+ + + + + เพรงพราก บทที่ ๑๑-๑๒ โดย วิรัตต์ยา + + + + +
|
 |
คุณ Pat_ok... อิอิ ต้องตามลุ้นค่า
คุณ กัตตาเปอร์ชา...อิอิ ลักษณะว่า พอร่างกายมีบาดแผล ทวารต่างๆ ก็อาจเปิดโดยไม่รู้ตัว ร่างกายอ่อนแอ จิตใจก็อ่อนแอ ไรงี้อ่ะค่ะ อิอิ
บทที่ ๑๑
เมื่อรู้ว่าพาทิศจะจัดงานปาร์ตี้ให้ตัวเองเพื่อปลอบขวัญ โดยการจะเชิญเพลงพิณและคนมีฝันทั้งหมดมาร่วมงานด้วย หวันยิหวาก็ดีใจและตื่นเต้นมาก แต่ก็ฉุกคิดได้ว่า ระหว่างเธอกับเพลงพิณนั้นยังมีเรื่องคลางแคลงใจกันอยู่ จึงไม่แน่ใจนักว่า เพลงพิณจะยินดีมาร่วมงานด้วยหรือเปล่า
ได้ยินอย่างนั้น พาทิศก็อาสาทำหน้าที่ส่ง เทียบเชิญ ด้วยตัวเอง โดยมีกุหลาบสีขาวช่อใหญ่เป็นสื่อนำทาง ไม่นาน เขาก็มีข่าวดีมาบอกเด็กสาว นับเป็นข่าวที่ทำให้หวันยิหวายิ้มออกในรอบหลายวัน เธออาสาช่วยเขาวางรูปแบบงานอย่างกระตือรือร้น ซึ่งพาทิศก็ได้แต่ยิ้มเอ็นดู พร้อมกันนั้น ก็คิดว่าสิ่งที่เขากำลังจะทำ นอกจากเพื่อตัวเองแล้ว ก็น่าจะเป็นการทำให้เด็กสาวมีความสุขขึ้นอีกทางหนึ่งด้วย
แต่คนเดียวที่ไม่เห็นด้วยกับปาร์ตี้ซึ่งได้ชื่อแล้วว่า ปาร์ตี้นางฟ้า ครั้งนี้คือ อำนาจ ด้วยเหตุผลว่า มันก็แค่ปาร์ตี้ที่เปิดโอกาสให้เพลงพิณมาเยาะเย้ยหวันยิหวาถึงบ้านเท่านั้น
หยุดมองโลกในแง่ร้ายแล้วก็คิดอะไรแคบๆ ได้แล้ว พี่อำนาจ พาทิศโพล่งใส่พี่เขยที่ตามมายับยั้งเขาถึงบ้าน คุณเพลงกับยิหวาเขารักกันเหมือนพี่เหมือนน้อง เขาไม่มีทางทำอะไรอย่างที่พี่ว่าหรอก
คนเจอกันสองเดือน จะรักกันได้แค่ไหนกันเชียว ดูแต่คุณบัวกับอาบารมีสิ คบกันมาตั้งนาน แต่งงานกันมาก็หลายปี พอถึงเวลา เป็นไง หมดรักกัน คุณบัวหนีไปหน้าตาเฉย อำนาจยกตัวอย่างเรื่องใกล้ตัวมาให้เห็นภาพชัดเจน และนั่นก็ยิ่งทำให้พาทิศยิ่งโกรธ
อย่าพูดถึงผู้หญิงคนนั้นอีก เขาพูดเสียงต่ำและกำมือแน่น อำนาจชะงักไปครู่หนึ่งอย่างนึกได้ว่า พาทิศไม่ชอบให้ใครเอ่ยชื่อหญิงสาวที่ทิ้งบารมีไปเมื่อสามปีก่อน
เพราะเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้บารมีเจ็บปวดและทุกข์ทรมานอย่างที่สุด จากที่เป็นคนเงียบๆ ค่อนข้างเก็บตัวอยู่แล้ว พอเกิดเรื่อง หนุ่มใหญ่คนนั้นก็ยิ่งเก็บตัว ไม่ค่อยออกมาพบลูกๆ หลานๆ จนพลอยทำให้ทุกคนในบ้านตกอยู่ในความเศร้าและเคร่งเครียดไปด้วย
โดยเฉพาะพาทิศเองที่รักทั้งบารมีและบุณฑริกมาก พอรักมากก็สงสารบารมีมากและแค้นบุณฑริกมากเช่นกัน
พี่ไม่ได้พูด ก็แค่เปรียบเทียบให้เห็นภาพเท่านั้นว่า ไม่มีอะไรยืนยันได้ว่าผู้หญิงที่ชื่อเพลงพิณนั่นจะจริงใจกับยิหวา อำนาจยังแถไปได้น้ำขุ่นคลั่ก และพี่ก็ไม่อยากให้ลูกต้องเสียใจมากไปกว่านี้
พาทิศมองคนตรงหน้าด้วยความอ่อนใจก่อนจะหลุดหัวเราะออกมาอย่างไม่รู้จะทำอะไรได้มากกว่านี้
คนที่ทำให้ยิหวาเสียใจคือ พี่ พี่อำนาจ พี่เอาแต่ห่วงหน้าห่วงชื่อเสียงของตัวเองแบบบ้าๆ บอๆ จนลืมนึกถึงจิตใจของลูก ที่ยิหวามันช้ำใจอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะพี่ อย่าไปพูดแบบนี้ให้ใครได้ยินนะ ผมอายแทน
พี่ไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง ที่ทำทั้งหมดก็เพื่อยิหวา นายไม่เคยเป็นพ่อคน นายไม่เข้าใจหรอก
พาทิศส่ายหน้าและแสดงความระอาออกมาอย่างไม่คิดปิดบัง ก่อนจะเอ่ยว่า
ยังไง งานปาร์ตี้เพื่อยิหวาก็ต้องเกิดขึ้น ผมถือโอกาสเชิญพี่ตรงนี้ด้วยเลยก็แล้วกัน แต่พี่จะไม่มาก็ได้นะ เพราะผมเกรงว่าพี่จะทำให้งานกร่อยเพราะความใจแคบของพี่
นายอั๊ต นายนี่มัน...นี่นายกำลังหลงผู้หญิงคนนั้นใช่มั้ย ไอ้อาการแบบนี้ฉันเคยเห็นมาก่อน ที่แท้นายก็ทำเพื่อตัวเองเท่านั้นละว้า...ทำเป็นเอาหลานมาอ้าง อำนาจส่งสายตาดูถูกมาให้
ข้อนั้นผมไม่ปฏิเสธ แต่การที่ผมทำอย่างนี้ ยายยิหวาได้ประโยชน์แถมยังไม่มีใครเดือดร้อนเหมือนการกระทำของใครบางคนด้วย
พูดจบพาทิศก็ผละจากตรงนั้นเพื่อออกไปทำงาน ทิ้งให้อำนาจยืนกำมือกำไม้แน่นด้วยความน้อยใจที่ไม่มีใครยอมเข้าใจความคิดเขา ว่าที่เขาทำทุกอย่างลงไปก็เพราะห่วงหวันยิหวาจริงๆ ยิ่งได้ดูข่าวเกี่ยวกับงานเมื่อคืนนี้ ได้เห็นแววตาท่าทางของหญิงสาวที่ชื่อเพลงพิณ เขาก็ยิ่งแน่ใจในความคิดของตัวเอง พร้อมๆ กับความเป็นห่วงลูกสาวก็เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน
แต่เมื่อบารมีทราบเรื่อง ขณะออกมาเล่นกับหลานชายฝาแฝดที่เพิ่งกลับจากโรงเรียน หนุ่มใหญ่ก็บอกหัทยาว่า เขาเห็นด้วยกับพาทิศและยินดีที่จะยกห้องนั่งเล่นซึ่งอยู่ริมสระน้ำอันเป็นมุมที่สวยที่สุดของบ้านให้เป็นที่จัดงานด้วย เพียงแต่พาทิศต้องรับปากว่า จะดูแลและควบคุมไม่ให้เสียงแห่งความสนุกนั้นดังไปรบกวนบิดาของเขาเท่านั้น
| จากคุณ |
:
บราวนี่รสเสน่หา   
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 พ.ค. 54 13:10:10
|
|
|
| 
