Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ถนนสายนี้ ..มีตะพาบ 31 ติดต่อทีมงาน

มี่เพิ่งเล่นกับพวกคุณเป็ด หลังจากที่เขาเล่นกันมา 30บทแล้ว อิอิ

กฏที่31นี้คือ  "คนเราแกล้งโง่ได้ แต่แกล้งฉลาดไม่ได้"

.................................

ครั้งแรกที่เธอรู้จักตัวเอง เธอได้ยินเสียงคลื่นซัดตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืน มีฝนหรือแดดจ้าร้อนแรง แล้วกาลเวลาก็พาเธอมาถึงที่นี่ พร้อมกับเพิ่มความพิเศษมากมายให้กับเธอ และด้วยความช่วยเหลือของสรรพสิ่งเหล่านั้น เธอจึงทำในบางสิ่งได้สำเร็จมาจนตราบเท่าทุกวันนี้ และบัดนี้ก็ดูเสมือนว่ายังไม่มีใครหยุดเธอได้เสียด้วย..

กระจ่างแจ้งแสงจันทร์เลื่อนหลั่นสว่าง
ท่ามเส้นทางรถลับทันวับเห็น
คนในรถถกเถียงคล้ายเกี่ยงประเด็น
แล้วเลือดกระเซ็นสองร่างหล่นข้างรถ

หนึ่งในสามเปิดประตูมองลู่เร้น
ก่อนข้ามเส้นป่าร้างเดินวางบท
วกดงไม้มุมนั้นสู่บรรพต
อ้อมทางคดบทระทึกให้นึกยิ้ม

เธอเห็นชัดเขาสร้างเหมือนอย่างคิด
จึ่งเนรมิตด้วยเพลินพาเดินกระหยิ่ม
เป็นสาวเมาโซเซมาเตร่ริม
งามดั่งพิมพ์ดื่มด่ำข้างลำธาร

เขาปรายตาเห็นตามก่อนข้ามถึง
ตื่นตะลึงนึกยาวกัลปาวสาน
แต่พริบตาสาวพลันแปรบันดาล
เป็นนางมารสุดภพประสบมี


ชายฉกรรจ์นั้นคอหักหมุนหลักรอบ
ไร้คำตอบกับชีพแบบบีบนี่
ไฉนม้วยสนิทมิทันฝากฝันดี
เธอแบกทีดุจเป็นสำลีวาง

ทั้งที่ชายฉกรรจ์สูงใหญ่พุงหนา
หนักมากกว่าแปดสิบเกินหยิบอย่าง
สาวคนงามคิดพาดนวยนาดวาง
แต่ไร้ทางไขแจ้งแถลงกัน

นางส่งยิ้มกับจันทร์ที่ดั้นฟ้า
แล้วเลือนตาวับหนีจากที่นั่น
ไร้ใครรู้ที่มาถึงจาบัล
แค่อาสัญทำนองลมร้องปรอย


แล้วข่าวจากหนังสือพิมพ์ ก็ลงติดๆกันนานนับเดือน เกี่ยวกับกรณี พ่อค้ายาเสพติดหลายสิบราย เริ่มล้มละลายจนต้องกระโดดตึกฆ่าตัวตายหนีหนี้ที่ท่วมตัว

ต่อจากนั้น ข่าวจาก ป.ป.ส.ก็ออกมาแถลงการณ์ราวละคร “แกล้งโง่”
ว่า
ไม่รู้ไม่เห็นด้วยเลย กับการตายของพ่อค้าเหล่านั้น
(จริงๆอาจโง่ เอ้ย ไม่รู้จริงๆก็ได้)

นักข่าวมากมายได้โอกาสขายข่าวโคมลอย
(ยอดพุ่งวันพุ่งคืน จนหยุดไม่อยู่)
ในแนว  “แกล้งฉลาด”   ว่า

