำแนะนำ และความหวังดี ของพวกแกบางครั้งมันก็กลายเป็นความกดดันที่มันสองคนต้องแบกรับไว้ พวกแกคิดบ้างรึเปล่า ว่านิมกับโอห์มมันจะสบายใจมั๊ย ที่เห็นเพื่อนที่มันรักอีกสี่คนต้องมานั่งทะเลาะกัน เถียงกัน เพราะเรื่องของมัน แล้วมันก็ไม่ใช่แค่พวกแกแค่สี่คนนะที่กดดันมันแบบนั้น ไม่รู้กี่คนต่อกี่คนที่หวังดี แบบด้วยรักและกดดัน กับมันสองคน บางครั้งในความหวังดี เราก็ต้องรู้จักจังหวะที่จะต้องวางเฉย คำว่า วางเฉย ไม่ได้หมายความว่า ไม่ยุ่ง ไม่ใส่ใจ แต่อยู่เฉยๆ ไม่ต้องไปตัดสินเรื่องราวของสองคนนั่น แค่ทำให้นิมกับโอห์มมันรับรู้และมั่นใจว่า ไม่ว่าจะยังไง จะเกิดอะไรขึ้นกับความรักของมัน พวกแกทุกคนก็ยังจะเป็นเพื่อนมัน อยู่ข้างๆ มัน ห่วงใยดูแลมันสองคนเหมือนเดิม’   “เฮียตี้พูดแบบนี้แล้วพวกพี่ว่ายังไงล่ะ” แพทรีบถามต่อ “ว่ายังไงเหรอ ก็เถียงน่ะสิ เริ่มจากตัวพี่เองเลย พี่ย้อนถามเฮียตี้ไปว่า งั้นพวกเราก็ไม่สำคัญกับนิมกับโอห์มใช่มั๊ย ถ้าความหวังดีของพวกเรา คือ ปัญหาของนิมกับโอห์ม พวกเราก็จะถอยไปอยู่ห่างๆ ไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยก็ได้ ที่ผ่านมาที่พวกเราวุ่นวาย เพราะพวกเราเห็นว่าความรักเป็นเรื่องของคนสองคน เราทนไม่ได้ที่เห็นใครต่อใครไปวุ่นวายกดดันนิมกับโอห์มมันแบบนี้” “แรงอ่ะ พี่ก้อง พูดอย่างงี้เลยเหรอ” “เออ! พูดอย่างนี้แหล่ะ ก็ตอนนั้นมันทั้งเสียใจ น้อยใจนี่หว่า เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกพี่วิ่งวุ่นวาย ไม่สบายทั้งกายทั้งใจไปกับพวกมันก็เพราะว่ารักหวังดีกับพวกมัน พอเฮียพูดแบบนี้มันก็ปรี๊ดแตกอ่ะดิ” “แล้วพี่คนอื่นๆ ล่ะ เป็นแบบพี่ก้องรึเปล่า” แพทถามต่อ “ก็พอๆ กันนั่นแหล่ะ อย่างยัยนุ่นเนี่ยถึงกับถามเลยว่า นิมกับโอห์มให้เฮียมาพูดกับพวกพี่รึเปล่า หรือเป็นพ่อแม่ของโอห์มกับนิมให้มาพูด เม้งกับชัย ไม่ได้พูดอะไรมาก แต่ก็รู้แหล่ะว่าไม่พอใจ วันนั้นก็จบไปด้วยอาการวงแตก แต่ทุกคนก็จำคำพูดสุดท้ายของเฮียตี้ได้เป็นอย่างดี” ก้องพูดปนหัวเราะเมื่อนึกถึงบรรยากาศวันนั้น “พูดอะไร เฮียตี้มีหมัดเด็ดอะไรอีก” แพทรีบถาม “เฮียย้อนถามพวกเราว่า”   ‘ในเมื่อรู้ทั้งรู้ว่าความรักเป็นเรื่องของคนสองคน แล้วทำไมไม่ปล่อยให้คนสองคนจัดการกันเอง พวกแกว่าคนอื่นวุ่นวาย คนอื่นเค้าก็มองพวกแกวุ่นวายเหมือนกัน อย่างฉันตอนนี้ฉันก็รู้สึกแล้วว่าตัวฉันก็วุ่นวายกับพวกแกมากเกินไป เอาเถอะ โอห์มกับนิมจะรักกันต่อไปรึเปล่า พวกแกจะคบกับมันสองคนอีกรึเปล่า แล้วพวกแกจะคบกันเองอีกรึเปล่า มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ฉันจะไปบังคับกะเกณฑ์อะไรได้ มันเป็นเรื่องที่พวกแกจะต้องเลือกและจัดวางชีวิตของพวกแกกันเอง’     “แล้วเฮียตี้ก็ตบบ่าพวกพี่คนละทีแล้วก็เดินออกจากห้องไป พวกพี่ก็ทยอยกันเดินออกไปทีละคน แล้วจากวันนั้นเฮียตี้ก็ทำตัวปกติ เป็นเฮียตี้ของพวกเราต่อไปโดยไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีกเลย” “แล้วหลังจากวันนั้นพวกพี่ได้คุยกัน ได้ปรับความเข้าใจกันใช่มั๊ย เพราะทุกวันนี้พวกพี่ทุกคนก็ยังเป็นเพื่อนที่น่ารักมากๆ ของพี่นิมกับพี่โอห์ม” “ไม่เลยน้องแพท พวกพี่ไม่ได้คุยหรือปรับความเข้าใจอะไรกันทั้งนั้นแหล่ะ บางทีความเข้าใจมันก็ไม่จำเป็นต้องเกิดจากการพูดอะไรกันมากมาย หรือมาเปิดใจกันโล่งโจ้งหรอกนะ ความเข้าใจมันเกิดขึ้นง่ายๆ ตรงนี้” ก้องเกียรติเอามือชี้ไปที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเอง “ตรงที่เอาใจเค้ามาใส่ใจเรานี่แหล่ะน้องแพท ที่สำคัญมิตรภาพของเราหกคนมันมีค่าจนเกินกว่าจะทิ้งกันไปง่ายๆ น่ะ แล้วไม่น่าเชื่อว่ามิตรภาพแบบที่เฮียตี้สอนพวกพี่ให้ลองทำใจวางเฉย แล้วก็รักมันสองคนอย่างที่เคยรัก มันจะทำให้นิมกับโอห์มสบายใจ อุ่นใจ แล้วก็สนิทใจกับพวกพี่มากขึ้น อย่างน้อยที่สุดมันก็ไม่ต้องมารับมือ รับอารมณ์กับพวกพี่ทั้งสี่คน จะได้เอาเวลาไปรับมือ รับอารมณ์คนอื่นแทน” แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 02:38:20 แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 02:37:45 จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 02:37:18

ความคิดเห็นที่ 6 “อืม! พี่โอห์มกับพี่นิมนี่สมเป็นตำนานรักดอกหน้าวัว รักสองเราต้องอดทนจริงๆ ด้วยอ่ะพี่ก้อง” แพทย้ำความคิดของตนเอง ก่อนจะเริ่มตัดพ้อ “พี่ก้องอ่ะ เล่าเรื่องแหววๆ มานิดเดียวเอง ไหนบอกว่าพี่นิมกับพี่โอห์ม อยู่กันตามลำพัง น้ำตาล น้ำผึ้ง น้ำหวานเรียกพี่ นี่แพทว่าที่พี่เล่ามาเนี่ยได้แค่น้ำจิ้มเองนะ” “โอ๊ย! เรื่องพวกนั้นน่ะเพียบ ไหนจะตอนไปถ่ายรายการเทปแรก ตอนที่โดนเพื่อนล้อ ไหนจะหึงกัน หวงกัน เหวึ่ยงกัน ไหนจะตอนแอบไปจู๋จี๋กัน ตอนรับรักเป็นแฟนกัน พี่ ยัยนุ่น ไอ้ชัย ไอ้เม้ง มีส่วนร่วมด้วยเกือบตลอด เล่าให้ฟังคืนนี้ก็ไม่หมดหรอก แต่พอน้องแพทถามว่านานมั๊ย ที่โอห์มกับนิมมันยอมรับเป็นแฟนกันน่ะ พี่ก็อดนึกถึงเรื่องหนักๆ แบบนั้นไม่ได้” “ไม่เป็นไรค่ะพี่ก้อง แพทล้อเล่น ที่พี่ก้องเล่ามาก็ทำให้แพทคิดอะไรได้หลายอย่าง รู้มั๊ยคะแพทคบกับพวกพี่มาสองสามปี พวกพี่ทำให้แพทมีความสุข แล้วก็ทำให้แพทเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก โดยเฉพาะพี่ก้อง พี่นิม แล้วก็พี่โอห์มที่ดีกับแพทเหมือนเป็นพี่น้องกันแท้ๆ เลย แล้วแพทก็ยอมรับนะคะ ว่าที่อยากรู้เรื่องพี่นิมกับพี่โอห์ม ก็เพราะแพทมองว่าความรักของพี่เค้าสองคนมันสมบูรณ์แบบมากๆ เพิ่งจะรู้วันนี้เองว่ากว่าจะสมบูรณ์แบบอย่างที่แพทเห็นเนี่ยมันก็ยากไม่ใช่เล่น” “ใช่มันยากน้องแพท ชีวิตคนทุกคนมันยากทั้งนั้นแหล่ะ เมื่อไหร่ที่ชีวิตมันไม่ยากก็หมายถึงเราไม่มีชีวิต เราตายไปแล้ว อย่างนึงที่เราทุกคนควรจำไว้นะน้องแพท ในเมื่อชีวิตคนทุกคนมันยากอยู่แล้ว เราก็พยายามอย่าทำให้ตัวเรากลายเป็นเรื่องยุ่งยากสำหรับชีวิตคนอื่น ในความเป็นเพื่อน