ความคิดเห็นที่ 1 บาซ อัรฺมะฮฺ กระชากเสื้อคลุมตัวยาวสีหม่นออกทางศีรษะ ฝุ่นทรายที่เกาะอยู่ปลิวคลุ้งอยู่ในอากาศภายในห้องทึมทึบของโรงแรมเก่า ๆ ที่เข้าพักตามคำแนะนำจากสายลับผ่านพันเรือโทฟาอีซแห่งโฮลาว่าบูลซี แต่ทั้งคู่ยังไม่เคยได้พบกัน มีเพียงแผ่นกระดาษที่บอกว่าเขาต้องทำอย่างไร เพื่อไม่ต้องถูกสงสัยหากเข้ามาสู่ประเทศอาร์ด้า ระยะนี้ทางอาร์ด้าเข้มงวดกับคนเข้าเมืองมากขึ้น ใครที่มาจากโอเบก้าเลห์ และเขตพื้นที่รอยต่ออย่างเนรูกาด้า จะถูกตรวจเอกสารอย่างเข้มงวด หากยังไม่เคยเข้ามายังอาร์ด้ามาก่อน จะถูกกักตัวไว้นานหลายอาทิตย์ กว่าจะปล่อยตัวเข้าอาร์ด้า หรืออาจจะส่งกลับก็มีอยู่มาก เหตุเพราะทางอาร์ด้ากำลังระแวดระวังการสอดแนมอยู่เช่นกัน ชีคเฒ่าแห่งอาร์ด้ายังไม่ไว้ใจชีคซามินแห่งโอเบก้าเลห์มากนัก และเนรูกาด้าซึ่งอยู่ใกล้เคียงก็เป็นเหมือนหอกข้างแคร่ เอาแน่เอานอนไม่ได้ ว่าจะโอนเองไปทางไหน ประจวบกับข่าวเรื่องยาเสพติด และการค้ามนุษย์ถูกตีแผ่อยู่บนหน้าหนังสือพิมพ์แทบจะทุกฉบับ แม้จะไม่มีชื่อผู้รับผิดชอบเรื่องที่เกิด แต่ไม่ว่าใครก็ทราบกันดีว่ากระบวนการต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นนั้น ได้แรงหนุนจากใครหากไม่ใช่ผู้นำแห่งอาร์ด้า สำหรับบาซแล้ว การเข้าสู่แผ่นดินอาร์ด้าเป็นแผนสำรองที่เกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ เพราะแผนเดิมนั้นคนที่จะเข้ามายังอาร์ด้าต้องเป็นอีร์ฟา ผู้นำแห่งวาปีนาฮีน แต่ดันมีเรื่องขึ้นเสียก่อน เมื่อปาป้าคีย่าผู้นำแห่งหุบเขาดอกไม้ล้มเจ็บอาการหนัก ทำให้เขาไม่สามารถเดินทางออกนอกพื้นที่ได้ไกลหรือไหนนาน ๆ ได้ แผนจึงต้องเปลี่ยนไปและบาซ จำต้องรับภาระเรื่องนี้แทน และอีกเหตุผลที่ต้องเป็นบาซ เพราะในอาร์ด้าแทบจะไม่ใครเคยเห็นหน้าค่าตาบาซ ผู้ซึ่งหมกตัวทำสวนเกษตรในทะเลทราย ชื่อเสียงของเขาจึงเปรียบเสมือนเงา มีแต่คนรู้จักเพียงชื่อ บาซจึงเป็นทางเลือกที่ดีแทนที่ผู้นำวาปีนาฮีนอย่างอีร์ฟาซึ่งอยู่ในฐานะเงาเฉกเดียวกัน ประกอบกับเส้นทางค้ายาเสพติดที่เขาติดตามให้กามีร์ปาชาร์ แห่งเมืองชายทะเลสีครามโฮลาว่าบูลซีนั้น ร่องรอยล่าสุดมันผ่านมาทางตะเข็บชายแดนระหว่างเนรูกาด้าและอาร์ด้า ก่อนที่มันจะหายไปแบบภูติผีจากมือของกลุ่มผลิตเอง ทำให้ไม่มีใครรู้ว่ายาเสพติดล็อตใหญ่ที่สุดที่ลำเลียงผ่านมานั้นตอนนี้ไปอยู่ที่ไหน