คงเป็นความลับของทางเจ้าหน้าที่ ที่แอบให้การสนับสนุน
“บุคคลที่ช่วยรัฐกำจัดฐานยาเสพติด”
(เลยต้องทำเป็นแกล้งโง่ไว้)
เมื่อพ่อค้าสิ้นเนื้อประดาตัวรายแล้วรายเล่า พ่อค้ายาเสพติดทั่วโลกก็เลยจับมือกัน

มีการ“ลงขัน” จ่ายให้ไม่อั้น เพียงแค่ใครมีเบาะแสของ “นิรนามผู้กล้า” รายนั้น จะเป็นการหาด้วยวิธีใดไม่คิดรับรู้ ขอแค่ได้เรื่องเป็นใช้ได้ จึงเป็นเหตุให้แก็งค์หลอกลวงต้มตุ๋นตีปีกถลาเข้ามารับอ้างมากมาย

ทำให้พ่อค้ายาเสพติดเสียเงินฟรีหลายร้อยหน เลยเต้นเป็นเจ้าเข้า มีการสั่งสมุนออกประกาศลับๆให้รู้กันทั่วว่า.. ใครแกล้งฉลาด ส่งข่าวมามั่วอีก ให้ระวังชีวิตด้วย..เลยไม่มีใครส่งข่าวมาอีก

ทว่าการหายสาบสูญของยาเสพติดในจำนวนมากๆ พร้อมกับคนคุมยา ที่สิ้นลมหายใจ ก่อนมีใครได้พบเห็น ยังคงมีอยู่ทุกวัน ทำให้พ่อค้ายาเสพติดตัดสินใจเข้าหา...หมอผี...มาช่วย

คืนเสี้ยวจันทร์ผ่านมาท่ามฟ้าฝน
หล้ามืดจนดุจหมึกซึมผนึกอ๋อย
สุดถนนผู้คนไปกันไม่น้อย
คล้ายรอคอยใครมาบัญชาคาม

นั่นตรงมา..ถึงแล้วเสียงแจ้วบอก
แว่วสะท้อนนอกศาลาพลันพร่าพล่าม
ทุกผู้คนยืนนิ่งทอดทิ้งยาม
ราตรีลามให้ระทึกพรั่นนึกล้อม

พริบเพียงตาภาพชักสาวพักตร์หวาน
ย่างเนิบปานเฉื่อยช้าประสากล่อม
คนเริ่มหลับทรุดลงง่วงงงยอม
ครั้นคลายห้อมกลุ่มควันมากั้นกลาง

ฝ่ายคนร้ายเข้าดักราวพยัคฆ์หิว
ใบไม้พลิ้วลมเลาะฟังเสนาะบ้าง
สาวคนงามพลันเลือนท่ามเดือนราง
อาการค้างลือว่ายังช้าไป

เสียงตุ๊บตั๊บดังแว่วให้แล้วหลับ
คนร้ายยับท่ามสบถระทดไหว
ขณะรีรอครุ่นหาคิดคลาไคล
เหมือนเมาไวทรุดชะงักประจักษ์ตา


ชายที่เหลือยิงปืนตาตื่นหงาย
สาวต้านสบายยิ้มหยันเหล่าปัญหา
ชายตาดูหูฟังแล้วหยั่งช้า
หมอใกล้มาต้องเร่งไม่เบ่งรอ

จึ่งรวบรัดฉับพลันตะบันหน้า
ชายชั่วถลาร่วงเผื่อไม่เหลือหลอ
สาวประหลาดตามติดแสร้งชิดคลอ
ควันจางหมอมาเจอะเร่าเปรอะมัว

สมุนร้ายล้วนสลบกระทบพื้น
ป่าที่ยืนเย็นชืดไม่มืดทั่ว
แต่ไร้ร่างไม่ม้วยอำนวยตัว
ว่าคนชั่วใครฆ่าอ่อนล้าใจ

เหล่าพ่อค้าจำยอมผ่านพร้อมคลั่ง
แต่นอนนั่งเคืองรุมให้กลุ้มไหม้
มีไหมใครอาสามาพาไป
ทองท่วมในบ้านข้าบูชาเทิน

