ความคิดเห็นที่ 1 คุณเกียรติฟังแล้วก็แอบยิ้มปลื้มอยู่ในสีหน้า แต่ก็ยังอดทำเสียงขึงขังไม่ได้  “แล้วปลูกบ้านนี่โอห์มต้องรบกวนพ่อกับแม่มากรึเปล่าลูก ทั้งบ้านทั้งเฟอร์นิเจอร์ ยิ่งปลูกเองด้วย ค่าใช้จ่ายมันก็สูงอยู่นะ”  “ไม่มากหรอกครับ โอห์มมีเงินเก็บไว้พอสมควร อีกอย่างที่ดินตรงนี้ย่าก็ยกให้ตั้งแต่ตอนที่โอห์มเรียนจบแล้วครับ” ชายหนุ่มอธิบาย  “แต่เงินก็ไม่ใช่น้อยๆ อยู่นะลูก ที่จริงเรื่องบ้านเนี่ยให้ทางแม่กับป๊าช่วยบ้างก็ได้” คุณแก้วยังคงเป็นกังวล  “ไม่ต้องห่วงครับแม่แก้ว โอห์มได้เงินก้อนใหญ่จากค่าลิขสิทธิ์งานออกแบบ และเงินปันผลของบริษัทที่โอห์มหุ้นกับเพื่อนๆ ด้วยน่ะครับ สองสามปีมานี่บริษัทได้งานใหญ่ๆ มาหลายงานน่ะครับ”  โอห์มพูดถึงบริษัท ไฟน์อาร์ต ดีไซน์  บริษัทรับออกแบบงานพาณิชย์ศิลป์ ที่ร่วมหุ้นกันเปิดกับเพื่อนตั้งแต่เมื่อสี่ปีก่อน  “งานที่แฟนซีก็หนักหนาเอาการอยู่ไม่ใช่เหรอ แล้วเราเอาเวลาที่ไหนไปดูแลบริษัทนี่ล่ะ” คุณเกียรติซักอย่างสนใจ  “โอห์มถือหุ้นแค่ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์เองครับ แทบจะไม่ได้ยุ่งเรื่องงานบริหารเลยครับ ส่วนใหญ่โอห์มจะรับผิดชอบงานออกแบบให้น่ะครับ”   “แต่เพื่อนโอห์มที่ร่วมหุ้นกันทำเค้าเสียชีวิตไปปีกว่าแล้วไม่ใช่เหรอ” คุณเกียรติถามขึ้นอย่างจำได้  “เอ่อ! ครับ หลังจากที่สันต์เสียไป บริษัท นิวเอจ ที่ถือหุ้นใหญ่เค้าสนใจทำธุรกิจนี้ต่อ ก็เลยรับซื้อหุ้นของสันต์ไปน่ะครับ”  “อืม! ก็ดีนะ มีงานประจำแล้วก็มีกิจการของตัวเองด้วย จะได้มีอะไรเป็นหลักเป็นฐานตั้งแต่ยังหนุ่มๆ” คุณเกียรติยิ้มอย่างพอใจ ที่ว่าที่ลูกเขยรู้จักสร้างฐานะตั้งแต่อายุยังน้อย  “ครับ มีอะไรเป็นของตัวเองมันก็ดูมั่นคงขึ้น แต่สักปลายปีโอห์มก็จะถอนหุ้นจากบริษัทแล้วน่ะครับ ตั้งใจจะเอาเงินตรงนั้นไปปรับปรุงบ้านเช่าที่บางแสนให้เป็นรีสอร์ทเล็กๆ คราวนี้ไม่ได้ลงหุ้นกับใคร ตั้งใจจะดูแลเองทั้งหมด” ชาญนนท์ขยายความถึงแผนการในอนาคต  “ก็ดี ถ้าจะคิดทำรีสอร์ทก็ควรถอนหุ้นออกมา จับปลาหลายๆ มือมันไม่ดี เดี๋ยวงานประจำที่ทำมันจะเสียหายไปด้วย เห็นนิมบอกว่าจะได้เลื่อนตำแหน่งไม่ใช่เหรอ” คุณเกียรติชวนคุยต่อเกี่ยวกับเรื่องงาน  “ครับ แต่ยังไม่ได้ประกาศเป็นทางการ ผู้ใหญ่แค่บอกให้ทราบ เพราะอยากรอให้งานโปรเจ็คนี้ผ่านไปก่อน ถ้าผ่านไปได้ด้วยดี ผู้ใหญ่ก็คงจะเลื่อนตำแหน่งให้อย่างสบายใจกันทุกฝ่าย” ชายหนุ่มอธิบาย  “ถ้าเป็น อาร์ตไดเรกเตอร์ เต็มตัวจริงๆ จะแบ่งเวลาไปทำบริษัทแบบเดิมก็คงไม่เหมาะเท่าไหร่น่ะครับ เพราะสายงานมันใกล้เคียงกัน ไม่อยากให้ใครว่าได้ว่าใช้หน้าที่หาผลประโยชน์ให้ตัวเอง”  “ดีแล้วล่ะลูก ของอย่างนี้คิดเยอะๆ ไว้ดีกว่าคิดน้อยๆ” คุณแก้วเห็นด้วยกับความรอบคอบของชาญนนท์  “ทำอะไรก็คิดให้รอบคอบแล้วกัน อีกหน่อยโอห์มต้องเป็นหัวหน้าครอบครัว ป๊ากับแม่ก็มีลูกสาวคนเดียว ไม่ได้หวังว่าจะต้องแต่งงานกับเศรษฐีเงินล้านที่ไหน แค่อยากให้ยัยนิมมีความสุขทั้งกายทั้งใจ แต่ป๊ากับแม่แก้วน่ะไม่กลัวเรื่องลำบากกายหรอกนะ เพราะมั่นใจว่าลูกสาวป๊าน่ะมันอึดและแกร่งมากพอ แค่ไม่อยากให้นิมต้องลำบากใจ” คุณเกียรติหยุดพูดมองหน้าชายหนุ่มนิ่ง ก่อนจะพูดต่อ  “อยากให้โอห์มดูแลหัวใจเจ้านิมให้ดี เจ็ดปีที่โอห์มคบหากับนิมมา โอห์มพิสูจน์ตัวเองหลายอย่างจนป๊ากับแม่มั่นใจว่าโอห์มจะดูแลแก้วตาดวงใจของพวกเราให้มีความสุขได้พอๆ กับเราสองคน หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ” คุณเกียรติพูดจบก็รู้สึกได้ว่าน้ำร้อนๆ เอ่อท้นขึ้นมาที่ขอบตา   ชาญนนท์เลื่อนตัวลงไปคุกเข่าที่พื้นแล้วกราบไปที่ตักของคุณเกียรติและคุณแก้วอย่างขอบคุณในความเมตตาของพ่อแม่คนรัก   “โอห์มเป็นลูกชายอีกคนของแม่กับป๊านะลูก ความสุขของนิมกับโอห์มก็คือความสุขของแม่กับป๊า แล้วก็พ่อแม่ของโอห์มด้วยนะลูก” คุณแก้วลูบศีรษะชายหนุ่มอย่างเอ็นดู   “อ้าว! ลุกขึ้นมากินกันให้เสร็จๆ แล้วจะได้ไปดูบ้านดูช่องกัน โอห์มจะได้กลับไปทำงานทำการ ป๊ากับแม่ก็ต้องมาเตรียมดูร้านด้วย” คุณเกียรติพูดตัดบท หลังจากจัดการกับก๋วยเตี๋ยวหลอดกันเรียบร้อย โอห์มก็พาคุณเกียรติและคุณแก้วไปดูบ้านที่แอบสร้างเอาไว้เป็นเรือนหอ คุณเกียรติกับคุณแก้วถึงกับยิ้มปลื้ม เพราะบ้านหลังนั้นตรงกับแบบบ้านในฝันที่วางอยู่ในห้องลูกสาวเกือบทุกประการ ไม่เว้นแม้แต่บ้านชั้นเดียวด้านหลัง “ทำไมถึงต้องปลูกแยกอีกหลังนึงล่ะลูกโอห์ม บ้านใหญ่ก็มีตั้งห้าห้องนอนแล้ว” คุณแก้วอดที่จะถามไม่ได้  “ผมเคยสัญญากับนิมไว้ครับ แต่งงานแล้วต้องพาป๊ากับแม่แก้วมาอยู่ด้วยดัน ถ้าป๊ากับแม่แก้วไม่ยอมอยู่บ้านเดียวกับพวกเรา อย่างน้อยก็ต้องอยู่ในเขตรั้วเดียวกัน” ชายหนุ่มตอบพร้อมรอยยิ้ม “จะมาอยู่ได้ยังไง แล้วใครจะดูร้านกันล่ะ เจ้านิมก็พูดไปเรื่อย” คุณเกียรติแสร้งทำบ่น ทั้งๆ ที่แสนจะดีใจที่ลูกสาวและว่าที่ลูกเขยไม่รังเกียจที่จะรับมาอยู่ด้วย “ป๊าไม่มา ก็ช่างเค้า แม่น่ะจะมาแน่ๆ ส่วนร้านน่ะอยู่นั่งรถแท็กซี่ไปดูก็ยังไหว อีกไม่กี่ปีก็หมดสัญญาเซ้งแล้วทั้งบ้านทั้งร้าน ไม่มาอยู่กับลูกแล้วจะไปอยู่ไหน” แม่แก้วแย้งให้อย่างหมั่นไส้คนปากแข็ง เพราะความจริงคุณเกียรติมักบ่นอยู่เสมอว่าถ้าหมดสัญญาเซ้งบ้านกับร้านแล้วสองคนตายายจะไปอยู่ที่ไหน เพราะไม่กล้าเอ่ยปากขอไปอยู่กับลูกสาวลูกเขยแน่ๆ หากฝ่ายนั้นไม่ชวนก่อน แต่นี่พอเค้าสร้างบ้านให้ทั้งหลังกลับทำเป็นยึกยักเล่นท่า “อ้าว! บทจะทิ้งกัน ก็ทิ้งกันเฉยเลย เลือดสุพรรณมาด้วยกันก็ต้องไปด้วยกันสิ” คุณเกียรติเย้ากลับอย่างอารมณ์ดีผิดไปจากทุกทีที่มักจะฉุนเฉียวถ้าโดนภรรยายอกย้อน “ไม่ต้องเลย แม่น่ะเลือดอุบล เลือดสุพรรณเนี่ย เมียคนไหนไม่ทราบจ๊ะ” แม่แก้วยังไม่ยอมแพ้ “เอาแล้วไง คุยเรื่องบ้านอยู่ดีๆ มาวกเป็นเรื่องเมียซะงั้น นี่โอห์มดูเอาไว้นะ จะได้รับมืออารมณ์แปรปรวนของยัยนิมได้ถูก โบราณว่าดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่” “ถ้าจะดูให้แน่ๆ เนี่ยโอห์ม จะต้องดูถึงพ่อ เพราะนิสัยแย่ๆ ของลูกน่ะมักจะรับมาจากพ่อ” แม่แก้วพูดจบก็ค้อนขวับ ก่อนเดินเข้าไปสำรวจบ้านหลังเล็กที่จะกลายมาเป็นที่อยู่ของตนในอนาคต “อ้าว! ขว้างค้อนวงใหญ่เลย” คุณเกียรติหัวเราะเบาๆ อย่างอารมณ์ดีก่อนเดินตามภรรยาเข้าไป จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:00:41

