ความคิดเห็นที่ 1 กาพย์หนึ่งบทมี36คำ สัมผัสเสียงตามเส้นร่างบอก(รูป) มีอีกชื่อคือ กาพย์ขับไม้ เวลาแต่งง่ายเหมือนแต่งกลอนเปล่า มีต่างแค่ตรงต้องมีเสียงสัมผัสตรงจุดกำหนดเท่านั้น ไม่แยกเสียงเอก,โทแบบโคลง และไม่แยกเสียงสูง,กลาง,ต่ำ เหมือนกลอน เขียนได้ตามสบาย เหมาะกับคนชอบเขียนเรื่อง บรรยายความเรื่อยๆ ...มาค่ะลองเขียนกันดูบ้างนะคะ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 13:02:01

ความคิดเห็นที่ 2 ไปเจอเพลง คิดว่าดีพอใช้ ลองฟังดูนะคะ พี่,เพื่อนทุกคน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 13:04:14

ความคิดเห็นที่ 3 ขออนุญาตขยายความ ความเห็นที่ 18 คุณแก้วกลมกลม Gift ของห้อง cafe จะได้เท่ากันทุกคน คนละ 100 คะแนนต่อเดือน ใช้ไม่หมดก็ต้องสละทิ้งไป ไม่มีการสะสม ส่วนการให้ gift ตามภาพตัวอย่างครับ จากคุณ : ravio   เรื่องอ้างจาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10622195/W10622195.html จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 13:14:00

ความคิดเห็นที่ 4 ส่วน gift ของกลุ่มห้อง techexchange จะได้เริ่มต้นคนละ 4 คะแนน เฉพาะสมาชิกที่มีอมยิ้ม เมื่อตอบกระทู้ก็จะได้ครั้งละ 2 คะแนน เมื่อได้รับ gift จากเพื่อนสมาชิกที่มีคะแนนในกลุ่มห้องนี้ ก็จะได้ครั้งละ 2 คะแนน คะแนนสามารถสมทบไปเรื่อย ๆ ไม่มีวันหมดอายุ แต่จะทะยอยหมดถ้าให้ gift ผู้อื่นในกลุ่มห้อง techexchage แล้วไม่มีการตอบกระทู้หรือได้รับ gift จากเพื่อนสมาชิกที่มีคะแนนในกลุ่มห้องนี้ บางท่านได้คะแนนสมทบมากกว่าพันคะแนนขึ้นไปก็หลายคนครับ การให้ gift ก็ตามภาพนี้เลยครับ จากคุณ : ravio   เรื่องอ้างจาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10622195/W10622195.html     จากคุณ : ญามี่       เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 54 02:12:02   ถูกใจ : วาดฝันมธุรพจน์ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 13:15:10

ความคิดเห็นที่ 5 ส่วนในกลุ่มห้อง techexchange จะมีการเพิ่มเติม การยืนยันหรือ confirm ว่าใช้งานได้จริง แต่ไม่ได้รับคะแนน gift แต่อย่างใด และอนุมัติให้เฉพาะสมาชิกที่มีอมยิ้มเท่านั้นครับ (สมาชิกอมยิ้ม  สมาชิกที่ถูกต้องตามกฎกติกาของ pantip ครับ) ต้องขออภัยถ้าเป็นการรบกวนการใช้งานของคุณ ญามี่ และเพื่อนสมาชิกครับ ถ้าเป็นการรบกวนอนุญาตให้ลบออกได้เลยครับ จากคุณ : ravio   เรื่องอ้างจาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10622195/W10622195.html จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 13:16:02

ความคิดเห็นที่ 6 ดอกลวงซ่านซึ้ง...หลอกใจคำนึง...แต่หวานน้ำคำ เขาบอกเขาเอ่ย...ไม่เคยละเลย..ด้วยเชื่อลำนำ ด้วยซื่อใจธรรม...หลงเชื่อเกินจำ...เจ็บจึ่งข่มเข็ญ จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 14:34:41

ความคิดเห็นที่ 7 รอยจำรักลวง ดุจหนี้คอยทวง ไม่สิ้นวันลา ดอกโบยใจพลอย   กอบร่ำทำคอย คิดเนารักษา วันนี้วันหน้า   จำได้เวลา               มีรักมาเมียง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 15:09:05

ความคิดเห็นที่ 8 หมดแล้วรัก...ฉันให้ไปหมดแล้ว เหลือเพียงแววน้ำใสๆที่ไหลล่วง หมดแล้ว! หมดหัวใจให้ทั้งดวง เหลือเพียงทรวงผอมซูบในรูปกาย หมดไม่เหลือเยื่อไยกับใครอีก ใจถูกฉีกจนแยกแตกสลาย เหลือเพียงซากชีวีที่เดียวดาย เป็นหรือตายมาบั่นไม่พรั่นพรึง โดย: พันคม หมดแล้วรักฉัน.. ให้ไปโศกศัลย์.. เหลือเพียงน้ำตา แววน้ำไหลริน.. ดาษด่าวเหลือชิน.. หมดจิตหรรษา หมื่นหมองแกล้งมา.. ส่งยิ้มมารยา.. ลวงสิ้นรักสลาย หมดแล้วหมดรัก.. ชีพเสี้ยวซากตระหนัก.. รักลวงแรงหลาย ไม่เหลือเยื่อใย.. โดยเดือดเวียนไหว.. กายใจวอดวาย หวานวิ่นประดาหาย.. ให้ขมเข่นกาย.. สุดเศร้าลวงสอน 5555 สองบทนี้มี่ชอบจัง ขอแปลงเป็นกาพย์นะคะ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 18:16:33

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบทั้งหมดเลยค่ะ มาแจกกิ๊ฟอีกแล้ว อิๆ จากคุณ : มนต้นไม้๑^.^๑ (Setakan) เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 21:33:33

ความคิดเห็นที่ 10 555 ยังเล่นกันไม่เสร็จหรือคะ พี่แก้ว หลับฝันดีค่ะพี่เพื่อนทุกคน กาพย์สุรางคนางค์๓๖ ดอกลวงมีมนต์...พาจิตส่งผล...ให้วุ่นพิศวง ครั้นเคลิ้มเหมือนหมอบ...ส่งใจเร้นลอบ...เข้าภักดิ์ผูกหลง เวียนว่ายประสงค์...จะรักดำรง...ดุจทาสอดสู แม้นรู้มุสา...ยอมให้บัญชา...ไร้สิ้นตาหู ไม่คิดคลาไคล...พร้อมเริงเปลวไฟ...หนุนหมองผ่าวดู แม้ซึ้งหดหู่...จำแสร้งชื่นชู...หากจินต์คร่ำหนาว ดอกลวงเล่ห์เหลือ...ใครหลงเชิญเชื่อ...ต้องได้โศกยาว สัญญาคำรัก...ผูกตามลมขยัก...ลอยล่องทุกคราว ต้องใจช้ำระนาว..บ่เห็นดวงดาว...แพรวพริ้งสวยไฉน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 23:01:30

ความคิดเห็นที่ 11 ๏ ... กาพย์สุรางคนางค์ ๓๖ ... ๏   . . . ฝากฝน    . . . ห ม อ ก ห ม่ น ป่ น ป ลิ ว    ล ม ล า ม แ ผ่ ว ผิ ว    ไ อ ฝ น พ่ น พ ร า ย ว สั น ต์ ผั น ผ่ า น    เ ม็ ด น้ำ ขั บ ข า น    เ ป ร ม เ ปี่ ย ม เ ยี่ ย ม ก ร า ย เ สี ย ง ฝ น ห ล่ น ร่ า ย    ท่ ว ง ทำ น อ ง ค ล้ า ย    เ ว้ า ว อ น อ้ อ น ค ล อ   ล ะ อ อ ง เ ก ล็ ด น้ำ    เ ย็ น ชื้ น ชุ่ ม ฉ่ำ     ส ม ดั่ ง ค อ ย ร อ ดุ จ ฟ้ า อ้ า รั บ    โ อ บ ซุ ก ซึ ม ซั บ   พ ะ เ น้ า พ ะ น อ เ พ ล ง พ ร ม ล ม พ้ อ    แ ผ่ ว พ ริ้ ม ส่ ง ต่ อ    ก ร ะ ซิ บ ฉ่ำ ไ อ   ท่ ว ง ทำ น อ ง ห ว า น    ป ลุ ก ป ล อ บ ด ว ง ม า น    บ อ ก ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย ห้ ว ง เ พ ล ง เ ป ล่ ง เ สี ย ง    ฝ า ก รั บ ส อ ด เ คี ย ง    ส ะ เ ก็ ด ม่ า น ไ อ ส า ย ฝ น ส ด ใ ส    ก อ บ กุ ม หั ว ใ จ    ฝ า ก เ จ้ า ก า น ด า   ส่ ง ผ่ า น ม่ า น น้ำ    เ คี ย ง ถ้ อ ย ร้ อ ย คำ    ส า บ า น สั ญ ญ า  เ ย็ น เ ยี ย บ เ ป รี ย บ ดั่ ง     คำ เ จ้ า แ ต่ ห ลั ง    จำ มั่ น ห่ ว ง ห า บ อ ก . . . ดิน . . . น้ำ . . . ฟ้า . . .    จั น ท ร์ จ ว ง ด า ร า    ข้ า ฯ รั ก เ พี ย ง น า ง . . . . .       ๚ะ๛   มาส่งการบ้านน้องมี่อ่ะ หายไปนานหน่อย   ไม่โกรธกันนา   ..... อาจารย์น้อย   แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 54 23:58:49 แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 54 23:44:59 แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 54 23:44:25 จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 23:34:42

ความคิดเห็นที่ 12 ดอกลวงรักพา...ให้รีบช้ำผวา...ครารักวอดวาย ล้วนหลอกรักคร่ำ...หัวใจมืดดำ...ยากรู้ที่หาย หมดสิ้นความหมาย..อยู่กับวุ่นวาย..เมื่อพานดอกลวง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 23:40:55

ความคิดเห็นที่ 13 #11 คุณเปลวอัคคี 555 ขอบคุณค่ะพี่เปลว ที่รีบมาส่งคืนจนครบ36 คำ อิอิ ไม่ว่าง มาช้า ไม่เป็นไร ไม่ว่ากัน แต่ส่งมาไม่ครย มี่ทวงแน่ๆค่ะ และบท2 พี่ดูอีกทีนะคะ วรรคสองน่ะ จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 23:51:12

ความคิดเห็นที่ 14 ดอกลวงรักพา...ให้รีบช้ำผวา...ครารักวอดวาย ล้วนหลอกรักคร่ำ...หัวใจมืดดำ...ยากรู้ที่หาย หมดสิ้นความหมาย..อยู่กับวุ่นวาย..เมื่อพานดอกลวง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   รักลวงมีมอบ...ใช่ซึ่งคำตอบ...ที่ใจแหนหวง มีแค่ระทมปน...แคว้งคว้างเคียงกมล...หาใช่สุขสรวง เติมแต่ตรมตวง...มอดไหม้นัยปวง...เหลือหลอนรินไหล จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 23:57:51

ความคิดเห็นที่ 15 ดอกลวงรักพา...ให้รีบช้ำผวา...ครารักวอดวาย ล้วนหลอกรักคร่ำ...หัวใจมืดดำ...ยากรู้ที่หาย หมดสิ้นความหมาย..อยู่กับวุ่นวาย..เมื่อพานดอกลวง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   รักลวงมีมอบ...ใช่ซึ่งคำตอบ...ที่ใจแหนหวง มีแค่ระทมปน...แคว้งคว้างเคียงกมล...หาใช่สุขสรวง เติมแต่ตรมตวง...มอดไหม้นัยปวง...เหลือหลอนรินไหล จากคุณ : ญามี่   หลงลืมความจริง...ราวถูกผีสิง...ยามลวงซ่านใจ มองหน้ามองหลัง...หูเงี่ยรอฟัง...ยังเพ้อไปได้ ว่าใช่อื่นไกล...เขาให้เราไง...จึงช้ำละเมอ จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 00:09:24

ความคิดเห็นที่ 16 ดอกลวงรักพา...ให้รีบช้ำผวา...ครารักวอดวาย ล้วนหลอกรักคร่ำ...หัวใจมืดดำ...ยากรู้ที่หาย หมดสิ้นความหมาย..อยู่กับวุ่นวาย..เมื่อพานดอกลวง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   รักลวงมีมอบ...ใช่ซึ่งคำตอบ...ที่ใจแหนหวง มีแค่ระทมปน...แคว้งคว้างเคียงกมล...หาใช่สุขสรวง เติมแต่ตรมตวง...มอดไหม้นัยปวง...เหลือหลอนรินไหล จากคุณ : ญามี่   หลงลืมความจริง...ราวถูกผีสิง...ยามลวงซ่านใจ มองหน้ามองหลัง...หูเงี่ยรอฟัง...ยังเพ้อไปได้ ว่าใช่อื่นไกล...เขาให้เราไง...จึงช้ำละเมอ จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงมีชุก...แลใจคิดซุก...เลยร่วงหมองเหม่อ พอรู้ใจเสีย...หากคิดข้างเฉลี่ย...เราใช่แพ้เผลอ ไม่ใช่เพ้อเจ้อ...เพราะเราได้เจอ...ก่อนช้ำนิรันดร์ จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 00:21:05

ความคิดเห็นที่ 17 ดอกลวงรักพา...ให้รีบช้ำผวา...ครารักวอดวาย ล้วนหลอกรักคร่ำ...หัวใจมืดดำ...ยากรู้ที่หาย หมดสิ้นความหมาย..อยู่กับวุ่นวาย..เมื่อพานดอกลวง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   รักลวงมีมอบ...ใช่ซึ่งคำตอบ...ที่ใจแหนหวง มีแค่ระทมปน...แคว้งคว้างเคียงกมล...หาใช่สุขสรวง เติมแต่ตรมตวง...มอดไหม้นัยปวง...เหลือหลอนรินไหล จากคุณ : ญามี่   หลงลืมความจริง...ราวถูกผีสิง...ยามลวงซ่านใจ มองหน้ามองหลัง...หูเงี่ยรอฟัง...ยังเพ้อไปได้ ว่าใช่อื่นไกล...เขาให้เราไง...จึงช้ำละเมอ จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงมีชุก...แลใจคิดซุก...เลยร่วงหมองเหม่อ พอรู้ใจเสีย...หากคิดข้างเฉลี่ย...เราใช่แพ้เผลอ ไม่ใช่เพ้อเจ้อ...เพราะเราได้เจอ...ก่อนช้ำนิรันดร์ จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า แน่ะลวงทำคลั่ง...ทำเป็นแอบฟัง...ก่อนเลียหลบฝัน หักลบคูณหาร...ถึงแผลถูกผลาญ...คราเราลืมวัน บอกไม่โศกศัลย์...อ่อนแสนแค่พัน...ทนได้อีกหน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 00:27:40

