Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
PSYCHO DAO 2.....(หลอน...แพรวดาว 2) ติดต่อทีมงาน

================
PSYCHO DAW

หลอน......แพรวดาว  2
บทที่ 1/2
================

ทุ่งหญ้ากว้างไกลเขียวขจีเคลื่อนไหวร่ายรำตามทางลม เสียงกิ่งไม้พัดสะบัดไหวระเนนระนาด หมู่พฤกษาบุปผานานาพันธุ์สีสันสดใสมากมายหลายหลาก กลีบดอกกลีบใบกระจัดกระจายกลับกลายเป็นผีเสื้อโบยบินเวียนว่อนดารดาษบนท้องฟ้าสีครามสะอาดตากระจ่างใจ

เป็นภาพซึ่งแพรวดาวไม่เคยเห็นมาก่อน ได้แต่ยืนจ้องมองอย่างตื่นตะลึง ดอกไม้ปลิดปลิวกลับกลายเป็นมวลหมู่ผีเสื้อกระจายไปกับสายลมและแสงแดดมีใครเคยเห็นบ้าง

ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีจากสดใสเป็นทะมึนมืด

แล้วจู่ๆ ทุ่งหญ้าด้านหน้าพลันแตกเป็นทางยาวราวอสรพิษขนาดยักษ์ลากกระหน่ำ และเสียงฝีเท้าสับสนกึกก้องอื้ออึงม้าศึกขนาดใหญ่ห้าตัวผาดโผนกระโจนตรงเข้ามา หลังอาชามีนักรบศพตายซากในชุดขาดวิ่นสกปรกกวัดแกว่งดาบในมืออย่างมุ่งร้ายหมายขวัญ ดวงตาลุกโชนเป็นไฟในเตาหลอมและริมฝีปากแห้งกรังแสยะยิ้มชั่วร้ายเหมือนอยู่ข้างหน้าห่างออกไปเพียงนิดเดียวและขยายใหญ่กว้างออกไปทุกที

ดินแดนสรวงกลับกลายเป็นฝันร้ายในชั่วพริบตา

หญิงสาวออกวิ่ง

ทิวทัศน์รอบข้างเปลี่ยนไป ใบไม้เขียวขจีเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลไม้ชีวิตชีวาพื้นดินแตกระแหงหลายแห่งเริ่มปะทุพร้อมกับมือขาวซีดตะกุยตะกายขึ้นมารายรอบเต็มไปหมด ทั้งด้านหน้าด้านหลังด้านข้างซ้ายขวา ซากศพพวกนั้นพยายามดันตัวขึ้นมาจากพื้นดินด้วยร่างกายขาดวิ่นผุพัง บางตัวขาดกลางจากแรงดึง  แต่มือยังคงตะกายลากตัวครึ่งบนตรงมา ตับไตไส้พุงเรี่ยราดเป็นทาง

“กรี๊ด....!!! “

“ดาว...เป็นอะไรไป”

ใครบางคนเขย่าตัวจนหญิงสาวลืมตาขึ้น ปรับสายตาให้ชินกับไฟดวงเล็กหัวเตียงหลังจากตั้งสติอยู่พักหนึ่ง จึงรู้ว่าตอนนี้กำลังอยู่ในห้องนอนในบ้านของเธอเอง คนซึ่งเขย่าแขนเธอจนตื่นก็คือคนรักของเธอ

“ฝัน....ฝันร้าย” เธอพึมพำ ใจยังสั่นหวิวๆ ภาพในความฝันกระจ่างชัดเหลือเกิน

“ไม่เป็นไร..”

มือของชายหนุ่มลูบหัวเธอเป็นการปลอบใจและให้ความอบอุ่น ก่อนเขาจะขอตัวลุกไปเข้าห้องน้ำนอกห้องนอน แพรวดาวมองตามเงาตะคุ่มนั้นไปอย่างมึนๆ ก่อนยกมือทั้งสองข้างกุมศีรษะ อาการปวดหนึบในหัวเริ่มเกิดขึ้นอีก

แสงไฟหัวเตียงส่องให้เห็นกรอบรูปบนผนัง เป็นรูปถ่ายของเธอกับคนรักเอียงคอเคียงคู่กันด้วยสีหน้าท่าทางยิ้มแย้มแจ่มใส นั่นพอทำให้ใจชื้นขึ้นมาได้ แต่ก็นึกไม่ออกว่าพากันไปถ่ายภาพแบบนั้นที่ไหนกัน ช่างเถอะ....ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร

