2.
ก๊อก.. ก๊อก.. ก๊อก..
ได้ยินเสียงเคาะประตู แผ่นฟ้าก็ถึงกลับสะดุ้ง รีบกดเซฟไฟล์ในหน้าต่างโปรแกรมเวิร์ดที่เขากำลังพิมพ์คาแรกเตอร์ตัวละครที่จะใช้ในนิยายเรื่องใหม่ ก่อนจะกดปิดงานนี้ เรียกอีกงานที่ย่อไว้ตรงแถบด้านล่างขึ้นมาแทน เขารู้ว่าอีกไม่กี่นาทีคนเคาะประตูหน้าห้องเขาก็จะเปิดประตูเข้ามา แผ่นฟ้าไม่เคยล็อคห้อง คนอื่นๆ ในบ้านก็เช่นเดียวกัน ซึ่งก็คงเป็นเพราะสมาชิกในบ้านที่มีแต่ผู้ชาย จึงไม่มีใครใส่ใจระวัง หากใครจะเปิดเข้าห้องใครแล้วเจอเจ้าของห้องอยู่ในสภาพไม่เรียบร้อย ก็ไม่มีใครจะสนใจหรือแม้แต่นึกอายกันเองอยู่แล้ว
เพียงแต่เวลานี้ แผ่นฟ้าก็ไม่อยากให้ใครมาเห็นเขากำลังพิมพ์คาแรกเตอร์นางเอกนิยายของเขาว่าเป็นผู้หญิงตัวเล็กผมดัดลอน นัยน์ตาที่ดูราวจะแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลาทำให้มองว่าเป็นคนใจดี แต่ก็มีแววเฉียบขาดอยู่ในที.. บุคลิกที่เขามองเห็นจากผู้หญิงคนหนึ่งแค่เสี้ยวนาที
น้ำเองเหรอ มีอะไรหรือเปล่า เขาละจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ หันมาทักน้องชายกลางทันทีที่อีกฝ่ายเดินเข้ามาถึงตัว
ผมเอาเงินที่เหลือจากจ่ายค่าไปค่ายมาคืน น่านน้ำไม่ทันเห็นว่าพี่ชายใหญ่ของตนกำลังปิดซ่อนอะไร แต่ต่อให้ถึงจะเห็น น้องชายกลางของแผ่นฟ้าคนนี้ก็ไม่มีนิสัยละลาบละล้วงอะไรที่ผู้เป็นเจ้าของความลับไม่คิดจะเปิดเผยให้คนอื่นรู้อยู่แล้ว
จะต้องเอามาคืนทำไม พี่ให้น้ำแล้ว เหลือก็เก็บไว้เผื่อซื้อของก็ได้
ปกติค่าใช้จ่ายของน้องทั้งสอง ค่าเทอม ค่าอะไรต่อมิอะไรในบ้าน ภูผาเป็นผู้จัดการทั้งหมดอยู่แล้ว แต่แผ่นฟ้าก็ยังอยากที่จะช่วยเหลืออะไรบ้าง เงินค่าเดินทางออกค่ายรับน้องที่น่านน้ำเข้าร่วมในฐานะรุ่นพี่ปีสอง พอเจ้าตัวมาบอกเขาว่าจะไปค่าย แผ่นฟ้าก็ควักเงินส่งให้เอง พร้อมกำชับให้คนเป็นน้องไปบอกพ่อว่าไม่มีค่าใช้จ่ายในการออกค่ายเพราะทางคณะจัดการออกให้ทุกอย่าง ในขณะที่นักศึกษามีหน้าที่ไปร่วมกิจกรรมเพียงอย่างเดียว
แม้จะดูเหมือนว่าโกหกผู้เป็นพ่อ แต่เป็นเพราะว่าแผ่นฟ้าไม่อยากให้ภูผารู้ว่าเขาออกเงินให้น้อง ซึ่งพ่อจะต้องให้น่านน้ำเอาเงินมาคืนแน่ๆ หากเขาไม่ต้องการ .. เล็กๆ น้อยๆ ที่พอทำได้ แผ่นฟ้าก็อยากตอบแทนบุญคุณผู้เป็นพ่อที่เลี้ยงดูพวกเขาสามคนพี่น้องมาตามลำพัง โดยเฉพาะตัวเขา ต่อให้เขากับภูผาจะทะเลาะทุ่มเถียง ทำตัวไม่ต่างจากเพื่อนวัยเดียวกันมากกว่าพ่อลูก เขาก็รักและเคารพภูผายิ่งกว่าใครๆ หากอะไรที่ทำเพื่อคนเป็นพ่อได้ แผ่นฟ้ายินดีทำให้ทุกอย่างโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ ทั้งสิ้น
ผมมีที่พ่อให้แล้วพี่ฟ้า น่านน้ำพยายามจะส่งคืนให้คนเป็นพี่ เขารู้ว่าบ้านเขาไม่ได้ยากจน มีเงินพอเหลือใช้ไม่ต้องกระเบียดกระเสียรด้วยซ้ำ แต่ทุกบาททุกสตางค์มันคือน้ำพักน้ำแรงจากผู้เป็นพ่อและพี่ อะไรไม่จำเป็น น่านน้ำก็ไม่คิดจะใช้ให้ตัวเองกลายเป็นคนฟุ่มเฟือยขึ้นมาหรอก
