ความคิดเห็นที่ 1 “ก็เหมือนที่อื่นทั่วไป แต่หาเจริญหูเจริญตาเยี่ยงตลาดในพระนครไม่ดอกหนา แม่หญิงพระนครเรางามอยู่กว่าแม่หญิงเมืองนี้มากโข”หมื่นอินทรรักษ์ตอบยิ้มๆ แล้วเดินเลี่ยงไปนอนยังที่พำนักของบรรดาเหล่าทหาร “ข้าก็เห็นชอบกับคำตอบของพ่ออิน ข้าขอตัวที ง่วงเสียเต็มประดา”หลวงหิรัญภักดีกล่าวพร้อมกับยกมือขึ้นปิดปากที่หาว แล้วเดินจากไป ทิ้งให้ขุนราชอารักษ์ยืนเฝ้าเวรต่อไป ครั้นถึงเพลาผลัดเปลี่ยนเวรขุนพิทักษ์เทวาและขุนราชอารักษ์ต่างก็เดินไปหาที่นอนยังใต้ต้นไม้ที่ว่างอยู่ข้างๆกับกองไฟกองใหญ่ที่ได้ก่อไว้ไม่ให้มอดโดยเหล่าทหารที่เข้าเวรผลัดต่อมา ขุนพิทักษ์เทวานอนมองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยประกายวิบวับของดวงดาวอยู่สักครู่ สักพักจึงเผลอหลับไป จวบจนกระทั่งดาราเคลื่อนเดือนคล้อยไปจนครบสามราตรี พระเจ้าอยู่หัวสมเด็จพระไชยราชาธิราชเจ้าก็มีพระดำริให้เคลื่อนขบวนพยุหยาตราทางชลมารคกลับพระนคร หลังจากที่ได้ทรงปลาและพักผ่อนจนสำราญพระราชหฤทัยแล้ว ขบวนเสด็จนั้นพายเรียบเคลื่อนทางแม่น้ำท่าจีนแล้วเคลื่อนเข้าแม่น้ำป่าสักมุ่งเข้าสู่พระนครโดยสวัสดี เมื่อกลับเข้าถึงยังพระนคร เหล่าทหารหาญต่างก็พากันแยกย้ายกันกลับเรือนของตนเพื่อปะหน้าพ่อแม่แลลูกเมีย  ส่วนคนโสดก็กลับบ้านไปพบพ่อแม่ตามประสา  โดยขุนพิทักษ์เทวานั้นหมื่นอินทรรักษ์ได้ให้บ่าวพายเรือไปส่งถึงท่าน้ำชานเรือนแล้วกลับเรือนไปทันที “คุณพี่กลับมาแล้วเจ้าค่ะ คุณแม่เจ้าขา”สร้อยตะโกนด้วยความดีใจเสียงดังลั่น พร้อมกับสอดส่ายสายตามองหาผู้เป็นเกลอคนสนิทของพี่ชาย แต่เมื่อไม่พบก็มีสายตาที่แสดงผิดหวังขึ้นมาเสี้ยวเวลาหนึ่ง แล้วกลับเป็นปกติได้ในบัดดล เมื่อเห็นผู้เป็นพี่ชายหันมามองอย่างจับสังเกต “ออเจ้ามองหากระไรรึ แม่สร้อย”ขุนพิทักษ์เทวาถามน้องสาวของตน “หาไม่เจ้าคะ”สร้อยละล่ำละลักตอบพี่ชาย ก่อนจะถามต่อไป “คุณพี่เจ้าคะ วันพรุ่งว่างฤาไม่เจ้าคะ” “ว่าง มีอันใดรึ จักให้พาไปแห่งหนใดเล่า ชวนหมื่นอินทรรักษ์ไปด้วยเราท่าจักดีหนา”ขุนพิทักษ์เทวาถาม เพราะปกติแล้วเวลาน้องสาวเขาจะไปข้างไหน เขาต้องไปเดินดูแลด้วยเสมอ “น้องใคร่จักไปเชิงตะภานชีกุนฝั่งตะวันตกเจ้าค่ะ ใคร่จักได้ปะวะหล่ำกำไล”สร้อยตอบผู้เป็นพี่ชายเสียงใส เมื่อได้ยินว่าพี่ชายจะชวนคนที่ตนหมายปองไปด้วยกัน “ย่อมได้ ไว้เพลาบ่ายพี่ออกเวรเมื่อใดจักมารับด้วยออเจ้าแล้วกัน”ขุนพิทักษ์เทวาพยักหน้าด้วยรับรู้ แล้วจึงตรงลงผลัดผ้าเตรียมอาบน้ำอาบท่าชำระความล้าจากการเดินทางไกล เมื่อเสร็จเรียบร้อยจึงมานั่งรับข้าวเย็นพร้อมกับพ่อแม่แลน้อง ก่อนจะแยกตัวเข้านอนด้วยความเหนื่อยล้าจากการที่ต้องพายเรือพระที่นั่งกลับมาจากสุพรรณบุรี เพลาเช้าวันใหม่ ภาพแม่นายอิ่มและแม่หญิงสร้อยเดินลงจากเรือนมาใส่บาตรอยู่ในสายตาของหมื่นอินทรรักษ์ผู้เป็นสหายของขุนพิทักษ์เทวาบุตรเจ้าของเรือนนั้นก็มาดักซุ่มรอดูแม่หญิงคนงามน้องสาวเกลอคนสนิท ด้วยหมื่นอินทรรักษ์นั้นมีจิตคิดเสน่หาน้องสาวของผู้เป็นเพื่อน หากแต่ไม่กล้าสำแดงให้นางรู้ ด้วยเกรงว่านางจักมิมีใจตอบด้วย เรื่องนี้ขุนพิทักษ์เทวานั้นก็รู้ดีอยู่ว่าหมื่นอินทรรักษ์นั้นมีใจให้น้องสาวของตน ซึ่งเขาเองก็หารังเกียจไม่หากจะได้เพื่อนผู้นี้มาเป็นน้องเขย “อ้าว พ่ออิน มาเสียแต่เช้าเลยหนา จะมารับพ่อเทพไปเข้าเวรด้วยกันรึ”เสียงแหบบ่งบอกวัยของนางอิ่มเอ่ยถามเกลอของบุตรชายด้วยความเอ็นดู ขณะที่อีกฝ่ายพายเรือมาจอดเทียบท่า “ขอรับ อ้าวนั่น พ่อเทพ เดินลิ่วมาพอดีเลยนะขอรับ อายุยืนดีจริงนะขอรับ พ่อคนนี้” “ไปนะขอรับ แม่ เพลาบ่ายจักมารับแม่สร้อยไปเดินตลาด”ขุนพิทักษ์เทวากล่าวลามารดาก่อนจะก้าวลงเรือของสหายพร้อมด้วยคงบ่าวคนสนิทของตน แล้วเรือจึงพายออกจากคลองประดู่เข้าทางคูขื่อหน้าเข้าไปภายในตัวพระนคร แล้วพายตรงไปยังพระบรมมหาราชวังเพื่อเข้าเวรเช่นที่ทั้งคู่ทำเป็นกิจวัตร จนกระทั่งมาถึงเพลาบ่ายคล้อยออกขุนพิทักษ์เทวาก็ได้ชวนหมื่นอินทรรักษ์ผู้สหายไปเดินที่เชิงตะภานชีกุนฝั่งตะวันตกเป็นเพื่อนน้องสาวของตนตามเช่นที่ตั้งใจไว้แต่แรก  โดยผู้คนในเดินกันให้ขวักไขว่ โดยเฉพาะสตรีมีฐานะเยี่ยงเดียวกันกับแม่หญิงสร้อยผู้เป็นน้องสาวของออกขุนพิทักษ์เทวา  ร้านค้าที่ตั้งอยู่นั้นมีมากมายทั้งสองฟากทางเดิน โดยร้านค้าที่มีพ่อค้าเป็นพวกแขกเทศนั้นจะมีแม่หญิงดูของกันอยู่มากมายเป็นพิเศษ เพราะลวดลายของปะวะหล่ำกำไลแลสังวาลนั้นจะสวยงามแปลกตา เพราะพ่อค้าพวกนี้ได้นำเข้ามาจากบ้านเกิดเมืองนอนของพวกเขา “พี่พริ้ม พี่พริ้ม กำไลข้อมืออันนี้เป็นเยี่ยงไรบ้าง”แม่หญิงสร้อยหันมาตั้งใจจะถามบ่าวคนสนิทของตน แต่ทว่ากลับพบว่าคนที่ตนหันไปถามนั้นคือเกลอคนสนิทของพี่ชายของตน  ใบหน้าของแม่หญิงคนงามก็แดงซ่านขึ้นด้วยโลหิตที่สูบฉีดขึ้นหล่อเลี้ยง “ก็งดงามแปลกตาดี”เสียงทุ่มนุ้มกล่าวตอบมา ส่งผลให้หัวใจดวงน้อยของแม่หญิงสร้อยเต้นไม่เป็นจังหวะ จนทำอันใดไม่ถูก เมื่อตั้งสติได้จึงวางกำไลลงก่อนจะเสมองทางอื่น ก่อนจะทำทีมองแหวนที่วางอยู่อีกด้านหนึ่งของร้าน ทั้งๆที่เธอเองก็อยากได้กำไลข้อมืออันนั้นใจแทบขาด แต่ด้วยความอายหญิงสาวจึงได้แต่ก้มหน้านิ่งมองเลือกดูแหวนที่วางอยู่เรียงราย “แม่สร้อย”เสียงเรียกจากขุนพิทักษ์เทวาดังขึ้น ทำให้หญิงสาวผู้เป็นน้องเงยหน้าจากกระจาดที่วางแหวนไว้เรียงราย “เจ้าคะ คุณพี่” จากคุณ : อโยธยานารี เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 13:33:02