พี่จะถามตัวเองทุกวันนะว่ามีเราอยู่แล้วเพื่อนเรากับตัวเรามีความสุขมั๊ย ถ้ามีความสุข เราก็ควรค่าที่จะเป็นเพื่อนกับเค้าต่อไป แต่ถ้าไม่ เราก็จำเป็นนะ จำเป็นต้องทบทวนตัวเราเอง ว่าควรวางตัวเราไว้ตรงจุดไหนของชีวิตเค้า” ก้องพูดจบก็โยกศีรษะของหญิงสาวตรงหน้าอย่างเอ็นดู พรรณิภาสัมผัสได้ถึงความรักอย่างจริงใจ ที่ก้องเกียรติ พี่สาวในร่างพี่ชายมีให้กับเธอ “แพทมีความสุขนะคะ ที่มีพี่ก้องอยู่ในชีวิตของแพท” หญิงสาวกอดร่างอวบท้วมของก้องเกียรติไว้แน่นๆ “โอยย!! น้องแพท กอดพี่แบบนี้ นานกว่านี้ พี่จะยื่นใบลาออกจากสมาคมเก้งกวางแห่งประเทศไทยให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยนะ” “หืม! ไม่เชื่อหรอก มาดามแกรี่อย่างพี่ก้องเนี่ยนะจะลาออกจากการเป็นเป็นสมาชิกตลอดชีพ เมื่อบ่ายเนี่ยแพทยังเห็นพี่เรียกน้องวิน คะ น้องวินขาอยู่เลย” พรรณิภา พาดพิงไปถึงนายแบบหนุ่มชื่อดังที่ก้องเกียรติไปดูแลเสื้อผ้าถ่ายแบบให้ “ฮ่าๆๆๆ เบื่อจริงคนรู้ทันเนี่ย ว่าแต่ใครมาบอกชื่อในวงการของพี่ให้น้องแพทรู้เนี่ย เขินหมด” พูดจบ ก้องเกียรติก็แกล้งทำชะม้ายชายตา เรียกเสียงหัวเราะก่อนจะล้มตัวลงนอน “ช่วงนี้นะแพทจะเกาะติดพี่ก้อง จะบังคับให้พี่เล่าตำนายรักดอกหน้าวัวของพี่โอห์มกับพี่นิมให้แพทฟังจนจบเลย โดยเฉพาะตอนจบที่ Happy ever after[3] แบบนี้” “ใช่น้องแพท เจ็ดปีที่พี่รอให้เพื่อนรักของพี่ทั้งสองคนมีตอนจบแบบ Happy ever after ด้วยกัน” ดึกดื่นคืนนั้น ก้องเกียรติกับพรรณิภาก็หลับตาลง ด้วยความสุขที่ฝันเห็นเจ้าหญิงแก้มป่อง กับเจ้าชายหน้าตี๋ แต่งงานครองรักด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดไป   >>>>>>>>>>>>  ในขณะเดียวกัน...อีกฝั่งนึงของฝากฟ้า “ฮัลโหล นี่ผมเองนะ” “ผมนึกแล้วว่าคุณต้องติดต่อกลับมา ตกลงคุณสนใจข้อเสนอของผมแล้วใช่มั๊ย” “ผมสนใจ คุณจะมาได้เร็วที่สุดเมื่อไหร่ และผมต้องจ่ายเท่าไหร่” “ไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ ผมจะไป ไม่ต้องจ่ายอะไรให้ผม แค่เปิดทางให้ผมกับคนของผมได้เข้าไปที่นั่นก็พอ” [3]  Happy ever after หมายถึง ครองสุขตลอดไป ตัวอย่างเช่น เจ้าชายและเจ้าหญิงก็ได้แต่งงานครองสุขร่วมกันตลอดไป แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 02:43:29 แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 02:41:53 จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 02:39:59

ความคิดเห็นที่ 7 “ผมอยากให้เรื่องทุกอย่างมันจบในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ วันอาทิตย์เป็นวันแถลงข่าวงานสำคัญ นักข่าวเยอะ ไม่ต้องจัดการอะไรมาก” “ได้วันอาทิตย์นี้ผมจะทำให้เรื่องของคุณจบ แต่เรื่องของผมมันเพิ่งจะเริ่มขึ้น ผมขอสัญญาข้อนึงจากคุณ” “ว่ามา” “ระหว่างที่เรื่องของผมยังไม่จบ คุณต้องช่วยทำตามแผนที่ผมวางไว้” “ได้ถ้าแผนของคุณไม่ทำให้ผมต้องสูญเสียเธอไป” “มั่นใจได้เลยว่าแผนของผมจะทำให้เธอเป็นของคุณตลอดไป” “งั้นก็ตกลงตามนั้น ผมกับคุณจะทำงานร่วมกันจนกว่าเรื่องของคุณจะจบ” “โอเค งั้นอีกหนึ่งอาทิตย์เราเจอกัน”   ในค่ำคืน...