และดูเหมือนว่าเจ้าของยาเองก็กำลังหายาที่หายไปอยู่เช่นเดียวกัน เขาจึงมีหน้าที่สำคัญสองหน้าที่คือติดตามร่องรอยนั้น พร้อมช่วยเหลือเด็กสาวที่ถูกฉุดคร่ามาค้าประเวณีที่นี่ ซึ่งสายลับที่ว่าแน่ใจว่าเจอเธอแล้ว “คุณหนู แน่ใจหรือว่าเราจะพักที่นี่” นัซฮีย์ ผู้เปรียบเสมือนองค์รักษ์ พี่เลี้ยง และทุกอย่างในชีวิตบาซเอ่ยถามขึ้น และนี่เป็นคนเดียวที่บาซ ทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้เขามาด้วย แต่นัซฮีย์ก็ทำทุกวิถีทางเช่นกันที่จะติดตามมา และเขาทำสำเร็จ “พักที่นี่แหละ” “ห้องสกปรก เล็กเท่ารูหนู” “หยุดบ่นเป็นตาเฒ่าได้แล้วนัซฮีย์ เรามาทำงานนะ อีกอย่างเลิกเรียกข้าว่า คุณหนูได้แล้ว” คนอารมณ์เย็นเริ่มหงุดหงิด จากคำเรียกขานเก่าแก่จากคนแก่ที่มาด้วย “ข้าก็แค่ห่วงว่าคุณ...ว่าเจ้าจะอยู่ไม่ได้” แม้จะกระดากปากที่ต้องเปลี่ยนสรรพนามในการเรียกขานคนที่เขาเฝ้าเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็ก แต่นัซฮีย์ก็ต้องทำเพื่อความปลอดภัยของเจ้านายหนุ่ม และความปลอดภัยทางสายตาของเขาเอง   “เจ้าจะเอาแค่ไหนละนัซฮีย์ในเมื่อเรามาทำงานไม่ได้มาเที่ยว” “แหมมันก็น่าจะดีกว่านี้” คนสูงวัยกว่าก็ยังไม่วายบ่น “อาร์ซีด้ามีที่พักได้แบบนี้ก็ถือว่าน่าพอใจแล้วนะนัซฮีย์ ปกติที่พักนักเดินทางของที่นี่จะเป็นซ่องเสียส่วนมาก” บาซเอ่ยปากบอกด้วยสีหน้าเรียบ แต่ภายในใจนั้นเก็บความตะขิดตะขวงใจเอาไว้อย่างมิดชิด ถึงจะรู้ว่าในอาร์ซีด้าจะเป็นแหล่งฝึกฝนเหล่าดาคิมทั้งหลาย แต่ก็ไม่วายรู้สึกกระอักกระอ่วนใจไม่ได้ เพราะเขารู้สึกเสมอว่า เพศหญิงคือเพศแม่ เป็นคนให้กำเนิดและอุ้มชูด้วยความอ่อนโยนกับมนุษย์ทุกคนซึ่งได้ถือกำเนิดขึ้นบนโลกนี้ แล้วสมควรแล้วหรือที่เพศชายซึ่งแข็งแรงกว่าจะใช้ความแข็งแรงซึ่งถือกำเนิดจากความอ่อนโยนนั้นทำลายมันลงไปเพียงเพื่อความพอใจทางอารมณ์ซึ่งพุ่งพรวดขึ้นเพียงชั่วขณะ “แล้วนี่คน ๆ นั้นจะมาพบเจ้าเมื่อไหร่” “ไม่ได้บอกแต่คงมาภายในวันนี้แหละ” เสียงเคาะประตูดัง ผู้ที่อยู่ในห้องทั้งสองต่างหันมาสบตากัน นัซฮีย์นั้นเอื้อมมือไปจับดาบสองคมซึ่งซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อคลุมตัวยาว อยู่ในท่าระวังตัวเต็มที่ ในขณะที่บาซนั้นขยับตัวเข้าประตู ฟากฟ้าเบื้องนอกนั้นเริ่มถูกม่านราตรีคลี่คลุม