ความคิดเห็นที่ 1 ดวงหน้ามนคลี่ยิ้มสวย นัยน์ตาทอแสงเป็นประกายประทับใจกับรูปบุรุษศิลานี้นัก   หล่อนยกนิ้วขึ้นไร้ไปยังใบหน้าไล่ตั้งแต่สันกราม  ระเรื่อยมาจนถึงนวลแก้ม น่าแปลก ผิวสัมผัสมิได้เย็นเยียบดังศิลาทั่วไป  กลับมีไออุ่นบางๆ แผ่ออกมา “คุณเขินที่ฉันลูบหน้าคุณเหรอ?” หล่อนถามพลางย่อตัวลง แล้วยื่นหน้าเข้าไปประชิด บุรุษศิลานั้น  นิ้วเรียวยังไล้เคลียแก้มไปจนถึงสันจมูก  และค่อยลากไล้ลงมาเบาๆ ก่อนจะหยุดที่ริมฝีปากน่าจุมพิตนั่น “ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ? ถูกใครสาปหรือเปล่า?” ไม่มีคำตอบจากบุรุษศิลา  แต่ไม่ทำให้ หญิงสาวท้อแท้ หล่อนยังคงนึกสนุกต่อไป “ถ้าฉันจูบคุณแล้ว คุณจะกลายเป็นมนุษย์ไหมนะ?” หล่อนยังคงหัวเราะกับความคิด อันน่าขบขันของตนเอง “ลองดูไหมล่ะ?” หญิงสาวขยับใบหน้างามของตนเข้าไปใกล้..ใกล้เสียจนร่างเย็นชืดของศิลาสัมผัสไออุ่น จากลมหายใจหล่อนได้  ดวงตาสุกสกาวค่อยๆ ปรือลงก่อนจะหลับพริ้มลง  ดวงหน้า สะสวยค่อยๆ เอียงองศาให้ได้มุมที่ง่ายต่อการจุมพิต  แล้วจึงเลื่อนริมฝีปากสีกุหลาบ ประทับลงแผ่วเบากับริมฝีปากของบุรุษศิลา ศิตาภาไม่รู้ว่าตนเองตกอยู่ในภวังค์แห่งความฝันนานเท่าใด  จนกระทั่งรู้สึกว่ามีมือใหญ่อบอุ่น กำลังประคองใบหน้าของตนอยู่  ดวงตาที่หรี่ปรือของหญิงสาวจึงค่อยลืมขึ้น  บุรุษเบื้องหน้า หาได้เป็นเพียงศิลาเหมือนเมื่อครู่  สีสันแห่งชีวิตเข้าค่อยๆ ครอบครองร่างนั้น  สัมผัสอบอุ่น อย่างคนมีเลือดฝาด  ดวงตาไร้แววเมื่อครู่กลับสุกใสราวลูกแก้วสีน้ำผึ้ง  ฉาบไว้ด้วย เงาเลื่อมอันหวานเชื่อมยามเมื่อจ้องมองหล่อน  หญิงสาวเบิกตาค้างตกตะลึงในสิ่งที่เห็น ความอับอายเลื่อนขึ้นมาจับจิต ยิ่งเมื่อเขาถามหล่อนว่า “จูบผมอีกครั้งได้ไหม?” ด้วยสีหน้ายิ้มน้อยๆ กับแววตาหยอกล้อ ศิตาภาลุกพรวดพราดสะบัดกายออกจากบุตรชายนางพราย  แล้วก้าวถอยหลังไป จนชนขอบน้ำพุ หล่อนถึงรู้สึกตัว  ว่าแล้วก็รีบก้าวข้ามกำแพงขอบแล้ววิ่งออกไปโดยไม่เหลียวหลังมาดูอีก   แต่เสียงทุ้มนุ่มลึกนั่นยังดังกังวานไล่หลังมา “ตามหาผมให้เจอ ศิตาภา!!...