ความคิดเห็นที่ 2 ชาญนนท์มองภาพตรงหน้าแล้วอดยิ้มไม่ได้ เพราะคุณเกียรติคลายความเคร่งขรึมที่มีต่อเขาลงไป จนเกือบจะเป็นป๊าคนเดิมที่เขารู้จักตอนที่คบหากับนิมใหม่ๆ ในช่วงปีแรกผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย ต่างรับรู้ว่าเขาและนิมมานเริ่มต้นความสัมพันธ์จากการเป็นเพื่อนสนิท ก่อนจะเริ่มคบหาดูใจกันแบบคนรัก ซึ่งผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายไม่ได้คัดค้านแต่อย่างใด เพียงแต่คอยตักเตือนให้ดูแลกันให้ดีๆ อย่าให้มีเรื่องเสียหาย เพราะตอนนั้นนิมมานเริ่มเข้ามาทำงานและเป็นที่รู้จักในฐานะพิธีกร แต่ปัญหาก็มาเกิดขึ้นจนได้ เมื่อจู่ๆ นักข่าวลงภาพที่เขากับนิมมานไปเที่ยวชายทะเล และพักอยู่ด้วยกันที่บ้านพักริมทะเลของครอบครัวชายหนุ่ม ข้อความและภาพที่หนังสือนั้นเขียนบรรยายส่อให้คนอ่านเข้าใจผิดว่าเขาและนิมมานใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันฉันท์สามีภรรยา เพราะแต่ละภาพนั้นเน้นความใกล้ชิดระหว่างเขากับนิมมานอย่างชัดเจน ทั้งตอนที่เดินเข้าออกตัวบ้าน เล่นน้ำทะเล  และอาศัยมุมกล้องจนดูเหมือนว่าเขาและเธอพลอดรักกันที่ริมหาด ถึงแม้ภาพเหล่านั้นจะชัดเจนจนเกินกว่าที่จะปฏิเสธถึงความสัมพันธ์ของทั้งคู่ แต่ผู้ใหญ่ในบริษัท แฟนซีฯ ตอนนั้น ยืนยันให้เขากับนิมมานบอกปัดเรื่องความสัมพันธ์ พร้อมขอร้องแกมบังคับให้อยู่ห่างกันสักพัก เพื่อกลบข่าว เพราะตอนนั้นนิมมานกำลังจะได้รับรางวัลพิธีกรดาวรุ่ง บริษัทไม่อยากให้มีเรื่องเสียหาย ในตอนนั้นทั้งเขาและเธอเพิ่งเริ่มต้นชีวิตการทำงาน จึงจำเป็นต้องยอมรับ ‘ขอร้อง’ ของผู้ใหญ่ แม้จะเป็นคำขอร้องที่สร้างความลำบากใจให้ทั้งคู่เป็นที่สุด เพราะบริษัทฯ เลือกที่จะกลบข่าวของเขาและเธอด้วยการประโคมข่าวความสัมพันธ์ของนิมมานกับแชมป์ ดารา นายแบบชื่อดังลูกชายเศรษฐี ที่มาติดพันหญิงสาวแทน ข่าวที่ส่งออกไปจากบริษัท แฟนซี ทำให้เขากลายเป็นเพียง ‘เพื่อนร่วมงาน’ ที่ ‘ค่อนข้าง’ จะสนิทกันกับนิมมาน ส่วนแชมป์ คือ คนที่หญิงสาว ‘อาจจะ’ กำลังคบหาดูใจอยู่ เขาไม่พอใจอย่างรุนแรงกับการให้ข่าวแบบนั้น นิมมานเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน แต่ทั้งคู่ก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าต้อง ‘ยอมรับ’ และ ‘อดทน’ เพราะนอกจากแรงกดดันจากที่บริษัทแล้ว ทั้งคู่ยังต้องเผชิญกับแรงกดดันจากครอบครัวและผู้คนรอบข้างอีกไม่น้อย ภาพและข้อความในข่าวทำให้ป๊าและแม่แก้วโกรธเขาและนิมมานมากที่ไม่รู้จักระวังตัว จนทำให้มีข่าว ‘คาว’ เสียหาย ถึงกับออกปากให้ทั้งคู่เลิกติดต่อใกล้ชิดกันสักพัก พ่อแม่ของเขาเองก็ไม่ชอบใจข่าวเชิงชู้สาวของนิมมานกับแชมป์ ทั้งสองท่านและญาติผู้ใหญ่บางคนในครอบครัว พากันขอร้องให้เขาเว้นระยะห่างความสัมพันธ์จากนิมมานออกมาก่อน ไม่อยากให้เกิดเป็นคดีรักสามเส้า เราสามคน เพราะครอบครัวของเขาไม่คุ้นชินกับการตอบคำถามใครต่อใครในเรื่องทำนองนี้ ตอนนั้นชาญนนท์จำได้ดีว่าทั้งเขาและนิมมานต่างวุ่นวายใจ เดือดร้อนใจเป็นที่สุด จนทำให้ทั้งทะเลาะกันเอง ทะเลาะกับครอบครัว จนลุกลามไปถึงญาติมิตรและเพื่อนฝูงของทั้งสองฝ่าย จนทั้งคู่แทบจะหันหลังให้กัน เลิกราความสัมพันธ์ฉันท์คู่รัก แต่สายใยและความผูกพัน ที่เขาไม่รู้ว่าจะเลือกว่าพรหมลิขิต หรือใครลิขิต ทำให้เขากับนิมมานไม่เคยหันหลังให้กัน หรือทิ้งกันจริงๆ ไปได้สักครั้งเดียว ไม่ว่าปัญหาและความขัดแย้งจะหนักหนาสาหัส แต่ หากใกล้จะถึงจุดแตกหักเมื่อไหร่ สายใยบางๆ ของความรักและความผูกพันจะดึงรั้งให้ทั้งคู่หันหน้าเข้าหากัน พยายามหาทางออก เพื่อประคับประคองความรักเรื่อยมา จนกระทั่งพ่อแม่ของทั้งคู่ เห็นว่าเขากับเธอจริงจังและมั่นคงกับความรักครั้งนี้มากเพียงใด ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจึงค่อยๆ ผ่อนปรนข้อห้ามต่างๆ ปล่อยให้ทั้งคู่คบหาดูใจกันอีกครั้ง จนมาถึงวันนี้เกือบจะครบเจ็ดปีแล้วที่ทั้งสองคนรักและฝ่าฟันร่วมกันมา เมื่อคิดถึงตรงนี้ชาญนนท์ก็ยิ้มและบอกตนเองในใจอย่างหนักแน่น ว่าจะไม่สนใจเรื่องในอดีตที่ผ่านไปเล้ว   ชายหนุ่มตั้งใจแน่วแน่ว่าจะดีใจที่วันนี้ วินาทีนี้ เขากับนิมมานยังมีกันและกัน พ่อแม่ก็เต็มให้แต่งงานร่วมชีวิตกัน ทุกเรื่องที่ผ่านไปแล้วมันกลายเป็นแค่เพียง ‘อดีต’ อดีตที่จะย้อนกลับมาทำอะไรความรักของเขาและเธออีกไม่ได้ อดีตที่จะกลายเป็นวัคซีนสร้างภูมิคุ้มกันให้ความรักแข็งแรงขึ้นกว่าเดิม   “โอห์ม มาดูนี่หน่อยสิลูก แม่อยากทำครัวเปิดไว้ตรงนี้ เราให้ช่างเค้าทำเพิ่มได้มั๊ยลูก” เสียงเรียกของคุณแก้ว ปลุกให้โอห์มตื่นจากภวังค์ความคิด ก่อนรีบสาวเท้ายาวๆ เข้าไปภายในตัวบ้าน โดยทิ้งเรื่องราวของอดีตที่คิดคำนึงไว้เบื้องหลัง บางทีชายหนุ่มอาจจะลืมคิดไปว่า ‘อดีต’ บางอย่างแม้มันจะผ่านไป แต่ก็อาจจะหลงเหลือ ‘เงา’ บางอย่างไว้คอยตามหลอกหลอนปัจจุบันโดยที่ไม่ทันได้รู้ตัว v v v สี่โมงเย็น ณ สตูดิโอถ่ายแบบย่านอโศก “อ้าว! พีท มาได้ไงเนี่ย แล้วนี่ไม่ทำงานเหรอ” ก้องทักขึ้นเมื่อเห็นพีทเดินเข้ามา “พี่พีท สวัสดีค่ะ” แพทยกมือไหว้ทักทายชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงสดใสเหมือนเคย “หวัดดีก้อง หวัดดีจ้ะน้องแพท พอดีมาประชุมที่ธนาคารแถบนี้จำได้ว่านายกับน้องแพทมาทำงานที่นี่เลยแวะมา กะว่าจะชวนไปกินกาแฟ” พิทยาตอบด้วยสีหน้ายิ้มๆ ก้องถึงกับมองหน้าเพื่อนอย่างแปลกใจ เพราะร้อยวันพันปีพีทไม่เคยย่างกรายมาถึงที่ทำงานของเขาโดยไม่ได้นัดหมายกันล่วงหน้า ยกเว้นว่านิมมานมาทำงานอยู่ด้วย จึงอดเอ่ยปากถามไม่ได้ “มีอะไรพิเศษรึเปล่าเนี่ย วันนี้มาหาถึงที่นี่ได้” แก้ไขเมื่อ 08 พ.ค. 54 23:39:18 จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:05:35

ความคิดเห็นที่ 3 “ก็บอกแล้วไงว่าอยากเลี้ยงกาแฟ นี่ทำงานเสร็จกันรึยัง” พิทยายังคงย้ำจุดประสงค์เดิม “เสร็จแล้วค่ะ พร้อมรับเลี้ยงกาแฟฟรีแล้วค่ะ” พรรณิภารีบตอบเสียงสดใส ก่อนหันไปหาก้องเกียรติ “พี่ก้องไปกันเถอะนะ เย็นนี้เราสองคนว่างโลดไม่ใช่เหรอ ไปกินกาแฟเป็นเพื่อนพี่พีทดีกว่า” “ได้ๆ ไปสิ มีเจ้ามือมาเลี้ยงถึงที่แล้วนี่” ก้องเกียรติรับคำ พลางมองพิทยาอย่างสังเกต และก็ได้เห็นอะไรบางอย่างที่เปลี่ยนไป สำหรับพรรณิภานั้นเขาไม่แปลกใจกับท่าทีร่าเริงยินดีเมื่อพิทยามาเยือนถึงที่ทำงาน แต่สายตาของเพื่อนเขาต่างหากที่ชวนให้ผิดสังเกต “เมื่อคืนแพทว่าจะโทร. หาพี่พีทว่ากลับถึงบ้านรึยัง แพทก็เกรงใจกลัวพี่พีทโกรธ” พรรณิภาชวนคุยขณะออกเดินไปด้วยกัน “พี่ก็คิดว่าน้องแพทจะโทร. มาเหมือนกัน แต่พอเห็นไม่โทร. มาพี่ก็กลัวว่าน้องแพทจะโกรธ วันนี้เลยตั้งใจมาส่งเทียบเชิญถึงที่ ทานกาแฟกันแล้ว ถ้าไม่ติดไปไหนก็ไปทานข้าวเย็นต่อ ดีมั๊ยก้อง” พิทยาตอบหญิงสาว แล้วก็หันไปชวนเพื่อน “เย็นนี้เหรอ ไม่ได้หรอก ฉันติดนัดคุณซูซี่น่ะ งานของโอห์มอาทิตย์นี้ต้องใช้เสื้อผ้าของคุณซูซี่ทั้งงานน่ะ จะเข้าไปดูความเรียบร้อยหน่อย” ก้องเกียรติตอบเสียงเรียบ ทำให้พรรณิภามองหน้าอย่างแปลกใจ เพราะเรื่องเสื้อผ้างานแถลงข่าว เธอเห็นก้องเกียรติจัดการเรียบร้อยไปแล้วตั้งแต่เมื่อตอนกลางวัน “อ้าว! งั้นน้องแพทรังเกียจมั๊ย ถ้าจะไปทานกับพี่สองคน” พิทยาหันกลับไปถามความสมัครใจของหญิงสาวข้างตัว “เอ่อ! ก็ได้ค่ะ นานๆ มีเจ้ามือมารับเลี้ยงถึงที่ แพทก็ไม่อยากขัดศรัทธา” พรรณิภาตอบรับแบบเขินๆ เมื่อหันไปสบสายตารู้ทันของก้องเกียรติ ทำให้นึกรู้ขึ้นมาทันทีว่าทำไมพี่ก้องของเธอถึงมีธุระกะทันหัน “โอเค! งั้นก็ไปจัดการกาแฟคนละแก้วก่อน แล้วค่อยแยกย้ายกันไป” พิทยาตัดบทก่อนเดินเคียงกันไปกับพรรณิภา โดยมีก้องเกียรติเดินตามหลัง ก้องเกียรติลอบสังเกตคนทั้งคู่อีกครั้ง ถึงจะรู้สึกดีที่พิทยาหันมาสนใจพรรณิภา หญิงสาวรุ่นน้องที่แอบปลื้มฝ่ายชายมานานปี เพียงแต่ไม่กล้าแสดงออก เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าพิทยานั้นปักใจแอบชอบนิมมานอยู่ แต่เขาอดรู้สึกแปลกๆ ไม่ได้ ความที่คบหากับพิทยามานานปี ทำให้เขาปลงใจเชื่อได้ยากว่าเพียงชั่วข้ามคืนจะทำให้พิทยาหันมาสนใจหญิงสาวรุ่นน้องคนนี้ได้ ‘เอาวะ! ยังไงก็ดูๆ ไปก่อนแล้วกัน ถ้าพีทมันสนใจยัยแพทจริงๆ ทุกอย่างก็ลงตัว’ ก้องเกียรติคิดในใจก่อนรีบสาวเท้าเดินไปให้ทันคนทั้งคู่ v v v เกือบห้าทุ่มที่สตูดิโอแฟนซีย่านพระรามเก้า นิมมานรีบเดินออกมาที่ลานจอดรถ เพราะผู้เป็นพ่อส่งข้อความบอกว่ามาถึงได้สักพักใหญ่แล้ว และวันนี้เธอเองก็มีเรื่องหัวเสียมากมายในการมาทำงานวันนี้ จึงอยากรีบกลับไปให้พ้นๆ “นิม นิมครับ รอเดี๋ยวครับ” หญิงสาวหยุดเดิน ก่อนหันไปตามเสียงเรียกของชายหนุ่มที่เป็นหนึ่งในสาเหตุของอาการหัวเสียในวันนี้ ชายคนนั้นคือ ชวิน หรือแชมป์ ดารา นายแบบชื่อดัง ที่เพิ่งกลับจากต่างประเทศ และตอนนี้ก็มารับหน้าที่พิธีกรคู่กับนิมมานในรายการ Lives รูปแบบใหม่ที่จะออกอากาศในอีกสองอาทิตย์ข้างหน้าแทนมาร์คพิธีกรคนเดิมที่ลาออกเพื่อไปทำธุรกิจส่วนตัว “คุณแชมป์ มีอะไรเหรอคะ” นิมมานถามพลางฝืนยิ้มบางๆ “คุณแชมป์อีกแล้ว เรียกแชมป์เฉยๆ ไม่ได้เหรอครับ” ชายหนุ่มแย้งเสียงอ่อน เมื่อหญิงสาวเรียกชื่ออย่างเป็นทางการ แต่นิมมานไม่ตอบอะไร ได้แต่ยืนยิ้มเฉย เขาจึงรีบพูดต่อ “วันนี้นิมไม่ได้เอารถมาไม่ใช่เหรอครับ แล้วจะกลับยังไงล่ะครับ” “อ้อ! ป๊ามารับน่ะค่ะ พอดีป๊ามารอพักใหญ่แล้ว ก็เลยรีบนิดนึง” นิมมานตอบอย่างพยายามตัดบท “ป๊ามารับ แล้ว เอ่อ! คุณโอห์มไปไหนซะล่ะครับ” ชวิน อดที่จะถามถึงชายหนุ่มอีกคนนึงไม่ได้ “อ๋อ! โอห์มวันนี้มีงานตัดต่อโฆษณาให้ลูกค้าน่ะค่ะ กว่าจะเสร็จก็คงจะตีหนึ่งตีสองน่ะค่ะ” “อ๋อครับ งั้นเดี๋ยวผมขอเดินไปส่งนิมที่รถดีกว่า จะได้สวัสดีป๊าด้วย ตั้งแต่ผมไปลากลับไปเรียนที่อังกฤษคราวนั้นก็ยังไม่ได้เจอป๊ากับคุณแม่ของนิมอีกเลย” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ พลางออกเดินนำหน้า นิมมานได้แต่มองตามพลางลอบถอนใจ การกลับมาของชวินคราวนี้ทำให้เธออึดอัดใจไม่น้อย  นิมมานไม่รู้มาก่อนเลยว่าชวินจะมารับหน้าที่พิธีกรแทนมาร์ค ที่จัดรายการนี้ร่วมกับเธอมากว่าหกปี นี่เป็นการเซอร์ไพรส์ที่พี่ณี หรือ สกุณี ผู้จัดการฝ่ายผลิตรายการ จัดเตรียมไว้ให้เธอ เรื่องของชวินถูกเก็บเป็นความลับ ขนาดพิธีกรประจำรายการอย่างเธอยังต้องมารับรู้พร้อมๆ กับนักข่าวในวันนี้ และสิ่งที่จะตามมา บนหน้าข่าวบันเทิง ย่อมไม่ใช่รูปแบบใหม่ของรายการ แต่คงจะเป็นกอสซิปที่เธอกับชวินได้ทำงานร่วมกัน ซึ่งย่อมหนีไม่พ้นข่าวรักรีเทิร์นอะไรทำนองนั้น เธอก็ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าการอัดเทปครั้งนี้ ฝ่ายประชาสัมพันธ์จะเชิญนักข่าวมาทำไม เพราะถ้าจะให้เรื่องมาเป็นพิธีกรของชวิน เป็นเรื่องเซอร์ไพรส์แฟนรายการ นักข่าวเองก็ไม่ควรจะรู้เรื่องนี้ก่อนวันแถลงข่าวที่จะมีขึ้นในวันอาทิตย์ที่จะถึง และที่ประหลาดที่สุดก็คือ สกุณี ออกอาการดีอกดีใจจนออกนอกหน้าที่มีนักข่าวมาดูการบันทึกเทปวันนี้ แถมยังขอร้องแกมบังคับให้เธอกับชวินถ่ายรูปคู่กันตามที่บรรดานักข่าวเรียกร้อง ยิ่งคิดถึงตรงนี้เธอก็ยิ่งหงุดหงิด เพราะวันอาทิตย์เธอตั้งใจจะไปงานเปิดตัวโฆษณาชิ้นใหม่ โปรเจ็คใหญ่ที่ชาญนนท์รับผิดชอบในฐานะอาร์ตไดเร็กเตอร์ อย่างไม่เป็นทางการ แต่สุดท้ายเธอก็ต้องมาติดแหง็กกับงานแถลงข่าวปรับโฉมใหม่รายการของตัวเอง เรื่องงานชนกันสองงานในวันอาทิตย์ทำให้นิมมานรู้สึกแปลกๆ ไม่น้อย เพราะปกติแล้วบริษัทจะไม่ยอมให้มีงานแถลงข่าวสำคัญๆ ชนกัน ในวันและเวลาเดียวกันแบบนี้ โทร. ไปสอบถามพลอยใส ผู้จัดการประชาสัมพันธ์ ก็ได้รับคำตอบแบบกำปั้นทุบดินว่าทำตามที่ผู้ใหญ่สั่งๆ หญิงสาวไม่อยากจะเชื่อคำตอบของพลอยนัก เพราะตั้งแต่รู้จักกัน ทั้งฝึกงานและทำรายการ Backpacker มาด้วยกัน พลอยใสไม่ใช่คนที่จะทำตามคำสั่งของผู้ใหญ่แบบไม่มีเหตุผล   “อ้าว! นิมไม่รีบแล้วเหรอครับ ป๊ารออยู่ไม่ใช่เหรอครับ” ชวินหันไปถาม เมื่อเห็นหญิงสาวหยุดยืนนิ่งอยู่ด้านหลัง “อ๋อๆ ค่ะ” นิมมานขานรับ แล้วรีบเดินลิ่วๆ ผ่านหน้าชายหนุ่มตรงไปยังรถของพ่อที่จอดอยู่ทันที คุณเกียรติเปิดประตูรถออกมาเมื่อมองเห็นลูกสาวเดินมาแต่ไกล และเพ่งมองผู้ชายที่เดินตามหลังนิมมานมา เพราะดูคุ้นตาเหลือเกิน จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:08:37

ความคิดเห็นที่ 4   “สวัสดีครับ คุณอา จำผมได้มั๊ยครับ” ชายหนุ่มยกมือไหว้ พร้อมรอยยิ้มสดใส “อ๋อ! คุณแชมป์นั่นเอง ไปยังไงมายังไงครับถึงได้มาถึงที่นี่ กลับจากเรียนหนังสือแล้วหรือครับ” คุณเกียรติรับไหว้ชายหนุ่ม พร้อมถามอย่างสงสัย เพราะการเห็นหน้าชวิน ก็เหมือนกับเห็นเค้าลางความยุ่งยากที่จะเกิดขึ้นกับความรักของลูกสาวอีกครั้ง “ผมเพิ่งกลับมาได้สักสองอาทิตย์ครับ กลับมาคราวนี้โชคดีที่พี่ณี ชวนให้มาเป็นพิธีกรรายการ Lives คู่กับนิม แทนคุณมารค์น่ะครับ” ชวินอธิบาย “อ้อ! เหรอครับ แล้วคุณมาร์คไปไหนซะล่ะนิม ทำไมอยู่ดีๆ ถึงเปลี่ยนพิธีกร ไม่เห็นนิมเล่าให้ป๊าฟังเลย” คุณเกียรติอดใจไม่อยู่ จึงซักไซร้ลูกสาวต่อหน้าชวิน “หนูก็เพิ่งรู้วันนี้แหล่ะค่ะ พี่มาร์คเค้าขอลาออกไปทำธุรกิจส่วนตัว ก็เลยต้องปลี่ยนพิธีกร พี่ณีเค้าไปชวนคุณแชมป์มา กะจะเซอร์ไพรส์หนู แล้วมันก็เซอร์ไพรส์จริงๆ หนูกับนักข่าวรู้พร้อมๆ กันเลย” นิมมานอธิบายยาวๆ คุณเกียรติพอจะรับรู้อาการหงุดหงิดของลูกสาวได้จากคำพูด จึงรีบตัดบท “ดึกแล้ว รีบกลับเถอะนิม เดี๋ยวแม่จะเป็นห่วง เพราะนี่ก็เลทไปตั้งเกือบชั่วโมงแล้ว เดี๋ยวผมกับยัยนิมไปก่อนนะครับคุณแชมป์” “ครับ สวัสดีครับ ถ้าวันไหนไม่เป็นการรบกวน ผมจะไปกราบป๊ากับแม่แก้วที่บ้านอีกครั้งนะครับ” ชวินยกมือทำความเคารพก่อนรีบเดินไปเปิดประตูด้านข้างคนขับให้นิมมานขึ้นไปนั่ง หญิงสาวพึมพำขอบคุณเบาๆ แล้วรีบขึ้นไปนั่งคอแข็งบนรถ ไม่ชอบใจที่ชวินมาวุ่นวายกับเธอแบบนี้ คุณเกียรติจึงรีบออกรถอย่างรู้ใจลูกสาว ชวินยืนมองตามท้ายรถของหญิงสาวไปจนสุดสายตา ก่อนจะเดินย้อนกลับไปที่รถของตนเองที่จอดไว้อีกด้านหนึ่ง โดยไม่รู้เลยว่าทั้งเขาและนิมมานได้ถูกใครบางคนบันทึกภาพ ไว้ตั้งแต่ตอนที่หยุดคุยกัน จนถึงตอนมมาส่งขึ้นรถ   “เป็นไง เงียบเชียวไอ้ตัวดี นี่นายแชมป์กลับมาทำงานด้วยแบบนี้ เจ้าโอห์มรู้แล้วรึยัง” คุณเกียรติเอ่ยปากถามในสิ่งที่ตรงกับความกังวลของนิมมานอยู่พอดี “ยังเลยค่ะป๊า