ประตูห้องนอนถูกเปิดทิ้งเอาไว้ คนรักของเธอคงเผลอลืมปิดประตู ตอนนี้ประตูเคลื่อนไหวไปมาเหมือนโดนแรงลมทั้งที่ระเบียงทางเดินหน้าห้องนอนไม่ได้มีลมสักน้อยนิด บานพับประตู่ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดไปมาเบาๆ เนื่องจากขาดการหล่อลื่นด้วยน้ำมันมานานโข และยังคงเคลื่อนไหวไปมาอยู่แบบนั้น แพรวดาวมองอย่างไม่เข้าใจ

บรรยากาศเริ่มเย็นยะเยียบชวนขนลุกทั้งที่เป็นห้องนอน มีเงาวูบวาบอยู่ด้านนอกแต่พอจ้องมองให้ดีก็ไม่มีอะไร

เวลาเหมือนจะผ่านไปเนิ่นนาน หญิงสาวจึงค่อยๆ ลุกขึ้น ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ ทำไมไปห้องน้ำนานขนาดนั้น เธอเดินตรงไปยังประตูห้องนอน ประตูหยุดเคลื่อนไหวราวกับมีมือไร้สภาพมาจับเอาไว้ แต่พอเอามือผลักเบาๆ มันก็เปิดออกอย่างง่ายดายพร้อมกับลากเสียงอันเสียดประสาทเหยียดยาว

ห้องน้ำยังคงเปิดไฟทิ้งเอาไว้ หญิงสาวลองเอามือเคาะเรียกดูสองสามที แต่ไม่มีเสียงตอบรับ จึงค่อยๆ เปิดเข้าไป

ห้องน้ำแห้งสนิทแบบที่ไม่มีคนเข้ามาใช้นานแล้ว ไม่มีอะไรบอกว่ามีคนเข้ามา แสงไฟสลัวจากเพดานดูหม่นมัวซีดจาง หางตาเหมือนเห็นอะไรบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ในกระจกห้องน้ำ ทำเอาขนลุกซู่ไม่กล้ามองตรงๆ

นี่มันอะไรกัน...

หรือเขาจะลงไปเข้าห้องน้ำชั้นล่าง..แต่ก็ไม่มีเหตุผลอะไรจะทำแบบนั้น ตอนนี้ดึกมากแล้ว คงไม่มีใครอยากเสียเวลาเดินลงไปชั้นล่าง

แต่เขาหายไปไหน

หญิงสาวตัดสินใจเดินลงไปชั้นล่างแม้หัวใจจะเริ่มเต้นแรง บ้านของเธอเองตอนนี้กลับรู้สึกว่าบรรยากาศหนักอึ้งและน่ากลัว แต่พอนึกได้ว่าห้องนอนด้านล่างยังมีคุณป้ามาลี ซึ่งเป็นแม่บ้านมานอนพักอยู่ด้วย ก็ทำให้ใจชื้นขึ้น

คุณป้ามาลีเป็นคนขยัน หญิงสาวสั่งตรงมาจากเมืองไทยเพื่อให้มาเป็นเพื่อนในเวลากลางวันเนื่องจากคนรักของเธอต้องออกจากบ้านไปทำงานทั้งวัน กว่าจะกลับก็ดึกดื่น ก็ต้องหาคนมาเป็นเพื่อนและทำงานบ้านทำอาหารการกิน เนื่องจากหญิงสาวทำอาหารไม่ค่อยเป็นนอกจากการทำน้ำผักที่เธอถนัด นอกนั้นแล้วสอบตกทุกสาขาการทำอาหาร เธอเคยพยายามทำสลัดผัก แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นซุปหน่อไม้

ห้องนอนของคุณป้ามาลีเงียบสนิท ก็ไม่แปลก ดึกมากแล้ว คุณป้าคงไม่ลุกขึ้นมาเปิดคอมพิวเตอร์ออนไลน์คุยกับเพื่อนๆ ของป้าทางเอ็ม

มองหาชายหนุ่มซึ่งตอนนี้ไม่รู้ว่าหายไปไหน เอาล่ะ..ลองไปดูห้องครัว อาจเป็นไปได้ว่าเขาหิวกลางดึกแล้วมาหาอะไรกินในตู้เย็น

