>>>>!!!จ้างเธอให้รัก ตอนที่3!!!<<<<

ลิงค์ของตอนที่ผ่านมานะคะ

บทนำและตอนที่ 1
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10613052/W10613052.html
ตอนที่2
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10644126/W10644126.html

+++++++++++++++++++++

บทที่สาม

ความชอบพอ



ได้เวลาย้ายหอสักที นีรนาอยากตะโกนออกมาดังๆด้วยความดีอกดีใจ

เธอหันไปมองห้องอับๆซึ่งเธออยู่คนเดียวมาตลอดสองอาทิตย์ เธอต้องทนฟังเสียงหนูร้องขณะที่แมววิ่งไล่บนหลังคาตอนกลางดึกแทบทุกคืน บ้างก็เป็นเสียงจากคนข้างห้องทะเลาะกัน หยิบข้าวของขว้างปาดังสนั่นสั่นสะเทือนราวกับเปิดลำโพงสิบหกตัวข้างๆหูของเธอ

ห้องน้ำและห้องครัวที่มีกลิ่นของแมลงสาบพร้อมด้วยบรรดายุงนับร้อยฝูงกับอากาศร้อนๆเหล่านี้ ...จะไม่มีอีกแล้ว!

เธอยินดีที่จะรีบย้ายไปยังหอพักใกล้มหาวิทยาลัยนามว่าพร้อมสุข!

ที่นั่นมีแอร์! มีพัดลม! มีตู้เย็น!และโทรทัศน์พร้อม!

นีรนาสุขใจอะไรเช่นนี้หนอ ... เธอไม่พึ่งพาแฟนเก่าของพี่สาวให้ช่วยขนของ เธอมองดูหนวดเคลาเฟิ้มสภาพร่างกายซอมซ่อของแมงดาผู้กัดกินพี่สาวตัวเองเธอก็ไม่พอใจอยู่แล้ว แน่นอนว่านีรนาคงไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากชายคนนี้หรอก

หญิงสาวติดต่อกับทางบ้านรายงานเรื่องสถานที่พักแห่งใหม่และเธอก็พบว่าตนเองต้องหางานนอกเวลาเพื่อเลี้ยงดูตัวเองเรื่องค่าใช้จ่ายส่วนตัวขณะที่ค่าเทอมและค่าหอพักพี่สาวจะเป็นคนช่วยเหลือทั้งหมด

คราวนี้เธอต้องพึ่งพาพี่สาวของเธอเพราะว่าเธอไม่รู้จักมักคุ้นผู้คนในระแวกแถบนี้เลยและเธอก็ไม่ไว้ใจพอจะทำงานกับใครด้วย

“แกควรจะเลือกว่าแกทำงานอะไรได้บ้างนะนีร”พี่สาวแนะนำ “พี่คิดว่าแกควรจะสอนพิเศษ เพราะว่าเหมาชั่วโมงต่อหนึ่งคนก็ได้ราคาคุ้มค่าอยู่เหมือนกันนะ”

นีรนาฟังคำแนะนำจากพี่สาวแล้วเธอจึงรีบติดต่อกับเหล่ารุ่นพี่และรุ่นน้องเพื่อสอบถามข้อมูลการหานักเรียนเรียนพิเศษแบบตัวต่อตัว ซึ่งเธอพบว่ามีเด็กนักเรียนมัธยมต้นคนหนึ่งซึ่งเธอรู้สมรรถภาพตัวเองว่าสามารถสอนได้จึงตกลงเรื่องค่าใช้จ่ายและช่วงเวลาเสาร์อาทิตย์ในการเปิดสอน

ส่วนช่วงเย็นในวันธรรมดาเธอก็จะต้องทำงานจนดึกจนค่ำจากนั้นก็พักผ่อนอย่างเต็มที่



หลังจากอาทิตย์แรกของการสอนพิเศษเด็กนักเรียนผ่านไป เธอก็รู้สึกว่าเธอสามารถรับงานนี้ต่อไปได้จนหมดเทอมแน่ๆ ทว่าเธอก็มีเวลาให้แก่พี่สาวน้อยลงในวันเสาร์อาทิตย์ด้วย ทำให้วันปกติหลังเลิกงาน นีรนาจำเป็นที่จะต้องเดินทางไปหานราวรรณในสถานที่ทำงานกลางดึกด้วยตนเอง

นราวรรณให้ที่อยู่ตามข้อความที่ส่งผ่านเข้ามาในโทรศัพท์มือถือ หญิงสาวก้มลงอ่านแล้วจึงตัดสินใจเดินทางไปหาพี่สาวที่นั่น

ทันทีที่นีรนาลงจากป้ายรถเมล์เลื่อนสายตามองตัวอักษรใหญ่ๆอันเป็นชื่อร้านนามว่า “คิส คิส คาราโอเกะ” เธอก็ต้องเบ้ปากอย่างไม่พอใจแล้วจึงมองดูชายตัวใหญ่ผู้ซึ่งนั่งอยู่หน้าร้าน

“มาหาพี่นราวรรณค่ะ เธอรอฉันอยู่”ชายคนดังกล่าวพยักหน้าแล้วจึงเปิดทางให้เธอเดินเข้าไปข้างใน

นีรนาได้ยินเสียงดนตรี อากาศภายในเย็นฉ่ำมองเห็นเพียงเวทียกพื้น นักร้องสุดเซ็กซี่ส่ายเอวน้อยๆร้องเพลงเบาๆชวนน่าหลงใหล หญิงสาวรีบเดินเข้าไปหลังร้านก็พบกับพี่สาวกำลังนั่งผัดแก้มกับแป้งพัฟฟ์อยู่ นีรนารีบถลาตัวเข้าไปนั่งใกล้ๆ

“พี่จะขึ้นแสดงแล้วหรือ”

“อืม”นราวรรณไม่ได้สนใจมากนัก เธอยุ่งอยู่กับการสำรวจใบหน้าของตนเองในกระจก

“พี่จะไปทานอาหารค่ำกับหนูข้างนอกไหม”

“ไม่เอาดีกว่า วันนี้ลูกค้ากระเป๋าตังค์หนักๆทั้งนั้น”

“อีกแล้ว”นีรนาบ่นเบาๆ

“อีกแล้วอะไร”

“เปล่า”หญิงสาวบอกปัดๆก่อนที่อาจจะเกิดการทะเลาะกัน เธอหันไปมองหญิงสาวอีกสี่คนในชุดสีเขียว เหลือง ส้มและแดงนั่งสนทนากันอย่างออกรส เธอกล่าวสวัสดีเพื่อนๆของพี่สาว

นีรนาจำพวกผู้หญิงเหล่านี้ได้ดีเพราะพวกเธอเติบโตมาในพื้นที่ชุมชนเดียวกัน เล่นก่อกองทรายกันมาตั้งแต่ครั้งยังเป็นตัวเล็กตัวน้อยบ้านใกล้เรือนเคียง

“พี่สา พี่จ๋า พี่ฝน พี่เกด”นีรนาเรียกเป็นรายบุคคล

เธอไม่เคยนึกเลยว่าสาวๆกลุ่มนี้ทั้งหมดจะตกอยู่ในสถานะที่ต้องยึดอาชีพแบบนี้เป็นหลัก

นีรนาไม่ได้รังเกียจผู้ที่มีอาชีพนี้หรอก เธอตระหนักดีว่าพี่สาวของตนเองก็ไม่มีทางเลือกมากมายในการทำมาหากินอย่างสุจริตและได้เงินพอใช้พอจ่ายในยุคข้าวยากหมากแพงซึ่งกดดันให้พวกเธอต้องขายบริการ นีรนามองดูทุกคนด้วยความสงสารเจือความปวดร้าวใจ

นีรนามีโอกาสมากกว่าทุกคนที่นี่ สิ่งที่เธอทำอยู่นั้นจะต้องช่วยเหลือชื่อเสียงของพวกเขาได้ ... และถ้าหากเธอมีกำลังทรัพย์พอ เธอจะฉุดพวกเขาออกมาจากวังเวียนของการหาเช้ากินค่ำแบบนี้ แม้ว่ามันเป็นเพียงความฝันแต่เธอก็อยากทำให้สำเร็จให้ได้ ดังเช่นที่ทีคหรือบอลเป็นตัวอย่างให้แก่เธอแม้ว่าพวกเขาจะเกิดมาในฐานะร่ำรวยตั้งแต่กำเนิดแล้วก็ตามที

“นีร แกโตขึ้นมาก พี่จำแทบไม่ได้”บรรดาสาวๆกล่าวเช่นนั้นกับเธอ

“นีรย้ายมาเรียนที่นี่ ว่างๆจะแวะมาหาพี่ๆพร้อมของฝากนะคะ”เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มบอกแก่ทุกคน

นีรนามองดูพี่สาวของตนซึ่งไม่ได้สนใจน้องสาวตัวเองเลย จู่ๆอารมณ์หงุดหงิดซึ่งเรียกได้ว่างอนก็เกิดขึ้นกับนีรนาในฉับพลันทันทีนั้น เธอไม่บอกลาพี่สาว ทำทีไม่หันไปมองเลยขณะเดินออกจากห้องแต่งตัวแม้ว่าในใจจะเรียกร้องให้พี่กล่าวลาแก่เธอบ้างทว่าก็ไม่มีเพียงสักนิด

นราวรรณคงไม่ใช่หญิงสาวที่เห็นแก่เงิน แต่เธอทำเพื่อครอบครัวและเธอก็มีเรื่องราวมากมายให้คิดในแต่ละวัน เธออาจจะไม่รู้เลยก็ได้ว่าน้องสาวตัวดีกำลังค้อนเธอวงใหญ่เดินออกจากร้านไปแล้ว



นีรนารู้สึกไม่ประทับใจการมาเยี่ยมพี่สาวครั้งนี้ เธอกล่าวลาชายผู้นั่งเฝ้าหน้าร้านก่อนจะเดินออกไปเพื่อโบกรถเมล์แต่แล้วสายตาของเธอก็สะดุดเข้ากับชายร่างสูงดูมีภูมิฐานคนหนึ่งอยู่บนทางเดินเท้าฝั่งตรงข้ามถนนเธอมองดูเขาจนกระทั่งเขาเข้าไปในบาร์ก่อนจะเลิกสนใจ ในวินาทีนั้นเธอแค่เพียงคิดว่าเขาดูเท่และมีมาด เหมือนผู้ดีซึ่งลดตัวลงมาเดินในสถานที่มั่วสุมแห่งใหญ่ของเหล่าคนฐานะปานกลาง

