ความคิดเห็นที่ 1 ผืนน้ำในน้ำพุหาได้สงบนิ่งไป  เพราะมีน้ำผลัดกันพุ่งขึ้นและทิ้งตัวลงมาระลอกแล้วระลอกเล่า   ในความปรวนแปรของน้ำนั่นเองมีภาพเลือนรางปรากฏขึ้นมา  เมื่อแรกภามินยังไม่แน่ใจนัก คิดว่าเป็นรูปเงาสะท้อนทาบลงในน้ำ  หากแต่เงานั้นฉายภาพต่างออกไป   “อะไรน่ะ...?” ชายหนุ่มพึมพำออกมาแผ่วเบา   พลางเพ่งมองดูรูปเงาในน้ำ ภาพนั้นพร่าเลือนนักหากมองดูคลับคล้ายสถานที่ใดที่หนึ่ง  มองดูคุ้นตาแต่ยังไม่อาจนึกออก ในทันใด  หนุ่มรูปงามนึกอยากให้ม่านน้ำเป็นจอคอมพิวเตอร์  จะได้ขยายภาพให้ชัดเจนขึ้น   “นี่มัน...วิหาร” เขาชะงักไปเล็กน้อย  แล้วโน้มตัวลงเพื่อมองให้ถนัดยิ่งขึ้น   ภาพสะท้อนหานิ่งเช่นจอสกรีนเพราะเกิดขึ้นบนผิวน้ำกระเพื่อม  แต่ยังพอจับเค้าได้ว่าเป็น วิหารบนผาสูง  มีบันไดพันขั้นให้เดินขึ้นไป รูปแบบวิหารนี้เป็นศิลปะเฉพาะถิ่น  สร้างด้วย ศิลาสีกุหลาบเอนติดผาราวอาณาจักรอีกแห่ง  ภามินตระหนักได้ในทันทีว่าที่แห่งนั้นคือที่ใด   หากภาพเงานั้นยังมิได้หยุดนิ่งกลับแปรเปลี่ยนเค้าโครงไป  จนคนที่มองอยู่ต้องขมวดคิ้ว แล้วโน้มร่างลงเพื่อเพ่งมองให้ใกล้ขึ้นอีก   “คน...” ชายหนุ่มอุทานออกมา   เงาร่างสูงของบุรุษในอาภรณ์ชั้นดีปรากฏขึ้น  แต่ใบหน้านั้นมีเงาดำทาบทับจนมิอาจเห็นได้ถนัดตา   แล้วมุมภาพก็แปรเปลี่ยนราวกับมองด้วยนัยน์ตาของนกเหยี่ยวที่กำลังโบยบิน  ภาพบุรุษ ที่เห็นเมื่อครู่เล็กลงกว่าในมุมเดิม  ทว่าสามารถมองเห็นทิวทัศน์โดยรวมได้  ชายปริศนา ยืนอยู่ในห้องหนึ่งพื้นลายของห้องนั้นเป็นกระเบื้องสีเข้มวาดลวดลายต่อเนื่องกัน   บุรุษดังกล่าวยืนอยู่กับที่หากมีร่างอ้อนแอ้นในอาภรณ์สีครีมเดินตรงเข้ามาหา  จากรูปร่างนั้น คาดเดาได้ว่าคนที่มาใหม่เป็นสตรีในวัยสาว  ทั้งสองสนทนาบางสิ่งที่ภามินไม่ได้ยิน   แล้วไม่นานนักหญิงนางนั้นก็ยกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าบุรุษ  เขาเองก็โอบเอวหล่อนตอบด้วย ท่าทีของคนรัก   “เวรเอ๊ย...มาจู๋จี๋กันในวิหารนี่นะ” คนที่ลอบมองผ่านนิมิตค่อนขอดถึงความไร้กาลเทศะนั้น ออกมาด้วยความเผลอตัว  ก่อนจะเงียบเสียงลงแล้วตั้งอกตั้งใจดูเหตุการณ์ต่อ คล้ายว่านิมิตตอบสนองความอยากรู้ของภามิน  ภาพนั้นขยับเลื่อนเข้าไปใกล้ จนเกือบจะเห็น โฉมหน้าฝ่ายหญิง  ทว่าภาพที่สะท้อนบนน้ำไม่จีรัง  ปลาสีแดงสลับส้มว่ายน้ำผ่านเข้ามา จนภาพแตกกระจาย  คนที่กำลังมองอยู่ฉุนเฉียวนักจนแทบอยากจับขึ้นมันมาทำอาหารมื้อเย็น แต่ไม่นานนักกลุ่มภาพก็รวมตัวกันให้มองเห็นได้ดังเดิม  หนนี้หนุ่มรูปทองอดรนทนไม่ไหว จึงขยับกายเลื่อนเข้าไปในตำแน่งที่จะมองเห็นได้ชัดเจนขึ้น  ตั้งใจมองเงานิมิตในผืนน้ำเงียบๆ   ทว่า...