ขอโทษครับ ผมไม่ใช่ กวี...
ภาษาไม่สวยไม่รวยรส ภาษาไม่สด หมดราศี ภาษาแห้งแห้ง แหม่งสิ้นดี ภาษามีราคี มีกลิ่นคาว
ผมเรียนได้ แต่เขียนไม่เก่ง ผมเพ่งผมเล็ง ภาษาขาว ผมมิอาจเก่งได้ในช่วงคราว ผมหวั่นผมหนาวการเขียนกลอน
ครูสอน ผมก็เรียน เพียรศึกษา ครูบอกให้ค้นคว้าคำเคยสอน ครูให้เขียน เขียน เขียนโคลงกลอน ครูให้คำ ทั้งพร่ำสอน แต่ก่อนมา
ขอโทษครับ...ผมมิใช่ นายกวี ผมมิใช่ สุนทรศรี อันสุขขา ผมมิอาจ เขียนได้ ในพริบตา ผมไม่เคยก้าวหน้า ในกวี
ผมจะทำตามที่ผมพึงทำได้ แม้มิใช่ ภาษา มีราศี แต่ผมเห็นเป็นไปได้ในตอนนี้ คือเขียนคำ ให้ดี มีทำนอง
๒๔ เมษายน ๒๕๕๔ ๑๕.๔๘ น.
จากคุณ |
:
ปทุมฉัตรสหัสรังษี
|
เขียนเมื่อ |
:
24 เม.ย. 54 15:51:31
|
|
|
|