หญิงสาวได้แต่เพียงยิ้มกริ่มให้กับความชอบพอซึ่งไม่สามารถเหนี่ยวรั้งไว้ได้เพียงครู่เดียวแล้วจึงรีบขึ้นรถเมล์เดินทางกลับหอพักแห่งใหม่ซึ่งรอเธออยู่พร้อม



เมื่อนีรนากลับมาถึงห้องเธอก็รู้สึกอ่อนเปลี้ยเหลือกำลัง เหลือบมองดูนาฬิกาข้อมือก็พบว่าใกล้สี่ทุ่มแล้ว หญิงสาวไขกุญแจห้องพักขณะได้ยินเสียงประตูลิฟท์ใกล้ๆเปิดออก

“นีร!”อีกฝ่ายกล่าวอุทานอย่างประหลาดใจขณะเดินออกมาจากลิฟท์

หญิงสาวเลื่อนสายตาสบมองต้นเสียงก็พบว่าเป็น ... “ทีค! อยู่หอพักนี้หรือคะ?”

“ใช่ครับ”เขาบอกด้วยความฉงนสงสัยก่อนจะเหลือบสายตามองตำแหน่งชั้น มันเขียนไว้ด้วยเลขแปดซึ่งแปลว่าเขาออกมาจากลิฟท์ผิดชั้น ทีคหัวเราะให้กับความมึนเมาของตัวเอง“ผมพักอยู่ชั้นเก้าตำแหน่งห้องพักเดียวกันกับนีรเลยน่ะ”ทีคว่าพลางยิ้มพราย ยิ่งเขารู้ว่าเข้าถึงตัวเธอง่ายแบบนี้ก็เท่ากับเปิดโอกาสให้เขาทำแต้มยิ่งกว่าที่คาดคิดไว้เสียอีก

“นีรพักที่นี่นานหรือยังน่ะครับ”

“เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วน่ะค่ะ”นีรนาบอก “ก่อนหน้านั้นอยู่กับพี่สาว”

ทีคคิดว่าเขาน่าจะรู้ให้เร็วกว่านี้เสียหน่อย เขาเสียโอกาสสนิทสนมกับเธอมากกว่านี้ถึงสองอาทิตย์เชียวนะ!

“ดีเหมือนกันนะครับ ตอนเช้าๆเดินไปมหาลัยด้วยกันก็ได้”ทีครีบเสนอไม่ปล่อยให้โอกาสพลาดง่ายๆ

นีรนาฟังพลางพยักหน้ารับช้าๆ “ก็ดีค่ะ”

“ตอนเย็นกลับพร้อมกันก็ได้นะครับ”ทีครีบสวนต่อก่อนที่หญิงสาวจะหัวเราะร่วน ยิ่งมองใบหน้าหวานๆแบบนี้ก็ยิ่งทำให้เขาชอบเธอมากกว่าเดิมเสียอีก “อยากพาไปทานอาหารอร่อยๆแถวนี้ ผมรู้จักเยอะเลยล่ะ”

หากเป็นเรื่องของฟรีแน่นอนว่านีรนาไม่มีทางพลาด เธอฟังด้วยดวงตาลุกวาวยอมตกลงอย่างว่าง่าย

เมื่อรู้ว่ามีเพื่อนพักอยู่หอเดียวกันหลายสิ่งหลายอย่างก็คงสะดวกขึ้นเยอะ สำหรับนีรนาแล้วทีคก็เป็นผู้ที่ช่วยเหลือเธอได้มากทีเดียว แม้ว่าเธอไม่เคยคิดกับเขามากกว่าคำว่าเพื่อนเลยก็ตามที



ในวันรุ่งขึ้นทีคก็รอเธอบริเวณหน้าเคาท์เตอร์ข้างใต้หอพักตั้งแต่หกโมงเช้า แล้วหญิงสาวก็เดินทางลงมาจากห้องพักเมื่อเจ็ดโมงตรง ชายหนุ่มร้อนใจอยากเห็นเธอใจจะขาด ทีครีบช่วยถือหนังสือให้แก่เธอ เขาแวะไปยังโรงอาหารและทานอาหารเช้าที่นั่นด้วยกัน

ชายหนุ่มสนทนาเรื่องงานของตนเองและธุรกิจของเขาร่วมกับบอล ส่วนนีรนาก็เล่าถึงพี่สาวและความลำบากของเธอในช่วงปริญญาตรีซึ่งแน่นอนว่าทีคหาข้อมูลมาพร้อมแล้ว เขารู้เรื่องของเธอมากพอสมควรและสิ่งที่เธอเล่าก็เหมือนกับการดูหนังภาพยนตร์เรื่องเดิมซ้ำอีกครั้งหนึ่ง

ขณะที่ทีคสังเกตกิริยาของนีรนาขณะเล่าเรื่องราวต่างๆให้ฟังแล้วทีคก็อดคิดไม่ได้ว่านีรนาเปิ่นกว่าที่คิด เธอค่อนข้างมีการสื่อสารกับผู้คนรอบข้างดีพอสมควรทีเดียวและเขาก็ชอบที่เธอไม่ใช่คนเงียบปิดปากปิดคำจนเป็นสาวน่าเบื่อ ตอนนี้เขาอยากให้เธอรู้เอาไว้บ้างว่าเธอกำลังพูดมากนะ แต่เขาก็ชอบที่เธอพูดมากนี่ล่ะ!

“ช่วงที่เรียนปริญญาตรี”นีรนาบอก “นีรหมกตัวอยู่ในห้องสมุดน่ะ จนใครๆเขาเข้าใจว่านีรเป็นคนรักการอ่านหนังสือซึ่งอันที่จริงแล้วนีรชอบหลับในห้องสมุด มันเงียบและบรรยากาศก็เป็นใจมากๆด้วย”เธอว่าพลางหัวเราะ

“เหมือนที่ผมเจอนีรในห้องสมุดสินะ”ทีคยิ้มกริ่ม “แฟนของนีรต้องเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือด้วยหรือเปล่า”

นีรนาย่นคิ้วมองดูอีกฝ่าย “ไม่มีน่ะ”

“ไม่มี?”ตลก ... สมัยปริญญาตรีสำหรับทีคคือช่วงเก็บเกี่ยวประสบการณ์ด้านความรักด้วยซ้ำ

“ไม่มี เสียดายจัง รู้แบบนี้จะย้อนเวลากลับไปหาแฟนสักคน”นีรนาเริ่มพูดติดตลกทุกครั้งที่เธอวางใจเพื่อนตนเองในระดับหนึ่ง

“ไม่ต้องย้อนก็ได้ เดี๋ยวก็มีแล้ว”ทีคบอกพลางใช้หลอดคนน้ำแข็งในแก้วพร้อมยิ้มบางๆ

“เพราะว่าเดี๋ยวก็มียังไงล่ะคะ ตอนนี้ก็เลยไม่มี”นีรนาพูดแล้วทีคแทบจะหัวเราะพรืด

“ผมไม่คิดว่านีรจะสร้างมุขแปลกๆเก่งนะ”ทีคกล่าว

“คงเพราะกำลังอารมณ์ดีกับแดดยามเช้า”นีรนาว่าพลางมองไปรอบๆโรงอาหารซึ่งมีผู้คนเบาบาง

“ไม่อารมณ์ดีเพราะเจอนักศึกษาต่างคณะบ้างหรือ?”ทีคบอกพลางชี้ตัวเอง นีรนาส่ายหน้ากวนๆตอบกลับจนทีคหมั่นเขี้ยวต้องเลื่อนมือขยี้ผมของเธอ

“ผมเสียทรงๆ”นีรนารีบย้ำทีคจึงเลื่อนมือออก “ล้อเล่นน่ะค่ะ”

เธอยิ้มน่ารักอีกแล้ว ทีคเผลอจ้องมองนัยน์ตาสีดำสนิทของเธออยู่นานเนิ่นจนพบว่าเธอส่งสายตาแก่เขาด้วยคำถาม ทีคจึงรีบลุกขึ้นจากที่นั่งและนัดเจอเธออีกครั้งช่วงเย็นวันนี้



นีรนาใช้เวลาในการศึกษาวิชาซึ่งต้องใช้เพียงจินตนาการในการเข้าถึง เธอแทบจะอาเจียนออกมาเป็นตัวเลขนับร้อยพันซึ่งต้องใช้เวลาพิสูจน์ทางทฤษฎีและผู้ที่ช่วยเหลือเธอได้ก็คงไม่พ้นพี่บอล เพื่อนของทีคนั่นเอง

หญิงสาวถลาตัววิ่งเข้าไปหาเพื่อสอบถามสิ่งที่เธอเรียนรู้มาตลอดวันนี้จนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปนานแล้วทีคก็เดินทางมาถึงห้องทำงานในภาควิชาคณิตศาสตร์

ชายหนุ่มนั่งลงมองเพื่อนตนเองสอนการบ้านหญิงสาวจนกระทั่งเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงชวนบอลไปทานอาหารเย็นด้วยกัน ทำให้สุดท้ายนีรนาก็ต้องเดินทางไปภัตตาคารหรูในห้างสรรพสินค้าตามความต้องการของสองหนุ่มและทันทีที่ทีคบอกว่าเขาจะออกค่าใช้จ่ายให้แก่เธอ เธอก็รีบสั่งเมนูประหลาดๆให้แก่ตนเองอย่างพออกพอใจ

บอลนั่งมองคำหวานของทีคซึ่งแอบบอกผ่านคำพูดหยอกล้อต่อนีรนาแล้วก็ต้องยิ้มกริ่ม เขารู้สึกราวกับว่าตัวเองเป็นก้างขวางคอเพื่อนชายจึงต้องรีบโกหกเพื่อขอตัวลากลับก่อน

“จะไปดูหนังกับเฟิร์นน่ะ”บอลบอกทีคแล้วจึงรีบเดินออกไปจากร้าน เขายักคิ้วหลิ่วตาบอกให้เพื่อนรีบทำคะแนนช่วงโปรโมชั่นของตนเองให้เร็วที่สุด