หาผมให้เจอ!!” ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ หญิงสาวหายใจเหนื่อยหอบไม่ต่างกับผ่านการวิ่งมาหมาดๆ ใช่สิ..เมื่อครู่หล่อนวิ่งหนีเขา ผู้ชายในความฝัน รูปปั้นนั้น...ไม่สิ บุตรชายนางพรายต่างหาก  เมื่อทบทวนเหตุการณ์ ทั้งหมดแล้วใบหน้าหล่อนก็แดงก่ำขึ้นมาเหมือนดื่มสุราดอกแสงจันทร์เข้าไปทั้งขวด   “บ้าจริง...นี่ฉันทำอะไรไปนี่” หล่อนยกมือขึ้นปาดเหงื่อเปียกชื้นบนหน้าผาก ทั้งที่ยังไม่ได้ลุกจากที่นอน “ไม่สิ...ไม่ได้ทำเสียหน่อย  แค่ฝันไป...ฝันอะไรอย่างนี้นะ” ทรวงอกอิ่มนั้นยังกระเพื่อมขึ้นลง ด้วยความตื่นเต้นที่ยังไม่ยอมหายไปจากหล่อน   ภาพฝันอันเคลิบเคลิ้มนั่นยังติดตราตรึงใจอยู่ไม่เลือนหาย  ไฉนความรู้สึกยามที่หล่อน สัมผัสร่างกายเขาจึงชัดเจนถึงเพียงนี้  รสจูบแม้จะเป็นเพียงแค่แผ่วๆ แตะต้องกันเพียง ริมฝีปากเท่านั้นก็ตาม โดยไม่รู้ตัวหญิงสาวเผลอยกมือขึ้นลูบริมฝีปากตนเอง “ผู้ชายคนนั้น...ไม่มีจริงเสียหน่อย แค่ฝันบ้าๆ ไปเท่านั้น  เราคงเครียดเรื่องที่ปอปอพูดเกินไป” หล่อนโทษไปว่ามันเป็นเพียงความฝันอันเกิดจากการโดนกดดันให้วิวาห์จากบิดา   จิตใจของหล่อนอาจต้องการไขว่คว้าหาอิสระทางความรักด้วยตนเอง ไม่ต่างๆ กับ สาวน้อยที่เชื่อว่าจะมีใครสักคนที่เป็นคู่แท้ของตนเองอยู่ที่ใดสักแห่งในโลกนี้   และกำลังรอวันเดินทางมาพบกัน  เมื่อสรุปดังนี้หล่อนก็ส่ายศีรษะไล่ความฝันหวานล้ำ เมื่อครู่ทิ้งไป  แล้วพาตนเองไปอาบน้ำชำระร่างกาย จากนั้นอีกเพียงไม่กี่วันเรื่องไม่น่าเชื่อราวปาฏิหาริย์ก็บังเกิดขึ้นกับหล่อน  เมื่อศิตาภา ไม่ต้องการแต่งงานกับกลทีป์  หล่อนก็ต้องพยายามหาทางยืดเยื้อให้ถึงที่สุด  หรือไม่ก็หา ผู้ชายที่มีคุณสมบัติเดียวกับที่ญาตา ปัณฑารีย์ ทำนายไว้  มาเป็นตัวเลือกอีกสักคนสองคน   แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะควานหาชายที่มีคุณสมบัติเฉพาะเจาะจงเช่นนั้น จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 54 22:35:11