เขากระชากบานประตูให้เปิดออก ร่างสูงผลุบเข้ามาภายในห้องอย่างรวดเร็ว ผ้าม่านถูกกระชากปิดอย่างรดวเร็ว และเร็วพอกับดาบกันจาของนัซฮีย์นั้นยกขึ้นจ่อคอหอยของผู้บุกรุก ตะเกียงดวงน้อยถูกจุดขึ้นจากมือเรียวของบาซ ดวงหน้าของผู้เยี่ยมเยือนจึงปรากฏขึ้นภายใต้แสงสลัว ร่างสูงเพรียว ดวงหน้ายาวรีละม้ายคล้ายคนของเผ่าโซไร ผู้ค้าเกลือปรากฏขึ้นตรงหน้า บาซคงจะเชื่อเช่นนั้นหากไม่เห็นแววตาสีประหลาดของอาคันตุกะคนสำคัญ ดวงตาสีแปลกนั้นยามอยู่ภายใต้แสงตะเกียงเป็นสีน้ำตาลอ่อนสวย แต่ทันทีที่สายลมพัดพาเปลวไฟวูบไหว เงามืดขึ้นทาบทับ เส้นรอบนัยน์ตากลับกลายเป็นสีทองงดงาม และเผ่าโซไรแท้จะไม่มีดวงตาเฉกนี้ “เจ้าเป็นฮาฟีนร์” บาซพึมพำ หากอีกฝ่ายกลับแค่นยิ้มบนริมฝีปากเท่านั้น “วากีย์งั้นหรือ” คำตอบคือการสบตานิ่งเนิ่นนาน และในแววตานั้นทำให้บาซแน่ใจ เขาหันไปพยักหน้าให้นัซฮีย์ลดดาบลง ผู้เป็นทั้งพี่เลี้ยงและผู้คุ้มกันลดดาบลงแต่ยังคงอยู่ในภาวะระมัดระวังต่อแขกแปลกหน้า เพราะต่างฝ่ายต่างไม่เคยรู้จักกัน เพียงแค่พบกันในนามแห่งพันเรือโทฟาอีซแห่งโฮลาว่าบูลซีเท่านั้น อาคันตุกะผู้มีดวงตางดงาม สะบัดคอเล็กน้อย แล้วใช้มือลูบไปตามลำคอตนเองคล้ายตรวจความเรียบร้อย พร้อมทรุดตัวลงนั่ง เงยหน้าขึ้นสบตาบาซด้วยสายตาพิจารณา บาซเพิ่งสังเกตุเห็นว่าอีกฝ่ายนั้นซ่อมือไว้ด้านหลัง ซึ่งไม่ต้องถามเขาก็รู้ว่าอีกฝ่ายคงระมัดระวังตัวเองเช่นเดียวกัน “ท่านคือบาซ ซึ่งมาแทนอีร์ฟางั้นใช่หรือไม่” เสียงทุ้มของเขาเอ่ยขึ้น “ใช่” คำตอบดังออกจากปากของบาซชัดเจนสั้นกระชับ พร้อมกับการมองพิจารณาอีกฝ่ายเงียบ ๆ ท่าทีระมัดระวังของอีกฝ่ายลดลง ดูจากมือที่ลดลง ตามด้วยเสียงถอนหายใจของอีกฝ่าย ทำให้บาซขมวดคิ้ว แล้วเจ้าตัวก็เฉลยความโล่งใจนั้นออกมา “ข้านึกว่าท่านจะมาไม่ทันเสียแล้ว ตอนนี้เกิดเปลี่ยนแผนนิดหน่อย” “มาเปลี่ยนอะไรกันตอนนี้” คนโวยวายกลายเป็นนัซฮีย์ พร้อมกับอาการเดินลุกขึ้นมาด้านหน้า แต่เขาถูกหยุดด้วยมือที่ยกขึ้นเพียงข้างเดียวของบาซ “ข้าก็ไม่อยากให้เปลี่ยนหรอก นี่ข้าก็เกือบจะมาไม่ได้พวกนั้นคอยจับตาข้าอยู่” “เกิดอะไรขึ้น” “ข้าไม่มีเวลาอธิบายยืดยาว รู้แค่ว่าตอนนี้ข้าต้องเข้าไปอยู่ในกลุ่มของพวกค้ายาอย่างเต็มตัว พวกมีเนาะห์ฟัซ รับข้าเข้ากลุ่มแล้ว ตอนนี้ปัญหาใหญ่ของข้าคือ ยาล็อตที่หายไปซึ่งต้องหาให้เจอ กับยาล็อตใหม่ใหญ่กว่าเดิมที่ต้องส่ง ข้าต้องหาวิธีที่จะส่งข่าวให้เนียนที่สุดไปยังท่านฟาอีซ ไม่อย่างนั้นข้าอาจจะถูกฆ่าหมกทรายตรงไหนสักแห่งที่นี่ แผนที่ข้ากับท่านอีร์ฟาวางไว้ด้วยกันจึงต้องเปลี่ยนไปเพราะเวลาไม่พอ แต่ไม่ต้องห่วง เด็กผู้หญิงผู้หญิงที่ให้หาอยู่ที่ศาลาศักดิ์สิทธิ์ มันอยู่ทางเหนือใช้เวลาเดินทางประมาณสามชั่วโมง และข้ามีคนที่จะให้ท่านไปพบและไปพร้อมกับพวกนั้น” “ไว้ใจได้แค่ไหน” นัซฮีย์อดปากไม่ได้เอ่ยปากถามแทน บาซซึ่งยืนพิงฝาฟังนิ่งๆ “ด้วยหัวของข้า” คำตอบมาพร้อมกับสายตาจริงจัง ตอกย้ำคำพูด “เจ้าจะให้ข้าไปพบใคร” “ทุกเดือนจะต้องมีหมอจากที่นี่ขึ้นไปตรวจหญิงที่อยู่ในศาลาศักดิ์สิทธิ์ ท่านมีเวลาเพียงแค่วันเดียวที่จะลอกเลียนแบบจากหมอตัวจริง และสวมรอยเดินทางไปแทน” “แล้วทางโน้นจะไม่สงสัยหรือ” “สงสัยแน่ แต่ข้ามีคนที่จะรับรองให้ท่านไม่ต้องห่วงคนของเราสวมรอยกันอยู่เป็นระยะ ในศาลาศักดิ์สิทธิ์นั้นมีคนของเราอยู่ถึงจะเข้าไปไม่ถึงชั้นในแต่ก็พอทำให้ท่านเข้าไปเจอเด็กผู้หญิงคนนั้นได้ ปัญหาของท่านก็คือต้องหาวิธีเอานางออกมาให้ได้ ไม่อย่างนั้นข้าคงไม่ต้องบอกท่านนะว่าอะไรจะเกิดขึ้นหากท่านนำนางออกมาไม่ได้” บาซรู้อยู่เต็มอก หากเขาไม่สามารถพาเด็กสาวคนนั้นหนีออกมาได้ ชาววาปีนาฮีนทั้งหมดคงจะลุกฮือขึ้น และมันจะกลายเป็นฉนวนที่ทำให้สองประเทศซึ่งกำลังเจริญไมตรีกันร้าวฉานขึ้นอีกครั้ง การพาเด็กสาวออกมาอย่างเร็ว ไร้ร่องรอย จะเป็นการแก้ปัญหาที่ดีที่สุด ถึงจะรู้ในตอนหลัง แต่ก็ร้องแหลกแหกปากบอกใครไม่ได้ เพราะเด็กเป็นชาววาปีนาฮีน ถือเป็นประชากรของโอเบก้าเลห์การฉุดคร่ามาก็เป็นความผิดอยู่แล้ว แต่ที่การทวงถามเป็นทางการกลับทำไม่ได้ เพราะอีร์ฟาผู้นำแห่งวาปีนาฮีนเข้าใจดีว่า ระหว่างโอเบก้าเลห์และอาร์ด้ากำลังมีปัญหาใหญ่กว่ารออยู่ “แล้วเรื่องเอฟทรี” “ข้าจะจัดการเรื่องนี้เอง รับรองว่าหากปิดเรื่องของพวกมีเนาะห์ฟัซ ได้เรียบร้อย แนวตะเข็บชายแดนระหว่างเนรูกาด้า กับ อาร์ด้า และโฮลาว่าบูลซีจะสะอาดขึ้นอีกมาก” “ไม่คิดบ้างหรือว่าเมื่อกลุ่มอำนาจกลุ่มนี้หมดลง กลุ่มใหม่ก็จะขึ้นมาแทนที่” บาซตั้งคำถามได้ตรงประเด็น แต่อีกฝ่ายกับหัวเราะเบาๆ ราวได้ยินเรื่องขบขัน “มันเป็นวัฏจักรอยู่แล้ว