หนูเองก็เพิ่งรู้ แถมนักข่าวก็เต็มไปหมดวันนี้ ถามโน่นถามนี่จะให้เป็นประเด็นให้ได้ แล้วนี่ก็ไม่รู้จะมีข่าวอะไรแค่ไหนอีก หนูล่ะเบื่อจริงๆ เลย นึกว่าจะไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้แล้วนะเนี่ย” นิมมานบ่นอย่างอึดอัดใจปนหงุดหงิด “ป๊าว่ารีบบอกๆ ไปเถอะ ให้เค้ารู้จากปากเราเอง ดีกว่ารู้จากปากคนอื่น หรือจากไอ้พวกนักข่าวนั่น” คุณเกียรติแนะนำเพราะรู้จักนิสัยคนรักของลูกสาวดี “โอห์มน่ะอะไรก็ดีไปหมด เสียอยู่อย่างนึง ขี้หึงขี้หวงอย่างวายร้าย” “นี่แหล่ะค่ะคือปัญหา เวลาเกิดเรื่องแบบนี้ทีไรโอห์มชอบพาลพูดไม่รู้เร่องทุกที” นิมมานบ่นอุบอิบ ในสมองก็พยายามคิดหาทางบอกคนรักอย่างบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ขุ่น “เอ้า! ก็มันรักของมันนี่ ไม่รักก็ไม่หึง ไม่หวงหรอก ว่าแต่เค้าป๊าว่าเราก็พอกันนั่นแหล่ะ เวลามีผู้หญิงมาวอแวเจ้าโอห์มยังไม่ทันพูดจากันเราก็ออกอาการตาขวางแล้ว” คุณเกียรติพูดเย้าเล่น พยายามผ่อนคลายสถานการณ์ “แหม! วันนี้ป๊ากินอะไรผิดสำแดงเนี่ย มีเข้าข้างโอห์มด้วย” นิมมานถึงกับยิ้มกว้าง เมื่อได้ยินผู้เป็นพ่อพูดเข้าข้างคนรัก “แหม! คนเรามันต้องยุติธรรมกันบ้าง เอางี้มั๊ย! ป๊าจะแนะนำวิธีทำให้เจ้าโอห์มสบายใจ แล้วนายแชมป์นั่นมันก็จะเลิกยุ่งกับเราไปโดยเด็ดขาดให้เอามั๊ย “หืม! ถึงขั้น มีแนะนง แนะนำวิธีการ ป๊าเนี่ยมีพิรุธนะเนี่ย โอห์มมาติดสินบนอะไรให้ป๊ารึเปล่า” นิมมานหรี่ตามองหน้าผู้เป็นพ่ออย่างจับพิรุธ “พิรุธอะไร ป๊าก็แค่มีวิธีเด็ดๆ มานำเสนอ” คุณเกียรตพูดปนหัวเราะ “อ่ะๆ ก็ได้ ไหนป๊าแนะนำวิธีของป๊าให้หนูฟังสิคะ” “ก็วิธีง่ายๆ ถ้าโอห์มมันขอเราแต่งงาน ก็รับปากแต่งๆ กับมันไปซะ รับรองแต่งแล้วเจ้าโอห์มมันเลิกคิดมากเรื่องนายแชมป์ ส่วนนายแชมป์ก็คงจะเผ่นไปหาสาวคนใหม่แน่นอน” “ป๊า!” นิมมานเรียกพ่อเสียงดังลั่นรถ วิธีเด็ดๆ ของผู้เป็นพ่อ ทำให้เธอรู้สึกร้อนไปทั้งใบหน้า “ทำไม! หรือวิธีนี้ยังไม่เด็ดพอ งั้นต้องรีบแต่งแล้วก็มีหลานให้พวกฉันอุ้ม” คุณเกียรติยังพูดแซวต่อ “ป๊า!” คราวนี้หญิงสาวเรียกเสียงดังกว่าเดิม ทำให้คุณเกียรติหัวเราะดังลั่น เพราะนานๆ จะเห็นท่าทางเขินจัดของลูกสาวสักที “พูดอะไรก็ไม่รู้ นี่หนูเป็นลูกป๊านะ ไม่ใช่โอห์ม” นิมมานแกล้งกระเง้ากระงอดกลบเกลื่อนอาการอาย ก่อนจะตัดบทด้วยการปรับเบาะรถเพื่อนเอนนอน “ไม่คุยกับป๊าแล้ว วันนี้ปวดหัวจะระเบิดนอนดีกว่า” หญิงสาวรีบหลับตาลงเพื่อตัดบทสนทนา “แหม! ปวดหัวกะทันหันขึ้นมาเชียวนะ” คุณเกียรติบ่นเบาๆ พลางนึกในใจ ‘เจ้าตัวดีจะทำหน้ายังไงนะ ถ้ารู้ว่าผู้ชายเค้าเตรียมมัดมือชก สร้างเรือนหอไว้รอพร้อมแล้วขนาดนี้’ คิดแล้วคุณเกียรติก็ต้องยิ้มกว้าง เมื่อนึกถึงงานมงคลที่จะมีขึ้นในไม่ช้า ไม่ว่าจะทั้งหวง ทั้งห่วงลูกสาวคนเดียวแค่ไหน คุณเกียรติก็เหมือนกับพ่อแม่ทุกคนที่อยากเห็นลูกมีความสุข ได้แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝากับผู้ชายที่เหมาะสม และยิ่งนานวันชาญนนท์แสดงให้เห็นว่าทั้งรัก ทั้งห่วงใยอาทร นิมมานมากแค่ไหน คุณเกียรติก็ยิ่งภูมิใจและวางใจที่จะฝากชีวิตของลูกสาวคนเดียว ไว้ในมือที่เปี่ยมไปด้วยความรัก ทั้งมั่นคง และอบอุ่นของผู้ชายที่ดีอย่างชาญนนท์ จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:12:25

ความคิดเห็นที่ 5   สี่โมงเย็นวันเสาร์ บริษัท แฟนซี เอนเตอร์เทนเมนท์   นิมมานหอบข้าวของพะรุงพะรัง ผลักประตูออฟฟิศฝ่ายโฆษณาเข้ามา ถึงจะเป็นช่วงเย็นวันเสาร์ แต่พนักงานฝ่ายนี้ก็ยังอยู่กันคึกคักเต็มออฟฟิศ เพราะกำลังช่วยกันเตรียมความพร้อมงานสำคัญเปิดตัวโฆษณาชุดใหม่ของ บริษัท สยามเอ็นจิเนี่ยริ่ง จำกัด ลูกค้ารายใหญ่ที่ชาญนนท์เป็นโต้โผใหญ่รับผิดชอบงานอยู่ “อ้าว! พี่นิม หอบหิ้วอะไรมาเนี่ย ให้ผมช่วยถือมั๊ยพี่” จักร ตากล้องฝีมือดี ร้องทักขึ้นอย่างคุ้นเคย “ของกินทั้งนั้นแหล่ะจักร พี่ซื้อมาฝากทุกคนเลยนะ เผื่อต้องอยู่ดึกๆ จะได้มีอะไรรองท้อง เดี๋ยวเอาไปวางไว้ให้ในครัวนะ” นิมมานตอบเสียงใสพลางเดินตรงเข้าไปที่ครัวเล็กๆ ด้านใน “ซื้อมาฝากทุกคน แต่จานนี้ซื้อมาเป็นพิเศษให้โอห์มใช่มั๊ย” กานต์ที่ยืนเท้ากรอบประตูห้องครัวอยู่ส่งเสียงถาม นิมมานลอบถอนใจก่อนหันไปตอบ “ใช่ กานต์จานนี้พิเศษสำหรับโอห์มเท่านั้น” พูดจบหญิงสาวก็ยกจานใส่ขนมถ้วยขึ้น เตรียมจะเลี่ยงเดินออกจากห้องครัว “เอ๊ะ! กานต์ ถอยไปนะ” นิมมานพูดเสียงหนัก เมื่อเพื่อนของคนรักไม่ยอมหลบทางให้ “เราขอค่าผ่านทางเป็นขนมถ้วยชิ้นนึง” กานต์พูดด้วยน้ำเสียงยียวน “เข้าไปหยิบข้างในเองสิ ก็บอกแล้วไงว่าจานนี้ของโอห์ม” นิมมานย้ำด้วยน้ำเสียงเหมือนเดิม “ก็เพราะจานนี้ของโอห์มไง เราถึงอยากได้” กานต์ตอบแบบยียวนพลางจ้องหน้าหญิงสาวนิ่ง “ไม่ได้หรอกกานต์ ของๆ โอห์ม เราไม่แบ่งให้คนอื่นหรอก ถอยไปได้แล้ว” นิมมานยืนยันคำเดิม พร้อมจ้องกลับอย่างไม่ลดละ “ขนมถ้วยเป็นของโอห์มแบ่งให้คนอื่นไม่ได้ แล้วคนถือขนมถ้วยล่ะ ‘ของโอห์ม’ ด้วยรึเปล่า ถ้าเป็นของโอห์มล่ะก็อย่าลืมไปย้ำกับเจ้าแชมป์ให้มันเข้าใจด้วยนะว่าไม่เหลือแบ่งให้มันแล้ว” กานต์พูดพลางยักคิ้วให้ ก่อนหันหลังเดินจากไปพร้อมเสียงหัวเราะ “ไอ้บ้า! ถ้าไม่เห็นว่าเป็นเพื่อนโอห์มนะ จะเอาขนมถ้วยละเลงหน้าให้เละเลย ไม่รู้โอห์มทนคบคนแบบนี้มาตั้งแต่มัธยมได้ยังไง” นิมมานยืนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน มองตามหลังกานต์ไปอย่างโมโห ก่อนจะสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงคนรัก “นิม มาหลบอยู่ตรงนี้เอง จักรเข้าไปบอกว่านิมมาหา โอห์มรออยู่ไม่เห็นเข้ามาสักที” ชาญนนท์เดินตรงเข้ามาหาคนรัก พร้อมกับสวดกอดทันที “คิดถึงนิมที่สุดเลยรู้มั๊ย” “ไม่ต้องมาปากหวานเลย คิดถึงที่สุด คิดถึงจนต้องรอให้นิมมาหาเนี่ยนะ” หญิงสาวตัดพ้อพลางดันร่างสูงให้ออกห่าง “โธ่! อย่างอนเลยนะ สี่วันมาเนี่ยเค้าแทบจะนอนเฝ้าห้องตัดต่อเลยนะ ลูกค้าขอแก้งานไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ แล้วนี่มีอะไรมาฝากโอห์มบ้าง จักรบอกนิมซื้อของมาตั้งเยอะแยะ” “นี่ไง ขนมถ้วยตรงราชวัตร เจ้าโปรดของโอห์ม วันนี้นิมมีงานแถวนั้นเลยแวะไปซื้อมาฝาก” พูดจบก็จิ้มขนมถ้วยป้อนให้คนรัก “อร่อยเหมือนเดิมมั๊ย” “เหมือนเดิม” ชาญนนท์รีบตอบรับทั้งๆ ที่ยังเคี้ยวขนมถ้วยเต็มปาก “อี๋! เคี้ยวให้เสร็จก่อนแล้วค่อยก็ได้” นิมมานบ่น แล้วค่อยๆใช้นิ้วเช็ดมุมปากของชายหนุ่มที่เลอะขนม “รสชาติเหมือนเดิมทั้งขนมถ้วย แล้วก็นิมด้วย” ชาญนนท์เคี้ยวเสร็จก็ก้มลงหอมแก้มอิ่มแบบเร็วๆ “บ้า!” นิมมาน ทั้งเขินทั้งขำกับคำตอบของคนรัก จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:14:51

