ความคิดเห็นที่ 1 ทุกอย่างต้องมีการเริ่มต้นทั้งนั้นค่ะ ทางไกลหมื่นลี้ไปถึงได้ถ้ามีก้าวแรก สู้ๆ นะคะ เราเองก็กำลังเริ่มก้าวแรกอยู่เหมือนกันค่ะ จากคุณ : อรุสา (npuiy) เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 06:36:43

ความคิดเห็นที่ 2 ประชดหรือเปล่าครับเนี่ย 555+ ถ้าคุณเป็นนักเขียนใหม่อย่างเพิ่งท้อแท้นะครับผมเป็นกำลังใจให้.....ถ้าคุณรักในงานเขียนจริงก็น่าจะมีความสุขกับการได้ขีดเขียนก่อนเป็นอันดับแรกส่วนความสำเร็จได้รับการตีพิมพ์หรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่งค่อยๆพัฒนากันไป ส่วนผมต้องเรียกว่ามือใหม่ๆสุดๆ ไม่ต้องพูดถึงผลงานอะไร เพราะเพิ่งหัดเขียนเรื่องยาวๆเป็นเรื่องแรกยังไม่รู้ว่าจะเขียนจนตลอดรอดฝั่งหรือเปล่าด้วยซ้ำ ที่พูดมาทั้งหมดนี้อยากจะบอกว่าทำสิ่งใดแล้วมีความสุขก็ทำต่อไปเถอะครับส่วนผลของงานที่ทำนั้นประสบความสำเร็จหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง จากคุณ : atk เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 06:45:01

ความคิดเห็นที่ 3 >> กว่าจะเป็นนักเขียนดัง มีคนตามอ่าน มันนานแค่ไหนคะ กว่าจะอ่านออก เขียนได้ เขียนเป็น มันนานแค่ไหนครับ??? ก.ไก่  ข.ไข่ 1+1 = 2, 1+2 =3 ..... นานเท่าไหร่ กว่าจะทำได้ แล้วทำไมพอโตขึ้นมา ถึงได้อ่อนแอท้อแท้ป้อแป้เอาง่ายๆ? หนทางสู่เกียรติศัีกดิ์์ ประดับกลับกุหลาบไซร้ ไป่มี จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 09:08:20

ความคิดเห็นที่ 4 ^ ^ ^ "หนทางสู่เกียรติศักดิ์ จักประดับด้วยดอกไม้ หอมหวนยวนจิตไซร้ ไป่มี" จากคุณ : thezircon (thezircon) เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 11:03:52

ความคิดเห็นที่ 5 "กว่าจะเป็นนักเขียนดัง มีคนตามอ่าน มันนานแค่ไหนคะ" นานแค่ไหนไม่ทราบ... แต่ที่ทราบแน่ๆ ต้องเวลาที่ผ่านมานักเขียนเหล่านั้นต้องอาศัย.. "อิทธิบาท ๔" "อิทธิบาท"  แปลว่า บาทฐานแห่งความสำเร็จ หมายถึง สิ่งซึ่งมีคุณธรรม เครื่องให้ลุถึงความสำเร็จตามที่ตนประสงค์ ผู้หวังความสำเร็จในสิ่งใด ต้องทำตนให้สมบูรณ์ ด้วยสิ่งที่เรียกว่า อิทธิบาท ซึ่งจำแนกไว้เป็น ๔ คือ ๑. ฉันทะ ความพอใจรักใคร่ในสิ่งนั้น ๒. วิริยะ ความพากเพียรในสิ่งนั้น ๓. จิตตะ ความเอาใจใส่ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น ๔. วิมังสา ความหมั่นสอดส่องในเหตุผลของสิ่งนั้น คาดว่านักเขียนดังๆ แต่ละท่านกว่าจะอยู่ได้ต้องมี อิทธิบาท๔  นี้กันทั้งนั้น จขกท อย่าเอาเวลามาน้อยเนื้อต่ำใจเลยนะคะ  กลับไปทบทวนดูดีกว่าว่าเวลาที่ผ่านมา เรามีสักหนึ่งในสี่ข้อนี้แล้วหรือยัง สุดท้าย  ให้กำลังใจค่ะ อย่าเพิ่งท้อ สู้ๆ ^^ จากคุณ : พิณพลอย เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 12:47:13

ความคิดเห็นที่ 6 เวลาถึงจุดหมายของแต่คนไม่เท่ากันหรอกค่ะ แค่จุดเริ่มต้นก็ไม่เหมือนกันแล้ว(สนพ. /สื่อฯ/ ฐานคนอ่านที่ช่วยกันบอกต่อ ฯลฯ) บางคนสตาร์ทจุดเดียวกัน ก็ยังเดินทางไปไม่พร้อมกันเลย แต่อย่าเพิ่งถอดใจนะ คิดซะว่ามันเป็นเสต็ป ซีเนียร์เค้าก็เคยเป็นจูเนียร์มาก่อน อะไรที่เราท้อๆ อยู่ พวกเขาก็ต้องผ่านมันมาเหมือนกัน มีหลายคนทุ่มเทกว่าเรามากมาย ถามตัวเองด้วยว่าเราเต็มที่กับมันอย่างที่สุดแล้วเหรอ จริงอยู่ที่บางคนได้จังหวะได้โอกาสดีๆ ดังไว แต่อย่าลืมว่าความโชคดีมันก็ไม่ได้มีให้กับทุกคน ท้อได้แต่อย่าถอยค่ะ ถ้าปลายทางของคุณคือเส้นชัย เดินออกจากสนามตอนนี้มันก็มีแต่ปรับตัวเองแพ้เท่านั้น แต่ถ้ายังสู้อยู่ถึงไม่รู้ว่านานแค่ไหนจะไปถึง แต่เราก็ยังอยู่ในสนามนะ ปล. ท้อบ่อยเหมือนกัน แต่ยังสู้ๆ ค่ะ จขกท.ก็สู้ไปด้วยกันนะ :) จากคุณ : Nyah เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 19:52:09