ความคิดเห็นที่ 2 “สมาคมแม่สื่อไง พี่ศิตา” น้องสาววัยรุ่นของหล่อนแนะนำ “เฮ้อ...ไม่มีอะไรที่ดีกว่านี้แล้วเหรอ?” “เถอะน่า...เผื่อฟลุค ถึงไม่ได้เป๊ะๆ ก็น่าจะมีใกล้เคียงบ้าง แล้วเราก็ยัดเงินให้แม่สื่อ ไปกล่อมปอปออีกทีไงคะ” “น้องสาวฉัน...หัวดีจริง” ศิตาภานึกทึ่งในความหัวไวของน้องสาวนัก ปกติเห็นหล่อนฉลาด แต่เรื่องไม่เป็นเรื่องแท้ๆ มาบัดนี้ยังพอพึ่งพากันได้บ้าง “อ๊ะ..แน่นอนสิ  รีบๆ เลยไปติดต่อสมาคมแม่สื่อแบบด่วนๆ เลย บอกงานนี้ด่วนจี๋หาได้ มีรางวัลนะเอ้า!” หญิงสาวหัวเราะเมื่อได้ยินคำแนะนำ  หล่อนค่อยยิ้มออกมาได้บ้าง  อย่างน้อยก็ไม่สิ้นหนทาง เกินไปจึงทำตามคำแนะนำของแม่ตัวดี  แต่ใครเล่าจะรู้ว่าเทพีนีราตอบรับคำอธิษฐาน ของศิตาภารวดเร็วเช่นนี้  เมื่อแฟ้มประวัติพร้อมรูปถ่ายของ ภามิน ชลันธีร์ ถูกส่งมา ถึงมือหล่อนด้วยความเร็วเกินกว่าที่คาดมากนัก “ให้ตายสิ! สมาคมแม่สื่อบ้านเรานี่ต้องเป็น CIA แน่ๆ เลยพี่ศิตา รีเควสไปบ้าๆ บอๆ ก็ยังหาให้ได้ด้วย” คนเป็นพี่ยินดีนัก หล่อนถึงกับถอนหายใจออกมาเลยทีเดียว “อุ๊ยต๊าย..ตาย  หล่อด้วยล่ะ  มามาขา...มามา มาดูด้วยกันสิคะ” สิดารีร้องกรี๊ดออกมา ก่อนจะกระโดดโลดเต้นไปหามารดา  โดยที่พี่สาวยังไม่ทันได้เห็นหน้าคู่ดูตัวเลยด้วยซ้ำ “เออแน่ะ  เข้าท่าจริง...มามาชอบ  แบบนี้ออกมาหลานมามาต้องหน้าตาดีแน่ๆ เอาเลยๆ รีบไปนัดมาเลย” แล้วชามีโสมาภาก็ทำท่าตื่นเต้นดีใจ แสดงความพึงพอใจออกมา อย่างไม่ปิดบัง “นี่..แม่คู๊ณณ..ณ คู่ดูตัวของเธอแน่ะ ไม่สนใจจะดูบ้างเหรอ? หน้าตาก็ออกจะหล่อ แถมเป็นลูกชายท่านภัณฑิล เสนาทหารเชียวนะ” มารดากวักมือเรียกบุตรสาวหยอยๆ “ก็แม่ดารีสิคะ แย่งไปเสียก่อนยังไม่ทันได้ดูเลย” คนโดนเอ็ดทำปากเบ้ แต่ครู่เดียวก็ ยิ้มกว้างออกมา “ชอบไหมคะพี่ศิตา” “ขอดูก่อน” หล่อนรับแฟ้มไปดู แล้วก็ต้องเบิกตากว้าง ศิตาภารู้ตัวว่าหล่อนตื่นเต้นจนเผลอกลั้นใจ ไปทั่วขณะ  เมื่อชายหนุ่มในภาพนั้น มีใบหน้าพิมพ์เดียวกับบุตรชายนางพราย  ผู้ชายที่ หล่อนจุมพิตในฝัน “เขาชื่ออะไร...” หญิงสาวถามเสียงแผ่วเบา “ภามิน ชลันธีร์ เป็นลูกชายคนเล็ก ชื่อก็แปลว่าแสง แถมเกิดคืนวันศุกร์ แล้วคืนนั้นจันท ร์ก็เต็มดวงเสียด้วย  บังเอิญอะไรขนาดนี้  นอกจากนั้นนะคะดูเสียก่อนเรียนที่ไหน MIT เชียวนะ แถมพ่อเขาเป็นถึง....” รายละเอียดต่อจากนั้นศิตาภาแทบไม่ได้ยิน หูของหล่อนอื้ออึง ไปหมดด้วยความตื่นตะลึง “ภามิน...ฉันหาคุณพบแล้ว” หล่อนพึมพำออกมาด้วยเสียงสั่นสะท้าน แต่น้องสาวหล่อนเข้าใจ ไปคนละทาง “ใช่ค่ะพี่ศิตา เราหาผู้ชายตามใบสั่งญาตานั่นได้แล้ว” แล้วคืนนั้นศิตาภาก็อธิษฐานกับเทพีผู้คุ้มครองวิปุลาประเทศ   หญิงสาวก็เฝ้าถามหรือนีรา จะประทานเขามาให้หล่อนจริงๆ กันนะ “ข้าแต่นีรา..หากเขาเป็นบุตรชายของท่าน เป็นชายที่ส่งมาช่วยลูกจริงๆ ก็ขอให้เขาและลูก ได้นำพาซึ่งกันและกัน ออกจากหนทางอันคับแคบ หดหู่และมืดมนนี้ด้วยเถิด  ลูกขอภาวนา...” ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ย้อนอ่านตอนก่อนๆ ได้ตามลิ๊งค์นี้เลยค่ะ บทนำ+ บรรพที่ 1  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10315410/W10315410.html บรรพที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10338519/W10338519.html บรรพที่ 3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10365816/W10365816.html บรรพที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10392622/W10392622.html บรรพที่ 5 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10421348/W10421348.html บรรพที่ 6 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10465503/W10465503.html บรรพที่ 7 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10491763/W10491763.html ถ้าอยากอ่านล่วงหน้าก็เชิญในบล็อกนะคะ จะลงไว้ล่วงหน้าหนึ่งตอน.. จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 54 22:37:35