“นั่นสินะ”ทีคกรอกตามองถาดอาหารเบื้องหน้าตนเอง “ตอนนี้น่าจะมีหนังดีๆสักเรื่อง สนใจไหมครับ”

นีรนายิ้มตอบ “นีรรู้มาจากเพื่อนในภาควิชาเดียวกันว่ามีเทรลเลอร์หนังแนวรักเรื่องหนึ่งน่าสนใจมากค่ะ อ้อ! แล้วก็มีหนังสยองขวัญด้วยนะ”

ทีคหยิบแนปกิ้นเช็ดมุมปาก เรียกบริกรหญิงจ่ายเงินค่าอาหารทั้งหมดในมื้อนี้ ซึ่งตัวเลขที่เขาได้รับทำให้เขาไม่อยากให้นีรนารู้ราคาเลยเพียงสักนิด ทีคมอบทิปเล็กๆน้อยๆให้แก่บริกรด้วยธนบัตรใบละห้าร้อยขณะที่ดวงตาโตของนีรนาต้องเบิกกว้างอีก

“ไปเถอะนะครับ ผมจ่ายค่าตั๋วให้นีรแน่นอน”ทีคคะยั้นคะยอ

คราวนี้เขาจะมีโอกาสสร้างมโนภาพเพียงคนเดียวว่านีรกำลังหวาดกลัวกับหนังผีแล้วเธอก็รีบหันมาซบอกของเขา จากนั้นชายหนุ่มก็จะได้ทีโอบไหล่เธอตอบ

“แต่ว่า นีรชอบดูหนังฆ่าปาดคอน่ะค่ะ”พูดพลางหันไปมอง ผู้เป็นเพื่อนต้องเลิกคิ้วสูงจ้องเธอเขม็งด้วยความคาดไม่ถึง “หนังฆาตกรรม หนังสงคราม หนังโรคจิต สนุกมากๆเลยค่ะ!”

“อูย ซาดิสนะครับคุณนีร”ทีคบอกพลางหัวเราะร่า “ไปที่โรงหนังกันก่อนแล้วค่อยตัดสินใจดีกว่านะครับ” ชายหนุ่มแนะนำก่อนจะเดินลิ่วๆขึ้นไปยังชั้นโรงภาพยนตร์ เขามองดูบรรดารายชื่อหนังซึ่งแน่นอนว่าเขาเคยดูแทบจะทุกเรื่องตั้งแต่ตั๋วถูกจับจองในวันแรกๆแล้ว ... แต่เขายอมมาดูทวนซ้ำสองก็เพื่อเธอ

มาเพื่อนีรนา ...

ระหว่างที่นีรนาตื่นเต้นกับหนัง coming soon ของภาพยนตร์ฆ่าหั่นศพ ทีคก็ต้องเรียกร้องความสนใจให้เธอเลือกเรื่องที่ขึ้นต้นด้วยชื่อน่ารักๆบนบอร์ดแสดงรอบหนังที่จะเข้าฉายในวันนี้

“รักข้ามแดน”

“เรื่องเกี่ยวกับอะไรไม่รู้?”นีรนาสงสัย

“หรือจะเป็นเรื่องนี้ รักนะยายตัวเล็ก”

“ชื่อเหมือนนิยายวัยรุ่นหรือหนังเกาหลีเลย”เธอออกความเห็น

“ไม่ชอบหนังเกาหลีหรือ?”

“เปล่าค่ะ ไม่ค่อยได้ดูน่ะ”เธอเลื่อนสายตามองหนังบู๊บ้าพลังซึ่งไม่ใช่ความคิดของทีคเลยเพียงสักนิด เขาต้องการความโรแมนติก แล้วเมื่อไหร่นีรนาจะรู้ตัวสักที

“ถ้าอย่างนั้นดูเรื่องรักนะยายหน้าปลาจวดดีไหม”ทีคพูดพลางหลบมือซึ่งพยายามตีแผ่นหลังของเขาเบาๆ “ไม่ได้บอกเสียหน่อยว่าคนแถวนี้หน้าเหมือนปลาจวด นีรร้อนตัวเองนะ ฮ่าๆ”

นีรนาหันไปมองรายชื่อหนังเข้าใหม่ก่อนจะพบว่าเธอตัดสินใจไม่ได้“ตามใจทีคดีกว่า”

“อยากดูเรื่อง รักนะคนน่ารัก”พูดพลางเลื่อนมือวางบนศีรษะอีกฝ่าย

“ไม่มีเรื่องนั้น”

“ก็คนน่ารักอยู่ตรงหน้าผมแล้วยังไงล่ะ”ทีคบอกพร้อมกับมองรอยยิ้มเขินของเธอ นีรนาเลื่อนสายตาหนีพยายามเอี้ยวตัวออกห่างก่อนจะแค่นหัวเราะ

“ตกลงจะเอาเรื่องนั้นก็ได้”หญิงสาวกล่าว

“รักนะยายตัวเล็ก หรือว่ารักนะคนน่ารักล่ะครับ”ทีคได้ทีแซวย้ำซ้ำอีก

“รักนะยายตัวเล็กสิคะ”นีรนากล่าวจบก็ยืนต่อแถวซื้อตั๋ว เธอเลี่ยงสายตาหวานของทีค ... หญิงสาวสัมผัสได้ในทันทีว่าทีคอาจจะชอบเธอ ...