ในสายตาของศิตาภา  ภามิน ชลันธีร์ กำลังจะโผนลงไปในน้ำ!! +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ร่างระหงในชุดฮาเนียสีม่วงเม็ดมะปรางยืนหอบอยู่ริมฟุตบาท  ในที่สุดหล่อนก็มาถึง เพียงแต่ก้าวข้ามถนนไปยังเกาะกลางถนนซึ่งมีสวนหย่อมเล็กๆ ซึ่งเป็นที่ตั้งของน้ำพุนางพราย อันเป็นวงเวียนกลับรถกลางเมือง อีกเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น  แต่เขา...บุตรชายนางพราย จะอยู่ที่นั่นดั่งที่เคยเห็นในความฝันอย่างนั้นหรือ  ศิตาภาไม่อาจบอกได้ว่าหล่อนเชื่อเต็มหัวใจ   แต่ก็อดที่จะตื่นเต้นและคาดหวังจะพบเขา ความรู้สึกที่ยากจะบรรยายนี้เองเป็นแรงผลักดัน ให้หล่อนพาตนเองไปที่นั่น นักท่องเที่ยวหลายสิบคนยืนอยู่รอบๆ น้ำพุ  บ้างก็ถ่ายรูปประติมากรรมกลางน้ำพุ  บ้างก็ ถ่ายรูปกันเองเป็นที่ระลึก  แต่หาได้มีร่างบุรุษสูงสง่าผู้ครองใบหน้างดงามปานเทวาจุติลงมา อยู่ในบริเวณนั้น  หล่อนกวาดสายตาไปรอบบริเวณก็มองไม่เห็นเขา ความรู้สึกเจ็บแปล่บ ผิดหวังเต้นเร่าอยู่ในอก  หญิงสาวทอดถอนหายใจออกมาด้วยความผิดหวัง “บ้าจริง...จะเป็นไปได้ยังไง  มันก็ไม่น่าเป็นไปได้อยู่แล้ว” สีหน้าหล่อนนั้นหงอยเหงาเซื่องซึมนัก  ศิตาภานึกตำหนิตนเองอย่างแรงที่งมงายกับความฝัน   หากต้องการพบภามินหล่อนควรโทรติดต่อหาเขา  ไม่ใช่มาเที่ยววิ่งไล่ตามความฝันอยู่แบบนี้ หญิงสาวทอดถอนหายใจออกมาอีกครั้ง  แล้วแหงนหน้ามองดูดวงหน้าของนีรานางพราย ผู้เป็นบันดาลเหตุให้หล่อนต้องยืนอยู่ตรงนี้   “นีรา...ท่านไม่ได้มีอยู่จริงใช่ไหม? ” ไร้เสียงใดตอบกลับมา บทเพลงที่แว่วเข้ากระทบโสต เมื่อครู่ก็พลันเงียบหายไป  เหลือแต่เพียงเสียงของสายลมพัดแผ่วเบา   หญิงสาวกำลังจะหันหลังเดินกลับไป  แต่แล้วจู่ๆ น้ำสายหนึ่งก็พุ่งทะยานลงมาเบื้องล่าง   ตกกระทบผิวน้ำแตกออกเป็นวงใหญ่กระเซ็นใส่หล่อนจนเอี้ยวร่างหลบแทบไม่ทัน “ว้าย! อะไรนี่...เปียกหมด” ศิตาภาอุทานออกมา  พลางก้มตัวลงปัดน้ำที่กระเซ็นใส่   แต่พอหล่อนเงยหน้าขึ้นก็แลเห็นสิ่งที่เรียกว่าปาฏิหาริย์ แสงจากฟากฟ้าอาจไม่จัดจ้าซ้ำยังมัวสลัว  แต่ยังส่องลงมาให้เกิดภาพเงาบนผืนน้ำ  เยื้องจากเงา ของเทพีนีราที่ทอดร่างลงในน้ำ  มีร่างของบุรุษอันน่าใคร่เสน่ห์หาแฝงเงาอยู่อีกฟาก   ภามิน ชลันธีร์! เขาอยู่ ณ ที่นั้น จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 54 02:03:36