ความคิดเห็นที่ 18 ดอกลวงรักพา...ให้รีบช้ำผวา...ครารักวอดวาย ล้วนหลอกรักคร่ำ...หัวใจมืดดำ...ยากรู้ที่หาย หมดสิ้นความหมาย..อยู่กับวุ่นวาย..เมื่อพานดอกลวง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   รักลวงมีมอบ...ใช่ซึ่งคำตอบ...ที่ใจแหนหวง มีแค่ระทมปน...แคว้งคว้างเคียงกมล...หาใช่สุขสรวง เติมแต่ตรมตวง...มอดไหม้นัยปวง...เหลือหลอนรินไหล จากคุณ : ญามี่   หลงลืมความจริง...ราวถูกผีสิง...ยามลวงซ่านใจ มองหน้ามองหลัง...หูเงี่ยรอฟัง...ยังเพ้อไปได้ ว่าใช่อื่นไกล...เขาให้เราไง...จึงช้ำละเมอ จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงมีชุก...แลใจคิดซุก...เลยร่วงหมองเหม่อ พอรู้ใจเสีย...หากคิดข้างเฉลี่ย...เราใช่แพ้เผลอ ไม่ใช่เพ้อเจ้อ...เพราะเราได้เจอ...ก่อนช้ำนิรันดร์ จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า แน่ะลวงทำคลั่ง...ทำเป็นแอบฟัง...ก่อนเลียหลบฝัน หักลบคูณหาร...ถึงแผลถูกผลาญ...คราเราลืมวัน บอกไม่โศกศัลย์...อ่อนแสนแค่พัน...ทนได้อีกหน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดอกลวงมากมาย...แถมล้วนพรรคพราย...ใครไม่เปียกฝน หักแล้วลบร่อน...ยังเหลือเศษทอน...นี่แหละลวงกล ใครพบอย่าบ่น...หัดยิ้มชื่นกมล...ที่ลวงเสยกาย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 00:39:50

ความคิดเห็นที่ 19 ๏ สายฝนเย็นฉ่ำ                        ตกมายามค่ำ                      เปียกปอนทั่วไป จะไปทานข้าว                          ช่างแสนปวดร้าว                  ร่มหามีไม่ จะตกถึงไหน                            หิวข้าวแสบไส้                    เกินจะทนไหว ๏ คว้าถุงพลาสติก                      เดินก้าวดุกดิก                     เร็วรี่ทันใด ช้าจะเสียการ                             เดี๋ยวไม่ได้ทาน                   ก๋วยเตี๋ยวน้ำใส เห็นร้านไม่ไกล                          ยังเปิดสว่างไสว                   รีบวิ่งฉับพลัน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 00:53:37

ความคิดเห็นที่ 20 ดอกลวงรักพา...ให้รีบช้ำผวา...ครารักวอดวาย ล้วนหลอกรักคร่ำ...หัวใจมืดดำ...ยากรู้ที่หาย หมดสิ้นความหมาย..อยู่กับวุ่นวาย..เมื่อพานดอกลวง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   รักลวงมีมอบ...ใช่ซึ่งคำตอบ...ที่ใจแหนหวง มีแค่ระทมปน...แคว้งคว้างเคียงกมล...หาใช่สุขสรวง เติมแต่ตรมตวง...มอดไหม้นัยปวง...เหลือหลอนรินไหล จากคุณ : ญามี่   หลงลืมความจริง...ราวถูกผีสิง...ยามลวงซ่านใจ มองหน้ามองหลัง...หูเงี่ยรอฟัง...ยังเพ้อไปได้ ว่าใช่อื่นไกล...เขาให้เราไง...จึงช้ำละเมอ จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงมีชุก...แลใจคิดซุก...เลยร่วงหมองเหม่อ พอรู้ใจเสีย...หากคิดข้างเฉลี่ย...เราใช่แพ้เผลอ ไม่ใช่เพ้อเจ้อ...เพราะเราได้เจอ...ก่อนช้ำนิรันดร์ จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า แน่ะลวงทำคลั่ง...ทำเป็นแอบฟัง...ก่อนเลียหลบฝัน หักลบคูณหาร...ถึงแผลถูกผลาญ...คราเราลืมวัน บอกไม่โศกศัลย์...อ่อนแสนแค่พัน...ทนได้อีกหน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดอกลวงมากมาย...แถมล้วนพรรคพราย...ใครไม่เปียกฝน หักแล้วลบร่อน...ยังเหลือเศษทอน...นี่แหละลวงกล ใครพบอย่าบ่น...หัดยิ้มชื่นกมล...ที่ลวงเสยกาย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   โดนลวงใจทะลุ...ทั้งเป๋อทั้งผุ...ขาดทุนมากหลาย มาคิดถึงทุน...ช่างเจ็บลืมรุ่น...ลงนั่งเสียดาย บ่นว่าอยากตาย...แท้จริงใช่ง่าย...กลัวมีดบาดคอ จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 00:54:18

ความคิดเห็นที่ 21 ดอกลวงรักพา...ให้รีบช้ำผวา...ครารักวอดวาย ล้วนหลอกรักคร่ำ...หัวใจมืดดำ...ยากรู้ที่หาย หมดสิ้นความหมาย..อยู่กับวุ่นวาย..เมื่อพานดอกลวง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   รักลวงมีมอบ...ใช่ซึ่งคำตอบ...ที่ใจแหนหวง มีแค่ระทมปน...แคว้งคว้างเคียงกมล...หาใช่สุขสรวง เติมแต่ตรมตวง...มอดไหม้นัยปวง...เหลือหลอนรินไหล จากคุณ : ญามี่   หลงลืมความจริง...ราวถูกผีสิง...ยามลวงซ่านใจ มองหน้ามองหลัง...หูเงี่ยรอฟัง...ยังเพ้อไปได้ ว่าใช่อื่นไกล...เขาให้เราไง...จึงช้ำละเมอ จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงมีชุก...แลใจคิดซุก...เลยร่วงหมองเหม่อ พอรู้ใจเสีย...หากคิดข้างเฉลี่ย...เราใช่แพ้เผลอ ไม่ใช่เพ้อเจ้อ...เพราะเราได้เจอ...ก่อนช้ำนิรันดร์ จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า แน่ะลวงทำคลั่ง...ทำเป็นแอบฟัง...ก่อนเลียหลบฝัน หักลบคูณหาร...ถึงแผลถูกผลาญ...คราเราลืมวัน บอกไม่โศกศัลย์...อ่อนแสนแค่พัน...ทนได้อีกหน จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน ดอกลวงมากมาย...แถมล้วนพรรคพราย...ใครไม่เปียกฝน หักแล้วลบร่อน...ยังเหลือเศษทอน...นี่แหละลวงกล ใครพบอย่าบ่น...หัดยิ้มชื่นกมล...ที่ลวงเสยกาย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   โดนลวงใจทะลุ...ทั้งเป๋อทั้งผุ...ขาดทุนมากหลาย มาคิดถึงทุน...ช่างเจ็บลืมรุ่น...ลงนั่งเสียดาย บ่นว่าอยากตาย...แท้จริงใช่ง่าย...กลัวมีดบาดคอ จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ดอกลวงสีสวาท...หัวใจไม่อาจ...หยุดการติดต่อ ถึงช้ำร่ำไห้...ยังคิดจะใกล้...ยอมนั่งลงง้อ ยากสิ้นหักพอ...เพราะใจยังจ่อ...คิดหอมรักลวง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 01:34:55

ความคิดเห็นที่ 22 แสนสลดระทดท้อ....ดอกลวงมาคลอ...ให้ใจอดสู สัญญาเคยบอก...แค่ลมเข้าออก...บนปากสวยหรู ของคนเจ้าชู้...ใช่หนึ่งงามพธู...ผู้เคยผูกพัน จากเสี้ยวใจโศก...ยากย้ายยอมโยก...จากโลกความฝัน ยากลืมคืนค่ำ...ฉอเลาะเริงร่ำ...สู่โลกขาดกัน ยากลืมแสงตะวัน...จูงมือครื้นครัน...สู่ภาพฉับเฉา จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 02:00:00

ความคิดเห็นที่ 23 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 18:29:49

ความคิดเห็นที่ 24 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 18:59:55

ความคิดเห็นที่ 25 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   กี่ผูกพันปลอม...หลอกให้ยินยอม...กับรักชักโยง ทำเป็นสุดรัก...ที่แท้แอบหลัก...ปล่อยช้ำหลายโมง เธอไปปลอดโปร่ง...สาวใหม่เพลินโล่ง...ปล่อยเราหมดหวัง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 19:33:36

ความคิดเห็นที่ 26 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   กี่ผูกพันปลอม...หลอกให้ยินยอม...กับรักชักโยง ทำเป็นสุดรัก...ที่แท้แอบหลัก...ปล่อยช้ำหลายโมง เธอไปปลอดโปร่ง...สาวใหม่เพลินโล่ง...ปล่อยเราหมดหวัง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงมาหลอก...ให้รักกลับกลอก...รักชื่นกลายชัง หมดสิ้นร่าเริง...คอยกอดกองเพลิง...ครุ่นคร่ำพะว้าพะวัง ทุกข์ถมท่วมทั้ง...พาดเพ้อพลาดพลั้ง...ท้อแท้สนั่นไหว จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 20:02:41

ความคิดเห็นที่ 27 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   กี่ผูกพันปลอม...หลอกให้ยินยอม...กับรักชักโยง ทำเป็นสุดรัก...ที่แท้แอบหลัก...ปล่อยช้ำหลายโมง เธอไปปลอดโปร่ง...สาวใหม่เพลินโล่ง...ปล่อยเราหมดหวัง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงมาหลอก...ให้รักกลับกลอก...รักชื่นกลายชัง หมดสิ้นร่าเริง...คอยกอดกองเพลิง...ครุ่นคร่ำพะว้าพะวัง ทุกข์ถมท่วมทั้ง...พาดเพ้อพลาดพลั้ง...ท้อแท้สนั่นไหว จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ใจร้ายใจรอน...รักลวงมาสอน...รักฉ่ำจึงไกล มีแล้วแอบหลอก...มีในมีนอก...ทำได้อย่างไร ท้อแท้ฉะนี้ไฉน...จิตจมกองไฟ...ลวงหลอกเบียดเบียน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 20:28:23

ความคิดเห็นที่ 28 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   กี่ผูกพันปลอม...หลอกให้ยินยอม...กับรักชักโยง ทำเป็นสุดรัก...ที่แท้แอบหลัก...ปล่อยช้ำหลายโมง เธอไปปลอดโปร่ง...สาวใหม่เพลินโล่ง...ปล่อยเราหมดหวัง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงมาหลอก...ให้รักกลับกลอก...รักชื่นกลายชัง หมดสิ้นร่าเริง...คอยกอดกองเพลิง...ครุ่นคร่ำพะว้าพะวัง ทุกข์ถมท่วมทั้ง...พาดเพ้อพลาดพลั้ง...ท้อแท้สนั่นไหว จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ใจร้ายใจรอน...รักลวงมาสอน...รักฉ่ำจึงไกล มีแล้วแอบหลอก...มีในมีนอก...ทำได้อย่างไร ท้อแท้ฉะนี้ไฉน...จิตจมกองไฟ...ลวงหลอกเบียดเบียน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เคยรักมั่นคง...ก่อนสิ้นประสงค์...ลืมเลยสถิตเสถียร วอดวายรักเข้า...พิรี้พิไรช้ำเศร้า...ส่งโศกวกเวียน สิ้นรักภักดิ์เพียร...ยอกยับโปรยเปลี่ยน...ว่างเปล่ารักนัย จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 20:47:08

ความคิดเห็นที่ 29 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   กี่ผูกพันปลอม...หลอกให้ยินยอม...กับรักชักโยง ทำเป็นสุดรัก...ที่แท้แอบหลัก...ปล่อยช้ำหลายโมง เธอไปปลอดโปร่ง...สาวใหม่เพลินโล่ง...ปล่อยเราหมดหวัง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงมาหลอก...ให้รักกลับกลอก...รักชื่นกลายชัง หมดสิ้นร่าเริง...คอยกอดกองเพลิง...ครุ่นคร่ำพะว้าพะวัง ทุกข์ถมท่วมทั้ง...พาดเพ้อพลาดพลั้ง...ท้อแท้สนั่นไหว จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ใจร้ายใจรอน...รักลวงมาสอน...รักฉ่ำจึงไกล มีแล้วแอบหลอก...มีในมีนอก...ทำได้อย่างไร ท้อแท้ฉะนี้ไฉน...จิตจมกองไฟ...ลวงหลอกเบียดเบียน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เคยรักมั่นคง...ก่อนสิ้นประสงค์...ลืมเลยสถิตเสถียร วอดวายรักเข้า...พิรี้พิไรช้ำเศร้า...ส่งโศกวกเวียน สิ้นรักภักดิ์เพียร...ยอกยับโปรยเปลี่ยน...ว่างเปล่ารักนัย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงปล่อยพิษ...รักรื่นถูกริด...ยากยิ้มปราศรัย เปรมปรีดิ์ถูกพราก...ชีวีลำบาก...ทุกแน่นหัวใจ คำพูดปลาไหล...พบแล้วปราชัย...จำต้องเอ่ยลา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 21:09:22

ความคิดเห็นที่ 30 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   กี่ผูกพันปลอม...หลอกให้ยินยอม...กับรักชักโยง ทำเป็นสุดรัก...ที่แท้แอบหลัก...ปล่อยช้ำหลายโมง เธอไปปลอดโปร่ง...สาวใหม่เพลินโล่ง...ปล่อยเราหมดหวัง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงมาหลอก...ให้รักกลับกลอก...รักชื่นกลายชัง หมดสิ้นร่าเริง...คอยกอดกองเพลิง...ครุ่นคร่ำพะว้าพะวัง ทุกข์ถมท่วมทั้ง...พาดเพ้อพลาดพลั้ง...ท้อแท้สนั่นไหว จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ใจร้ายใจรอน...รักลวงมาสอน...รักฉ่ำจึงไกล มีแล้วแอบหลอก...มีในมีนอก...ทำได้อย่างไร ท้อแท้ฉะนี้ไฉน...จิตจมกองไฟ...ลวงหลอกเบียดเบียน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เคยรักมั่นคง...ก่อนสิ้นประสงค์...ลืมเลยสถิตเสถียร วอดวายรักเข้า...พิรี้พิไรช้ำเศร้า...ส่งโศกวกเวียน สิ้นรักภักดิ์เพียร...ยอกยับโปรยเปลี่ยน...ว่างเปล่ารักนัย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงปล่อยพิษ...รักรื่นถูกริด...ยากยิ้มปราศรัย เปรมปรีดิ์ถูกพราก...ชีวีลำบาก...ทุกแน่นหัวใจ คำพูดปลาไหล...พบแล้วปราชัย...จำต้องเอ่ยลา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงเล่ห์เหลือ...หมดแรงคิดเชื่อ...ในเล่ห์เสน่หา ความรักชั่วคราว...เจ็บปวดรวดร้าว...ทุกคำพูดจา หลอนลวงเชิญมา...มองดูท้องฟ้า...อยากลบวันวาร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 21:40:15