ที่เป็นค่ำคืนแสนสุขของใครหลายๆ คน แต่ก็มีใครบางคนกลับพาตนเองดำดิ่งให้อยู่ในทะเลอันดำมืดของความทุกข์ และความคับแค้นใจ   คนหนึ่ง...มุ่งหวังในความรัก จึงพร้อมที่จะทำลายชีวิตและความหวังของคนบางคน เพียงเพื่อให้ตนเองได้มาซึ่งความรัก ใครจะเจ็บปวดแค่ไหน ไม่สนใจ   อีกคนหนึ่งคน...สิ้นหวังในความรัก จึงพร้อมที่จะทำลายชีวิตและความหวังของคนบางคน เพื่อให้ใครคนนั้นต้องจมดิ่งอยู่ในทะเลอันดำมืดของความเจ็บปวดและขมขื่นไม่แพ้กัน     ------------------------------------------------------- [จบบทที่ 4] แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 02:59:08 จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 02:41:17

ความคิดเห็นที่ 8 =อ่านย้อนหลังได้ค่ะ= http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=mydarin หรือ บทนำ: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10153498/W10153498.html บทที่ 1: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10175083/W10175083.html บทที่ 2: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10195479/W10195479.html บทที่ 3: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10370904/W10370904.html ----------------------------------------------------------------------------------------- หมายเหตุ: ทุกท่านคะ นิยายเรื่องนี้ไม่ได้ต้องการมีจุดมุ่งหมายที่ต้องการสื่อให้เห็นถึงการให้กำลังใจคนที่กำลังเผชิญกับปัญหาอุปสรรค ไม่ได้ต้องลบหลู่คนเกียรติคนในแวดวงโฆษณา วงการบันเทิง วงการสื่อสารมวลชน รวมถึงอาชีพทุกอาชีพที่กล่าวถึงนะคะ หากมีข้อความใดที่ล่วงเกินคนในอาชีพใดๆ ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ผู้เขียนยินดีน้อมรับคำแนะนำ และคำวิจารณ์จากทุกท่านที่ได้มีโอกาสอ่านเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณสำหรับทุกๆ ความเห็นและคำแนะนำนะคะ ขอบคุณค่ะ ปล. ชื่อเรื่องนั้นเป็นความประทับใจของผู้เขียนที่ได้ฟังเพลง "ทะเลสีดำ" ค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 54 02:58:46 จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 02:45:46

ความคิดเห็นที่ 9 เว้นบรรทัดแต่ละย่อหน้าสักหน่อยดีไหมคะ จะได้อ่านง่ายขึ้น ^_____^ เป็นกำลังใจค่ะ จากคุณ : LonelySeason เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 54 10:45:54

ความคิดเห็นที่ 10 ช่วงต้นอ่านยากมาก เว้นบรรทัดบ้างจะดีค่ะ คิดว่าไม่ต้องเล่าย้อนหลังเรื่องโอห์มขอไปกินข้าวด้วยก็ได้นะ เรื่องดำเนินมาตอนนี้ มันรับรู้ว่ารักกันค่ะ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 21:53:05