Dead Poet Part 13 : หนึ่งหน้าหนังสือ

Dead Poet Part 13 : หนึ่งหน้าหนังสือ

บนเตียงนอนที่มีผ้าห่มสีขาวผืนยาวคลุมทับ หญิงสาววัยรุ่นคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงปลายเตียง เธอเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างที่เห็นเพียงความมืดมิดในยามรัตติกาล หลังจากที่ในสมองของเธอหมุนเคว้งคว้างอยู่ท่ามกลางเมฆหมอกดำแห่งความคิด ไม่นานนักหลังจากได้สติกลับคืนมา เธอรีบหยิบโทรศัพท์มือถือเครื่องสีดำขึ้นมาจากกระเป๋าถือใบสีชมพูที่วางไว้อยู่ทางด้านซ้ายมือของเธอ ข้างกระเป๋าใบนั้นมีจานพลาสติกใบสวยใส่แอปเปิ้ลอยู่สามชิ้น พร้อมมีดเล็กปลายแหลมเล่มหนึ่งที่มีผ้าเช็ดหน้าผืนสีขาวซึ่งเปียกโชกไปด้วยคราบเลือดสีแดงสดห่อหุ้มวางอยู่ใกล้ๆ กัน เธอเหลียวมองเข้าไปในห้องน้ำ และเช็ดคราบน้ำตาที่ไหลเอ่อออกมาอยู่ชั่วครู่ ก่อนใช้นิ้วโป้งทั้งสอง กดลงไปที่ปุ่มแป้นพิมพ์บนโทรศัพท์มือถือ เพื่อนำเธอเข้าสู่โลกแห่งสังคมออนไลน์อีกครั้ง

หลังจากที่หน้าจอโทรศัพท์ของเธอเริ่มปรากฎหน้าเว็ปไซต์เฟสบุ๊คดอตคอมขึ้น เธอเข้าสู่ระบบและเหมือนเชื่อมต่อตัวเองเข้าไปอยู่ในอีกบทบาทหนึ่งของดินแดนไซเบอร์ โดยเธอใช้ชื่อในนั้นว่า ‘jajabra’ มีรูปภาพของหญิงสาววัยรุ่นหน้าตาดี ผมสีดำยาวสลวย ผิวขาว ตากลมโตคนหนึ่งปรากฎขึ้นบนในพื้นที่เว็ปไซต์ทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า ที่เปรียบเสมือนกระดาษสีขาวหน้าหนึ่งในหนังสือ เธอเริ่มเขียนบรรยายความรู้สึกของเธอในตอนนี้ลงไปในหน้าหนังสือนั้นเพื่อประกาศให้ชุมชนอันกว้างใหญ่ไพศาลได้รับรู้

Jajabra : ทำไมชีวิตต้องเจอผู้ชายเลวๆ ด้วย โลกนี้มันมีแต่ความโกหกหลอกลวง ฉันอยากจะตายให้พ้นๆ ไปเสียที

(หลังจากที่เธอพิมพ์ตั้งหัวข้อระบายความในใจลงไปในหน้าเพจของเธอ  แทบจะในทันทีที่มีการสนทนาโต้ตอบกลับมาจากเพื่อนๆ ในอาณาจักรที่ไร้พรมแดน ซึ่งได้เริ่มเปิดฉากขึ้นอย่างรวดเร็ว)  

