ความคิดเห็นที่ 1 เริ่มเรื่องตอนที่ 1 เลยนะคะ ครอบครัวแสนอบอุ่น มีลูกผู้หญิง 2 คน พ่อ-แม่ รักมาก เหมือนไข่ในหิน ไม่เคยให้ต้องหยิบจับทำงานอะไรเลย เลี้ยงดูเหมือนเจ้าหญิง จากคุณ : ให้เพียงเธอหมดใจ เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 14:52:44

ความคิดเห็นที่ 2 เธอเติบโตมาด้วยแก้วแหวนเงินทองอันเป็นบริวารห้อมล้อมกาย ความรัก ความเอาใจใส่เกินขนาด ล้วนแต่บ่มเพาะความค่านิยมประหลาดให้งอกเงยขึ้นมาในสมองของเธอ..มืออ่อนเรียวนั่นไร้ความสามารถในการทำงานการใดๆทั้งสิ้น จุดผลิกผันนั้น เกิดขึ้นเมื่่อธุรกิจใหญ่ของครอบครัวล้มครืนลงต่อหน้าต่อตาภายในวันเดียว ความมืด และความสิ้นหวังเกาะกินร่างของเธอจนไร้ชีวิต แต่ชีวิตยังคงต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอด ด้วยกระเป๋าสตางค์อันว่างเปล่า. พ่อและแม่.ตัดสินใจแล้วว่า.... แก้ไขเมื่อ 21 เม.ย. 54 18:57:57 จากคุณ : พลเมืองตัวน้อย เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 18:56:29

ความคิดเห็นที่ 3 จะต้องให้ลูกสาวทั้งสองหัดทำงานเพื่อช่วยกันหาเงินมาจุนเจือครอบครัว จึงเตรียมจะพาพวกเธอไปฝากงานกับเพื่อนเก่าที่รู้จักกัน ทว่าในระหว่างทางที่กำลังจะไปนั้นเอง พ่อที่เครียดด้วยปัญหาชีวิตที่รุมเร้า ก็หมดสติล้มลง ขณะที่สามแม่ลูกกำลังหันรีหันขวางอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรนั้นเอง ชายหนุ่มคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น... จากคุณ : นารีจำศีล เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 54 19:32:37

ความคิดเห็นที่ 4 แล้วประกาศว่า "ชายผู้นี้เป็นหนี้ชีวิตเรา ตอนนี้เราจะเอาตัวเขาไปแล้ว ถ้าพวกเจ้าอยากได้ชีวิตของเขาคืน พวกเจ้าจะต้องทำงานให้เราเป็นการแลกเปลี่ยน" คุณแม่ถึงกับจะเป็นลมล้มตามคุณพ่อไปอีกคน ส่วนพี่น้องสองสาวเจ้าของมืออ่อนเรียวทำงานการไม่เป็น ก็หันหน้าสบตากัน พี่สาวส่ายหัวดิกพูดอะไรไม่ออก ส่วนน้องสาวกลืนน้ำลายเชิดหน้าน้ำตาคลอ หันไปถามชายหนุ่มหน้าแปลกผู้นั้น "คุณต้องการให้พวกเราทำอะไรคะ" ชายหนุ่มหน้าแปลกหัวเราะกึกก้อง แล้วตอบว่า จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 13:16:36

ความคิดเห็นที่ 5 "สาวน้อย เลือดพ่อเจ้ามันแรงนัก น่าเสียดาย.." "เสียดายอะไรไม่ทราบ?" กระแสเสียงหัวเราะหยัน แววตาลึกประหลาดของชายแปลกหน้าทำให้คนที่ถูกเรียกว่าสาวน้อยหน้าแดงจัดขึ้นด้วยความถือตัว อย่างคนที่คุ้นเคยกับการมีแต่คนมาห้อมล้อมเอาอกเอาใจมาตลอด อยู่ๆ ผู้ชายคนนี้โผล่มาจากไหนไม่ทราบ นอกจากไม่ให้ความช่วยเหลือแล้ว ยังพูดจาแปลกๆ แสดงตนว่าเหนือกว่า แก้ไขเมื่อ 22 เม.ย. 54 14:38:28 จากคุณ : สุรติญา-รวีจันทร์ เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 54 14:33:21

ความคิดเห็นที่ 6 ตัดกลับไปที่บ้าน แม่ผู้รอคอย นี่ใกล้จะมืดแล้ว เธอเกาะขอบหน้าต่างฝุ่นเกรอะกรัง รำพึงรำพัน สามพ่อ ลูกจะกลับมากินข้าวด้วยกันรึเปล่า แต่ถึงจะมา อาหารก็ไม่พอสำหรับสี่คนหรอก ขณะเดียวกัน ณ ที่ที่ สามพ่อลูกเจอชายหนุ่ม ! ชายหนุ่มเอามือป้องหูแล้วมีอาการแสบแก้วหูมาก จากคุณ : นับ - พา (นับ-พา) เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 14:17:12

ความคิดเห็นที่ 7 มันคือเสียงไซเรนที่มีคลื่นความถี่สูงกว่า 60,000 Hz ที่หูมนุษย์ธรรมดามิอาจได้ยินเนื่องจากไม่ได้มีกระดูกหูชั้นในลักษณะพิเศษเช่นเขา ไม่ได้การเขาต้องรีบไปโดยเร็ว ชายหนุ่มหันไปหิ้วปีกชายชราผู้ล้มฟุบไป แต่ทว่าหญิงสาวคนพี่กลับกระโดดขวางไว้ น้ำตาไหลอาบแก้มของเธอ นัยน์ตาคู่สวยนั้นทอประกายมุ่งมั่น พร้อมกล่าวว่า จากคุณ : moonlightsonata เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 16:46:38 A:94.36.132.82 X: TicketID:313202

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่ทันสิ้นเสียงหญิงสาวคนพี่ ผู้เป็นพ่อ กลับมีสติขึ้นมา ส่วนแม่นั้นเห็นว่า ไหนๆก็มืดแล้ว ลองออกไปข้างนอกดีกว่า เผื่อจะเจออะไรดีๆบ้าง จากคุณ : นับ - พา (นับ-พา) เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 17:00:09

ความคิดเห็นที่ 9 "อย่าแตะต้องคุณพ่อนะ!" พี่สาวที่นิ่งเงียบในคราแรก โถมเขาดึงร่างบิดามากอดรั้งไว้แน่น น้ำตาเป็นสายไหลอาบสองดวงตาแดงก่ำ แต่แววตายังแข็งกร้าว แสดงทีท่ารังเกียจทั้งชะตากรรมที่ต้องเผชิญและชายแปลกหน้า ผู้จะมาซ้ำเติมครอบครัวตนเอง แต่คนเป็นน้องมองเห็นความกลัว ฉายชัดจากนัยน์ตาคู่งาม เดินตรงเข้าขวางชายหนุ่มก่อนที่ไม่สนใจ เสียตวาดไล่จากสาวผู้พี่ จะตรงเข้าขวางร่างชายชราที่ล้มลง "ฉันยอมทำตามที่คุณสั่ง!" สองมือกางกั้นพร้อมทั้งตะโกนเสียงดัง "แต่คุณต้องพาฉันไปคนเดียว ปล่อยพ่อกับพี่สาวของฉัน ห้ามยุ่ง กับคนอื่นในครอบครัวฉัน!" พี่สาวที่กอดร่างบิดามัวแต่ตะลึงงันกับวาจาเด็ดเดี่ยวของน้องสาว เพียงคนเดียว ไม่ทันจะร้องห้ามไม่ให้อีกฝ่ายเสียสละตัวเอง เสียงหัวเราะดังก้องจากชายแปลกหน้าก็ดังขึ้นอีกครั้ง "ดี!" เขาตรงเข้าคว้าแขนหญิงผู้น้อง "งั้นเจ้าไปกับเราเดี๋ยวนี้!" ควันขาวฟุ้งกระจายจากที่ใดไม่อาจระบุได้ ก่อนจะจางหาย เหลือแค่ตัวหญิงสาวนัยน์ตาเบิกกว้างพูดอะไรไม่ออก ตอนที่ชายชราซึ่งค่อยๆ ฟื้นจากการเป็นลมลืมตาขึ้นมาเห็น.. จากคุณ : makokchor เขียนเมื่อ : 23 เม.ย. 54 17:12:37

ความคิดเห็นที่ 10 เรียน คุณ ให้เพียงเธอหมดใจ ผมว่า รบกวนคุณช่วยเริ่มตอนที่ 2 ดิหรือเปล่าครับ จากคุณ : นับ - พา (นับ-พา) เขียนเมื่อ : 24 เม.ย. 54 05:31:58

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณทุก ๆ คนเลยนะคะที่มาร่วมกันเขียนเรื่องต่อ ๆ กัน ต้องขอโทษด้วยค่ะ พอดีไปต่างจังหวัดติดภาระกิจ เพิ่งกลับมาค่ะ ตอนที่ 2 ปราสาทหินสีดำ บนยอดเขาสูงเสียดฟ้า ชายแปลกหน้าผู้นั้นนำ หญิงสาวคนน้องมาขังไว้ ให้อยู่อย่างลำบาก ไม่มีอาหารดี ๆ เลิศรส ไม่มีของใช้หรูหรา ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใด ๆ หญิงสาวคนพี่ รีบพาพ่อกลับบ้านแต่ก็หลงทางในป่า ยิ่งเดินไปยิ่งลึกหาทางกลับไม่เจอ แม่เฝ้าภาวนาสวดมนต์ให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองลูก ๆ และพ่อ จากคุณ : ให้เพียงเธอหมดใจ เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 13:04:18

ความคิดเห็นที่ 12 กลับมาเขียน เรื่องต่อ ๆ กันแล้วนะ จากคุณ : ให้เพียงเธอหมดใจ เขียนเมื่อ : 25 เม.ย. 54 13:09:21

ความคิดเห็นที่ 13 ยิ่งเดินลึกเข้าไป ทั้งสองก็ยิ่งเหมือนเดินอยู่ในเขาวงกต ไม่สามารถหาทางไปได้ จากคุณ : oreocream เขียนเมื่อ : 27 เม.ย. 54 09:00:46