ความคิดเห็นที่ 1 ที่จริงแล้วสิริลักษณ์จองห้องพักไว้ในโรงแรมที่ใช้จัดสัมมนาห้องหนึ่ง เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเสียเวลาย้อนกลับไปบ้านเพื่อแต่งตัวใหม่เนื่องจากโรงแรมที่จัดงานกาล่าดินเนอร์ก็อยู่ใกล้ๆ นี้เอง แต่เมื่อเห็นแทนธรรม หญิงสาวคิดว่าควรจะลองเสี่ยงไปพบเขาก่อน ถ้าเขาหายหน้าไปอีกครั้ง เธอก็แค่เสียเวลา เสียค่าห้องพักกับค่าแท็กซี่ไปเปล่าๆ เท่านั้น ไม่ใช่หรอก ใจจริงแล้วเธออยากพบเขาอีกสักครั้ง ในตอนที่ยังไร้เดียงสา แทนธรรมเคยเป็นเทพบุตรของเธอ สิริลักษณ์ไม่เคยเห็นชายใดหล่อเหลาคมสันเท่าเขาจึงตกหลุมรักในทันที และในตอนที่ได้รู้ว่านี่คือผู้ชายที่เธอจะต้องแต่งงานด้วยในอีกไม่ช้า เธอก็ดีใจจนแอบไชโยโห่ร้องในห้องคนเดียว ถึงกับเขียนแผนการใส่สมุดบันทึกด้วยซ้ำว่าต้องทำอะไรบ้างเพื่อให้เขามีความสุข หญิงสาวฝึกทำอาหาร ดูรายการเสริมสร้างครอบครัวให้แข็งแรง และเคยมอบคุกกี้ที่ทำเองให้เขาในวันประกาศการหมั้น แต่เขาไม่เคยกินคุกกี้ หลังวันแต่งงาน เธอเห็นกล่องคุกกี้ของเธอในห้องครัวสำหรับคนงาน มันพร่องลงไปเพียงเล็กน้อย หลังจากสอบถามคนงานที่อยู่แถวนั้นก็ได้ความว่าคุณแทนธรรมให้พวกเขาได้สามวันแล้ว สามวันก่อนหน้า นั่นคือวันประกาศการหมั้น แต่เธอยังมีกำลังใจว่าเขาอาจจะหยิบกินบ้าง แต่คนงานเสริมว่าที่คุณแทนธรรมให้มาก็เพราะเขาไม่ชอบทานขนมทุกชนิด โดยเฉพาะคุกกี้ และเด็กที่รับกล่องขนมมาบอกว่ามันยังไม่ได้ถูกแกะห่อเลยด้วยซ้ำ   มันคือสัญญาณ แต่ตอนนั้นสิริลักษณ์ยังโง่ หญิงสาวคิดว่าเธอผิดเองที่ไม่สืบสาวให้ดีก่อนว่าสามีหมาดๆ ของเธอชอบกินหรือไม่ชอบกินอะไร เธอตั้งต้นใหม่อีกครั้ง ทำแต่อาหารที่สามีชอบและวาดฝันว่าเขาอาจจะชมเชย หรือให้ข้อเสนอแนะเล็กๆ น้อยๆ เมื่อได้กินอาหารฝีมือของเธอ แต่แทนธรรมไม่เคยกลับมา สามีของเธอไม่เคยกลับมา นอกจากครั้งหนึ่งเมื่อเกือบหกปีก่อน หากนั่นเป็นการกลับมาเพื่อบอกว่าเขายังมีชีวิตอยู่ เธอจะทำให้เขากลายเป็นคนสาบสูญและยึดกิจการของเขาไปไม่ได้ น่าขำที่วันนั้นเธอไม่อยู่บ้านเสียด้วย สิริลักษณ์ผ่านเรื่องเลวร้ายมามากพอที่จะเลิกคิดเข้าข้างกันอีกต่อไป หญิงสาวมั่นใจว่าเขาจงใจหลบหน้า แต่ที่ปรากฏตัวในวันนี้ก็แค่ต้องการกวนประสาทของเธอเล่น หรือทำให้รู้ว่าหนทางแห่งความสุขของเธอจะมีเขาคอยขัดขวางอยู่เสมอ ผู้ชายเฮงซวยแท้ๆ หญิงสาวรวบชุดราตรีสีน้ำเงินเข้มยัดใส่กระเป๋าถือสีขาวใบโต เดินตรวจทั่วห้องว่าตนหลงลืมอะไรอีกบ้างก่อนจะลงไปยังส่วนประชาสัมพันธ์เพื่อเช็คเอาท์และออกจากโรงแรม คิดในใจว่าถ้าเผอิญเจอก้องเกียรติ เธอก็แค่แก้ตัวว่าเสียเวลาเข้าห้องน้ำ แต่โชคดีที่ไม่เจอเขา ก้องเกียรติเป็นพวกช่างคุยช่างเห่อมานานแล้ว เขาคงกำลังอวดเรื่องของลูกชายคนเล็กของเขากับนักข่าวอยู่ กิตติกร จงรักเวชกุล ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของก้องเกียรติ จงรักเวชกุล เจ้าของธุรกิจสินค้าโภคภัณฑ์หลายชนิดซึ่งล้วนแต่มียอดขายอันดับต้นๆ ของประเทศ เขากลับมาจากเมืองนอกได้สามปีแล้วแต่ยังไม่โดดเด่นนักในด้านธุรกิจ อันที่จริงเขาไม่มีความสามารถในเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำในความคิดของสิริลักษณ์ กิตติกรเป็นชายหนุ่มรูปงาม ช่างฝันและร่ำรวย แต่ก็แค่นั้น ก้องเกียรติจึงต้องการให้เธอแต่งงานกับกิตติกรโดยไม่สนใจว่าเขาจะอายุน้อยกว่าเธอถึงห้าปี แถมยังไม่สนใจด้วยว่าลูกชายของเขาไม่รักเธอ กิตติกรที่น่าสงสาร เห็นได้ชัดว่าความเป็นลูกชายคนเดียวไม่ช่วยให้เขารอดการแต่งงานแบบคลุมถุงชน แถมยังต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่อายุมากกว่าตนเกือบห้าปี อย่างไรก็ตาม สิริลักษณ์เข้าใจก้องเกียรติดี พ่อย่อมรักและเป็นห่วงลูกชาย โดยเฉพาะเมื่อเห็นชัดเลยว่าลูกชายนั้นเป็นคนไม่เอาไหนอย่างยิ่ง รวมถึงความจริงที่ว่าก้องเกียรติกับวิชชุดา ผู้เป็นภรรยาอายุมากแล้ว พวกเขาจะไม่ยอมเสี่ยงให้กิตติกรคว้าผู้หญิงไร้ความสามารถ ทำตัวเฉิดฉายไปวันๆ มาเป็นสะใภ้   เพราะความที่เธอกับก้องเกียรติติดต่อค้าขายกันมานานแล้ว และมีความคิดเห็นตรงกันว่าควรจะนำพาธุรกิจของพวกตนเข้าสู่ตลาดหลักทรัพย์ เขาจึงเลือกเธอให้ลูกชายของเขา ที่จริง สิริลักษณ์ยอมรับว่าเขาขี้เหนียวและเจ้าเล่ห์ แถมยังติดจะเจ้าชู้ด้วยซ้ำ แต่เขาเป็นหนึ่งในเจ้าของกิจการที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล เส้นสายของเขาก็ใหญ่มาก เธอไม่ลังเลนานเลยในตอนที่เขาทาบทามเธอให้ลูกชาย ความรักเป็นเรื่องรองเมื่อเทียบกับปากท้อง คนเรามักเห็นสัจธรรมนี้เองในตอนที่ไม่เหลือข้าวสารจะกรอกหม้อ แทนธรรมกลับมาเพื่อทำให้เธอตกอยู่ในสภาพเช่นนั้นอีกใช่หรือไม่... สิริลักษณ์คิดขณะที่นั่งอยู่ในรถแท็กซี่ หญิงสาวไม่เคยลืมแม้สักวินาทีเดียวว่าเธอเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว แม้ครั้งหนึ่งสามีของเธอเกือบจะได้เป็นบุคคลสาบสูญ แต่เธอรู้มาตลอดว่าเขายังมีชีวิตอยู่ ที่ใดที่หนึ่งในมุมของโลกอันกว้างใหญ่ เธอเคยบอกเรื่องนี้กับก้องเกียรติในวันที่เขาทาบทามเธอ แต่ชายสูงวัยบอกว่าจะจัดการเรื่องนี้ให้ด้วยรอยยิ้ม ดวงตาเป็นประกายวะวับของเขาทำให้หญิงสาวขนหัวลุก และตัดสินใจได้เดี๋ยวนั้นว่าถ้าวันหนึ่งแทนธรรมกลับมา เธอจะทำทุกวิถีทางให้เขาหย่าขาดจากเธอก่อนที่ก้องเกียรติจะรู้ ถ้าเพียงแต่แทนธรรมจะไม่กวนประสาทเธอ เหมือนอย่างที่เขาทำตอนอยู่ในห้องสัมมนา สิริลักษณ์เอนศีรษะพิงกระจกแล้วหลับตา สุภณเคยบอกว่าแทนธรรมไม่ใช่คนเลวร้ายเหมือนพวกพี่ๆ ของเขา แทนไทกับแทนทิพย์ คนแรกออกท่องเที่ยวทั่วโลกอย่างฟุ่มเฟือยพร้อมกับภรรยาเก็บหลังได้รับส่วนแบ่งจากเงินประกันชีวิตของบิดา คนหลังย้ายไปอยู่ต่างประเทศแทบทันทีที่ได้เงินเช่นกัน แต่พอเธอถามว่าทำไมแทนธรรมจึงทิ้งเธอและติสรสินซึ่งตอนนั้นประสบปัญหาการขาดทุนอย่างหนักจนใกล้จะล้มละลาย สุภณกลับบ่ายเบี่ยงไปเรื่องอื่น หญิงสาวไม่โทษสุภณ เขาทำงานให้ตระกูลติสรสินมาหลายปี เป็นทั้งที่ปรึกษาทางกฎหมายและผู้จัดการที่รอบรู้ บิดาของเขาเป็นเพื่อนรักของแทนเทพ พ่อของแทนธรรม ตัวเขาเองก็เป็นทั้งเพื่อนและรุ่นพี่กับอดีตสามีของเธอด้วย นอกจากนี้ กิจการของติสรสินคงไม่เฟื่องฟูอยู่รอดมาจนถึงปัจจุบันถ้าขาดสุภณ อย่างไรก็ตาม เธอไม่กลัวว่าความจงรักภักดีของเขาจะเปลี่ยนไปเมื่อทายาทตัวจริงกลับมา สิริลักษณ์เคยพูดเรื่องนี้กับสุภณแล้ว เขาบอกว่าเขารับใช้ติสรสิน ไม่ใช่ทายาทคนใดคนหนึ่ง สิริลักษณ์ยิ้มเย็น อย่างน้อยเธอก็ยังมีเกราะป้องกันที่แข็งแกร่งอย่างสุภณและก้องเกียรติอยู่ ถ้าแทนธรรมต้องการจะกลับมาทำลายชีวิตของเธออีกครั้งล่ะก็ คราวนี้ เธอจะทำให้เขารู้ว่าคิดผิดอย่างมหันต์ที่อาจหาญมาสู้กับเธอ แทนธรรมนั่งกระดิกขาดูโทรทัศน์ในห้องรับแขกขณะที่สาวใช้เอากาแฟและของว่างมาให้ เธอบอกเขาด้วยภาษาอีสานว่าอีกสักพักสุภณจะมาพบเขา ชายหนุ่มพยักหน้ารับก่อนจะหยิบถ้วยกาแฟมาจิบ ชำเลืองมองของว่างในจานแล้วยกมุมปาก คุกกี้ มันอาจเป็นการประกาศสงครามย่อยๆ ของสิริลักษณ์ก็ได้ เพราะเขาไม่ชอบขนมหวานโดยเฉพาะคุกกี้ และในวันประกาศการหมั้น