สุภาษิตจีนบทหนึ่งมีว่าไว้
“มีทรัพย์มากผียังเรียกใช้ได้” ฉันใด คนโลภที่กลัวอดไม่กลัวตาย ก็มีมากฉันนั้น

ในอาทิตย์ต่อมา สมุนมือขวาก็มากระซิบของดี เอ้ยส่งข่าวดีกับนายว่า

“นายคร้าบตาคนนี้แกมาหา แถมมีวิธีสุดยอด จับ “มัน” ด้วยคร้าบ”

แล้วทุกอย่างก็ถูกตระเตรียมพร้อม ที่จะจับ ...เธอ  อีกหน  ซึ่งไม่รู้ว่ากี่พันครั้งแล้วที่ พ่อค้ายาเสพติดต้องลอบปลอบใจตน จากการ “กินแห้ว” จนอ้วนนั่นเอง
ว่า  

*  ครั้งนี้ต้องได้ *

ทั้งที่จริงแค่คนเหล่านั้นเลิกแตะต้องกับยาเสพติด ก็ไม่ต้องเจอเธอแล้ว

เขาเหล่านั้นลืม “ฉลาด” หรือ “แกล้งโง่” ก็ยากจะบอกได้ แค่.เลิกให้สิ้น ทั้งรับ,ทั้งขาย, ทั้งเสพ,ทั้งติดต่อหาคนมาซื้อ-ขายต่อ, เลิกยุ่งเกี่ยวกับการค้าขายทางยาเสพติดทั้งหมด แค่นี้เอง เธอก็ไม่มาอีกเลย เพราะปมด้อยของเธอคือ กลัวคนดีที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด! เท่านั้นเอง

ขรัวสมชายเป็นหนึ่งรู้ซึ้งศาสตร์
เชื่ออำนาจฉลาดสิทธิ์ไม่คิดเขิน
รับพังเพยรู้กาลใช่พาลเมิน
แค่โลภเกินกับรักเฝ้าพะเน้าพะนอ

มาร่วมชั่วเพราะแพ้คุณแม่ท่าน
คุณแม่บ้านน้องเมียละเหี่ยหนอ
คุณแม่เธอไม่ยอมตามพร้อมพอ
จึงต้องต่อเจรจาภาษาพึง

เสน่ห์สวาทตัดขาดพินาศดิ้น
เศร้าในถวิลจำพาอาสากึ่ง
คุณแม่สาวให้ช่วยอำนวยตึง
หวังจะดึงปีศาจจับคาดตาย

ด้วยเมียก่อนใช้เงินอย่างเพลินเติบ
ตัวก็เอิบอ้วนใหญ่พาใจหาย
จึงเอ็นดูน้องเมียมาเคลียกาย
คุณแม่หมายบทสูงมาจูงนำ

ฆ่าปีศาจได้ทรัพย์จะนับว่า
น้องโสภาให้เธอบำเรอฉ่ำ
สินสิบล้านของแม่หากแกทำ
แม่แกย้ำบอกมาไม่ช้าที

ซ่านสวาทก่อรักพาหนักใคร่
เสน่หาไวอาวรณ์คอยต้อนถี่
แค่นึกเห็นหน้านางหมดทางลี้
ยอมให้ชี้นำย่างไม่วางเคือง

เราก็หนึ่งมีครูเรียนรู้เสก
ได้เป็นเอกถ้อยถักร้อยหลักเรื่อง
มนต์มากมายท่องคิดใช้ฤทธิ์เรือง
ใช้มนต์เนืองรู้ช่องใช่คล่องคุย

ด้วยวิชารู้ถ้อยทั้งร้อยแปด
อีกเพ่งแดดบอกฟ้าใช่ช้าชุ่ย
จึ่งถือศีลกินเจไม่เสพุ้ย
กามหยุดลุยชั่วคราวหวังสาวอนงค์

ถือเจ็ดวันตามประสงค์มนต์ลงไว้
หยิบมีดใหญ่ร่ายกลหวังมนต์ส่ง
ใส่เลขยันต์คาถาดูว่าตรง
ใบหนาดวงรอบร่างกันค้างเลนส์