ความคิดเห็นที่ 6 “มานี่ เข้ามานั่งกินข้างในดีๆ นอกจากขนมถ้วยแล้ว นิมซื้อข้าวมันไก่มาให้ด้วยนะ โอห์มหิวมั๊ย เดี๋ยวนิมอุ่นให้” หญิงสาวดึงมือให้ชาญนนท์เข้ามานั่งด้านในครัว “มาโอห์มช่วย เดี๋ยวเรายกไปกินด้วยกันตรงระเบียงห้องดีกว่า บรรยากาศดีกว่าเยอะ” พูดจบชาญนนท์ก็กุลีกุจอเข้าไปช่วยจัดอาหารใส่จาน “นิมๆ เดี๋ยวโอห์มเอาหมูสะเต๊ะกับไส้กรอกเพิ่มด้วยนะ อืม! กุ้ยช่ายทอดก็น่ากินเนอะ โห! มีลูกชิ้นปิ้งกับไก่ทอดด้วยอ่ะ น่ากินๆ” “นี่โอห์มปากกว้างกว่าท้องรึไง เอาไปทุกอย่างแล้วจะกินหมดมั๊ยเนี่ย” นิมมานบ่นอย่างไม่จริงจังนัก แต่ก็ยอมตามใจ จัดอาหารอย่างละนิดอย่างละหน่อยใส่จานให้ แล้วทั้งคู่ก็พากันยกจานใส่อาหารมานั่งกินด้วยกันที่ชุดเก้าอี้ไม้ริมระเบียงห้องทำงานของชาญนนท์ “เป็นไง ตรงนี้บรรยากาศดีมั๊ย” ชายหนุ่มถามขึ้นเมื่อเห็นนิมมานยิ้มเมื่อมองไปรอบๆ “บรรยากาศดีจริงๆ น่ะโอห์ม ไม่เคยคิดเลยนะ ว่าตรงนี้พอจัดโต๊ะเก้าอี้เข้าชุดกัน ตกแต่งอีกนิดนึง จะน่านั่งรับลมแบบนี้” นิมมานตอบรับ แล้วก็ยิ้มกว้างขึ้นเมื่อเห็นกระถางดอกบานบุรีออกดอกบานสะพรั่งตั้งอยู่บนโต๊ะเล็กๆ ตรงมุมระเบียง “เป็นไงสวยมั๊ยล่ะดอกไม้ของนิม เชื่อรึยังล่ะว่าอะไรที่เป็นของๆ นิม โอห์มน่ะดูแลดีทุกอย่าง” ชาญนนท์เปรยขึ้นเมื่อมองตามสายตาของหญิงสาวไป “แต่ก็ยังไม่ยอมเอากลับบ้าน ทิ้งๆ ขว้างๆ ไว้ที่ทำงาน” นิมมานแกล้งตัดพ้อ “ใครบอกว่าทิ้งๆ ขว้างๆ ที่ตั้งไว้ตรงนี้น่ะเพราะเวลานั่งทำงานที่โต๊ะ มองออกมาโอห์มก็จะเห็นดอกไม้ของนิมตลอด ดอกมันสีเหลืองสดใสมากเลยนะเห็นแล้วก็คิดถึงรอยยิ้มของนิม แล้วถ้าจะเอากลับบ้าน โอห์มก็จะเอาต้นไม้ต้นนี้กลับไปปลูกที่บ้านของเรา” ชาญนนท์เน้นเสียงตรงคำว่า ‘บ้านของเรา’  ก่อนเอื้อมมือไปกุมมือบางไว้แล้วมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึก นิมมานยิ้มเขิน รู้สึกร้อนไปทั้งใบหน้าเมื่อได้ยินคำว่า ‘บ้านของเรา’ บวกกับสายตาของชายหนุ่มที่มองตรงมา ทำให้เธอรีบเลี่ยงเปลี่ยนเรื่องพูดทันที “วันนี้โอห์มเป็นอะไรมากมั๊ยเนี่ย ปากหวานผิดปกติ เลิกพูดแล้วมากินข้าวได้แล้ว” นิมมานดึงมือออกจากการเกาะกุม แล้วเลื่อนจานข้าวให้อย่างเอาใจ แล้วก็ต้องสะดุ้ง เมื่อจู่ๆ ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นมานั่งเบียดข้างๆ “โอห์ม! ทำอะไรน่ะ แล้วจะมานั่งเบียดกันทำไมเนี่ย” “ก็คิดถึง อยากอยู่ใกล้ๆ แบบนี้” ชายหนุ่มพูดจบก็โอบหญิงสาวให้เข้ามาใกล้ก่อนจะจุมพิตแก้มนวลเบาๆ ระเรื่อยไปจนสัมผัสริมฝีปากอิ่ม   “โอห์ม! เฮียตี้จะเข้า...เอ่อ! ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจน่ะ เอ่อ! เดี๋ยวเราออกไปรอข้างนอกดีกว่า” “ไม่เป็นไรหรอกพีท นายมีอะไรเหรอ” ชาญนนท์รีบคลายอ้อมแขนที่กอดหญิงสาว แล้วลุกเดินเข้ามาหาพิทยาที่ยืนชะงักอยู่ข้างโต๊ะทำงานด้านในห้อง “ขอโทษนะที่เข้ามาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง คือ เรามีเรื่องอยากคุยกับเฮียตี้น่ะ เลยจะถามนายว่าวันนี้เฮียจะเข้ามารึเปล่า” พิทยาขยายความ ก่อนจะเหลือบมองนิมมานที่นั่งนิ่งอยู่ที่เก้าอี้ตรงระเบียงห้อง ชาญนนท์มองตามสายตาของพิทยาไปก่อนรีบตอบ “เฮียคงเข้าไม่มาหรอก เพราะค่ำๆ นัดกันไว้ว่าจะไปเทสต์รันรอบสุดท้ายที่พาร์คฮอล์น่ะ ถ้ามีเรื่องด่วนก็ไปรอเจอเฮียที่ฮอล์ได้เลย” “เหรอ งั้นสงสัยต้องรอเจอเฮียวันพรุ่งนี้แล้วแหล่ะ เพราะเย็นนี้มีนัดกินข้าวกับที่บ้านน้องแพท นัดผู้ใหญ่ไว้แล้วไม่อยากไปสายน่ะ ยังไงฝากบอกเฮียตี้ก็แล้วกัน ว่าหลังงานแถลงข่าววันพรุ่งนี้แล้วเราขอคุยด้วยหน่อย” พิทยาตอบปฏิเสธ เลือกที่จะฝากข้อความนัดหมายไปยังคุณสันติชัย หรือ เฮียตี้แทน “ได้สิ เดี๋ยวเราบอกให้” ชาญนนท์พยักหน้าตอบรับ พลางนึกสงสัยว่าพิทยาไปสนิทสนมเป็นพิเศษกับพรรณิภาตอนไหน พิเศษจนถึงขั้นนัดรับประทานอาหารกับครอบครัวของหญิงสาวรุ่นน้อง “โอเค ขอบใจ เดี๋ยวเราขอตัวก่อนนะ นายเองก็เหมือนกัน พักผ่อนเยอะๆ พรุ่งนี้งานสำคัญทั้งที ใจพร้อมแล้ว ร่างกายก็ต้องพร้อมด้วย ทุกคนรอดูความสำเร็จของนายอยู่นะ” พิทยากล่าวขึ้นพร้อมรอยยิ้ม แล้วเอื้อมมือไปตบบ่าชาญนนท์เบาๆ อย่างให้กำลังใจ ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องไป ชาญนนท์มองตามแล้วยิ้มให้กับตัวเอง อย่างน้อยท่าทีของพิทยาก็เป็นมิตรมากขึ้น แล้วยิ่งพิทยามีวี่แววว่าหันไปสนิทสนมกับพรรณิภาก็ยิ่งทำให้เขาสบายใจ เพราะจะได้ไม่ต้องอึดอัดกับท่าทีเหมือนมดแดงแฝงพวงมะม่วงของพิทยาอีกต่อไป จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:17:12

ความคิดเห็นที่ 7 พอพิทยาพ้นห้องไปชายหนุ่มก็เดินไปกดล็อคห้องทำงานทันที ก่อนที่จะมีใครพรวดพราดเข้ามาในจังหวะสำคัญๆ แบบเมื่อสักครู่นี้อีก “เรียบร้อยแล้วกินข้าวได้” ชาญนนท์รีบบอกคนรัก แต่พอจะทรุดตัวลงนั่งที่เดิมก็โดนฝ่ามือเล็กๆ ตีต้นแขนเต็มแรง “นี่แน่ะ! รุ่มร่ามดีนัก ไปนั่งฝั่งโน้นแล้วกินข้าวเข้าไปเลย ไปสิ อย่ามาดื้อกับเค้านะ” พูดจบก็ชี้หน้าคาดโทษ บังคับให้ชายหนุ่มนั่งลงตรงเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม “ใจร้ายอ่ะ คนเค้าคิดถึงจะตาย ยังจะใจร้ายอีก” ชาญนนท์แกล้งบ่นอุบอิบ ก่อนจะยอมเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามแต่โดยดี แล้วลงมือจัดการอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย “กินแอปเปิ้ลมั๊ยโอห์ม นิมซื้อมาด้วย เดี๋ยวไปปอกให้” หญิงสาวถาม เมื่อเห็นว่าอาหารตรงหน้าหมดเกลี้ยงทุกจาน “ไม่อ่ะ แค่นี้ก็อิ่มจะแย่แล้ว พอหนังท้องตึง หนังตาก็เริ่มหย่อน” พูดจบชาญนนท์ก็หาวเป็นการยืนยัน “เพิ่งกินอิ่ม ใครเค้านอนกัน ลุกขึ้นเดินย่อยดีกว่า” นิมมานลุกขึ้นไปฉุดให้คนตัวโตลุกขึ้นยืน ชายหนุ่มยอมลุกขึ้นแต่โดยดี แล้วโอบบ่าพาหญิงสาวไปยืนชมวิวที่ริมระเบียงข้างโต๊ะที่ตั้งต้นบานบุรีไว้ “ได้อยู่กับนิมอย่างนี้ค่อยหายเหนื่อยหน่อย รู้มั๊ยสี่วันเนี่ยโอห์มนอนรวมกันไม่ถึงสิบชั่วโมง กินข้าวนับมื้อได้เลย ยุ่งวุ่นวายหัวหมุนไปหมด” ชาญนนท์พูดพลางโยกร่างบางในอ้อมแขนไปมาเบาๆ “แล้วทำไมตอนนิมโทร. มาถามทีไร ก็บอกว่านอนแล้วกินแล้วตลอด ไม่ดูแลตัวเองแบบนี้แล้วเกิดไม่สบายขึ้นมาในวันสำคัญจะทำยังไง” นิมมานลูบท่อนแขนที่โอบตนเองไว้เบาๆ “ก็ไม่อยากให้นิมเป็นห่วงนี่นา แต่วันนี้ตั้งใจไว้อยู่แล้วว่าจะชวนนิมมากินข้าวเย็นด้วยกัน แต่นิมใจดีมาหาโอห์มที่นี่ก่อน” “นิมเป็นห่วงนะ เวลาที่โอห์มจมอยู่กับงานทีไร ไม่ยอมกิน ไม่ยอมนอนทุกที” “นิมเองก็เหมือนกันนั่นแหล่ะ เวลางานยุ่งๆ ก็ไม่ค่อยดูแลตัวเอง มีเรื่องเครียดอะไรก็ไม่ยอมบอกโอห์ม” ชายหนุ่มพูดพลางก้มลงมองใบหน้าคนในอ้อมแขน “ช่วงนี้นิมไม่ได้มีอะไรสักหน่อย” นิมมานพูดเบาๆ พลางหลบสายตาที่มองมา แต่พอชายหนุ่มมองจ้องไม่เลิกหญิงสาวจึงยอมพูดต่อเสียงเบา “มันก็มีเรื่องไม่สบายใจบ้าง ก็ตรงที่ทางรายการหาพิธีกระมาแทนพี่มาร์ค แต่ไม่เห็นปรึกษานิมสักคำ” “โดยเฉพาะคนที่มาแทนพี่มาร์ค คือ คุณแชมป์ ใช่มั๊ย” ชาญนนท์ย้อนถาม ทำให้หญิงสาวถึงกลับหันขวับมามองด้วยความงุนงงว่าคนรักรู้เรื่องชวินได้อย่างไร “ไม่ต้องมาทำตาโตเลยยัยหมวย มีเรื่องอะไรไม่ยอมบอก จนป๊าต้องโทร. มาบอกเค้าเอง” ชาญนนท์หัวเราะเบาๆ กับอาการตาโต อ้าปากค้างของคนรัก “ก็กำลังจะหาทางบอกอยู่ แต่โอห์มงานยุ่ง แล้วเค้าก็ไม่อยากให้มีเรื่องไร้สาระมากวนใจ แล้ววันพรุ่งนี้ที่มางานของโอห์มไม่ได้ เพราะมีงานแถลงข่าวเรื่องรายการกับคุณแชมป์ เค้ากลัวว่าโอห์มจะน้อยใจ เลยไม่รู้จะบอกยังไงน่ะ” นิมมานแก้ตัวเสียงอ่อย “ไม่ต้องห่วงหรอก โอห์มเข้าใจ ว่ามันเป็นงาน อีกอย่างนิมก็ไม่ได้เลือกเองสักหน่อย ถ้าเดาไม่ผิดคงเป็นฝีมือของพี่ณี ใช่มั๊ยที่จัดการเรื่องนี้” ชาญนนท์คาดเดา “ก็คงใช่แหล่ะ ลองพี่ณีลงมาจัดการเอง จะเปลี่ยนแปลงอะไรก็คงทำได้ยากน่ะ ถึงขั้นให้พลอยเชิญนักข่าวมาสองงานพร้อมๆ กัน ถึงจะคนละสายก็เถอะ” นิมมานตอบพร้อมกับถอนใจยาว “ผ่านมาไม่รู้กี่ปีแล้วพี่ณียังหวังอะไรลมๆ แล้งๆ เรื่องนี้อีกก็ไม่รู้ นิมก็คร้านที่จะพูดเรื่องนี้ซ้ำๆ ซากๆ กับพี่เค้าแล้ว เพราะถ้าไม่นับเรื่องคุณแชมป์นะโอห์ม พี่ณีก็คือครูที่ดี เจ้านายที่ดี พี่เค้าดูแลและสนับสนุนนิม เรื่องงานมาตลอด” “ช่างมันเถอะ วันนึงพี่เค้าคงรามือไปเอง” ชาญนนท์พูดตัดบทอย่างไม่คิดจะต่อความยาวสาวความยืด  เพราะคุณสกุณี ผู้จัดการฝ่ายผลิตรายการ นั้นไม่ชอบหน้าเขาตั้งแต่ตอนที่เขาและนิมมานเข้ามาฝึกงานที่แฟนซีแล้ว ยิ่งตอนหลังมารู้ว่าเขากับนิมมานคบหากัน พี่ณี หรือคุณสกุณี ก็เป็นหัวหน้าทีมฝ่ายคัดค้าน จนมีเรื่องมีราวกันหลายต่อหลายครั้ง จนชายหนุ่มต้องถือคติต่างคนต่างอยู่ เพราะไม่อยากให้นิมมานต้องลำบากใจ เพราะคุณสกุณีนั้นเป็นเจ้านายที่รักและดูแลเอื้อเฟื้อ นิมมานในเรื่องงานเป็นอย่างดี แต่บางครั้งเธอก็ทำหน้าที่ล้ำเส้นความเป็นเจ้านายด้วยการเข้ามาวุ่นวายในเรื่องส่วนตัวของหญิงสาว โดยเฉพาะเข้ามายุ่มย่ามเจ้ากี้เจ้าการจับคู่ให้นิมมานกับชวิน ดารา นายแบบลูกเศรษฐี ที่คุณสกุณีฟันธงว่าเป็นชายหนุ่มที่เหมาะสมกับนิมมานที่สุดในสายตาของเธอ จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:18:56

ความคิดเห็นที่ 8 นิมมานและชาญนนท์ยืนใช้ความคิดเงียบๆ กันไปสักพัก ชายหนุ่มก็ทำลายความเงียบด้วยคำถาม “นิมครับ ทำไมนิมถึงเลือกรักโอห์มล่ะ ทั้งๆ ที่มีคนที่ดีกว่าโอห์มมากมายเข้ามาให้นิมเลือกรัก” คำถามของชายหนุ่มทำให้นิมมานหันกลับมามองหน้าคนรักด้วยแววตาสงสัยระคนตัดพ้อ “ทำไมโอห์มถามนิมแบบนี้อีกแล้วล่ะ เราเคยคุยเรื่องนี้กันตั้งหลายครั้งแล้วนะ ถามแบบนี้เหมือนกับไม่เชื่อใจนิม” “ไม่ใช่อย่างนั้น โอห์มก็แค่อยากได้ยินคำตอบ” ชายหนุ่มปฏิเสธ “งั้นก่อนนิมจะตอบ นิมขอถามโอห์มบ้าง ว่าทำไมโอห์มยังทนรักคนอย่างนิมอยู่ได้ ทั้งๆ ที่ผู้หญิงที่เพียบพร้อมแสนดีอย่างคุณเกด ก็ยังรอให้โอห์มกลับไปหาอยู่” ทั้งน้ำเสียงและแววตาของหญิงสาวประกาศให้รู้ว่าอารมณ์อ่อนหวานเมื่อครู่ ได้กลายเป็นกรุ่นโกรธไปเรียบร้อยแล้ว “ไปกันใหญ่เลย ไปพูดถึงเกดเค้าอีกทำไม” ชาญนนท์พูดอย่างอ่อนใจ เมื่อคนรักเข้าใจเจตนาคำถามของเขาผิด จนพาลไปถึง การะเกด อดีตคนรักสมัยเรียนมหาวิทยาลัยของเขา “ก็โอห์มมาถามคำถามแบบนี้กับนิมทำไม” “ก็บอกแล้วไง ว่าโอห์มแค่อยากได้ยินคำตอบจากนิมเฉยๆ” “งั้นก็ตอบคำถามนิมมาก่อนสิ” ต่างฝ่ายต่างจ้องตากันไม่ลดละ จนชาญนนท์ต้องส่ายหน้าหัวเราะเบาๆ อย่างยอมแพ้ “ชาญ นนท์ รัก นิม มาน” ชายหนุ่มพูดช้าๆ ชัดๆ ที่ละคำ “นิมมานคนนี้แหล่ะเป็นผู้หญิงที่ดีที่สุด เพียบพร้อมที่สุดสำหรับโอห์ม” พูดจบก็บีบเบาๆ ที่แก้มสองข้างของหญิงสาวอย่างหมั่นเขี้ยว “คำตอบนิมก็เหมือนกับโอห์มนั่นแหล่ะ นิมรักโอห์ม สำหรับนิมโอห์มก็ดีที่สุดและเพียบพร้อมที่สุดเหมือนกัน” จบคำพูด นิมมานก็สวมกอดร่างสูงตรงกลางไว้แน่น พลางพูดพึมพำกับอกกว้าง “นิมไม่อยากให้เราพูดถึงคนอื่น ไม่อยากให้มีคนโน้นคนนี่เข้ามาแทรกกลางความรักของเราเลย อยากให้ความรักของเราเป็นเรื่องของเราสองคนจริงๆ” ชายหนุ่มเลื่อนมือขึ้นไปลูบศีรษะเล็กอย่างเบามือ “ไม่มีใครที่ไหนเข้ามาแทรกกลางระหว่างเราทั้งนั้นแหล่ะ นิมอย่าคิดมากสิครับ ที่โอห์มถามนิมวันนี้ก็ไม่ได้คิดถึงคนอื่นเลยสักนิด ถามก็เพราะอยากได้ยินคำว่ารักจากปากนิม จะได้เก็บไว้เป็นกำลังใจ” “นิมรักโอห์ม นิมรักโอห์ม นิมรักโอห์ม นิมรักโอห์ม พอรึยังกำลังใจน่ะ” หญิงสาวเขย่งเท้ากระซิบบอกรักชายหนุ่มซ้ำๆ ที่ข้างหู “โอ๊ยๆๆๆ!! กำลังใจล้นหูแล้ว” ชาญนนท์หัวเราะเสียงดัง ก่อนรวบร่างบางเข้ามากอดไว้แน่นๆ “ขอบคุณนะครับนิม ขอบคุณที่รักโอห์ม ขอบคุณที่รอโอห์ม ขอบคุณที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตโอห์ม” นิมมานลูบหลังคนรักเบาๆ แทนพูดใดๆ ทั้งคู่ใช้เวลาเงียบๆ อยู่ด้วยกันอีกพักใหญ่ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอ่ยปากชวนนิมมานให้ไปดูสถานที่จัดงานด้วยกัน นิมมานรีบตอบตกลง เพราะอยากอยู่ให้กำลังใจคนรักให้นานที่สุด ทดแทนที่พรุ่งนี้ตนเองไม่สามารถมาร่วมงานสำคัญของชายหนุ่มได้ “อ้าว! โอห์มทำไมย้อนมาด้านนี้ก่อนล่ะ นี่มันทางออกนะ ไม่ใช่ทางไปพาร์คฮอล์ซะหน่อย” นิมมานท้วงขึ้นเมื่อคนรักจูงมือเดินตรงมาที่ทางออก แทนที่จะเดินเข้าไปที่ห้องจัดงานแถลงข่าวด้านใน “นัดเทสต์รันกับทีมไว้สองทุ่ม นี่เพิ่งจะทุ่มเดียวเองยังมีเวลาเหลือ” ชาญนนท์หันไปบอก ก่อนรีบจูงหญิงสาวเดินออกไปถนนด้านนอก “ก็แล้วจะพาไปไหนล่ะเนี่ย รีบเดินจนขาจะพันกันอยู่แล้ว” นิมมานถามต่อ เพราะดูท่าทางชายหนุ่มมุ่งมั่นกับการเดินมาก “พาไปดูอีกหนึ่งความฝันของโอห์ม ที่อยากให้นิมช่วยทำให้เป็นจริง” ชาญนนท์หันมาตอบ พลางขยิบดาให้อย่างเจ้าเล่ห์ นิมมานหัวเราะกับท่าทางของคนรัก แต่ก็ยอมเดินตามไปแต่โดยดี แล้วจู่ๆ ชายหนุ่มก็พามาหยุดเดิน ทำให้หญิงสาวหันไปมองหน้า เมื่อมองไปรอบๆ แล้วไม่เห็นอะไร นอกจากอาคารร้านที่มีกระจกใสโชว์สินค้าด้านหน้า จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:21:15