เธอเคยให้คุกกี้แก่เขาด้วยความไม่รู้ แน่นอนว่าเขากำจัดมันด้วยการยกทั้งกล่องให้กับเด็กลูกคนงานที่บังเอิญผ่านมาแทบทันทีที่เธอเดินลับสายตาไปแล้ว หรือบางที เขาอาจจะคิดมากเกินไป เธออาจชอบคุกกี้ ก่อนหน้าที่จะแต่งงานกัน แทนธรรมไม่รู้จักนิสัยภรรยาของเขามากนัก แต่ดวงตาของเธอและการวางตัวต่อหน้าเขาทำให้รู้ว่าหญิงสาวค่อนข้างขี้อาย ไม่มั่นใจ ดูอ่อนต่อโลกอย่างยิ่งด้วยซ้ำ ซึ่งขัดกับหน้าตาที่สวยจัดจ้าน สิริลักษณ์เป็นผู้หญิงค่อนข้างสูง อวบอิ่มน่ากอดไปทั้งตัว ถ้าไม่ติดว่าพ่อแม่ของเธอขายเธอให้กับตระกูลของเขา แทนธรรมคงพึงพอใจกับภรรยาคนสวยมากกว่านี้ ความจริงแล้วเธอควรได้แต่งงานกับแทนไท ถ้าเธอมีฐานะเท่าเดิมหรือแทนไทยังไม่ได้แต่งงาน ทวดของเธอกับคุณทวดของเขาเคยเป็นเพื่อนร่วมรบสมัยสงครามโลก ดูเหมือนว่าทั้งสองจะยินดีสละชีวิตเพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ต่อมาเมื่อทั้งคู่รอดตายจากสนามรบ พวกเขาสัญญาว่าจะให้ลูกหรือหลานแต่งงานกัน โชคร้ายที่ลูกของทั้งคู่เป็นผู้ชาย และโชคร้ายยิ่งกว่าที่ลูกชายของลูกชายตระกูลพฤกษ์อัมพรเป็นพวกไม่เอาไหน พวกเขาใช้เงินเก่าจนหมดก่อนจะบากหน้ามาทวงสัญญาสมัยรุ่นทวดกับตระกูลติสรสินพร้อมกับขอสินสมรสมากมาย พ่อของเขาปฏิเสธไม่ได้เพราะนั่นเป็นคำขอของคุณปู่ จึงยอมรับลูกสะใภ้ที่มีแค่ความสวยมาให้ลูกชายคนเล็ก เพราะตอนนั้นลูกชายคนโตแต่งงานไปแล้ว จากคุณ : g_maru เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 15:43:58

ความคิดเห็นที่ 2 คิดถึงตรงนี้ แทนธรรมก็อยากจะหัวเราะ เห็นได้ชัดทีเดียวว่าเธอไม่ได้มีแค่ความสวย เพราะคนสวยไร้สมอง ไม่มีทางนำพาบริษัทที่ใกล้จะล้มละลายเข้าสู่ตลาดหลักทรัพย์ได้ คนสวยไร้สมอง ไม่มีทางครองตัวเป็นม่ายทั้งที่สามีหนีไปตั้งแต่คืนแรกของการแต่งงาน และคนสวยไร้สมอง ไม่มีวันจะวางแผนฆ่าคนได้อย่างแน่นอน ราวเจ็ดเดือนก่อน แทนธรรมได้พบแทนทิพย์โดยบังเอิญที่ซุปเปอร์มาร์เกตในจังหวัดที่เขาเพิ่งย้ายเข้าไปทำงาน ตอนแรกเขาคิดว่าพี่สาวกลับมาเที่ยวเมืองไทยจึงเข้าไปทักทายตามปกติ จนกระทั่งรู้ว่าเธอทำงานอยู่ที่นั่นได้สามปีแล้วในฐานะพนักงานทำความสะอาด เธอฟูมฟายถึงความยากลำบากตลอดเกือบสิบปีที่ผ่านมา แทนธรรมรู้ว่าพ่อของตนเสียชีวิตแล้วจากปากของเธอ รวมไปถึงเรื่องของตระกูลติสรสินหลังจากที่เขาหายตัวไปด้วย