ความคิดเห็นที่ 2   เพียงอีกฟากของน้ำพุเท่านั้น  หัวใจหล่อนกระตุกไหวเต้นระส่ำอีกครั้ง  นีราหาได้หลอกลวง หล่อนไม่  หญิงสาวเหลือบมองรูปปั้นของนีรา และคล้ายว่านางพรายผู้พิลาสลักษณ์จะ เยื้อนยิ้มให้  ศิตาภาสูดหายใจเข้าปอดโดยแรงอีกครั้ง  แล้วจ้องมองไปยังบุรุษที่อยู่ฝั่ง ตรงกันข้าม  ราวกับจะให้แน่ใจว่าสิ่งที่เห็นมิใช่ภาพลวงตา  และจะไม่สลายไปหาก หล่อนเอื้อมมือไปแตะต้อง เมื่อเพ่งพิจจนแน่ใจแล้วว่าเขามีเลือดมีเนื้อเช่นเดียวกับหล่อน หาใช่ภาพหลอนหรือเป็น รูปปั้นศิลาไม่ สาวงามโล่งใจนัก ปลอดโปร่งจนความคิดล่องลอย  แต่ครู่ต่อมาก็เพิ่งจะ สังเกตเห็นท่าทางของเขาดูน่าประหลาดนัก  ชายหนุ่มนั่งอยู่ที่ขอบสระอีกด้านแล้ว ก้มหน้าลงจ้องมองลงไปในน้ำ  เขานั่งนิ่งนักแทบไม่ขยับตัวจนมองดูคล้ายนาซิสซัส ที่กำลังจ้องมองเงาสะท้อนของตนอย่างลุ่มหลง  จริงอยู่เขารูปงามแต่เขาคงไม่นั่งจ้องเงา ในน้ำของตนเองที่นี่แน่  กลับไปจ้องกระจกที่บ้านไม่ดีกว่าหรือ  แล้วเขามองสิ่งใดอยู่ หล่อนใคร่รู้นัก  ศิตาภาจึงค่อยๆ พาตัวเองอ้อมสระน้ำพุไปจนถึงเบื้องหลังของภามิน ชายหนุ่มหาได้รู้ตัวไม่ว่ามีใครจับจ้องมองอยู่  หล่อนไม่กล้าทักเขาในทันที  แต่ก็อดลอบมอง ไม่ได้ว่าเขามองอะไรอยู่  ดูซิ! จนหล่อนขยับเข้าไปใกล้แทบจะถึงตัวอยู่แล้ว  ใกล้เพียง แค่เอื้อมมือไปเท่านั้นแต่เขายังไม่รู้ตัว  ในตอนนั้นเองภามิน ขยับร่างเปลี่ยนท่าจากนั่งนิ่ง จ้องมองลงไปในน้ำ  เป็นชันเข่าข้างหนึ่งวางไว้ขอบบนสระ ทั้งแขนทั้งสองข้างดันตัว ราวกับจะช่วยดันร่างไปข้างหน้า และยังโน้มตัวลงไปจนใบหน้าห่างจากผิวน้ำไม่ถึงคืบ  คล้ายจะโผนโจนลงไป ‘เขาจะทำอะไร?’ หล่อนถามตนเองด้วยความไม่แน่ใจ  ‘นี่เราควรจะเรียกเขาไหม?’ ศิตาภายังไม่กล้าเอ่ยทัก แต่จากนั้นเพียงครู่เดียวหญิงสาวก็ต้องเบิกตากว้าง  หล่อนเห็นสายน้ำพุ่งพวยขึ้นมาจากสระ.. น้ำนั้นมันไม่ได้ตกจากที่สูงและกระดอนขึ้นมาอย่างที่น้ำพุควรจะเป็น  และทิศทางของน้ำพุ ที่ไหลมาจากด้านบนก็มิได้ทิ้งตัวมาทางเขาแน่นอน  แต่น้ำที่อยู่ในสระต่างหากกำลังพวยพุ่ง ขึ้นมา ราวกับมีแรงผลักดันจากใต้ผืนน้ำนั้น   “ภามิน!!” หล่อนตะโกนขึ้นมาสุดเสียง ตอนที่เห็นน้ำสองสายพุ่งจากสระมาโอบล้อมเขา มองดูคล้ายมือสองมือ กำลังจะเอื้อมมาดึงตัวเขาลงไป “นีราอย่าเอาเขาไป!!” +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ มีคนเรียกชื่อเขา เสียงของผู้หญิงดังจากเบื้องหลัง เสียงนั้นทุกข์ร้อนกรีดแหลมจนชายหนุ่ม สะดุ้งโหยง