นีรนาไม่รู้ว่าเธอควรจะดีใจที่มีคนชอบหรือวุ่นว้าใจที่เธอไม่เคยคาดคิดว่าทีคจะชอบเธอได้ หญิงสาวยื่นตั๋วให้แก่ทีคก่อนจะรีบขอตัวเข้าห้องน้ำระหว่างรอรอบหนังในเวลาถัดไป



ตอนนั้นเองที่สายตาของเธอสะดุดกับชายหนุ่มรูปร่างสูง ใส่เสื้อผ้ามียี่ห้อ มีมาดเท่ ใบหน้าเข้มๆซึ่งแสดงออกถึงความหงุดหงิดในคราวนี้ดูลึกลับดีจริงๆ เธอเพ่งพิจให้ชัดเจนขึ้นก็พบว่าเขาเป็นชายคนเดียวกับผู้ที่เธอเคยเห็นบนถนนตรงข้ามร้านคาราโอเกะซึ่งพี่สาวทำงานอยู่เมื่อคืนที่ผ่านมา!

หญิงสาวอุทานเบาๆ ชายหนุ่มคนดังกล่าวหันมามองนีรนาเพียงเสี้ยววินาทีก่อนจะรีบหลบตัวสนทนาโทรศัพท์

“แกอยู่ที่ไหน? อ้าว! เรื่องเดียวกันสินะ ... รักนะยายบ๊องบ้าอะไรนั่นใช่ไหมล่ะ มากับใครเหรอ?”

นีรนาได้ยินเสียงแผ่วๆทุ้มๆของเขาครั้นแล้วจึงรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ หลังจากที่เธอปลาบปลื้มกับการได้เห็นชายหนุ่มดูดีผู้หนึ่ง เธอก็ต้องตกตะลึงกับหญิงสาวในห้องน้ำอีกนางหนึ่ง

รูปร่างหน้าตาบอกให้รู้ว่าอายุคงไม่ต่างกับเธอเสียเท่าไหร่ วันนี้หญิงสาวรายนี้แต่งหน้าจัดจ้าน ปากแดงแจ๋ ใส่กระโปรงสีฉูดฉาดบาดตามาก นีรนาไม่อยากจะเรียกว่าลูกทุ่งเพราะว่าตอนนี้เธออยู่ในเมือง

หญิงสาวคนดังกล่าวกำลังมองตัวเองในกระจกอย่างพึงพอใจ ไม่ว่าสาวนางใดเดินเข้ามาใช้บริการในห้องน้ำเป็นต้องสะดุดตากันทุกคน

นีรนารีบล้างมือมองดูใบหน้าตนเองซึ่งใช้เครื่องสำอางแต่งบางๆเอาไว้ก่อนจะรีบเดินหนีรัศมีแม่สาวไฮโซออกแนวลูกทุ่งๆประหลาดๆ

คราวนี้เธอกลับมาพบสายตาเข้มๆของชายหนุ่มดูดีคนเดิมผู้ซึ่งยังคงยืนพิงกำแพงหน้าห้องน้ำเช่นเคย เขากอดอกก้มหน้ามองพื้นอย่างใช้ความคิด อึดใจเดียวกันก็เหลือบสายตามองนีรนาวูบหนึ่งก่อนจะรีบหันกลับไปตริตรองเรื่องบางอย่างเพียงลำพังตามเดิม นีรนาเห็นเช่นนั้นจึงเดินมาหาทีคโดยไว เขายื่นกล่องป็อปคอร์นให้แก่หญิงสาวก่อนจะเรียกให้เข้าไปในโรงภาพยนตร์พร้อมกัน

“พี่ชายของผมมาด้วยล่ะ”

“จริงหรือคะ?”นีรนาสงสัย

“เขามากับคู่หมั้น ผมนัดเจอกับเขาเมื่อพวกเราดูหนังจบ”

นีรนาพยักหน้ารับ “นีรรอได้” ไม่ว่าเสียอย่างไรพวกเขาก็ต้องกลับหอพร้อมกัน ถึงแม้ว่าการพบเจอกับใครสักคนหลังจากดูหนังด้วยกันแล้ววันนี้เธอก็มีเวลาว่างพอเพื่อธุระของทีคได้



หนังภาพยนตร์ที่นีรได้ชมพร้อมกับทีคนั้นค่อนข้างเศร้ามากกว่าชื่อหนังเสียอีก เธอได้ยินเสียงร้องไห้ของเด็กวัยรุ่นซึ่งนั่งใกล้ๆมองดูพระเอกผู้จวนจะหมดลมหายใจ แต่แน่นอนว่าเขาไม่มีทางตายได้หรอกเพราะว่าอีกสักพักหนึ่งพระเอกต้องฟื้นขึ้นมาแล้วจึงสวมกอดกับนางเอกพร้อมกับจบอย่างแฮปปี้เอนดิ้งเหมือนหนังรักหลายๆเรื่อง