ความคิดเห็นที่ 31 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   กี่ผูกพันปลอม...หลอกให้ยินยอม...กับรักชักโยง ทำเป็นสุดรัก...ที่แท้แอบหลัก...ปล่อยช้ำหลายโมง เธอไปปลอดโปร่ง...สาวใหม่เพลินโล่ง...ปล่อยเราหมดหวัง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงมาหลอก...ให้รักกลับกลอก...รักชื่นกลายชัง หมดสิ้นร่าเริง...คอยกอดกองเพลิง...ครุ่นคร่ำพะว้าพะวัง ทุกข์ถมท่วมทั้ง...พาดเพ้อพลาดพลั้ง...ท้อแท้สนั่นไหว จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ใจร้ายใจรอน...รักลวงมาสอน...รักฉ่ำจึงไกล มีแล้วแอบหลอก...มีในมีนอก...ทำได้อย่างไร ท้อแท้ฉะนี้ไฉน...จิตจมกองไฟ...ลวงหลอกเบียดเบียน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เคยรักมั่นคง...ก่อนสิ้นประสงค์...ลืมเลยสถิตเสถียร วอดวายรักเข้า...พิรี้พิไรช้ำเศร้า...ส่งโศกวกเวียน สิ้นรักภักดิ์เพียร...ยอกยับโปรยเปลี่ยน...ว่างเปล่ารักนัย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงปล่อยพิษ...รักรื่นถูกริด...ยากยิ้มปราศรัย เปรมปรีดิ์ถูกพราก...ชีวีลำบาก...ทุกแน่นหัวใจ คำพูดปลาไหล...พบแล้วปราชัย...จำต้องเอ่ยลา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงเล่ห์เหลือ...หมดแรงคิดเชื่อ...ในเล่ห์เสน่หา ความรักชั่วคราว...เจ็บปวดรวดร้าว...ทุกคำพูดจา หลอนลวงเชิญมา...มองดูท้องฟ้า...อยากลบวันวาร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงพาเงียบ...ระทมมาเปรียบ...เล่ห์ลวงประสาน ความรักคำนึง...กลายเป็นเจ็บอึ้ง...หมดสิ้นเบิกบาน เหมือนลืมวันผ่าน...ยากรู้สำราญ...สุขมาเช่นไร จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 21:50:42

ความคิดเห็นที่ 32 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   กี่ผูกพันปลอม...หลอกให้ยินยอม...กับรักชักโยง ทำเป็นสุดรัก...ที่แท้แอบหลัก...ปล่อยช้ำหลายโมง เธอไปปลอดโปร่ง...สาวใหม่เพลินโล่ง...ปล่อยเราหมดหวัง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงมาหลอก...ให้รักกลับกลอก...รักชื่นกลายชัง หมดสิ้นร่าเริง...คอยกอดกองเพลิง...ครุ่นคร่ำพะว้าพะวัง ทุกข์ถมท่วมทั้ง...พาดเพ้อพลาดพลั้ง...ท้อแท้สนั่นไหว จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ใจร้ายใจรอน...รักลวงมาสอน...รักฉ่ำจึงไกล มีแล้วแอบหลอก...มีในมีนอก...ทำได้อย่างไร ท้อแท้ฉะนี้ไฉน...จิตจมกองไฟ...ลวงหลอกเบียดเบียน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เคยรักมั่นคง...ก่อนสิ้นประสงค์...ลืมเลยสถิตเสถียร วอดวายรักเข้า...พิรี้พิไรช้ำเศร้า...ส่งโศกวกเวียน สิ้นรักภักดิ์เพียร...ยอกยับโปรยเปลี่ยน...ว่างเปล่ารักนัย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงปล่อยพิษ...รักรื่นถูกริด...ยากยิ้มปราศรัย เปรมปรีดิ์ถูกพราก...ชีวีลำบาก...ทุกแน่นหัวใจ คำพูดปลาไหล...พบแล้วปราชัย...จำต้องเอ่ยลา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงเล่ห์เหลือ...หมดแรงคิดเชื่อ...ในเล่ห์เสน่หา ความรักชั่วคราว...เจ็บปวดรวดร้าว...ทุกคำพูดจา หลอนลวงเชิญมา...มองดูท้องฟ้า...อยากลบวันวาร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงพาเงียบ...ระทมมาเปรียบ...เล่ห์ลวงประสาน ความรักคำนึง...กลายเป็นเจ็บอึ้ง...หมดสิ้นเบิกบาน เหมือนลืมวันผ่าน...ยากรู้สำราญ...สุขมาเช่นไร จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   หวาดหวั่นดอกลวง...ร้อนเร่าในทรวง...หรรษาจากไป รักหลุดวิญญาณ์...ยากพูดเสน่หา...หัวใจหมกไหม้ ผ่านเศร้าเพราะใคร...หมดสิ้นอาลัย...จากด้วยผ่าวโหย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 22:04:18

ความคิดเห็นที่ 33 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   กี่ผูกพันปลอม...หลอกให้ยินยอม...กับรักชักโยง ทำเป็นสุดรัก...ที่แท้แอบหลัก...ปล่อยช้ำหลายโมง เธอไปปลอดโปร่ง...สาวใหม่เพลินโล่ง...ปล่อยเราหมดหวัง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงมาหลอก...ให้รักกลับกลอก...รักชื่นกลายชัง หมดสิ้นร่าเริง...คอยกอดกองเพลิง...ครุ่นคร่ำพะว้าพะวัง ทุกข์ถมท่วมทั้ง...พาดเพ้อพลาดพลั้ง...ท้อแท้สนั่นไหว จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ใจร้ายใจรอน...รักลวงมาสอน...รักฉ่ำจึงไกล มีแล้วแอบหลอก...มีในมีนอก...ทำได้อย่างไร ท้อแท้ฉะนี้ไฉน...จิตจมกองไฟ...ลวงหลอกเบียดเบียน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เคยรักมั่นคง...ก่อนสิ้นประสงค์...ลืมเลยสถิตเสถียร วอดวายรักเข้า...พิรี้พิไรช้ำเศร้า...ส่งโศกวกเวียน สิ้นรักภักดิ์เพียร...ยอกยับโปรยเปลี่ยน...ว่างเปล่ารักนัย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงปล่อยพิษ...รักรื่นถูกริด...ยากยิ้มปราศรัย เปรมปรีดิ์ถูกพราก...ชีวีลำบาก...ทุกแน่นหัวใจ คำพูดปลาไหล...พบแล้วปราชัย...จำต้องเอ่ยลา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงเล่ห์เหลือ...หมดแรงคิดเชื่อ...ในเล่ห์เสน่หา ความรักชั่วคราว...เจ็บปวดรวดร้าว...ทุกคำพูดจา หลอนลวงเชิญมา...มองดูท้องฟ้า...อยากลบวันวาร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงพาเงียบ...ระทมมาเปรียบ...เล่ห์ลวงประสาน ความรักคำนึง...กลายเป็นเจ็บอึ้ง...หมดสิ้นเบิกบาน เหมือนลืมวันผ่าน...ยากรู้สำราญ...สุขมาเช่นไร จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   หวาดหวั่นดอกลวง...ร้อนเร่าในทรวง...หรรษาจากไป รักหลุดวิญญาณ์...ยากพูดเสน่หา...หัวใจหมกไหม้ ผ่านเศร้าเพราะใคร...หมดสิ้นอาลัย...จากด้วยผ่าวโหย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เมื่อตระหนักรักลวง...หมดหอมมาล่วง...รักสิ้นดิ้นโดย ทรมานเหลวฝัน...ที่หลงผูกพัน...หัวใจอิดโรย ด้วยรักระกำโกย...ชอกช้ำโบกโบย...ทำลายรักแสน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 22:19:18

ความคิดเห็นที่ 34 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   กี่ผูกพันปลอม...หลอกให้ยินยอม...กับรักชักโยง ทำเป็นสุดรัก...ที่แท้แอบหลัก...ปล่อยช้ำหลายโมง เธอไปปลอดโปร่ง...สาวใหม่เพลินโล่ง...ปล่อยเราหมดหวัง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงมาหลอก...ให้รักกลับกลอก...รักชื่นกลายชัง หมดสิ้นร่าเริง...คอยกอดกองเพลิง...ครุ่นคร่ำพะว้าพะวัง ทุกข์ถมท่วมทั้ง...พาดเพ้อพลาดพลั้ง...ท้อแท้สนั่นไหว จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ใจร้ายใจรอน...รักลวงมาสอน...รักฉ่ำจึงไกล มีแล้วแอบหลอก...มีในมีนอก...ทำได้อย่างไร ท้อแท้ฉะนี้ไฉน...จิตจมกองไฟ...ลวงหลอกเบียดเบียน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เคยรักมั่นคง...ก่อนสิ้นประสงค์...ลืมเลยสถิตเสถียร วอดวายรักเข้า...พิรี้พิไรช้ำเศร้า...ส่งโศกวกเวียน สิ้นรักภักดิ์เพียร...ยอกยับโปรยเปลี่ยน...ว่างเปล่ารักนัย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงปล่อยพิษ...รักรื่นถูกริด...ยากยิ้มปราศรัย เปรมปรีดิ์ถูกพราก...ชีวีลำบาก...ทุกแน่นหัวใจ คำพูดปลาไหล...พบแล้วปราชัย...จำต้องเอ่ยลา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงเล่ห์เหลือ...หมดแรงคิดเชื่อ...ในเล่ห์เสน่หา ความรักชั่วคราว...เจ็บปวดรวดร้าว...ทุกคำพูดจา หลอนลวงเชิญมา...มองดูท้องฟ้า...อยากลบวันวาร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงพาเงียบ...ระทมมาเปรียบ...เล่ห์ลวงประสาน ความรักคำนึง...กลายเป็นเจ็บอึ้ง...หมดสิ้นเบิกบาน เหมือนลืมวันผ่าน...ยากรู้สำราญ...สุขมาเช่นไร จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   หวาดหวั่นดอกลวง...ร้อนเร่าในทรวง...หรรษาจากไป รักหลุดวิญญาณ์...ยากพูดเสน่หา...หัวใจหมกไหม้ ผ่านเศร้าเพราะใคร...หมดสิ้นอาลัย...จากด้วยผ่าวโหย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เมื่อตระหนักรักลวง...หมดหอมมาล่วง...รักสิ้นดิ้นโดย ทรมานเหลวฝัน...ที่หลงผูกพัน...หัวใจอิดโรย ด้วยรักระกำโกย...ชอกช้ำโบกโบย...ทำลายรักแสน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เมื่อใจมันเสีย...ซ่อมแล้วยังเพลีย...ให้เคืองให้แค้น หลงรักพรรคลวง...หัวใจถูกล้วง...อยากโลดอยากแล่น ตามรักม้วยแม้น...สุดทนหนักแน่น...ไม่โกรธโมโห จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 22:29:59

ความคิดเห็นที่ 35 ดอกลวงรักพราง...ลวงได้ทุกอย่าง...ใช่รักเรื่องเดียว เชิงชั้นก็เลิศ...เรื่องคิดไม่เกิด...กลับมาพาเหลียว ทุกอย่างลวงเกี่ยว...กลับไปหลอกเหนี่ยว...จนช้ำอกตรม จากคุณ : รสรวยริน   ยามอ้างว่ารัก...หาได้รู้จัก...รักกะล่อนระดม ได้กาลช่วยสอน...ยามเธอเล่นละคร...จึ่งซึ้งคำระบม คล่องเจรจาผสม...ปล่อยเราสะอื้นระทม...จึ่งรู้รักโกง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   กี่ผูกพันปลอม...หลอกให้ยินยอม...กับรักชักโยง ทำเป็นสุดรัก...ที่แท้แอบหลัก...ปล่อยช้ำหลายโมง เธอไปปลอดโปร่ง...สาวใหม่เพลินโล่ง...ปล่อยเราหมดหวัง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงมาหลอก...ให้รักกลับกลอก...รักชื่นกลายชัง หมดสิ้นร่าเริง...คอยกอดกองเพลิง...ครุ่นคร่ำพะว้าพะวัง ทุกข์ถมท่วมทั้ง...พาดเพ้อพลาดพลั้ง...ท้อแท้สนั่นไหว จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ใจร้ายใจรอน...รักลวงมาสอน...รักฉ่ำจึงไกล มีแล้วแอบหลอก...มีในมีนอก...ทำได้อย่างไร ท้อแท้ฉะนี้ไฉน...จิตจมกองไฟ...ลวงหลอกเบียดเบียน จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   เคยรักมั่นคง...ก่อนสิ้นประสงค์...ลืมเลยสถิตเสถียร วอดวายรักเข้า...พิรี้พิไรช้ำเศร้า...ส่งโศกวกเวียน สิ้นรักภักดิ์เพียร...ยอกยับโปรยเปลี่ยน...ว่างเปล่ารักนัย จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงปล่อยพิษ...รักรื่นถูกริด...ยากยิ้มปราศรัย เปรมปรีดิ์ถูกพราก...ชีวีลำบาก...ทุกแน่นหัวใจ คำพูดปลาไหล...พบแล้วปราชัย...จำต้องเอ่ยลา จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงเล่ห์เหลือ...หมดแรงคิดเชื่อ...ในเล่ห์เสน่หา ความรักชั่วคราว...เจ็บปวดรวดร้าว...ทุกคำพูดจา หลอนลวงเชิญมา...มองดูท้องฟ้า...อยากลบวันวาร จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงพาเงียบ...ระทมมาเปรียบ...เล่ห์ลวงประสาน ความรักคำนึง...กลายเป็นเจ็บอึ้ง...หมดสิ้นเบิกบาน เหมือนลืมวันผ่าน...ยากรู้สำราญ...สุขมาเช่นไร จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   หวาดหวั่นดอกลวง...ร้อนเร่าในทรวง...หรรษาจากไป รักหลุดวิญญาณ์...ยากพูดเสน่หา...หัวใจหมกไหม้ ผ่านเศร้าเพราะใคร...หมดสิ้นอาลัย...จากด้วยผ่าวโหย จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   เมื่อตระหนักรักลวง...หมดหอมมาล่วง...รักสิ้นดิ้นโดย ทรมานเหลวฝัน...ที่หลงผูกพัน...หัวใจอิดโรย ด้วยรักระกำโกย...ชอกช้ำโบกโบย...ทำลายรักแสน จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   เมื่อใจมันเสีย...ซ่อมแล้วยังเพลีย...ให้เคืองให้แค้น หลงรักพรรคลวง...หัวใจถูกล้วง...อยากโลดอยากแล่น ตามรักม้วยแม้น...สุดทนหนักแน่น...ไม่โกรธโมโห จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ลวงรักปราศรัย...ยากเห็นอาลัย...ไร้รักเติบโต มายาลวงรัก...ให้ใจรู้จัก...ดอกลวงแสนโอ่ มาทำแกล้งโก้...หลอกรักชัดโชว์...ที่แท้หลงทาง จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 22:42:51