Lemoncute : เห้ย จ๋า แกเปงไรอ่ะ

Jajabra : ชีวิตฉันทำไมมันเศร้ามากแบบนี้อ่ะแก

Beethip : เกิดอะไรขึ้นๆ เล่ามาเลยด่วนๆ

Oapinky : เออๆ อยากรู้ด้วย

Jajabra : เมื่อกี้ ฉันแอบได้ยิน ชัยเขาคุยโทรศัพท์กับผู้หญิงอื่น อยู่ใน
ห้องน้ำ  

Pipekibi : อ้าว ไอ้ชัยเพื่อนกู ดันโชว์เลวแรวไง

Lemoncute : เราว่าแกเข้าใจผิดอ่ะเป่า ชัยเค้าอาจจะแค่คุยกะเพื่อน
ปกติก็ด้ายน้า

Doyming : ช่ายๆ ไอ้ชัยมานมะได้เจ้าชู้หรอก มานแค่เพื่อนเยอะเอง เหมือนเราไงอ่ะ 55

Oapinky : โห เลวอ่ะ ถ้าแฟนเราทำแบบนี้นะ จะเฉือน “ไอ้นั่น” ออกมาให้เป็ดกินซะเรย 555

Beethip : เห้ย โอ๋ แกก้อแรงไป ปลอบใจเพื่อนหน่อยดิ

Beethip : จ๋า แกอย่าเสียใจไปเรยน้า ผู้ชายมีเยอะแยะ เลิกเลย หาใหม่ๆ

Jajabra : ฉันไว้ใจเขามาตลอด ฉันไม่เคยสงสัยเขาเลย เรื่องที่เขาจะมีผู้หญิงอื่นอ่ะ แต่ฉันเพิ่งรู้ความจริงในวันนี้เอง

Auytrad : ฆ่ามานเรยแก อย่าปล่อยเอาไว้ทำพันธุ์ ผู้ชายเลวๆ แบบนี้

Pipekibi : โห...ทำไมต้องรุนแรงด้วยวะ ให้เค้าคุยกันดีๆ กันบ้างเหอะ

Jajabra : ฉันยอมเชื่อเขาพูด แม้ใครจะเตือนก็ตาม แต่สุดท้ายเขากลับแอบนัดผู้หญิงอื่นออกไปเจอกันข้างนอกตลอดมา

Giftshill : อกหักอ่ะดีแร้ว ยัยจ๋า แกจะได้มาเป็นสาวโสดเหมือนกับฉัน ดีกว่าตั้งเยอะ สบายๆ

FFnoid : เข้ามาเป็นห่วงด้วยคนครับ

Oapinky : เดวฉันไปกินข้าวก่อนนะ เดวมาเม้าท์ต่อ

Beethip : แกใจเย็นๆ ก่อน เข้าใจผิดหรือเปล่า อย่าเพิ่งคิดสั้นนะเพื่อน

Doyming : ไอ้ชัยมานก้อคงแค่กิ๊กๆ ไปเรื่อยอ่ะแระ จ๋า อย่าไปคิดมากดิ

Lemoncute : แค่อกหักจะฆ่าตัวตายเรยอ่อ แกบ้าป่าววะจ๋า

FFnoid : เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ เพื่อนๆ

Giftshill : ผู้ชายเลวๆ มีเยอะอย่าไปสน เลิกกับไอ้ชัยอ่ะแระดีแล้ว ไปใช้ชีวิตแบบเพลย์เกิร์ลกันดีกว่า

Jajabra : ฉันจบกับชัยไปแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันไม่เหลือใครอีกแล้ว ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้วล่ะ

Auytrad : แกจะฆ่าตัวตายทำไม ไปจัดการกับไอ้ชัยดีกว่า มันทำผิดนะ  มะช่ายแกทำผิดซะหน่อย