ความคิดเห็นที่ 3 คุยกับคนอ่าน mimny : สีเลือดนกมันแดงเจิดจ้าแจงตาค่ะ ภามินเลยตะลึง ศิตาภาเค้ามั่นค่ะไม่มั่นไม่กล้าใส่สีนี้หรอกนะคะ อมราวตี : อคิลเดี๋ยวเล่มหน้าให้เป็นพระเอกจ้ะ Tyra : ไม่บอกค่ะ...ลุ้นกันต่อไป kaburapat : ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ แค่มาส่งเสียงก็ดีใจแล้ว สุรติญา-รวีจันทร์ : ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวไปแก้คำผิดค่ะ ลูนาติก : ขัดขวางโดยเปิดเผยมันน่าเกลียดค่ะ makokchor : กระทู้นี้ก็มีอะไรให้จิ้นเหมือนกันค่ะ เพียงแต่ไม่ Y นะจ๊ะ สายลมที่พริ้วไหว : ถ้าไปดูตัวกับกลธีป์อาจจะหนีค่ะ Argent : สีเลือดนกค่ะ...แสบตากว่าสีเลือดหมูเป็นกอง scottie : ศิตาภากำลังรับสมัครผู้ชายดีๆ ที่ไม่ได้นามสกุลปาฏิราค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกกิฟค่ะ ขอเม้าท์หน่อย ตอนนี้หวานหรือยังคะ? ปกติแล้วเป็นที่เขียนแล้วไม่ค่อยมีน้ำตาล นี่พยายามหวานสุดๆ แล้ว พอใช้ได้ไหมคะ? ทรงผมของสาวๆ กับเครื่องประดับ ไปเจอรูปที่ปิ๊งๆ ตรงอิมเมจมาเลยเอามาฝากค่ะ จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 54 22:40:37