ความคิดเห็นที่ 36 หลับฝันดีค่ะพี่,เพื่อนทุกคน กาพย์สุรางคนางค์ ๓๖ * ดอกลวง * ลวงไล่ไม่ทัน...อุบายเชิงชัน...ดุจน้ำกลายไหล หลงไปวุ่นวาย...เลี่ยงเลี้ยวอับอาย...หมดทางสุกใส ดอกลวงว่องไว...เจนพลิ้วบิดไป...เล่ห์พร้อยเปรื่องประหาร ลื่นหลงสนิทพิศวาส...สำนวนขานคลาด...ยากแจ้งแววกาญจน์ โสมนัสเลื่อนลับ...พยับโพยมแล่นจับ...โศกช้ำแผ้วพาน ม่านหมองเมียงประสาน...สร้างสยอนคำหวาน...หมกมุ่นขุ่นขม ดอกลวงพริ้งภูต...เก่งเล่ห์เจนทูต...ชาญผูกเสริมสม หลงรักติดจั่น...ด่าวดิ้นฉวยพัน...คืบรัดจัดพรม เป็นสิ้นจินต์จม...รอนระบาดเรื่อยระดม...สลดครรไลหน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 00:26:54

ความคิดเห็นที่ 37 ดอกรัก จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 16:10:14

ความคิดเห็นที่ 38 สวัสดีวันหยุดที่ร้อนๆๆๆ แม้แต่กุหลาบยังเหงื่อตกค่ะพี่,เพื่อนทุกคน  อิอิ * ดอกลวง * รักงามใจสอน...จึ่งรู้อาวรณ์...ซึ้งค่ายามหาย หอมหวานยามพบ...หลงใหลเคลิ้มครบ...พาทรวงเพริศพราย วอมวับวูบหมาย...แหนหวงย่างกราย...คำนึงเอ่ยหา หวานนานแชเชือน...ผลัดวันพันเดือน...ลืมสิ้นรักษา ร่ำไรหน่วงนึก...พร้อมเลือนบันทึก...รักเคยปลูกมา ครั้งเคยศรัทธา...หมดสิ้นวิชา...ดึงฉ่ำดอมฉม ยิ่งผลัดยิ่งระอา..นัดหน่ายไคลคลา..ดอกลวงเริ่มพรม กลิ่นกระจายซ่านถึง...ทรวงกำซาบตะลึง...แพ้พิษเบื่อระดม อกหวานพลันขม...กอบเกื้อโหยห่ม...คบเคืองมีหมอง วาจาดั่งมีด...พร้อมกล่าวก้าวกรีด...คลั่งคำทำนอง ซ่อนซุกหลุมเหลว...พรางระบำเพลิงเปลว...บนซากฟอนฟอง หวังฝากเจ็บจอง...บนเศร้าเสริมผยอง...ใครฦๅขื่นขวาง ดอกลวงเป็นนาย...แทรกซึมวุ่นวาย...แสร้งแสงหล่อราง ถาวรทิ้งฐาน...หมกสิ้นตำนาน...รัญจวนหวามทาง สลับปรับเปลี่ยนปาง...เพ้อพรั่งทยอยวาง...ตื่นซ้ำลวงสลอน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 17:04:09

ความคิดเห็นที่ 39 5555 ชอบบทนี้ของพี่นาถด้วย มี่แปลงแล้วขอไปโพสลงที่ทู้มี่ให้เพื่อนๆต่อกันนะคะ พี่นาถ ดอกลวง .. รจนาได้สะใจจังค่ะ เพราะเป็นคนลวง จึงปลูกต้นลวง ดอกลวง ร้อยย้อยระยาบระย้ายั้ง กลีบดอกแห้งๆ ... ก็ยังเป็นกลีบจวนเน่าของดอกลวง ดำรงชีวิตอยู่กับผลของดอกลวง ลวงคนอื่นมาชั่วชีวิต เลยดำรงตนด้วยการหลอกตนเอง สงสัยเวลาตกขุมนรกมหาโลกันตร์ ก็ยังคงฝันลวงตนเอง ว่า เป็นเรื่องลวง... ดอกลวง .. รจนาได้สะใจจังค่ะ เพราะเป็นคนลวง จึงปลูกต้นลวง ดอกลวง ร้อยย้อยระยาบระย้ายั้ง กลีบดอกแห้งๆ ... ก็ยังเป็นกลีบจวนเน่าของดอกลวง ดำรงชีวิตอยู่กับผลของดอกลวง ลวงคนอื่นมาชั่วชีวิต เลยดำรงตนด้วยการหลอกตนเอง สงสัยเวลาตกขุมนรกมหาโลกันตร์ ก็ยังคงฝันลวงตนเอง ว่า เป็นเรื่องลวง... ............................ เพราะชอบรสลวง...เฝ้าแหนผูกหวง...จนช่อระย้ายาว กลิ่นซ่านเมามาน...รัญจวนประสาน...เรียบเรียงร้อยระนาว พาดหวังผูกดาว..ให้แสงเพริศพราว...รวมเข้าลวงแขยง ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 18:23:28

ความคิดเห็นที่ 40 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 19:04:00

ความคิดเห็นที่ 41 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 19:24:12

ความคิดเห็นที่ 42 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงหลอนสุข...ชั่วขณะตามยุค...ด้วยรักขาดแสง ไร้สะอาดอำนวย...พาใจมอดม้วย...หัวใจแอบแฝง บนโยกรอยแย้ง...ขาดซึ่งพึงแกร่ง...หลงลวงแทนเทวา จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 19:49:40

ความคิดเห็นที่ 43 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงหลอนสุข...ชั่วขณะตามยุค...ด้วยรักขาดแสง ไร้สะอาดอำนวย...พาใจมอดม้วย...หัวใจแอบแฝง บนโยกรอยแย้ง...ขาดซึ่งพึงแกร่ง...หลงลวงแทนเทวา จากคุณ : เมืองมานะ   หลงลวงแทนคิด...ใจยากพินิจ...ใช่ชื่นหรรษา มายาในลวง...หารู้ทุกช่วง...ทุกวันเวลา บนบาปเสน่หา...ประตูเปิดอ้า...รับเปล่าทุกข์เทียว จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 20:11:25

ความคิดเห็นที่ 44 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงหลอนสุข...ชั่วขณะตามยุค...ด้วยรักขาดแสง ไร้สะอาดอำนวย...พาใจมอดม้วย...หัวใจแอบแฝง บนโยกรอยแย้ง...ขาดซึ่งพึงแกร่ง...หลงลวงแทนเทวา จากคุณ : เมืองมานะ   หลงลวงแทนคิด...ใจยากพินิจ...ใช่ชื่นหรรษา มายาในลวง...หารู้ทุกช่วง...ทุกวันเวลา บนบาปเสน่หา...ประตูเปิดอ้า...รับเปล่าทุกข์เทียว จากคุณ : แก้วกลมกลม อยากลวงร่ำไป...หัวใจหมกไหม้...ยามใจเปล่าเปลี่ยว หลอกลวงมาเฝ้า...พลอยใจเจ็บเศร้า...หวาดหวั่นถึงเหลียว รู้ร้าวยามเดี่ยว...ไร้คนยุ่งเกี่ยว...จึ่งรับลวงตรม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 21:16:18

ความคิดเห็นที่ 45 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงหลอนสุข...ชั่วขณะตามยุค...ด้วยรักขาดแสง ไร้สะอาดอำนวย...พาใจมอดม้วย...หัวใจแอบแฝง บนโยกรอยแย้ง...ขาดซึ่งพึงแกร่ง...หลงลวงแทนเทวา จากคุณ : เมืองมานะ   หลงลวงแทนคิด...ใจยากพินิจ...ใช่ชื่นหรรษา มายาในลวง...หารู้ทุกช่วง...ทุกวันเวลา บนบาปเสน่หา...ประตูเปิดอ้า...รับเปล่าทุกข์เทียว จากคุณ : แก้วกลมกลม อยากลวงร่ำไป...หัวใจหมกไหม้...ยามใจเปล่าเปลี่ยว หลอกลวงมาเฝ้า...พลอยใจเจ็บเศร้า...หวาดหวั่นถึงเหลียว รู้ร้าวยามเดี่ยว...ไร้คนยุ่งเกี่ยว...จึ่งรับลวงตรม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า จำลวงเพราะแพ้...หัวใจย่ำแย่...อยากชื่นภิรมย์ ยามช้ำว้าเหว่...หมดสิ้นความเท่...หวั่นกลัวความขม มองกลัวพลันระทม...ร่วงตกลงตรม...จึ่งรับลวงมา จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 21:36:51

ความคิดเห็นที่ 46 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงหลอนสุข...ชั่วขณะตามยุค...ด้วยรักขาดแสง ไร้สะอาดอำนวย...พาใจมอดม้วย...หัวใจแอบแฝง บนโยกรอยแย้ง...ขาดซึ่งพึงแกร่ง...หลงลวงแทนเทวา จากคุณ : เมืองมานะ   หลงลวงแทนคิด...ใจยากพินิจ...ใช่ชื่นหรรษา มายาในลวง...หารู้ทุกช่วง...ทุกวันเวลา บนบาปเสน่หา...ประตูเปิดอ้า...รับเปล่าทุกข์เทียว จากคุณ : แก้วกลมกลม อยากลวงร่ำไป...หัวใจหมกไหม้...ยามใจเปล่าเปลี่ยว หลอกลวงมาเฝ้า...พลอยใจเจ็บเศร้า...หวาดหวั่นถึงเหลียว รู้ร้าวยามเดี่ยว...ไร้คนยุ่งเกี่ยว...จึ่งรับลวงตรม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า จำลวงเพราะแพ้...หัวใจย่ำแย่...อยากชื่นภิรมย์ ยามช้ำว้าเหว่...หมดสิ้นความเท่...หวั่นกลัวความขม มองกลัวพลันระทม...ร่วงตกลงตรม...จึ่งรับลวงมา จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงใช้ง่าย...ดูเหมือนแสนสบาย...ที่จริงไร้ค่า ถ้าหากหมั่นใช้...อาจอับหมกไหม้...เหมือนสิ้นปัญญา อาจช้ำวาสนา...ต้องเสียน้ำตา...คิดก่อนค่อยลอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 21:49:08

ความคิดเห็นที่ 47 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงหลอนสุข...ชั่วขณะตามยุค...ด้วยรักขาดแสง ไร้สะอาดอำนวย...พาใจมอดม้วย...หัวใจแอบแฝง บนโยกรอยแย้ง...ขาดซึ่งพึงแกร่ง...หลงลวงแทนเทวา จากคุณ : เมืองมานะ   หลงลวงแทนคิด...ใจยากพินิจ...ใช่ชื่นหรรษา มายาในลวง...หารู้ทุกช่วง...ทุกวันเวลา บนบาปเสน่หา...ประตูเปิดอ้า...รับเปล่าทุกข์เทียว จากคุณ : แก้วกลมกลม อยากลวงร่ำไป...หัวใจหมกไหม้...ยามใจเปล่าเปลี่ยว หลอกลวงมาเฝ้า...พลอยใจเจ็บเศร้า...หวาดหวั่นถึงเหลียว รู้ร้าวยามเดี่ยว...ไร้คนยุ่งเกี่ยว...จึ่งรับลวงตรม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า จำลวงเพราะแพ้...หัวใจย่ำแย่...อยากชื่นภิรมย์ ยามช้ำว้าเหว่...หมดสิ้นความเท่...หวั่นกลัวความขม มองกลัวพลันระทม...ร่วงตกลงตรม...จึ่งรับลวงมา จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงใช้ง่าย...ดูเหมือนแสนสบาย...ที่จริงไร้ค่า ถ้าหากหมั่นใช้...อาจอับหมกไหม้...เหมือนสิ้นปัญญา อาจช้ำวาสนา...ต้องเสียน้ำตา...คิดก่อนค่อยลอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   อย่าปลูกดอกลวง...ทำเหมือนทาสบ่วง...ใช่ดีที่ปอง ใช้ลวงเป็นทาง...หามีแสงสว่าง...เป็นทางครรลอง ความดียิ่งห่าง...ใจหดเลือนราง...ยามสร้างจินตนา จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 22:10:18

ความคิดเห็นที่ 48 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงหลอนสุข...ชั่วขณะตามยุค...ด้วยรักขาดแสง ไร้สะอาดอำนวย...พาใจมอดม้วย...หัวใจแอบแฝง บนโยกรอยแย้ง...ขาดซึ่งพึงแกร่ง...หลงลวงแทนเทวา จากคุณ : เมืองมานะ   หลงลวงแทนคิด...ใจยากพินิจ...ใช่ชื่นหรรษา มายาในลวง...หารู้ทุกช่วง...ทุกวันเวลา บนบาปเสน่หา...ประตูเปิดอ้า...รับเปล่าทุกข์เทียว จากคุณ : แก้วกลมกลม อยากลวงร่ำไป...หัวใจหมกไหม้...ยามใจเปล่าเปลี่ยว หลอกลวงมาเฝ้า...พลอยใจเจ็บเศร้า...หวาดหวั่นถึงเหลียว รู้ร้าวยามเดี่ยว...ไร้คนยุ่งเกี่ยว...จึ่งรับลวงตรม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า จำลวงเพราะแพ้...หัวใจย่ำแย่...อยากชื่นภิรมย์ ยามช้ำว้าเหว่...หมดสิ้นความเท่...หวั่นกลัวความขม มองกลัวพลันระทม...ร่วงตกลงตรม...จึ่งรับลวงมา จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงใช้ง่าย...ดูเหมือนแสนสบาย...ที่จริงไร้ค่า ถ้าหากหมั่นใช้...อาจอับหมกไหม้...เหมือนสิ้นปัญญา อาจช้ำวาสนา...ต้องเสียน้ำตา...คิดก่อนค่อยลอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   อย่าปลูกดอกลวง...ทำเหมือนทาสบ่วง...ใช่ดีที่ปอง ใช้ลวงเป็นทาง...หามีแสงสว่าง...เป็นทางครรลอง ความดียิ่งห่าง...ใจหดเลือนราง...ยามสร้างจินตนา จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ดอกลวงแปลงโรค...ทำเหมือนอับโชค...ลืมมากทุกข์หนา ยามลืมให้ถือ...หาข้ออ้างฦๅ...อัลไซเมอร์มา คุณคุณเจ้าขา...เห็นใจบ้างนา...หลอกแค่ร้อยเดียว จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 22:28:31