เอาไปเถอะ ถือว่าพี่ให้ก็แล้วกัน แผ่นฟ้าดันมือน้องชายออกไม่ยอมรับเงินคืน ถ้าเจ้าดินมีนิสัยแบบน้ำสักนิด มันคงมีเงินเก็บเหลือเก็บบ้าง ไม่ใช่ไม่ทันครบเดือนก็ออดขอพ่อเพิ่มทุกครั้งแบบนี้หรอก ก่อนจะไม่วายแขวะไปยังน้องชายคนเล็กของตน
น่านน้ำยิ้มขำคำพูดพี่ชาย ยอมเก็บเงินใส่กระเป๋าตัวเองตามเดิม เขาคิดว่าจะหาซื้อของโปรดมาให้แผ่นฟ้า รวมไปถึงคุณพ่อและผืนดินด้วย
พี่ฟ้า คนเป็นน้องไม่มีทีท่าจะขอตัวกลับห้องตนเองหลังเสร็จเรื่องคืนเงินที่เหลือ
หืม.. น้ำมีอะไรจะพูดกับพี่งั้นหรือ
เรื่องงานบ้าน.. พี่ฟ้าแบ่งมาให้ผมหรือดินทำบ้างก็ได้ อย่างทำกับข้าว ถ้าช่วงที่พี่ฟ้างานยุ่ง พี่ก็ไม่ต้องแบ่งเวลามาทำให้หรอก พวกผมทำอะไรง่ายๆ กินกันเองก็ได้ เรื่องนี้ก่อนหน้าภูผาก็เคยพูดทีหนึ่งแล้ว แต่พี่ชายใหญ่ของเขากลับไม่คิดว่าบ้านพวกเขาจำเป็นต้องจ้างแม่บ้านแม้แต่น้อย
ตอนคคนางค์ แม่ของพวกเขาเสียชีวิตไปเมื่อสิบสามปีก่อน น่านน้ำเพิ่งจะขึ้นชั้นประถมหนึ่ง ส่วนผืนดินก็เด็กเกินกว่าจะนึกหน้าแม่ออกด้วยซ้ำ จะมีก็แต่แผ่นฟ้าที่โตพอสมควรแล้ว สมัยนั่นธุรกิจของภูผายังไม่มั่นคงเท่าไหร่นัก เงินรายได้ของครอบครัวจึงไม่ได้แน่นอน คนเป็นพ่อคิดหนักเรื่องค่าใช้จ่าย หากต้องจ้างแม่บ้านมาคอยดูแลบ้านและลูกๆ ทั้งสามคน จนเมื่อลูกชายคนโตอาสาขอดูแลน้องๆ แทนให้เอง ภูผาก็ถึงกับโล่งใจเหมือนว่าได้ยกภูเขาออกจากอกอย่างไรอย่างนั้น
แผ่นฟ้าดูแลน้องทั้งสองคน ดูแลรับผิดชอบงานบ้านอย่างที่เด็กอายุแค่สิบกว่าปีทำได้ งานบ้านประเภทกวาดถูทำความสะอาด คอยเอาผ้าผ่อนเสื้อผ้าลงเครื่องซักตาก เด็กชายที่ชอบขลุกช่วยคนเป็นแม่ในครัวยามที่อีกฝ่ายมีชีวิตอยู่ ก็ลองฝึกทำอาหารง่ายๆ ด้วยตนเองให้พ่อกับน้องๆ ลองทำนู่นทำนี่จนปัจจุบันแผ่นฟ้าก็แทบจะมีฝีมือทำอาหารไม่ด้อยไปกว่าพ่อครัวเอกไปแล้ว
แล้วงานที่ทำเสียจนเขารู้สึกเคยชินและไม่ได้หนักหนาสาหัสอะไร แผ่นฟ้ามองว่าเป็นการสิ้นเปลืองด้วยซ้ำ หากจะต้องจ้างคนมาทำในสิ่งที่เขาทำได้ด้วยตัวเอง
ไม่เป็นไร พี่ทำได้ อยู่บ้านเกือบทั้งวัน เบื่อๆ ลุกขึ้นมายืดเส้นยืดสายทำงานบ้าน ทำกับข้าวบ้างมันก็เพลินดี ถ้าพี่ยุ่งจริงๆ นายค่อยช่วยพี่ตอนนั้นก็ได้น่านน้ำ ตอนนี้ก็เอาเวลาไปดูหนังสือเถอะ สายวิชาที่น้ำเรียนมันหนักอยู่ไม่ใช่เหรอ ถ้าเทอมนี้น้ำได้สามอัพเหมือนเทอมที่แล้ว พี่มีรางวัลให้ด้วยนะ
ถึงน้องชายกลางของเขาจะดูคงแก่เรียนไปเสียหน่อย ซ้ำแว่นสายตาก็บดบังเค้าหน้าที่ถ้าโตกว่านี้อีกสักนิดก็คงดูคมเข้มไม่แพ้ผู้เป็นพ่อ แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ข้อดีที่สุดของน่านน้ำก็คือความมีน้ำใจ ที่ทำให้แผ่นฟ้ารักมันพอๆ กับรักความแสบสันต์ของน้องเล็กนั่นแหละ
<มีต่อค่ะ>
[เปลี่ยนชื่อใหม่ค่า]My Old Man.. ที่สุดของหัวใจ ตอนที่ 2