จนต้องรีบหันกลับไปดู  แต่ก่อนจะได้เห็นว่าเป็นใครสายน้ำจำนวนมากก็พุ่งเข้าใส่ จนเขามองเห็นสิ่งใดไม่ชัดเจนนอกจากรับรู้ว่าผู้หญิงในชุดสีม่วงเม็ดมะปราง  เอื้อมมือมาดึงเขา สุดแรง  ภามินตื่นตะลึงไม่อาจเอ่ยเอื้อนอะไรออกมาสักคำ  น้ำจากเบื้องหลังก็ทะยานพุ่งเข้าใส่ ร่างเขาโดยแรง  กระแทกภามินจนพ้นขอบสระ  เซถลาไปยังร่างอ้อนแอ้นในชุดสีม่วงนั้น พอดิบพอดี  หล่อนกางแขนราวกับจะรับร่างของเขาเอาไว้  ในขณะที่ชายหนุ่มไม่อาจทรงตัวไว้ได้  น้ำนั้น ผลักดันเขาไปยังอ้อมกอดของหล่อนโดยแรง แล้วทั้งคู่ก็ลื่นเสียหลักล้มกลิ้งไปด้วยกัน ท่ามกลาง เสียงกรีดร้องดังขึ้นจากรอบตัว ผู้คนวิ่งหนีอลหม่านกันไปหมด  เมื่อน้ำพุฉีดพุ่งกระจายไปรอบๆ อย่างไร้การควบคุมทิศทาง “เกิดอะไรขึ้นน่ะ?” คำถามดังสลับกับเสียงกรีดร้องของนักท่องเที่ยว  ไม่นานนักตำรวจ ก็กรูกันเข้ามา  ร้องสั่งการให้วุ่นวายไปหมด “หัวก๊อกระเบิด!! ปิดน้ำเร็ว!!” นั่นเองภามินเพิ่งเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา มีเหตุขัดข้องกับน้ำพุอย่างที่ร้อยวันพันปี ไม่เคยเกิดมาก่อน ทำเอาเปียกปอนกันทั่วหน้า แล้วเชวาหนุ่มก็นึกออกอีกเรื่อง....ร่างนุ่มนิ่ม ที่อยู่ใต้ร่างเขานี่ล่ะ เขาเผลอกอดหล่อนเสียแน่นด้วยสิ  หล่อนเป็นใครกัน?!   อ่านต่อตอนหน้าค่ะ  +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ย้อนอ่านตอนก่อนๆ ได้ตามลิ๊งค์นี้เลยค่ะ   บทนำ+ บรรพที่ 1   http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2011/03/W10315410/W10315410.html บรรพที่ 2  http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2011/03/W10338519/W10338519.html บรรพที่ 3  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10365816/W10365816.html บรรพที่ 4  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10392622/W10392622.html บรรพที่ 5  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10421348/W10421348.html บรรพที่ 6  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10465503/W10465503.html บรรพที่ 7  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10491763/W10491763.html บรรพที่ 8  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10518251/W10518251.html   ถ้าอยากอ่านล่วงหน้าก็เชิญในบล็อกนะคะ จะลงไว้ล่วงหน้าหนึ่งตอน...   จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 54 02:13:36