ความคิดเห็นที่ 49 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงหลอนสุข...ชั่วขณะตามยุค...ด้วยรักขาดแสง ไร้สะอาดอำนวย...พาใจมอดม้วย...หัวใจแอบแฝง บนโยกรอยแย้ง...ขาดซึ่งพึงแกร่ง...หลงลวงแทนเทวา จากคุณ : เมืองมานะ   หลงลวงแทนคิด...ใจยากพินิจ...ใช่ชื่นหรรษา มายาในลวง...หารู้ทุกช่วง...ทุกวันเวลา บนบาปเสน่หา...ประตูเปิดอ้า...รับเปล่าทุกข์เทียว จากคุณ : แก้วกลมกลม อยากลวงร่ำไป...หัวใจหมกไหม้...ยามใจเปล่าเปลี่ยว หลอกลวงมาเฝ้า...พลอยใจเจ็บเศร้า...หวาดหวั่นถึงเหลียว รู้ร้าวยามเดี่ยว...ไร้คนยุ่งเกี่ยว...จึ่งรับลวงตรม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า จำลวงเพราะแพ้...หัวใจย่ำแย่...อยากชื่นภิรมย์ ยามช้ำว้าเหว่...หมดสิ้นความเท่...หวั่นกลัวความขม มองกลัวพลันระทม...ร่วงตกลงตรม...จึ่งรับลวงมา จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงใช้ง่าย...ดูเหมือนแสนสบาย...ที่จริงไร้ค่า ถ้าหากหมั่นใช้...อาจอับหมกไหม้...เหมือนสิ้นปัญญา อาจช้ำวาสนา...ต้องเสียน้ำตา...คิดก่อนค่อยลอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   อย่าปลูกดอกลวง...ทำเหมือนทาสบ่วง...ใช่ดีที่ปอง ใช้ลวงเป็นทาง...หามีแสงสว่าง...เป็นทางครรลอง ความดียิ่งห่าง...ใจหดเลือนราง...ยามสร้างจินตนา จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ดอกลวงแปลงโรค...ทำเหมือนอับโชค...ลืมมากทุกข์หนา ยามลืมให้ถือ...หาข้ออ้างฦๅ...อัลไซเมอร์มา คุณคุณเจ้าขา...เห็นใจบ้างนา...หลอกแค่ร้อยเดียว จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ดอกลวงสอนอ้าง...หลอกไปเรื่อยทาง...บอกลืมใช่เบี้ยว อย่าโกรธอย่าขุ่น...ว่าเราหัวหมุน...แหม๋ลืมประเดี๋ยว ทำอ้างทวนเทียว...หาคิดแลเหลียว...โดนเองไยเคือง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 22:40:42

ความคิดเห็นที่ 50 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงหลอนสุข...ชั่วขณะตามยุค...ด้วยรักขาดแสง ไร้สะอาดอำนวย...พาใจมอดม้วย...หัวใจแอบแฝง บนโยกรอยแย้ง...ขาดซึ่งพึงแกร่ง...หลงลวงแทนเทวา จากคุณ : เมืองมานะ   หลงลวงแทนคิด...ใจยากพินิจ...ใช่ชื่นหรรษา มายาในลวง...หารู้ทุกช่วง...ทุกวันเวลา บนบาปเสน่หา...ประตูเปิดอ้า...รับเปล่าทุกข์เทียว จากคุณ : แก้วกลมกลม อยากลวงร่ำไป...หัวใจหมกไหม้...ยามใจเปล่าเปลี่ยว หลอกลวงมาเฝ้า...พลอยใจเจ็บเศร้า...หวาดหวั่นถึงเหลียว รู้ร้าวยามเดี่ยว...ไร้คนยุ่งเกี่ยว...จึ่งรับลวงตรม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า จำลวงเพราะแพ้...หัวใจย่ำแย่...อยากชื่นภิรมย์ ยามช้ำว้าเหว่...หมดสิ้นความเท่...หวั่นกลัวความขม มองกลัวพลันระทม...ร่วงตกลงตรม...จึ่งรับลวงมา จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงใช้ง่าย...ดูเหมือนแสนสบาย...ที่จริงไร้ค่า ถ้าหากหมั่นใช้...อาจอับหมกไหม้...เหมือนสิ้นปัญญา อาจช้ำวาสนา...ต้องเสียน้ำตา...คิดก่อนค่อยลอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   อย่าปลูกดอกลวง...ทำเหมือนทาสบ่วง...ใช่ดีที่ปอง ใช้ลวงเป็นทาง...หามีแสงสว่าง...เป็นทางครรลอง ความดียิ่งห่าง...ใจหดเลือนราง...ยามสร้างจินตนา จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ดอกลวงแปลงโรค...ทำเหมือนอับโชค...ลืมมากทุกข์หนา ยามลืมให้ถือ...หาข้ออ้างฦๅ...อัลไซเมอร์มา คุณคุณเจ้าขา...เห็นใจบ้างนา...หลอกแค่ร้อยเดียว จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ดอกลวงสอนอ้าง...หลอกไปเรื่อยทาง...บอกลืมใช่เบี้ยว อย่าโกรธอย่าขุ่น...ว่าเราหัวหมุน...แหม๋ลืมประเดี๋ยว ทำอ้างทวนเทียว...หาคิดแลเหลียว...โดนเองไยเคือง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ดอกลวงยิ่งใหญ่...หลอกได้ใกล้ไกล...ไม่กลัวหมดเปลือง ติดได้ทุกขั้น...หลอกลวงไม่อั้น...ลวงไปทั่วเมือง บางดอกทำเรือง...จับได้ทำเชื่อง...ที่หลังจะระวัง จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 22:53:44

ความคิดเห็นที่ 51 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงหลอนสุข...ชั่วขณะตามยุค...ด้วยรักขาดแสง ไร้สะอาดอำนวย...พาใจมอดม้วย...หัวใจแอบแฝง บนโยกรอยแย้ง...ขาดซึ่งพึงแกร่ง...หลงลวงแทนเทวา จากคุณ : เมืองมานะ   หลงลวงแทนคิด...ใจยากพินิจ...ใช่ชื่นหรรษา มายาในลวง...หารู้ทุกช่วง...ทุกวันเวลา บนบาปเสน่หา...ประตูเปิดอ้า...รับเปล่าทุกข์เทียว จากคุณ : แก้วกลมกลม อยากลวงร่ำไป...หัวใจหมกไหม้...ยามใจเปล่าเปลี่ยว หลอกลวงมาเฝ้า...พลอยใจเจ็บเศร้า...หวาดหวั่นถึงเหลียว รู้ร้าวยามเดี่ยว...ไร้คนยุ่งเกี่ยว...จึ่งรับลวงตรม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า จำลวงเพราะแพ้...หัวใจย่ำแย่...อยากชื่นภิรมย์ ยามช้ำว้าเหว่...หมดสิ้นความเท่...หวั่นกลัวความขม มองกลัวพลันระทม...ร่วงตกลงตรม...จึ่งรับลวงมา จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงใช้ง่าย...ดูเหมือนแสนสบาย...ที่จริงไร้ค่า ถ้าหากหมั่นใช้...อาจอับหมกไหม้...เหมือนสิ้นปัญญา อาจช้ำวาสนา...ต้องเสียน้ำตา...คิดก่อนค่อยลอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   อย่าปลูกดอกลวง...ทำเหมือนทาสบ่วง...ใช่ดีที่ปอง ใช้ลวงเป็นทาง...หามีแสงสว่าง...เป็นทางครรลอง ความดียิ่งห่าง...ใจหดเลือนราง...ยามสร้างจินตนา จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ดอกลวงแปลงโรค...ทำเหมือนอับโชค...ลืมมากทุกข์หนา ยามลืมให้ถือ...หาข้ออ้างฦๅ...อัลไซเมอร์มา คุณคุณเจ้าขา...เห็นใจบ้างนา...หลอกแค่ร้อยเดียว จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ดอกลวงสอนอ้าง...หลอกไปเรื่อยทาง...บอกลืมใช่เบี้ยว อย่าโกรธอย่าขุ่น...ว่าเราหัวหมุน...แหม๋ลืมประเดี๋ยว ทำอ้างทวนเทียว...หาคิดแลเหลียว...โดนเองไยเคือง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ดอกลวงยิ่งใหญ่...หลอกได้ใกล้ไกล...ไม่กลัวหมดเปลือง ติดได้ทุกขั้น...หลอกลวงไม่อั้น...ลวงไปทั่วเมือง บางดอกทำเรือง...จับได้ทำเชื่อง...ที่หลังจะระวัง จากคุณ : รสรวยริน ดอกลวงโปรยปราย...หัวใจวอดวาย...ไม่กลัวบาปหลัง ลวงหลอกได้ถนัด...ไม่มีจำกัด...ใครพูดไม่ฟัง ทำหูมีผนัง...จับได้ทำชัง...เฉือกสอนคนแคลง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 23:10:54

ความคิดเห็นที่ 52 ดำรงชีพชาญ...ด้วยหลอมพจน์พิมาน..รอบล้อมแหว่งแวง ทุกถ้อยถอยจริง...ตามอำนาจสิง...บ่ เคยปรับแปลง จนลวงซึมแซง...ติดแต้มเติมแต่ง...หลอนแม้ตัวตน หากไปนรกา...บ่ ต้องกังขา...ทุกชั้นทุกหน ล้วนแล้วแต่มิตร...ยอดมารเมียงสะกิด...เข้าล้อมร่างกมล ก่อเกิดเลิศผล...หาต้องแฝงฝน...ลวงเติบโตทัน จากคุณ : ญามี่   หลงลวงนานนัก...อาจร่วงหมดรัก...จมล้มรางวัล ชอกช้ำวิ่งแจก...แต่รอยแตกแยก...เข้าไหนก็ควัน มาเสริมโศกศัลย์...บนเพ้อรำพัน...ยากหยุดหลอนลวง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   ลวงอาจนำชอบ...แต่ใช่คำตอบ...เห็นลวงเป็นสรวง จึงเที่ยวใช้บ่อย...ไร้สิ้นละอายรอย...เข้าไหนให้ห่วง ซึมลึกนัยกลวง...บทถ้อยเปี่ยมดวง...ล้วนลวงร้ายแรง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงหลอนสุข...ชั่วขณะตามยุค...ด้วยรักขาดแสง ไร้สะอาดอำนวย...พาใจมอดม้วย...หัวใจแอบแฝง บนโยกรอยแย้ง...ขาดซึ่งพึงแกร่ง...หลงลวงแทนเทวา จากคุณ : เมืองมานะ   หลงลวงแทนคิด...ใจยากพินิจ...ใช่ชื่นหรรษา มายาในลวง...หารู้ทุกช่วง...ทุกวันเวลา บนบาปเสน่หา...ประตูเปิดอ้า...รับเปล่าทุกข์เทียว จากคุณ : แก้วกลมกลม อยากลวงร่ำไป...หัวใจหมกไหม้...ยามใจเปล่าเปลี่ยว หลอกลวงมาเฝ้า...พลอยใจเจ็บเศร้า...หวาดหวั่นถึงเหลียว รู้ร้าวยามเดี่ยว...ไร้คนยุ่งเกี่ยว...จึ่งรับลวงตรม จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า จำลวงเพราะแพ้...หัวใจย่ำแย่...อยากชื่นภิรมย์ ยามช้ำว้าเหว่...หมดสิ้นความเท่...หวั่นกลัวความขม มองกลัวพลันระทม...ร่วงตกลงตรม...จึ่งรับลวงมา จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงใช้ง่าย...ดูเหมือนแสนสบาย...ที่จริงไร้ค่า ถ้าหากหมั่นใช้...อาจอับหมกไหม้...เหมือนสิ้นปัญญา อาจช้ำวาสนา...ต้องเสียน้ำตา...คิดก่อนค่อยลอง จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   อย่าปลูกดอกลวง...ทำเหมือนทาสบ่วง...ใช่ดีที่ปอง ใช้ลวงเป็นทาง...หามีแสงสว่าง...เป็นทางครรลอง ความดียิ่งห่าง...ใจหดเลือนราง...ยามสร้างจินตนา จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   ดอกลวงแปลงโรค...ทำเหมือนอับโชค...ลืมมากทุกข์หนา ยามลืมให้ถือ...หาข้ออ้างฦๅ...อัลไซเมอร์มา คุณคุณเจ้าขา...เห็นใจบ้างนา...หลอกแค่ร้อยเดียว จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   ดอกลวงสอนอ้าง...หลอกไปเรื่อยทาง...บอกลืมใช่เบี้ยว อย่าโกรธอย่าขุ่น...ว่าเราหัวหมุน...แหม๋ลืมประเดี๋ยว ทำอ้างทวนเทียว...หาคิดแลเหลียว...โดนเองไยเคือง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ดอกลวงยิ่งใหญ่...หลอกได้ใกล้ไกล...ไม่กลัวหมดเปลือง ติดได้ทุกขั้น...หลอกลวงไม่อั้น...ลวงไปทั่วเมือง บางดอกทำเรือง...จับได้ทำเชื่อง...ที่หลังจะระวัง จากคุณ : รสรวยริน ดอกลวงโปรยปราย...หัวใจวอดวาย...ไม่กลัวบาปหลัง ลวงหลอกได้ถนัด...ไม่มีจำกัด...ใครพูดไม่ฟัง ทำหูมีผนัง...จับได้ทำชัง...เฉือกสอนคนแคลง จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   ดอกลวงรวยริน...หมดสิ้นชีวิน...จะได้เห็นแสดง ความจริงถูกปิด...มีแต่ควันพิษ...ไม่รู้ทางแจง ขาดคำสอนแถลง...มีแต่แทรกแซง...กับลวงโลกา จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 11 มิ.ย. 54 23:20:59

ความคิดเห็นที่ 53 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 12 มิ.ย. 54 20:45:08

ความคิดเห็นที่ 54 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 14:54:40

ความคิดเห็นที่ 55 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงพาเพลิน..ให้หวังกรายเชิญ...หลงเก็บรักษา แย้มยิ้มเข้าใกล้...วุ่นวายหวาดไหว...มองด้วยศรัทธา หลงลมวิชา...ดอกลวงเลขา...อย่างซึมคะนอง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 15:06:52

ความคิดเห็นที่ 56 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงพาเพลิน..ให้หวังกรายเชิญ...หลงเก็บรักษา แย้มยิ้มเข้าใกล้...วุ่นวายหวาดไหว...มองด้วยศรัทธา หลงลมวิชา...ดอกลวงเลขา...อย่างซึมคะนอง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ดอกลวงเพลินฝัน..มึนสวยอำพัน...หวังเก็บคิดครอง ชื่นชมซึมสรวล...ติดตามคำชวน...สนิทสนมทำนอง สืบสานครรลอง...อยู่เห่อมารปอง...รอวันชีพวาย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 15:39:48

ความคิดเห็นที่ 57 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงพาเพลิน..ให้หวังกรายเชิญ...หลงเก็บรักษา แย้มยิ้มเข้าใกล้...วุ่นวายหวาดไหว...มองด้วยศรัทธา หลงลมวิชา...ดอกลวงเลขา...อย่างซึมคะนอง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ดอกลวงเพลินฝัน..มึนสวยอำพัน...หวังเก็บคิดครอง ชื่นชมซึมสรวล...ติดตามคำชวน...สนิทสนมทำนอง สืบสานครรลอง...อยู่เห่อมารปอง...รอวันชีพวาย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงชวนหา..เหมือนสิ้นปัญญา...หวังเก็บสมสาย ยิ่งให้ความหวาน...ราวติดตำนาน...หลงแล่นในหมาย เพ้อหาบทสบาย...อย่างล้อมท้าทาย...หมดสิ้นหนทาง จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 16:04:20

ความคิดเห็นที่ 58 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงพาเพลิน..ให้หวังกรายเชิญ...หลงเก็บรักษา แย้มยิ้มเข้าใกล้...วุ่นวายหวาดไหว...มองด้วยศรัทธา หลงลมวิชา...ดอกลวงเลขา...อย่างซึมคะนอง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ดอกลวงเพลินฝัน..มึนสวยอำพัน...หวังเก็บคิดครอง ชื่นชมซึมสรวล...ติดตามคำชวน...สนิทสนมทำนอง สืบสานครรลอง...อยู่เห่อมารปอง...รอวันชีพวาย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงชวนหา..เหมือนสิ้นปัญญา...หวังเก็บสมสาย ยิ่งให้ความหวาน...ราวติดตำนาน...หลงแล่นในหมาย เพ้อหาบทสบาย...อย่างล้อมท้าทาย...หมดสิ้นหนทาง จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงหน่วงจิต..ความโง่มาติด...หวังเก็บหวานวาง ยิ่งลวงเลี้ยวลด...ส่งเริงรื่นบท...จิตจดหลงอย่าง ไม่รู้เลือนราง...อันไหนแคว้งคว้าง...ระทมเติบบาน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 16:22:45

ความคิดเห็นที่ 59 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงพาเพลิน..ให้หวังกรายเชิญ...หลงเก็บรักษา แย้มยิ้มเข้าใกล้...วุ่นวายหวาดไหว...มองด้วยศรัทธา หลงลมวิชา...ดอกลวงเลขา...อย่างซึมคะนอง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ดอกลวงเพลินฝัน..มึนสวยอำพัน...หวังเก็บคิดครอง ชื่นชมซึมสรวล...ติดตามคำชวน...สนิทสนมทำนอง สืบสานครรลอง...อยู่เห่อมารปอง...รอวันชีพวาย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงชวนหา..เหมือนสิ้นปัญญา...หวังเก็บสมสาย ยิ่งให้ความหวาน...ราวติดตำนาน...หลงแล่นในหมาย เพ้อหาบทสบาย...อย่างล้อมท้าทาย...หมดสิ้นหนทาง จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงหน่วงจิต..ความโง่มาติด...หวังเก็บหวานวาง ยิ่งลวงเลี้ยวลด...ส่งเริงรื่นบท...จิตจดหลงอย่าง ไม่รู้เลือนราง...อันไหนแคว้งคว้าง...ระทมเติบบาน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ลำนำลวงหลอก..เขาเล่าเขาบอก...ใช้ชีพแค่ผ่าน ไม่รู้สูงต่ำ...ความดีบาปกรรม...เจริญหรือบทผลาญ เหนื่อยนิดรำคาญ...สมองกลวงบาน...แสงเรืองหมดหวัง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 16:38:50

ความคิดเห็นที่ 60 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงพาเพลิน..ให้หวังกรายเชิญ...หลงเก็บรักษา แย้มยิ้มเข้าใกล้...วุ่นวายหวาดไหว...มองด้วยศรัทธา หลงลมวิชา...ดอกลวงเลขา...อย่างซึมคะนอง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ดอกลวงเพลินฝัน..มึนสวยอำพัน...หวังเก็บคิดครอง ชื่นชมซึมสรวล...ติดตามคำชวน...สนิทสนมทำนอง สืบสานครรลอง...อยู่เห่อมารปอง...รอวันชีพวาย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงชวนหา..เหมือนสิ้นปัญญา...หวังเก็บสมสาย ยิ่งให้ความหวาน...ราวติดตำนาน...หลงแล่นในหมาย เพ้อหาบทสบาย...อย่างล้อมท้าทาย...หมดสิ้นหนทาง จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงหน่วงจิต..ความโง่มาติด...หวังเก็บหวานวาง ยิ่งลวงเลี้ยวลด...ส่งเริงรื่นบท...จิตจดหลงอย่าง ไม่รู้เลือนราง...อันไหนแคว้งคว้าง...ระทมเติบบาน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ลำนำลวงหลอก..เขาเล่าเขาบอก...ใช้ชีพแค่ผ่าน ไม่รู้สูงต่ำ...ความดีบาปกรรม...เจริญหรือบทผลาญ เหนื่อยนิดรำคาญ...สมองกลวงบาน...แสงเรืองหมดหวัง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   มาทำบอกรัก..แท้แค่ลองหลัก...หลอกให้ชิดฟัง พอเขารู้ธาตุ...ทำอ้างกลัวขยาด...คนสอบคนสั่ง จู้จี้ข้างหลัง...ก็อ้างจะคลั่ง...แท้ลายลวงเผย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 16:51:35

ความคิดเห็นที่ 61 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงพาเพลิน..ให้หวังกรายเชิญ...หลงเก็บรักษา แย้มยิ้มเข้าใกล้...วุ่นวายหวาดไหว...มองด้วยศรัทธา หลงลมวิชา...ดอกลวงเลขา...อย่างซึมคะนอง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ดอกลวงเพลินฝัน..มึนสวยอำพัน...หวังเก็บคิดครอง ชื่นชมซึมสรวล...ติดตามคำชวน...สนิทสนมทำนอง สืบสานครรลอง...อยู่เห่อมารปอง...รอวันชีพวาย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงชวนหา..เหมือนสิ้นปัญญา...หวังเก็บสมสาย ยิ่งให้ความหวาน...ราวติดตำนาน...หลงแล่นในหมาย เพ้อหาบทสบาย...อย่างล้อมท้าทาย...หมดสิ้นหนทาง จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงหน่วงจิต..ความโง่มาติด...หวังเก็บหวานวาง ยิ่งลวงเลี้ยวลด...ส่งเริงรื่นบท...จิตจดหลงอย่าง ไม่รู้เลือนราง...อันไหนแคว้งคว้าง...ระทมเติบบาน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ลำนำลวงหลอก..เขาเล่าเขาบอก...ใช้ชีพแค่ผ่าน ไม่รู้สูงต่ำ...ความดีบาปกรรม...เจริญหรือบทผลาญ เหนื่อยนิดรำคาญ...สมองกลวงบาน...แสงเรืองหมดหวัง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   มาทำบอกรัก..แท้แค่ลองหลัก...หลอกให้ชิดฟัง พอเขารู้ธาตุ...ทำอ้างกลัวขยาด...คนสอบคนสั่ง จู้จี้ข้างหลัง...ก็อ้างจะคลั่ง...แท้ลายลวงเผย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน อย่าเฝ้ารักลวง..อย่าชื่นชมหน่วง...สารพันหลอกเลย หลอนลวงบ่ายหน้า...อย่ารีบร้อนผวา...อย่างเกาะคุ้นเคย หากลวงมาเกย...ให้ช้ำระเหย...รีบล้างฉับพลัน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 17:04:34

ความคิดเห็นที่ 62 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงพาเพลิน..ให้หวังกรายเชิญ...หลงเก็บรักษา แย้มยิ้มเข้าใกล้...วุ่นวายหวาดไหว...มองด้วยศรัทธา หลงลมวิชา...ดอกลวงเลขา...อย่างซึมคะนอง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ดอกลวงเพลินฝัน..มึนสวยอำพัน...หวังเก็บคิดครอง ชื่นชมซึมสรวล...ติดตามคำชวน...สนิทสนมทำนอง สืบสานครรลอง...อยู่เห่อมารปอง...รอวันชีพวาย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงชวนหา..เหมือนสิ้นปัญญา...หวังเก็บสมสาย ยิ่งให้ความหวาน...ราวติดตำนาน...หลงแล่นในหมาย เพ้อหาบทสบาย...อย่างล้อมท้าทาย...หมดสิ้นหนทาง จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงหน่วงจิต..ความโง่มาติด...หวังเก็บหวานวาง ยิ่งลวงเลี้ยวลด...ส่งเริงรื่นบท...จิตจดหลงอย่าง ไม่รู้เลือนราง...อันไหนแคว้งคว้าง...ระทมเติบบาน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ลำนำลวงหลอก..เขาเล่าเขาบอก...ใช้ชีพแค่ผ่าน ไม่รู้สูงต่ำ...ความดีบาปกรรม...เจริญหรือบทผลาญ เหนื่อยนิดรำคาญ...สมองกลวงบาน...แสงเรืองหมดหวัง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   มาทำบอกรัก..แท้แค่ลองหลัก...หลอกให้ชิดฟัง พอเขารู้ธาตุ...ทำอ้างกลัวขยาด...คนสอบคนสั่ง จู้จี้ข้างหลัง...ก็อ้างจะคลั่ง...แท้ลายลวงเผย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน อย่าเฝ้ารักลวง..อย่าชื่นชมหน่วง...สารพันหลอกเลย หลอนลวงบ่ายหน้า...อย่ารีบร้อนผวา...อย่างเกาะคุ้นเคย หากลวงมาเกย...ให้ช้ำระเหย...รีบล้างฉับพลัน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ดอกลวงลอยล่อง..ผ่านขมผ่านข้อง...ให้ทรวงเสริมสั่น ยะเยือกยามร้าว...หัวใจเหมือนหนาว...เหนื่อยหน่ายมากนั้น กับลวงบนฝัน...เลยเบื่อคืนวัน...มีลวงตามแล จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 17:16:08

ความคิดเห็นที่ 63 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงพาเพลิน..ให้หวังกรายเชิญ...หลงเก็บรักษา แย้มยิ้มเข้าใกล้...วุ่นวายหวาดไหว...มองด้วยศรัทธา หลงลมวิชา...ดอกลวงเลขา...อย่างซึมคะนอง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ดอกลวงเพลินฝัน..มึนสวยอำพัน...หวังเก็บคิดครอง ชื่นชมซึมสรวล...ติดตามคำชวน...สนิทสนมทำนอง สืบสานครรลอง...อยู่เห่อมารปอง...รอวันชีพวาย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงชวนหา..เหมือนสิ้นปัญญา...หวังเก็บสมสาย ยิ่งให้ความหวาน...ราวติดตำนาน...หลงแล่นในหมาย เพ้อหาบทสบาย...อย่างล้อมท้าทาย...หมดสิ้นหนทาง จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงหน่วงจิต..ความโง่มาติด...หวังเก็บหวานวาง ยิ่งลวงเลี้ยวลด...ส่งเริงรื่นบท...จิตจดหลงอย่าง ไม่รู้เลือนราง...อันไหนแคว้งคว้าง...ระทมเติบบาน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ลำนำลวงหลอก..เขาเล่าเขาบอก...ใช้ชีพแค่ผ่าน ไม่รู้สูงต่ำ...ความดีบาปกรรม...เจริญหรือบทผลาญ เหนื่อยนิดรำคาญ...สมองกลวงบาน...แสงเรืองหมดหวัง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   มาทำบอกรัก..แท้แค่ลองหลัก...หลอกให้ชิดฟัง พอเขารู้ธาตุ...ทำอ้างกลัวขยาด...คนสอบคนสั่ง จู้จี้ข้างหลัง...ก็อ้างจะคลั่ง...แท้ลายลวงเผย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน อย่าเฝ้ารักลวง..อย่าชื่นชมหน่วง...สารพันหลอกเลย หลอนลวงบ่ายหน้า...อย่ารีบร้อนผวา...อย่างเกาะคุ้นเคย หากลวงมาเกย...ให้ช้ำระเหย...รีบล้างฉับพลัน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ดอกลวงลอยล่อง..ผ่านขมผ่านข้อง...ให้ทรวงเสริมสั่น ยะเยือกยามร้าว...หัวใจเหมือนหนาว...เหนื่อยหน่ายมากนั้น กับลวงบนฝัน...เลยเบื่อคืนวัน...มีลวงตามแล จากคุณ : เมืองมานะ   ดอกลวงยากเปลี่ยน..ให้ชื่นนวลเนียน...อย่ากลัวท้อแท้ ยามประสบเข้าให้...อย่ามัวร่ำไร...ดอกลวงไม่แน่ กว่าใจคิดแก้...ปลดเพ้อปลดแผล...ให้ผ่านสายกาล จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 17:26:28