ความคิดเห็นที่ 4 ส่วนเสื้อผ้าชุดคุลมเฮมมีมาประมาณนี้ค่ะ เป็นชุดสำหรับช่วงฤดูที่อากาศเย็น-หนาว ส่วนใหญ่ประเทศนี้จะอากาศเย็นเกือบทั้งปี แต่ก็มีฤดูร้อนค่ะ พอหน้าร้อน เฮมมีจะกลายเป็นแขนสั้นค่ะ จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 54 22:41:53

ความคิดเห็นที่ 5 .....ผู้ชายตามใบสั่ง @-@ แต่ว่าๆ..... ในความฝันมันช่าง อ๊างงงงงง อร๊ายยยยยย เขินแทน อะไรก็ไม่รู้ ไม่เอาแล้ว ว่าไปธรรมเนียมการปฏิบัติ...พรอดรักของวิปุลานี่ยังไม่เปิดเผยนักหรือเปล่าคะ แต่ๆๆ..... อร๊าย มันก็อ๊างอยู่ดี กรีีดดดด (กลิ้งไปแปดตลบและยอมรับว่าภามินเป็นพระเอกแต่โดยดี) จากคุณ : อมราวตี เขียนเมื่อ : 3 พ.ค. 54 23:22:43

ความคิดเห็นที่ 6 ภามินแอบน่ารักๆๆค่ะ จากคุณ : =FriEnDiY= เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 54 05:54:16

ความคิดเห็นที่ 7 ชุดสวยดีจัง ของประเทศอะไรค่ะจริงๆแล้วน่ะ จากคุณ : Tyra เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 54 07:16:13

ความคิดเห็นที่ 8 ทรงผมและเครื่องแต่งกายที่คนเขียนจนตนาการเอาไว้นี่ทำให้ผมนึกถึงเรื่องในฝันเลยครับ สาวๆประเทศนี้คงจะสวยกันทุกคน อิจฉาหนุ่มๆประเทศนี้จังครับ จากคุณ : kaburapat เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 54 11:08:12

ความคิดเห็นที่ 9 เอ ทั้งสิตารีและชามีโสมาภาเจอภามีนตอนดูตัวคราวก่อนที่นางเอกถูกผู้ร้ายแกล้งไม่ให้มาทันดูตัวไปแล้วนี่ ทำไมคราวนี้ทั้งคู่ดูรูปที่แม่สื่อส่งมาแล้วพูดเหมือนไม่เคยเจอภามีนมาก่อน เหอๆ จากคุณ : ลูนาติก เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 54 12:15:40

ความคิดเห็นที่ 10 @ ลูนาติก : มันเป็นบทย้อนอดีตก่อนไปดูตัวนิดหนึ่งค่ะ  ท่าทางจะทำให้งงใช่ไหมคะ งั้นเดี๋ยวไปเขียนกำกับเวลาไว้ในต้นฉบับแล้วกันค่ะ จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 54 14:39:32

ความคิดเห็นที่ 11 แอบงงแบบคุณลูนาติกนิดๆไปย้อนอ่านตอน7 ก็อ๋อ..ตอน8นี้เป็นเหตุการณ์ก่อนการดูตัวในตอนที่7จะเกิดขึ้น แอบอ๊าง~กะฉากจูบของคู่นี้จัง ว่าแต่ชมรมแม่สื่อนี่น่ากลัวจริงหาข้อมูลได้ลึกและรวดเร็วจริงอะไรจริง จากคุณ : สายลมที่พริ้วไหว เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 54 15:25:23

ความคิดเห็นที่ 12 โอ้ อย่างนี้นี่เอง จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 54 23:38:48

ความคิดเห็นที่ 13 ความฝันของศิตาภานี่สุดยอดจริงๆ เขินแทน จากคุณ : makokchor เขียนเมื่อ : วันฉัตรมงคล 54 21:03:42

ความคิดเห็นที่ 14 นีราประทานพรมาให้รวดเร็วทันใจดีแท้ จากคุณ : mimny เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 16:22:16

ความคิดเห็นที่ 15 นิมิตแสงจันทร์ บรรพที่ 9 ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10547997/W10547997.html จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 19:25:05