หากทว่าในเรื่องนี้อาจจะพบกับความบังเอิญบางอย่างซึ่งสถานการณ์ที่พระเอกตามจีบนางเอกตั้งแต่สมัยปริญญาตรีนั้นเหมือนดังเช่นทีคในยามนี้ ทำให้เขาต้องนั่งยิ้มกริ่มหัวเราะอย่างถูกใจกับบางมุขบางมุมของพระเอกเรื่องนี้ เขาหันไปมองรอยยิ้มหวานในความมืดของนีรนา จู่ๆความคิดเข้าท่าที่สุดก็วูบเข้ามาบอกแก่เขาว่าเขาควรจะเลื่อนตัวไปหอมแก้มสักฟอดหนึ่งถ้าเธออนุญาตเขาสักครั้ง



สำหรับนีรนาแล้วเธอไม่เสียค่าตั๋วสำหรับหนังภาพยนตร์ดีๆสักเรื่องหนึ่ง มันก็ถือว่าช่างคุ้มค่าจริงๆและที่สำคัญก็คืออิ่มจังตังค์อยู่ครบ ...นีรนานึกเช่นนั้นแล้วจึงหันไปมองทีคก่อนจะแอบนึกขำคนเดียว

“ทำไมล่ะ”ทีคต้องเอ่ยถามอย่างสงสัยระหว่างเดินออกมาจากโรงภาพยนตร์พร้อมกัน

“เปล่า”นีรนาบอก “สนุกดี” ทีคเลื่อนมือไปขยี้ผมของเธอเล่นอีก

“ผมรอพี่รุฬห์ตรงนี้ นีรเข้าห้องน้ำก่อนก็ได้นะ”ว่าพลางยืนจับเสาบอร์ดมองหาตัวเป้าหมายก่อนจะกดหมายเลขโทรศัพท์

นีรนาเดินเข้าห้องน้ำอีกครั้ง คราวนี้เธอเห็นกระโปรงสีแดงไหวๆผ่านเข้าไปในห้องน้ำด้วย เธอเชื่อได้เลยว่าต้องเป็นหญิงสาวไฮโซแน่ๆ เมื่อออกมาจากห้องน้ำก็เห็นชายมาดเท่คนเดิมยืนโทรศัพท์เช่นเคย คราวนี้เขาเดินตามหลังนีรนาออกมาจากเส้นทางเดินห้องน้ำทำให้หญิงสาวได้ยินสิ่งที่เขาพูดทุกอย่าง

“ฉันเห็นแกแล้ว เอาอย่างนี้ดีกว่า ... ฉันค่อยไปหาแกที่บ้านวันเสาร์นี้ พอดีว่าฉันต้องรีบไปส่งน้องเปมิกา เกรงว่าคุณศักรินทร์จะเป็นห่วงลูกสาว”

นีรนาไม่ได้สนใจมากนักเธอเดินกลับมาหาทีค ก่อนที่เขาจะรีบเอ่ยถาม

“นีรเจอพี่รุฬห์หรือเปล่า เขาบอกว่าอยู่ที่ห้องน้ำ”

“คะ?”นีรนาสงสัย

“อ้อ นั่นสินะ นีรคงไม่รู้จักพี่รุฬห์ เขาเป็นรุ่นพี่คณะเดียวกันกับผมน่ะครับ”ทีคบอก “เขารับปริญญาปีนี้”

“จริงหรือคะ? อีกสองอาทิตย์นี้แล้วสินะคะ”นีรนาอยากร่วมแสดงความยินดีด้วยแม้ว่าเธอจะไม่รู้จักคนที่ชื่อรุฬห์เลยก็ตามที



ทีคส่งนีรนาที่ห้องพัก เธอกล่าวขอบคุณเขามองดูรอยยิ้มหวานๆนั้นอีกครั้งหนึ่งก่อนจะรีบปิดประตูห้องแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียงหนานุ่ม

เธอไม่รู้หรอกว่าเธอชอบชายคนนี้หรือเปล่า ... เธอตอบตัวเองไม่ได้

เธอไม่ได้ปฏิเสธทีค แต่เธอก็ไม่พร้อมจะมีความสัมพันธ์ที่มากกว่าเพื่อนกับชายหนุ่มคนนี้ได้ ... ทำไมกันนะ?





นีรนาต้องเดินทางไปหาพี่สาว ณ สถานที่ทำงานอีกครั้งในช่วงหลังเลิกเรียน ตอนนี้นราวรรณร้องเพลงเสียงแหลม บรรดาเฒ่าหัวงูจ้องเธอตาเป็นมัน นีรนาไม่อยากมองภาพเบื้องหน้าตนเอง เธอรีบจ้ำอ้าวเข้าไปหลังร้านพบพี่จ๋ากับพี่สาสองคน นีรนาจึงนำของฝากมาวางไว้ให้พร้อมกับรีบขอคำปรึกษา

“แกมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”พี่จ๋าถาม

“หนูคิดว่ามีผู้ชายคนหนึ่งแอบชอบ”

“ดีสิแก”พี่จ๋ากับพี่สาแทบจะพูดพร้อมกัน “เขาเป็นคนยังไงล่ะ”

“น่ารัก เก่ง เซียน เทพ”

“อะไรของแก”

“เขาเป็นแบบนั้น”นีรนาบอกตามตรง “อยู่ต่างคณะกัน”

“แล้วทำไมแกต้องมาปรึกษาพวกฉันด้วยล่ะ หากฉันเป็นแกคงไม่เสียเวลาปรึกษาหรอกนะ คนดีๆใครก็อยากคบหาไม่จริงหรือ?”

