* * * เสมือนมิตร.... สนิทสนม.... *__~ * * *
|
 |
แต่ก่อนนี้ มีความเหงา เจ้าเป็นเพื่อน
เข้ามาเยือน เสมือนมิตร สนิทสนม
ทั้งทั้งที่ ไม่มี ใจนิยม
จึงขื่นขม ทุกครั้ง ยามเจ้ามา
และตอนนี้ มีเพิ่ม มาอีกอย่าง
ในระหว่าง เส้นทางนี้ ที่ไฝ่หา
หวังจะมี ความสุข สักเพลา
แต่กลับได้ น้ำตา เข้ามาครอง
แปลกดีนะ เจ้ามาอยู่ เคียงคู่ได้
สถิตย์ข้าง เคียงใจ ให้เศร้าหมอง
ไม่ได้เรียก ร้องหา แต่มาจอง
เป็นเจ้าของ ดวงจิต ชิดกายา
จะขับไล่ อย่างไร ไม่สามารถ* *
ฤาว่าเรา ขลาดเขลา จึงเข้าหา
ฤามาเป็น ครูสอน ป้อนวิชา
ฤาชีวา ต้องมีเจ้า เฝ้ากมล
จะมีไหม สักวัน เจ้าผันจาก
ยอมพลัดพราก ห่างไกล ใจหม่นหม่น
พากันไป ให้สุดหล้า อย่ากังวล
เราจะทน ไม่มีเหงา เคล้าน้ำตา
อย่าให้รอ นานนัก จากไปเถิด
ความเหงาไป เกิดเป็น ความหรรษา
น้ำตาเป็น น้ำทิพย์ สถิตย์พารา
เราจะหา ความสุขบ้าง สร้างชีวัน
แต่ตอนนี้ มีน้ำตา มาเป็นเพื่อน
ความเหงาเยือน อยู่เป็นนิจ ไม่คิดฝัน
สักวันหนึ่ง คงพ้น ทนจาบัลย์
และวันนั้น จะมีสุข สิ้นทุกข์ใจ ๚ะ๛
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ทเจ้า
| จากคุณ |
:
หิ่งห้อยน้อยใจ   
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 พ.ค. 54 08:10:01
|
|
|
| 