ความคิดเห็นที่ 3 คุยกับคนอ่าน Myguidingstar : จะเป็นการสปอยล์ไหมคะ ถ้าจะบอกว่าเรื่องนี้ไม่มีการกลับชาติมาเกิด FriEnDiY : พระ-นาง ผลัดกันมีนิมิตค่ะ สมชื่อเรื่อง kaburapat : ปกติไม่ค่อยได้ดูละคร...แต่มีอยู่วัน เผลอไปดูดอกส้มสีทองเข้า...แย่แล้ว มันสนุกจริงๆ เผลอติดไปซะแล้ว...แหะ แหะ piccy : ภามินเค้าแอ๊บย่ะ แค่อยากเลี่ยง แต่คนอื่น หาว่าพูดไม่รู้เรื่องเองนะ scottie : หายงงแล้วนะคะ เกิดโดนวิกฤตเซ็นเซอร์เข้าให้น่ะค่ะ แรงบันดาลใจก็ใกล้ๆ ตัวนี่แหละ Tyra : ตอนนี้ล่ะค่ะ พระเอกนางเอกได้เจอกันสักที ลูนาติก : ถูกต้องนะคร๊าบบ..บ ทั้งสองคนได้เจอกันในความจริงสักที อมราวตี : ลองดูมั่งก็ได้นะจ๊ะ เผื่อมีใครมาขายตรงให้ ยืมตังค์มันเลยไม่สงวนลิขสิทธิ์ makokchor : คนเขียนมีนิมิตว่าควรจะเขียนให้ห่างเรื่องการเมืองค่ะ ไม่งั้นอาจจะโดนเซ็นเซอร์อีก ขอบคุณสำหรับทุกกิฟนะคะ ขอเม้าท์หน่อย ตอนที่แล้วโดนวิกฤตเซ็นเซอร์ไปเกือบไม่ได้ฉาย(ประหนึ่งเรยา) เลยต้องโพสเป็นไฟล์ภาพ อย่างไรก็ขออภัยในความไม่สะดวกนะคะ มาว่ากันที่ตอนนี้ดีกว่าค่ะในที่สุดพระเอกนางเอกของเราก็ได้เจอกันในความจริง สักทีนะคะ หวานสู้ในความฝันได้ไหมเอ่ย? ตอนนี้มีคนแซวหน่อยว่าเปิดตัวนางเอกหรือนางร้ายกันแน่ ที่บรรยายมาอย่างกะนางร้าย...แหม ก็ ศิตาภาเป็นคนช่างเลือกนี่คะ มีเงินทั้งที ทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดหรอกน่า แค่เปลี่ยนสีรถเอง สาเหตุเพราะว่า รถรุ่นนี้ราคาประมาณ 4-5 ล้าน คุณเพื่อนบอกไม่สมศักดิ์ศรี ลูกสาวเศรษฐีเอาให้แพงกว่านี้...แต่ว่าแพงกว่านี้หน้าตามันจะเหมือนรถแข่ง ออกแนวผู้ชายมากกว่า ดูแล้วไม่เหมาะกับสาวเจ้า งั้นเลยแต่งรถแทน เพื่อนผลาญให้ดูรวยไปงั้นแหละค่ะ   แต่บรรยายแล้ว ดันเหมือนนางร้ายซะงั้น... เอาเถอะ...คนเขียนไม่รู้ไม่ชี้ค่ะ ว่าแล้วก็ลองทำสีรถของศิตาภามาให้ดู สีแรก สีทับทิมค่ะ แจ่มไหม? แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 54 03:25:39 แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 54 02:15:36 จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 54 02:15:04