ความคิดเห็นที่ 9 “มองไปไหนไกลเล่า โอห์มอยากให้นิมมาดูตรงนี้ต่างหาก” พูดจบก็จับหญิงสาวหันกลับมาทั้งตัวเพื่อดูสินค้าที่ตั้งโชว์ อยู่ตรงหน้า “ความฝันโอห์มน่ะ คล้ายๆ แบบนี้ แล้วก็มีนิมแค่คนเดียว ที่จะทำให้เป็นฝันของโอห์มเป็นจริงได้” นิมมานยืนมองสินค้าที่ตั้งโชว์ผ่านกระจกตรงหน้านิ่ง แต่ดวงหน้าแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มปลื้มกับคำพูดของคนรัก ชาญนนท์เห็นสีหน้าของหญิงสาวแล้วยิ้มกว้าง แล้วยืนมองเข้าไปร้านเป็นเพื่อนหญิงสาว   ทั้งคู่คงใช้เวลายืนมองกันอยู่นานพอดู จนหญิงวัยกลางคนจาในร้านเปิดประตูออกมาทักทาย “เข้ามาชมด้านในก่อนมั๊ยคะ ช่วงนี้มีโปรโมชั่นพิเศษนะคะ สั่งตัดชุดกับทางร้าน แล้วแถมบริการพิเศษถ่ายภาพกับจัดทำวิดีโอพรีเซนต์เตชั่นวันแต่งงานให้ด้วยนะคะ” นิมมานหันไปยิ้มเก้อๆ ทำอะไรไม่ถูก หันไปมองหน้าคนรักที่ยืนยิ้มกว้างให้ตอบคำถามแทน “ขอบคุณครับ รอว่าที่ของผมตอบตกลงก่อนนะครับ แล้วจะขอเข้าไปชมด้านใน” ชาญนนท์ตอบคำถามยิ้มๆ พลางจับมือหญิงสาวมากุมไว้ แล้วทั้งคู่ก็ต้องสะดุ้ง เมื่อหญิงคนนั้นพูดเสียงดัง “อุ๊ย! นี่น้องนิมมานนี่คะ ตัวจริงหน้าเด็กมาก ยิ่งไม่แต่งหน้าด้วยแล้ว พี่นึกว่าเด็กวัยรุ่นที่ไหนซะอีก นี่หวานใจตัวจริงเหรอคะ สวยหล่อสมกันเลยค่ะ ตายแล้วๆ ขอถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกได้มั๊ยคะ” พูดจบก็รีบหันไปเรียกหากล้องจากคนในร้านวุ่นวาย จนโอห์มต้องรีบห้าม “เอ่อ! ไม่ต้องหรอกครับ วันนี้ไม่สะดวกครับ เราสองคนรีบมากเลย ขอตัวก่อนนะครับ ขอบคุณพี่มากนะครับ” พูดจบชายหนุ่มก็ฉวยมือหญิงสาวออกวิ่งย้อนกลับไปทางเดินทันที “อ้าว! ตายแล้ว ไปกันซะแล้ว แหม! อดเลยเกือบจะได้ข่าวใหญ่แล้ว ไม่เป็นไรเห็นกับตาแบบนี้ต้อง โทร. ไปเม้าธ์ให้คุณหยก ดาราอินไซด์ ฟังดีกว่า” พูดจบหญิงวัยกลางคนก็รีบเดินกลับเข้าไปในร้าน   ทั้งสองคนพากันวิ่งจนมาหยุดหอบหายใจอยู่หน้าพาร์ค ฮอล์ สถานที่จัดงานแถลงข่าว “เป็นไงล่ะ ความฝันของโอห์ม เหนื่อยแทบขาดใจกันทั้งคู่เลยมั๊ย” นิมมานทั้งฉิวทั้งขำคนรัก ที่ทำเป็นซ่าส์ พาไปดูชุดแต่งงาน พอเจ้าของร้านจำเธอได้ ก็พากันวิ่งอ้าวหนีกลับมาแทบไม่ทัน “โธ่! โอห์มก็ลืมคิดไปว่าแฟนตัวเองเป็นพิธีกรสาวเนื้อหอมชื่อดัง โอย! แต่เหนื่อยจริงๆ นะเนี่ย วิ่งแค่นี้เอง ไปนั่งพักข้างในกันดีกว่า” ชาญนนท์หัวเราะเบาๆ พลางฉุดมือคนรักเข้ามาด้านในที่จัดงาน “อ้าว! สองคนไปทำอะไรมา หน้าตาเหนื่อยเหมือนกับวิ่งหนีผีเลย” สันติชัย หรือเฮียตี้ ที่นั่งอยู่ก่อนแล้วทักขึ้น นิมมานกับชาญนนท์ได้แต่ยิ้มแทนคำตอบ ก่อนสวัสดีทักทายชวนเฮียตี้คุยเรื่องงานไปแทน จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:23:47

ความคิดเห็นที่ 10 ผ่านไปพักใหญ่ เมื่อชาญนนท์และคุณสันติชัยต้องเริ่มการเทสต์รันร่วมกับทีมงาน นิมมานก็พาตัวเองไปนั่งรออยู่ที่มุมห้อง เฝ้าดูคนรักทำงานอย่างเอาจริงเอาจังนานนับชั่วโมงโดยไม่ปริปากบ่นจนร่วมเที่ยงคืน ทุกอย่างถึงได้เรียบร้อย ชาญนนท์รีบตรงเข้ามาหา ถามขึ้นอย่างเป็นห่วง “ดึกเลยนิม ง่วงรึเปล่า พรุ่งนี้นิมก็มีงานเหมือนกัน” “ไม่หรอก นิมนั่งเฉยๆ หลับบ้างตื่นบ้าง แต่โอห์มสิหน้าเหนื่อยเชียว กว่าจะถึงบ้านแล้วกว่าจะได้นอน แล้วพรุ่งนี้ก็ต้องตื่นแต่เช้าอีก เดี๋ยวให้นิมขับรถให้นะ ถึงบ้านนิมแล้วโอห์มค่อยขับกลับไปต่อ” หญิงสาวลูบหน้าลูบตาคนรักอย่างห่วงใย “แหม! เจ้านิม แล้วไม่ห่วงเฮียเลยเหรอ” คุณสันติชัย ส่งเสียงแซวมาจากหน้าเวที “ก็ห่วง แต่น้อยกว่าโอห์มนิดนึง” นิมมานแกล้งตอบ “โอ๊ย! หมั่นไส้ ไปๆ พาเจ้าโอห์มกลับไปได้แล้ว พรุ่งนี้เฮียอยากเปิดตัวอาร์ตไดเรกเตอร์คนใหม่แบบแจ่มๆ” คุณสันติชัยตัดบทเพื่อให้ลูกน้องได้กลับไปพักก่อนงานใหญ่วันพรุ่งนี้   นิมมานขับรถมาจอดก่อนจะหันไปปลุกคนรักที่หลับสนิทตั้งแต่ขึ้นรถ “โอห์มๆ ถึงบ้านนิมแล้ว ลงมาก่อนมา” “ถึงแล้วเหรอ อ้าว! ทำไมมาจอดตรงหน้าร้านล่ะครับ เดี๋ยวนิมก็ต้องเดินไกล” ชาญนนท์ลืมตาทั้งที่ยังงัวเงีย แต่ก็ยังเห็นว่าตรงนี้เป็นหน้าร้านอาหาร ‘ทรงเครื่อง’ ไม่ใช่หน้าบ้านของคนรัก “ส่งตรงนี้แหล่ะ นิมโทร. มาบอกให้แม่กับป๊ารออยู่ที่ร้านก่อน แม่เลยเตรียมข้าวต้มกับน้ำส้มเย็นๆ ไว้ให้ โอห์มกินแล้วจะได้ตาสว่าง ก่อนขับรถกลับบ้าน นั่นไงป๊าออกมาแล้ว” ชาญนนท์ลงไปทำความเคารพพ่อแม่คนรัก ก่อนเข้าไปนั่งรับประทานอาหารข้าวต้ม กับน้ำส้มเย็นๆ ที่พ่อแม่คนรักเตรียมเอาไว้ให้ ชายหนุ่มนั่งพักจนรู้สึกสดชื่น จึงขอตัวลากลับ “ขับรถดีๆ นะลูก ถึงบ้านแล้วก็โทร. บอกยัยนิมด้วย” คุณแก้วกำชับก่อนจะสะกิดสามีให้ไปรอลูกสาวที่หลังร้าน   นิมมานเดินออกมาส่งชายหนุ่มที่รถ พร้อมกำชับว่าอย่าขับรถเร็ว ชาญนนท์ยิ้มรับก่อนรวบมือบางขึ้นมาจุมพิต “ขอบคุณนะครับนิม วันนี้โอห์มมีความสุขมาก กำลังใจเต็มเปี่ยมเลย พรุ่งนี้โอห์มสัญญาว่าจะไม่ทำให้นิมและทุกๆ คนผิดหวัง” “ถึงนิมไม่ได้ไปที่งาน แต่นิมก็จะส่งกำลังใจไปให้โอห์มตลอดนะ” พูดจบก็ก้มลงหอมแก้มชายหนุ่มแบบเร็วๆ ชาญนนท์หัวเราะเบาๆ ก่อนโบกมือลาคนรักแล้วออกรถไป นิมมานยืนมองท้ายรถชายหนุ่มไปจนสุดสายตา ก่อนเดินกลับเข้าไปสมทบกับพ่อและแม่ด้านในร้าน “แหม! ร่ำลากันขนาดนี้ ไปจับตัวเจ้าโอห์มนอนที่นี่ซะเลยล่ะ” คุณเกียรติแกล้งบ่นลูกสาว “จริงรึเปล่าป๊า เดี๋ยวหนูโทร. เรียกโอห์มกลับมาก็แล้วกัน” นิมมานตอบแบบเอาคืน “พอเลยๆ แหม! ได้คืบจะเอาศอก เราก็รีบไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ก็มีงานเหมือนกัน” คุณเกียรติโยกหัวลูกสาวเบาๆ “เลิกคุยกันได้แล้ว รีบไปนอนทั้งคู่นั่นแหล่ะ คนนึงก็ต้องขับรถ คนนึงก็ต้องไปทำงาน” คุณแก้วหันมาเร่งทั้งพ่อทั้งลูกให้เข้านอน จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:25:40

ความคิดเห็นที่ 11 สิบโมงเช้า วันอาทิตย์ ณ สตูดิโอแฟนซี ย่านพระรามเก้า  “วันนี้นิมของพี่สวยจังเลย จริงมั๊ยคะคุณแชมป์” สกุณี เดินตรงเข้ามาโอบบ่าทักทายนิมมานกับชวิน หญิงสาวยกมือทำความเคารพ แล้วก็ยิ้มเฉย ส่วนชวินทำความเคารพแล้วก็พูดต่อ “นิมเค้าก็สวยทุกวันอยู่แล้วครับพี่ณี” ชวินตอบยิ้มๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้นิมมานหันมาพูดด้วยแต่อย่างใด ตั้งแต่เช้าหญิงสาวก็เอาแต่สนใจโทรศัพท์มือถือ จะยอมวางก็แค่ตอนซ้อมสคริปต์เท่านั้น สกุณีเห็นท่าทางลูกน้องสาวไม่ค่อยดีนัก จึงนั่งลงข้างๆ แล้วหันไปพูดเบาๆ “นิมจ๊ะ คุยกับคุณแชมป์บ้างสิ เดี๋ยวตอนแถลงข่าวจะได้เรียบร้อย” “นิมซ้อมสคริปต์กันแล้วสองสามรอบค่ะพี่ณี คงไม่พลาดหรอกค่ะ คุณแชมป์เค้าก็คล่องอยู่แล้วพี่ณีไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ” หญิงสาวตอบเสียงเรียบ ก่อนจะหันมาสนใจโทรศัพท์ในมือต่อไป   สกุณีไม่ค่อยพอใจในคำตอบของหญิงสาว จึงลุกขึ้นยืนพร้อมเปรยขึ้นเสียงดังๆ “รัตน์ สงสัยพี่ต้องออกกฎใหม่แล้วแหล่ะ ว่าระหว่างทำงานเนี่ยห้ามใช้โทรศัพท์มือถือ คนบางคนถือว่าทำงานมานาน แยกแยะเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานไม่ออก” สกุณีแกล้งเรียกรัตนา รุ่นน้องที่เป็นโปรดิวเซอร์รายการ Lives เพื่อว่ากระทบนิมมาน ทุกคนในห้องรวมทั้งชวินถึงกับชะงัก บรรยากาศในห้องจึงเงียบงันไปพักนึงยกเว้นนิมมานที่ยังกดโทรศัพท์ไม่เลิก แล้วจู่ๆ นิมมานก็ลุกขึ้นยืน ตรวจดูความเรียบร้อยของตัวเองในกระจก แล้วก็หันไปพูดยิ้มๆ กับรัตนา “พี่รัตน์ จัดงานแถลงข่าววันนี้ แล้วถ้าอีกไม่กี่เดือนจัดอีกรอบ นักข่าวเค้าจะมากันมั๊ยอ่ะคะ” “แล้วมันจะมีประเด็นอะไรให้พี่ต้องจัดแล้วจัดอีกล่ะ” รัตนาถามกลับ พร้อมมองหญิงสาวด้วยสายตาที่ไม่ไว้ใจ ทำงานด้วยกันมาหกปีกว่า ทำไมจะไม่รู้ว่าภายใต้สีหน้ายิ้มๆ เย็นๆ แบบนี้ภูเขาไฟกำลังจะระเบิดในไม่ช้า “คราวนี้เปลี่ยนตัวพิธีกรชาย คราวหน้าก็อาจจะต้องเปลี่ยนตัวพิธีกรหญิง เพราะถ้านิมแต่งงาน นิมก็อาจจะไม่สะดวกจัดรายการต่อ” พูดจบหญิงสาวเดินตัวปลิวออกไปที่ห้องแถลงข่าวด้านนอก สกุณีถึงกับยืนคอแข็งกับคำพูดของหญิงสาว ส่วนรัตนาถึงกับคว้ายาดมขึ้นมาดมทันที ส่วนชวินได้แต่อมยิ้ม นิมมานยังคงเป็นสาวแสบคนเดิมจริงๆ ที่ไม่ยอมลดละถ้ามีใครล้ำเส้นที่หญิงสาวขีดไว้ ชายหนุ่มจึงตัดสินใจเดินตามหญิงสาวออกไป จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:28:32