เดินเลี้ยวตรงไปยังห้องครัว เห็นแสงไฟจากตู้เย็นส่องสว่างเพราะมีคนเปิดตู้เย็นค้างเอาไว้ นั่นไง...นึกแล้วเชียว หญิงสาวคิดขณะเอื้อมมือไปกดสวิทซ์ไฟข้างผนัง ไฟสว่างจ้าขึ้นในขณะร่างนั้นหันมามองพอดี

มีคนอยู่ในห้องครัว หน้าตู้เย็น

เป็นคนรักของเธอจริงๆ เขากำลังกินอะไรอยู่อย่างกระหาย

ในมือของเขาถือศีรษะของเด็กซึ่งไม่รู้ว่าเพศไหนเพราะมันแหลกยับเยินจากการกัดแทะอย่างตระกรุมตะกรามและรุนแรง แม้แต่ในขณะนี้ซึ่งชายหนุ่มหันมามองด้วยแววตาเวิ้งว้าง ปากก็ยังไม่หยุดคงกัดแทะต่อไปอย่างหิวโหย เศษเลือดเศษเนื้อขาดห้อยรุ่งริ่ง บางส่วนไหลหยดตกกระจายลงบนพื้นเปรอะเปื้อนชุดนอนสีขาวจนสกปรกเลอะเทอะ เสียงฟันขบกัดฉีกบดฟังเหมือนเสียงหนูขนาดใหญ่กำลังกัดแทะอาหารแบบเมามัน

แพรวดาวร้องกรี๊ดสุดเสียง พื้นห้องหมุนคว้างก่อนพลิกครืน

“เป็นอะไรไปคะคุณดาว”

เสียงของคุณป้ามาลีดังข้างหูและมือจับบ่าเขย่า หญิงสาวยังคงกรีดร้องต่อไปจนคุณป้าต้องร้องเรียกอีกหลายครั้งจึงค่อยสงบลงแล้วเอามือออกจากการปิดใบหน้า

เธอนั่งอยู่บนโซฟาห้องรับแขก ไพบนเพดานสว่างจ้าจนต้องกระพริบตาไปมา

กว่าจะตั้งสติได้ก็ต้องใช้เวลานานพอสมควร

“คุณดาวมานั่งหลับอะไรที่นี่คะ”

คุณป้าแม่บ้านมองหน้าถามอย่างเป็นห่วงและแปลกใจ คุณป้าอยู่ในชุดนอนคอกระเช้าลายดอกแบบคนบ้านนอกดูแล้วขลังดีเหลือเกิน

“ฉันนั่งหลับที่นี่..”

ทวนคำอย่างสับสนมึนงง เป็นไปได้อย่างไรกันว่าเดินลงมานั่งหลับ ดูนาฬิกาข้างผนังบอกเวลาตีสามกว่าแล้ว

“ก็แน่สิคะ ป้าพอดีจะลุกออกมาเข้าห้องน้ำก็เห็นคุณดาวนั่งเงียบๆ อยู่ แล้วจู่ๆ ก็ร้องกรี๊ดขึ้นมาเฉยๆ ทำเอาตกใจ คุณดาวละเมอหรือคะ”

แพรวดาวยังไม่ตอบอะไร จะให้เธอบอกว่าเดินลงมาตามหาแฟนแล้วเผลอมานั่งหลับในห้องรับแขกแบบนี้มันฟังดูชอบกล เธอแน่ใจว่าไม่ได้เผลอเดินมาห้องนั่งเล่น ความจริงเธอเดินไปห้องครัวแล้วเห็นภาพอันน่าสยดสยองนั่นแบบเต็มๆ จนจดจำได้ติดตาติดใจจนบัดนี้ หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นตกใจหวาดกลัว

มันเป็นแค่ฝันร้าย.....ฝันร้ายเท่านั้น

แล้วตอนนี้ชายหนุ่มไปอยู่ไหน

“เห็นเขาไหมคะ.....”

แพรวดาวหลุดปากถามแบบไม่เข้าใจทั้งน้ำเสียงและสีหน้า คุณป้ามองหน้าอีกครั้งและขมวดคิ้วก่อนย้อนถามอย่างไม่แน่ใจว่า

“เขา......เอ่อ...คุณดาวหมายถึงใครคะ”

“อย่ามาตลกกลางดึกเลยป้า เขาลุกมาเข้าห้องน้ำ แต่หนูตามหาเขาไม่เจอ ไม่รู้ว่าหายไปไหน แล้วเมือกี้........”

เสียงขาดหายจากลำคอเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ฝันร้ายในห้องครัว คุณป้ามองหน้าด้วยสายตาเริ่มจะแปลกและประหลาดใจครู่หนึ่งก่อนเอ่ยปากช้า ๆ ว่า

“ไม่มีใครอื่นนอกจากเราสองคนเท่านั้น ในบ้านหลังนี้ คุณดาวหมายความว่าอย่างไรคะ”

“หยุดตลกเถอะป้า...”

น้ำเสียงของแพรวดาวเริ่มมีอารมณ์ “บ้านหลังนี้มีเราสามคน หนู เขา แล้วก็ป้า เรื่องแบบนี้ยังจะมาทำไขสืออีก”

“คุณดาว...”

คราวนี้สีหน้าท่าทางคุณป้ามีแววตกใจจริงๆ “คุณดาวของป้าเป็นอะไรไป บ้านหลังนี้อยู่กันเพียงสองคนนะคะ ไม่มีใครอื่นอีก อย่าล้อเล่นกับป้าแบบนี้”

“เลิกพูดบ้าๆ เถอะป้า”

หญิงสาวลุกขึ้นยืนอย่างอารมณ์เสีย คุณป้ามาลีถอยกรูดออกไปและเริ่มร้องไห้ เสียงร้องของคุณป้ายิ่งนานยิ่งน่ากลัวมากขึ้นทุกทีจนทำให้เย็นยะเยียบไปทั้งตัวเหมือนโดนน้ำเย็นๆ มาราดไขสันหลัง สายตาจับจ้องมองคุณป้าอย่างไม่อาจถอนสายตาออกมาได้

คุณป้าร้องจนตัวสั่นเทิ้ม และสั่นมากขึ้นทุกทีพร้อมกับเสียงดังมากขึ้นตามลำดับอาการสั่นรุนแรงมากขึ้นจนสายตามองแทบไม่ทัน แล้วศีรษะของคุณป้าก็หลุดหมุนลอยคว้างขึ้นไปในอากาศอย่างน่าสยดสยองพลิกหมุนไปมากลางอากาศสาดกระเซ็นเลือดเนื้อออกจากบริเวณลำคอราวน้ำพุจนดูเกินจริง ร่างไร้ศีรษะของคุณป้าพยายามเดินโงนเงนตามไขว่คว้าศีรษะของตนเองไปมาล้มลุกคลุกคลานอยู่ในห้องรับแขกข้าวของกระจัดกระจาย

“กรี๊ด.....”

หญิงสาวยกมือปิดหน้ากรีดร้องสุดเสียง ดาวนับหมื่นนับแสนกระจายเต็มหน้า เหตุการณ์เปลี่ยนแปลงรวดเร็วรุนแรงจนตั้งตัวไม่ทัน ไม่มีเวลาจะคิดว่ามันเป็นเพราะอะไร ทำไมจึงเป็นแบบนั้น

“ดาว..เป็นอะไรไป”

เสียงทุ้มนุ่มแต่มีแววตกใจดังอยู่ข้างหู หากหญิงสาวยังปิดตาร้องต่อไปอีกระยะหนึ่งกว่าจะตั้งสติได้
คราวนี้เธอมานั่งอยู่ในห้องครัว

ประตูตู้เย็นปิดสนิท ไม่มีร่องรอยของเศษเลือดเศษกระดูกกระจายเกลื่อนพื้น คนรักของเธอยืนอยู่ตรงหน้าในชุดนอนสีขาวสะอาด ไม่ได้เหมือนคนซึ่งเพิ่งผ่านการกัดแทะหัวเด็กกินเป็นอาหารดึกเลยแม้แต่น้อย

“นี่มันอะไรกัน”

เธอถามอย่างไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้น ขายหนุ่มแตะบ่าเธออย่างปลอบใจแล้วบอกด้วยเสียงอ่อนโยนว่า

“ผมเห็นคุณหายไปจากห้องนอน เลยตามลงมาดู พบว่าคุณนั่งหลับอยู่บนเก้าอี้นี่ แล้วจู่ๆ คุณก็ร้องเสียงดังเหมือนตกใจอะไรบางอย่าง ว่าแต่ลงมาห้องครัวทำไมดึกๆ แบบนี้”

คำถามนั้นทำให้แพรวดาวมองนาฬิกาติดผนังห้องครัว มันบอกเวลาตีสามกว่าๆ ถอนหายใจหนักๆ แล้วพูดเสียงสั่นว่า

“ฉันลงมาตามคุณไงคะ จำไม่ได้เหรอ คุณขอตัวเข้าห้องน้ำ แล้วก็หายไป ฉันเลยมาตาม”

