คำนำของดวงดาว

คำนำของดวงดาว


มนุษย์เรานับตั้งแต่ลืมตาออกมาดูโลกก็นับว่าเป็นนักเดินทางกันแล้ว ช่วงแรกเริ่มหัดตั้งไข่ก็เป็นนักเดินทางระยะสั้นกันก่อน เราเดินจากเปลโผเข้าหาอ้อมอกอุ่นของพ่อกับแม่ แล้วพวกเขาก็พาเราไปโรงเรียน ไปตลาด หรือไปที่สนามเด็กเล่นใกล้ๆบ้าน
จนกระทั่งถึงวันที่เติบโตจนสามารถเดินทางได้ด้วยตนเอง เราก็เริ่มเดินทางออกไปไกลขึ้น ไกลขึ้น จากถนนในเมืองก็เริ่มเป็นภูเขาดงดอย จากลำคลองแถวบ้านก็แปรเปลี่ยนเป็นท้องมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ดอกไม้ที่เคยเห็นแต่ในสวนสาธารณะก็กลับกลายเป็นทะเลดอกไม้ท่ามกลางไอหมอกบนป่าสนสูง
ผมไม่รู้ว่าตัวเองเริ่มหลงรักการเดินทางตั้งแต่เมื่อไหร่ อีกทั้งไม่เคยคิดอยากที่จะรู้มัน รู้สึกเพียงแต่ว่าดีใจที่ได้เกิดมามีชีวิตและร่างกายที่สมบูรณ์พร้อม จึงทำให้ไม่เป็นอุปสรรคต่อการออกเดินทางก็แสนวิเศษนักหนาแล้ว
คนหนึ่งคนบนโลกก็เปรียบเหมือนกับดาวหนึ่งดวงบนท้องฟ้า ตามความเชื่อของคนสมัยโบราณที่ว่า คนเมื่อสิ้นอายุขัยก็จะเกิดใหม่เป็นดวงดาว ส่วนดวงดาวที่ดับสลายก็จะตกลงมาจุติใหม่เกิดเป็นมนุษย์อีกครั้งเวียนว่ายกัน ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงทั้งคนและดาวจึงน่าจะมีช่วงเวลาของชีวิตที่ต่างต้องออกเดินทางเหมือนๆกัน
แต่ไม่ว่าประสบการณ์ในการเดินทางของคนหรือดาวแต่ละดวงจะแตกต่างกันไปเพียงใด จุดหมายปลายทางสุดท้ายของทุกคนก็คือจุดหมายเดียวกันทั้งสิ้น เพราะฉะนั้นใครที่เดินทางได้มากกว่า ย่อมมีชีวิตที่มีชีวาเยอะกว่ากันอย่างแน่นอน “ผมเชื่อของผมอย่างนั้น”
และเรื่องราวต่อจากนี้ก็คือการเดินทางของดาวดวงเล็กๆดวงหนึ่งอย่างผม













สารบัญ
บ้านแม่หมีใน 4
สาวแปลกหน้ากับผ้าเบรก 11
เขาพระวิหาร(สอง) 20
โอ้!พระเจ้า 25
Season Change 32
Spirit 36
ปู(ไป)เสฉวน 43
บ้านรัก+รวมไทย 49
สภ.แม่ฟ้าหลวง 54
7 Day in Phurua 59
ภูสอยดาว ลมหนาว หัวใจ 66
เพื่อนสนิท 73
วัดพระธาตุผาน้ำย้อย ความยิ่งใหญ่แห่งอิสาน 77

จากคุณ	: khumklao
เขียนเมื่อ	: 12 เม.ย. 54 11:42:23