ความคิดเห็นที่ 12 “ดูนะรัตน์ เธอดูยัยนิม พูดจาอะไรไม่มีรักษาน้ำใจใครเลย” สกุณีหันไปเล่นงานรัตนาทันทีที่ชวินเดินลับสายตาไป “พี่ณีคะ ก็พี่ณีนั่นแหล่ะเริ่มก่อน ตั้งแต่แรกแล้วที่ชวนคุณแชมป์มาทำก็บอกปรึกษานิมสักคำ ทั้งๆ ที่นิมก็มีส่วนมากๆ กับความสำเร็จของรายการนี้ ไหนจะเลือกมาจัดแถลงข่าวในวันที่ยัยนิมบอกเอาไว้ล่วงหน้าเป็นเดือนๆ แล้วว่าไม่ว่าง ไหนจะพยายามฟื้นฝอยหาตะเข็บกับเรื่องของคุณแชมป์อีก แล้วยิ่งเมื่อกี้พี่ณีก็พูดแรงเกินไป นิมน่ะไม่เคยใช้โทรศัพท์จนเสียงานเสียการสักครั้งเดียว” รัตนาพูดยาวๆ อย่างอ่อนใจ ที่รุ่นพี่และเจ้านาย ไม่ยอมรามือกับเรื่องส่วนตัวของนิมมานสักที “พี่ณีทำใจซะทีเถอะนะ นิมกับโอห์มมันรักกันมาเจ็ดปีแล้ว มันไม่เลิกกันง่ายๆ หรอกพี่ ถึงคุณแชมป์จะดีพร้อมสักแค่ไหนในสายตาพี่ แต่โอห์มน่ะมันก็ดีพร้อมในสายตานิมมันเหมือนกัน” รัตนาพูดจบก็เดินออกไปสมทบเพื่อเตรียมงานด้านนอก ปล่อยให้สกุณียืนหงุดหงิดอยู่ตามลำพัง “ก็ให้มันรู้ไปสิ ฉันปั้นยัยนิมจนเป็นดาวเด่นขนาดนี้ ฉันไม่ยอมง่ายๆ หรอกนะที่จะให้ยัยนิมต้องไปตกร่องปล่องชิ้นกับไอ้ครีเอทีฟกระจอกๆ นั่น นิมนะนิม ทำไมไม่เชื่อพี่บ้าง รักกันมากี่ปี บ้านสักหลังมันก็ยังไม่มีเป็นของตัวเอง แล้วยังจะไปหวังแต่งงานกับมันอีก”   ตอนนี้นักข่าวสายบันเทิงมากันพร้อมหน้าเกือบทุกฉบับ และเมื่อชวินปรากฎตัวขึ้นมา ก็เรียกเสียงฮือฮาจากบรรดานักข่าวไม่น้อย หลังจากพูดคุยกันเรื่องรูปแบบรายการโฉมใหม่เรียร้อย ชวินก็กลายเป็นเป้าหมายหลักในสัมภาษณ์ของบรรดานักข่าว โดยมีนิมมานนั่งอยู่ข้างๆ ระหว่างนั้นสายตาของหญิงสาวคอยเหลือบดูโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะแถลงข่าวเป็นระยะๆ   ก้อง says:       งานเริ่มแล้ว โอห์มของแกหล่อมาเชียว นักข่าวถ่ายรูปเพียบ ก้อง says:       ลูกค้าเปิดงานแล้ว กำลังจะเปิด vdo โฆษณาที่โอห์มมันทำแล้วแก   “นิมคะ รู้สึกยังไงที่ต้องกลับมาร่วมงานกับกิ๊กเก่า เอ๊ย! เพื่อนเก่าอย่างแชมป์” นักข่าวคนนึงเริ่มคำถาม “ก็ธรรมดาค่ะ เพราะทางรายการคงพิจารณาดีแล้ว ถึงได้เลือกคุณแชมป์มารับหน้าที่นี้ค่ะ” “อ้าว! แล้วช่วงที่ห่างๆ กันไป นิมกับแชมป์ได้คุยกันบ้างมั๊ยคะ” นักข่าวคนเดิมยังถามต่อ “ไม่ค่ะ นิมก็ทำงาน คุณแชมป์ไปเรียน ต่างคนต่างมีหน้าที่ของตัวเอง ไม่ได้ติดต่อกันค่ะ” นิมมานตอบคำถามด้วยใบหน้ายิ้มละไม “แล้วข่าวเมื่อหลายปีก่อนที่ว่าเคยคบหาดูใจกันล่ะคะ ที่ห่างกันไปเนี่ยเพราะไม่คลิ๊กกันหรือยังไงคะ” “ไม่ค่ะ นิมกับคุณแชมป์ไม่เคยคบหาดูใจกันค่ะ เราสองคนเคยทำงานร่วมกันเฉยๆ ค่ะ” นิมมานยังตอบด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเหมือนเดิม สายตาก็คอยเหลือบดูข้อความจากโทรศัพท์บนโต๊ะ   ก้อง says:         vdo ของโอห์มเลิศมากแก เสียงปรบมือกระหึ่ม ลูกค้ายิ้มไม่หุบ คุณวิโรจน์ บอสใหญ่  เฮียตี้ แล้วก็แฟนแกก็หน้าบานเหมือนกัน ก้อง says:        พิธีกรสัมภาษณ์โอห์มแล้ว   “แล้วอย่างนี้เมื่อวานน้องนิมจูงมือใครไปดูชุดแต่งงานคะ ใช่หนุ่มครีเอทีฟ เพื่อนสนิททีเคยเป็นข่าวด้วยรึเปล่า” คำถามลุ่นๆ ส่งตรงมาจาก หยกมณี นักข่าวอาวุโส ของ หนังสือดาราอินไซด์ ทำให้นิมมานกับชวินถึงกับชะงัก และเรียกเสียงฮือฮาจากนักข่าวคนอื่นๆ ได้พอสมควร แก้ไขเมื่อ 08 พ.ค. 54 23:33:00 จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:31:49

ความคิดเห็นที่ 13 “อ้าว! พี่ๆ เล่นถามแต่นิม ไม่สนใจแชมป์แล้วเหรอครับ หายไปหลายปีเนี่ย แชมป์อาจจะแอบไปมีคนรู้ใจไว้แล้วนะ” ชวินตัดสินใจพูดแทรกเพื่อดึงความสนใจ เมื่อประเด็นการสัมภาษณ์เริ่มมุ่งตรงไปที่เรื่องส่วนตัวของนิมมานมากเกินไป หญิงสาวหันไปมองชวินด้วยสายตาขอบคุณที่ช่วยเบี่ยงประเด็น เธอไม่ได้ต้องการปิดบังนักข่าว แต่หากมีข่าวเรื่องนี้ออกไปก่อนที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจะได้พูดคุยกันคงจะไม่ดีนัก ระหว่างที่ชวินกำลังให้สัมภาษณ์ข่าวคราวของเขากับนางแบบดาวรุ่งของอังกฤษอย่างออกรส นิมมานก็ผุดลุกขึ้นทันทีเมื่อเหลือบไปเห็นข้อความที่ขึ้นถี่ๆ บนหน้าจอมือถือ   ก้อง says:            งานเสร็จแล้วโทร. กลับด้วย โอห์มเกิดเรื่องใหญ่ ก้อง says:              โทร. กลับด่วน โอห์มเกิดเรื่องใหญ่  ก้อง says:              รีบตามมาที่บริษัท โอห์มเกิดเรื่องใหญ่   “ขอโทษนะคะ นิมขอตัวก่อนนะคะ” นิมมานยกมือไหว้ลาทุกคน แล้วก็รีบวิ่งออกไปจากงานทันที รัตนากับสกุณีผุดลุกขึ้นมองตามอย่างตกใจ เพราะปกตินิมมานไม่มีนิสัยทิ้งงานไปกลางครันแบบนี้ ชวินยังพอมีสติจึงรีบพูดแก้สถานการณ์ “พอดีนิมมีงานด่วนแทรกเข้ามาน่ะครับ เลยต้องรีบไป พี่ๆ มาสัมภาษณ์แชมป์กันต่อนะครับ”   “งานด่วนของน้องนิม จะใช่งานเดียวกับคุณชาญนนท์ที่เพิ่งเป็นข่าวสดๆ ร้อนๆ ที่พาร์ค ฮอล์รึเปล่าคะ น้องนิมถึงวิ่งหน้าซีดออกไปอย่างนั้น” หยกมณี นักข่าวอาวุโส คนเดิม ถามด้วยใบหน้ายิ้มๆ ชวินเองก็ทำหน้าไม่ถูก หันกลับไปมองสกุณี กับ รัตนา ก็พบว่าสองคนนั่นก็มีอาการงงงันไม่แพ้กัน ชายหนุ่มจึงได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ แทนคำตอบ   ----------------------------------------------------------------- [จบบทที่ 5] จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:36:21

ความคิดเห็นที่ 14 =อ่านย้อนหลังได้ค่ะ= http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=mydarin ----------------------------------------------------------------------------------------- หมายเหตุ: ทุกท่านคะ นิยายเรื่องนี้ไม่ได้ต้องการมีจุดมุ่งหมายที่ต้องการสื่อให้เห็นถึงการให้กำลังใจคนที่กำลังเผชิญกับปัญหาอุปสรรค ไม่ได้ต้องลบหลู่คนเกียรติคนในแวดวงโฆษณา วงการบันเทิง วงการสื่อสารมวลชน รวมถึงอาชีพทุกอาชีพที่กล่าวถึงนะคะ หากมีข้อความใดที่ล่วงเกินคนในอาชีพใดๆ ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ผู้เขียนยินดีน้อมรับคำแนะนำ และคำวิจารณ์จากทุกท่านที่ได้มีโอกาสอ่านเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณสำหรับทุกๆ ความเห็นและคำแนะนำนะคะ ขอบคุณค่ะ ปล. ชื่อเรื่องนั้นเป็นความประทับใจของผู้เขียนที่ได้ฟังเพลง "ทะเลสีดำ" ค่ะ จากคุณ : Mydarin เขียนเมื่อ : 8 พ.ค. 54 23:37:58

ความคิดเห็นที่ 15 เกริ่นว่าจะมีปัญหา ยังไม่มีสักที จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 54 23:19:38