Pipekibi : เห้อ...ทำไมสาวๆ สมัยนี้โหดกันจังเรยยยย อิอิ

FFnoid : จ๋า อกหักเหรอครับ อ้าว ทำไมต้องถึงอยากตายด้วยอ่ะครับ

Lemoncute : เดวฉันจะโทรไปหานะแก อย่าเพิ่งทำอะไรบ้าๆ ล่ะ

Jajabra : ลาก่อนทุกคน ฉันรักพวกแกนะ ขอบใจมาก

เธอกดปุ่มเพื่อออกจากหน้าเว็ปไซต์เฟสบุค และนำสติของตัวเธอเองกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง ภายในห้องพักอันกว้างขวางของคอนโดหรูแห่งหนึ่งในประเทศอเมริกา หลังจากที่เธอวางโทรศัพท์มือถือเครื่องสีดำลงข้างๆ ตัว  เธอยิ้ม และปล่อยเสียงหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน ชายหนุ่มวัยรุ่นคนหนึ่งเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ และวางจานพลาสติกที่มีแอปเปิ้ลอยู่ในนั้นหนึ่งลูกลงบนเตียงข้างกระเป๋าถือสีชมพู พร้อมยื่นมีดเล็กปลายแหลมให้กับเธอ

“จ๋า ช่วยปอกแอปเปิ้ลให้ผมหน่อยซิ” ชายหนุ่มขอร้อง และอ้อมไปโอบเอวเธอจากด้านหลัง ขณะที่เธอนั่งอยู่ตรงปลายเตียงนอน เขาหอมแก้มซ้ายของเธออย่างนุ่มนวล “ถ้าปอกเองผมกลัวว่ามีดจะโดนบาดมือผมซะก่อน”

“ได้จ๊ะ” เธอตอบ และหยิบมีดจากมือเขาอย่างว่าง่าย  “อืมชัย..เมื่อกี้ฉันแอบโกหกเพื่อนๆ ในเฟสบุคด้วยล่ะว่าเราเลิกกันแล้ว ฉันเขียนว่าเพราะว่าคุณแอบไปมีผู้หญิงอื่น แล้วตอนนี้เพื่อนๆ เลยเข้ามาห่วงใยฉันกันใหญ่เลยล่ะ สนุกดีจัง”

“แหม ใครๆ ก็รู้ว่าผมรักคุณคนเดียว แล้วทำไมคุณเอาเรื่องแบบนี้ไปหลอกเพื่อนล่ะ” ชายหนุ่มถาม ขณะที่โอบกอดหญิงสาวไว้แน่นขึ้น “แล้วจ๋าเขียนอะไรลงไปบ้างเนี่ย หากทุกคนรู้ความจริงภายหลังแล้วจะพาลโกรธพวกเราได้นะ”

“ไม่เป็นไรหรอกชัย ฉันแค่คิดถึงเพื่อนๆ ที่เมืองไทยน่ะ” เธอตอบ “ในโลกออนไลน์ใครๆ เขาก็เล่นสนุกกันแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ เดี๋ยวก็เขียนว่ารู้สึกร้อน ซักพักก็กลับมาเขียนว่ารู้สึกหนาว ไม่มีใครเขียนความจริง หรือสนใจเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ จังๆ หรอกน่า เดี๋ยวอีกซักพักฉันก็คิดว่าจะเขียนลงไปใหม่ว่าเราสองคนคืนดีกันแล้ว เดี๋ยวก็จบเรื่อง”

ระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังจะขยับปากพูดขึ้นตอบเธอ โทรศัพท์มือถือของชายหนุ่มที่วางไว้อยู่ตรงหัวเตียงก็ส่งเสียงเรียกเข้าดังกังวานขัดจังหวะขึ้นมา จนทั้งสองสะดุ้งพร้อมกัน ชายหนุ่มค่อยๆ ปล่อยมือที่โอบกอดเธอไว้ แล้วเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือมาดูชื่อที่ปรากฎขึ้นบนหน้าจอ ก่อนจะรีบลุกจากที่นอน เดินตรงไปในห้องน้ำ และปิดประตูล็อค

                  “เดี๋ยวผมขอรับสายเพื่อนแล้วเราค่อยคุยกันต่อนะจ๊ะ” เขาพูดเสียงดัง ออกมาจากในห้องน้ำ “ผมรักคุณนะ”  