แต่ตราบใดที่ข้าและตำรวจนอกเครื่องแบบทั้งหลายของท่านฟาอีซยังคงมีลมหายใจพวกเราก็จะคอยลากคอพวกมันไปส่งให้ไชยตอนจนถึงปากทางนรกจนได้ ท่านไม่ต้องห่วงไปหรอก อย่างไรซะตอนนี้ปัญหาคือกลุ่มใหญ่ที่ควบคุมการผลิต การขนส่งทั้งหมด หากโค่นลงได้ ตัวเล็กตัวน้อยก็คงกระจัดกระจายกันไป ถึงตอนนั้นเราก็ค่อย ๆ ไล่เก็บไปไม่เหนื่อยมากเท่าไล่จับพวกมีเนาะห์ฟัซหรอก” วากีย์พูดจบก็ขยับลุกจากที่นั่ง เขาขยับเข้าไปใกล้หน้าต่างแล้วแง้มม่านมองออกไปเบื้องนอก ก่อนปิดมันลงที่เดิม แล้วหันมาบอกว่า “ข้าต้องไปแล้ว นี่เป็นที่อยู่ของหมอที่ท่านจะต้องไปพบ ไม่ต้องกังวลไปที่นั่นมีคนคอยช่วยท่านอยู่ เพียงแค่ท่านทำตัวให้ดูเหมือนหมอก็ใช้ได้แล้ว และเราจะไม่พบกันอีกหากไม่จำเป็น” วากีย์ขยับไปที่ประตู มือที่กำลังจะเปิดประตูชะงัก แล้วหันกลับมาสำทับ “อย่าให้ใครที่นี่รู้ว่าท่านเป็นใครบาซ” สุดท่ายหันไปบอกชายอีกคนซึ่งยืนฟังอยู่เงียบ ๆ “ นัซฮีย์ ดูแลเจ้านายเจ้าให้ดี ศาลาศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่สถานที่ธรรมดา หากไม่ระวังอาจถึงตายได้ ระวังหลังของพวกท่านไว้ให้ดี”  คนเตือนด้วยความเป็นห่วง ก่อนผลุบออกจากประตูไปอย่างรวดเร็วเหมือนตอนมา ทิ้งให้นัซฮีย์ซึ่งกำลังจะเอ่ยถามอ้าปากค้าง “นอกจากเป็นนักเกษตรแล้วข้ายังต้องเป็นหมออีกหรือนี่” บาซ อัรฺมะฮฺ พึมพำขึ้น ก่อนหมุนตัวกลับมาสบตากับนัซฮีย์แล้วเอ่ยถาม “เจ้าล่ะจะเป็นอะไรดีนัซฮีย์” (โปรดติดตามต่อในอาิทิตย์หน้า) จากคุณ : เปียร์รุส เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 08:34:44

ความคิดเห็นที่ 2 คุยกันสักนิด... ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนเลยว่า ขออภัยมากมายที่ไม่ได้ลงงานตรงตามที่บอกกล่าวกันเอาไว้ สองอาทิตย์ที่ผ่านมา ทำงานในทีมหาเสียงหนักหนามากมาย กลับถึงบ้านหัวถึงหมอนหลับ ตื่นเช้าออกไป ตลอด แม้กระทั่งงานเขียนก็ยังไม่ได้ จับไม่ได้เขียนสักนิด วันนี้ เกือบ ๆ จะเป็นวันหยุด แต่เจ้านัทก็ต้องออกไปทำข้อมูลอีกจนได้ เลยแอบเอางานลงก่อนจะโดนบ่นมากกว่านี้ 555555 แล้วก็ต้องขอบคุณเพื่อน ๆ หลายคนที่ทิ้่งร่องรอยเอาไว้ให้ และขอบคุณทุกกำลังใจที่แวะเวียนทักทายกันนะคะ นัท/เปียรุส -------------------------------------------------------------------------------------- ตอบกระทู้ก่อนหนีไปทำงาน คุณmimny