“เอ..ผมคิดว่าผมตื่นขึ้นมาแล้วไม่เจอคุณเลยลงมาตามมากกว่านะครับ”

แม้จะพูดแบบแบ่งรับแบ่งสู้ แต่น้ำเสียงของชายหนุ่มมีแววมั่นใจเต็มร้อยในสิ่งที่พูดออกมา คงจะเป็นการรักษาน้ำใจของอีกฝ่ายหนึ่ง

“ว่าแต่คุณลงมาทำไมที่ห้องครัวนี่”

“เห็นป้ามาลีไหมคะ”

หญิงสาวเปลี่ยนเรื่องถามพลางหันมองไปมาแล้วทำท่าจะลุกขึ้น แต่มือแข็งแรงของคนรักกดบ่าเอาไว้พลางมองหน้าก่อนถามอย่างงงงัน

“ป้ามาลีอะไรกันครับ คุณพูดเรื่องอะไร”

เอาอีกแล้ว.....แพรวดาวรำพึงอย่างเหนื่อยใจ มาฟอร์มนี้อีกแล้ว แต่ปากก็ยังพยายามอธิบายอย่างอดทน

“ก็ป้ามาลีแม่บ้านของเราไงคะ ยังจะมีคนอื่นที่ไหนอีก คุณเป็นบ้าไปแล้วหรือเปล่าคะ”

“ป้ามาลี”

“ใช่..ป้ามาลีที่พักอยู่ในห้องชั้นล่างนี่ไงคะ”

“ตั้งสติและฟังผมให้ดี..” ชายหนุ่มยังคงแตะบ่าของเธอไว้ จ้องหน้าและพูดช้าๆ ทีละคำ

“บ้านหลังนี้ไม่มีคุณป้ามาลี คุณป้ายังอยู่ที่เมืองไทย ไม่ได้เดินทางมาที่นี่ คุณคงฝันร้ายไป หรือไม่ก็เหนื่อยจนเกินไป พรุ่งนี้เราจะไปแต่เช้า....”

“ไปไหนคะ”

ชายหนุ่มหลบตา ไม่ตอบคำถามนั้น แพรวดาวหัวเราะเสียงแค่นๆ แล้วพูดขึ้นอย่างระงับอารมณ์แทบไม่ได้ว่า

“คุณคิดว่าฉันบ้าหรือคะ แล้วไม่คิดหรือว่าคุณต่างหากเป็นฝ่ายเครียดและบ้า เมื่อครู่ฉันยังคุยกับป้ามาลีอยู่เลย”

ชายหนุ่มทิ้งมือลงข้างตัว ไหล่ตกเหมือนคนหมดแรง หญิงสาวลุกขึ้นดึงมือของชายหนุ่มให้เดินตรงไปยังห้องนอนของป้ามาลี

“เราไปดูกันว่าเธอมีจริงไหม”

ชายหนุ่มพูดอะไรไม่ออกได้แต่เดินตามมาโดยไม่พูดอะไร จนมาถึงหน้าห้องนอนของแม่บ้าน แพรวดาวยกมือเคาะประตูแรงๆ พลางร้องเรียกชื่ออยู่หลายครั้ง จนในที่สุดประตูห้องก็เปิดออก ป้ามาลีโผล่มาในท่าทางงัวเงียเหมือนคนตื่นนอน ไม่มีวี่แววภาพลักษณ์ความสยดสยองอันน่ากลัวแม้สักน้อยนิด

“มีอะไรหรือคะคุณดาว มาปลุกป้าดึกๆแบบนี้”

แพรวดาวไม่ตอบคุณป้า หันมาบอกชายหนุ่มอย่างผู้ชนะว่า

“เห็นไหมคะ...คุณป้าอยู่ที่นี่จริงๆ คุณจะว่ายังไงทีนี้”

“คุณดาว..”
ใบหน้าของชายหนุ่มซีดเผือด ขณะจ้องมองคนรักอย่างเห็นใจครู่หนึ่งก่อนพูดว่า

“ผมก็บอกแล้วไงว่าคุณป้าเธออยู่ที่นี่ แล้วคุณยังมาเถียงผมอีกว่าคุณป้าไม่ได้อยู่ที่นี่ คราวนี้คุณก็เห็นด้วยตาของตัวเองแล้วนี่ครับว่าคุณป้าอยู่ที่นี่จริงๆ อย่างที่ผมพยายามบอกคุณ”

“อย่ามาบ้ากับฉันนะ”