                   “ทำไมต้องเข้าไปคุยในห้องน้ำด้วยล่ะคะ” เธอถามขึ้น ขณะหยิบแอปเปิ้ลที่ถูกเธอผ่าแล้วเข้าปากไปหนึ่งชิ้น

                  “พอดีพ่อผมโทรมาน่ะ” ชายหนุ่มตอบแบบตะกุกตะกัก “เอ่อ ผมยังไม่อยากให้ท่านรู้ว่าเราอยู่ด้วยกันตอนนี้”

                   “ค่ะชัย ไม่เป็นไร คุณคุยกับพ่อไปเถอะ” เธอตอบอย่างอารมณ์ดี  ก่อนที่ไอเดียประหลาดจะวิ่งแล่นเข้ามาในสมองของเธอ เธอจึงตัดสินใจลุกขึ้นจากที่นอน และค่อยๆ ก้าวย่องไปที่หน้าประตูห้องน้ำซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก เธอแนบหูข้างขวาไว้กับประตูห้องน้ำเพื่อแอบฟังบทสนทนาของเขากับอีกคนที่เธอไม่แน่ใจว่าเป็นใคร

                   “นี่เปิ้ลจ๋า ผมยังไม่สะดวกคุยนะ คุณเข้าใจผมหน่อยนะ” เสียงกระซิบของเขาที่เธอได้ยินเบามาก จนเหมือนเสียงของกระดาษหนังสือที่ถูกพลิกไปทีละหน้า “เดี๋ยวขอผมส่งจ๋าเข้านอนก่อน แล้วผมจะรีบไปหาแล้วกันนะ จ๊ะๆ รักเหมือนกัน”

                    เพียงแค่สองสามประโยคที่เธอได้ยิน แม้ว่าเธอจะพยายามทบทวนว่าสิ่งที่เธอได้ยินมันอาจเป็นเรื่องโกหก หรือเธออาจจะได้ยินผิดเพี้ยนไป แต่สุดท้ายสมองของเธอก็บอกกับหัวใจให้เชื่อทุกคำพูดที่เธอได้ยิน ว่ามันคือคำตอบของความรักอันหลอกลวงที่เขาสร้างขึ้นมาเพื่อตบตาเธอ และสิ่งที่เธอไม่เคยแม้แต่จะคิดสงสัยตลอดมาสุดท้ายมัน คือ ความจริง  

                     น้ำตาของเธอไหลรินเอ่อล้นลงมาแอบแก้มที่เขาเคยจูบหอมอยู่เมื่อครู่ ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งความไว้ใจ และความรักที่เธอมอบให้แก่เขาคนเดียว ในระยะเวลาเกือบสองปีที่ย้ายมาเรียนต่อปริญญาโทที่ประเทศอเมริกาด้วยกัน ถูกพังทลายจนแหลกสลายหมดสิ้น กลุ่มเมฆหมอกสีดำมืดเริ่มก่อตัวเข้าปกคลุมภายในจิตใจของเธออย่างรวดเร็ว เธอพยายามพะยุงตัวเองให้ลุกขึ้นจากหน้าประตูห้องน้ำ และเดินตรงไปที่เตียงนอน เธอหยิบมีดเล็กปลายแหลมขึ้นมากำแน่นไว้ในมือ ในขณะที่สติของเธอนั้นคล้ายหลุดลอยเข้าไปสู่ใจกลางของพายุร้าย ซึ่งทำลายความยับยั้งชั่งใจของเธอจนขาดสติ  เพียงเสี้ยวนาทีที่เขาเปิดประตูห้องน้ำออกมา สิ่งที่เธอเคยลวงหลอกไว้ในโลกออนไลน์กลับกลายเป็นความจริง หลังจากสิ่งที่เธอเคยเชื่อในโลกแห่งความจริงกลายเป็นเพียงเรื่องโกหกตลอดมา

---- จบ -----

จากคุณ	: @Love_ที่รัก
เขียนเมื่อ	: 11 เม.ย. 54 14:54:47