ความคิดเห็นที่ 4 เจ้าตัวเขาว่ารถมันเด่นเกินหน้าเกินตา เปลี่ยนเป็นสีขาวแบบเบสิคดีกว่า แล้วแม่นางก็ใส่ชุดสีเลือดนกเสียเลย รับรองไม่มีอะไรมาเด่นเกิน จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 54 02:17:28

ความคิดเห็นที่ 5 รถสวยค่าๆๆชอบๆๆ จากคุณ : =FriEnDiY= เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 54 02:27:10

ความคิดเห็นที่ 6 เลยไม่รู้อันไหนจริง อันไหนนิมิต จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 54 02:48:29

ความคิดเห็นที่ 7 วันนี้คุณ สก็อตตี้นอนดึกเนอะ จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 54 02:50:59

ความคิดเห็นที่ 8 ขอแปะโป้งไว้ก่อนนะคะ ไม่ได้เข้าพันทิปมาพักใหญ่ ยังไม่ได้อ่านเลยสักตอน จากคุณ : บุษยมาศ เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 54 09:07:06

ความคิดเห็นที่ 9 จูบเลยๆๆ (เสียงเชียร์จากรอบๆน้ำพุ) ^^ จากคุณ : Myguidingstar เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 54 15:51:08

ความคิดเห็นที่ 10 งานนี้นางพรายนีราแปลงร่างเป็นกามเทพแทนหรือนี่ หุหุ จากคุณ : สายลมที่พริ้วไหว เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 54 18:08:39

ความคิดเห็นที่ 11 ภามินนี่เอ๋อดีจริงๆ จากคุณ : Tyra เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 01:32:29

ความคิดเห็นที่ 12 เจอกันแบบถึงเนื้อถึงตัวเลยนะ เหอๆ จากคุณ : ลูนาติก เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 12:28:42

ความคิดเห็นที่ 13 ตามมากรี๊ดดด ภามินเงียบๆ... จากคุณ : เรื่อยๆ-เหนื่อยก็พัก เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 17:23:33

ความคิดเห็นที่ 14 น้ำเป็นสื่อนี่นะ ใช่นิมิตไม่ดีซะที่ไหน เหอๆ จากคุณ : makokchor เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 20:23:06

ความคิดเห็นที่ 15 เจอกันแล้ว ๆ ๆ ศิตาคนดีอุตส่าห์ไปช่วยคุณภามิน น่ารักจังเลย จากคุณ : Argent เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 21:30:25

ความคิดเห็นที่ 16 สีเจิดมาก จากคุณ : Friday Story เขียนเมื่อ : วันวิสาขบูชา 54 22:04:27

ความคิดเห็นที่ 17 มาอมยิ้มให้คุณแก้ว ดีครับ...สนับสนุนละครไทยบ้าง แต่ผมยังไม่เคยดูนะเรื่องนี้ เลยรอดตัวไป จากคุณ : kaburapat เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 09:37:04

ความคิดเห็นที่ 18 ชุดฮาเนีย มันเป็นชุดบบไหนคะ? จากคุณ : พริมภิพัทรา เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 17:09:54

ความคิดเห็นที่ 19 นีราช่างอุ้มสมจริงๆ อุ้มสมภามินมาอยู่ในอ้อมกอดของศิตาภา^__^ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 54 14:51:06 จากคุณ : mimny เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 14:49:16

ความคิดเห็นที่ 20 โพสตอนใหม่แล้วค่ะ บรรพที่ 11 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10592696/W10592696.html จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 15:44:54