ความคิดเห็นที่ 64 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงพาเพลิน..ให้หวังกรายเชิญ...หลงเก็บรักษา แย้มยิ้มเข้าใกล้...วุ่นวายหวาดไหว...มองด้วยศรัทธา หลงลมวิชา...ดอกลวงเลขา...อย่างซึมคะนอง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ดอกลวงเพลินฝัน..มึนสวยอำพัน...หวังเก็บคิดครอง ชื่นชมซึมสรวล...ติดตามคำชวน...สนิทสนมทำนอง สืบสานครรลอง...อยู่เห่อมารปอง...รอวันชีพวาย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงชวนหา..เหมือนสิ้นปัญญา...หวังเก็บสมสาย ยิ่งให้ความหวาน...ราวติดตำนาน...หลงแล่นในหมาย เพ้อหาบทสบาย...อย่างล้อมท้าทาย...หมดสิ้นหนทาง จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงหน่วงจิต..ความโง่มาติด...หวังเก็บหวานวาง ยิ่งลวงเลี้ยวลด...ส่งเริงรื่นบท...จิตจดหลงอย่าง ไม่รู้เลือนราง...อันไหนแคว้งคว้าง...ระทมเติบบาน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ลำนำลวงหลอก..เขาเล่าเขาบอก...ใช้ชีพแค่ผ่าน ไม่รู้สูงต่ำ...ความดีบาปกรรม...เจริญหรือบทผลาญ เหนื่อยนิดรำคาญ...สมองกลวงบาน...แสงเรืองหมดหวัง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   มาทำบอกรัก..แท้แค่ลองหลัก...หลอกให้ชิดฟัง พอเขารู้ธาตุ...ทำอ้างกลัวขยาด...คนสอบคนสั่ง จู้จี้ข้างหลัง...ก็อ้างจะคลั่ง...แท้ลายลวงเผย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน อย่าเฝ้ารักลวง..อย่าชื่นชมหน่วง...สารพันหลอกเลย หลอนลวงบ่ายหน้า...อย่ารีบร้อนผวา...อย่างเกาะคุ้นเคย หากลวงมาเกย...ให้ช้ำระเหย...รีบล้างฉับพลัน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ดอกลวงลอยล่อง..ผ่านขมผ่านข้อง...ให้ทรวงเสริมสั่น ยะเยือกยามร้าว...หัวใจเหมือนหนาว...เหนื่อยหน่ายมากนั้น กับลวงบนฝัน...เลยเบื่อคืนวัน...มีลวงตามแล จากคุณ : เมืองมานะ   ดอกลวงยากเปลี่ยน..ให้ชื่นนวลเนียน...อย่ากลัวท้อแท้ ยามประสบเข้าให้...อย่ามัวร่ำไร...ดอกลวงไม่แน่ กว่าใจคิดแก้...ปลดเพ้อปลดแผล...ให้ผ่านสายกาล จากคุณ : รสรวยริน   ดอกลวงรัญจวน..อย่าคิดเผลอผวน...อย่ารอพบพาน ดอกลวงดั่งควัน...ให้แต่อาถรรพ์...หัดคิดผสมผสาน ผ่านเหงารำคาญ...จะลดลืมฐาน...ให้ลวงประโลม จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 17:44:57

ความคิดเห็นที่ 65 ดอกลวงสนิทสนม...ไม่รู้ความตรม...มาซึ้งยามหาย อยากประคับประคอง...หวังคิดจดจอง...กลับลวงสลาย หมดสุขสมหมาย...ซึ้งยามวอดวาย...เขาไกลราวหนี จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงยิ้มละไม..ล้วนความหวานไหว...หลงลมเร็วรี่ อยากเทินนัยประสงค์...เหมือนลืมดำรง...จมในพาที เขาบังด่างมี...กลับชื่นชมดี...กว่าซึ้งมรณา จากคุณ : แก้วกลมกลม   ดอกลวงพาเพลิน..ให้หวังกรายเชิญ...หลงเก็บรักษา แย้มยิ้มเข้าใกล้...วุ่นวายหวาดไหว...มองด้วยศรัทธา หลงลมวิชา...ดอกลวงเลขา...อย่างซึมคะนอง จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน   ดอกลวงเพลินฝัน..มึนสวยอำพัน...หวังเก็บคิดครอง ชื่นชมซึมสรวล...ติดตามคำชวน...สนิทสนมทำนอง สืบสานครรลอง...อยู่เห่อมารปอง...รอวันชีพวาย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า   ดอกลวงชวนหา..เหมือนสิ้นปัญญา...หวังเก็บสมสาย ยิ่งให้ความหวาน...ราวติดตำนาน...หลงแล่นในหมาย เพ้อหาบทสบาย...อย่างล้อมท้าทาย...หมดสิ้นหนทาง จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงหน่วงจิต..ความโง่มาติด...หวังเก็บหวานวาง ยิ่งลวงเลี้ยวลด...ส่งเริงรื่นบท...จิตจดหลงอย่าง ไม่รู้เลือนราง...อันไหนแคว้งคว้าง...ระทมเติบบาน จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ลำนำลวงหลอก..เขาเล่าเขาบอก...ใช้ชีพแค่ผ่าน ไม่รู้สูงต่ำ...ความดีบาปกรรม...เจริญหรือบทผลาญ เหนื่อยนิดรำคาญ...สมองกลวงบาน...แสงเรืองหมดหวัง จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย   มาทำบอกรัก..แท้แค่ลองหลัก...หลอกให้ชิดฟัง พอเขารู้ธาตุ...ทำอ้างกลัวขยาด...คนสอบคนสั่ง จู้จี้ข้างหลัง...ก็อ้างจะคลั่ง...แท้ลายลวงเผย จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน อย่าเฝ้ารักลวง..อย่าชื่นชมหน่วง...สารพันหลอกเลย หลอนลวงบ่ายหน้า...อย่ารีบร้อนผวา...อย่างเกาะคุ้นเคย หากลวงมาเกย...ให้ช้ำระเหย...รีบล้างฉับพลัน จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   ดอกลวงลอยล่อง..ผ่านขมผ่านข้อง...ให้ทรวงเสริมสั่น ยะเยือกยามร้าว...หัวใจเหมือนหนาว...เหนื่อยหน่ายมากนั้น กับลวงบนฝัน...เลยเบื่อคืนวัน...มีลวงตามแล จากคุณ : เมืองมานะ   ดอกลวงยากเปลี่ยน..ให้ชื่นนวลเนียน...อย่ากลัวท้อแท้ ยามประสบเข้าให้...อย่ามัวร่ำไร...ดอกลวงไม่แน่ กว่าใจคิดแก้...ปลดเพ้อปลดแผล...ให้ผ่านสายกาล จากคุณ : รสรวยริน   ดอกลวงรัญจวน..อย่าคิดเผลอผวน...อย่ารอพบพาน ดอกลวงดั่งควัน...ให้แต่อาถรรพ์...หัดคิดผสมผสาน ผ่านเหงารำคาญ...จะลดลืมฐาน...ให้ลวงประโลม จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   หลงลวงดักดาน..อยู่อย่างทุกข์สาน...ให้ลวงบุกโหม สุขสงบหมดทาง...ความหวานเลือนราง...หมดสิ้นงามโฉม แม้มีแสงโคม...เหมือนมืดประโลม...ทอดตามทรมาน จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 17:57:34

ความคิดเห็นที่ 66 เมื่อลวงประสาทพจน์  หัวใจอัปยศ  กอดเศร้าพริบตา สุนทรที่กล่าว  มีแต่รอยร้าว  มาสร้างกังขา สัมผัสช้ำชา  ทำนองหมดค่า  จังหวะครุ่นครวญ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 18:07:07

ความคิดเห็นที่ 67 เมื่อลวงประสาทพจน์  หัวใจอัปยศ  กอดเศร้าพริบตา สุนทรที่กล่าว  มีแต่รอยร้าว  มาสร้างกังขา สัมผัสช้ำชา  ทำนองหมดค่า  จังหวะครุ่นครวญ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   เมื่อลวงเป็นสหาย หัวใจพลอยมลาย  ความเศร้าหันหวน ภวังค์มักพลั้งเผลอ  หลับยังละเมอ  ให้เจ็บท้วงทวน บนช้ำชอกชวน  หัวใจล้วนล้วน  ที่ร้องระทม จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 20:23:05

ความคิดเห็นที่ 68 เมื่อลวงประสาทพจน์  หัวใจอัปยศ  กอดเศร้าพริบตา สุนทรที่กล่าว  มีแต่รอยร้าว  มาสร้างกังขา สัมผัสช้ำชา  ทำนองหมดค่า  จังหวะครุ่นครวญ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   เมื่อลวงเป็นสหาย หัวใจพลอยมลาย  ความเศร้าหันหวน ภวังค์มักพลั้งเผลอ  หลับยังละเมอ  ให้เจ็บท้วงทวน บนช้ำชอกชวน  หัวใจล้วนล้วน  ที่ร้องระทม จากคุณ : รสรวยริน   เคลิ้มด้วยความทุกข์  คอยมาบุกรุก  ดอกลวงอาคม ดังปีศาจมัด  มาคอยกำจัด  ให้หมองตรอมตรม อุบายหลอกขม  หัวใจรอนรม  อุบอิบแอบเสริม จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 21:00:16

ความคิดเห็นที่ 69 เมื่อลวงประสาทพจน์  หัวใจอัปยศ  กอดเศร้าพริบตา สุนทรที่กล่าว  มีแต่รอยร้าว  มาสร้างกังขา สัมผัสช้ำชา  ทำนองหมดค่า  จังหวะครุ่นครวญ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   เมื่อลวงเป็นสหาย หัวใจพลอยมลาย  ความเศร้าหันหวน ภวังค์มักพลั้งเผลอ  หลับยังละเมอ  ให้เจ็บท้วงทวน บนช้ำชอกชวน  หัวใจล้วนล้วน  ที่ร้องระทม จากคุณ : รสรวยริน   เคลิ้มด้วยความทุกข์  คอยมาบุกรุก  ดอกลวงอาคม ดังปีศาจมัด  มาคอยกำจัด  ให้หมองตรอมตรม อุบายหลอกขม  หัวใจรอนรม  อุบอิบแอบเสริม จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงคอยล้อม  ยุยงใจยอม  รับเร่ามาเติม ทุกวันจึงขื่น  คลายมนต์หมดชื่น  ให้หมองพอกเพิ่ม ยอกเจ็บท่วมเยิ้ม  หมดแล้ววันเริ่ม  ผ่องใสพลอยหาย จากคุณ : เมืองมานะ เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 21:15:07

ความคิดเห็นที่ 70 เมื่อลวงประสาทพจน์  หัวใจอัปยศ  กอดเศร้าพริบตา สุนทรที่กล่าว  มีแต่รอยร้าว  มาสร้างกังขา สัมผัสช้ำชา  ทำนองหมดค่า  จังหวะครุ่นครวญ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   เมื่อลวงเป็นสหาย หัวใจพลอยมลาย  ความเศร้าหันหวน ภวังค์มักพลั้งเผลอ  หลับยังละเมอ  ให้เจ็บท้วงทวน บนช้ำชอกชวน  หัวใจล้วนล้วน  ที่ร้องระทม จากคุณ : รสรวยริน   เคลิ้มด้วยความทุกข์  คอยมาบุกรุก  ดอกลวงอาคม ดังปีศาจมัด  มาคอยกำจัด  ให้หมองตรอมตรม อุบายหลอกขม  หัวใจรอนรม  อุบอิบแอบเสริม จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงคอยล้อม  ยุยงใจยอม  รับเร่ามาเติม ทุกวันจึงขื่น  คลายมนต์หมดชื่น  ให้หมองพอกเพิ่ม ยอกเจ็บท่วมเยิ้ม  หมดแล้ววันเริ่ม  ผ่องใสพลอยหาย จากคุณ : เมืองมานะ ไม่เข็ดหลอนลวง  พาชีพเลยล่วง  รับเร่ามากหลาย น้ำตาไม่แห้ง   เศร้าโศกแทรกแซง  รับเล่ห์เพทุบาย อาการหวั่นคล้าย  อกหลอนขึ้งขยาย  วิเวกหนักวังเวง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 21:30:50

ความคิดเห็นที่ 71 เมื่อลวงประสาทพจน์  หัวใจอัปยศ  กอดเศร้าพริบตา สุนทรที่กล่าว  มีแต่รอยร้าว  มาสร้างกังขา สัมผัสช้ำชา  ทำนองหมดค่า  จังหวะครุ่นครวญ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   เมื่อลวงเป็นสหาย หัวใจพลอยมลาย  ความเศร้าหันหวน ภวังค์มักพลั้งเผลอ  หลับยังละเมอ  ให้เจ็บท้วงทวน บนช้ำชอกชวน  หัวใจล้วนล้วน  ที่ร้องระทม จากคุณ : รสรวยริน   เคลิ้มด้วยความทุกข์  คอยมาบุกรุก  ดอกลวงอาคม ดังปีศาจมัด  มาคอยกำจัด  ให้หมองตรอมตรม อุบายหลอกขม  หัวใจรอนรม  อุบอิบแอบเสริม จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงคอยล้อม  ยุยงใจยอม  รับเร่ามาเติม ทุกวันจึงขื่น  คลายมนต์หมดชื่น  ให้หมองพอกเพิ่ม ยอกเจ็บท่วมเยิ้ม  หมดแล้ววันเริ่ม  ผ่องใสพลอยหาย จากคุณ : เมืองมานะ ไม่เข็ดหลอนลวง  พาชีพเลยล่วง  รับเร่ามากหลาย น้ำตาไม่แห้ง   เศร้าโศกแทรกแซง  รับเล่ห์เพทุบาย อาการหวั่นคล้าย  อกหลอนขึ้งขยาย  วิเวกหนักวังเวง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   เหมือนหลอนดอกลวง  บ่รู้แห่งห้วง  ระกำมาบรรเลง ทุกอย่างเคยสุข   มาเริ่มร้อนทุกข์  ใจครวญคว้างเคว้ง น้ำตาร้องเพลง  อย่างด่วนเร็วเร่ง  สะอื้นทุกคืน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 21:38:10

ความคิดเห็นที่ 72 เมื่อลวงประสาทพจน์  หัวใจอัปยศ  กอดเศร้าพริบตา สุนทรที่กล่าว  มีแต่รอยร้าว  มาสร้างกังขา สัมผัสช้ำชา  ทำนองหมดค่า  จังหวะครุ่นครวญ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   เมื่อลวงเป็นสหาย หัวใจพลอยมลาย  ความเศร้าหันหวน ภวังค์มักพลั้งเผลอ  หลับยังละเมอ  ให้เจ็บท้วงทวน บนช้ำชอกชวน  หัวใจล้วนล้วน  ที่ร้องระทม จากคุณ : รสรวยริน   เคลิ้มด้วยความทุกข์  คอยมาบุกรุก  ดอกลวงอาคม ดังปีศาจมัด  มาคอยกำจัด  ให้หมองตรอมตรม อุบายหลอกขม  หัวใจรอนรม  อุบอิบแอบเสริม จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงคอยล้อม  ยุยงใจยอม  รับเร่ามาเติม ทุกวันจึงขื่น  คลายมนต์หมดชื่น  ให้หมองพอกเพิ่ม ยอกเจ็บท่วมเยิ้ม  หมดแล้ววันเริ่ม  ผ่องใสพลอยหาย จากคุณ : เมืองมานะ ไม่เข็ดหลอนลวง  พาชีพเลยล่วง  รับเร่ามากหลาย น้ำตาไม่แห้ง   เศร้าโศกแทรกแซง  รับเล่ห์เพทุบาย อาการหวั่นคล้าย  อกหลอนขึ้งขยาย  วิเวกหนักวังเวง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   เหมือนหลอนดอกลวง  บ่รู้แห่งห้วง  ระกำมาบรรเลง ทุกอย่างเคยสุข   มาเริ่มร้อนทุกข์  ใจครวญคว้างเคว้ง น้ำตาร้องเพลง  อย่างด่วนเร็วเร่ง  สะอื้นทุกคืน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย ดอกลวงมาหัก  ความรักเลิกทัก  หัวใจขมขื่น ดังเช่นอาสัญ   ระบาดแพร่พันธ์  ร้าวใจยากฝืน เคียงเบื่อเยี่ยมยื่น  ให้ดูตรมตื่น  คราจันทร์ลับนภา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 21:46:29

