09 05 2011
เป็นความพยายามอย่างมากที่เขียนบันทึกนี้ขึ้นมา พอย้อนกลับไปกับดูบันทึกเก่า ที่เขียนในสองเดือนหลังนี้ ทั้งหมดเป็นการบันทึกรายวันไว้ได้แค่ครึ่งวันจริงๆ และเขียนไว้ได้แค่ครึ่งวันแรกเท่านั้น และที่บอกว่าต้องใช้ความพยายามเพราะทุกๆวันพอเข้าครึ่งวันหลังร่างกายหมดเรี่ยวแรงลงจนไม่สามารถทำงานเขียนได้เลยไม่ว่างานชิ้นไหน
วันนี้ตอนออกจากเอ็มโพเรียม เวลาตกประมาณบ่ายสองกว่าๆ รอรถเมล์ไปรอรถเมล์มาไม่มีคันที่จะกลับมาบ้านได้ มีก็แต่รถร้อน ต้องขอบอกตรงๆว่าเวลาตอนบ่ายในหน้านี้ เดือนนี้ บนถนนหน้าป้ายรถเมล์ตรงข้ามห้างนั้น อุณหภูมิต้องเลยสามสิบองศาแน่ๆ เพราะร้อนขนาดนั้นถึงไม่ยอมขึ้นรถเมล์สาย 40 ซึ่งก็มีสายเดียวที่จะกลับมา the milla ได้ ความจริงมีอีกหลายสายที่จะมาได้แค่นั่ง สาย 2 25 38 ซึ่งก็มีทั้งรถแอร์รถร้อนแล้วไปลงพระขโนงพอลงก็เดิน เข้ามาในถนนสุขุมวิท 71 รอรถเมล์อีกหนึ่งสายเพื่อมาลง รามฯ 53
วันนี้เลยได้ทำอย่างที่ว่า คือรอรถ ปอ.40 ไม่มาซักที คงเป็นเพราะช่วงเวลานั้นเป็นช่วงที่คนเดินทางกันน้อยเลยปล่อยรถช้า ถ้าเป็นตอนเช้าเว้นแต่ละคันไม่ถึงสามนาที ได้ขึ้นสายนี้แน่นอน รอรถแอร์รถก็ไม่มา รถ 40 ธรรมดามาก็แค่คันเดียวแถมหักหัวออกอีกไม่แวะรับด้วย เข้าใจได้ว่าป้ายนั้นคนขึ้นไม่มากนักในเวลาอย่างนั้น อีกอย่างสาย 40 นี้เป็นสายที่วิ่งเส้นทางระยะไกลมาก เพราะวิ่งจากลำสาลีไปสายใต้ใหม่ ไม่เคยนั่งต้นสายถึงสุดสายเหมือนกันเลยไม่รู้ว่าไกลและใช้เวลานานแค่ไหน แต่เท่าที่รู้คือตอนไปเยี่ยมแม่เมื่อปลายปีที่แล้วนั่งจากแยกคลองตันไปลง รพ.ธนบุรี ใช้เวลา 2 ชั่วโมง
เป็นความโชคดีที่ใช้รถสองต่อในวันนี้ เพราะทั้งสองสายนั้นไม่มาซักที เลยตัดสินใจขึ้นปอ. 38 ไปลงพระขโนง พอลงรถได้หิวตงิดๆขึ้นมาเลยเดินย้อนไปกินบะหมี่หมูแดงเจ้าอร่อยข้างไปรษณีย์แล้วเดินเข้าไปในถนนสุขุมวิท 71 เพื่อรอรถเมล์ รออยู่นานไม่นานก็ไม่รู้แต่ความรู้สึกบอกว่านานมาก คงเพราะความร้อนบวกความอ่อนล้า ในช่วงบ่ายที่เป็นเรื่องปกติของร่างกายผม
เวลาผ่านไป รถเมล์ผ่านไปเป็นสิบคันก็ไม่ยอมขึ้นซักคันทั้งๆที่มีสายที่กลับมาบ้านได้ ทั้ง 115 109 71 มีอีกสายหนึ่งแต่ไม่เคยขึ้นเลย เพราะค่ารถตั้ง 30 บาท
เพราะฉะนั้น บอกตัวเองหรือใครก็ได้ 1.ถ้าไม่อยากรอรถนานก่อนออกจากบ้านให้ใส่เสื้อผ้าที่ไม่อมความร้อนจะได้ยืนรอรถได้นานเท่าที่จะนานได้ 2.ก่อนมารอรถหาอะไรให้อิ่มๆทานเข้าไว้ท้องจะได้หนักขามีกำลังยืนรอรถ 3.ถ้าจะให้ดีและประหยัดในการกินเตรียมของกินไปจากบ้าน ความจริงวันนั้นก็เตรียมไปแล้วแต่ดันลืมช้อนซะนี่
จากคุณ |
:
นับ-พา
|
เขียนเมื่อ |
:
11 พ.ค. 54 14:56:30
|
|
|
|