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณ นะคะ ที่ ช่วยเข้ามาให้กำลังใจค่ะ ปล.โดยส่วนตัวไม่ได้ มีอาชีพนักเขียน แตาลูกสาว ชอบเขียน แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 54 13:27:09 จากคุณ : มา reeya เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 08:10:20

ความคิดเห็นที่ 8 แสดงว่าการตั้งเป้าหมายของคุณคือ "ดัง" รึเปล่า ถ้าอย่างนั้นก็จะเหนื่อยหน่อย แต่ถ้าเป้าหมายคือ "ทำแล้วพอใจ" อันนี้มันก็จะง่ายกับตัวเรามากกว่านะคะ ไม่รู้สิคะเราเอาตัวเราเป็นหลัก เขียน..ก็เพื่อให้เราพอใจกับงานที่ออกมา เวลาว่างๆ เครียดๆ ก็เอานิยายตัวเองมาอ่าน (เขียนเอง ชงเอง โคตรหลงตัวเองแฮะ) แล้วก็จะสบายใจ... มีความสุข .. กับสิ่งที่ตัวเองได้ทำ แค่นั้นเอง จากคุณ : ณ พิชา เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 13:03:07

ความคิดเห็นที่ 9 อย่าตั้งเป้าว่าจะต้องดังไว้ก่อนสิคะ ทุกอย่างต้องค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ทำงานด้วยความสนุกดีกว่าค่ะ สำหรับอินแล้ว ดังหรือไม่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ มีคนเพียงคนเดียวอ่านงาน เท่านี้อินก็ดีใจมากแล้วค่ะ  ^^ จากคุณ : อินทรายุธ เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 16:38:20

ความคิดเห็นที่ 10 เราก็ไม่ใช่นักเขียนดังนะ เคยเอาเรื่องของตัวเองไปลงในเวบให้คนอ่าน ก็มีคนติดตามอ่าน ตอนแรกคนสองคนก็ดีใจ หลังๆเริ่มโลภอยากให้คนอ่านเยอะๆ แต่คนอ่านไม่เพิ่มขึ้น ก็เลยท้อ หยุดเขียนไปพักนึง แล้วก็กลับมาเขียนใหม่ ฝึกปรือวิทยายุทธใหม่ จนได้ที่ คราวนี้ฝันไกล อยากมีหนังสือเป็นของตัวเอง เลยส่งเรื่องที่ดีที่สุดไปให้สำนักพิมพ์พิจารณา ปรากฏว่า ไม่ผ่าน ไม่ใช่เรื่องเราไม่ดี แต่มันไม่ใช่สำหรับเขา ท้ออีกแล้วครับท่าน เลยหยุดเขียน หลบไปเลียแผลใจสักพัก วันนี้คิดใหม่ทำใหม่ เขาไม่พิมพ์เราพิมพ์เอง แต่กลัวว่าจะมีปัญหาตามมาเรื่องลิขสิทธิ์ของเนื้อเพลงที่ใส่เข้าไป ก็เลยทำใจ สุดท้ายท้ายสุด ว่าจะเอามาลงในเนตให้อ่านกันฟรีๆ คงจะเป็นหนทางที่มีปัญหาน้อยที่สุด แล้วสูงสุดก็คืนสู่สามัญ เหตุการณ์ที่เล่ามาไม่ได้อยู่ในหน่วยเวลาแค่เดือนนะคะ แต่มันกินเวลาเกือบสิบปีเลยค่ะ มีคนเคยบอกว่า ถ้าทำในสิ่งที่ชอบแล้ว ก็อย่าไปหวังผลตอบแทนจากมัน เพราะผลตอบแทนที่มีค่าที่สุด คือความสุขในใจเรานั่นเอง ไม่รู้ว่าได้ตอบคำถามของจขกท.มั้ยเนี่ย เอาเป็นว่า กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียวค่ะ สู้ๆ(อันนี้บอกตัวเองด้วย) จากคุณ : ลมชาย-ดอกไม้ไหว เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 18:29:49

ความคิดเห็นที่ 11 ส่วนตัวเรา เราทำแล้วพอใจ ยังไงลองเข้าไปอ่านกันนะคะเพิ่งหัดเขียนวันนี้เองค่ะ จากคุณ : anumotanasatu เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 54 12:02:02

ความคิดเห็นที่ 12 ต้องทำด้วยใจรักนะคะ .ความฝันก็เหมือนต้นตาลค่ะ รู้ว่าสูงแต่ก็อยากปีน .สู้ๆๆค่า.. แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 54 10:31:21 จากคุณ : เอริชา เขียนเมื่อ : 20 ก.ค. 54 12:24:48