ความคิดเห็นที่ 73 เมื่อลวงประสาทพจน์  หัวใจอัปยศ  กอดเศร้าพริบตา สุนทรที่กล่าว  มีแต่รอยร้าว  มาสร้างกังขา สัมผัสช้ำชา  ทำนองหมดค่า  จังหวะครุ่นครวญ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   เมื่อลวงเป็นสหาย หัวใจพลอยมลาย  ความเศร้าหันหวน ภวังค์มักพลั้งเผลอ  หลับยังละเมอ  ให้เจ็บท้วงทวน บนช้ำชอกชวน  หัวใจล้วนล้วน  ที่ร้องระทม จากคุณ : รสรวยริน   เคลิ้มด้วยความทุกข์  คอยมาบุกรุก  ดอกลวงอาคม ดังปีศาจมัด  มาคอยกำจัด  ให้หมองตรอมตรม อุบายหลอกขม  หัวใจรอนรม  อุบอิบแอบเสริม จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงคอยล้อม  ยุยงใจยอม  รับเร่ามาเติม ทุกวันจึงขื่น  คลายมนต์หมดชื่น  ให้หมองพอกเพิ่ม ยอกเจ็บท่วมเยิ้ม  หมดแล้ววันเริ่ม  ผ่องใสพลอยหาย จากคุณ : เมืองมานะ ไม่เข็ดหลอนลวง  พาชีพเลยล่วง  รับเร่ามากหลาย น้ำตาไม่แห้ง   เศร้าโศกแทรกแซง  รับเล่ห์เพทุบาย อาการหวั่นคล้าย  อกหลอนขึ้งขยาย  วิเวกหนักวังเวง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   เหมือนหลอนดอกลวง  บ่รู้แห่งห้วง  ระกำมาบรรเลง ทุกอย่างเคยสุข   มาเริ่มร้อนทุกข์  ใจครวญคว้างเคว้ง น้ำตาร้องเพลง  อย่างด่วนเร็วเร่ง  สะอื้นทุกคืน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย ดอกลวงมาหัก  ความรักเลิกทัก  หัวใจขมขื่น ดังเช่นอาสัญ   ระบาดแพร่พันธ์  ร้าวใจยากฝืน เคียงเบื่อเยี่ยมยื่น  ให้ดูตรมตื่น  คราจันทร์ลับนภา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงมาค้าง  ยามใจอ้างว้าง  ยากกลบรักษา แสงสว่างสาดฉาย   กลับคล้ายมลาย  หมดสิ้นหรรษา ฝึกปรือวิชา  กลับยิ่งอ่อนล้า  ถูกลวงขึ้นถือ จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 21:57:17

ความคิดเห็นที่ 74 เมื่อลวงประสาทพจน์  หัวใจอัปยศ  กอดเศร้าพริบตา สุนทรที่กล่าว  มีแต่รอยร้าว  มาสร้างกังขา สัมผัสช้ำชา  ทำนองหมดค่า  จังหวะครุ่นครวญ จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   เมื่อลวงเป็นสหาย หัวใจพลอยมลาย  ความเศร้าหันหวน ภวังค์มักพลั้งเผลอ  หลับยังละเมอ  ให้เจ็บท้วงทวน บนช้ำชอกชวน  หัวใจล้วนล้วน  ที่ร้องระทม จากคุณ : รสรวยริน   เคลิ้มด้วยความทุกข์  คอยมาบุกรุก  ดอกลวงอาคม ดังปีศาจมัด  มาคอยกำจัด  ให้หมองตรอมตรม อุบายหลอกขม  หัวใจรอนรม  อุบอิบแอบเสริม จากคุณ : สุดสาครท่องสมุทร   ดอกลวงคอยล้อม  ยุยงใจยอม  รับเร่ามาเติม ทุกวันจึงขื่น  คลายมนต์หมดชื่น  ให้หมองพอกเพิ่ม ยอกเจ็บท่วมเยิ้ม  หมดแล้ววันเริ่ม  ผ่องใสพลอยหาย จากคุณ : เมืองมานะ ไม่เข็ดหลอนลวง  พาชีพเลยล่วง  รับเร่ามากหลาย น้ำตาไม่แห้ง   เศร้าโศกแทรกแซง  รับเล่ห์เพทุบาย อาการหวั่นคล้าย  อกหลอนขึ้งขยาย  วิเวกหนักวังเวง จากคุณ : พระรามหัดท่องเน็ท   เหมือนหลอนดอกลวง  บ่รู้แห่งห้วง  ระกำมาบรรเลง ทุกอย่างเคยสุข   มาเริ่มร้อนทุกข์  ใจครวญคว้างเคว้ง น้ำตาร้องเพลง  อย่างด่วนเร็วเร่ง  สะอื้นทุกคืน จากคุณ : คืนฝันปีศาจน้อย ดอกลวงมาหัก  ความรักเลิกทัก  หัวใจขมขื่น ดังเช่นอาสัญ   ระบาดแพร่พันธ์  ร้าวใจยากฝืน เคียงเบื่อเยี่ยมยื่น  ให้ดูตรมตื่น  คราจันทร์ลับนภา จากคุณ : เกรียงไกรกวีฝัน ดอกลวงมาค้าง  ยามใจอ้างว้าง  ยากกลบรักษา แสงสว่างสาดฉาย   กลับคล้ายมลาย  หมดสิ้นหรรษา ฝึกปรือวิชา  กลับยิ่งอ่อนล้า  ถูกลวงขึ้นถือ จากคุณ : ขอฝากแค่ฝัน   ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง  เพราะไม่หัดปรือ โอ้อกตกช้ำ   เป็นทั้งเช้าค่ำ  หมดทางช่วยหรือ ดังถูกมัดมือ  ปล่อยลวงตามรื้อ  เลิกไปตามใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 22:05:46

ความคิดเห็นที่ 75 ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง  เพราะไม่หัดปรือ โอ้อกตกช้ำ   เป็นทั้งเช้าค่ำ  หมดทางช่วยหรือ ดังถูกมัดมือ  ปล่อยลวงตามรื้อ  เลิกไปตามใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง   ราวมืดไร้ไฟ ความกลัวมาสิง    ให้ใจแย่ยิ่ง  อยากหนีใจไหม้ เหมือนคนหลงไพร  ไม่เห็นแสงใด  จึงหลงลวงพราง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์ เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 23:26:52

ความคิดเห็นที่ 76 ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง  เพราะไม่หัดปรือ โอ้อกตกช้ำ   เป็นทั้งเช้าค่ำ  หมดทางช่วยหรือ ดังถูกมัดมือ  ปล่อยลวงตามรื้อ  เลิกไปตามใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง   ราวมืดไร้ไฟ ความกลัวมาสิง    ให้ใจแย่ยิ่ง  อยากหนีใจไหม้ เหมือนคนหลงไพร  ไม่เห็นแสงใด  จึงหลงลวงพราง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงดั่งไฟ  ชิดมาคราใด   ร้อนรนหมดร่าง ตรึกตรองมีบ่อย    แต่ใจยังคล้อย  กับสุขทุกข์สร้าง ให้จำอำพราง  ผ่อนเจ็บอ้างว้าง  ที่หลงนัยลวง จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 23:37:55

ความคิดเห็นที่ 77 ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง  เพราะไม่หัดปรือ โอ้อกตกช้ำ   เป็นทั้งเช้าค่ำ  หมดทางช่วยหรือ ดังถูกมัดมือ  ปล่อยลวงตามรื้อ  เลิกไปตามใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง   ราวมืดไร้ไฟ ความกลัวมาสิง    ให้ใจแย่ยิ่ง  อยากหนีใจไหม้ เหมือนคนหลงไพร  ไม่เห็นแสงใด  จึงหลงลวงพราง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงดั่งไฟ  ชิดมาคราใด   ร้อนรนหมดร่าง ตรึกตรองมีบ่อย    แต่ใจยังคล้อย  กับสุขทุกข์สร้าง ให้จำอำพราง  ผ่อนเจ็บอ้างว้าง  ที่หลงนัยลวง จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   จากรักเป็นขม  ไร้แล้วสิทธิ์ชม   เคยรักเคยหวง ต้องมารอนรอน    พาใจอาทร   เริ่มเบื่อทั้งปวง ไม่แล้วไม่ล่วง  เข้าไปในบ่วง  อันตรายลวงเคลีย จากคุณ : โลกของหนึ่งคน เขียนเมื่อ : 13 มิ.ย. 54 23:53:58

ความคิดเห็นที่ 78 ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง  เพราะไม่หัดปรือ โอ้อกตกช้ำ   เป็นทั้งเช้าค่ำ  หมดทางช่วยหรือ ดังถูกมัดมือ  ปล่อยลวงตามรื้อ  เลิกไปตามใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง   ราวมืดไร้ไฟ ความกลัวมาสิง    ให้ใจแย่ยิ่ง  อยากหนีใจไหม้ เหมือนคนหลงไพร  ไม่เห็นแสงใด  จึงหลงลวงพราง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงดั่งไฟ  ชิดมาคราใด   ร้อนรนหมดร่าง ตรึกตรองมีบ่อย    แต่ใจยังคล้อย  กับสุขทุกข์สร้าง ให้จำอำพราง  ผ่อนเจ็บอ้างว้าง  ที่หลงนัยลวง จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   จากรักเป็นขม  ไร้แล้วสิทธิ์ชม   เคยรักเคยหวง ต้องมารอนรอน    พาใจอาทร   เริ่มเบื่อทั้งปวง ไม่แล้วไม่ล่วง  เข้าไปในบ่วง  อันตรายลวงเคลีย จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   โอบอุ้มลุ่มหลง  ยอมตามลวงประสงค์   ให้ใจแสนเพลีย พอซึ้งกับลม    และลวงมาข่ม   ยังคิดนัวเนีย ให้ใจละเหี่ย  ยิ่งยับสูญเสีย  ยิ่งครวญหวนจำ จากคุณ : แก้วกลมกลม เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 54 00:14:14

ความคิดเห็นที่ 79 ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง  เพราะไม่หัดปรือ โอ้อกตกช้ำ   เป็นทั้งเช้าค่ำ  หมดทางช่วยหรือ ดังถูกมัดมือ  ปล่อยลวงตามรื้อ  เลิกไปตามใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง   ราวมืดไร้ไฟ ความกลัวมาสิง    ให้ใจแย่ยิ่ง  อยากหนีใจไหม้ เหมือนคนหลงไพร  ไม่เห็นแสงใด  จึงหลงลวงพราง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงดั่งไฟ  ชิดมาคราใด   ร้อนรนหมดร่าง ตรึกตรองมีบ่อย    แต่ใจยังคล้อย  กับสุขทุกข์สร้าง ให้จำอำพราง  ผ่อนเจ็บอ้างว้าง  ที่หลงนัยลวง จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   จากรักเป็นขม  ไร้แล้วสิทธิ์ชม   เคยรักเคยหวง ต้องมารอนรอน    พาใจอาทร   เริ่มเบื่อทั้งปวง ไม่แล้วไม่ล่วง  เข้าไปในบ่วง  อันตรายลวงเคลีย จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   โอบอุ้มลุ่มหลง  ยอมตามลวงประสงค์   ให้ใจแสนเพลีย พอซึ้งกับลม    และลวงมาข่ม   ยังคิดนัวเนีย ให้ใจละเหี่ย  ยิ่งยับสูญเสีย  ยิ่งครวญหวนจำ จากคุณ : แก้วกลมกลม   กลางทะเลเสน่หา  ยอมลวงบัญชา   ให้รักเพียรร่ำ ให้หลอกใจหมอง    ยอมเข้าทำนอง   ยังคิดอยากทำ อยากให้เคยฉ่ำ  ย้อนมาดื่มด่ำ  เช่นวารเคยเป็น จากคุณ : รสรวยริน เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 54 00:34:59

ความคิดเห็นที่ 80 ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง  เพราะไม่หัดปรือ โอ้อกตกช้ำ   เป็นทั้งเช้าค่ำ  หมดทางช่วยหรือ ดังถูกมัดมือ  ปล่อยลวงตามรื้อ  เลิกไปตามใจ จากคุณ : ขุนพลน้อยโค่วจง   ดอกลวงมาแกล้ง  หมดทางโต้แย้ง   ราวมืดไร้ไฟ ความกลัวมาสิง    ให้ใจแย่ยิ่ง  อยากหนีใจไหม้ เหมือนคนหลงไพร  ไม่เห็นแสงใด  จึงหลงลวงพราง จากคุณ : วาดฝันมธุรพจน์   รักลวงดั่งไฟ  ชิดมาคราใด   ร้อนรนหมดร่าง ตรึกตรองมีบ่อย    แต่ใจยังคล้อย  กับสุขทุกข์สร้าง ให้จำอำพราง  ผ่อนเจ็บอ้างว้าง  ที่หลงนัยลวง จากคุณ : ฝากซึ้งใส่ฝัน   จากรักเป็นขม  ไร้แล้วสิทธิ์ชม   เคยรักเคยหวง ต้องมารอนรอน    พาใจอาทร   เริ่มเบื่อทั้งปวง ไม่แล้วไม่ล่วง  เข้าไปในบ่วง  อันตรายลวงเคลีย จากคุณ : โลกของหนึ่งคน   โอบอุ้มลุ่มหลง  ยอมตามลวงประสงค์   ให้ใจแสนเพลีย พอซึ้งกับลม    และลวงมาข่ม   ยังคิดนัวเนีย ให้ใจละเหี่ย  ยิ่งยับสูญเสีย  ยิ่งครวญหวนจำ จากคุณ : แก้วกลมกลม   กลางทะเลเสน่หา  ยอมลวงบัญชา   ให้รักเพียรร่ำ ให้หลอกใจหมอง    ยอมเข้าทำนอง   ยังคิดอยากทำ อยากให้เคยฉ่ำ  ย้อนมาดื่มด่ำ  เช่นวารเคยเป็น จากคุณ : รสรวยริน   ยามอาลัยเข้า  ให้ช้ำมาเฝ้า   ให้เจ็บมาเห็น หลอนเร่าใจเยียบ    หาใครเทียมเทียบ   แม้ยามคืนเพ็ญ ไม่เคยหลุดเข็ญ  ยังดื่นลำเค็ญ  ให้เคืองมาระคาย จากคุณ : ขวดแก้วสีฟ้า เขียนเมื่อ : 14 มิ.ย. 54 00:44:03