แต่เรื่องที่ทำให้เขาตกใจมากที่สุดคือแทนไทถูกฆ่าตาย ตอนแรกเขาไม่เชื่อพี่สาว เป็นที่รู้กันว่าแทนไทมีนิสัยเจ้าชู้ ฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือยและติดการพนัน เขาเป็นสาเหตุใหญ่ที่ทำให้ติสรสินเข้าสู่ภาวะใกล้ล้มละลาย ซึ่งพอได้รับเงินแล้ว เขาอาจเล่นการพนันในบ่อนที่เมืองนอกจนหายสาบสูญไปเอง ส่วนแทนทิพย์ หลังจากใช้เงินประกันชีวิตของพ่อหมดแล้วเธอก็กลับมาขอเงินน้องสะใภ้ใช้ต่อ แต่สิริลักษณ์ไม่ให้แถมยังไล่เธอออกจากบ้านอีก แทนทิพย์อาจจะแค้นเรื่องนั้นจนสร้างเรื่องใส่ร้ายสิริลักษณ์ก็ได้ ทว่าด้วยลางสังหรณ์บางอย่าง แทนธรรมได้ตรวจสอบการเดินทางของแทนไท และห้าเดือนต่อมาเขาพบว่าพี่ชายของเขาซื้อตั๋วเครื่องบินไปต่างประเทศจริง แต่ไม่เคยได้ออกนอกประเทศเลย ยิ่งกว่านั้น ผู้หญิงที่ถูกอ้างว่าเป็นภรรยาเก็บของแทนไทที่หายตัวไปด้วยกัน เป็นพนักงานของบริษัทติสรสินชื่อว่าสายใจ แทนธรรมจำสายใจได้ เธอเป็นผู้หญิงน่าตาน่ารักผิวขาวและอ่อนต่อโลก เป็นผู้หญิงแบบที่แทนไทจะยุ่งด้วยแต่ไม่มีวันพาไปไหนต่อไหนอย่างเด็ดขาด ด้วยความสงสัย แทนธรรมจึงลองขุดคุ้ยเรื่องราวของติสรสินหลังจากที่เขาหายตัวไปมากขึ้น และพอยิ่งถลำลึก ชายหนุ่มก็ยิ่งตื่นตระหนกเมื่อพบว่ามีความตายหรือหายสาบสูญเกี่ยวข้องกับธุรกิจของติสรสินอย่างน้อยหกราย คนแรกสุดคือแทนเทพ บิดาของเขา เสียชีวิตเนื่องจากหัวใจวายเฉียบพลัน ตรงนี้เขาไม่ติดใจมากนัก เพียงแต่รู้สึกผิดว่าบิดาสิ้นลมในหนึ่งเดือนต่อมาที่เขาออกจากบ้าน รายที่สองและสามที่หายสาบสูญไปคือตัวเขาเองกับพี่ชาย รายที่สี่ คือนักธุรกิจเชื้อสายจีนที่ตั้งใจจะซื้อกิจการของติสรสินหลังจากตั้งตัวมาได้ระยะหนึ่ง เขารถคว่ำเสียชีวิตระหว่างเดินทางไปพักผ่อนที่จังหวัดทางภาคใต้ ส่วนสองรายสุดท้ายคือเจ้าของกิจการกับทายาทซึ่งเป็นตัวเต็งว่าจะได้รับการคัดเลือกให้ผลิตเสื้อผ้าของแบรนด์กีฬาชื่อดังในยุโรปและสหรัฐอเมริกาโดยมีสัญญาว่าจ้างถึงสิบปี แต่หลังจากที่ทั้งคู่ถูกยิงเสียชีวิต สัญญานั้นตกไปอยู่ในมือของบริษัทติสรสินจำกัด ก่อนหน้านั้น แทนธรรมไม่เชื่อว่าผู้หญิงอย่างสิริลักษณ์จะกล้าฆ่าคน จนกระทั่งเขาได้พบเธอในวันนี้ จนกระทั่งเขาได้มองลึกเข้าไปในดวงตาที่เย็นชาของเธอ เห็นได้ชัดว่ากาลเวลาเปลี่ยนแปลงคนได้อย่างสิ้นเชิงจริงๆ เสียงฝีเท้าที่กำลังใกล้เข้ามาทำให้ชายหนุ่มยุติความคิดเคร่งเครียดแล้วปรับสีหน้าให้ดูสบายๆ เขายกถ้วยกาแฟขึ้นจรดริมฝีปากในตอนที่สุภณเดินหน้านิ่วคิ้วขมวดเข้ามาในห้องรับแขก แต่พอเห็นแทนธรรม เขาก็ส่งยิ้มซีดเซียวให้ “สวัสดีครับคุณแทน” “เรียกผมเหมือนเดิมก็ได้ พี่ภณ ไม่ต้องมีครับอะไรด้วย ผมไม่ชินหู” เขาสังเกตเห็นว่าสุภณไม่ได้ถืออะไรติดมือมาจึงถาม “ไม่ได้เอาใบหย่ามาให้ผมเซ็นหรือครับ” “ไว้ก่อนเถอะ” สุภณพูดแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามแทนธรรม “พี่เหนื่อยจนแทบกระอักเลือดอยู่แล้ว” “พี่น่าจะฟ้องกรมแรงงานนะ เธอใช้งานพี่หนักขนาดนี้” แทนธรรมบอกก่อนจิบกาแฟ “คุณสิทำงานมากกว่าพี่เป็นร้อยเท่า” สุภณพูดพลางขยับคอไปมา “ติสรสินกำลังจะเข้าตลาดหลักทรัพย์ คุณสิเลยต้องวิ่งรอกหลายงาน ไหนจะงานในโรงงานอีก เธอไม่ได้นอนมาสองวันแล้ว” มิน่า... วันนี้เธอแต่งหน้าเข้มเหมือนจะไปเล่นงิ้วที่ไหน แต่แทนธรรมทำแค่ยักไหล่ ไม่ออกความเห็นใดๆ สุภณจ้องหน้าเขา แล้วหลุบตามองกระเป๋าเดินทางที่พิงพนักโซฟาอยู่ “แทนจะกลับมาช่วยงานคุณสิใช่ไหม” ชายหนุ่มวางถ้วยกาแฟลง “ผมไม่ถนัดงานบริหาร พี่ภณก็รู้” “ของแบบนี้ฝึกกันได้ นะแทน อยู่เถอะ พี่สงสารคุณสิ” “ถ้าผมอยู่ แต่ไม่ช่วยงานเธอ พี่จะตำหนิผมไหม” สุภณขมวดคิ้วอีกครั้ง แต่แล้วสีหน้าของเขาก็ผ่อนคลายลงกลายเป็นความเหนื่อยหน่าย “ก็ต้องแล้วแต่คุณสิ ตอนนี้เธอเป็นเจ้าของติสรสิน” แทนธรรมพิจารณาท่าทางของสุภณเพื่อหาพิรุธ แต่เขาไม่แสดงอะไรออกมานอกจากความเหนื่อยล้าทางกาย อันที่จริง ชายหนุ่มไม่คิดว่าสุภณจะฆ่าคนหรือร่วมมือกับสิริลักษณ์ทำเรื่องผิดบาปได้ เขาซื่อสัตย์ ตรงไปตรงมาและจริงใจ ทว่าเวลาเกือบสิบปี นิสัยคนก็ย่อมเปลี่ยนกันได้มิใช่หรือ “ผมเห็นข่าวจากหนังสือพิมพ์ ตอนนี้เมียผมกำลังคบหาอยู่กับไฮโซอายุน้อยกว่าหรือพี่” “ใช่ คุณกิตติกร แต่พี่สงสัยว่าคุณก้องเกียรติอยากได้คุณสิไว้เองมากกว่า นี่ถ้าเมียเขาไม่อยู่หรือคุณสิพูดง่ายกว่านี้ล่ะก็ ไอ้หมอนี่คงได้ตัวเธอไปแล้ว” ก้องเกียรติกับกิตติกร แทนธรรมคิดในใจว่าต้องสืบเรื่องของสองคนนี้ด้วย กระนั้น เขาต้องทดสอบสุภณอีกครั้ง “พี่อยากให้เธอแต่งงานใหม่หรือเปล่า” “ติสรสินคงล่มจมไปนานแล้ว ถ้าไม่มีคุณสิ” สุภณตอบทันที “ถ้าถามพี่ พี่ไม่อยากให้เธอแต่งหรอก เพราะคุณกิตติกรก็ไม่ได้รักคุณสิเลยสักนิด” แล้วจู่ๆ สุภณก็ปราดมานั่งติดกับแทนธรรม ชายหนุ่มจะกระถดตัวถอยหนีแต่ถูกฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างของรุ่นพี่ตะปบยึดบ่าเอาไว้ “ที่พี่ไม่เอาใบหย่ามาด้วย เพราะต้องการให้นายเป็นสามีของคุณสิต่อไป ถ้านายอยู่คุณสิก็จะไม่ได้แต่งงานใหม่ แล้วติสรสินก็จะไม่ต้องรวมกับจงรักเวชกุล แทน นายกลับมาช่วยคุณสิดูแลติสรสินต่อไปเถอะนะ” แทนธรรมนิ่วหน้า “แล้วเรื่องตลาดหลักทรัพย์ล่ะพี่” สุภณปล่อยมือข้างหนึ่งจากบ่าเขาแล้วโบกไปมา “ทุกวันนี้ก็ยุ่งจะแย่ บอกตามตรงว่าพี่ไม่อยากเข้าไอ้ตลาดบ้าบออะไรนั่นหรอก” แล้วมือข้างนั้นก็กลับมาตะปบบ่าแทนธรรมอีกครั้ง “ตกลงใช่ไหม แทน” ชายหนุ่มกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะหัวเราะเก้อๆ “พี่ก็พูดง่ายสิ ผมไม่รู้อะไรเลยเรื่องบริหาร ผมทำไม่ได้หรอก” “พี่จะช่วยนายเอง” สุภณบอก “ตอนแรกคุณสิก็ไม่รู้อะไรเลยเหมือนกัน แต่เธอรื้อตำราเรียนเก่าๆ มาอ่าน พี่ก็ช่วยหาคอร์สฝึกฝนเพิ่มเติมแล้วก็สอนเธอทำบัญชีด้วย พี่จะช่วยนายแบบนั้นเหมือนกัน” นี่แหละสุภณที่เขารู้จัก ทุ่มเทให้กับติสรสินอย่างเต็มที่ เรียกได้ว่าถวายชีวิตเลยทีเดียว แทนธรรมยิ้มเฝื่อนๆ ให้กับสายตาเอาจริงเอาจังนั้นแล้วเกาคาง อันที่จริง เขาคิดไว้แล้วว่าจะกลับมาอยู่บ้านสักระยะ จนกว่าจะรู้สาเหตุที่แทนไทหายตัวไปและให้ผู้กระทำความผิดได้ชดใช้ ชายหนุ่มแสร้งทำท่าไตร่ตรองอย่างหนักก่อนจะก็ยิ้มสดใส “ก็ได้ครับ ผมจะลองดู” เสียงหนึ่งดังขึ้นในทันที “แต่ฉันไม่อนุญาต” =================== สวัสดีค่ะทุกคน เค้าหายไปนานเลยเนอะ พร้อมกับค้างเรื่องเดิม คือว่าหนีไปอ่านนิยายแปลมาค่ะ ติดงอมแงมแบบหยุดไม่ได้ และภาษาก็เปลี่ยนไปหมด เรื่องเดิมเลยเขียนไม่ออก เรื่องนี้เรื่องใหม่ค่ะ วางพล็อตไว้ครึ่งเรื่องแล้ว จะพยายามเขียนให้จบนะคะ ^^'' แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 54 15:48:47 จากคุณ : g_maru เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 15:45:11

ความคิดเห็นที่ 3 เรื่องสนุกน่าติดตาม จากคุณ : กระรอกเมือง เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 54 22:15:45

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่เห็นเข้าใจแทนธรรมเลย จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 19 พ.ค. 54 22:46:22