|
ต้องดินชุ่มจนชื่นถึงผืนฟ้า
กลางแดดจ้าจึงจะมีรุ้งสีหวาน
กว่าจะเห็นมาลีคลี่กลีบบาน
ยิ่งต้องการสารพัดเหตุปัจจัย
คือระบบนิเวศน์อิงเหตุผล
สัมพันธ์จนซับซ้อนซ้ำอ่อนไหว
ถ้าขาดน้ำจุนเจือฤๅเหลือไพร
ธารก็ได้ผืนป่าช่วยอาทร
ไม่มีหนอนก็ไม่มีปีกผีเสื้อ
ถ้าไม่เหลือใบไม้ก็ไร้หนอน
เชื่อมห่วงโซ่บรรจบครบวงจร
เมื่อภมรช่วยให้พืชดำรงพันธุ์
ฝูงผีเสื้อเริงร่อนฟ้อนปีกสวย
รายล้อมด้วยมาลีหลากสีสัน
คือภาพความสมดุลเกื้อหนุนกัน
ซึ่งนับวันยิ่งจะไม่มีให้แล
จนเหลือรุ้งเพียงรำไรอยู่ไกลโพ้น
คนยังโค่นป่าไม้ไม่แยแส
สิ่งแวดล้อมยับเยินเกินเชือนแช
กลับมัวแต่ทุ่มเถียงเกี่ยงกันทำ
หากคอยถึงวันที่ไร้ผีเสื้อ
อาจไม่เหลือดอกไม้ให้กลิ่นร่ำ
และท้องฟ้าจะมีเพียงสีดำ
ตอนเราย่ำอยู่บนเถ้าโลกเราเอง
| จากคุณ |
:
แมกไม้เมือง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 มิ.ย. 54 23:43:05
|
|
|
| 
ก่อนวันที่ฟ้าสีดำ