“นีรไม่ได้ชอบเขาในรูปแบบนั้น”

“แน่นอน ... เพราะว่าแกมีทางเลือก”พี่สารีบแทรก “คนที่เลือกได้มักไม่เห็นความสำคัญของข้อเสนอที่หยิบยื่นตรงหน้า”

“หนูไม่ได้มีทางเลือกนะ”นีรนาแย้ง

“แกเลือกได้”พี่จ๋าบอก “แกไม่เหมือนพวกฉัน ทำทุกอย่างเพื่อเงิน แกมีทางเลือก เลือกที่จะมีชีวิตที่ดีกว่า ทำไมการคบหาผู้ชายจึงเป็นเรื่องยากเย็น ถ้าหากเขาเป็นคนดี ฉันก็แนะนำให้แกคบหากับเขา”

นีรนาพยักหน้ารับแต่เธอไม่ใคร่เต็มใจเลยเพียงสักนิดเดียว เธอหวังแค่เพียงว่าพี่สาวทั้งสองจะคอยกล่าวแย้งให้เลิกคุยกับทีคสักพัก ... ทว่าเธอผิดหวัง

“ว่าแต่เขารวยหรือเปล่า”พี่สาหันมาสบตามองอย่างเป็นประกาย

นีรนาไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำแต่เธอก็เลี่ยงตอบไม่ได้

“คิดว่าน่าจะ ...”

“ถ้าอย่างนั้นแกจะลังเลทำไม คบหากับเขาดูสิ”พี่สาสนับสนุน

แล้วพี่จ๋าก็เริ่มวางแผนวาดภาพเอาไว้ในใจทันทีนั้น “นั่นสินะ นีร แกมีโอกาสที่ดี”

“ถึงอย่างไรมันก็แค่แฟนค่ะพี่ๆ ไม่ใช่สามี”นีรนาต้องบอกย้ำเมื่อคิดว่าสองสาวกำลังนึกอนาคตซึ่งไกลเกินตัว

“นั่นล่ะ แฟนยังไงล่ะ ผู้หญิงน่ะได้เปรียบนะ ... การคบหากับคนมีทรัพย์มีสินเขาก็พร้อมจ่ายให้เราไม่มากก็น้อย เวลาแกขาดตกบกพร่องถ้าแกยอมมารยานิดๆแล้วเขาเผลอตกหลุมพราง แกก็หลอกเอาเงินมาใช้จ่ายได้ แล้วหลังจากนั้นถ้าหากแกเบื่อเขาก็ค่อยเลิกกัน ก็เพราะเป็นแค่แฟน”

“พี่จ๋า!”นีรนาตะโกนลั่น “พี่คิดได้ยังไงเนี่ย!”

“นั่นสินะ ไอ้จ๋า”พี่สาบอก เมื่อนีรนากำลังจะกล่าวเห็นด้วยกับพี่สาเธอก็ต้องหันหน้าไปอ้าปากค้างเมื่อพบว่าพี่สาชอบพอกับคำกล่าวพี่จ๋ามากกว่า “ฉันคิดว่าถ้าหากแกจำยอมคบไปกับเขาสักครั้ง อย่างน้อยแกก็มีประสบการณ์แล้วคราวนี้ก็ค่อยสลัดรักเขาตอนไหนก็ได้เพราะแกถือไพ่เหนือกว่า”พี่สาสนับสนุนตบบ่าเพื่อนเบาๆ

“อูย”นีรนาต้องเบิกตามองทั้งสองกับความคิดชั่วร้าย ... แต่บางทีโลกที่เลวร้ายก็กลั่นกรองการอยู่รอดของพวกเธอด้วยวิธีนี้มานานจนเป็นเรื่องปกติก็ได้ “ผู้หญิงไม่เหมือนผู้ชายนะคะ พี่จ๋า พี่สา วันดีคืนดีหนูอาจจะหลงรักเขาจนหัวปักหัวปำคราวนี้หนูจะทำยังไงล่ะ?”

“พวกเราจะเตือนสติแกเอง”พี่จ๋ากับพี่สายิ้มกริ่มมองด้วยความมั่นใจเปี่ยมล้น พวกเธอคงมีประสบการณ์มาโชกโชน

นีรนาตอบตัวเองไม่ได้หรอก ถึงอย่างไรทีคก็แค่แสดงออกว่าเขาอาจจะชอบเธอและไม่ได้คิดสิ่งอื่นใดมากไปกว่านั้น หญิงสาวรีบกลับหอพัก นอนก่ายหน้าผาก อ่านรายงานฉบับหนึ่งและรีบเข้านอนก่อนที่เสียงโทรศัพท์ของสี่พี่สาวต่างมารดานามพี่เกด พี่สา พี่จ๋าและพี่ฝนจะโทรศัพท์มาสอบถามเรื่องราวของทีคจากเธอเป็นการด่วนราวกับปาปารัสซี่มือดี

จากคุณ	: davidmccartney
เขียนเมื่อ	: 8 มิ.ย. 54 22:46:35 A:202.12.74.3 X: TicketID:318829