แพรวดาวแหวเสียงสูงแบบเลือดขึ้นหน้า
“คุณต่างหากเป็นคนบอกว่าคุณป้าไม่ได้อยู่ที่นี่ แล้วตอนนี้จะมาพูดกลับคำแบบนี้ได้ยังไง ฉันต่างหากเป็นคนพยายามบอกคุณว่าคุณป้ามาลีอยู่ที่นี่ แล้วคุณมาพูดบ้าๆ อะไรแบบนี้”

“คุณเป็นอะไรไป”

ชายหนุ่มมองอย่างสงสารระคนเห็นใจ แต่สายตาแบบนั้นกลับทำให้หญิงสาวรู้สึกโมโหมากขึ้น สองคนนี้อาจกำลังรวมหัวเพื่อแกล้งเธอเพื่อเหตุผลอะไรสักอย่าง

“คุณจำไม่ได้หรือครับว่าเมื่อครู่คุณเถียงผมเป็นวรรคเป็นเวร ว่าคุณป้าไม่มีตัวตน ผมอธิบายอย่างไรคุณก็ไม่ฟัง จนผมต้องพามาดูให้เห็นกับตานี่ล่ะครับ”

พูดจบก็หันไปมองคุณป้าเหมือนจะหาแนวร่วม โทสะของหญิงสาวเกินขีดจำกัดหลับตาร้องกรี๊ดสุดเสียงแล้วเพดานก็ถล่มครืนโลกทั้งโลกมืดมิดลงในพริบตา

“คุณดาวคะเป็นอะไรไป....”

“ดาว..คุณเป็นอะไรไปครับ..”

เสียงเหมือนลอยมาจากไกลแสนไกล ใบหน้าของคนสองคนผลัดกันลอยหมุนวนก้มหน้าลงมามองอย่างเป็นห่วง หญิงสาวรู้สึกเลือนรางราวกับตกอยู่ในความฝัน คนรักและคุณป้ามาลีเวียนวนไปมาครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนสุดท้ายจะผวาขึ้นมาลุกนั่งบนเตียง อากาศในห้องเย็นเฉียบจนหนาวสั่น

ฝันร้ายอีกแล้ว

ไม่....มันไม่ใช่ความฝัน

ความฝันอะไรจะกระจ่างสว่างติดตาติดใจขนาดนั้น แสงไฟสลัวจากไฟหัวเตียงส่องสว่างให้เห็นสภาพในห้องนอน ผ้าม่านลายดอกไม้อันคุ้นตาเหมือนจะขยับไหวไปมา นาฬิกาบนผนังบอกเวลาตีสามกว่า ๆ คอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ควางอยู่ข้างๆ โดยไม่ยอมปิดตัวเอง เสียงเพลง Before the dawn ของวง Judas priest ดังมาแผ่วๆ ทำให้บรรยากาศหมองๆ แปลกๆ แพรวดาวเอื้อมมือไปปิดเพลง เพราะไม่ชอบฟังแนวนี้ ปกติเธอชอบฟังหมอลำซิ่งมากกว่า (^^’)

ประตูห้องยังคงแง้มอยู่เหมือนมีใครเพิ่งออกไปจากห้อง

ด้านนอกคงมืดสนิทเพราะนอกประตูกลายเป็นส่วนของความดำมืดไหวไปมาตามการขยับของบานประตู

หน้าต่างปิดสนิทแต่ยังคงเห็นแสงสว่างจากสายฟ้าแลบผ่านกระจกมาเป็นระยะ ท่าทางเหมือนพายุฝนกำลังจะมา และอะไรล่ะจะมากับพายุฝน หูได้ยินเสียงคำรามครืนกระหึ่มเบา ๆ แต่ทรงพลานุภาพมหาศาลจนกระจกสั่นเกิดความถี่เสียงแปลก ๆ

ป้ามาลีกับคนรักของเธอพยายามทำอะไรกันแน่ หรือพวกนั้นต้องการให้เธอเป็นบ้าประสาทเสีย แต่พวกเขาจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไรกัน แล้วตอนนี้พวกนั้นหายไปไหน

แพรวดาวผุดลุกผุดนั่ง เริ่มทนไม่ไหว อย่างไรก็ต้องออกไปดู..อีกครั้ง..ด้วยความรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างแปลกๆ


++

แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 54 19:52:46

จากคุณ : Psycho man
เขียนเมื่อ : 24 พ.ค. 54 13:45:49

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com