ดูละคร "ข้ามเวลาหารัก" ในซีนที่เพชรร้อง 'หมั่นคอยดูแลและรักษาดวงใจ' แล้วประทับใจการแสดงของพี่นกมาก
ดูซีนนี้แล้วเข้าใจอารมณ์ของพิมที่เจอเพชรเลยว่ารู้สึกอย่างไร
เลยขอตีความ จากอารมณ์ความรู้สึกของพิมออกมาเป็นบทกลอนข้างล่างนี้
แว่วยินเสียง เพลงขับขาน กังวานก้อง
ท่วงทำนอง ที่เคยคุ้น ดุจดั่งฝัน
นั่นเสียงเธอ ที่ขับขาน ในวารวัน
เพลงเหล่านั้น ฉันยังจำ มิลืมเลือน
นี่ใครหนอ ร้องเพลง ที่เคยคุ้น
ช่างอบอุ่น ในหัวใจ เสมอเหมือน
ดั่งมีเธอ กลับมา คอยย้ำเตือน
'อย่าลืมเลือน ความทรงจำ ของสองเรา'
ยิ่งเข้าใกล้ เสียงนั้น ยิ่งหวั่นไหว
สำเนียงนี้ จะใช่ใคร มีแต่เขา
หรือเป็นฉัน ที่ละเมอ เพ้อถึงเงา
อยากมีเขา ยืนเคียงข้าง ยามท้อใจ
พอได้เห็น คนขับขาน กลับยิ่งคุ้น
รูปร่างหุ่น ที่ฉันเจอ เธอใช่ไหม
น้ำตาฉัน พลันร่วงหล่น ลงทันใด
ยามเธอหัน มายิ้มให้ และสบตา
นี่ความจริง หรือเป็นเพียง แค่ความฝัน
ได้มองเห็น เธอนั้น อยู่ตรงหน้า
ทุก ๆ อย่าง ช่างเหมือนราว เธอกลับมา
จากอดีต ที่โหยหา ในวันวาน
อยากจะบอก คิดถึงเธอ แทบขาดใจ
แต่มิอาจ เอ่ยความใน ให้ไขขาน
เธอแค่เหมือน คนเก่า ในวันวาน
ไม่มีวัน ที่จะหวน คืนกลับมา
แก้ไขเมื่อ 24 เม.ย. 54 18:55:44
แก้ไขเมื่อ 24 เม.ย. 54 16:14:56
+++อารมณ์จากบทเพลง สู่บทกวี...แว่วยินเสียง เพลงขับขาน กังวานก้อง+++