แล้วปักหลักตั้งมั่นท่ามจันทร์เพ่ง
ด้วยคิดเองปีศาจบังอาจเด่น
ลองสักตั้งจะสู้รับลู่เกณฑ์
เผลอได้เล่นเมียผีคงดีแท้


เธอได้ยินเสียงชั่วหมอมั่วร้าย
เขียนวันตายติดหน้าเป็นค่าแส่
ต่อหน้าคนขรัวเก่งทำเคร่งแล
ใจกลับแพ้ราคะมานะกาม

แม้นแปดสิบก็ว่าแค่อายุ
เตะปี๊บทะลุหลายสิบใจยิบหวาม
สาวสิบแปดครานี้ฉวีงาม
สราญยามดั่งล่องเล่นฟองฟ้า

คิดแล้วคุกามารมณ์ประสมสนอง
ขรัวจำต้องสงบจิตรีบคิดท่า
แปรสวาทเปรมปรีดิ์สู่ลีลา
ฆ่าผีบ้าค่อยประโลมแม่โฉมยง

เธอมาแล้วมาอย่างกล้าพลางทัก
ลงนั่งตักขรัวกลุ้มกลัวลุ่มหลง
เธอใช่ผีอัปลักษณ์ยากผลักลง
เห็นรูปทรงถอนสะอื้นยากฝืนเบือน

เสียงเบาหวิวติดหูพาสู่พร่ำ
หวานน้ำคำแววว่าซ่านซ่าเสมือน
อเวจีไม่เกรงคล้ายเพลงเยือน
กว่าซึมสะเทือนชีวิตตาปิดลา

แต่เสียงนั้นฝ่าจินต์ไม่บินหนี
ขรัวยินดีฟังแล้วยังแว่วหา
เสียงหวานจิตถึงถิ่นแห่งวิญญาณ์
เธอสั่งมาต้องตายมลายนั้น

เพราะช่วยฝ่ายยาบ้าขาดคว้าคิด
หวังแค่สิทธิ์กามโลภละโมบดั้น
หลงราคะกามกวนรัญจวนดัน
เมาจนมั่นยากรู้คิดสู้ใคร

เราใช่ผีปีศาจตามวาดวุ้ง
ใช่ผีทุ่งมาจับหวังดับไหม้
เราเป็นหนึ่งอำนาจพินาศไฟ
ไม่กลัวใดในชั่วทั้งทั่วแดน

กลัวแค่ดีคนงามไม่ถามบาป
ไม่สร้างภาพแพร่ยาขนค้าแล่น
ไปมาสู่ทุกคนล่องวนแคว้น
เราแนบแน่นข้างใจคนในกาล

เขาบูชาไหว้เราวอนเฝ้าบ่อย
ค่อยค่อยร้อยพลังให้หลั่งผ่าน
อากาศช่วยกระจายระคายบาน
เกิดหนึ่งมารฆ่าชั่วคือตัวเรา


เธอไปแล้วจะมาพบหาใหม่
ถ้าที่ใด”เสพติด”สร้างพิษเข้า
ทั้งจำหน่าย ,แลกยับสำหรับเมา
เธอจะเฝ้าล่าเองบรรเลงครวญ

เธอไม่มลายพลัดพรากไปจากโลก
ไม่กรรโชกล้อเล่นเฉกเช่นสรวล
จะแกล้งโง่แกล้งฉลาดอย่าพลาดทวน
ก่อนถูกตรวนลากเร่ไปอเวจี..


* เมื่อคิดเล่นยาเสพติด ควรถามตัวเองชัดๆหน่อยว่า
แกล้งโง่ ไม่เสพตามเพื่อนดี หรือแกล้งฉลาดเสพจนเด่นกว่าเพื่อนดี ด้วยนะ *

 
 

จากคุณ : ญามี่
เขียนเมื่อ : 4 พ.ค. 54 00:11:08




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com