ความคิดเห็นที่ 2 “พี่ว่าจักไปด้านโน้นเสียหน่อย ออเจ้าอยู่ด้วยหมื่นอินทรรักษ์กระเดี๋ยวนะ แลอย่าได้เดินไปข้างไหนหนา กระเดี๋ยวพี่มา”ขุนพิทักษ์เทวาชี้ไปด้านของถนนชีกุนที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากตลาดชีกุนหรือตะภานชีกุนฝั่งตะวันตกนัก “พ่ออิน ข้าจักไปเดินไปทางด้านโน้น ออเจ้าอยู่ด้วยน้องข้ากระเดี๋ยวก่อนนะ”ขุนพิทักษ์เทวาหันมาบอกสหายพลางตบบ่าของอีกฝ่ายเพื่อให้รู้ว่าตนกำลังเปิดทางให้เกลอได้คุยกับน้องสาวของเขาตามลำพัง “ออเจ้าจักไปซื้อกระไรรึ”หมื่นอินทรรักษ์ถาม “ออเจ้าก็มิน่าถามเลยหนาพ่ออิน ถนนชีกุนนั่นขายอันใด ข้าก็ไปซื้ออันนั้นแล”ขุนพิทักษ์เทวากล่าวตอบสหายด้วยสายตาล้อเลียน ก็ถนนชีกุนจะขายอันใดได้ นอกจากสุรากระแช่อย่างดีรสชาติเข้มข้น “แล้วอย่าลืมซื้อมาฝากข้าสักไหเล่า พ่อเทพ” “ข้าจักพยายามมิลืมหนา”ขุนพิทักษ์เทวากล่าวพลางหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเดินนำบ่าวคนสนิทอย่างไอ้คงออกไปจากร้าน ทิ้งให้น้องสาวของตนอยู่กับหมื่นอินทรรักษ์ตามแต่ลำพัง มีเพียงบ่าวไพร่บางส่วนของแม่หญิงสร้อยผู้เป็นน้องสาวอยู่ด้วย แต่สาวๆพวกนั้นก็มุงดูสินค้าอยู่อีกด้านไม่ใคร่ได้สนใจผู้เป็นนายเสียเท่าใดนัก “พระคุณขอรับ ทิ้งสองคนนั้นให้อยู่ด้วยกันจะดีฤาขอรับ”เสียงบ่าวคนสนิทดังขึ้น ทำให้คนหน้าเข้มผู้กำลังเป็นที่สนใจของบรรดาแม่หญิงที่เดินเลือกซื้อของอยู่ในตลาดชีกุนแห่งนี้หันมาตอบบ่าวด้วยเสียงเจ้าเล่ห์ “ดีแล้วเหวย เอ็งคอยดูหนาไอ้คง อีกไม่นาน น้องข้าต้องออกเรือนด้วยหมื่นอินทรรักษ์เกลอข้าเป็นแน่  ข้าเป็นพี่อยู่ด้วยน้องข้ามาแต่เล็ก ข้าจักดูมิออกเจียวรึว่าน้องข้านั้นพึงใจหมื่นอินทรรักษ์ เกลอของข้า ทิ้งให้อยู่ด้วยกันนะดีแล้ว สองคนนั้นจักได้รู้ใจของกันและกัน”ขุนพิทักษ์เทวาหัวเราะลงลูกคออย่างถูกใจ ก่อนจะเดินเข้าร้านสุราที่เป็นร้านประจำของเขาและเหล่าสหายในวัง “ออกขุนพิทักษ์เทวา ออเจ้ามาทำกระไรรึ”น้ำเสียงที่ฟังคุ้นหูดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มร่างกำยำเหลียวหลังไปหาพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ พร้อมกับพนมมือไหว้อีกฝ่ายที่มีวัยวุฒิแลยศสูงกว่าตน “ออกหลวงหิรัญภักดี มาทำสิ่งใด ข้าก็มาทำเฉกเดียวกันกับท่านนั้นแล” “วาจาคมคาย มิแปรเปลี่ยนเลยหนาพ่อเทพ” “ขอรับ คงมิเท่า ท่านออกหลวงดอกกระมัง แม่หญิงทั้งหลายจึงติดกันกรอเทียว” “ออเจ้าก็กล่าวเกินจริงหนา พ่อเทพ  เอาละ เมื่อเรามาปะกันเยี่ยงนี้ จิบสุราแลเสวนากันไป เห็นท่าจะดีกระมัง” “ขอรับ”ขุนพิทักษ์เทวาพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะวางดาบลงบนโต๊ะ แล้วนั่งลง พร้อมๆ กับออกหลวงหิรัญภักดี โดยไม่ลืมสั่งบ่าวคนสนิทให้ไปจับตาดูความเคลื่อนไหวของสหายและน้องสาวของตนอย่างห่างๆ แล้วมารายงานให้ตนล่วงรู้ “แม่สร้อย”เสียงเพรียกชื่อตนจากคนหน้าคมที่ขยับกายกำยำมาอยู่ไม่ใกล้ ทำให้หัวใจดวงน้อยของแม่หญิงคนงามเต้นไม่เป็นจังหวะ หญิงสาวเงยหน้าขึ้นจากข้าวของเครื่องประดับที่วางอยู่ แล้วจึงช้อนตาขึ้นมองอีกฝ่ายอย่างสะเทิ้นอาย ด้วยว่าไม่เคยสบสายตาชายใดตรงๆ เยี่ยงนี้ แม้กระทั่งบิดาแลพี่ชายของตน “พี่พูดเพราะไม่เป็นดอกหนา แม่สร้อย”หมื่นอินทรรักษ์กล่าวยิ้มๆ  พร้อมมองอีกฝ่ายยังรักใคร่ปนเอ็นดู  เมื่อหญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบตาเขาอย่างงุนงง  ชายหนุ่มรูปงามถือวิสาสะจับมือของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าขึ้นแนบกับหัวใจของตน  ส่งผลให้สาวน้อยแก้มขึ้นสีระเรื่อ พร้อมพยายามบิดข้อมือออกจากการเกาะกุมของอีกฝ่าย แต่ก็ไม่สำเร็จจึงจำใจต้องปล่อยข้อมือให้อยู่ในอุ้งมือแข็งแรงนั้น ซึ่งกระแสอุ่นจากมือของหมื่นอินทรรักษ์ก็ส่งผลให้หัวใจของหญิงสาวผู้ไม่เคยแตะต้องมือชายใดนอกจากพ่อและพี่ชายเต้นราวกับเพลีศึก “พี่เห็นเจ้าแต่ครั้งแรกก็รู้สึกพึงใจ ใคร่จักได้ไปเป็นแม่เรือน”สิ้นคำของหมื่นอินทรรักษ์ แม่หญิงสร้อยก็เงยหน้าขึ้นมองด้วยความตกใจด้วยมิคิดว่าชายหนุ่มตรงหน้าจักมีใจปฏิพัทธ์กับตน เช่นเดียวกับที่หล่อนมีจิตคิดเสน่หาอีกฝ่าย “ฉันต้องแล้วแต่คุณแม่ คุณพ่อ แลพี่ขุนเจ้าค่ะ”ว่าจบหญิงสาวก็ดึงมือออกจากมือของอีกฝ่ายอย่างเรียบร้อย “หมายความว่า ออเจ้า ” “มิมีความหมายเจ้าค่ะ นี่คุณพี่ก็ไปเสียนานแล้ว อิฉันไปคอยที่เรือเห็นจักเหมาะกว่า เชิญพี่อินเดินตลาดตามสบายเถิดเจ้าค่ะ”ว่าแล้วหญิงสาวก็เดินจากไป โดยแอบลอบยิ้มจนแก้มแทบปริ “ข้าจักได้มีเมียแล้วเหวย น่าขอบใจพ่อเทพนัก ที่เปิดโอกาสให้ข้าได้พูดความในใจ”หมื่นอินทรรักษ์พึมพำแล้วยิ้มกับตัวเอง แล้วจึงเดินไปในทิศทางที่ขุนพิทักษ์เทวาผู้เป็นสหายเดินไปก่อนหน้านั้น จากคุณ : อโยธยานารี เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 13:34:34

ความคิดเห็นที่ 3 กระเดี๋ยวมาต่อให้นะเจ้าคะ หมดสต็อกแล้ว จากคุณ : อโยธยานารี เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 13:34:54

ความคิดเห็นที่ 4 เอาไปก่อนครึ่งแรกนะเจ้าคะ จากคุณ : อโยธยานารี เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 13:35:25

ความคิดเห็นที่ 5 แม่สร้อยกับพี่อินจะได้ลงเอยกันแล้วหรือ จากคุณ : อรุสา (npuiy) เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 15:07:36

ความคิดเห็นที่ 6 ต้องลุ้นกันต่อไป จากคุณ : อโยธยานารี เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 54 16:09:01

ความคิดเห็นที่ 7 มาติดตามค่ะ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 00:38:02