ไม่เยอะเท่่าไหร่หรอกค่ะ เด้วจะลดลงเหลือไม่กี่ตัวแล้วจ้า คุณ=FriEnDiY=  ขอบคุณสำหรับร่องรอยกำลังใจค่ะ คุณ scottie ขอบคุณค่ะพี่รักษ์ คุณเซโก้4 ไม่ได้เจอซะนาน สบายดีนะคุณโก้ เอาน่า ชื่อตัวละครจำยากไว้เด้วเอาชื่อคุณโก้มาทำเป็นพระเอกบ้างจะได้จำง่ายขึ้น 555 คุณ สีน้ำฟ้า  แหมมขอบคุณมากมายเลยแจม ถ้าเล่มไหนหาไม่ได้ บอกมาละกัน เผื่อยังมีเหลือติดอยู่จะส่งไปให้อ่านจ้า อิอิ คุณoreocream เจ้าอ้อม โอเคน้อง สู้ ๆ เหมือนกันนะ ^-^ นัทคร้าบบบ จากคุณ : เปียร์รุส เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 08:40:31

ความคิดเห็นที่ 3 มารอลุ้นให้ช่วยได้ค่ะ แต่งานหินเลือเกิน จากคุณ : nasa nasa เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 12:07:33

ความคิดเห็นที่ 4 มาแปะร่างก่อน,,,ขอไปจูงมือตาเฒ่ามานั่งหงุงหงิงกันหน้าจอ รอสักแป๊บนะคะ * w * จากคุณ : Wild Monkey เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 19:18:22

ความคิดเห็นที่ 5 พี่นัทค้าบ มาลงชื่ออ่านค้าบ จากคุณ : oreocream (oreocream) เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 21:55:13

ความคิดเห็นที่ 6 สังเกตไม่มีสระอุ น่าตีจริงเชียว อ่านแล้วรู้สึกว่าหัวไม่แล่น ตามไม่ติด จำชื่อไม่ได้ จำความสัมพันธ์ไม่ได้ ขอตัวไม่อ่านต่อนะ ช่วงนี้หัวทึบมากจริงๆ ทำงานไม่ทัน เฮ้อ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 01:25:59

ความคิดเห็นที่ 7 ไปช่วยเด็กสาวที่ถูกลักพาตัวมาจากวาปีนาฮีนแล้วแถมช่วยดาริยาออกมาอีกคนด้วยสิบาซ  แต่กลัวว่าจะช่วยผิดคนนึกว่าดาริยาเป็นเด็กสาวที่ถูกลักพาตัวมาน่ะ จากคุณ : mimny เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 16:58:58

ความคิดเห็นที่ 8 หาเสียงนับจากนี้ก็ยิ่งเข้มข้นขึ้น ต้องยืนบนรถตากแดดทั้งวันหรือเปล่าอ่ะ จากคุณ : เซโก้4 เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 22:23:15

ความคิดเห็นที่ 9 กำลังสนุกเลยค่ะ จากคุณ : =FriEnDiY= เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 23:16:41

ความคิดเห็นที่ 10 ฮ๊าว.. ง่วงจัง นอนดึกตื่นเช้ามาหลายคืน แวะมาทักและขอบคุณที่ลงงานให้อ่าน ขอบคุณค่า จากคุณ : สีน้ำฟ้า เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 54 16:13:06